Eten Drinken en Doorgeven

geboren worden, zal hij er geen deel aan hebben. Als hij
deze Bron afwijst, zal zij dorst naar vrede en blijdschap,
blijven.
0, wij hebben wel gezien, als wij eerlijk zijn, dat dit
drinken aan onze Jacobsbron de dorst niet stilt, het kom
terug, het komt altijd weer terug, het móet terugkomen,
kan niet nalaten terug te komen. Wij zijn naar waarheid
moe en intens teleurgesteld in onze wereld, in onze
godsdienstige wereld. Wij schrijven over "doorbraak" in
onze kerkbladen, maar van een werkelijke doorbraak ko
niets, omdat wij deze doorbraak forceren willen, terwijl
een doorbraak van de Heilige Geest is. Wij lijden, althan
de besten onder ons, onder deze afschuwelijke
ontoereikendheid, deze geringe daad-kracht, deze strijd v
geesten in plaats van de triomf van de Geest van God, in
kerk en huis en hart. Zien wij aan iets wezenlijks voorbij
Gods heil? Missen wij iets elementairs in ons godsdiensti
leven? Kan het anders, beter, heerlijker, 0 Heer?
Jezus lest onze dorst
"En op den laatsten dag, den groten dag van het feest,
stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft
hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de
Schrift zegt, stromen van levens water zullen uit zijn
binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij,
tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden" (Joh. 7:
39).
Jezus belooft het water van Zijn Geest slechts aan
dorstigen. Als wij deze uitnodiging horen, om eenvoudig
komen en te drinken, als wij slechts gehoorzamen aan w
de Schrift zegt, - niet wat onze inzettingen, overlevering
en inzichten er van hebben gemaakt - , kunnen wij er van
op aan dat Jezus inderdaad Zijn Geest geven zal. Wij
denken, dat deze wonderbare vervulling met de Geest he
eindstation is van een lange weg van heiligmaking, een p
voor een God gewijd leven. Wij hebben deze Geestesdoo
zo op een mystiek en onbereikbaar hoog vlak gesteld, da
slechts weinigen in de wereld het kunnen vinden. Dat
86