Tweede Kamer

1822
77ste VERGADERING. — 7 MEI 1908.
6. Regeling uer visscherijen.
sanctie van de wet er zal zyu om dat te verhinderen, en dat
strafbaar zal wordeu degene, die vischt, indien hy maar, op
welke wy'ze ook, uitdrukkelijk verboden heeft. Daarom behoeft
bij niet te zorgen, dat het ter kennis komt van deugene wien
het aangaat. Wanneer hy maar zorgt, dat hot verbod in de
oogen van ilen rechter is een uitdrukkelijk verbod. Dat heeft de
geachte afgevaardigde niet in het oog gehouden, anders zou
hy gevoeld hebben, dat die moeilijkheid niet door hem is ondervangen.
Nu het amendement van den heer de Visser. Ik moeteerlyk
zeggen, dat ik dat met eenige huivering zie. De geachte afgevaardigde
is begonnen met te vragen, of ik wel eens een schriftelyke
vergunning had gezien, waarin dergelijke eischen werden
gesteld. In ditzelfde ontwerp komt reeds een dergelijke schriftelijke
vergunning voor. Mijn kennis van het administratieve recht is
niet zoo groot, dat ik hem een serie van vergunningen kan
noemen, waarin dergelijke eischen gesteld worden, maar ik geloot,
dat, wanneer h\j de motor- en rywielwet, een van de wetten,
die ik hier mede behandeld heb, nagaat, hij zal zien, dat ook daar
vergunningen worden gegeven, strikt persoonlijk, en waarin
zeer bepaalde eischen worden gesteld.
Mijnheer de Voorzitter! Ik moet er op wijzen, dat de geachte
afgevaardigde door te ontkomen aan de administratieve moeiIykheid,
iets meer doet dan hy bedoelt te doen, naar inyn meening.
Ik zeg daarmede niet, dat het verkeerd is, wat hy doet, maar
ik twijfel. De geachte afgevaardigde geeft in eens aan de vergunningen
een ander karakter door het derde lid te schrappen
en door te gelyker tyd Aa weg te nemen. Nu is in eens de vergunning,
die zeer uitdrukkelijk bedoeld is als een persoonlijke
vergunning, een vergunning strekkende voor een bepaald aangewezen
persoon, een ander soort vergunning geworden.
Dat zegt de geachte afgevaardigde er niet by en uu moet
dus overwogen worden, of daardoor niet zeer bepaaldelijk de
strekking vau het artikel en de beteekenis daarvan wordt veranderd;
immers de oorspronkelijke vergunning zou altijd moeten
inhouden de bepaling wie het is die de visschery uitoefent,
hetgeen na deze wijziging niet meer noodig is. Door Aa te
laten wegvallen toont de geachte afgevaardigde dat hy het
volkomen toelaatbaar vindt wanneer een algemeene aanduiding
van den persoon die bedoeld wordt in de vergunning, wordt
opgenomen in de akte, een algemeene aanduiding bijv. A en
zy'n gezelschap. Ik kan niy voorstellen, dat is ook een schriftelyke
vergunning, dat men schrijft: de gasten van het hotel
zoo en zoo. Er is by v. een heer die een schriftelijke vergunning
geeft aan de gasten van het hotel zoo en zoo. Ik zeg niet,
dat het verkeerd is, maar ik wil er de Kamer op wyzen , dat
de vergunning daardoor een geheel ander karakter krijgt.
En nu staan wy by deze zaak precies voor dezelfde quaestie
die wy by deze Visscherywet telkens aantreffen: er is geen
sprake van dat het hier eenvoudig geldt de eenvoudige
vergunning om ergens te gaan hengelen — dan zon men inderdaad
met een dergelijk papier kunnen volstaan—, maar deze vergun*
ning geldt voor alle soorten van visschery. Deze vergunning is
de akte waarbij iemand gedurende driejaren lang zyn uitsluitend
recht om te visschen kan afstaan.
Nu vraag ik mij af, of het wenschelyk is om de bepaling die
het hier geldt op zoo losse schroeven te stellen. Aan den anderen
kant moet ik ook zeggen, dat ik my hier niet onmiddellijk
party zal stellen.
Ik meen dat de gronden die indertijd zyn aangevoerd voor
het stellen van deze bepaling by de kustvisschery een zeer
ernstige quaestie betreffende visscherij golden. De Kamer is er
ten slotte toe gekomen haar goed te vinden. Toen heeft de
geachte afgevaardigde uit Gouda, de heer van Doorn, er op gewezen
dat die gronden by de binnenvisschery niet zoo sterk
golden als by de kustvisschery. Ik geloof, dat het evenwel wel
eenig bezwaar heeft om zoo radicaal alles weg te uemen uit dit
artikel wat aan de vergunning het karakter van persoonlijke
vergunning ontneemt, maar ik geloof niet, dat het noodig is
daarover nog lang te spreken, omdat ik in de toelichting niet
heb verstaan , dat dat eigenlijk bedoeld werd.
De heer de Savornin Lob man: Mynheer de Voorzitter! Ik
heb my tot dusver in de discussie over de visschery, de visschers
en de visschersbelangen niet gemengd, maar nu door den
Minister in. i. noodeloos zoo warm wordt opgekomen voor de
belangen van de rechthebbenden op het vischwater, dient er toch
een woord gezegd te worden tot ondersteuning van het amendemeut
van den geachten afgevaardigde uit Leiden, den heer
de Visser. Wat de Minister aanvoerde betreft enkel het particulier
belang van den rechthebbende op het vischwater; het geldt
hier niet het publiek belang, maar alleen do vraag op welke
wyze de rechthebbende vergunning kan geven. Volgens de
bestaande wet wordt er niet anders vereisclit dan een schriftelijke
vergunning. Wanneer thans iemand vischt in het vischwater
van een ander dan moet hy bewyzen dat hem daartoe vergunning
gegeven is. Of dit blijkt uit dat bewys is een zaak die de
rechter moet beoordeelen.
Somtyds zal het. om allen twijfel uit te sluiten, noodig zyn
dut de uaam. de voornaam en de woonplaats van den vergunninghouder
er by staat. Het kan ook best zyn, dat dit volstrekt
ounoodig is, dat het voldoende is dat alleen de geslachtsnaain
er in staat; dat is iets dat ons in het geheel niet aangaat,
Die vraag is alleen van belang voor den rechthebbende op liet
vischwater, die de vergunning geeft, en den visscher. Wanneer
bijv. een eigenaar van een vischwater aan Jan Pieters en zyn
familie, of aan zyn geheele gezelschap de vergunning wil geven
om te visschen, of wel aan de logé's van een hotel, welnu wat
gaat ons dit aan? Waarom moeten wy in de wet opnemen de
verplichting om naam, voornamen en woonplaats, den aard van
het recht van eerstgenoemde te vermelden? Hy die de vergunniug
verleenen wil zal misschien niet eens begrijpen wat dit
beteekent: „den aard van het recht". W r il dat zeggen, zal hü
misschien vragen „aangenamen of onaangenamen aard"?
Waarom moet het er in staan? Men heeft dit er misschien
in sezet, omdat de ontwerper van het ontwerp een geheel ander
certificaat op het oog heeft g