Jaarverslag Raad van Advies Aruba 2006 en 2007

Raad van Advies Aruba Jaarverslag 2006/2007_______________________________________________________________________De verplichting om te horenEen belangrijk onderscheid bij het horen van adviesorganen is of er sprake is van een wettelijkeverplichting om het adviesorgaan te horen dan wel van een bevoegdheid om dit te doen. InNederland is er tien jaar geleden uitdrukkelijk voor gekozen wettelijke verplichtingen omadviesorganen te horen te vervangen door bevoegdheden. Hiermee werd beoogd een grotereflexibiliteit bij het inschakelen van adviesorganen te bereiken. Bij deze operatie werd echter vooréén belangrijk adviesorgaan een uitzondering gemaakt: de Raad van State. De grondwettelijkvastgelegde rol van de Raad van State in het wetgevingsproces werd zodanig verschillend geachtvan die van andere adviesorganen, dat de verplichte wetgevingsadvisering door de Raad van Stategehandhaafd diende te worden. Met deze beslissing werd de unieke rol van de Raad van State alsadviesorgaan onderstreept. De Raad van Advies neemt door de constitutioneel verankerdeverplichting om over alle wetgevingsvoorstellen te adviseren een met de Raad van Statevergelijkbare positie in.Het feit dat de verplichting om de Raad van Advies te horen in de Staatsregeling is vastgelegd,geeft aan deze verplichting een bijzonder accent. Het niet of niet op behoorlijke wijze nakomenvan deze verplichting is daarmee niet alleen het veronachtzamen van een wettelijkeprocedureregel, maar tevens het schenden van een voorschrift, waarvan vastlegging in deconstitutie om goede redenen noodzakelijk is geacht. Een dergelijk voorschrift dient naar letter engeest in acht te worden genomen.Het horen van de Raad van Advies impliceert dan ook:• dat een wetgevingsvoorstel, voorzien van een volwaardige toelichting, aan de Raad moetworden gezonden;• dat de Raad in verhouding tot de inhoud van het voorstel voldoende tijd kan besteden aande voorbereiding van zijn advies;• dat er sprake is van een serieuze overweging van in een advies geuite kritiek en eventueelvan een gemotiveerde weerlegging daarvan in het nader rapport.Vanzelfsprekend is ook een vereiste dat een advies gevraagd wordt op een tijdstip dat daaraannog gevolg kan worden gegeven en nog geen onomkeerbare uitvoeringhandelingen zijn verricht.Hiertegenover staat dat ook de Raad van Advies bij zijn advisering aan bepaalde eisen heeft tevoldoen. Van de Raad van Advies mag verwacht worden:• dat hij niet weigert over een voorgelegd wetgevingsvoorstel te adviseren (ervan uitgaandedat er sprake is van een voldragen voorstel met toelichting);• dat hij een op zijn taak afgestemd toetsingskader hanteert en met name zich niet doorpolitieke voorkeuren laat leiden;• dat hij binnen een redelijke termijn adviseert en in spoedeisende gevallen zo nodigprioriteiten stelt.TermijnstellingIn het licht van de situatie die aanleiding heeft gegeven tot de gestelde vragen, verdient van dehierboven vermelde gezichtspunten het tijdsaspect nadere aandacht. Het is begrijpelijk dat aanregeringszijde in veel gevallen bij het tot stand brengen van wetgeving tijdsdruk wordt gevoeld.Is de vaak tijdrovende voorbereiding van een wetgevingsvoorstel voltooid, dan is het streven eropgericht om zo snel mogelijk tot het tot stand brengen van de beoogde regeling te komen. Dit kanertoe leiden dat de fase van advisering door de Raad van Advies eerder als een vertraging van danals een welkome bijdrage aan het proces van wetgeving wordt beschouwd. Anderzijds ziet deRaad van Advies zich voor de taak gesteld om elk voorgelegd voorstel gedegen te onderzoeken_____________________________________________________________________ 8