Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

syjonizm 

judaizm laicki, materialistyczny, hedonistyczny, ateistyczny i gnostycki

judaizm rabiniczny i Talmudyczny 

marksizm, leninizm, socjalizm, komunizm, stalinizm, nazizm, socjaldemokracja 

'nowy porządek', globalizm 

Ŝydokracja 

Ponad 800 lat wgryzania się Ŝydostwa w polski naród i w polskie społeczeństwo zrobiło swoje, bardzo wiele znanych i wielkich nazwisk 

"wielkich rodów" jest bardzo silnie skoligaconych z Ŝydostwem, i nie ma to absolutnie nic wspólnego z Polską ani z Polskością, a wszystko z 

Ŝydostwem. Nie Ŝyli oni przez 800 lat z Polakami, czy obok Polaków, ale Ŝyli z Polaków, kosztem Polski i Polaków. 

Prawda jest chyba taka, Ŝe jakąś domieszkę "Ŝydowskiej krwi" mają miliony z nas. Łącznie z wielką polską arystokracją. Z Ŝydówkami Ŝenili 

się bowiem Radziwiłłowie, Potoccy i Lubomirscy. Zaś wyłącznie Ŝydowskich antenatów mają Lanckorońscy i Hutten-Czapscy. 

śydów w Polsce od wieków po dzień dzisiejszy cechowała nielojalność, polonofobia, dywersja, przestępczość i wręcz wroga i nienawistna 

postawa wobec Polaków, Polski i jej interesów. W dzisiejszej Polsce Ŝydzi w stosunku do Polaków zachowują się w sposób demonstracyjnie 

pogardliwy - zamiast wdzięczności za wieki tolerancji odpłacają nam wprost fanatyczną nienawiścią. 

Zgoda na piastowanie przez nich znacznej części stanowisk, na których podejmowane są decyzje określające losy państwa i narodu, jest 

prostą drogą do zguby. 

Dlatego w tej nie mającej precedensu sytuacji zarzut "antysemityzmu" staje się coraz bardziej komplementem. 

To sami Ŝydzi sprawili, ze kaŜdy Polak ma dzisiaj do wyboru: albo zostać "antysemitą", albo volksdeutsch'em i złotrzoną, 

sprzedajną łachudrą.

dr J. Yorzimmer, dyrektor Polish Bank of Import w liście do Natana Straussa, prezesa Komitetu Obrony Praw śydów w Polsce, 1919 pisał: 

"Czy Pan chciałby pominąć fakt, Ŝe śydzi rosyjscy, niemieccy i amerykańscy prowadzą od początku wojny kampanię 

oszczerczą przeciw Polakom, oskarŜając ich o masakrowanie śydów w czasie, w którym Ŝadną miarą nie było 

pogromów urządzanych przez Polaków, natomiast były pogromy w Rosji. 

CzyŜ Pan zapomniał o orgii kłamstw i kalumnii, kiedy to śydzi usłowali wykazać światu, Ŝe Polska nie zasłuŜyła sobie 

na niepodległość CzyŜ pan przypuszcza, Ŝe takie "przyjacielskie" przysługi oddawane Polsce przez śydów, w czasie 

gdy ta pierwsza rwała więzy długotrwałej niewoli, mogły podnieść uczucie sympatii Polaków względem śydów 

A czy nie słyszał Pan nigdy o Ŝydowskich lichwiarzach i spekulantach w Polsce, którzy sprzedawali środki spoŜywcze 

Austriakom i Niemcom, pozbawiając kraj resztek poŜywienia 

Naród Polski przechowa dla przyszłych pokoleń i powtarzać będzie śydom słowa Natana Straussa, Ŝe im szybciej 

nadejdzie dla Polski godzina nędznego końca, tym bardziej on i jego zwolennicy radować się będą." 

śydowski pisarz Artur Sandauer uwaŜa to za normalne i tak bezczelnie uzasadnił Ŝydowską przemoc i dominację: 

"W czasie wojny zginęli prości śydzi i wybitni Polacy. 

Uratowali się wybitni śydzi i prości Polacy. 

Dzisiejsze społeczeństwo w Polsce - mówi Sandeuer - to Ŝydowska głowa nałoŜona na polski tułów. 

śydzi stanowią inteligencję, a Polacy masy pracujące." 

"Dlatego antysemityzm, wszelkie odruchy antyŜydowskie w Polsce to choroba umysłowa, to buntowanie się ręki i nogi 

przeciwko własnej głowie. 

śydzi są głową Polaków, bo są lepsi - pisał Sandauer - a Polacy to ręce i nogi. Nie moŜe polska ręka bić Ŝydowskiej 

głowy" - pouczał Ŝyd Artur Sandauer. 

IleŜ ten cyniczny Ŝyd okazał wobec Polaków pogardy i kpiny, tłumacząc w ten sposób Ŝydowską dominację nad 

Polakami, osiągnietą krwawymi zbrodniami jego rodaków. 

Ale czyŜ nie miał racji ... 

Podstawowa uwaga, ...ta Ŝydowska głowa, ten łeb, ...to nie jest własny łeb, to nie nasz łeb, ...to łeb obcej i 

nienawistnej hydry! 

Z pełną powagą, odpowiedzialnością i z przekonaniem stwierdzamy, Ŝe w Polsce nie istnieje polska inteligencja, nie 

istnieją polskie elity, poniewaŜ prawdziwie polska inteligancja zginęła, została wymordowana podczas II wojny 

światowej, (podczas okupacji, w części okupowanej przez Niemcy hitlerowskie przez zbrodniarzy niemieckich, a w 

części okupowanej przez Związek sowiecki przez Ŝydobolszewickie hordy zbrodniarzy sowieckich, ukraińskich, 

litewskich i białoruskich), oraz w kolejnych latach, po wojnie, w okresie stalinizmu, przez Ŝydokomunistycznych 

zbrodniarzy spod znaku NKWD, MBP, PPR, KBW, UB i SB, ...owa "elita" zwana obecnie "inteligencją" to w ponad 90% 

Ŝydzi i osoby pochodzenia Ŝydowskiego, 

w Polsce, w brew kłamliwym informacjom sygerujacym 20 tysięczną mniejszość Ŝydowską, co jest oczywistym 

oszustwem i kłamstwem - [chyba, ...Ŝe liczone są tylko osoby w rządzie, w sejmie, na urzędach i decyzyjnych 

stanowiskach] - stanowczo twierdzimy, Ŝe według wieloletnich badań i obserwacji, liczba osób z pochodzeniem 

Ŝydowskim wynosi obecnie w Polsce conajmniej 6 milionów osób [przypuszczamy, Ŝe Ŝydostwa w Polsce, moŜe być 

nawet połowa ludności Polski - redakcja polonica.net ]. 

Niektórych nazwisk, które nie brzmią oryginalnie, jest wyjątkowo mała liczba, co moŜe wskazywać dodatkowo na to, 

Ŝe jest to nazwisko dość "młode", wymyślone po II wojnie światowej lub dane osoby o takim nazwisku są notowane w 

Polsce od tego okresu. W okresie wielkiego terroru, represji, depolonizacji, wywózek, eksterminacji i powszechnego 

ludobójstwa, zbrodniarze wyŜsi rangą zawłaszczali nazwiska, mienie i majątki wywiezionych w głąb Rosji i 

zamordowanych Polaków, np. zbrodniarz znany jako Feliks DzierŜyński, zawłaszczył nazwisko, mienie i majątek 

Polaków - rodziny DzierŜyńskich wywiezionych na Sybir. Obok tej 6-o milionowej Ŝydowskiej V kolumny, jest jeszcze 

wielka zgraja Ŝydłactwa, Ŝydolubów, wszelkiej maści Ŝydofili i polonofobów, masonów, oraz wielka armia agentów, 

konfidentów, szpicli, kolaborantów i donosicieli, lewactwa i komunistów, SBeków, ZOMOwców, i ich rodzin, dzieci i 

wnuków ...

w Polsce, w brew kłamliwym twierdzeniom i statystykom, jest przypuszczalnie około 40-55% katolików, a nie jak się 

to od wielu lat podaje [od czasów stalinowskich] 90% - to wielkie kłamstwo Ŝydokomunistów; 

"DuŜo nas zginęło, to prawda, ale tych co zostali wystarczy, aby wami (Polakami) rządzić." (Problem 

antysemityzmu, "Kultura" nr 1-2/1957, ParyŜ).... 

za wszystkie zbrodnie, zdrady, dywersje, kolaboracje, donosy, ludobójstwa i spiski - oby czas wasz się skończył, 

obyście się w swoich knowaniach pomylili, obyście nie zaznali nigdy spokoju, obyście nie mogli spać spokojnie, oby 

polska ziemia przesiąknięta męczeńską krwią polską nie chciała was dłuŜej nosić, obyście po tysiąckroć otrzymali to - 

czym płacicie wszystkim wokół, oby dosięgła was wszystkich sprawiedliwość i pomsta, jeŜeli nie od nas ...niech 

spadnie na was wszystkich trwoga i straszna pomsta od Boga! Obyście ostatecznie zrozumieli, i szczerze Ŝałowali 

wszelkiego zła jakieście od pierwszego do ostatniego dnia dokonali. AMEN!! 

