pemfiguslu hastaların sağlıklı birinci derece akrabalarında pemfigus ...

dönüşürler (Şekil 5 ve Şekil 6). Ayrışma ve akantolizise eşlik eden eozinofilik
spongiozis tablosu görülebilir 40 .
Pemfigus vejetans lezyonları bu histolojik morfolojiye ilaveten papillamatoz,
akantoz ve hiperkeratoz gösterirler. Bazı lezyonlarda ise eozinofilden zengin
intraepidermal apseler saptanabilir.
PF ve onun varyantı olan pemfigus eritematozusta ise ayrışma intraepidermal
ancak subkornealdir. Granüler tabaka altındaki epidermis sağlamdır. Bül boşluğu
içerisinde nötrofillerden meydana gelen subkorneal püstüller ve seyrek akantolitik
hücreler gözlenebilir; eozinofilik spongioz eşlik edebilir 1,40 .
PNP’de lezyonlar çok polimorfik olduğudan histopatolojisi PV ve PF’den
farklıdır ve spesifik değildir. Deri biyopsisi değerlendirilirken alınan materyalin klinik
morfolojisi de göz önünde bulundurulmalıdır. İnflamatuar olmayan kutanöz büller
suprabazal akantolizis, interface ve likenoid değişiklikler açısından baskınken,
eritematöz papül ve maküler lezyonlarda interface ve likenoid değişikliklerle beraber
tek hücre nekrozları, diskeratotik keratinositler, lenfositlerin ekzositozu ve bazal hücre
dejenerasyonu gözlenmektedir 1,40 .
IgA pemfigusun histopatolojisi çoğunlukla PF’ye (subkorneal tip) bir kısmı da
PV’ye (intraepidermal tip) benzemektedir.
İlaca bağlı pemfigusun histopatolojisi klinik görünümü ile ilişkilidir. PF’ye
benzer lezyonlarda epidermal akantolizis, PV’ye benzer lezyonlarda ise suprabazal
akantolizis gözlenir. Her iki duruma da eozinofilik spongiozis eşlik edebilir. İdiopatik
ve ilacın başlattığı pemfigusu histopatolojik olarak ayırmak mümkün değildir 20 .
12