18. MÃZE KURTARMA.indd - Kültür ve Turizm BakanlıÄı
18. MÃZE KURTARMA.indd - Kültür ve Turizm BakanlıÄı
18. MÃZE KURTARMA.indd - Kültür ve Turizm BakanlıÄı
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Kabaca düzeltilmiş yassı kayalar <strong>ve</strong> düzgün tıraşlanmış blokların kapak taşı<br />
olarak kullanıldığı, mezarların bazılarında uzun <strong>ve</strong> dar kenarlar boyunca ana<br />
kaya yüzeyinin, kapakların oturacağı biçimde profillendirilmiş olduğu tespit<br />
edilmiştir.<br />
Basit sandık tipi mezarların, alanın topografik yapısının el<strong>ve</strong>rdiği ölçüde<br />
konumlandırıldığı <strong>ve</strong> belli bir yön ya da düzen kaygısı olmaksızın yapılmış<br />
oldukları anlaşılmaktadır. Ayrıca mezarların daha sonraki evrelerde yapılmış<br />
bir ikinci <strong>ve</strong>ya üçüncü mezarla üst üste konumlandığı ya da kesiştiği<br />
görülmüştür. Bu da alanın tamamının hiç boş alan bırakılmamacasına<br />
uzun bir süre kullanılmış olduğunu göstermektedir. Sandık tipi mezarlarda<br />
yapılan kazılar sonucunda, tekil gömü yanında birden fazla iskeletin üst<br />
üste <strong>ve</strong> yan yana yatırılarak çoklu gömü yapılmış olduğu tespit edilmiştir.<br />
Mezarların önemli bir çoğunluğunda iskeletler doğrudan ana kaya tabanı<br />
üzerine yatırılmış olarak ortaya çıkarılmıştır. Tabanı düzgün tıraşlanamamış<br />
olan bazı mezarlarda moloz taş <strong>ve</strong> toprak yardımıyla zemini düzleme<br />
yoluna gidilmiştir. Mezarlarda açığa çıkarılan iskeletlerin her birinin kendi<br />
seviyesinde ölü hediyeleri bırakılmıştır. Buradan yola çıkılarak mezarların<br />
birkaç defa kullanılmış olduğundan söz etmek mümkündür. Bu tip mezarların<br />
bazılarında; M 63’te olduğu gibi birden fazla iskeletle birlikte pişmiş toprak<br />
kremasyon kaplarının da mezar içerisine bırakılmış olduğu görülmüştür<br />
(Resim: 4). Bu mezarlar içerisinde ilginç bir örnek olarak, M 76 No.lu sandık<br />
mezarda, ortaya çıkarılan iskeletin kaldırılmasının ardından mezarın<br />
tabanında, kaldırılan iskeletin pelvisi hizasından ayak ucuna doğru uzanan,<br />
uzunlamasına yan yana konulmuş, kireç harcı ile sabitlenmiş pişmiş toprak<br />
plâkalar ile karşılaşılmıştır. Bu plakalar kaldırıldığında bir bebek iskeleti<br />
ortaya çıkarılmıştır.<br />
Basit sandık tipi mezarların içerisinden ele geçirilen buluntular<br />
doğrultusunda tarihleme yapıldığında büyük bir çoğunluğunun Helenistik<br />
Dönemde kullanılmış olduğu görülmektedir. İç kısmı kireç-kum karışımı ile<br />
sıvanmış az sayıda örnek <strong>ve</strong> üzeri kiremitlerle kapatılmış olan birkaç örnek<br />
Roma <strong>ve</strong> Geç Roma Dönemine tarihlenmektedir.<br />
139
Change language