„İslam coĞrafyasi“NIN - Dem Gazetesi

More documents

Recommendations

Info

Sayý: 7 22 Ekim 2001 Neyzen TevfÝk (1879-1953) 24 Mart 1879da Bodrumda doðdu, 28 Ocak 1953 de Istanbulda öldü. Babasýnýn görevleri bulunduðu Urla kasabasýnda amatör bir neyzenden nota ve usul bilgileri öðrenerek basladýðý ney çalýþmalarýný kendi kendine ilerletti. Izmir Idadisine girdiyse de bitirmeden ayrýldý. Bu arada gene kendi kendine Farsça -1- Hicran kucaðýnda tuttuðum sýrdaþ Çaðlamýþ bulanmýþ durulmuþ olsun Sözüne sazýna güven de yanaþ Kulaðý ezelden burulmuþ olsun Boþ kafa gezdiren seyyahlar gibi Keþkülünün delik çýkmasýn dibi Ariften anlasýn seçsin garibi Hakikat yolunda yorulmuþ olsun Taban tepmiþ olan gam kervanýnda Dostunu konuklar tatlý canýnda Koçlar gibi duran bir meydanýnda Arslanlar yurdundakurulmuþ olsun Gel dese de bakma nâkes aþýna Bir sýrsat erer de kakar baþýna Dostun namerd dehrin mehenk taþýna Felâket pazarýnda vurulmuþ olsun Duysun aþkýn elindeki rebâbý Okusun alnýnda çile kitâbý Neyzen gibi günahýnýn hesâbý Mezara girmeden sorulmuþ olsun öðrendi. Izmir Mevlevihanesine girdi. Daha sonra Istanbula yerleþerek Galata ve Kasýmpaþa Mevlevihanelerine devam etti. 1902de Bektaþi tarikatýndan nasip alarak Bektasi derviºi oldu. Bir yandan da siirle ilgileniyordu. Eþrefle ve Mehmet Akifle tanýþtý ve þiir konusunda her ikisinden de etkilendi. 1908den sonra bir süre Mýsýrda bulundu 1913te Istanbula döndü. Neyzen Tevfik genellikle toplum kurallarýna uymadan yaþamýný sürdürmüþtür. Sazýný bir geçim kapýsý haline geçirmemek için direnmiþ, yalnýzca içinden geldiði zaman ney üflemiþtir. Neyzenliðini geliþtirmek kaygýsý duymamýþ, sanat deðeri kalýcý bir müzikçi olmak için ugraþmamýþtýr. Neydeki baþlýca ustalýðý sazý iyi üflemesiydi. Belirli müzik kurallarýnýn dýþýna çýkar, ama hep duyarak çalar ve dinleyenleri etkilerdi. Kendi açýklamasýna göre yüze yakýn plak doldurmuþtur. Neyzenliðinin yaný sýra adýný yergi ve taþlamalarý ile de duyurmuþtur. Kimi eleþtirmenleri göre bu türün Nefî ve Eþreften sonra üçüncü önemli temsilcisi sayýlýr. Ününün yaygýnlaþmasýnda halk tarafýndan çok sevilmesinin de çok büyük payý vardýr. Ancak oldukça eski bir dil kullanmasý nedeniyle güç anlaþýlan ve biçimsel açýdan yetersiz kalan bu þiirleri pek kalýcý olmamýþtýr. Yergilerini genellikle siyasal ve dinsel baskýya, çýkarcýlýða yöneltmiþ, toplumdaki tüm haksýzlýklarý çekinmeden dile getirmiþtir. Önemli Eserleri: Siir Kitabý: Hiç, 1919; Azab-i Mukaddes, 1949. Beste: Nihavent Saz Semaisi; Þehnazbuselik Saz Semaisi; Taksimler, Taþ plak Ahmet Dümrül üçüncü Þiir Kitabýný yayýnladý. Baktým bu dünyada gelen gidene Ulu aðaçlara taze fidana Gerçeklerin