You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Oğuz onun kalbi, canı, parçası…<br />
Kazayı anlatıyor: “Oğlum yaklaşık 2<br />
yıl önce bir trafik kazası geçirdi.<br />
Boynu kırıldı ve omurilik felci oldu.<br />
İlk etapta hiçbir yeri, parmağı dahi<br />
kımıldamıyordu. Bir sene kadar hastanede<br />
yattık. Hastane sürecinden<br />
sonra sol kolu işlemeye başladı.<br />
Dolayısıyla hayata daha çok tutunmaya<br />
başladı. Biz de<br />
tedavi arayışına<br />
girdik, araştırmasına<br />
girdik. Türkiye’de<br />
bunun pek mümkün<br />
olmadığını gördük.”<br />
“TEDAVİ İMKANI<br />
İSTİYORUZ”<br />
‘Neden?’ diye soruyorum,<br />
şöyle diyor:<br />
“Muhtemel<br />
ameliyatların bile<br />
bekleme sürecinden<br />
kaynaklı<br />
ertelendiğini gördük.<br />
Yurt dışında bunun<br />
tedavisinin<br />
olduğunu, omurilik<br />
felcine yönelik sinir<br />
nakli ve kök hücre<br />
nakli tedavilerinin olduğunu gördük.<br />
Bu açıdan devlete nasıl ve nerden<br />
ulaşacağımızı açıkçası bilmiyoruz. İl<br />
Sağlık Müdürlüğü’ne başvurduk.<br />
Ancak omurilik felcinde, kök hücre<br />
naklinde şu an da Türkiye’de bir şey<br />
yapılamadığını ve ellerinden bir şey<br />
gelmediğini söylediler. Destek olabilecek<br />
kişilere sesimizi özellikle bu<br />
yön de duyurmak istiyoruz. Çünkü<br />
23 yaşında üniversite öğrencisi.<br />
Hayata devam etmek isteyen bir<br />
üniversite öğrencisi. Şu anda da<br />
kendini koyan birisi değil. Tutunmaya<br />
çalışıyor, normalde çift elle<br />
yapması gereken çizimleri tek elle<br />
yapmaya çalışıyor. Yapar yapamaz<br />
onu bilmiyoruz ama çabası var en<br />
azından. Bu yönde oğlumun desteklenmesini<br />
ben istiyorum.”<br />
“MADDİ DESTEĞE<br />
İHTİYACIMIZ VAR”<br />
Maddi açıdan da büyük zorluklar<br />
yaşadıklarını söylüyor Serpil Hanım…<br />
“Maddi açıya da gelirsek Oğuz şu an<br />
da benimle ayrı bir evde kalıyor.<br />
Benim ikinci evliliğimi yapmam nedeniyle<br />
onunla kalmasam da ikinci<br />
eşimin aylığından dolayı engelli<br />
maaşı alamıyor. Bu hakkı elinden<br />
34<br />
alındı. İkinci eşimin de bize hiçbir<br />
faydası yok. İkametgahlarımız ayrı<br />
ayrı oturuyoruz, ayrı duruyoruz.<br />
Sadece kızın babasıyla rahat<br />
görüşmesi için boşanmayı<br />
gerçekleştirmiyoruz. Böyle olduğu<br />
için de biz engelli maaşını<br />
alamıyoruz. 1179 lira bakım ücreti.<br />
Bu evin kirası 400 lira. Eve gelen<br />
Vos26 Gönüllüleri<br />
Oğuz’a yeni<br />
çizimleri için<br />
yeni bir bilgisayar<br />
hediye etti<br />
fizyo terapisti de devlet<br />
karşılamıyor. Bu açıdan da destek<br />
almadığım için hayırseverlerden<br />
yardım bekliyoruz. Haftada üç kez<br />
alması gereken tedaviyi hafta da bir<br />
kez alabiliyor. Üç kez alsa belki daha<br />
gelişecek. Sürekli yattığı için yara<br />
bakım ilaçlarına ihtiyacı var. Bunun<br />
daha özenli bir bakıma ihtiyacı var.<br />
İlaçları çok farklı, çok fazla ve<br />
genelde yurt dışından geliyor. Aylık<br />
800 lira civarında da ilaç masrafımız<br />
tutuyor. Bunun için desteğimiz yok.<br />
Destek<br />
gelmezse kalacak<br />
ve yara<br />
büyüyecek.<br />
Zaten yaranın<br />
biri ameliyat<br />
oldu. Kalça da<br />
ikinci yaramız<br />
var. Bunun da<br />
bir kalça da üç<br />
ameliyat ihtimali<br />
var ömrü<br />
boyunca. Biri<br />
gitti, ikisi kaldı.<br />
Bu ikisini de<br />
genç yaşta kullanmak<br />
istemiyoruz.<br />
O açıdan<br />
yara bakım ilaçları bakımından da<br />
bir desteğe ihtiyacımız var.”<br />
“BENİ MUTLU EDEN OĞLUMUN<br />
NEFES ALIYOR OLMASI”<br />
Kaza sonrası neler hissettiğini de<br />
gözü yaşlı ifade ediyor: “Kaza anne<br />
için büyük bir şok. Beni tek mutlu<br />
eden oğlumun hala nefes alıyor<br />
olması. Allah ona<br />
bir şans vermiş.<br />
Biz bunu şansı<br />
değerlendirelim<br />
diyerek girdi doktor<br />
ameliyata. 10<br />
saat süren bir<br />
ameliyattı. Boynu<br />
hem önden hem<br />
arkadan açıldı.<br />
Çift taraflı müdahaleydi.<br />
Ölüm<br />
riski çok fazlaydı.<br />
Uzun bir süre solunum<br />
cihazlarına<br />
bağlıydı. Şükür şu<br />
anda solunum<br />
cihazlarından kurtulduk.<br />
Ve hayata<br />
tutundu. Ben onun<br />
iyiliği dışında bir<br />
şey istemiyorum.”<br />
“Beni tek mutlu eden oğlumun hala<br />
nefes alıyor olması” diyor ya Serpil<br />
Hanım…<br />
Söyleyecek söz bulamıyorum.<br />
Mutluluk bazen yan yana olmaktır, el<br />
ele olmaktır…<br />
Sarılıyorsun ya oğluna, öpüp kokluyorsun<br />
ya.<br />
Şükürler olsun.<br />
Hep mutlu olun, hep bir arada kalın<br />
diyorum!<br />
RÖPORTAJ<br />
Özge Zaim Sarıoğlu
Change language