Villa d'Arte 5

‘ Eenvoud is het
meest complexe om
te bewerkstelligen’
staande ruimtes moest Julia constant beoordelen
op welke manier het stuk zich zou verhouden tot
de ruimte, wanneer je het zou bekijken vanuit een
andere plek in het huis. Uitgangspunt voor het ontwerp
van de keuken was een sociale ruimte waar
gekookt kan worden, in plaats van een keuken in
de traditionele zin. ‘Ik was niet zozeer bezig met
decoreren, als met het toevoegen van verschillende
lagen, accentueren en de architectuur completeren
middels het interieur.’
Natuurlijke texturen zijn gebruikt in de stoffen,
waardoor het gevoel van authentieke, aardse materialen
behouden is. De kleuren vinden hun oorsprong
in water, bladeren, stenen en de hemel,
waarmee het huwelijk tussen binnen en buiten bezegeld
is. Om een gevoel van eenvoud te behouden,
zijn texturen en materialen subtiel afgewisseld.
Hetzelfde graniet is op de ene plek gehamerd en
op de ander gezandstraald, waardoor het nergens
monotoon of steriel aandoet. Julia omarmde het
zichtbaar handgemaakte, het gevoel van de menselijke
aanraking en het onvolmaakte om warmte en
menselijkheid in de ruimte te brengen. Soms ging
ze zelfs zo ver dat ze het ‘anti-perfecte’ omarmde
en iets opzettelijk ‘fout’ deed. De patroontegels
van de ingebouwde buitenbank op de centrale
binnenplaats overtreden bijvoorbeeld de ‘regels’,
maar introduceren iets grilligs en verfrissends dat
trouw blijft aan de geest van deze plaats. Ze citeert
Vico Magistretti, de designer van enkele van haar
favoriete meubelstukken, waarvan sommige hun
weg vonden naar dit huis: ‘Eenvoud is het meest
complexe om te bewerkstelligen.’ Het is eerder een
effect dan een bepaalde regel. Het geheim echter
zit in de details, in het vermogen om een heldere
visie te abstraheren uit het grote geheel, tot in de
kleinste details. Uiteraard loont al deze moeite alleen
als het originele idee steekhoudt. Als dit het
geval is, dan heb je een monumentaal architectonisch
gebouw in wording, dat boven het idee
uitgroeit. ‘In dit geval was de gedachte niet een
gebouw of een huis te bouwen in de traditionele
zin; ik zocht het antwoord op de vraag of je van
je huis je lievelingsplek in de stad zou kunnen
maken,’ aldus Anthony.
Boven
Patrijspoorten aan de onderkant
van het zwembad
op de bovenste verdieping
werpen een vloeibaar licht
over een overdekt gedeelte
van de binnenplaats
eronder. Het mozaïekpatroon
ontworpen door
Anthony en Marley Swanepoel
op de bodem van het
zwembad is geïnspireerd
op contourkaarten van de
oceaanbodem - en een
vleugje David Hockney!
Links
De Hula Dining Chairs en
Cha Cha Occasional-tafels
zijn van Haldane Martin
62