yüzü göründü bana Aþkýn ateþini kanýmda gördüm Ýnsaný severiz saygýmýz tamam Sevenim sevgiden etmesin güman Yorulup yollarda kaldýðým zaman Þefkati sevgiyi anamda gördüm Dümrül Sevdam yüreðime akarken Frýtýnalar bedenimi yakarken Hayat denizinde kulaç atarken Gönülden sevmeyi yarimde gördüm YALAN EKEN YALAN BIÇER ÞAKA EKEN KAKA BÝÇER Adýný yazmasýný öðrenmiþti çocuk. Babasý çok sevindi. -vay namusuz herif vay!- dedi. - ne çabuk da öðrendi yazmasýný!- Babanýn duyduðu sevinç çocuðuda sevindirmiþti. -Kapý- -Sýra- -Okul açýldý.- yazdý özenerek. -Bu kerhaneci çok zeki,- dedi babasý.- Adam olacak bu ,aklým iyice kesti.çocuk 1´den 10á rakamlarý yazdý. Babanýn sevincine diyecek yoktu. -Vay eþþoðlueþþek vay!- dedi. -Bak hele! Rakamlarý da ögrenmiþ! Çocuk, yaptýðý resinleri de gösterdi babasýna. Basit, yalýn çizgilerle evler, aðaçlar, ýþýnlarýný sarý çizgilerle saçan, kaþlý gözlü güleç bir güneþ… -Dur, bir resim de ben çizeyim oðluma,- dedi babasý heveslenerek. Resim defterinin tam ortasýna, yeþil kalemle bir aðaç çizdi; yaprakladý; kýrmýzý, sarý kalemlerle çiçekledi; dallarýna mor, turuncu, kýrmýzý ibikli kuþlar yerleþtirdi. -Ne aðaç bu baba ? -Ne aðacý olacak, aðaç iþte ! -Peki bu horozlar niye çýkmýþ aðaca? -Horoz mu? Ne Horozu? Bunlar horoz deðil, kuº. -Kuþ mu? Ne kuþlarý, bu kuþlar? Baba, kuþlara isim bulamýyordu. Araya annesi girdi. -Bunlar babanýn kuþlarý oðlum, dedi Gülüºtüler. Babanýn resimleri, ne biçim, ne de renkleme açýsýndan çocuk resimlerinden pek farklý deðildi. Günlerden bir gün, okula giderken bir olaya tanýk oldu çocuk. Kadýnlý erkekli bir kalabalýk toplanmýþtý. Çýplak ayaklý bir çocuk aðlýyordu. Bir býcak bileycisi ile pijamalý þiþman bir adam yüksek sesle tartýþýyorlardý. -Almýyorum ulan sözümü, almýyorum iþte! Tekrar ediyorum: Sen namussuz herifin birisin!- Diyordu ºiºman adam. Bileyci öfke içindeydi, bembeyazdý yüzü, titriyordu. -Sözünü geri al,-diyordu. -Almýyorum! -Ben namussuz deðilim, ekmeðimi alnýmýn teriyle kazanýyorum; namussuz denecek biri varsa, o da sensin! Pijamalý adam köpürdü, üstüne yürüdü bileycinin. Araya girenler engellediler onu. ªiºman adam elini kolunu sallayarak konuºuyordu. -Ulan eþþoðlueþþek! Diyordu. Ben kimim, sen beni biliyormusun? -Kim olursan ol. Bana namussuz diyemezsin. Namussuz da sensin eþþeoðlueþþek de sensin! Araya girenlerin” yapmayýn”, “ etmeyin”, “ ayýptýr” demeleri kapýþmalarýný önliy- emedi. Bileyci bilemek üzere aldýðý paslý bir makasý, ansýzýn, beklenmedik bir ataklýkla pijamalý adamýn karnýna soktu. Kanlar içinde kaliverdi pijamalý adam. Çocuk þaþýrmýþtý. Korkuyla uzaklaþtý ordan. Okula doðru koþarken düþünüyordu. Bileyci neden vurmuþtu