"Sprawiedliwości musi się stać zadość, choćby świat miał zginąć." 

św. Augustyn (Aureliusz Augustyn z Hippony) 

...no właśnie, ...dlaczego! 

"walczą o władzę rzeczywistą a nie reprezentacyjną, co dokładnie pokrywa się ze słynnym tajnym przemówieniem 

Jakuba Bermana na spotkaniu z elitą Ŝydowską po wojnie: "nie pchać się na stanowiska, stać z tyłu i rządzić 

wszystkimi." (na dole strony załączamy historyczne przemówienie zbrodniarza Jakuba Bermana - red. polonica.net) 

Siedzą przede wszystkim w ministerstwach spraw zagranicznych prawie wszystkich krajów, siedzą w bankach i 

finansach, siedzą w agencjach informacyjnych i w redakcjach wielkich dzienników, aby urabiać opinię publiczną, 

siedzą w redakcjach prawie wszystkich wielkich światowych czasopism politycznych i gospodarczych i bardzo często 

zajmują katedry uniwersyteckie nauk politycznych. 

"Są bardzo zainteresowani w dokładnych studiach nad rzeczywistoscią społeczno-polityczną i starają się nią 

manipulować. Siedzą prawie we wszystkich partiach politycznych (...) zawsze będą związani z taką grupą 

polityczną, która dochodzi do władzy..." 

ks. prof. Michał Poradowski, były profesor Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, załoŜyciel i główny kapelan Narodowych Sił 

Zbrojnych i Drugiego Korpusu, działacz narodowy i polonijny, antykomunista.

nie wysilajcie się z obelgami, to nic nie zmieni, nie mamy nic wspólnego z komuną, lewactwem tak jak i z nazizmem, 

szowinizmem i rasizmem, to wasza religia i wasze chore ideologie, przeklęte Ŝydłactwo, lewactwo, komuchy, masoni, 

libertyni, pedofile, toleraści i pederaści; nadejdzie czas rozrachunków i ostatecznej prawdy, i nie pomoŜe wam 

mamona, wykręt ani Ŝadne kłamstwo... - red. polonica.net 

"Stosunek śydów do narodu polskiego opierał się zawsze na wielkim oszustwie" (s. 9) 

"śydzi po większej części dochodzili do bogactw drogą nielegalną" (s. 10) 

"oszukiwanie Polaków nie płynęło wyłącznie z chęci wzbogacenia się, ale odgrywały tu rolę takŜe względy ideowe" (s. 11) 

"[śydzi] mają posiąść Polskę, a poniewaŜ śydzi są i pozostaną narodem obcym, przeto zaczną nas usuwać z naszej ojczyzny." (s. 15) 

"Za lat kilkadziesiąt będą stanowili połowę ludności, a jeszcze po jednym pokoleniu większość będzie po ich stronie i podówczas z nami koniec." "[śydzi] Stworzyli Ligę Narodów i 

rzeczywiście uciekli się pod jej opiekę" (s. 16) 

"Walka, rozgrywająca się dzisiaj o stworzenie Judeopolski nie posiada analogii w Ŝadnym innym państwie na świecie, [...] Musi więc przeciwstawić się Ŝydostwu zbiorowa wola narodu 

polskiego." (s. 22) 

"Nadszedł czas, głoszą syjoniści, do walki z Polską. Musimy usunąć "gojów" z ich ziemi, jak niegdyś Josue usunął Chananejczyków z ich rodzinnego Chanaan. 

Ziemia Lechów naleŜy się nam. Tutaj załoŜymy nowy Syjon, tutaj okaŜemy nową potęgę i zmusimy gojów i akumów, Ŝe złotej gwieździe Dawida kłaniać się będą. [...[ Rozpoczęła się walka 

tu, gdzie jesteśmy najsilniejsi i gdzie mamy najlepsze widoki wygrania. Ziemia polska to nasz nowy Syjon !" (s. 32) 

Dlaczego występuję przeciwko śydom - Milla Wydawnictwo, Warszawa 2001, s. 35 [reprint wydania z 1923 r.] 

Ks. prof. Józef Kruszyński - Rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 

“śydzi muszą pracować nad zwycięstwem i ugruntowaniem komunizmu, bo tylko wtedy i przy takim 

ustroju naród Ŝydowski osiągnie największą pomyślność i zabezpieczy sobie najsilniejszą pozycję” Jakub 

Berman 

Laureat "pokojowej nagrody Nobla", (pomimo, Ŝe był znany z haniebnych zbrodni i mordów Palestyńczyków) były premier Izraela 

Menachem Begin, precyzyjnie wyjaśnił stanowisko i cel Ŝydów i istnienia dzisiejszego Izraela, mówiąc: 

"Nasza rasa (mówiąc o Ŝydach) jest Rasą Mistrzów. Jesteśmy świętymi bogami na tej planecie. RóŜnimy się od niŜszych ras 

poniewaŜ wywodzą się one od insektów. Faktycznie porównując je do naszej rasy, inne rasy to bestie i zwierzęta, owce w 

najlepszym przypadku. Inne rasy są uwaŜane jako ludzkie odchody. Naszym przeznaczeniem jest rządzenie ponad niŜszymi 

rasami. Nasze ziemskie królestwo będzie rządzone poprzez naszych liderów za pomocą rózgi Ŝelaznej. Masy będą lizać nasze 

stopy i słuŜyć nam jako nasi niewolnicy." - Menachem Begin, były premier Izraela, o zgrozo ...laureat "pokojowej nagrody Nobla" 

PoniŜej oryginalny tekst w języku angielskim. 

"Our race is the Master Race. We are divine gods on this planet. We are as different from the inferior races as they are from insects. In fact, 

compared to our race, other races are beasts and animals, cattle at best. Other races are considered as human excrement. Our destiny is to 

rule over the inferior races. Our earthly kingdom will be ruled by our leader with a rod of iron. The masses will lick our feet and serve us as 

our slaves." Carter, Jimmy. Keeping Faith. Memoirs of a President. New York: Bantam, 1982. (Pamiętniki Prezydenta Cartera) 

lista uzupełniana i aktualizowana: Sierpień 12 A. D. 2008

Polonia paradisus iudaeorum 

Nazwiska autentyczne (rodowe) niŜej wymienionych osób zostały ustalone w oparciu o: 

1). Dane tajne kartoteki ludności Polski przy Centralnym Biurze Adresów MSW 

(nr arch. 1/6526/1 - data archiwacji 9.07.1984, nr rejestracyjny 14750-99 - data rejestracji Wydz. III-2, SUSW Warszawa) 

2). Relacje osób znających osobiście wielu spośród wykazanych. 

3). Dane ujawnione przez historyków w ich licznych publikacjach. 

4). Dane i fakty dotyczące pochodzenia wyszukane w źródłach oficjalnych, nieoficjalnych i niezaleŜnych (polsko i angielsko-języcznych), z 

ksiąŜek, dokumentów, 

wywiadów, felietonów i artykułów prasowych i internetowych 

5). Dane, narodowość, pochodzenie zdemaskowane, ustalone z postawy, powiązań, działalności, dokonań i wypowiedzi. 

Wspólny mianownik to antypolonizm, antykatolicyzm i wrogość do patriotyzmu, wrogość do spraw polskich, wrogość do 

spraw narodowych i wrogość do prawdy. 

