Somali - IRIN

Cutubka 6aad: ‘Masaafuris’ labada adduun dhexdooda ah
badanaya, taas oo ay ugu wacan tahay dadka
dalka dib loogu soo celinayo iyo kuwa hadba
meel u guuraya.
Hargeysa waxaa jira gabdho yaryar oo aan lahayn
hooy ay jiifsadaan waxayna halis u yihiin in ay
afka uga dhacaan burcadda.Si ay uga bad-
Xaliima
Xaliimo iyadoo siddeed jir ah ayaa Sweden lagu geliyay, ilmo aan cidina wehelin, markii dambese waalidkeed
ayaa Somaliya dib ugu soo celiyay, kadib markii ay dadkii xanaaneyn jiray ka soo dayriyeen dhaqankeeda.
Waxaan ka baqay in Somaliya la igu dilo, carruurta aan deriska nahay si gaar ah ayay ii eegayaan, waayo anigu
af Somaliga ma aqaan, magaalada Muqdisho dadku waa isku xad gudbaa, waana is dilaan.
Xaliimo waxay doonaysaa in ay Sweden ku noqoto, waxayna ka baqeysaa in ay weydo aqoonsigeeda
Somalinimo:
Sweden waxaa la ii waday ka dib markii uu dagaalku bilowday.Markaas siddeed jir baan ahaa, afar sano qaxooti
ahaan ayaan ku joogay, dabadeed waxaa la ii ogolaaday ruqso aan dalka ku joogo, dugsi ayaan galay, afka
Swedishka waan bartay, dowladda Sweden aad bay ugu naxariisanaysay qaxootiga, ilmo aan cidina wehelin waa
la dhageysanayay, waxaana loo oggolaa in xog wareysi lala yeesho.
Haddii carruurta iyo dadka xanaaneeya iska horyimaaddaan, waxay caruurtu u tagi kartaa barayaashooda, iyaga
ayaa ka wareysan doona, dhibaatadu waxay tahay, in badanna barayaashu waa kaalmeyn jireen carruurta dalka
Sweden, waa kexeeyaan, oo xanaaneeyaan carruurta waalidkood garaaco.
Aad ayay u adag tahay in aad waalidkaa la’aantiisa gooni u noolaatid. Waxaan la noolaan jiray haweeney naxariis
badan oo Soomaali ah oo waalidkay saaxiib la ahayd. Markii ay i canaanataba, aad baan uga xumaan jiray,
maalin baa aniga oo dugsiga jooga la i waydiiyay wax dhibaato ahi hadday jiraan, waxaana u sheegay, in
haweeneyda i korisaa ay i canaanato.
Madaxda dugsiga ayaa inta aqalka ugu tegey u sheegay, haweeneydii i korinaysay in ay is beddesho. Waxayna
u sheegeen in haddii ay si xun iila dhaqantana, ay iga wadi doonaan. Taasina waxay ka xanaajisay haweeneydii.
Waalidkay oo Soomaaliya jooga ayay telefoon u dirtay, oo u sheegtay wixii dhacay oo dhan.
Waalidkay waa ay ila soo hadleen, waxayna go’aansadeen, in ay isoo celiyaan, markaas qiyaastii 15jir baan ahaa.
Markii ugu horreysay oo aan imid, dugsi horay kama aan bilaabin, markiiba carruurta aan deriska nahay, si gaar
ah ayay ii fiirin jireen, af-Soomaaliga ma aqoon, muddo sannad ah ka dib markii aan imid ayaan Muqdisho dugsi
ka bilaabay. Waqti ayay igu qaadatay in aan la qabsado carruurta kale. Aabbahay wuxuu i bari jiray dhaqanka
Soomaalida, waxaa kale oo aan lahaa bare ii gaara oo i bara af Soomaaliga.
U maleyn mayo dhaqanka Somalidu, in uu wax weyn yahay, waxaa ka maqan ilbaxnimo. Dadku waa kugu dheygagayaan
sidii aad qof qalaad tahay, dalkaan dadku waa isku xadgudbaan oo isdilaan, sharci iyo kala dambeyn
ma jirto, xukuumadduna halka tabar ma leh. Sweden baan halka ka door bidayaa, halkaas, dadku waa ilbax.
Dadku iskuma xadgudbaan, ismana dilaan. Xagga haddii uu qof kuu gafo, wuxu ku yiraahdaa iga raalli ahow.
Dadku dhibaatada waa qaybsadaan.
Xagga markii aan tegay, waxaan ahaa ilmo aan cidina wehelin, waana aan cidlooday. Halka waalidkay ayaan la
noolahay, waxna waa bartaa. Waxaa jira waxyaabo dhaqanka Sweden ka mid ah oo aan ii rooneyn, waxaana ka
baqayaa in aan ka tago dhaqankeygii Somaliga ahaa, aabbahay wuxuu ii sheegay in uu dib Sweden ii geyn
doono, marka aan dhameysto waxbarashadeyda hallka, aad baan ugu farxay noqosahadaas, waxaana ka
baqayaa, halkan in la igu dilo.
IRIN 85