Fantasías eróticas para paspallás

torta de mel.
Lambeu a conciencia.
- Saber ben, moi rico, dixo coa boca pingando. Parecía un neno que meteu a cara nunha
- Sabe a marisco de mar, pero ti non sabes que é o mar, meu querido Tarzán.
- Que ser mar? Eu querer ir comer mar.
- Noutro momento explícocho, agora continúa, meu amor, que me esta a gustar...
En cuestión de meses, melloramos cantidade, os nosos cañuetes eran de premio
internacional en aguante e flexibilidade, en paixón e orixinalidade. A selva xa non era senón
hipódromo de tanto como se cabalgaba. Os primeiros tempos da nosa relación, a paixón envolveuno
todo e eu era feliz, moi feliz.
Cando se practica o sexo na selva, unha debe afacerse a ser exhibicionista e a estar rodeada
de voyeurs. É común que ao abrir os ollos na éxtase atopes cos dun ourizo, unha iguana, un
xabaril..., seguindo atentos os nosos xestos e movementos. Todo é afacerse. Non me amolan, non
me molesta ningún salvo Chita. E é que ela está sempre aí, decatándose de todo, coándose no medio
de nós os dous, facéndose a graciosa coas súas monadas.
Chita está obsesionada con Tarzán e é a típica amiga que vai de nai e faille unha especie
de chantaxe emocional, co cal el consente que estea connosco todo o santo día. Ademais ofrécelle a
ela os mellores cocos, e míranse cunha complicidade da que xamais serei partícipe.
Si, ata na selva, afastados de toda civilización pode aparecer a pantasma dos celos. Son uns
celos tan raros que non sei se son celos de nora, de esposa enganada, ou se son eu a terceira en
discordia. Son celos que me fan crer que son unha tola paranoide. Eu, a fermosa Jane, co meu
ventre liso e a miña pel suave, celosa polo sorriso dentón dunha mona con pelos bicudos nas
pernas! Eu, Jane, unha muller intelixente e intuitiva sentindo que o meu compañeiro é usurpado por
unha cuadrúpede rabilonga de orellas como soplillos! Jane, a estudada moza de familia ben,
instruída en artes, sendo menosprezada polos ouveos dun simio estridente e burriqueiro! Non teño