adamý? Namussuz, Ulan, eþþeðoleþþek, sözleri için mi? Bu sözler bu denli kötüyse, babasý neden sýk sýk „ namussuz herif, hergele, kerhaneci, eþþeðolueþþek, eþek sýpasý gibi sözler ediyordu kendine? Sorulara açýk, doyurucu cevaplar bulamýyordu kafasýnda. Merakýný yenemedi çocuk. Ders sýrasýnda parmaðýný kaldýrdý. -Öðretmenim,- dedi -Ne Var? dedi- öðretmen Çocuk ayaða kalktý. -Öðretmenim,- dedi, -Kerhaneci ne demek ? Öðrenciler gülüþtüler. Öðretmen hiç beklemediði bu soru karþýsýnda durakladý, açýklayýp açýklamamakta kararsýzdý. -Niye sordun? Dedi. -Babam, dedi çocuk, baba, sýk sýk kerhaneci diyor bana. Çocuklar gülüþtüler yine. Öðretmen de güldü -Baban seni sevdiðini için öyle söylüyor, dedi çocuða. -Namussuz ne demek peki? -Bunuda mý baban söylüyor ? -Evet! -Þaka, dedi öðretmen. Þaka. Anlasýlan baban pek çok seviyor seni. Çocuk isteksiz oturdu. Sýra arkadaþý olan kýz kulaðýna fýsýldadý çocuðun: -Namussuz kerhaneci! (Yýlmay Güney‘in „Oðluma hikayeler“ adlý kitabýndan)
Vasiyetimdir Sayý: 7 23 Ekim 2001 Dünya han canlar misafir Söylensin her türlü fikir Yaþam edilmesin zehir Kimler gelip geçmediki Canlar bedenden ayrýlýr Düþünce dünyada kalýr Ben ölmem diyen aldanýr Kimler gelip geçmediki Hani Aslý’lar keremler Nerededir Mem u Zinler Geri gelmiyor gidenler Kimler gelip geçmediki Hasan d bir gün ölecek Yazdýlarý söylenecek Eli boþ gitti denilecek Kimler gelip geçmedi Hasan Çaðdaþ Sanatçýlar kendilerini ihbar etti Aydýn ve Sanatçý Giriþimi üyesi bir grup þair ve yazar, fotoðraf sanatçýsý Mehmet Özer’e “yasadýþý örgütlere yardým etmek” suçlamasýyla dava açýlmasýný protesto amacýyla, kendilerinin de bu yargýlama kapsamýna alýnmasý istemiyle Ankara Cumhuriyet Baþsavcýlýðý’na suç duyusunda bulundu. Ankara Adliye Sarayý’na dün öðle saatlerinde gelen Aydýn ve Sanatçý Giriþimi üyeleri, hazýrladýklarý suç duyurusu dilekçesini Müracaat Cumhuriyet Savcýsý Ahmet Mutlu’ya verdiler. Dilekçede, Aydýn ve Sanatçý Giriþimi’nin ölüm oruçlarýyla ilgili basýn açýklamasýnýn, cezaevlerindeki sorunun bitmesini saðlamaya yönelik, bir haftalýk dönüþümlü açlýk grevinin baþlatýldýðý gün yapýldýðý ifade edildi. Bu sorunun, insanýn onuruna yakýþýr biçimde ve ölümlere meydan verilmeden çözümlenmesi amacýnýn taþýndýðýnýn kaydedilerek, açýklamanýn ardýndan giriþimin üyesi fotoðraf sanatçýsý Ne kadar uzundu bu gece Ne kadar uzundu bu gece Ne kadar aðýr Ne bir koku ne bir his Nede bir duygu Yaþama dair hiç bir imare Doðum sancýsý çekercesine Gün’ e gebe gece Az kalmýþtý tan yerine Gözlerim yanýyor. Uzaktan ayaz bir esinti Buruk bir heyecan Doðdu doðacak sancýlarýn arasýnda Hep böylemi doðar sancýlar Arasýnda umutlarýmýz, Hep böylemi