Vilâdetin, insanlığın da vilâdeti oldu. Dost-düşman ... - Yeni Ümit

Tabii ki, bir metin yazılırken, metni sırf bu övgü ve
senalarla doldurmak, hem yazının gayesini hem de akıcılığını
durduracağı endişesiyle, her “Allah” ve “Peygamber”
lafzı geçtikçe onları sena etmek zor olacaktır. Lakin
bir paragrafta veya bir sayfada, bu övgü ve senaları, intizamlı
bir şekilde, metnin akıcılık ve gayesini ortadan
kaldırmadan tasarımlamak önemli bir üslup becerisiyle
olacaktır. Adeta, onları övmek ve sena etmek için, kalemimiz
ve dilimiz bahane gözetmeli ve bu saygı içinde
olduğumuz şuuru daima okuyucuya ve dinleyiciye verilmelidir.
Bir örnek olsun diye önceki din âlimlerimizin beyanlarından
bir iki metni vermeyi ve bir de, Allah’ın isimlerinin
ve Resûlüllah’ın diğer vasıflarının kullanıldığı iki
isim levhasını kaydetmeyi uygun bulduk.
Tevfik Allah’tan…
1. Örnek: Elmalılı Hamdi Yazır
Taberanî Sa’sa’dan şöyle rivayet eylemiştir: Ya Resûlallah
dedim: Ben cahiliyyede bazı ameller işledim onlara
bir ecir var mıdır? Üçyüz altmış mev’udenin hayatını
kurtardım her birini iki uşera’ naka ile iştira ederdim,
bunlarda bana bir ecir var mıdır? Hazreti Peygamber
sallalahü aleyhi vesellem buyurdu ki: Sana onun ecri var,
çünkü Allah Tealâ sana İslâm’ı in’âm buyurdu” demiştir.
(Elmalılı, 8, 5605).
2. Örnek: Bediüzzaman Said Nursî,
Evet, kavm-i Nuh ve Semûd ve Âd ve Firavun ve
Nemrud gibi bütün muarızlar, gazab-ı İlâhîyi ve azabını
ihsas edecek bir tarzda gaybî tokatlar yedikleri gibi, kafile-i
kübrânın Nuh Aleyhisselâm, İbrahim Aleyhisselâm,
Mûsâ Aleyhisselâm, Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm
gibi bütün kudsî kahramanları dahi, harika ve mucizâne
ve gaybî bir surette mucizelere ve ihsanat-ı Rabbâniyeye
mazhar olmuşlar. (Nursî, 1, 894)
3. Örnek: Demirî
Demirî (808/1405), Hayatü’l-Hayevan, (Zooloji,
Astronomi’den bahseden bir kitap).
Allâmü’l-Guyûb, Azze ve Celle, Celle Celâlühû
Cenâb-ı Hafîz-ı Muîn Cenâb-ı Hak Hakk
Hazreti Vacibü’l-Vücûd Hazreti Enîs-i Mutlak Hazreti Feyyâz-ı Ezelî
Hazreti Feyyâz-ı Mutlak Hazreti Kadim Hazreti Meşhûd-u Ezelî
Hazreti Müsebbibü’l-Esbab Hazreti Sahibü’l-Vakt Hazreti Şahid-i Ezelî
Hazreti Vahibü’l-Hayat Hazreti Vahid u Ehad Hazreti Zât-ı Ehad u Samed
Kudreti Sonsuz Mabûd-u Mutlak Mahbûb-u Hakikî
Mahbûb-u Mutlak Sonsuz Şems-i Ezel (Ezel Güneşi)
Tebâreke ve Tealâ, Vech-i Bakî Zât-ı Hayy-ı Kayyûm
Alemin Fahrı Alemlerin Fahrı Aleyhi ekmelü’s-salâti
ve etemmü’t-teslimât
Aleyhi ekmelü’t-tehâyâ Allah Resûlü Allah’ın Resûlü
Fahrü’r-Rusül Ferîd ü Kevn ü Zaman Ferîd-i Kevn ü Zaman
Gaye İnsan Hazreti Ahmed-i Mahmud Hazreti Ahmed-i Muhammed
Hazreti Muhammed Mustafa Hazreti Sahib-i Şeriat Hazreti Seyyidü’l-Enbiya
Hz. Şeref-i Nev-i İnsan İnsanlığın İftihar Tablosu Kâinatın Efendisi
Nurlu Çırağ Peygamberler Peygamberi Rehber-i Ekmel
Rûh-u Seyyidü’l-Enam Rûh-û Seyyidü’l-Kevneyn Sallallahü aleyhi ve sellem
Şeref-i Nev-i İnsan Ufuk Peygamber Varlığın Tacı
Varlık Nuru
* Araştırmacı - Yazar
mbedir@yeniumit.com.tr
1 Sahabinin değerini “Kur’an-ı Kerim’de Sahabe” adlı çalışmasıyla bizlere Dr. Ergün
Çapan, sundu. Sahabî’nin değerini derince anlamak için sözü, bu kitaba havale
ediyoruz.