To na wskroś wiarygodne kryterium. 

zapraszamy do obejrzenia: - album fotograficzny Ŝydokomuny w Polsce - jest doskonałym uzupełnieniem listy Ŝydokracji w 

zniewalanej Polsce 

UWAGA: od pewnego czasu rozpętywana jest nagonka i zaszczuwanie odnośnie naszego portalu, czynią to środowiska Ŝydolewackie, 

Ŝydokomunistyczne, nie w smak im PRAWDA, nienawidzą gdy mówi i pisze się o nich, i ich zbrodniach ... 

nihil novi 

śydostwo jest wszędzie, ...są we wszystkich partiach i organizacjach na lewicy i na prawicy, są na wszystkich szczeblach administracji państwowej, są w Rządzie i Sejmie, ...jako "eurodeputowani", 

są w organizacjach 'pozarządowych' i fundacjach, są bardzo licznie w Kościele Katolickim i w Episkopacie Polski, są w kadrach Wojska Polskiego, są w policji i sądownictwie, są 

we wszystkich mediach - po lewej i po prawej stronie, ... 

anty-polscy, anty-narodowi, anty-patriotyczni, anty-chrześcijańscy i anty-katoliccy, ...specjaliści od liberalizmu, tolerancji, ekumenizmu, kosmopolityzmu i internacjonalizmu, aborcji, 

seksualizmu, pederastii i rewolucji obyczajowej, ...politolodzy, socjolodzy, filozofi, psycholodzy, pisarze, poloniści, i aktorzy, piosenkarze ..."artyści" ...indoktrynują, dezinformują, 

wyszydzają, fałszują, ośmieszają, zaŜydzają, kreują 'polską kulturę', prawodawstwo, literaturę, film i rozrywkę, ...kreują 'polską' rzeczywistość, ...kreują światopogląd ...zniewolonego, 

zŜydzonego i bez ojczyzny... głupca XXI wieku. 

"Kultura Ŝyje, gdy jest spędzaniem wolnego czasu; umiera, gdy jest zawodem. Kultura nigdy nie wypełnia czasu wolnego ludzi pracujących, gdyŜ jest ona wyłącznie pracą 

próŜniaka. 

Kultura jest rodzinnym dziedzictwem. Albo tajemnicą między przyjaciółmi. Reszta to geszeft." Nicolás Gómez Dávila 

W kaŜdym kraju, w kaŜdym narodzie, gdzie się osiedli to Ŝmijowe plemię, przybłędy, poprzez rozluźnienie obyczajów, liberalizm i tolerancję, wyszydzanie i ośmieszanie historii, tradycji, 

obyczajów i kultury gospodarzy, odcinają naród od jego korzeni, eksterminując - poprzez ludobójstwo - intelektualne, narodowe i patriotyczne elity, pozbawiają Naród autorytetu i 

przywództwa, a następnie poprzez postępującą indoktrynację, korupcję i agenturalizm, oraz wywołanie sztucznego kryzysu władzy, doprowają gospodarzy do biedy, nędzy i ubóstwa, 

rezygnacji i rozpaczy, obce przybłędy ubezwłasnowalniają obywateli w ich własnym kraju - własnej Ojczyźnie, przy jednoczesnym tłumieniu i niszczeniu wszelkich form krytyki, obrony i prób 

odsłaniania i dekonspiracji ich niszczycielskich działań - poprzez zaciekły i nienawistny atak i zaszufladkowanie jako "antysemityzm", "faszyzm", "nazizm", "rasizm" i "fobie"; 

sami, uzurpując sobie i dla siebie władzę, obnoszą się i afiszują swoją "polskością" i "szlachectwem" - uzurpując sobie i nazywając się elitami przez siebie zniewalanego, zaraŜonego trądem 

tzw. "judeochrześcijaństwa", "ekumenii", "liberalizmu" i "tolerancji", ...i nic nieświadomego i bezgłowego Narodu Polskiego. 

"Nadejdzie dzień, gdy wszystkie narody, wśród których zamieszkują śydzi, będą musiały podnieść kwestię wygnania ich! 

Kwestię rozstrzygającą między Ŝyciem i śmiercią, zdrowiem i chroniczną chorobą, spokojem i nieustanną gorączką społeczną." 

Franciszek Liszt, kompozytor 

Polska ...podzielona na mniejszą część narodu, nosicieli tysiącletniej tradycji chrześcijańskiej i polskiej cywilizacji, druga część to ogłupione 

hasłami pacyfistycznymi i socjalnymi, tzw. "judeochrześcijaństwem", "ekumenizmem" , "liberalizmem" , "tolerancją" , "feminizmem" , 

większa część ludności, składająca się ze zlewicowanych, zkomunizowanych i zŜydzonych przeciwników polskiego duchownego i religijnego 

dziedzictwa (to m.in. wszelkiej maści antyklerykałowie, przeciwnicy i wrogowie Kościoła Katolickiego, masoni, ateiści, sceptycy, gnostycy, i

tzw. racjonaliści) i agresywnych mniejszości, głównie Ŝydostwa i mniejszości niemieckiej i zniemczonej. 

Ogromną, roztrzygającą rolę pełnią intytucje, instancje i fundacje pozarządowe - religijne, społeczne, humanitarne, edukacyjne, kulturowe. 

Warunkiem trwałego zwycięstwa judaizmu i komunizmu (co jest jednym i tym samym) jest zapanowanie w takich obszarach, w płaszczyźnie 

ducha, postaw, przekonań, pogladów. Dzieje się to poprzez instytucje kreujące postawy i poglądy - poprzez zaŜydzony kościół - nazywający 

Ŝydów "starszymi braćmi" i obchodzący "dzień judaizmu" (!), ...media: prasa, telewizja, radio, film, internet, poprzez uniwersytety i szkoły, 

centra władzy i kultury. 

A wszystko po to, aby zniszczyć, poddać erozji tradycyjne fundamenty stabilności narodowej i chrześcijańskiej, głównie właśnie religię 

katolicką i w ogóle chrześcijańską, a w nich tradycyjną moralność, rodzinę i harmonię międzypokoleniową. 

Na instytucje rodziny idą zacięte ataki ze wszystkich stron; m.in. poprzez usiłowanie legalizacji aborcji i feminizm mający odebrać kobiecie 

rolę matki, Ŝony, westalki domowych ognisk. Skłócenie, antagonizowanie dzieci z rodzicami, rodziców z dziecmi, proklamowanie tzw. "praw 

dziecka", odbieranie rodzicom wpływu na wychowanie, kult szkolnego "luzu", obowiązkowe nauczanie o "seksie" i ...homoseksualizmie jako 

czymś "naturalnym". 

Niszczycielski pochód trwa juŜ ponad trzydzieści lat, i stanowi ideologię "elit". 

Ideologia politycznej poprawności = „kulturowy marksizm" 

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + ś 

A 

Magdalena Abakanowicz - artystka, profesor Państwowej WyŜszej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, autorka 

monumentalnych gobelinów, tzw. abakanów. 3 maja 1998 r. została odznaczona KrzyŜem Komandorskim z Gwiazdą Orderu 

Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Jan Abgarowicz 

- dywersant, członek Rady Fundatorów Ŝydomasońskiej organizacji "Fundacja Odpowiedzialność Obywatelska" 

Łukasz Maria Abgarowicz - Abgner - polonofob, dywersant, był członkiem NSZZ "Solidarność"; W latach dziewięćdziesiątych 

zasiadał w Radzie Gminy Warszawa-Centrum, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. Działał w organach samorządu 

gospodarczego, m. in. w Izbie Przemysłowo-Handlowej Polska-RPA i Polskim Stowarzyszeniu Małych i Średnich Przedsiębiorstw. W 

latach 1997-2001 był wiceprezydentem Polskiej Izby Handlu, Usług i Producentów Rynkowych. Poseł na Sejm IV i V kadencji PO (od 

2001). W 1990 działał w Ruchu Obywatelskim Akcji Demokratycznej, a następnie w Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Od 2001 

działacz Platformy Obywatelskiej. Jest wiceprzewodniczącym Zarządu Regionu Mazowieckiego i członkiem Rady Krajowej PO; poseł 

PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Leszek Abrahamowicz 

- aktor 

Gerard Abramczyk - dywersant, urodzony w USA; Od 1986 r. mieszka w Polsce na stałe; Obywatel Polski od sierpnia 1999 r. Był 

prezesem Polskiego Stowarzyszenia Public Relations [2002-2003]. Konsultant Ŝydomasońskiej organizacji "Global Society for 

Organizational Learning" (06.2005). 

Stanisław Abramczyk - polonofob, komuch, dywersant, felietonista Ŝydokomunistycznego i marksistowskiego "Dziś" - redaktor 

naczelny marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski 

Chaim Abramowicz - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

ElŜbieta Abramowicz - członek Rady Usług Pocztowych przy Prezesie Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty [10.2002). 

Dyrektor Departamentu Poczty w Ministerstwie Infrastruktury (10.2002). 

