Güzel Yazı Defteri, sayı 3

BEN
Karantina Gün
lerinde
Bu yazıyı yazdığım gün sanırım
karantina başlayalı bir buçuk ay
oldu. Karantina sürecinde ne
yaptığımı, vaktimi nasıl geçirdiğimi pek
bilmiyorum. Bunun bir film senaryosu
olmadığına inanmak kolay değil. Gerçi
bu günler bir film olsaydı o filmi de çok
izleyeceğimi sanmam. “Bu kadar şey de
üst üste gelmez. Gerçekçiliği yok.” diye.
Sonuç olarak; senaryo olsa abes kaçacak
günleri yaşamak zorunda olmak zor ama
umudum var yine de. Şansımız varsa dokuz,
on aya normale döneriz.
Şansımız varsa.
Güven Sarıgül
12. sınıf
Yaşadığımız şu dönemde, dışarısı
cıvıl cıvıl. Güneş her sabah tekrar
yükselerek ısıtırken günlerimizi,
evde kalmak sıkıcı ve bunaltıcı olabiliyor.
Sonuçta dışarıda yapılabilecek onca
şey varken evde kalmak bazılarımız için
teknolojiden ibaret bir hayata dönüşüyor.
Sorulsa herkes dışarı çıkmak isteyecek
ancak içinde bulunduğumuz durum
nedeniyle hepimiz evde kalmamız gerektiğinin
bilincindeyiz. Bu yüzden “Evde
canım sıkılıyor.” demek yerine, “Evde ne
yapabilirim?” demeliyiz kendimize. Ben
resim yapmayı çok seviyorum. Karantina
günleri için kendime bir tuval aldım
ve içimden geldiğince düşüncelerimi
yansıttım. Renklendirdim her dalı,
gökyüzünü, dağları. Lavanta bahçesini
süslerken en sevdiğim şarkıyı açtım.
Resimim bitti. Hiç bilmediğim bir tatlı
yaptım aileme. Uzun zamandır okumak
istediğim kitapları bitirdim, şarkı listemi
yeniledim. İnternet üzerinden çeşitli aktivitelere
katıldım. Hatta gaza gelip saz
çalmayı bile denedim. Hepsinden önemlisi
bunları yaparken eğlendim. Çünkü
mükemmel olmasalar bile denemek haz
verdi bana. Demem o ki, evde yapılacak
çok şey var. Yeterki kendinizi geliştirmek
isteyin. Yeni şeyler deneyin. Yeteneğim
var yok demeden resim yapın, şiir yazın.
İçinizden ne geliyorsa onu yapın özgürce.
Ne de olsa içinizde uyandırılmayı bekleyen
yeni fikirler, evdeyse hayat var!
Buse Demir
9. sınıf
52 GÜZEL YAZI DEFTERİ / SAYI 03