1kjravp

was het de bouwondernemer die tot dat tijdstip de bouwfinancierde of zich borg stelde tegenover de leveranciervan bouwmaterialen. De bouwondernemers konden vloteen krediet krijgen, zij het tegen hoge rente. Door de grotevraag naar woningen liep de hypotheekbank weinig risico,omdat zij slechts zoveel krediet gaven, dat het gebouwdebehoorlijke overwaarde vertoonde. Het ruime aanbodvan huizen, met als gevolg laag blijvende huren, wasde oorzaak dat men niet tot hoge bebouwing overging.Dat verklaart de lage en compacte bebouwing uit dezeperiode.Revolutiebouw kreeg door grondspeculatie een negatieveconnotatie. Door de toenemende bouwactiviteit,ontstond toenemende speculatie op bouwgrond. Voor definanciering waren de bouwondernemers afhankelijk vanhypotheekbanken en financieringsmaatschappijen. Definanciers hielden er vaak bedenkelijke praktijken op na enspoorden bouwondernemers aan om een project voor eenzo laag mogelijke prijs aan te besteden. Vanuit speculatiefoogpunt oefenden financiers soms extra druk uit op debouwondernemers door de geldkraan dicht te draaien.De bouwondernemers moesten de vaak nog onvoltooidepanden dan van de hand doen. Op deze wijze kregenfinanciers op een goedkope en snelle manier pandenin eigendom waarmee ze op de krappe woningmarktkonden speculeren. Er kwamen voorbeelden van groteprijsstijgingen voor.Grondspeculatie vormde een probleem. De gemeenteverzorgde wel het voorbereiden van de bouwgronden zette onteigeningsprocedures aan de gang diede stratenplannen mogelijk maakten, maar verkochtvervolgens de onteigende grond weer. Sinds deinvoering van de Woningwet (1901) en de gemeentelijkegrondpolitiek die vrije bebouwing inperkte, kon degemeente tegen speculatieve woningbouw optreden.WoningtypenHet oudste projectmatig gebouwde woningtype is derug-aan-rug gebouwde arbeiderswoning waarbij tweewoningen de achtermuur deelden. De woning bestond uiteen woonkamer met daarin een bedstede, een kookkasten een privaat. Dit type voldeed aan de Bouwverordeningvan 1857. Van de rug-aan-rugwoning bestonden meerderevarianten. Iets grotere rug-aan-rugwoningen hadden tweebedsteden, soms zelfs twee kamers. Een verbetering vande rug-aan-rugwoning was de woning met een uitgebouwdprivaat aan de achterzijde. Aanzienlijk beter was dewoning die een gehele verdieping besloeg en uit eenvoorkamer, een keukenkamer (achter) en een privaat opde gang bestond. Beide kamers waren voorzien van eenbedstede.De dubbele alkoofwoning kreeg in plaats van tweebedsteden een alkoof met slaapkamers. Maar nog altijdwas er sprake van twee woningen per verdieping; eenwoning aan de voorzijde en één aan de achterzijde.Uiteindelijk werd de hele bouwlaag één alkoofwoning meteen voor- en achterkamer en daartussen twee alkoven.In het Oude Noorden zijn veel woningen met een vrijeboven- en benedenwoningen gebouwd. Deze woningendeelden de entree en de trap niet. Ook zijn er woningenvan slechts één laag gebouwd. In de periode dat het OudeNoorden bebouwd raakte, was er nog genoeg bouwgrondrondom de stad. Door de niet al te hoge grondprijs kondenexploitanten woningen van één en twee lagen bouwen.De grondprijzen varieerden van fl. 6,00 tot fl. 10,00 pervierkante meter, waardoor de stichtingskosten per pandfl. 3.500,00 bedroegen en een woning voor fl. 2,80 perweek kon worden verhuurd. Door de lage grondprijzenkon lage bebouwing worden gerealiseerd. Soms zelfsmet voortuinen, zoals aan de Noordsingel. De meesteeenlaagse woningen zijn inmiddels gesloopt. Aan deLoofdakstraat staan nog rug-aan-rugwoningen van eenbouwlaag.Rond de eeuwwisseling werd bouwgrond steedsschaarser. Om uit de kosten te kunnen komen, bouwdede exploitant woningen van drie bouwlagen. Zodoendehoefde hij geen hogere huurprijzen te vragen. Debovenwoningen delen de entree, de trap en de zolder.Bovendien stapte de exploitant over op een compacterverkavelingsmodel. In plaats van drie bouwblokken tussende doorgaande wegen die 180 tot 200 meter uit elkaarliggen, bouwde de exploitant er vier (van drieslagmodel19e-eeuwse wijken in Noord - Cultuurhistorische Verkenning27