Üç Çizgi Dergisi/2

Topçu’nun dünyasında muallimin taşıması gereken mesuliyetler şöyle sıralanmaktadır (Topçu,
2015):
Her şeyden evvel muallim, hayatımızın sahibi olmaktan ziyade sanatkârıdır. Kullanıcısı değil,
yapıcısıdır, seyircisi değil, aktörüdür. Muallim, geçeceği yol bütün engellerle örtülü olduğu halde buna
tahammül etmesini bilen, tahammül etmesini seven idealcidir. Muallimlik sevgi işidir, ruh sevgisidir.
Muallim mekanik şekilde belirli bir müfredatın aktarıcısı ve takipçisi olduğu zaman asli
vazifesinden yani ruh ve karakter inşa etmekten uzaklaşmış olmaktadır. Muallim hem davranışları hem de
ruhu şekillendiren hikmet ehli biri olmak durumundadır. Muallim, Topçu’nun deyimiyle sabrın üstadı,
ilmin hakikat olduğu için hayranı ve hizmet ehli olmaktan dolayı gurur duyması gereken kişidir.
Muallim, Topçu’da mesuliyet hareketinin inşacısıdır. Muallim “ruhlar sanatkâr ıdır”, ruhlara
istikamet veren hikmet sahibidir. Muallimler Yarınki Türkiye’nin kurucuları ve ruh cephesinin maden
işçileridir. Sözlerimizi Topçu’nun 1960 -61 eğitim öğretim yılında İstanbul Erkek Lisesi’nin yıllığına
yazdığı notla sonlandıralım (Civelek, 2016):
“Bizim işimiz, sizin yalnız zekâlarınız işlemeden ibaret değildir. Aynı zamanda kalplerinizi
yoğurmaktır. Biz, sizin birtakım dersleri öğrenen zekâ makineleri olduğunuzu hiç
düşünmedik. Şahsiyet ve halleriniz bizim hünerlerimizin gerçek eseridir. Yükseltilen bir ruh,
bir deha eserinden daha fazla bir şeydir. Bize “siz ne iş yapar, ne vazife görürsünüz? diye
soranlar olursa onlara sonsuz sevinçle içimiz taşarak “bizim vazifemiz karakter yapmaktır,
şahsiyet yaratmaktır” diye cevap vermede saadet buluruz.”
KAYNAKÇA
Topçu, N. (2015). Türkiye'nin maarif davası. İstanbul: Dergâh Yayınları.
Civelek, M. (2016). Kırk yıl sonra dün gibi Nurettin Topçu. İstanbul: Dergâh Yayınları.
15