BİBLİYOGRAFYA
Cenâb-ı Hak Hakkında Tâzim İfadeleri
Efendimiz Hakkında Tâzim İfadeleri
Alusî, Tefsir (Beyrut).
Ahmed Muhammed Şakir, el-Bâisü’l-hasis şerhü İhtisarü ulûmi’l-hadis (Beyrut: Müessesetü’l-kütübi’s-sakafiyye,
h. 1408).
Bursevî İsmail Hakkı, Tefsir (İstanbul: Mektebetü’l-Muhammediye).
Çakan İsmail L. Hatib Bağdadî’ye Göre Hadis Öğrenimi (İstanbul: Erkam Matbaası, 2005).
Çapan Ergün, Kur’an-ı Kerîm’de Sahabe (İstanbul: Işık Yayınları, 2002).
el-İhata İbnü’l-Hatib (776/1374), el-İhata fî Ahbari’l-Ğırnata, (2. baskı, Kahire: Mektebetü’l-Hanci,
1973/1393).
Ezkâr Nevevî, el-Ezkâr (3. Baskı, Beyrut: Müessesetü Reyyan, 1411/1991)
Hazin, Tefsir (Beyrut: Darü’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1995).
Heysemî, Zevaid (Kahire: Darü’r-reyyan, h. 1407).
Isbahanî Ebu’l-Ferec, el-Ağanî.
İbn Atiye, el-Muharrerü’l-veciz (1. baskı, Beyrut: Darü’l-kütübi’l-ilmiyye, 1993).
İbn Kesir, Tefsir (Beyrut: Darü’l-fikr, h. 1401).
İbn Ebi Şeybe, Musannef (1. baskı, Riyad: Mektebetü Rüşd, h. 1409).
Kurtubî, Tefsir (2. Baskı, Kahire, Darü’ş-şuab, h. 1372).
İbn Manzur, Lisanü’l-Arab, md. K-d-s.
Münzirî Münzirî, et-Tergib ve’t-terhib mine’l-hadisi’ş-şerif , tah. Mustafa Muhammed Amara (Kahire:
Matbaatu Mustafa el-Babi el-Halebi, 1933/1352)
Ahmed b. Hanbel, Müsned.
Nevevî, Sahihu Muslim bi şerhi’n-Nevevî (2. Baskı, Beyrut: Darü’l-İhya, 1392/1972)
Nursî Bediüzzaman Said, RNK
Kalkaşendî, Subhü’l-a’şâ
Taberî, Tefsir “Beyrut: Darü’l-fikr, 1405)
Uludağ Süleyman Uludağ, “Kuddise Sırruhu”, DİA, XXVI, 314.
Yafiî, el-Hudurü’l-Yemani fi tarihi’ş-şarki’l-edn; İsmail Hakkı Bursevî, Tefsir (İstanbul: Mektebetü’l-
Muhammediye), VII, 228.
29