rotary-contact-470-NL-online-def

INTERVIEW
80-tal werknemers onderbrengen in een vestiging in Turnhout.
In 2010 volgde een goedkeuring door de Europese autoriteiten
en een beursgang op Euronext. Een jaar later werd het bedrijf
reeds overgenomen door het Britse Shire.
Movetis ontwikkelde het middel Prucalopride.
Waarvoor wordt dat gebruikt?
Prucalopride stimuleert de motiliteit van het darmstelsel;
het kan meer bepaald krachtige contracties van de dikke
darm opwekken. Het is dus nuttig voor de behandeling van
chronische vormen van constipatie, bijvoorbeeld bij kankerpatiënten
of gebruikers van opiaten. Het middel is nu
beschikbaar in 40 landen en jaarlijks worden er zo’n 130.000
patiënten mee behandeld.
Bij welke groeibedrijven bent u momenteel als
investeerder betrokken?
Als actief aandeelhouder ben ik vooral betrokken bij EtheRNA,
een bedrijf met 60 werknemers in Niel dat ik mee heb
vormgegeven en dat zich specialiseert in messenger-RNA
of mRNA. Dat beïnvloedt immuuncellen, waardoor die zelf
therapeutische eiwitten (antilichamen) aanmaken. Deze techniek
kreeg vooral bekendheid door de coronavaccins van
Pfizer-BioNTech en Moderna. Daarnaast produceert EtheRNA
ook nanopartikels, of ‘vetbolletjes’, die het mRNA omhullen,
zodat het kan worden toegediend. Onlangs sloot het een
grote deal met een Spaans farmabedrijf om samen medicatie
voor huidaandoeningen te ontwikkelen.
Ik heb ook een participatie in Spectricity, een spin-off van IMEC
die wat buiten de biotechsfeer ligt. Het ontwikkelt de kleinste
hyperspectrale camera ter wereld. Aanvankelijk voor healthcareapplicaties,
maar het businessmodel is gewijzigd en men richt
zich nu vooral op mobiele telefoons. De camera biedt een optimale
kleurweergave, ongeacht het type van belichting. Er is al
heel wat belangstelling van grote smartphoneproducenten…
U bent ook één van de architecten van het
investeringsfonds Bioqube Ventures.
Dat is van start gegaan in 2020, met een kapitaal van 110
miljoen euro. We investeren enkel in startups die bezig zijn
met medicijnontwikkeling, in een relatief vroeg onderzoeksstadium.
We hebben nu tien bedrijven in portefeuille: twee
in Amerika, eentje in het Verenigd Koninkrijk en de rest in
continentaal Europa. Er zijn ook drie Belgische bedrijven bij,
die zoeken naar behandelingen voor leveraandoeningen, ulceratieve
colitis en auto-immuunziekten als reuma, dermatitis
en lupus. In een drietal dossiers ben ik actief als chairman,
bestuurslid of ondersteunend entrepreneur voor het onderzoeksteam.
We werken met fondsen met een beperkte
levensduur. Het is onze bedoeling onze aandelenparticipatie
na maximaal 10 à 12 jaar te verkopen, en zo een meerwaarde
te creëren voor de investeerders.
Waarom is het (geografisch) kleine Vlaanderen zo’n
vruchtbare voedingsbodem gebleken voor biotech?
Kort gezegd: aan alle belangrijke criteria voor een optimale
ontwikkeling van een bloeiend ecosysteem voldoet Vlaanderen
wel op één of andere manier. Alles begint bij wetenschap.
We hebben enkele uitstekende kenniscentra, universiteiten en
universitaire ziekenhuizen, die samen een gigantische bron
van kennis en expertise vormen. Binnen de Europese Unie
staan we op nummer twee wat betreft het aantal klinische
studies per inwoner; én op één wat betreft de doorloopsnelheid
van vooral de vroege klinische studies. Daardoor krijgen
patiënten snel toegang tot de meest innovatieve behandelingen
en geneesmiddelen. Bovendien studeren er in België
elk jaar zo’n 30.000 jongeren af in de life sciences. De kennis
uit academische middens wordt ook efficiënt getransfereerd
naar kleine startups. Een instantie als Leuven Research and
Development (LRD) doet bijvoorbeeld al vijftig jaar – uniek
in Europa- aan het valoriseren
van universiteitsonderzoek:
het benutten
ervan voor maatschappij
en industrie. Ook de
Vlaamse overheid heeft
flink geïnvesteerd in de
sector, vooral vanaf de
jaren tachtig onder Luc
Vandenbrande ten tijde
van Flanders Technology.
Stap voor stap is er
een financieringsklimaat
opgebouwd, dat in alle
fasen toegang biedt tot
investeerders. EASDAQ,
de vroegere beurs voor
technologische aandelen,
is mede opgericht
onder impuls van biotechinvesteerders,
die
een manier zochten om
hun aandelen liquide te
maken. Biotech is trouwens
nog prominent
aanwezig op Euronext Brussel, tot in de BEL 20 toe. Onze
centrale ligging is natuurlijk ook een troef. Zowat alle grote
farmabedrijven hebben een vestiging in België, voor productie
of onderzoek. Dat zorgt voor een grote pool aan (internationaal)
talent. Niet zelden beginnen onderzoekers hun
loopbaan in een groot farmabedrijf en stappen ze nadien
over naar een kleinere biotechonderneming om een nieuw
product te ontwikkelen.
© VIB Ine Dehandschutter
Wie zijn voor u de belangrijkste Vlaamse
biotechpioniers?
Het verhaal begon eind jaren ’60, met Marc Van Montagu en
Jeff Schell. Bij Plant Genetic Systems concentreerden zij zich
op plantentumoren veroorzaakt door een bodembacterie. Zo
zorgden ze voor een doorbraak van de agrotech en lagen ze
aan de basis van de plantveredelingstechnieken. Bij de humane
toepassingen springen Walter Fiers en Hugo Van Heuverswyn
in het oog. Zij bouwden het Gentse Innogenetics uit tot het
eerste Vlaamse en grootste biotechbedrijf van zijn tijd. Ook
Desiré Collen verdient zeker een vermelding. Hij ontwikkelde
13