Museum Praet Jan Theuns

Uugge
lg?i
Itt eett rorige uflet,eríng wut Museum'
pruet pub{it'ee rrlen n'i.j enkele .frtttt's ttit
de .joren '3A uft het blcul "Ons Zuiden".
Mer,r. J. v. d. Zcuulen-rutrt Loou redgeerrle.
Hitn»ulcr lttrur lrcritttrcrirtgert utttt
Itet KerksrruuÍje.
Leuk als jc hoort
dat je moeder in
de krant staat en
als je dan de foto
ziet gaat er een
goll van herinuerin-uen
door je
heen. Ons Nloe
stiii-1t L)p tle blauu'e
stoep in de Heilaarstraat
m'. 1 1.
Het kind aan haar
rokken is mijn
broerde Kees, hil
zal een jtrar-r'rf 2-3
zijn. Moe betaalt
de nran die "Het
Zuiclen" komt bezorgen.
§'lijn Pa
en Moe kochten
het huis in 1928
van de tam. Blankels.
Pa was aannemer/
nretselaar en timmefman,
een prima
vakman. Ons
huis was vanaf de
markt, aaa cle linkerkant
het grootste huis en liep tot aan
de achteruitgang van bakker Nooyens
uit de Liesbosstraat. De muur die ons
van cte uitgang scheidde, was de muur
van de oude schuurkerk. In de Luin van
de dilecter.rr van de Boerenleenbank in
de Liesbosstraat stond nog de Fastorie.
Vandaar uit hebben we als kind zijnde
heel wat ntissen met drie Heren opgedragen,
voor een dode mus, die we dan
in de tuin gingen begraven. De jongens
van Dirven waren misclienaars.
Een Kamer van 6 bij 6
De indeling van ons huis was als volgt:
je stapte via de voordeur de lange ga.ng
in; dan had je links de grote voorkamer.
zeker 6 bij 6 rnet een schitterend hoog
plafond. De vier hoeken bewerkt met
engelen en rond de lamp in het midden
een rond ornament.
Naast de marlreren schoorsteen twee
Ílei Jrurs r,ilJr Jurtie vitlr Lor.rrt
ir-r h e i i( errils i-r'au ij e
houten standaards rnet het Heilig Hafi
beeld en St. Antonius. Daarboven hingen
'het laatste avondmaal en uog zo
een. Dat hoorde bij de 30-tigedaren uil
rusting voor de mooie karner. Achter de
voorkamer lag de nog -grotele
achterkamer.
Die kamer lrad openslaande deuren
naar het tuintje
met de kerkrnuur.
In nrijn iongste ja-
Íen waren er tussen
die twee kamers
bedsteder,
door ons gebruikt
als kasten. Aan de
binnenkant van
een kastdeur hing
de Litanie (te bidden
bij onweer).
Bi-i het minste gerommel
in cle u'olken
scholen Moe
en nrijn oudste zus
Jeanne de kast in
onr te bidden-
Ik daarentegen
klom het dak op,
we hadden boven
de achterkamers
een groot plat dak,
5 pannen hoger op
de lok stond de
grote schoorsteen.
Dat was mijn lievelingsplekje.
Vandaar uit kon.je
zowei de kerk van Breda zien als aan de
andere kzrnt het Liesbos. Kwam de bui
vanaf Breda richting Liesbos rian had ik
dubbel lol, zo'n laaghangende on$,/eersbui
kon nooit het bos over en krvam altijd
terug, sclritterend onr te zierr. Naast
de achterkamer techts was de keuken.
Daarin was een luik dat naar de kelder
voerde. Die kelder liep door onder het
huisje ernaast, waadn de fam. Luiken
woonden. Jaarlijks wercl de kelder gewit
en dan was het mijn taak om de kikkers
te van-§en en buiten te zetten. In de kenken
was een eigengemaakte kachel waar
dagelijks (gestookt met hout en kolen)
otls cÍen op gekcxrkt werd.
Naast de kachel stond een stoel waarop
melkboer Grauwrnans uit de Mastbosstraat
tussen de middag zijn boterlrarnmetjes
at. Voor het drinkwater wilren we
aaugewezen op de pomp die tegen ile
keukengevel was aangebracht. Wij hadden
boven de aanrecht een kopercn
kraeur en een zwengel om het wateí op te
pompen, terwijl aan de buitenkant ook
een zwengel en kraan was waar de buurdes
Luiken gebruik van maaten.
Nu via een deur in de achterkamer de
trap op rraarboven. Daar loop je de overloop
over onder de glazen koepel naar
de grote siaapkamer die boven cle achter*amer
ligt, die kamer had openslaande
deuren en een balkon.
Als baby zijnde sliep je in de wieg naast
de echtelijke sponde Daarna verhuisde
je naar de overkant van de overloop níiar
de kleuïerkanrer. Daarin had Pa twee alkoolbedjes
gemaakt. In het ene kon ie
slapen toÍ je tweede jaar. daarna sliep je
in het andele. Het mooiste in dat itamertje
,,vas het behang:kaboutertjes, bloemeties.
beestjes, enz-.
De trveede kamer aan de voottant van
het huis had ook een schuiu dak met
daarin een dakkapel.
Ook dat was een grote karner die boven
de werkplaats doorliep en was zeker l5
jaar-mijn kamer. Een van de leuke dingen
daar was een steigertouw aan de
poot van n'ri.in ledikant binden en dan via
het raam naar beneden gliiden of via de
dakgoot naar boven klimmen naar de
schoorsteen op de nok.
Duivenhok werd clubhuis
We hadden ook de werkplaats. Aan de
straatkan! waren twee groene poofien.
Ais je daarbinnen ging had je links de
wertbank met daarboven al het gereedschap
aan de rnurr.
Rcclrts wls de zandbak waar we in
mochten spelen. Er stonden ook de zakken
ceruent, dakpannen, tegels en stenen.
Aan het plafond hingen de steigerpalen
planken ladclers enz. En dan
helemaal achterin de kalkput.
Minstens één keer per iaar werd daarin
de ruwe kalk geblust, een fascinerend
schouwspel. Daarna werd de kalk per
emmertje verkocht. leder die zijn keukentje
zelf kon witten. kwam voor een
dubbeltje of kwtrrtje on.r kalk.
In de bnurt van de kalkput stond ook het
hakbiok.
Dagelijks houdes hakken voor het aanmaken
van de kachels was een leuk
werkje. Aan rnijn duini kun je nog zien
dat het eea keer mis ging. Komende uit
Ven'olg o1t ltttginu I