Nytt norsk kirkeblad nr 3-2011 - Det praktisk-teologiske seminar
Nytt norsk kirkeblad nr 3-2011 - Det praktisk-teologiske seminar
Nytt norsk kirkeblad nr 3-2011 - Det praktisk-teologiske seminar
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
setje han frå det høge embetet og ved å<br />
slå han halvt til døde. I helgenhistoria<br />
har Nikodemus spelt ein nokså anonym<br />
rolle som helgen for gravferdsarbeidarar<br />
og folk i omsorgsyrker.<br />
Vi treng altså ei forklaringsmodell<br />
som ikkje er basert på eintydige motsetningspar<br />
og stabile identitetar, men<br />
som opnar opp for identitetsendring,<br />
nedstigning og kroppsleg omsorg som<br />
noko godt. Den danske teologen Niels<br />
Grønkjær har i boka Den nye Gud. Eer<br />
fundamentalisme og ateisme levert eit<br />
glødande forsvar for tanken om at både<br />
Gud og mennesket endrar seg og at det<br />
er ein god ting. Grønkjær forstår kristen<br />
tru først og fremst som ei kjelde, ikkje<br />
som eit fundament. «<strong>Det</strong> drejer sig altså<br />
ikke om at vende tilbage til et eller andet<br />
urokkeligt fundament, men om at forstå<br />
kristendommen som kilden til den fornyelse<br />
hvori vores liv til stadighed fuldbyrdes.<br />
Åbenheden er gennemgående,<br />
gennemstrømmende» (s.49). I denne<br />
samanhengen sondrar også Grønkjær<br />
mellom to heilt ulike måtar for å forklare<br />
at det nesten er umogleg å snakke<br />
om Gud. <strong>Det</strong> eine er at slik tale må vere<br />
mystisk, den andre at det dreier seg om<br />
paradoks. <strong>Det</strong> mystiske blir oe forbunde<br />
med noko evig som er for høgt og<br />
annleis til å kunne bli gripe med menneskelege<br />
ord. Paradokset dreier seg om<br />
ein vanske av ein annan art, det er noko<br />
som bryt med menneskelege førestillingsmåtar<br />
nettopp fordi det kjem heilt<br />
innpå oss og tilsynelatande motseier seg<br />
sjølv.<br />
- 51 -<br />
I vår samanheng gir det god meining<br />
å tenke seg at samtalen mellom<br />
Nikodemus og Jesus blir forstått ut frå<br />
det paradoksale og ikkje det mytiske.<br />
For dei orda og førestillingane Jesus gjer<br />
bruk av i sin tale: fødsel, vatn og vind,<br />
er jo jordiske, men dei representerer<br />
ikkje noko stabilt, men set heller ord<br />
på noko foranderleg som forandrar. Og<br />
det paradoksale ved talen er nært knytt<br />
til samtalens dynamikk: <strong>Det</strong> skjer noko<br />
i ein kvar dialog som fortener namn av<br />
dialog: Identiteten til samtalepartnarane<br />
blir satt på spel og utfallet er slett ikkje<br />
gitt på førehand. Noko uventa kan skje.<br />
Ekte samtalar dukar for forandring. Slik<br />
vert Nikodemus sin stabile identitet endra<br />
i denne samtalen og i evangelia nst<br />
det mange tydlege døme på at Jesus også<br />
forandrar seg som følgje av møte og<br />
samtalar med andre menneske. Å framstille<br />
andre menneske som uforanderlege<br />
med ein heilt fastlagt identitet, kan<br />
vere med på å halde dei fast i det som<br />
var. Å vere menneske blant andre menneske<br />
er også å opne opp for at endringar<br />
kan vere nødvendige (i bokstaveleg<br />
forstand: dei kan verkeleg vende nød)<br />
og gode. <strong>Det</strong> er også det som er engelen<br />
sitt bodskap i omas Tranströmer sitt<br />
populære dikt: «Skäms inte för at du är<br />
människa, var stolt! / Inne i dig öppnar<br />
sig valv bakom valv oändligt. / Du blir<br />
aldrig färdig, och det är som det skall.»<br />
Kanskje gjeld det same, berre i større<br />
målestokk, for den treeinige Gud? «Å,<br />
for eit djup av rikdom / og visdom og<br />
kunnskap hos Gud! / Kor uransakelege<br />
1 S.E. PINSE<br />
!"##$<br />
!%&'($<br />
()&(*$<br />
+,-.
Change language