14 magazine Leef!

VLNR. PAUL BROUWER, ZIJN VADER PETER EN ZIJN OOM JOHN (2007)
30
actiegericht. DFDS Ferry naar ons toetrekken omdat de toenmalige
vervoerder failliet ging? Paul zat binnen een dag in
NewCastle en regelde het. Hij had ook gevoel voor alles
wat tegenwoordig ‘groen’ moet zijn. Ik heb natuurlijk meegeholpen
die tent op te bouwen en vond het mooi dat Paul in
de zaak ging, dat voelde heel vertrouwd. Tot het noodlot
aanklopte.’
Gevochten als een leeuw
Peter vertelt dat Paul zo’n 17 maanden geleden in toenemende
mate last kreeg van fysieke klachten. Hij ging eerst naar
de huisarts en uiteindelijk naar het ziekenhuis. Daar bleek al
snel dat het helemaal mis was, de meest erge vorm van lymfklierkanker.
‘Toen begon de ellende. Wat een ziekbed heeft
hij gehad. Zware operaties, chemo, beenmergtransplantatie
en wat allemaal nog meer. Ook heeft hij alles wat je maar
bedenken kunt in het alternatieve circuit geprobeerd. Ja, dat
doe je toch. Hij heeft in de 15 maanden ziekbed echt gevochten
als een leeuw. In die tijd ging ik iedere dag even bij hem
langs. Als ik terugkwam van werk bij de Amerikaanse School
in Wassenaar dan eerst even langs Paul.’ Zo groeiden vader
en zoon nog dichter naar elkaar toe. Rond de zomer van 2016
was er goed nieuws. Paul zou ‘schoon’ zijn, dat liet hij ook op
Facebook weten. ‘Dat was feest natuurlijk, mét champagne.
Maar ik heb geen slok gedronken. Ik durfde het niet, had er
geen goed gevoel over. Van de andere kant, ik heb in die tijd
zelf ook naar een dierbare vriendin in Friesland geroepen; ‘ik
heb mijn zoon weer terug.’ Hij zucht diep en kijkt weg. ‘Tja.’
Pauls laatste verjaardag
‘In de achtertuin van ons huis heb ik een zeemanskroeg.
Daar mocht Paul ook graag een feestje vieren met zijn vrienden.
16 december was hij jarig, werd hij 41. En toen was wel
duidelijk dat het zijn laatste verjaardag zou zijn. ‘Pa, ik wil nog
een keer mijn verjaardag in de kroeg vieren voor vrienden’,
zei hij. Dus dat gingen we natuurlijk doen. Ik denk dat er zo’n
30 man was. Het was toen al heel zwaar voor Paul. Hij heeft
mooie woorden gezegd, zeker voor zijn vrouw Mariel.
Hartverscheurend, ik had echt stijf kippenvel. Even voor 23.00
hebben we nog een laatste wodka samen gedronken en is hij
vertrokken. En toen werd het muis- en muisstil. Terwijl het
zo’n mooi feest was. Maar hij was weg. En iedereen wist; hij
komt niet meer terug.’
Hij is niet te vervangen
‘Het is zo’n makkelijke uitspraak; ‘iedereen is te vervangen’.
Ik zei het zelf ook altijd. Maar het is gewoon niet waar, Paul
is niet vervangbaar. Hij komt nooit meer terug. Terwijl er