Lesław Abramowicz - dywersant, był naczelnikiem Wydziału Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Krakowiego Zjednoczenia 

Budownictwa. Był zastępcą dyrektora ds. ekonomicznych w Krakowskim Przedsiębiorstwie Robót InŜynieryjnych [1980-1991]. Był 

zastępcą dyrektora ds. ekonomicznych w Krakowskim Szpitalu im. Rydygiera [1995-2001]. Był dyrektorem w Biurze Funduszu 

Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Był Prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia

Marta Abramowicz - polonofob, dywersant, sodomita, lesbijka; wiceprezes Kampania Przeciw Homofobii - stowarzyszenie 

zainicjowane w roku 2001 przez grupę lesbijek i gejów 

Mieczysław Abramowicz 

- pisarz, tematyka Ŝydowska, "Midrasz" 

Janina Abramowska 

- dywersant, prof. dr hab. literaturoznawca 

Paweł Abramski - były członek Kongresu Liberalno-Demokratycznego; były Wiceprzewodniczący Senackiej Komisji Regulaminowej i 

Spraw Senatorskich w Senacie IV kadencji. Były członek Senackiej Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w 

Senacie IV kadencji. Były członek Senackiej Komisji Praw Człowieka i Praworządności w Senacie IV kadencji. Były członek Senackiej 

Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w Senacie IV kadencji. Senator IV kadencji z listy Akcji Wyborczej Solidarność z okręgu 

Olsztyńskiego. Dyrektor Polsko-Niemieckiego Centrum MłodzieŜy [1995-2001). Był członkiem Klubu Parlamentarnego Polskiego 

Programu Liberalnego w Sejmie w Sejmie I kadencji. Były Przewodniczący Sejmowej Komisji ds. Przygotowania Ustawy Lustracyjnej w 

Sejmie I kadencji. Były członek Sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych w Sejmie I kadencji. 

Anna Achmatowicz-Schwendimann - redaktor naczelny miesięcznika 'Twój Styl' [03.2002-12.2004] 

Waldemar Achramowicz - polonofob, dywersant, był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Członek Sojuszu 

Lewicy Demokratycznej; Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego (11.2004). Członek komunistycznego Związku Byłych 

śołnierzy Ludowego Wojska Polskiego 

Stanisław Ackerman 

- przewodniczący Rady Powiatu Tczewskiego 

Piotr Adamczyk 

- aktor 

Monika Adamczyk-Grabowska - polonofob, dywersant, prof. Zakład Kultury i Historii śydów UMCS w Lublinie, autorka ksiąŜek o 

Ŝydach, członek "Otwarta Rzeczpospolita", 

"Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy 

ponad 300 członków o róŜnych przekonaniach politycznych, róŜnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia 

Ŝydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i 

światową finansjerą Ŝydowską Fundacją im. Stefana Batorego - załoŜona w Nowym Jorku, fundator i załoŜyciel Ŝyd, mason, globalista, 

międzynarodowy spekulant giełdowy George Soros, nowojorski "finansista" (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W 

PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu gen. Wojciecha 

Jaruzelskiego; fundacja Batorego współpracuje i jest finansowana przez inną instytucję Ŝydomasońską załoŜoną przez George'a 

Sorosa "Open Society Institute" i ..."Fundacja Sorosa". 

Wojciech Adamiecki 

- bł. ambasador PRL-bis III w Izraelu 

Jerzy Adamkiewicz 

- dyplomata; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Włodzimierz Adamkiewicz 

Rzeczpospolita 

- naczelnik wydziału w Ministerstwie Spraw Zagraniczynych (MSZ); lata międzywojenne, II 

Katarzyna Adamów - dywersant, skończyła Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego (praca magisterska: "Prasa 

wolnomyślicielska wobec Kościoła Rzymskokatolickiego (1922-1936)", luty 2006). Pracuje w Biurze Udostępniania i Archiwizacji 

Dokumentów IPN w Warszawie. 

Anatol Adamski 

- polonofob, dywersant, prezes PZU; wspołzałoŜyciel i wspołwłaściciel Banku Inwestycji Gospodarczych - BIG 

Jerzy Adamski - komuch, krytyk literacki i teatralny, od 1984 r. był wykładowcą w Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie 

Centralnym PZPR.

Andrzej Adler - polonofob, dywersant, współwłaściciel kontrolnego pakietu udziałów gdańskiej spółki DGT (24,2 proc.). Firma 

powstała w 1991 r. Produkuje cyfrowe centrale telefoniczne przeznaczone dla sieci publicznej oraz wojska i policji, systemy 

dyspozytorskie wraz z cyfrowymi terminalami, modemy cyfrowe, stacje zasilające i inne urządzenia telekomunikacyjne oraz 

teleinformatyczne, wykorzystujące najnowsze techniki i technologie cyfrowego przesyłania głosu i danych. W roku 1999 spółka DGT 

testowała w Kwaterze Głównej NATO w Brukseli centralę DGT 3450. Eksperci sojuszu potwierdzili kompatybilność central DGT z 

natowskimi systemami łączności. Obecnie centrala DGT 3450 jest dominującym systemem w sieci łączności polskiej armii. Andrzej 

Adler wraz z Markiem Antoszem i Andrzejem Kassem (właściciele pakietu kontrolnego), którzy początkowo stanowili zarząd firmy, 

przeszli do rady nadzorczej i zajmują się planowaniem strategicznym. Adler jest prezesem, a pozostali wiceprezesami. W firmie 

pracuje ok. 200 osób, przy czym 40 proc. z nich ma wyŜsze wykształcenie. W 1999 r. przychody DGT wyniosły mniej więcej 125 mln 

zł. W 2000 r. na 88. pozycji listy 100 najbogatszych Ŝydaków tygodnika "Wprost; powiązania z Ŝydokomunistyczną nomenklaturą 

PRLu PZPR i SB. 

Mariusz Agnosiewicz - wł. - Mariusz Gawlik - polonofob, dywersant, mason, ur. w Bolesławcu; dziennikarz i redaktor 

internetowy oraz wydawca. Działacz masońskiego ruchu humanistyczno-wolnomyślicielskiego w Polsce. Absolwent Wydziału Prawa 

Uniwersytetu Wrocławskiego. ZałoŜyciel i redaktor naczelny portalu wolnomyślicielskiego Racjonalista.pl - magazyn racjonalistów, 

gnostyków, sceptyków i ateistów; Autor kilkuset publikacji - głównie z zakresu oszczerstw i krytyki stosunków wyznaniowych, 

religioznawstwa, historii kościoła, wolności obywatelskich i prawa - w prasie internetowej i zwykłej (m.in. marksistowski miesięcznik 

Dziś, kwartalniki: Forum Klubowe i ordynarnie antykatolickie i antyreligijne czasopismo ateistów, Ŝydów, masonów i wszelkiej maści 

bluźnierców - Bez Dogmatu, tygodniki: ordynarnie antykatolickie - Fakty i Mity i Przegląd, dwutygodnik Monitor Prawniczy, 

miesięcznik Jurysta - Magazyn Prawniczy). Od września 2006 członek redakcji dwumięsięcznika Res Humana. WspółzałoŜyciel 

Stowarzyszenia Dziennikarzy i Mediów Internetowych, załoŜyciel i prezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów. Współorganizator 

Polskiej Federacji Humanistycznej, zrzeszającej organizacje o profilu laickim w Polsce, członek zarządu Ŝydomasońskiej Fundacji 

Sapere Aude. Mieszka w Warszawie. 

Romuald Ajchler 

Polska 

- polonofob, dywersant, komuch, 1991-2004 Sojusz Lewicy Demokratycznej, od 2004 w Socjaldemokracja 

Andrzej Ajnenkiel - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, prof. dyrektor Wojskowego Instytutu Historycznego 

(09.1999-06.2001); członek tzw. "komisji Michnika", która działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w 

okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku; 

były pracownik UOP-u, "antysemita" M. Grecki, autor pracy "Konfidenci są wśród nas..." tak pisał:" Tak zwana działała na terenie MSW 

mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku (...) 

W jej skład weszli: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik i Bogdan Kroll [wszyscy Ŝydzi - red. polonica.net]. Jeden z nich 

figurował w kartotekach jako TW. 

Jedynym materiałem, który po sobie pozostawiła "Komisja", jest liczące dwie strony sprawozdanie wraz z enigmatycznym spisem 

materiałów archiwalnych i wnioskiem o przekwalifikowanie kategorii dokumentów z tej wyrywkowej listy. Nie wiadomo do jakich 

dokumentów członkowie "Komisji" mieli dostęp. Nie wiadomo, czy z tych materiałów nie zostały sporządzone kopie bądź odpisy, nie 

wiadomo wreszcie, gdzie takowe - jeśli istnieją - są przechowywane. Wiadomo, Ŝe jej członkowie mieli dostęp do akt współpracowników 

UB i SB. Nie wiadomo w jaki sposób pracowała "Komisja", nie istnieją Ŝadne dokumenty, które mogłyby wskazać, z 

jakich obszarów archiwum MSW korzystali jej członkowie. "Komisja" miała zapewne wgląd do wszystkich dokumentów, o jakie jej 

członkowie prosili - mówili pracownicy Biura Ewidencji i Archiwum UOP. Na pewno mieli teŜ dostęp do materiałów operacyjnych, 

wszystkich opatrzonych klauzulą "tajne specjalnego znaczenia". Nie ma jednak Ŝadnej podstawy prawnej działania "Komisji". 

