Magazine Leef! 39

More documents

Recommendations

Info

Je kent vast wel die situatie dat je een bekende tegenkomt in de supermarkt, die vraagt hoe het met je gaat. Dan hoor jij jezelf meteen ‘Goed!’ antwoorden. Wat moet je anders? Je kan moeilijk zeggen dat je merkt dat jouw contact met kennissen verwatert is en jouw familie ver weg woont. Of bijvoorbeeld dat jij je kinderen nauwelijks ziet, en je vrienden vaak te druk zijn om af te spreken. En jij dus eigenlijk de laatste tijd niet zoveel over je sociale leven te vertellen hebt. Het liefste duik je meteen weg achter een schap vol etenswaren om dat soort vragen te vermijden. Andersom: stel dat je wél iets hierover zou zeggen, dan zie je de schrik op het gezicht van de ander. Die duikt dan zelf het liefste weg, bang om een ongemakkelijk gesprek te moeten voeren. 'In de supermarkt gaat het altijd goed met me' 42 Soms lijkt het alsof iedereen het leuker heeft dan jij: via social media komen de foto’s van uitjes of vakanties makkelijk binnen en we meten onszelf daar aan af. We kunnen daardoor al snel denken dat het ‘normaal’ is om een bepaalde invulling van je sociale leven te hebben. Maar zien we ook echt wat daar achter die voordeur van andere mensen gebeurt? De kans is groot dat die verhalen vooral uiterlijke schijn zijn. Eigenlijk weten we wel dat mensen vooral de mooiste momenten van hun leven laten zien. En dat de doodgewone doordeweekse dag zelden wordt getoond. Maar toch is het verleidelijk om jezelf te vergelijken met anderen. Het is niet vreemd dat het contact met anderen een onderwerp is dat ons bezig kan houden. In de oertijd was het horen bij een groep noodzakelijk om te overleven. Je kon alleen samen voor voedsel, onderdak, warmte en veiligheid zorgen. In de huidige tijd zijn we steeds zelfstandiger gaan leven. Als je ons land vergelijkt met andere landen, dan ligt de nadruk in ons land op het individu. We wonen hier alleen, met onze partner of met ons eigen gezin. We bemoeien ons niet (te veel) met elkaar of met elkaars kinderen. Terwijl in Kenia het hele dorp zich verantwoordelijk voelt voor de opvoeding van een kind. Dat was vroeger in ons land ook anders. Als je de oude boeken leest van Pietje Bel, zie je dat het heel normaal was in die tijd om een kind van een ander aan te spreken op zijn gedrag. Het zelfstandig leven heeft ook een keerzijde. We horen minder automatisch bij een bepaalde groep. En we hebben daardoor minder (sociale) groepsafspraken waar we ons als vanzelfsprekend aan houden. Iedere groep heeft namelijk bepaalde omgangsvormen. Soms is dat letterlijk zo afgesproken, soms zijn het ongeschreven regels. We kunnen worstelen met de vraag: wat is normaal in mijn omgang met anderen? Is het normaal om iedere week je kinderen te zien of spreken? Hoe vaak kan je een beroep doen op kennissen of vrienden? Kan je de buren vragen om iets samen met jou te doen? Niet alleen kan dit een worsteling zijn, het kan ons ook onzeker maken. De behoefte aan sociaal contact verschilt natuurlijk wel van mens tot mens. Begeef jij je het liefst iedere dag onder de mensen, of geniet jij juist van de rust en stilte als je alleen thuis bent? En het kan per situatie verschillen. Hoe vaak denk je zelf niet: ‘Even een momentje voor mijzelf, heerlijk!’. In de Corona periode waren er mensen die het een verademing vonden om even niet te hoeven deelnemen aan allerlei sociale activiteiten of gesprekken met collega’s bij het koffieapparaat. Terwijl anderen helemaal wegkwijnden terwijl ze alleen thuis zaten en de sociale contacten erg misten. We hebben nog steeds die behoefte uit de oertijd om ergens bij te horen, maar velen van ons voelen zich alleen of hebben het idee er niet bij te horen. Dat kan een gevoel
