Taakherschikking in de neurologie - STG / Health Management Forum

er echter steeds meer onderdelen met een hoog volume en een lage risicograad. Ditzijn vaak de typische gebieden waarin taakherschikking op zijn plaats is.Het herschikken van taken maakt je ook alert op de vraag of en waar er in de medischeopleidingen sprake is van overeducatie. Meer in het algemeen geldt voor deopleidingen dat de noodzakelijke ontwikkeling naar meer efficiency in de zorg ookzijn beslag dient te krijgen in de verbeterde doelmatigheid bij het moderne opleiden.In het MOBG-project ‘Modernisering Medische Vervolgopleidingen’ (uitgevoerddoor de KNMG-Colleges in samenwerking met de NFU) wordt dit voor alle specialismenuitgewerkt en geïmplementeerd.De vraag komt op hoe men de positie van de NP of PA voor patiënten en collega’sduidelijk kan maken, zodat zij niet tussen wal en schip belanden. Opgemerkt wordtdat NP’s op andere zorggebieden aangegeven hebben daar bij aanvang onzeker overte zijn en een aantal maatregelen getroffen hebben om hun bekendheid te vergroten.Het blijkt dus van belang om daar duidelijk aandacht aan te besteden.Evenals andere artsen blijken ook veel neurologen zich ‘eindverantwoordelijk’ teachten voor de zorgverlening, ook wanneer deze door anderen gegeven wordt.Opgemerkt wordt dat voor de eindverantwoordelijkheid die artsen voelen voor eendoor een ander uitgevoerde behandeling door de intrede van de Wet BIG geen wettelijkegrondslag meer bestaat. De belangrijkste voorwaarde is de deskundigheidvan degene die de handelingen uitvoert. Een deelnemer geeft uit eigen ervaring eenvoorbeeld van toepassing van de Wet BIG met betrekking tot de verdeling van takenvan anesthesiemedewerkers en operatieassistenten. Het uitgangspunt bleek daar telkenste zijn: ‘deskundig = bekwaam’.De discussie wordt afgerond met de opmerking dat de term ‘eindverantwoordelijk’in juridische zin niet bestaat, en duidelijk onderscheiden dient te worden van het‘zich verantwoordelijk voelen voor de patiënt’ van artsen. In juridische zin zijn allezorgverleners binnen hun deskundigheidsgebied zelf verantwoordelijk.Aan het slot van de bijeenkomst luidt de conclusie dat taakherschikking binnen deneurologie van toenemend belang is. De gepresenteerde voorbeelden tonen aan dater op dit gebied veel gebeurt, op meerdere deelgebieden binnen de neurologie. Deneurologie als geheel staat nog aan het begin van het denken hierover. Het wordtnoemt van groot belang genoemd om van de lokale en landelijke ontwikkelingenkennis te nemen en te bezien, welke gevolgen zij hebben. De conferentie heeft daarineen goede functie gehad, juist ook door de kleinschalige opzet. De volgende stapzal zijn de verbreding van het denken over deze ontwikkelingen, mede aan de handvan het rapport dat uitkomt over het project. De capaciteitsberekeningen van hetCapaciteitsorgaan blijken in de loop van de jaren dichter te komen bij wat de neurologiezelf als voorkeur heeft.10. CONCLUSIES UIT HET PROJECTIn dit hoofdstuk volgen een aantal conclusies uit de verkenningen. Het begint met eensamenvattend overzicht van de opvattingen van de deelnemers over de overdraagbaarheidvan medische handelingen aan NP en PA, en over de verwachte of inmiddels vastgesteldeeffecten daarvan. Vervolgens wordt aandacht besteed aan de gevolgen vantaakherschikking voor de competenties van NP’s en PA’s, en aan de gevolgen voor deinhoud en organisatie van de opleidingen van neurologen, NP’s en PA’s, en de afstemmingdaartussen. Deze afstemming vindt plaats tegen de achtergrond van de eigen ontwikkelingenbinnen de medische en niet-medische opleidingen, en hun effecten op decompetenties en beschikbare capaciteit van artsen en niet-artsen.10.1 Overdraagbaarheid van medische handelingenAandoeningen en benodigde capaciteitOp basis van veranderingen in de bevolkingssamenstelling (CBS-gegevens) engegevens over de neurologische patiëntenpopulatie is - op basis van alleen demografischeontwikkelingen - berekend dat de totale vraag naar neurologische zorg in deperiode 2004-2015 met 11% zal toenemen, met uitschieters tot een toename vanmeer dan 40% voor epilepsie-, Parkinson- en dementiepatiënten (zie 5.2). De doorneurologen gewenste toename van 15% meer patiëntgebonden tijd zal tot een groeivan de zorgvraag van 28% leiden wanneer hieraan geheel wordt tegemoet gekomen,en tot een groei van 19%, wanneer dit voor de helft gebeurt. Volgens een publicatievan de NVN zouden enkele trends en ontwikkelingen op het gebied van de zorgvraagen het zorgaanbod kunnen leiden tot meer dan 1000 benodigde neurologen in2015, en een benodigde instroom in de opleiding van meer dan 90 assistenten perjaar (tabel 7.6).Naar de berekening van het Capaciteitsorgaan zou een instroom in de opleiding van 49assistenten in 2006 volstaan, om een evenwicht te bereiken in 2016, wanneer taakherschikkingnaar NP’s en PA’s gerealiseerd wordt. Zonder taakherschikking is eeninstroom van 59 assistenten vereist om het gewenste evenwicht te bereiken (zie 7.5).Binnen de neurologie wordt de wens tot taakherschikking naar NP en PA vooralingegeven door de volgende ontwikkelingen:■ de neurologie heeft zich ontwikkeld van een vooral diagnostisch tot een therapeutischvak, waarin steeds meer behandelingsmogelijkheden zijn ontstaanvoor patiënten. Deze behandelingen bevinden zich vaak op het snijvlakvan behandeling en begeleiding, zijn te protocolleren en zijn vaakarbeidsintensief;■ door de toenemende samenwerking met anderen, artsen en niet-artsen, is ereen toenemende behoefte aan samenhang en afstemming tussen de gespecialiseerdetrajecten van zorgverlening, en aan voorlichting aan patiënten enfamilie;108109