Korzystanie z dokumentów odbywało się poza wszelkimi procedurami obowiązującymi w MSW". W lutym 2000 r. odznaczony przez 

Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana KrzyŜem Komandorskim Orderu 

Odrodzenia Polski. 

Towia Ajzen - polonofob, komunista (od 1926); w II Rzeczpospolitej, za działalność antypaństwową dwukrotnie aresztowany 

(1933 i 1936 - wywieziony do Berezy Kartuskiej). XII 1936 wyjechał do Hiszpanii. Podczas podróŜy przez Niemcy został aresztowany 

przez władze hitlerowskie i zesłany do obozu koncentracyjnego. Dopiero po uwolnieniu dotarł do Hiszpanii, gdzie został komisarzem 

politycznym batalionu Ŝydowsko-polskiego. Zginął 16 II 1938 na Froncie Estremadurskim. Po wojnie jego imię nadali komuniści 

Fabryce Pluszu i Dywanów w Łodzi oraz został odznaczony pośmiertnie w 1945 polskim KrzyŜem Walecznych. 

Markus Ajzenszer - Eisenscher - polonofob, komunista od 1922, agent sowiecki. W 1925 ukończył Międzynarodową Szkołę 

Leninowską w Moskwie. 1930-33 członek Sekretariatu Krajowego KC Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy (KPZU). 1932-33 

sekretarz okręgu wołyńskiego KPZU. W II Rzeczpospolitej, w latach 1926-28 i 1933-38 był więziony za działalność skierowaną 

przeciwko państwu polskiemu. Po zajęciu wschodniej Polski przez Sowietów we wrześniu 1939 organizował milicję ludową w Stryju i 

wskazywał władzom sowieckim Polaków, których naleŜy aresztować. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, uciekł 

na wschód (podobnie postąpiło tysiące innych śydów polskich), do Kazachstanu, gdzie pracował w kołchozie. 

MojŜesz Ajzner - polonofob, agent sowiecki, konfident NKWD; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 

Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Jerzy Albin - polonofob, komuch, były pracownik Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Warszawie. 

Były Dyrektor Generalny Sp. z o.o. AD NOVUM w Warszawie (1990-1993). W latach 1994-1996 był Dyrektorem i Prezesem w

prywatnych firmach konsultingowo-usługowych. Główny Geodeta Kraju - Prezes Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii 

(05.12.2001-03.2004) 

Jerzy Albrecht - Finkelstein - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, komunista, stalinowiec, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; W latach 30-tych 

działał w środowisku młodzieŜy komunistycznej, podczas okupacji w konspiracji. Od 1942 członek PPR, był sekretarzem Komitetu 

Warszawskiego. 1945-1948 I sekretarz Komitetu Warszawskiego i członek Komitetu Centralnego PPR, 1947-1948 członek 

Sekretariatu PPR. 1948 był członkiem Biura Organizacyjnego KC PPR oraz kierownikiem kolejno Wydziału Propagandy i Prasy oraz 

Działu Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR. Od 1948 działacz PZPR, pozostał kierownikiem Działu Propagandy, Kultury i Oświaty, 

tym razem KC PZPR, a takŜe członkiem Biura Organizacyjnego KC (do 1954). 1948-1968 wchodził w skład KC PZPR, 1956-1961 

sekretarz KC PZPR. 1950-1956 przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy, 1955-1957 członek, a 

1957-1961 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. 1960-1968 był ministrem finansów. 1945-1969 poseł do KRN, na Sejm 

Ustawodawczy i Sejm PRL, 1952-1956 przewodniczący Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. 1952-1956 był takŜe 

członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego. Jeden z czołowych stalinowców w Polsce. Jednak w 1956 stał się 

szybko jednym z czołowych “październikowców” - z tzw. frakcji “Puławian” - śydów (popierających pewną reformę systemu i powrót 

Władysława Gomułki do władzy za cenę utrzymania się samemu u władzy), i dzięki temu utrzymał się u władzy przez następnych 12 

lat. Po wypadkach marcowych 1968 popadł w niełaskę. Jako sfrustrowany śyd (przez pozbawienie go władzy), w grudniu 1977 był 

sygnatariuszem “Listu 14” do II Konferencji Krajowej PZPR z krytyką polityki Edwarda Gierka... 

Przemysław Alexandrowicz - przewodniczący Rady Miasta Poznania, Senator VI kadencji. Wybrany w wyborach 25 września 2005 

roku. 

Maurycy Allerhand 

- prof., członek Komisji Kodyfikacyjnej RP; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Andrzej Almert - rzecznik Prasowy Sądu Okręgowego dla Krakowa Śródmieście (02-03.2002). 

Anna Alot 

- aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce 

Antoni Alster - Nachum - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

komunista, stalinowiec, zbrodniarz MBP i UB, agent sowiecki, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, 

katolicyzmu, Polaków, patriotyzmu i Polski; z ortodoksyjnej rodziny Ŝydowskiej przeciwnej asymilacji; członek KPP, PPR, KC PZPR, 

funkcjonariusz PRL-owskich organów bezpieczeństwa, m.in. od 10 grudnia 1954 roku pierwszy zastępca Władysława 

Dworawskiego, następnie Edmunda Pszczółkowskiego, sprawujących kolejno funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Bezpieczeństwa 

Publicznego. Następnie od 11 grudnia 1956 roku podsekretarz stanu (wiceminister) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, odwołany 4 

maja 1962 roku; 

Nie ukończył nawet szkoły podstawowej; niewykwalifikowany robotnik. Od 1924 w Komunistycznej Partii Polski. Ukończył 

Międzynarodową Szkołę Leninowską w Moskwie w 1931. Działał w Rzeszowie, Warszawie, Częstochowie; 1930 sekretarz okręgu KPP 

w Łodzi, a od 1935 członek Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy we Lwowie; wchodził w skład jej Sekretariatu Krajowego. Partia 

ta dąŜyła do oderwania od Polski całej Galicji Wschodniej wraz ze Lwowem i Wołyń. W latach 1924, 1929, 1930, 1932-35 i 1936 był 

aresztowany i skazywany na więzienie za działalność antypaństwową. 

W czasie walk frakcyjnych w kierownictwie KPP popierał frakcję tzw. “mniejszości”, czyli supremację śydów w centralnych organach 

partii; koncepcji tej pozostał wierny do końca Ŝycia. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 

współtworzył władzę sowiecką w Tarnopolu (brał udział w zniszczeniu monumentalnego pomnika marsz. Józefa Piłsudskiego w tym 

mieście), a potem we Lwowie. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej w czerwcu 1941 uciekł ze Lwowa na Kaukaz. Wyznaczony 

przez Międzynarodówkę Komunistyczną w Moskwie do organizowania grupy polskich komunistów i wojska polskiego w ZSRR, został 

skierowany do jej Szkoły Partyjnej w Kusznarenkowie. 1943-44 szef wydziału polityczno-wychowawczego 2 Dywizji Polskiej w ZSRR. 

Jednocześnie działał w Komitecie Organizacyjnym śydów w Polsce. V-VIII 1944 szef wydziału polityczno-wychowawczego w 

utworzonym na wniosek kontrolowanego przez śydów Centralnego Biura Komunistów Polskich - Polskim Sztabie Partyzanckim k. 

Równego na Wołyniu. VIII 1944 - I 1945 kierownik Wydziału Wojskowego KC PPR. W 1945 w składzie tzw. Pomorskiej Grupy 

Operacyjnej PPR, organizującej władzę komunistyczną na Pomorzu. 1945-47 I sekretarz PPR w Bydgoszczy. V-XII 1948 zastępca 

kierownika Wydziału Organizacyjnego KC PPR. IX-XII 1948 członek Sekretariatu KC PPR. W 1948 wszedł w skład Biura 

Organizacyjnego Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej; członek KC PZPR do 1964. W 1952 naleŜał do 

gorliwych pracowników centralnej partyjnej komisji fałszowania wyborów do Sejmu, odbytych w tymŜe roku (J. Swiatło). I 1950 - IV 

1952 zastępca kierownika, a w okresie IV 1952 - XII 1954 kierownik Wydziału Organizacyjnego KC PZPR. Zajmując to stanowisko 

zatwierdził formularz ankiety personalnej dla członków partii; było w niej wszystko: począwszy od daty i miejsca urodzenia 

kandydata, wykształcenie w szczegółach, słuŜba wojskowa, Ŝycie prywatne, działalność wojenna, działalność społeczna, przeszłość 

polityczna, słuŜba państwowa aŜ do chwili wypełniania ankiety; wypełnioną ankietę sprawdzał Departament X Ministerstwa 

Bezpieczeństwa Publicznego. XII 1954 - XII 1956 I zastępca przewodniczącego Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie 

Ministrów. XII 1956 - V 1962 wiceminister spraw wewnętrznych. 

