Bibelgaven 2/2023

Golgata, sør i den ukrainske byen Lviv, ikkje
langt frå grensa til Polen.
Sjølv om også Lviv har vore utsett for
bombeangrep, og elektrisiteten anten er
kutta eller rasjonert, opplevast det vesle
rommet med køyesenger på kvar langvegg
som ei trygg hamn.
– Under flukta frå Bakhmud klamra vi oss til
Gud, men først her i Lviv fekk vi kvar vår
bibel, fortel den eldre kvinna.
Naudhjelp og biblar
I byen Mukatsjevo driv pastor Tibor eit
arbeid for både lekam og sjel i kyrkja
«Levande Gud». I kyrkjekjellaren pakkar
flyktningen Yuri og frivillig medarbeidar
Valeriy klede og rasjonar til menneske på
flukt.
På kjøkkenet står Olga, Svetlana og Anna
ved grytene.
– Kvar dag kjem det meir enn 70 menneske
til kyrkja for å ete, det er både flyktningar
og heimlause, fortel pastor Tibor.
Han er ein god venn av Bibelselskapets
assisterande generalsekretær, Anatoliy
Raychynets, og har fleire gonger vore med
han på dei farefulle reisene til Aust-Ukraina.
– Ved fronten finst det ingen ateistar, seier
Anatoliy.
– Dei einaste gongene eg har opplevd at
ein soldat har takka nei til ein bibel, er når
vedkommande tilhøyrer islam eller ein
annan religion. Men også muslimane
klamrar seg til trua når døden kjem nær.
Bibelbehov
Bibelvener i Noreg veit at Bibelselskapet i
Ukraina driv med omsetjing, trykking og
distribusjon av biblar. Men ikkje alle veit kor
omfattande arbeidet er, og at det også
omfattar traumelindring og sjelesorg.
– I byrjinga av krigen ønskte mange seg
russiske biblar, men no spør dei aller fleste
etter ukrainske biblar, fortel pastor Tibor.
– Dessutan treng vi ulike typar biblar til
mottakarane. Biblar med stor skrift til eldre
og svaksynte. Og vi treng den nye bibelomsetjinga
til ukrainsk, særleg ungdomar og
unge vaksne ønskjer seg den, og sjølvsagt
treng vi barnebiblar, seier han.
– Behovet er umetteleg, og etter eitt år med
full krig er etterspurnaden større enn nokon
gong.
Nokre flyktningar hadde ein bibel, men ofte
er han brunnen, øydelagt eller har forsvunne
som følgje av krigshandlingane.
Svært mange hadde ikkje nokon bibel
tidlegare, og heller ikkje noko aktivt forhold
til kristen tru. Også dei ønskjer seg no Guds
ord.
– Desse menneska treng i tillegg hjelp til å
ta Bibelen i bruk og vite korleis dei skal
bruke han, fortel Tibor.
Personlege offer
Heile nasjonen vår er ramma, alle er mobil -
iserte, og ingen kan halde seg vekk frå
krigen.
– Ein del menneske i kyrkjeleg teneste, har
opplevd hjarte- og hjerneslag, eller andre
helseproblem, berre fordi dei ikkje kunne
tillate seg å ta ei pause når dei såg dei
enorme behova kringom seg, fortel kommunikasjonsansvarleg
Rostyslav Stasyuk
ved Bibelselskapets Lviv-kontor.
Sivilbefolkninga har ikkje hatt høve til å
førebu seg til eit slikt kjenslefylt stress. Når
det fyller deg dagleg kan det øydeleggje
deg.
– Etter kvart fekk vi ei forståing av at vi
måtte prøve å ta grunnleggjande vare på
oss sjølve, slik at vi varte lenger. Vi måtte
endre tankesettet frå ideen om at dette var
ein sprint, til at det er einmaraton, seier
han.
På den andre sida opplever mange å finne
styrkje ein ikkje visste at ein hadde.
– I arbeidet vi står i, er det lite som motiverer
meir enn å vite at all innsats tel, kvar
bibel som blir gitt bort har kraft i seg til å
endre situasjonen og framtida for eit
menneske.
Tilbake til flyktningfamilien i pinsekyrkja:
– Vi trur på Gud, vi ber heile tida og vi veit
at Gud til sist vil overvinne det vonde og at
krigen vil ta slutt, seier Marharyta.
Kvar gong Bibelselskapets
medarbeidarar dreg til
frontlinja, eller frigjorde
område, går dei alltid
tomme for biblar. Alltid
står det nokre menneske
tilbake utan Bibelen.
– Kva kan vi i Noreg gjere
for å hjelpe?
– Be om fred i Ukraina, be
for krigsoffera, be for
Kyrkja, for Bibelselskapet,
prestane og andre frivillige.
Som truande veit vi
at alt er avhengig av Gud,
og at vi ikkje kan gjere
anna enn å leggje utfordringane
i hendene hans,
seier Rostyslav Stasyuk
ved Bibelselskapets
Lviv-kontor.
– Dernest bed vi om støtte
til biblar. Behova er mykje
større enn forsyningane.
Vi er takksame for infrastrukturen
av kyrkjer og
organisasjonar som jobbar
mellom krigsofra. Det vi
verkeleg treng pengar til,
er derfor å trykkje fleire
biblar - og så er vi sikre på
at dei vil bli distribuerte på
ein god måte.
Foto: Det ukrainske bibelselskap
– Utan Guds ord hadde vi gått til grunne. • nummer 2 I 2023I Bibelgaven 7