Güzel Yazı Defteri, sayı 3

yeni bir
başlangıç
EMEL KELEŞ
Dün gece, büyük bir hevesle
kurduğum alarmla uyandım.
Normalde sıradan
sıkıcı bir günün habercisi
olan bu ses, bugün daha farklı anlamlar
çağrıştırıyordu. Bugün büyük gündü.
Beyaz, üzerinde mavi çiçekler olan yorganımı
itip kalktım. Sarı ve kahverengi
karışımı yelesi olan aslanlı panduflarımı
ayağıma geçirip klasik rutinlerden sonra
mutfağa geçtim. Telefonumdan müzik
açıp dans ederek kahvaltıyı hazırlamaya
başladım. Arada tahta kaşığı mikrofon
gibi kullanıyor, yaptığım omletin yanmamasına
özen gösteriyordum. Müziği
kapatma gereği duymadan kahvaltımı etmeye
başladım. Kahvaltımı bitirdiğimde
yine dans ederek bulaşıkları toplamaya
başladım.
Odama geçip üç gün öncesinden hazırladığım
siyah ama üstündeki ülke veya
sevdiğim ünlülerin olduğu çıkartmalardan,
rengi belli olmayan valizime bir
bakış attım. Kapağında işaretlerle dolu
dünya haritası olan dolabımın kapısını
açtım. Artık klasikleşmiş kombinim olan
siyah kazağımı ve siyah pantolonumu
çıkardım. Müziği hâlâ kapatmamıştım.
Dans ederek –zor olsa da- kıyafetlerimi
giyindim. Yatağımın yanındaki ahşap
komodinin üstünden pasaportumu ve
kimliğimi aldım. Bütün gereçleri lacivert
çantama koydum. Unutmadan, küçük
kar küremi eskimiş gazeteye sarıp dikkatlice
çantama yerleştirdim. Yarım topuklu
siyah botlarımı da giydikten sonra, aynadan
son kez kendime baktım. Kısa omzuma
gelen kahverengi saçlarımın arasındaki
maviliklerle, ben her zamankinden
güzeldim. Güzeldim. Ayıcıklı anahtarlığımı
alıp evden çıktım. İkişer üçer indiğim
merdivenler bitmek bilmiyordu.
Apartmandan ayrıldığımda son kez arkama
baktım. Bir süre yürüyüp yola çıktım.
Elimi kaldırıp gelen taksiyi durdurdum.
Şoförün yardımıyla valizimi bagaja koydum.
Ön koltuğa oturup kemerimi bağladım
ve şoföre nereye gideceğimi söyledim.
Beyaz, birbirine girmiş kulaklığımı
ayırmaya çalışıyordum. Kulaklığı kula-
70 GÜZEL YAZI DEFTERİ / SAYI 03