Od chwili powstania PRL, poprzez cały okres stalinowski i do Października 1956 Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, następnie 

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych - czyli aparat terroru był de facto rękach śydów, oni w zasadzie nim kierowali, co dawało im wielką 

władzę w partii i rządzie, w Polsce. Nikt łatwo z władzy nie rezygnuje, szczególnie w krajach dyktatorskich. Upadek stalinizmu i 

powrót do władzy etnicznych Polaków z Władysławem Gomułką na czele (X 1956) ograniczył władzę śydów w Polsce, jednak tylko w 

niewielkim stopniu. W KC PZPR i w rządzie był swoisty dualizm władzy, na co najlepszym przykładem było Ministerstwo Spraw 

Wewnętrznych w latach 1956-1962. W ówczesnym MSW były dwa ośrodki kierowania. Jednym kierował wiceminister Mieczysław 

Moczar, a drugim wiceminister Antoni Alster. “...te dwa ośrodki nie tylko nie współdziałały ze sobą, lecz bywało, Ŝe nawet zwalczały 

się. Najbardziej cieszono się, gdy drugiemu ośrodkowi coś się nie udało. Były nawet przypadki przeprowadzania wzajemnych tajnych 

rewizji w miejscu pracy i podkradanie spraw. W czasie posiedzenia kolegium czy narad albo obaj wiceministrowie przemawiali, albo 

obaj milczeli. Kierownictwo partyjne znało tę sytuację, lecz... tolerowało ją” (Franciszek Szlachcic). Wraz z odejściem Antoniego

Alstera skończył się podział Ministerstwa na dwa ośrodki kierowania. V 1962 - I 1968 wiceminister gospodarki komunalnej. Od XII 

1945 poseł do Krajowej Rady Narodowej, a od 1947 na Sejm PRL. Odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem 

Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 

1978-92 

Wojciech "Fokus" Alszer - dywersant, "whiger", przedstawiciel muzyki hip-hopowej w PRLu-bis III, współtwórca Paktofoniki i 

Pokahontaz; propagator prymitywizmu i pseudokultury slamsów 

Paweł Althamer 

- rzeźbiarz, twórca instalacji, filmów video 

Helena (Chaja) Altenberg - agent NKWD, agent i kolaborant sowiecki 1939-41; Ukończyła Ŝydowską szkołę podstawową. W 

ruchu robotniczym (Zw. Nauczycieli śydów) i komunistycznym od 1924 (KPP). 1939-41 wysługiwała się okupantom sowieckim w 

Białymstoku, a po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekła do Kazachstanu. W 1943 zgłosiła się do pracy w 

komunistycznym Związku Patriotów Polskich (ZPP) w Moskwie. 1944-46 sekretarz, a następnie kierownik wydziału personalnego 

Centralnej Szkoły Partyjnej. 1946-61 pracownik (starszy instruktor propagandy) w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, a 

następnie w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem Kawalerskim Orderu 


Felicja Alter - polonofob, komunistka, nauczycielka, dziennikarka, działaczka komunistaczna (SDKPiL i KPP). Od 1927 

przebywała we Francji, w latach 1935-37 w Moskwie, współpracując nadal z KPP i aktywnie działając w międzynarodowym ruchu 

komunisytcznym jako agentka Kremla. Po wojnie była agentką najpierw komunistycznej PPR a potem PZPR we Francji. Do Polski 

wróciła w 1959; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Złotym KrzyŜem Zasługi 

Leon Alter - polonofob, komunista; brat Felicji; Od 1905 członek SDKPiL, a od 1918 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski 

(później KPP). 1919-23 referent i 1923-24 kierownik wydziału do spraw wychodźstwa Ŝydowskiego w Państwowym Urzędzie 

Emigracyjnym przy Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej. 1924-39 kierownik Ŝydowskiego Tow. Opieki nad Emigrantami “Hias”, 

finansowanego przez śydów amerykańskich. Podczas II wojny światowej na Zachodzie, ostatnio w Brazylii. Do Polski przyjechał w 

1945 i do 1950 kierował ponownie instytucją “Hias”; następnie (1950-55) był inspektorem w Ministerstwie śeglugi ... ; Odznaczony 

KrzyŜem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Leon Alter - polonofob, komunista, zbrodniarz, ludobójca. W 1917 przebywając w Rosji wziął udział w rewolucji 

październikowej. Po zwycięstwie bolszewików został sędzią śledczym w Trybunale Wojskowo-Rewolucyjnym w Moskwie, a w 1918 w 

Ogólnorosyjskiej Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Kontrrewolucją i SabotaŜem (WCzK), skazując na śmierć setki, jeśli nie tysiące 

ludzi, przeciwników komunizmu. Rzekomo jako członek misji Rosyjskiego Tow. Czerwonego KrzyŜa, a de facto jako agent bolszewicki, 

20 XII 1918 przybył do Warszawy, gdzie rozszyfrowany, został 2 I 1919 odstawiony do granicy. Został ponoć ranny podczas rzekomej 

próby zamordowania go przez polskich Ŝandarmów na granicy. 

Paweł Althamer 

- "artysta" 

Henryk Altman - polonofob, komunista, stalinowiec, historyk stalinowski; adwokat (UWarsz.), dziennikarz, działacz 

związkowy (1925-39 sekretarz generalny Zw. Zaw. Nauczycieli Średnich Szkół śydowskich) i komunistyczny. W 1928 wszedł w skład 

Centralnego Wydz. Zawodowego KC KPP; 1932-39 członek Komitetu Wykonawczego Czerwonej Międzynarodówki Związków 

Zawodowych. 1923 i 1926 aresztowany za działalność wywrotową. W latach 1939-41 mieszkał na okupowanym przez Sowietów 

Wołyniu (Kowel, Łuck), gdzie wysługiwał się okupacyjnej władzy. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, uciekł do 

obwodu wołgogradzkiego, pozostawiając w Łucku na łasce losu Ŝonę i syna, których Niemcy zamordowali. Od 1943 działacz 

stalinowskiego Związku Patriotów Polskich w Moskwie. Wraz z pierwszą ekipą PKWN przybył w lipcu 1944 do Chełma, a następnie do 

Lublina. 1945-52 kierownik Departamentu Pracy. Od 1948 członek PZPR. W latach 1945-51 delegat pol. w Radzie Administracyjnej 

Międzynarodowego Biura Pracy i wielokrotnie członek delegacji pol. na Zgromadzenie Ogólne ONZ. Od 1945 był wielokrotnie 

delegowany przez rząd w rozmaitych misjach państwowych za granicę. 1952-65 dyrektor naczelny Archiwów Państwowych w 

Warszawie, w których dokonał Ŝydowskich porządków; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem Komandorskim Orderu 


Jolanta Ambrosewicz-Jacobs - polonofob, dywersant, tolerasta, magister filologii polskiej - UJ; dr. Instytut Europejstyki - 

Uniwersytet Jagielonski; specjalistka od socjotechnik, "tolerancji"; Simon Wiesenthal Center w Nowym Jorku - 1997; The Rabbi 

Marc Tannenbaum Foundation, New York - 1998; The Soros Foundation 1998-2000; red. autorka ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej 

Maria AmbroŜy 

- Gmina Wyznaniowa śydowska we Wrocławiu 

Katarzyna Amkieh - dywersant, była rzecznikiem prasowym Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (09.2003).

Stefan Amsterdamski - Saul Henrykowski - polonofob, dywersant, filozof, prof., Rektor Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie 

Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami 

PZPR i SB - "okrągły stół", potem w gabinecie agenta NKWD stalinowca Tadeusza Mazowieckiego 

Andrzej Ananicz - polonofob, dywersant, agent Moskwy, były Sekretarz Stanu ds. Zagranicznych w Kancelarii Prezydenta 

Lecha Wałęsy [1995]. Był ambasadorem RP w Turcji (10.2003). były Szef Agencji Wywiadu. 

