14 magazine Leef!

interview
‘Ik fiets nog steeds de
sterren van de hemel’
Het leven van Jan van der Lippe (74) staat nog altijd in het teken van
sport, ook al heeft hij sinds 2013 naar eigen zeggen een ‘ongelukkig
poot’, waardoor hij alleen nog maar kilometers kan vreten op een
elektrische fiets met een ‘ongelukkig trappertje’. De teller staat inmiddels
op ruim 400.000 kilometer, want Jan de Noortuk houdt z’n prestaties
nauwlettend bij. Over het waarom zegt hij: ‘Ik ben eerzuchtig!’
TEKST FRANS VAN DUIJN BEELD BURO BINNEN
42
In 1943 werd Jan geboren in een huisje aan de Binnenweg.
Hij groeide op met drie broers en twee zussen. Vader zat in
de vis en de bloemen, moeder was huisvrouw. ‘Mijn ouders
sliepen in de bedstee,’ vertelt hij. ‘Wij kinderen lagen met z’n
zessen op zolder. Ik lag bij Piet in het ledikant en Jo bij Arie,
mijn zussen hadden een gordijn voor de privacy. Verder was
er een armoedig keukentje met een gasstel en dan hadden
we nog een achterkamer en de nette voorkamer, waar je
alleen op zondag kwam.’
Zoals zoveel Noordwijkers van zijn generatie heeft Jan als
kind heel wat bramen geplukt. ‘Dan kreeg je als dank een
centje voor de film en je at er uiteraard van. Iedere dag hadden
we in de zomer braam met rijst, tot het je neus uitkwam!
Op zondag kreeg je braam met griesmeelpudding en als
je ziek was kreeg je ‘hete braam’ te drinken, goed voor alle
kwalen! Je moest het zo heet mogelijk drinken en dan transpireerde
je alle ziektekiemen er vanzelf uit. Hete braam was
de Noordwijkse Haarlemmerolie.’
Al snel bleek Jan talent voor sport te hebben. In de gymzaal
aan de Abraham van Royenstraat was hij als lagere schoolleerling
steevast uitblinker. Als enige scoorde hij tienen, of het
nou om apenkooien, bokspringen of voetballen ging. En toen
kwam het tennis in zijn leven. In de zomer van 1953 ging hij
als tienjarig jongetje ‘voor de poen’ ballen rapen op de tennisbanen
van Huis ter Duin. En daar leek z’n leven een onverwachte
wending te nemen.