hilafetin-ilgasinin-arka-plani

Sonra, Abdülmecid'ten kaynaklanan herhangi bir sebep olmaksızın, Kemalistler daha bir
yıl önce saygı ve hoşnutlukla tayin ettikleri halifeyi küçük düşürmeye, alaya almaya ve
aşağılamaya başladılar.
Tüm bunlar, Müslümanların gözü önünde cereyan eden herkesçe malum gerçeklerdir.
İnsanlar bu garip hadise üzerine, kabul ve red cephesine ayrıldılar. Fakat çelişkiliymiş gibi
görünen bu olayların sebebine inen, sebepleri üzerinde düşünen pek olmadı.
Kemalistlerin İki Hedefi Vardı
1 - Yönetimi Osmanoğullarından alıp, Mustafa Kemal'e nakletmek.
Hilafetin hükümetten soyutlanması ve görünüşte Millet Meclisi'ne geçmesi, aslında
hedeflerini gizlemek için tezgahladıkları bir oyundu.
2 - Hilafet müessesesini tedricî olarak kaldırıp, böylece ülkeyi İslâmî yönetimden
uzaklaştırarak laik bir sistem oluşturmak.
Akıl sahibi bir şahıs veya kuruluştan sâdır olan her eylemde mutlaka dinî veya dünyevî
bir maslahat gözetilir. Kemalistlerin hilafet ve hükümeti ayırmalarını savunanlar veya tevil
edenler ise bu meselede ne gibi dinî veya dünyevi bir maslahat sağlanmıştır, bunu
gösteremezler.
Olsa olsa, akıllarından geçirdikleri gibi gayridinî bir maslahat olabilir. Fakat dünyevî
maslahat ile, gayridinî maslahat birbirlerinin aynısı değildir. Aralarında fark vardır.
Birincisinde meselenin dinî tarafına bakmamak, ikincisinde ise sadece laikliği göz önünde
tutmak söz konusudur.
İşte halifenin hükümet yetkisinden soyutlanmasının tek izah tarzı, bu laik
maslahattır.
Kemalistler İttihatçılardan Gayrileri Değildir
Konuyu biraz açıklayalım:
Aralarındaki ittifak ve memleket evlatları arasında kendi fikirlerine uyup uymamalarına
göre ayrım yaparak bir kısmına hiddet edip, diğer kısmını sevmelerinden de anlaşıldığı gibi,
Kemalistler, İttihatçılardan gayrileri değildir. Hâlâ daha önce ilan edilen anayasa ile İslâm
şeriatını bağdaştıramıyorlar. Avrupalıların bu meşrutî İslâm devletine güven
duyabileceğinden de emin olamıyorlar. Mutlak hürriyet ile mukayyed dinin arasının
bulunmasının mümkün olmadığını anlayamıyorlar.
Dinî hükümlerin, laik Avrupa yönetimi biçimlerine aykırılığı ve memleket içindeki heva ve
zulümlerine engel teşkil etmesi nedeniyle, dini omuzlarından atılması gerekli ağır ve sıkıntı
verici bir yük olarak görüyorlar.
Dini, hep omuzlarından atılması zorunlu bir yük olarak görüyorlardı. Meşrutiyetin getirdiği
mutlak hürriyet gereği birçok eylemlere kalkışıyorlar ancak karşılarında dini buluyorlardı.
Çünkü onların hürriyet ve medeniyeti Avrupa'da gördükleri her şeyi, iyisiyle-kötüsüyle, adım
adım izlemekti. Ayrıca ülke içindeki tuğyan ve zulümlerin karşısına da gene din dikiliyor,
onların mutlak hürriyet ve istibdatlarını engelliyordu.
İşte çoktandır, Türk başkentinde dinin konumu böyle...
Kendi vatanında ve Avrupa eğitimi görmüş evlatları arasında garip!
Bunların siyasî bir parti haline gelmeleri ve zahirlerinin İttihatçı, bâtınlarının ise Mason
olarak tecelli etmesinden sonra durum daha vahim boyutlara varmıştır.
(Masonluk, Yahudi amaçlarını gerçekleştirmek amacıyla kurulmuş gizli bir cemiyettir.
Amaçları doğrultusunda ülke liderlerini masonlaştırarak hedefleri doğrultusunda bir maşa