Aleksandra Ancukiewicz 

- UW Studenckie Koło Naukowe Sekcja Historii i Kultury śydów 

Andrzej Ancygier 

- UWr, 

Janusz Anderman 

- dywersant, prozaik, scenarzysta, tłumacz 

Nina Andrycz - polonofob, aktorka; była drugą Ŝoną zbrodniarza Józefa Cyrankiewicza, jednego ze stalinowskich premierów PRL 

(1952, 1954-70). 

Gosia Andrzejewicz 

- piosenkarka 

Jerzy Andrzejewski - polonofob, dywersant, prozaik, publicysta, komuch, trockista, stalinowiec; w latach stalinowskich 

1952-1954 redaktor naczelny Ŝydokomunistycznego "Przeglądu Kulturalnego"; w latach stalinizmu 1952-1957 poseł na Sejm; 

członek-załoŜyciel KOR - Ŝydokomuna, trockiści (KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), 

KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.) 

Leon Andrzejewski - właśc. nazw.- Ajzen Lajb-Wolf - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa 

Polskiego, polonofob, stalinowiec, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, wicedyrektor IV, III 

Departamentu - zbrodniarz ludobójca MBP i UB 

mąŜ Krystyny śywulskiej, działacz komunistyczny, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Chodził do szkół Ŝydowskich w Łodzi. Od 

1928 członek KPP. 1929-33 i 1934-39 przebywał we więzieniu za działalność antypaństwową. 1939-41 wysługiwał się władzy 

sowieckiej we Lwowie; sowietyzował tamtejsze związki zawodowe. Od 1943 politruk w Wojsku Polskim w ZSRR. 1944 zastępca 

komendanta “polskiej” szkoły słuŜby bezpieczeństwa w Kujbyszewie (Rosja) i z absolwentami tej szkoły (głównie śydzi) przybył do 

zajętego przez Armię Czerwoną Lublina w lipcu 1944. Mianowany kierownikiem Ochrony PKWN; 1944-46 zastępca kier. Wydziału 

Personalnego Resortu Bezpieczeństwa Publicznego, jednocześnie dowódca Szkoły Oficerskiej Urzędu Bezpieczeństwa (UB); 1946-48 

dyrektor Gabinetu Ministra BP; 1948-49 zastępca komendanta Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) 

w Legionowie; 1949-53 wicedyr. Departamentu IV MBP; 1953-54 p.o. dyr. Dep. III MBP; 1954-55 wicedyr. Dep. III MBP; 1955 1956 

wicedyr. Dep. IV Komitetu ds. BP; 1956-57 wicedyr. Dep. I Komitetu ds. BP. Zwolniony 30.1.1957. Pracownik MSW do 1960. 

Współodpowiedzialny za zbrodnie okresu stalinowskiego w Polsce. 

Zenon Andrzejewski 

- aktywista Ŝydowski, "Słowo śydowskie" 

Waldemar Andzel - polonofob, dywersant, lewak, poseł PiS, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów 

bezpodstawnych "odszkodowań" 

Alfred Angiersztajn - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

stalinowiec, agent sowiecki, wysokiej rangi aparatczyk, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; 

działacz komunistyczny od 1930 (KPP). 1937-39 walczył w Hiszpanii; został członkiem Komunistycznej Partii Hiszpanii. Po klęsce 

komunistów w Hiszpanii był więziony we francuskim obozie w Gurs (1939-41), a następnie wywieziony na roboty do Niemiec. Po 

przyjeździe do Polski w 1945 przystąpił do budowania komunizmu w naszym kraju. 1945-48 zastępca kierownika Wydziału 

Komunikacyjnego Polskiej Partii Robotniczej (PPR). 1945-57 przewodniczący Centralnej Komisji Rewizyjnej Związków Zawodowych i 

1950-70 przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej Związku Zawodowego Kolejarzy; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny 

KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 

1978-92 

Andrzej Anklewicz - polonofob, dywersant, komuch, oficer SB, absolwent Wydziału Nauk Politycznych Uniwersytetu 

Warszawskiego. Był funkcjonariuszem Komendy Stołecznej MO, a od 1982 r. pracował w MSW. Zajmował się m.in. rozpracowywaniem 

opozycji. Po 1989 r. był wicedyrektorem gabinetu Andrzeja Milczanowskiego, szefa resortu spraw wewnętrznych. Kierował zespołem 

doradców premiera Józefa Oleksego, a po tym, jak Oleksego oskarŜono o rzekome związki z rosyjskim wywiadem, został 

wiceministrem w MSW. Od stycznia do listopada 1997 r. był szefem StraŜy Granicznej. W 2001 r. został szefem Generalnego 

Inspektoratu Celnego.

GraŜyna Antoniewicz - 

Herc Antopolski 

- płk. kwatermistrz masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce” 

Krzysztof Anuszkiewicz 

- dywersant, Tajny Współpracownik i agent SB, Akcja Wyborcza Solidarność, Suwałki 

Agata Araszkiewicz - polonofob, dywersant, feministka , aktywistka Ŝydowska, Centrum Kultury śydowskiej; w zespole 

redakcyjnym pisma "Krytyka Polityczna" - nazwa pisma nawiązuje do tzw. 'młodopolskiej' "Krytyki" Wilhelma Feldmana 

Andrzej Arendarski - dywersant, mason, w latach 1990-1992 prezes Krajowej Izby Gospodarczej. W lipcu 1992 został powołany 

na stanowisko ministra współpracy gospodarczej z zagranicą w gabinecie Hanny Suchockiej. W październiku 1993 powrócił do funkcji 

prezesa Krajowej Izby Gospodarczej. Od 2002 jest przewodniczącym Stronnictwa Demokratycznego; przez cały czas trwania PRL 

funkcjonowała w Polsce przybudówka PZPR, koncesjonowana partia pod nazwą Stronnictwo Demokratyczne, która miała i nadal ma 

korzenie masońskie; ostatnim aktem sojuszniczym SD z PZPR, były wybory do Sejmu kontraktowego w czerwcu 1989 r. 

Iwona Arent - polonofob, dywersant, poseł PiS, głosowała za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 

"odszkodowań" 

Paweł Arndt - polonofob, dywersant, lewak, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 


Agnieszka Arnold 

- reŜyser 

Katarzyna Arnhold 

- kompozytor 

Łazarz Aronsztam - przybrane nazw. - Izaak Symchowicz - polonofob, Litwak, znający język polski; działacz komunistyczny. Po 

wybuchu I wojny światowej wraz z rodziną ewakuował się do Czernihowa na Ukrainie.Tam w 1915 wstąpił do rosyjskiej bolszewickiej 

SDPRR(b) i działał wśród miejscowych robotników. W 1917, po rewolucji lutowej, został członkiem Dumy Miejskiej w Charkowie z listy 

bolszewików. Wziął udział w rewolucji bolszewickiej w Moskwie w listopadzie 1917 w szeregach Czerwonej Gwardii, a w lipcu 1918 

uczestniczył w zdławieniu antybolszewickiego buntu eserowców w Moskwie. Do 1924 komisarzem politycznym 4 Dywizji im. 

“Proletariatu Niemieckiego”, a następnie Inspekcji Artylerii Armii Czerwonej. W 1924 wybrany do Centralnego Komitetu 

Wykonawczego Rad Sowieckiej Białorusi. Jako doświadczony działacz partyjny został w sierpniu 1924 skierowany przez 

Międzynarodówkę Komunistyczną w Moskwie (jako jej agent) do pracy partyjnej w Polsce. Po nielegalnym przyjeździe do Polski został 

dokooptowany do Komitetu Centralnego i Sekretariatu KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która dąŜyła do oderwania od 

Polski całych ziem północno-wschodnich, włącznie z Białymstokiem. W lutym 1926 aresztowany i do stycznia 1928 więziony za 

nielegalne przekroczenie granicy, nielegalny pobyt w Polsce i działalność antypaństwową i antypolską. Po wyjściu z więzienia wyjechał 

od razu do Związku Sowieckiego. Zajmował tam najpierw odpowiedzialne stanowiska w partii na Białorusi (m.in. 1930-33 członek 

Biura Politycznego KC KP(b)B), a następnie w wojsku: 1933-37 naczelnik Zarządu politycznego i zastępca głównodowodzącego 

Dalekowschodniej Armii Specjalnej (Chabarowsk), a od 1937 na tym samym stanowisku w Moskwie. Aresztowany przez NKWD w 1937 

i stracony. 