çalýnýr bizden Þafaklarýmýz, umutlarýmýz Hep bizmi sürülürüz umut için Mavzer namlularina A. Þahin Mehmet Özer’in þiirler okuduðu belirtildi. Dilekçede, ancak polis tutanaklarýnda yer alan ve Özer’e yüklenen konuþmalarýn hiçbirisinin kendisine ait olmadýðý vurgulandý. Özer’e yüklenen suçlamayý kabul etmediklerini ve yargýlamanýn sürmesi durumunda kendilerinin de DER BULALIM Ýnancýmýza sadýk kul Gönüller sevgisinde bol Ýnsanlýða doðru bir yol Gýda veren aðaca dal Olalým dostum olalým Ceylanlar gibi temiz saf Dertlilerin derdine raf Bu bir hayýrlý sevaptýr Gönülden ceza ile aftýr Olalým dostum olalým Hakikatte yerimizi Muhabette erimizi Ballandýran arýmýzý Ýbadette Pirimizi Bulalým dostum bulalým Hakka doðru yolumuzu Kýrklarda da dolumuzu Kerbeladan çölümüzü Ehlibeyitte elimizi Maðdur Aziz der bulalým Aziz Sincer bu kapsama alýnmasýný talep ettikleri dilekçeyi, Ahmet Telli, Þükrü Erbaþ, Aydýn Çubukçu, Ýlhan Akalýn ve Ali Balkýz’ýn da aralarýnda bulunduðu 17 kiþi imzaladý. Savcý, Aydýn ve Sanatçý Giriþimi üyelerinin suç duyurusu dilekçelerini kabul ettikten sonra, ifadelerini aldý. Uzun bir bekleyiþti....bekledik Biliyorduk.... sen geleceksin ve geldin bebek.... senin için senden ödünç aldýðýmýz daünyaný sana devrediyoruz.... ZÜLFÝKAR YALÇINKAYA ÝNSAN ARIYORUM ÝNSAN Ülkemiz ili olan Sinop 2081 yýl önce dünya ya gelmiþ daha sonra Atinaýa gitmiþ ve yaþamýþ bir filozof vardý. Kimdir bu biliyormusunuz? Tarihlerde yunan filozofu diye geçen hani hükümdar büyük iskender var ya onun hocasý. Bu Imparatora „ gölge etme baþka ihsan istemem“ diyen sinoplu DIOGENES´dir ( M.Ö.413- 327) yýllarýndan yaþadý. Sinin Okuluńun kurucusu Antisetensesín en ünlü öðrencilerinden biri. DIOGENES „ Erdem“ en büyük yücelik iyiliktir demekte. Bilim, ºan, ºeref ve zenginlik horgörülmesi gereken kötülüklerdir. Bilge kiþi, istediklerini aþmasýný ve ihtiyaclarýný en az dereceye indirmesini bilen kiþidir demekte. DIOGENES her mevsimde yalýn ayak dolaþýr, tapýnaklarýn kapýsý önünde Paltosuna sarýlarak yatar. O meþhur fýçýsýnda yatardý. Evi barký idi. Insanlýða ýþýk verebilmek, bilim ve ilim daðýtmak, düþüncelerini zenginleþtirmek için gerçekleri yansýtan yaþamalarý sürdürmüþtür. Gündüz gözüne ATINA sokaklarýndan elinde fenerle dolaþarak, halkýn içinde bulunduðu çalkantýlarý dile getirmiºtir. Halktan kiºiler sormuºlar elindeki fenerle dolaºan filozofa: - Ne yapýyorsun Hoca? - „ Adam arýyorum adam“ demiþtir Malesef ülkemizde bizlerde „ insan arýyoruz insan“ bizlere hizmet edecek gerçek erdemli devlet adamlarýna, aydýnlara ihtiyaç var. Hak ve Özgürlükleri güvence altýna alacak bunlarý uygulayacak yetiþmiþ devlet adamlarýna ihtiyaç var. Bir