Gemeente Noordwijk van eenzaamheid creëren en je doen twijfelen aan jezelf (‘wat scheelt er met me dat ik geen deel van de groep ben?’ of ‘waarom lukt het mij niet om meer in verbinding te zijn met anderen?’). Ook in een groep kan jij jezelf eenzaam voelen of niet begrepen omdat je anders bent of niet echt contact voelt met de rest. Eenzaamheid is je niet verbonden voelen. Je ervaart een gemis aan een hechte, emotionele band met anderen. Of je hebt minder contact met andere mensen dan je wenst. Bij eenzaamheid horen kenmerken als negatieve gevoelens van leegte, verdriet, angst en zinloosheid en lichamelijke of psychische klachten. Bij eenzaamheid horen kenmerken als negatieve gevoelens van leegte, verdriet, angst en zinloosheid en lichamelijke of psychische klachten Gevoelens van eenzaamheid komt voor in alle leeftijdscategorieën en sociale klassen. Van de volwassen mensen zegt de helft zich eenzaam te voelen, waarvan 14% zich sterk eenzaam voelt. We praten er nauwelijks over, er heerst nog steeds een sterk taboe op. Voel jij je (regelmatig) eenzaam? Blijf niet bij de pakken neerzitten, je kunt er iets aan doen! Wat zijn goede eerste stappen? 1. Wees eerlijk tegen jezelf. Zeg niet dat het je allemaal niet kan schelen. Iedereen wil toch ergens bij horen of een bepaalde mate van sociaal contact. Kijk goed welk soort contact je graag wil, en wat je nu mist in je leven. 2. Zorg voor reële verwachtingen. Wat kan je van een ander verwachten, en waarin ben je nu misschien te kritisch of veeleisend? 3. Praat erover. Trek je niet terug, maar spreek je uit. Zorg dat je dat niet op een beschuldigende toon doet: ‘Waarom zie ik je zo weinig’. Maar breng het als een uitnodiging: ‘Ik zou het echt heel fijn vinden om je vaker te zien’. 4. Zie niet alles meteen als een afwijzing. Vaak gaan we het gesprek niet aan uit angst om afgewezen te worden. We vullen dan al bij voorbaat in dat de ander vast niet op ons zit te wachten. Of we zien het niet terugbellen als een bewijs dat de ander jou niet leuk (genoeg) vindt, terwijl daar ook heel andere redenen achter kunnen zitten. 5. Je bent niet alleen (in eenzaamheid). We denken dat we de enige zijn die zich eenzaam voelt, maar anderen kunnen dat net zo voelen. Als jij de eerste stap zet, dan kan je juist ervoor zorgen dat de drempel voor een ander lager wordt om contact te hebben. 6. Kies met wie je contact wil. Maak contact met de belangrijkste mensen in je leven en probeer om vaker af te spreken. 7. Vraag hulp. Lukt het niet om zelf je situatie te veranderen, vraag dan om hulp bij Welzijn Noordwijk. Te bereiken via e-mail: welzijnsadvies@ welzijnnoordwijk.nl of telefonisch: 071-711 4334. MAUREEN HENDRIKS PSYCHOLOOG 43
Page 1 and 2: Magazine gratis magazine voor alle
Page 3 and 4: Inhoud 04 Kees Ruigrok Nog dageli
Page 5 and 6: Dagelijks in de vroege uren arrivee
Page 7 and 8: Maak kennis met Maxim, de nieuwe ki
Page 9 and 10: Space Expo © EMK cartografie, www.
Page 11 and 12: Interview hoofdsoort over te kunnen
Page 13 and 14: Stephan Stokkermans Managing Direct
Page 15 and 16: Yvonne noemt ook een paar belangrij
Page 17 and 18: Van scriptie tot monografie In same
Page 19 and 20: Theatergroep Raponsel speelt, naast
Page 21 and 22: DE CAMPING IN DE TUIN VAN GROOT HOO
Page 23 and 24: Je zou het oneerbiedig een uit de h
Page 25 and 26: Buurtkamer de Wetering versterkt me
Page 27 and 28: Thuishuis Noordwijk richt zich spec
Page 29 and 30: Heb je vragen of maak je je zorgen
Page 31 and 32: “Met mijn bedrijf Mind Vitality h
Page 33 and 34: anders. Belangrijk in het kader van
Page 35 and 36: Sterke(re) rug Als je (te) weinig b
Page 37 and 38: Puzzel mee met Leef! PUZZELMAKER: F
Page 39 and 40: Interview Rob maakt een bescheiden
Page 41: Vogeltentoonstelling Wie zelf eens
Page 45 and 46: Interview leuke van GPS is dat iede
Page 47 and 48: Topaz360 Vanuit Topaz360 bieden we
Page 49 and 50: Interview “Ik vind het belangrijk
Page 51 and 52: Interview sulfiet voor de houdbaarh
Page 53 and 54: MAAK KENNIS MET CALISTHENICS OP HET
Page 55 and 56: Rugklachten zijn wereldwijd een gro
Page 57 and 58: ‘s Heeren Loo Hij blijft de hele
Page 59 and 60: De stille middenruimte in Café Lie
Page 61 and 62: Daarom denken we in alle fasen van
Page 63 and 64: In mijn coaching praktijk heb ik, E

Magazine Leef! 39

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?