pemfiguslu hastaların sağlıklı birinci derece akrabalarında pemfigus ...

2.8.2 Pemfigusta yardımcı ve destekleyici tedaviler
Kortikosteroid tedavisinde mideyi korumak, peptik ülser gelişimini önlemek
amacıyla antiasitler, H2 reseptör blokerleri, prostoglandin E analogları, proton pompa
inhibitörleri; osteoporoz gelişimini önlemek için ise kalsiyum ve D vitamini verilir.
Hastalarda kilo alımını, ödemi engellemek için proteinden zengin karbonhidrattan fakir
diyet önerilir. Topikal olarak antiseptik ve antienfektif tedaviler uygulanır. Sınırlı,
tedaviye yanıt vermeyen lokal lezyonlara ve inatçı oral ülserlere intralezyonel
kortikosteroid tedavisi uygulanır.
2.9 Prognoz
Glukokortikoid tedavisinden önce PV’li hastaların çoğu, PF’li hastaların ise
yaklaşık %60’ında hastalık ölümle sonuçlanıyordu. Kortikosteroidlerin sistemik
uygulanması ile beraber adjuvan tedavi olarak immünosupresif ilaçların kullanılması
pemfiguslu hastaların prognozunu dramatik olarak düzeltmiştir. Günümüzde mortalite
%5-10 arasındadır 30 . Bu tedavilerle 4 ile 10 yıl arası izlenen PV’li hastalarda mortalite
(hastalıktan veya tedaviye bağlı) yaklaşık %10 ve altında iken PF’de bu oran daha da
azdır. Eskiden enfeksiyon, protein kaybı ve elektrolitlerdeki dengesizlik nedeniyle ölüm
görülürken; günümüzde tedaviye bağlı başta enfeksiyon olmak üzere, diabet,
osteoporoz, hipertansiyon en önemli mortalite ve morbitide nedenleridir 1 .
PV’nin seyri lezyonların vücuttaki yaygınlığına, tanı konuluncaya kadar geçen
süreye, uygun tedavi uygulanıp uygulanmamasına ve hasta yaşına göre değişmektedir.
İleri yaş, yaygın lezyonlar ve yüksek doz kortikosteroid verilmesi kötü prognostik
kriterlerdir 1 .
18