De Sijpekerk

De Sijpekerk te Nieuw-Loosdrecht
De toren
Naar men aanneemt duurde het
nog wel tot de tweede helft van de
vijftiende eeuw voordat ook de
kerktoren was gerealiseerd. De uit
drie geledingen opgetrokken toren
ligt gedeeltelijk ingebouwd en is
een typische Utrechtse dorpstoren,
zoals we die ook vinden in Loenen,
Westbroek, Eemnes-Buiten en
Soest. Ze zijn geïnspireerd op de
Domtoren in Utrecht. Tot de rondgang
is hij ongeveer 32 meter
hoog; de spits meet ruim 15 meter.
In de tweede geleding komen twee
smalle blinde spitsboogvensters
voor. De derde geleding heeft natuurstenen
hoekblokjes en is voorzien
van drie nissen, waarvan de
middelste geopend is en de twee
buitenste blind zijn. Onder de bakstenen
gotische balustrade van de
omloop onderscheidt men een archaïsche rondboogfries.
Bij binnenkomst door de hoofdingang in de
westgevel zien we in het plafond nog een viertal
oude witgeschilderde consoles, gemaakt van zandsteen
en in de vorm van gebeeldhouwde ridderhoofden.
Zij ondersteunen de ribben van het gewelf.
In dit kerkportaal hingen vroeger de klokkentouwen,
waar – onder toezicht van de koster/schoolmeester
– de oudere schoolkinderen wel eens de klok mochten
luiden.
Aan de zuidkant bevindt zich, naast het zogenaamde ‘stovenhok’, het
traptorentje. Het heeft een nauwe opening en hoge treden. Eerst wordt de
orgelgalerij bereikt, daarna komt men in de klokkenkamer. De daarin
aanwezige klokken wogen oorspronkelijk maar liefst 6000 pond. In het
rampjaar 1672 werden de dorpen Oud- en Nieuw-Loosdrecht door de
Franse troepen bezet. Ook de kerk werd door hen niet ontzien. De grote
klok werd geroofd en kapot geslagen. Toen zij in 1674 moesten vluchten
is er een kar met brokstukken bezweken en moest worden achtergelaten.