15 magazine Leef!

Al ruim vijfentwintig jaar doet Nico aan triathlon. Als voetballer
kon hij goed lopen en zag een uitdaging in de triathlon van
Noordwijkerhout die over de kwart afstand ging. Na deze kennismaking
met de triathlon stopte hij met voetbal om zich geheel
op duursport te kunnen richten. Nico: ‘Ik keek op tegen de
atleten die de drie sporten combineerden en zag een uitdaging.
Met wat tweedehands spullen volbracht ik mijn eerste kwart
triathlon en was ik verkocht. In al die jaren deed ik veel wedstrijden
maar nog nooit de hele afstand. In overleg met mijn
vrouw Anita besloot ik dit jaar mee te doen in Almere waar ook
het Europees kampioenschap werd georganiseerd.’ Anita: ’Als
Nico iets in zijn hoofd heeft dan houdt weinig hem tegen. Hij
is zo gefocussed. Al zou het huis in brand staan, dan maakte hij
eerst zijn training af. Ik ben het tegenovergestelde en daarom
gaat het denk ik ook goed, want als gezin (met twee zoon’s van
19 en 21) draait veel om Nico en zijn traingsschema. Op woensdagavond
is hij thuis. Dat hebben we samen afgesproken.
Anders zou hij elke avond weg zijn.’
Hoe bereid je je voor op een wedstrijd van tien uur
met drie totaal verschillende onderdelen?
‘Voor een kwart triathlon is twee uur fietsen voldoende, voor
de hele zat ik vier tot zes uur op de fiets’, antwoord Nico.
‘In de laatste weken voor de wedstrijd waren trainingsweken
van twintig uur normaal. Ik ga elke dag op de fiets naar mijn
werk in Hillegom en als ik om vijf uur naar huis ga rijd ik een
paar uurtjes om, soms nog gevolgd door een uurtje lopen.
In de winter zwem ik in het zwembad maar zodra het weer
het toelaat in het Comomeer. Dat is ook de plek waar we met
onze vereniging samenkomen en gezamenlijk trainen.’
Hoe blijf je gemotiveerd?
‘Juist door de afwisseling van de verschillende sporten blijft
het leuk. Ook de verschillende seizoenen houden het interessant.
In de winter loop je wat meer en doe je aan regionale
wedstrijden mee. Ik liep bijvoorbeeld de Marathon Rotterdam.
In het voorjaar kan je weer in open water zwemmen en wordt
er meer gefietst. Terwijl in de zomer de wedstrijden beginnen.
Ik zou er niet aan moeten denken alleen maar te lopen.
Ik denk ook dat ik door de afwisseling deze sport zo lang kan
volhouden en weinig tot geen blessures ken. Al klinkt een
hele triathlon voor velen natuurlijk wel als een soort sportverdwazing’,
lacht Nico.
Voor velen lijkt Triathlon een asociale sport omdat je
langdurig individueel bezig bent. Is dat ook zo?
‘Nee juist niet’ vindt Nico. ‘Als lid van Triathlon Vereniging de
Bollenstreek trek ik veel op met andere atleten en hebben we
veel steun aan elkaar. We delen ervaringen uit en trainen veel
met elkaar. Je rijdt samen naar de wedstrijden. Voor Almere
waren we met vijftien deelnemers op de hele. Dat geeft een
bepaalde verbondenheid. Je hebt samen een doel, al moet je
het in de wedstrijd wel helemaal zelf doen.’
Wat zijn je ambities voor de toekomst?
‘Ik kijk niet teveel naar de toekomst. Ik sport omdat ik het leuk
vind en me vitaal en jong houdt. Ik voel me ook niet oud al
ben ik dan 51 jaar. De triathlon sport lijkt voor velen extreem,
maar in mijn ogen is het juist heel goed omdat je lichaam
op een afwisselende manier wordt belast. Ik kan ook niet
zonder sport. In dat opzicht zou je het een verslaving kunnen
noemen. Maar dan een hele gezonde. Mijn kampioenschap
smaakt wel naar meer, ook omdat ik weet dat ik beter kan.
Ik had gerekend op negeneneenhalf uur, maar door twee
lekke banden en kou heb ik dat niet gehaald. Anders was ik
ook Europees kampioen geworden en dat steekt wel. De komende
tijd neem ik mijn rust en voor volgend jaar ga ik nog
eens rustig met Anita om de tafel zitten. Want twintig uur
trainen en een full-time baan trekt een grote wisselwerking
op ons gezin’, besluit Nico.
NICO IN ACTIE TIJDENS DE HELE TRIATHLON
VAN ALMERE OP 9 SEPTEMBER 2017
41