De Wilde Roos - uitgave mei 2017

Alleen wanneer een dergelijk alternatief voor populistisch rechts
wordt uitgedragen door de gezamenlijke linkse politieke partijen -
PvdA, SP, Groen Links en D’66, en graag ook de Christen Unie, de
Dierenpartij en Artikel 1 - zullen burgers een legitieme hoop kunnen
koesteren dat het tij kan worden gekeerd. Dan zullen zij er op
mogen vertrouwen dat linkse politieke leiders elkaar vasthouden,
en dat niemand in de samenleving wordt losgelaten. Dan wordt
het mogelijk dat het totale aantal stemmen van de gezamenlijke
progressieve of linkse partijen niet verder daalt, maar stijgt omdat
het vertrouwen stijgt, en met reden.
Linkse machtsvorming is in theorie altijd al de belangrijkste overweging
geweest om linkse samenwerking te bepleiten. Dan konden,
in de terminologie van een aantal decennia geleden, ‘leuke
dingen voor de linkse mensen’ worden gedaan. Dat waren vooral
wensen op economisch, sociaal en cultureel gebied. Maar het gaat
in dit stadium om meer, om de rechtsstaat en om de democratie.
Linkse samenwerking is niet meer alleen van belang voor ieder
van de linkse partijen afzonderlijk, en ook niet alleen voor gezamenlijk
links, maar voor Nederland als democratische rechtsstaat,
als natie waarin niet wordt gediscrimineerd. Het gaat niet om tegenwicht
en tegenmacht tegen rechtse en centrum rechtse partijen,
die zelf ook democratisch zijn gelegitimeerd en zich aan de
spelregels van de democratie houden, maar om tegenwicht en
tegenmacht tegen ondemocratisch populistisch rechts.
Dat kan op verschillende manieren, variërend van vormen van
verbindende en verplichtende samenwerking tot fusies. Die laats-
37