Güzel Yazı Defteri, sayı 3

SON DİLEK
Birisi vardı, Yaman adında.
Çok güçlüydü aslında.
Zekası ve kurnazlığıyla bilinen bu kişi,
Bilgisiyle çözüyordu her işi.
Bir dev vardı adında Aysanrı,
Eğitim alıyordu yenmek için bu canavarı.
Geceleri ortaya çıkar,
Onun evidir mağaralar.
Yiyecek aramak için gezer,
İnip onların hayvanlarını ve ekinlerini yer.
Hızlıca hareket eden genç görmez tuzağı,
Elinde kolyeyle takılır tuzağa ayağı.
Her ikisi de kalır orada,
Kimse duymaz gencin sesini o anda.
Kurtulamaz Yaman,
Aynı kaderi paylaşır devle, kurtulamaz oradan.
Çisem Bekar
10. sınıf
Bu genç hazırdır artık yüzleşmeye,
Başlar her yeri tuzak tarlasına çevirmeye.
Akşam olur elbet,
Tuzakların her bir yanına koyar et.
Çıkar mağaradan başlar köye inmeye,
Herke saklanır tabii evine.
Fark eder tuzakları Aysanrı,
Sanıldığı kadar iyi saklamamış tuzakları.
Takip eder her tuzağı,
Başlar yavaş yavaş inmeye aşağı.
En son tuzağın gelir yanına,
Görünürde bir şey yoktur aslında.
Bilmiyordu ki görünmesi için yapmıştı tuzakları,
En büyük tuzağa yakalanır Aysanrı.
Karşısına çıkıverir bir anda Yaman,
Aysanrı tuzakta sıkışmış, her yeri ip ve saman.
Genç son dileğini sorar,
Dev, kolyesinin düştüğünü ve istediğini söyler.
ÇORLU MİMAR SİNAN ANADOLU LİSESİ / MAYIS 2020
17