Tweede Kamer

Vel 473. 1821 Tweede Kamer.
77ste VERGADERING. — 7 MEI 1908.
6. Regeling der viwicherijen.
bestaan, do vischkweek niet ;tlleen onhoudbaar is in openbare
watereu, mat r ook iu die particuliere wateren, welke uiet openbare
watereu in open verbinding staan. Ik moet het feit constateeren,
dat de heor Schaper dit niet alleen niet heeft tegengesproken,
maar dat ook zelfs niet heeft getracht te doen.
De bevordering vau den vischstand is een hooger belang dan
de ongebonden hengelary, en waar hy in zyn interruptie zeide,
dat men moet heenstappen over kleine bezwaren, zeg ik, dat
ik zijn amendement geen klein bezwaar acht, maar meen dat
het is in volkomen strijd met het doel van deze wet. En waar
by de algemeene beschouwingen ook de heer Schaper heeft
gezegd, dat hy er in zag iets in de lyn van de ontwikkelingsperiode
van de productie, het bevorderen van eeu bepaalden
vischstand, is zyn amendement in volkomen strijd met de houding
door hem by de algemeene beschouwingen ingenomen.
De Voorzitter: Aangezien het amendement van den heer
Reyne op stuk n°. 10, V, door hem is ingetrokken, maakt dit
geen onderwerp beraadslaging meer uit.
Verder heeft de heer Reyne een wijziging gebracht in zy'n
amendement, voorkomende op stuk n . 20 onder litt. b, strekkeude
om het woord .daarvan" daaruit te laten vervallen.
Mag ik vragen of de Minister nu gevolg geeft aan zyn voornemen
om dit amendement, aldus gewijzigd, over te nemen P
De heer Talnia, Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel:
Ja, Mynheer de Voorzitter.
De Voorzitter: Aangezien dit amendement van den heer
Reyne door de Regeering is overgenomen, maakt het als zoodanig
geen onderwerp van beraadslaging meer uit.
De heer Schaper: Mijnheer de Voorzitter! Nog een zeer
enkel woord aan het adres van den geachten afgevaardigde uit
Kampen. Zijn houding verwondert my wel eenigszins. Misschien
uit verrukking over de overneming van zijn amendement door
de Regeering heeft hy zich in eens omgekeerd en op my zyn
pn'len gericht, terwyl hü het oorspronkelijk voorstelde, alsof
hy althans in dezelfde richting wilde gaan als ik. Hy is nu
bezig zyn eigen amendement te bederven om my fel te bestrijden.
Als het zoo slecht is wat ik voorstel, wat beteekent dan de
overname van zyn amendement? Nu de Minister het amendement
overgenomen heeft, moeten wy onderstellen, dat er niets van
komt. Gy maakt het nu zoo verschrikkelijk erg wanneer de
Rijkswateren opengesteld worden voor hengelaars, dat men zou
zeggen: wanneer gy het in uw macht had zou geen enkel water
worden opengesteld. Uw yver is een beetje bevreemdend, want
gy doet zoo schade aan uw eigen voorstel.
De Kamer ziet nu wat wy gewonnen hebben met het overnemen
van het amendement vau den heer Reyne. Dat is bitter
weinig. De geachte afgevaardigde heeft het zelf toegegeven door
zich zoo tegen my te keeren en tegen datgene, wat ook de bedoeling
van den heer Tydeman is.
Ik wii nog wyzen op iets, waartoe de heer Reyne mij aanleiding
heeft gegeven. Hy zegt: gy spreekt nu eens ten gunste,
dan weer ten uadeele van de Heidemaatschappy.
Neen, maar wat is er gebeurd ? Er is een adres ingekomen,
en daarop wil ik de aandacht van de Kamer vestigen, van de
Vereeniging tot veredeling en verbetering vau den vischstand,
die zegt: ondanks dat alles, laat den hengelaar met één hengel
onbelemmerd visschen in de Rijkswateren. En een van die personen
is zelf vice-voorzitter vau de afdeeling Amsterdam van
de Heidemaatschappy, een man dus, die de zaak van alle kanten
bekijken kan. Is betere autoriteit denkbaar dan van zulk een
man, die dan zegt, ondanks de noodzakelijkheid van verbetering
van den vischstand, laat toch den hengelaar met één hengel
vry ? Ik geloof, dat dat een zeer groote aanbeveling is van het
amendement, en ik ben den heer Reyne dankbaar, dat hy my
de gelegenheid gaf dat nog eens te zeggen.