kez daha yenilemekte yarar var. Hak ve Özgürlük farklý þeylerdir. Özgürlük baþkalarýna zarar vermemek koþuluyla yurtdaþýn bir þeyi yapmasýný engellenmemiºtir. Devletin oradaki görevi, hak ve özgürlüðe yasaklamamak ve özgürlüðe yönelecek saldýrýlara karþý güvence oluþturmaktýr. Hak ise, bir þeyi bizzat devletin yasalarla güvence altýna almasý, saðlamasý demektir. <strong>Dem</strong>okrasilerde devletin faklýlýklara saygý göstermesi, özgürlüklerin gereðidir. Ama devletin farklýlýklara hoþgörü göstermesi baþkadýr. O farklýlýklarý kalýcý kýlacak, kurumlaþtýracak adýmlar atmasý baþkadýr. Devletin, kalýcý olmasý için, kurumlaþmasý için çaba göstermesi gereken þeyler farklýlýklar deðil, benzerliklerdir. Farklý olanlarýn bütün oluþturmasýný saðlayan özellikdir. Bu nedenledirki demokratik devlet herkesi farklýlýklarýyla eþit olarak kucaklamýþtýr. Aydýn olmanýn erdemi ise, „ kula kulluk deðil, inandýðý davanýn ve hiç bir karþýlýk beklemeden kiþisel çýkar gütmeden yoluna devam eden insandýr. Aydýn insan kendi için deðil dünya insanlýðýna bir damlada olsa ýþýk saçan yüceliktir. Bu yücelikler ve deðerler, ne para, ne þan nede þöhretle satýn alýnamaz“. Kenine kul köle yapmak isteyen soytarýlarýn baskýsýna kulak asmaz. Inandýðý davada taviz vermez. Hey dost iþte buyurun muhabbet meclisine her konuda halkýn huzurunda tartýþmaya. Herkes daðýrcýðýndakini döksün, döksünki kim olduðu ortaya çýksýn. Bu cambazlar Halk huzurunda tartýþmaktan kaçmaktalar, çünkü cahilikleri ortaya çýkacaktýr. Bu yüzden deðilmidirki kaçtiklarý, bu yüzden deðilmidirki dedikodu ve ayak oyunlarý oynadýklarý, çaðýrýyorum sizleri halkýn huzuruna bütün masraflarýda bana ait olmak kaydýyla. Sinoplu Diogenes 2081 yýl önce Atina sokaklarýnda „ Adam arýyorum adam“ diyordu. Bende Almanyańýn Lübeck þehrinde „ insan arýyorum insan“ diye baðýrýyorum sözüm tutulursa.
Page 1 and 2: Kostenlos - Üçretsiz AYLIK KÜLT
Page 3 and 4: Sayý: 7 3 Ekim 2001 Göç yasasý
Page 5 and 6: Sayý: 7 5 Ekim 2001 „Ýslam coÐ
Page 7 and 8: Sayý: 7 7 Ekim 2001 YETERKÝ KARAR
Page 9 and 10: Sayý: 7 9 Ekim 2001 EMEKLÝLÝK GE
Page 11 and 12: Sayý: 7 11 Ekim 2001 Bellekteki ac
Page 13 and 14: Sayý: 7 13 Ekim 2001 Düzgün Dön
Page 15 and 16: PROBIEREN SIE UNSEREN DÖNER Sayý:
Page 17 and 18: Sayý: 7 17 Ekim 2001
Page 19 and 20: Sayý: 7 19 Ekim 2001 Mehmet Yalç
Page 21: Sayý: 7 21 Ekim 2001 Dev‘ in yö
Page 25 and 26: Sayý: 7 25 Ekim 2001 Fikret Kýzý
Page 27 and 28: Sayý: 7 27 Ekim 2001 ÝKÝ KURBAÐ
Page 29 and 30: Sayý: 7 29 Ekim 2001 Titanic yýld
Page 31 and 32: Sayý: 7 31 Ekim 2001 Ve diðer MEL

„İslam coĞrafyasi“NIN - Dem Gazetesi

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?