Revista do II Encontro de Embarcacións Tradicionais de Galicia

Pers~ecfivas hisfóricas e actualidade das embarcacións fradicionais
Mar privado é mar roubado
canismo ideolóxico que explica que o de fora é remédio
santo e exemplo a seguir e o da casa unha ruina, refugallo,
magas. Staffan Morling enamórase das lanchas de relinga
e das dornas do xeito que nós queimamos nas fogueiras
de San Xoán. A vela titía que ser de importación e privada,
mesmo que chegásemos ao esperpento que conta Morling
do carpinteiro de ribeira que Ile puxo un aparello rnarconi
a unha dorna de encarga para un clube náutico.
Esta concepción de mundos separados é un absurdo. Tamén
existia en relación coa casa rural, pero vai desaparecendo
gracias a intervención pública e ao esforzo de particulares.
O valor simbólico da aduación pública pode ser decisivo
para salvar o património maritíeiro. E obviamente o peso
de asociacións coma do Grupo Etnográfico "A Buxaina" ou
a Federación Galega pola Cultua Marítima pode influir dun
xeito capital para condicionar intervencións públicas.
Eu ben sei que falar de intervención mete medo no corpo.
Pero aqui volvemos ao exemplo dos clubes náuticos e po-
den aparecer con máis claridade os benefícios posibeis da
conversión do privado en público. A maioria dos clubes
náuticos ou portos deportivos urbanos están cortados por
un patrón exclusivista e privado do século XIX. Todos eles,
benefícianse de concesións públicas en condicións de
privilexio. O poder dos concellos democráticos ten algo que
opinar sobre estas cartas de favor particular, extendidas a
favor de minorias. O caso é ainda máis grave se conside-
FERRETERIA y BAZAR
Avda. de Galicia, 23
Telfs:542700-543205. Fax:5201 71
MATERIALES DE CONSTRUCCIÓN
A1macen:A Grenla - Ctra. Ribadumia - Telf 54 25 56
36630 CAMBADOS (Pontevedra)
3 5
II ENCONTRO DE EMBARCACIÓNS TRADICIONAIS.ÇALICIA 95
ramos que a maioria das sociedades privadas que serven
están na máis patética das ruinas, precisamente por non
teren comprendido que os tempos cambian.
Subvencións encobertas e créditos de favor, achican mala-
mente estes galeóns naufragados en pleno centro urbano.
No mellor dos casos, organizan un cursitío de vela aberto
para impediren despois que os beneficiários desas clases
poidan seguir navegando.
Pero a costa do resto de Europa (e non se esqueza
Catalunya) está sementada de clubes municipais que prác-
ticamente dan de regalo dotacións básicas para que a
cidadania se relacione coa beiramar, ben sexa a remo, a
vela, a motor ou en talleres de carpintería ou veleirías. Con
estes instrumentos, a recuperación e conservación da cul-
tura maritíeira é algo que se produce con naturalidade.Nós
soportamos a incongruéncia de que o alcalde socialista de
Vigo, por exemplo, pagase cincuenta millóns de pesetas
para traer a unha cantante de Newark por duas horas,
mentres o concello ten paradas as obras do museo do mar.
Os cartos que se gastan para meter aos coches baixo terra
(agora dalles por ai), poderian ter unha correspondéncia
mínima na defensa de todo o que o mar nos deu. Ben se di
que quen esquece de onde ven, está condenado ao fracas0
ou ao ridículo.
Gusfavo Iuca de Tena
MUEBLERIA
Avda. de Villagarcía, 9 1
Telf. 54 31 04 - Fax: 52 10 50