Şarkışla - Tarih ve Kültür

Kadının kocası bir müddet sonra askerden dönünce acı gerçeği öğrenir, onları arar ama bulamaz.
Sonunda kadın bir gece bir adamın rüyâsına girer ve ağacın yerini kendisine târif eder. Adam yanına
köyden birkaç kişiyi de alarak gider ve ağacı bulur. Ağacın dibindeki toprağı kazmaya başlarlar,
görürler ki taş kesilmiş kadının gözlerinden sanki ağlar gibi bir su akmaktadır. Oraya bir çeşme
yaparlar. Bu pınar Şarkışla-Akçakışla yolu (eski yol) üzerinde Bozkurt köyüne varmadan 10 dakika
mesafededir. Uzun yıllar yolun üst kısmında iki oluk halinde akmıştır. Sonra yolun alt tarafına
indirilmiş ancak bu arada tek oluk halinde akıtılmıştır. Derler ki, bunun üzerine suyun tadı bozulmuş,
hafiften bulanıklaşmıştır.
31
Gaziköy
Bir dönem su kuyularında yağa benzer bir maddeye rastlandığı için köyün altında petrol bulunduğu
söylentileri yayılmıştır.
Gücük
Bir rivayette buraya yerleşimin ilkin şu anki köyün aşağılarında olduğu sonradan şimdiki yerine
“Gücük” (yani Şubat) ayında taşınmasından dolayı olduğudur. Bu rivayet kış ayında göçün zor
olmasından dolayı zayıftır. Başka bir ihtimal ise ilk yerleşim yerine göre daha küçük olmasıdır.
Gümüştepe
Yörede eski adıyla "Yapıaltın" (yöresel söyleyişle "Yapaltın") olarak bilinir. Şarkışla'ya yakın
mesafelerde bulunan Yapıaltın Barajı etrafında Şarkışla Belediyesi tarafından düzenlenmiş mesire ve
piknik alanları bulunmaktadır. 19. Yüzyılın sonunda toplam 150 evde yaklaşık 800 Ermeni vatandaşın
yaşamakta olduğu bilinmektedir. 1916 yılında Ağrı'dan gelip köye yerleşen Bayram Subaşı o yıllara
ait bilgileri şöyle anlatmaktadır: "Köyümüz 1954 yılında kadar Yerli Yapaltun ve Muhacir Yapaltun
olamak üzere iki mahalleden yani iki muhtarlıktan oluşmaktaydı. 1954 yılında iki mahallenin
muhtarlıklari birleştirildi. 1961 yılında köyümüzün adı değiştirilerek Gümüştepe oldu."
Küp Mezarlar
Eski çağlardan kalma küp içinde gömülü cesetlerin tarla süren çiftçiler tarafından bulunduğu
söylenmektedir.
Halk kültürü
Köyün geleneksel kurallarına uymayanlara "ziyafet verdirme cezası" uygulaması yakın dönemlere
kadar süregelmiştir. "Müenci" adı verilen kişiler mal alım satımında taraflara arasında bir tür
arabuluculuk yaparlar ve alışverişin en önemli görgü tanığı olurlar. Ancak bu kişi kesinlikle bir kefil
değildir. Köy odasında "yalancı köşesi" denilen bir yer vardır. Gerçek dışı bir hikaye anlattığı anlaşılan
bir kişinin sözü kesilerek yalancı köşesine geçmesi istenir. Eğer geçerse odadakiler yalan söylediğini
bildikleri halde onu dinlemeye devam ederler. Ama köşeye geçmeyi reddederse dinlmeyi bırakırlar.
Köy Odaları ve Oyunlar
Gümüştepe'deki köy odalarında bir "Oda Başkanı" bulunur. Bu kişi köydeki çeşitli anlaşmazlıkları
çözüme kavuşturur. Köy odalarına yaş gruplarına göre girilir. Örneğin yaşı çok genç olanlar
büyüklerin odasına alınmaz.
___________________________________________________________________________
Kaynak: Vikipedi (Wikipedia)