Buiten de Orde 2017 #1
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Mini-thema Baj<br />
Hij creëer<strong>de</strong> zijn werk ‘Monument voor Bakoenin’ – verwijzend<br />
naar <strong>de</strong> anarchist Michail Bakoenin – tij<strong>de</strong>ns een collectieve tentoonstelling<br />
in Berlijn, mid<strong>de</strong>n jaren negentig. Dit werk werd tentoongesteld<br />
in Monte Verità, in het Italiaansspreken<strong>de</strong> <strong>de</strong>el van<br />
Zwitserland, waar vele jaren eer<strong>de</strong>r anarchisten een kunstenaarskolonie<br />
had<strong>de</strong>n opgezet.<br />
Enrico Baj was ‘satraap’ van het Collège <strong>de</strong> ‘Pataphysique (opgericht<br />
ter ere van Alfred Jarry, schrijver van het toneelstuk ‘Uburoi’)<br />
en als zodanig vaak het slachtoffer van staatscensuur. Hij<br />
voel<strong>de</strong> zich aangetrokken tot Jarry’s sarcastische en absurdistische<br />
geschriften, en richtte in 1963 het Instituut voor Patafysica<br />
op met <strong>de</strong> fotograaf Man Ray. Ook heeft hij samengewerkt met<br />
Marcel Duchamp, die <strong>de</strong> steunpilaar was van Dada en <strong>de</strong> surrealistische<br />
beweging.<br />
Met toestemming van Duchamp maakte Enrico Baj een herhaling<br />
van diens een parodie op <strong>de</strong> Mona Lisa. An<strong>de</strong>re werken van<br />
Baj zijn on<strong>de</strong>r an<strong>de</strong>re ‘Nixon Para<strong>de</strong>’, ‘Berluskaiser’ (een verwijzing<br />
naar <strong>de</strong> politicus-oplichter Berlusconi), ‘Apocalypse’ en <strong>de</strong><br />
‘Generaals’ – allen werken die zijn overgoten met anarchisme en<br />
antimilitarisme. Tevens schreef hij een dozijn boeken, allemaal<br />
bijtend-satirisch.<br />
Boeken van zijn hand zijn on<strong>de</strong>r an<strong>de</strong>re Automitobiografia, geschreven<br />
in 1983, en Kiss Me, I’m Italian, uit 1997. Na in <strong>de</strong> naoorlogse<br />
jaren verbon<strong>de</strong>n te zijn geweest met <strong>de</strong> radicale kunstbeweging<br />
COBRA, werd zijn kunst in latere jaren vruchtbaar<strong>de</strong>r, en<br />
werd <strong>de</strong>ze, net als bij veel grote kunstenaars, ver<strong>de</strong>r verrijkt. In<br />
1951 stichtte hij met Sergio Dangelo <strong>de</strong> ‘Arte nucleare’ beweging.<br />
Enrico Baj overleed op 16 juni 2003 te Nice. In zijn overlij<strong>de</strong>nsbericht,<br />
dat in The Guardian verscheen, werd zijn toewijding aan het<br />
anarchisme angstvallig verme<strong>de</strong>n.<br />
door Nick Heath<br />
vertaling: Peter<br />
Bron<br />
libcom.org<br />
Over <strong>de</strong> afbeelding op <strong>de</strong> omslag<br />
De afbeelding op <strong>de</strong> omslag is een schil<strong>de</strong>rij, getiteld: Generaal. Het<br />
werd voltooid in 1961. Het is een collage op olieverf met passementen,<br />
textiel en medailles. Als verklaring van dit stuk dient een fragment<br />
van een stuk van Baj zelf, getiteld Baj over Baj:<br />
(…) In 1957 was ik <strong>de</strong> initiatiefnemer van een pamflet met <strong>de</strong> aanmatigen<strong>de</strong><br />
titel ‘Tegen <strong>de</strong> stijl’. Arman, Hun<strong>de</strong>rtwasser, Klein,<br />
Saura , Restany en diverse Italiaanse kunstenaars hebben dat on<strong>de</strong>rtekend.<br />
Dit pamflet verklaar<strong>de</strong> tegen stijl te zijn. Maar laten<br />
we bezien in welke geest. We stel<strong>de</strong>n vast dat er vooral in Italië<br />
(…) een neiging bestond naar stereotype herhaling van mo<strong>de</strong>llen.<br />
Met an<strong>de</strong>re woor<strong>de</strong>n, een neiging om steeds opnieuw flessen te<br />
schil<strong>de</strong>ren, zoals Morandi, of figuren in Etruskische stijl, zoals<br />
Campigli, of om steeds <strong>de</strong>zelf<strong>de</strong> grafische vorm te herhalen, zoals<br />
Capogrossi. Deze neiging komt dui<strong>de</strong>lijk tot uiting in het gebruikelijke<br />
gedrag van <strong>de</strong> homo economicus, die alsmaar hetzelf<strong>de</strong> etiket<br />
wil terugvin<strong>de</strong>n. Juist dat herhalingskarakter wil men zo graag als<br />
‘stijl’ kenmerken. Welnu, stijl moet iets zijn dat veel complexer en<br />
diepzinniger is, een levensstijl. An<strong>de</strong>rs vervalt <strong>de</strong> schil<strong>de</strong>rkunst in<br />
routine, en om tegen dit fenomeen te strij<strong>de</strong>n heb ik dit pamflet<br />
opgesteld. Zoals alle schil<strong>de</strong>rs ben ik geïnteresseerd in het formele<br />
en technische aspect, dat wil zeggen door <strong>de</strong> uitvinding van<br />
vormen en hun uitdrukkingsmid<strong>de</strong>len. Het verlangen om mijn<br />
woor<strong>de</strong>nschat aan techniek en vormen te verrijken helpt me om<br />
zelf van <strong>de</strong> ene naar <strong>de</strong> an<strong>de</strong>re perio<strong>de</strong> over te gaan. Als ik hout<br />
gebruik, ben ik natuurlijk geneigd om objecten te maken die van<br />
hout zijn, zoals meubels die op mensen lijken.<br />
Hoe dan ook in mij bestaat ook een an<strong>de</strong>r element van veran<strong>de</strong>ring:<br />
het kritische en polemische element, dat juist het schil<strong>de</strong>ren<br />
als daad aangaat. Maar dat zich ook kan keren tegen het leven of<br />
<strong>de</strong> maatschappij, of het nu haar politieke, militaire of technologische<br />
kanten zijn. Juist daarom is er in mijn oeuvre die gemeenschappelijke<br />
noemer, die je een ‘monstruositeit’ zou noemen, <strong>de</strong><br />
generaals zijn monsters, <strong>de</strong> spiegelmensen, <strong>de</strong> meccanomensen<br />
en assemblages zijn monsters, <strong>de</strong> meubels voor bankiers zijn<br />
monsters, <strong>de</strong> dames zijn monsters. Vanaf <strong>de</strong> jaren vijftig komen<br />
2016 - 4 5