Nl - Bureau fédéral du Plan

Synthese en aanbevelingen
Context
1 De tweede Rio-conferentie die in 2012 zal plaatsvinden, heeft als doel het politieke engagement
voor een duurzame ontwikkeling, die de internationale gemeenschap tijdens de Rio-conferentie
van 1992 is aangegaan, te hernieuwen. Die hernieuwing vereist onder andere een evaluatie van de
gerealiseerde vooruitgang en van de te verhelpen gebreken in de uitvoering van de verbintenissen
van de wereldwijde verdragen en conferenties over duurzame ontwikkeling. Om daartoe bij te dragen
werd de evaluatieperiode van het voorliggende Federaal rapport inzake duurzame ontwikkeling uitgebreid
tot de voorbije twintig jaar.
2 De regeringen hebben er zich tijdens de Conferentie inzake milieu en ontwikkeling in Rio in 1992 toe
verbonden strategieën voor duurzame ontwikkeling aan te nemen. Dit Federaal rapport inzake
duurzame ontwikkeling is de zesde publicatie van het Federaal Planbureau (FPB) die bijdraagt tot het
leerproces van dat nieuwe beleid, conform de wet van 1997 betreffende de coördinatie van het federale
beleid inzake duurzame ontwikkeling. Die wet bepaalt het kader van de Belgische federale strategie.
3 Het Federaal rapport 2011 is het zesde van de tweejaarlijkse rapporten die de Task Force Duurzame
Ontwikkeling (TFDO) sinds 1998 uitwerkte. Die rapporten over de toestand, de vooruitzichten en de
methodologieën van duurzame ontwikkeling dragen, net als de plannen en de adviezen van het
maatschappelijk middenveld daarover, bij tot de leercycli van het duurzame-ontwikkelingsbeleid die
de wet van 1997 instelde. De wetsherziening van 2010 organiseert de inhoud van de rapporten in
twee delen, binnen een cyclus van vijf jaar: enerzijds een stand van zaken en een evaluatie van de
bestaande toestand en van het gevoerde beleid inzake duurzame ontwikkeling en anderzijds
een toekomstverkenning op lange termijn.
4 Het Federaal rapport 2011 presenteert de stand van zaken en de evaluatie van de bestaande toestand
en van het gevoerde beleid. Drie aspecten van die stand van zaken en die evaluatie komen aan
bod.
– Deel A van het rapport focust op de sinds twintig jaar waargenomen evolutie naar een duurzame
ontwikkeling op basis van 25 sleutelindicatoren. Vergeleken met doelstellingen met verschillende
tijdshorizon, waaronder 2050, illustreren zij de sociale, milieu- en economische uitdagingen en die
in verband met de middelen ter uitvoering. Die indicatoren weerspiegelen onder andere de impact
van het thematische beleid zoals dat in deel C geëvalueerd wordt. Ze kunnen geraadpleegd worden
op de website www.indicators.be.
– Deel B van het rapport toont de successen en de mislukkingen van dertien jaar federale strategie
inzake duurzame ontwikkeling. De processen worden eerst geëvalueerd volgens het verloop van
de opeenvolgende cycli en daarna op basis van de werking van hun voornaamste instrument,
namelijk de federale plannen inzake duurzame ontwikkeling.
– Deel C van het rapport onderzoekt een reeks beleidsmaatregelen betreffende elf thema's van
duurzame ontwikkeling. Die beschrijving is voor elk thema gebouwd op een gevalsstudie. Daarmee
is het mogelijk het nut van de plannen en doelstellingen inzake duurzame ontwikkeling te evalueren
voor de geleidelijke uitwerking van langetermijnbeleid voor die verschillende thema's.
5 De synthese van die drie delen wordt gevolgd door aanbevelingen die steunen op de aanbevelingen
uit de vorige vijf federale rapporten. Ze tonen dat aan die aanbevelingen, geformuleerd in de loop van
de leercycli, in verscheidene gevallen tegemoetgekomen werd door de waargenomen beleidsevoluties.
Zo werd er vooruitgang geboekt in de toepassing van bepaalde beginselen uit de Rio-verklaring
die nieuw waren in 1992. Aan een ander deel van de aanbevelingen, zowel algemene als specifieke
of thematische, werd echter geen gevolg gegeven en het Federaal rapport 2011 neemt die aanbevelingen
dus opnieuw op om ze te versterken.
Federaal rapport inzake duurzame ontwikkeling 2011 1