2001 Senesi "Gönül Bahçesi" Yazıları - Mehmet Oruç

"Yâ Rabbi, beni îmân ve islâmdan mahrûm eden, beni Sen’den gafilve ahlâksız bir şekilde yetiştiren, müslüman fıtratı üzere yarattığın halde,beni İslâmiyetten uzak bırakmış olan şu babam ile anamdır. Bunlardandâvâcıyım." diyerek huzûru ilâhîde şikâyet edecektir.Bir çocuk, dünyaya gelişte ve anasının kucağına tesliminde İslâmfıtratı üzerine yaratılmış bulunur. İslâmiyeti öğrenecek ve yaşayacakkabiliyette yaratıldığı hâlde, anne ve baba, o çocuğu kendi düşüncesinegöre şekillendirir. Anne-baba Müslüman ise, çocuğunu Müslüman,Hıristiyan ise çocuğunu Hıristiyan, yahudî ise mûsevî, ateşperest ise,mecûsî olarak yetiştirmektedir.Bundan dolayı dinimiz, anne ve babanın, çocuklarına dînî vazifeleriöğretmeleri hususuna çok önem vermiştir. Nitekim Peygamber efendimizbir hadîs-i şerîfinde şöyle buyurmaktadır: "Bir baba, çocuğuna güzelterbiyeden daha üstün bir ihsânda bulunamaz."İnsanlar, emirleri altında bulunan kimselerden Allaha karşısorumludurlar. Anne ve baba da evlâdının yetişmesini, mes'ûliyetiniyüklenmiş bulunmaktadır.Bu öğle bir sorumluluk ki, enbiyâyı Allah korkusu ile titretmiş; bumesûliyet endişesidir ki, insanları evlât terbiyesine sevk etmiştir. Bumes'ûliyetten haberdar olmayan anne ve babalar, evlâdını dünya veâhırette perişan bir hâle düşürmüş demektir. Bu mesûliyetin korkusundandolayı birçok âlim, evliyâ, evlenmekten veya fazla çocuk sahibi olmaktançok korkmuşlardır. Birçok Allah dostu bu korku sebebi ile evlenmemiş;evlenenlerden İslâm terbiyesi ile yetiştirebileceği kadar evlât vermesi içinCenâb-ı Hakka yalvarmışlardır.Nasıl korkulmasın ki, Hadis-i şerîflerde, “Çok müslüman evlâdı,babaları yüzünden Veyl ismindeki Cehenneme gideceklerdir. Benböyle babalardan uzağım. Onlar da, benden uzaktır.” buyurulmuştur:Böyle baba olmamak için, “doğruyu kendisi bulur” mantığı ile, çocuğukendi haline bırakmamalıyız. Çocuk eğitiminde yapılan hataları geriyedönüp tamir etmek mümkün değildir. Nasıl, “Kendisi okuma yazmaöğrenir.” diye düşünmeyip okula, kurslara gönderiyor isek, dininiöğrenmede Allah’a ve ahiret gününe imanı telkin etmekte ve öğretmekte deaynı yolu takip etmek zorundayız. , öğretmek zorundayız.Bugün okullarda yeterli dini eğitim verilemediği bir gerçektir. Çocuğunhayatının önemli bir kısmı okul duvarları arasında geçmektedir. Çocuğunkişiliği bu dönemde gelişip tamamlanmaktadır. Bu dönemde, diğerderslerinin yanında dinimizi, insanı insan yapan manevi değerlerimiziöğretmek zorundayız. Bunlar bu dönemde verilemezse bundan sonraverilmesi çok zordur, hatta imkanzsız gibidir. Çünkü artık kuş, yuvadanuçmuştur.Yeterli dini eğitim alan genç nesillerimiz vicdan, doğruluk,yardımseverlik, düşkünün ve yetimin elinden tutma, her amelinde Allahrızasını gözetmek, kimseyi aldatmama, helal kazanç gibi toplumu ayaktatutan değerleri öğrenecekler ve hayatlarında bunları uygulayacaklardır.Böylece kendileri ve çevresi huzur bulacaktır.