09 magazine Leef!

echt aan de lijn en ik heb hem vol vuur verteld wat ik wilde.
Om een lang verhaal kort te maken, hij ging met mij in zee.
Daar ben ik de man nog steeds dankbaar voor.’ Binnen 10
jaar tijd had Gijs 3 winkels. Digros Noordwijk opende in
maart 1981, in 1987 een zelfstandige bloemenwinkel in
Voorhout (verkocht in 1992) en vanaf 1990 een bloemenshop
in Dirk, Katwijk.
Zoveel geluk met ‘mijn meiden’
‘Ik heb altijd geluk gehad met personeel, tot op de dag van
vandaag. Dezelfde energie, dezelfde gerichtheid, het voor
elkaar willen doen. Zonder al die meiden had ik ’t nooit
gered.’ Over de vraag of hij zelf geen bijdrage heeft geleverd
aan dat geluk moet hij even nadenken. ‘Mogelijk wel ja. Ik
geef altijd veel vertrouwen en verantwoordelijkheid. En dat
moet je niet per minuut willen terughalen. Dat doe je met
overleg en bijsturen. We hebben een fantastisch team.’
Fanatiek sporten
Vanaf zijn 35e speelde hij squash, bloedfanatiek natuurlijk.
Wedstrijden begonnen soms om 18.00 in Noordwijk Zee.
Zijn teamleden moesten de tegenstander met een smoes
aan de praat houden, omdat de winkel om 18.00 sloot. Om
18.01 stoof Gijs naar de hal en zei bij binnenkomst: ‘Zo,
wanneer gaan we beginnen?’ In die jaren kreeg hij last van
zijn rug. Na een zoektocht langs eindeloos veel ‘peuten’
werd hij geconfronteerd met een paar simpele vragen.
‘‘Hoe oud bent u? Hoe ziet een werkdag eruit? Hoe zit het
met sporten? En uw eetpatroon?’ Die man luisterde, schreef
mijn antwoorden op, omcirkelde mijn leeftijd en zei ‘alstublieft’.
Ok….daar moest ik wat mee. En eigenlijk wist ik dat
zelf ook wel.’ Dus hij stopte met squashen.
Ik op een racefiets? Echt niet!
‘Vroeg een maat; ‘zullen we dan gaan schaatsen?’ Dat bleek
ook geweldig. Maar ja, wat doe je dan in de zomer? Fietsen?
Nee, niks voor mij. Dat vond ik niet wat, die mannen op
zo’n fiets. Maar ja, ik moest toch een keertje mee. En ik vond
het te gek. Dus ik was verkocht. En gaat het goed, dan komt
dat fanatieke en brutale in mij naar boven. Dan wil ik naar
voren. Vanaf mijn 49e begon ik wedstrijden te rijden.
Dat was echt niet mijn bedoeling, maar het was geweldig.
Wat een feest, zeker die kermiskoersen in de regio. In
Noordwijkerhout bleken ze me allemaal nog te kennen.’
Gijs vond vijftig worden niet zo’n punt. Maar hij merkte dat
hij in de jaren daarna in zijn omgeving meer werd geconfronteerd
met ziekte, ouderdom en verlies. ‘Het komt
dichterbij, dus dan ga je zelf ook meer nadenken. Nee, ik
werd niet voorzichtig, maar ik vroeg me af of ik goed bezig
was. Met werk en sporten, met de balans. Daarom ben ik
gestopt met fanatiek schaatsen, ik wilde alleen nog ontspannen
op de ijsbaan staan. En ik stopte met de kermiskoersen,
daar was altijd wel een valpartij. Ik dacht ‘dit moet
ik niet meer willen, ik ben te fanatiek.’
En toen ging het mis
Mei 2015 ging het op de wielerbaan in Lisse toch mis. ‘In de
laatste ronde van een wedstrijd was het een touché met een
andere renner. Ik ben met 45 km per uur over zijn achterwiel
de hekken ingevlogen. Een gebroken heup, vier gebroken
ribben en een gebroken sleutelbeen. Mijn helm was kapot,
maar mijn hoofd gelukkig niet.’ Gijs verbleef 8 dagen in het
ziekenhuis en daarna een aantal weken in zorghotel De Kim.
Daarvandaan naar huis, met de nodige extra zorg, zeker ook
van zijn vriendin. ‘Ondertussen hebben de meiden de
winkels draaiend gehouden en een collega inkoper heeft de
inkoop overgenomen. Dat was voor iedereen een enorme
belasting ja.’
Hoe nu verder?
‘De arts in het ziekenhuis vroeg ‘wat heeft u hier nou van
geleerd meneer de Wit?’ Niet belerend hoor. Dus ik dacht,
ja….gebruik dit moment Gijs. Ik ga de winkel in Noordwijk
afbouwen. Annemiek, mijn geweldige bedrijfsleidster in
Noordwijk, neemt per januari 2017 de zaak over. Dat jaar
word ik 65. Ik blijf in 2017 nog de inkoop doen, en dan zien
we wel. Ik houd alle opties open. Zonder het ongeval was
dit ook gebeurd hoor, maar het is doelgerichter geworden,
vastomlijnder.’ Na het ongeval heeft Gijs lang moeten
revalideren en hij is beperkt in zijn afzet met lopen, maar
totaal niet als hij fietst. Dus ja, hij rijdt (voorzichtig) weer op
een racefiets. ‘Maar geen wedstrijden hoor, ik ga het niet
meer opzoeken.’
Kwaliteit boven kwantiteit
‘Het had veel ernstiger kunnen aflopen, met nog meer
blijvende schade. Dus het is eigenlijk wel mooi dat ik nu zo
kan terugblikken én vooruitblikken. Waarbij ik wil dat kwaliteit
belangrijker wordt dan kwantiteit. Waar ik niet bezig hoef te
zijn met mensen die iets van je willen voor geld. Vooral dat
laatste wil ik niet meer. Dus als alles wat ik MOET wegvalt, dan
hoop ik door te groeien naar een relaxte oudere evenwichtige
man, die keuzemomenten goed kan benutten.’ ‘Verder wil ik
lekker klussen, ook bij vrienden. Misschien wel samenwonen
met mijn vriendin. Vrijwilligerswerk doen met gehandicapte
kinderen. Lekker lezen, ja dat kan ik ook hoor. En muziek
maken.’ Hij wijst naar een gitaar. ‘Muziek maken, songs
schrijven. Mijn angstbeeld is op de bank zitten en helemaal
niks te doen hebben. Ach, ik moet gewoon maar een beetje
de confrontatie met mezelf aan gaan.’
-
ZIJN MEIDEN
-
Naast alle geweldige meiden in zijn team, verdienen deze
3 dames extra vermelding:
Annemiek Paardekoper Bedrijfsleidster Noordwijk.
Volgend jaar 25 jaar in dienst. Ze neemt per 2017 de zaak
in Noordwijk over.
Mariëlle van der Hulst Bedrijfsleidster Katwijk. Volgend jaar
28 jaar in dienst.
Els van Kempen Bedrijfsleidster in Voorhout geweest (9
jaar) en nu alweer 7 jaar rechterhand in Noordwijk en
Katwijk.
29