toplum sağlığı kurultayı_kapak_layersiz.TIF - Ana Sayfa | İstanbul ...

gıları, işte sağlık bütçelerinin yetersiz oluşu ve bugünkü bu mevzuatla bu amaca ulaşmaları
mümkün değildir. Hele bizim gibi, işte 30-40 milyar sermayeli veya en fazla 100 milyar sermayeli,
küçük, 30-35 metrekarelik eczanelerde bu tüketimi gerçekleştirmeleri mümkün değil.
O zaman ne yapacaklar? İki engelden kurtulmaları lazım; bir, devletin bu sorumluluğundan,
denetiminden kurtaracaklar, iki, eczacının o yetersiz küçük sermayeyle birlikte sahip olduğu
ilacı ondan kurtarmak. Bu ikisinden kurtardıktan sonra işler çok kolay.
Bir başka beklentileri, onları engelleyen bir başka unsur, şu anda ilacın ruhsatıyla fiyatlandırılması
aynı işlem içerisinde gerçekleştiriliyor. Yani ilacın fiyatı, ruhsat alma aşamasının
bir parçası. Şöyle bir engel oluyor orada, bir ilaç, işte literatür anlamında, tedavi değeri anlamında,
etkinlik, güvenilirlik, kalite anlamında yeterli olabilir ama fiyatı fahiş ise o ruhsatlandırma
komisyonu, “Sizin bu ilacınız Türkiye’de uygun değil” deme hakkına sahip. Fiyat
çünkü o ruhsat sürecinin bir parçası. İşte bu kurum yasasından sonra ilacın ruhsatlandırılmasıyla
fiyatlandırılması birbirinden ayrılıyor. Bir ilacın sözünü ettiğim tedavi değeri, etkinlik,
güvenilirlik, kalite anlamında eğer yeterliliği o komisyondan geçerse, bu kurumun oluşturacağı
komisyondan, fiyatı artık verilmek zorunda olan, son bir prosedür olarak ortaya çıkıyor.
Yani tedavi değeri çok açık olarak kanıtlanmış, ruhsatı almış bir ürüne siz sıkıysa fiyat vermeyin
bakalım! O zaman o günkü gazetelerde, ruhsat almış fakat fiyat almadığı için insanların
sağlığına kavuşamadığından söz eden birçok habere ve köşe yazısına rastlayacaksınız.
Bana göre, sabah Kadriye Hanım’la bunu tartışmaya çalıştım, Anayasa’ya aykırı bir oluşum
söz konusu. Yani insan sağlığını, toplumun sağlık konusundaki güvencesini bu kadar yakından
ilgilendiren ilaçla ilgili parlamento denetimi ortadan kaldırılıyor. Yani Anayasa’da
insanın sağlığının güvencesinin devlete verilmiş olduğu gerçeği bir tarafta dururken, ilaçla
ilgili her türlü kararı alabilen böylesine bağımsız, özerk, kendi bağış ve kendi kaynaklarını
ilgili sektörden sağlayan bir yapıyla o Anayasa bana göre çelişiyor. Ben Kadriye Hanım’a
onu sordum, o da, “İnceleyeceğim” dedi.
Bakınız, Sağlık Bakanı ilaçla ilgili Türkiye’de bir olumsuzluk olduğu zaman, onun hesabını
vermeli, en azından Sağlık Bakanlığı bütçesi görüşmeleri esnasında herhangi bir parlamenterin
kalkıp soru sormasıyla, eleştirme hakkı var yani parlamento denetimini hayata
geçirme hakkı var. Bir başka hak var, gensoru verebilirsiniz. İlaçla ilgili çok olumsuz bir
tablo ortaya çıkabilir ve Meclis’te bir grup veya parlamenter gensoru önergesi verebilir. Bu
iki olanak da ortadan kaldırılmaktadır.
Benim, aşağı yukarı, bu taslakla ilgili aktaracaklarım bu kadar. Dinlediğiniz için teşekkür
ederim.
(Alkışlar)
Dişhekimi Kadir Öğüt: İstanbul Eczacı Odası Eski Başkanı Sayın Zafer Kaplan’a çok
teşekkür ediyoruz. Çok uyarıcı bir konuşmaydı. Tartışma bölümünü açıyorum. Katkıda bulunmak
isteyenler… Buyurun efendim.
Dinleyici: Zafer Bey’e konuşmasından dolayı teşekkür ederim, tebrik ederim, gerçekten
önemli bir konu. Denizli’de neo-liberal politikalarla ilgili 11. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi’nde
detaylı bir açıklama yapıldı. Bu tip süreçlerin gerçekleştirilebilmesi için, Siyasal Bilgileri Fakültesi’nden
gelen öğretim üyesinin söylediği şey şu, “Anayasa değişikliğinin gündeme gelmesi
tesadüfi değildir” der. Yani böyle yasalar öne çıktığı takdirde ne olacak, itiraz edilecek,
şu andaki Anayasa’ya ters gelecek, iptal edilecek, geçersiz kalacak ama öncelikle bu tip yasaların
çıkışının kolaylıkla sağlanabilmesi için Anayasa’nın, sabahtan beri de konuşuluyor zaten,
değiştirilmesi esas alınmakta. Anayasa’nın değiştirilmesi gerçekleştirildikten sonra bu süreç
Toplum Sağlığı Kurultayı (10-11 Kasım 2007)
99