De heer Talma, Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel:
Mynheer de Voorzitter! Nog een enkel woord, voornamelijk
naar aanleiding van hetgeen over het amendement-Schaper gezegd
is en naar aanleiding van het door my overgenomen amen-
Handelingen der Staten-Generaal. — 1907—1908. — II.
dement-Reyne. Ik geloof, dat by de overname door ray duidelijk
is te kennen gegeven waarom ik aan dat amendement de voorkeur
geef boven de vroegere redactie van het Regeeringsurtikel,
en dat is niet omdat dat amendement my in de gelegenheid
stelt zooveel mogelijk water te ontrooven aan de heugelaars en
te geven aan de beroepsvisschers, maar omdat dat amendement
voor ieder die het gewoon leest, in verband met het geheele
systeem van de wet, duidelyk aan wijst, wat moet zyndegrondslag
van den algemeenen maatregel van bestuur. Die grondslag
is, dat het water onttrokken moet worden aan de hengelary' ter
bevordering van de vischcultuur.
De geachte afgevaardigde uit Appingedaiu schynt dat niet
te hebben begrepen en ik geloof, dat hjj daarom zeer ten onrechte
den geachten afgevaardigde uit Kampen verwyt, dat die zich
neerlegt by' iets waar hy zich toch moeilyk tegen kon verzetten, nl.
dat ik het met hem eens was.
De geachte afgevaardigde heeft ten slotte iets gezegd, dat ik
ook moet terugwyzen. Evenmin als de geachte afgevaardigde
gelyk had met te ontkennen de mogelijkheid om staudvisch te
kweeken in onze rivieren, evenmin had hy gelyk de Vereeniging
tot Veredeling vanden Vischstand op te roepen als een autoriteit.
De geachte afgevaardigde is o.ok daarvan blijk baar niet op de
hoogte. Ik bedoel niet eenige kwaadwilligheid, alsof hy de Kamer
in een verkeerd denkbeeld had willen brengen, maar iemand die
den toestand kent weet, dat de afdeeling Amsterdam van de
Heidemaatschappy is een gewone hengelaarsvereeniging, zoozeer
een hengelaarsvereeniging, dat die afdeeling zich niet heeft
ontzien om in een openbaar adres mededeelingen te doen,
die de geachte afgevaardigde uit Kampen er toe hebben gebracht
hier in openbare zitting iets te verkondigen, dat by nader
onderzoek geheel en al onjuist bleek te zy'n. Nu is het alweer
gebleken, hoe gevaarlijk het is zich op die autoriteit te beroepen.
De geachte afgevaardigde uit Appingedam moet nu niet net
doen alsof de afdeeling Amsterdam in dat opzicht homogeen
is met de Heidemaatschappy, alsof deze een autoriteit van
de zy'de der beroepsvisschers zoude zy'u in haar oordeel over de
hengelakten. Üe geachte afgevaardigde zou alleen door hier weer
tegen te protesteeren, toonen, dat hy den aard van de autoriteit
waarop hy zich beroept, absoluut niet kent, en, Mijnheer de
Voorzitter, dat is toch inderdaad noodig.
De geachte afgevaardigde spreekt hier aldoor met zoo'n groote
autoriteit, dat niemand durft te vermoeden, dat het niet zoo is.
Zooeven sprak ik iemand betrokken by de Heidemaatschappy.
Ik vroeg : heb ik niet gelezen in de stukken, dat de snoekbaars
in het Voornsche kanaal niet uit een meteoor is gevallen, ofby
ongeluk in het water geraakt, maar daarin gepoot is door de
Heidemaatschappy ? Ja, zeide hij, dat heb ik ook. Maar de heer
Schaper zegt zoo pertinent, dat het niet waar is, dat ik my zelf
afvraag, hoe weet hy dat?
De heer Schaper: Dat is mij medegedeeld.
De heer Talnia, Minister van Landbouw, Ny verheid en Handel:
Door wien?
De heer Schaper: Een lid van de Staatscommissie voor de
visscheryen heeft het my verzekerd.
De heer Talma, Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel:
Dan zullen wy dat onderzoeken ; maar de geachte afgevaardigde
voelt wel, dat hy zich hier alweer beroept op iemand van wien
hy weet, dat hy opgenomen is in de Staatscommissie, juist omdat
men bang was voor den invloed van beroepsvisschers. Het is
dus in ieder geval een eenigszins eenzydige inlichting. Het is
altyd onvoorzichtig te pertinent te spreken. De afdeeling Amsterdam
van de Heidemaatschappy mag niet beschouwd worden
als te vertegenwoordigen het gevoelen van de Heidemaatschappy
in dat opzicht.
Nu het amendement vau den heer van der Zwaag. Ik zal er
werkelyk niet veel meer van zeggen. De geachte afgevaardigde
heeft my gezegd, dat iemand die practisch was, wel wist hoe
hy het aanleggen moest om te zorgen dat de menschen het
weten. Daar gaat het echter niet om. Iemand heeft water en wil
hebben, dat daarin niet geviacht wordt. Nu weet hy, dat de