Stanisław Arski - Apfelbaum - 

Stefan Arski - Artur Salman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, agent sowiecki, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, z ortodoksyjnej 

antypolsko nastawionej rodziny (ur. Łódź); W młodzieŜowym ruchu socjalistycznym od 1931 (Zw. NiezaleŜnej MłodzieŜy 

Socjalistycznej). Od 1932 członek PPS i publicysta prasy socjalistycznej; współzałoŜyciel pisma "Płomienie" przewodniczący Rady 

Głównej wileńskiej "Wolności" 1939-1940; we wrześniu 1939 znalazł się na Zachodzie i w latach 1941-47 mieszkał w USA; prowadził 

działalność agenturalną na rzecz Sowietów wśród polonii w USA. Potem główny twórca "czarnej" legendy emigracji i Polonii; zastępca 

redaktora naczelnego "Robotnik Polski" w USA 1941-1943, redaktor naczelny "Robotnika"; - "Robotnik" po II w.sw. nawiązał kontakt z 

reŜymem warszawskim i w 1947 przyjechał do Polski. Zaraz po przyjeździe został członkiem władz naczelnych komunizowanej coraz 

bardziej PPS i redaktorem naczelnym “Robotnika”. Od XII 1948 członek PZPR. W okresie stalinowskim członek Biura Organizacyjnego 

KC PZPR i przewodniczący Związku Zawodowego Dziennikarzy. XII 1948 - 1951 zastępca redaktora naczelnego organu KC PZPR 

“Trybuny Ludu”, a w latach 1951-68 redaktor naczelny tygodnika “Swiat”. Przodował w dziele zohydzania dziejów Polski i to nie tylko 

w okresie stalinowskim. Kiedy Arski był przewodniczącym Związku Zawodowego Dziennikarzy Polskich, w jego władzach byli wówczas 

sami Ŝydzi: Aleksandrowicz, Frysz, Haber, Knauff, Marcowa, Monasterska, Sachnowski, Szydłowski-Szauzer.

Grzegorz Artman 

- aktor 

Ascheberg Z. - polonofob, polakoŜerca, komuch, sędzia, Gorzów Wlkp. szczególnie aktywny w działaniach represyjnych wobec 

opozycji politycznej 

Szymon Askenazy 

- historyk, dyplomata, mason; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Feliks Aspis - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, 

polakoŜerca, stalinowski zbrodniarz ludobójca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków, patriotyzmu i 

Polski; płk. prokurator Prokuratury Generalnej 

Halina Aszkenazy-Engelhard 

- autorka ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej 

Łukasz Atowski - 

Symche Auerhan - polonofob, komunista, agent sowiecki; Od 1918 działał w szeregach Ŝydowskiej organizacji młodzieŜowej 

“Jungd” w Rzeszowie, która najpierw była pod wpływami Poalej Syjonu, a od 1921 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP). 

Członek i działacz KPRP w Rzeszowie od 1924, następnie w Warszawie (1926-28) i Częstochowie (1928). Aresztowany w 1928 za 

działalność antypaństwową i skazany na 6 lat więzienia. Zwolniony w 1934, został sekretarzem Komitetu Okręgowego KPP w Lublinie. 

Aresztowany ponownie w lutym 1935 i skazany na 5 lat i 4 miesiące więzienia. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we 

wrześniu 1939 udał się do Lwowa, gdzie wysługiwał się sowieckim władzom okupacyjnym w szeregach policji, która krwawo 

rozprawiała się z Polakami w tym mieście. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej uciekł aŜ do Uzbekistanu (Samarkanda). 1942-43 

przeszkolony w Międzynarodowej Szkole Partyjnej Komitezu Wykonawczego Międzynrodówki Komunistycznej w Kusznarenkowie 

(Baszkiria), został przerzucony na Polesie, aby szpiegować dla władz sowieckich i podporządkowywać tamtejsze lewicowe oddziały 

partyzanckie sowieckim reprezentantom. Po wykonaniu tego zadania, został skierowany z podobnym zadaniem na Lubelszczyznę, tym 

razem szpiegować działaczy Polskiej Partii Robotniczej i jej oddziały partyzanckie. W marcu 1944 został wysłany przez dowództwo 

obwodu komunistycznej Armii Ludowej do Warszawy w celu nawiązania łączności z Komitetem Centralnym PPR. W drodze zginął pod 

Berejowem koło Lubartowa w walce z Ŝandarmerią niemiecką. Nie jest jednak wykluczone, Ŝe KC PPR postanowiła pozbyć się 

niewygodnego dla siebie szpiega. 

Anna Augustowska 

- polonofob, dywersant, felietonistka Ŝydolewackiej "Gazety Wyborczej" − Lublin, tematyka Ŝydowska 

Edward Augustyn 

- "śydzi polscy" 

Andrzej Aumiller - polonofob, dywersant, lewicowiec, świnia Orwell'owska, działacz socjaldemokratyczny; mandat poselski z 

ramienia koalicyjnej Unii Pracy od 2001 (był równieŜ posłem w latach 1989-1991 oraz 1993-1997). Członek sejmowej komisji skarbu 

państwa i zastępcą przewodniczącego sejmowej komisji rolnictwa i rozwoju wsi. W latach 2001-2005 był członkiem Unii Pracy. W lipcu 

2004 został wiceprzewodniczącym, a w kwietniu 2005 przewodniczącym sejmowej komisji śledczej powołanej do zbadania tzw. afery 

Orlenu. W lipcu 2005 roku odszedł z Unii Pracy i został członkiem [oddelegowany do] Samoobrony RP. 

Erwin Axer 

- ur. 1917 r. we Lwowie reŜyser teatralny 

Tadeusz Aziewicz - polonofob, dywersant, komuch, ekonomista, działacz samorządowy i państwowy, poseł PO na Sejm; W 

latach 1987-1989 pracował w firmie konsultingowej "Doradca" (jej szefem był Jan Krzysztof Bielecki). Wspólnie z Donaldem Tuskiem 

brał udział w tworzeniu trójmiejskiego środowiska liberałów, na przełomie lat 80. i 90. zakładał gdański Kongres Liberałów. NaleŜał 

kolejno do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Unii Wolności i Platformy Obywatelskiej. Członek władz regionalnych i krajowych 

PO; poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

- 

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + ś

B 

Kamilla Baar 

- aktorka 

Zbigniew Bachman - dyrektor Polskiej Izby Przemysłowo-Handlowej Budownictwa (10.2003 - 05.2004) 

Klaus Bachmann - dywersant, dziennikarz, publicysta, historyk, politolog, autor ksiąŜek; ur. w Bruchsal, niemieckim miasteczku 

niedaleko granicy francuskiej; W 1988 r. osiadł na stałe w Polsce i zaczął regularnie pisać do kilku zagranicznych gazet, oraz 

Rzeczpospolita, Polityka, Tygodnik Powszechny. W 2000 r. obronił na Uniwersytecie Warszawskim pracę doktorską na temat konfliktu 

polsko-ukraińskiego w Galicji w latach 1907-1914. Został kierownikiem katedry politologii w Centrum Studiów Niemieckich i 

Europejskich im. Willy Brandta na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2004 r. został takŜe visiting professor na uniwersytecie w Wiedniu z 

zakresu historii Polski XIX i XX wieku. W latach 2000- 2001 oraz od roku 2005 jest członkiem powiązanej ze światową Ŝydomasonerią 

i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, 

masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W 

PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta 

sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego. W 2006 roku został profesorem nadzwyczajnym w instytucie politologii Szkoły WyŜszej 

Psychologii Społecznej w Warszawie. Wykłada teŜ w Instytucie Studiów Międzynarodowych na Uniwersytecie Wrocławskim. Publikuje 

w Ŝydokomunistycznej Polityce, Ŝydokomunistycznej Gazecie Wyborczej i w niektórych niemieckich mediach. Mieszka we Wrocławiu. 

Bronisław Baczko - Gideon - polonofob, komunista, stalinowiec, filozof marksistowski, podpułkownik, politruk (tzw. oficer 

pol-wychu) - został oddelegowany na Wydział Filozofii. Na tym wydziale jako profesor ponosi lwią część odpowiedzialności za 

stalinizację prac nad polską filozofią i myślą społeczną doby powstań (wg A. Walickiego, Umysł zniewolony po latach); historyk idei i 

myśli społecznej; Do 1968 roku był jednym, obok m. in. Leszka Kołakowskiego, uczonych z kręgu tzw. warszawskiej szkoły historyków 

idei, profesorem historii filozofii na Uniwersytecie Warszawskim i w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. 

W okresie stalinowskim był majorem LWP i członkiem zespołu redakcyjnego organu teoretyczno-politycznego Głównego Zarządu 

Propagandy WP “Nasza Myśl”. Jako stalinowski filozof był uczniem jednego z najgorliwszych stalinistów w PRL, marksistowskiego 

“profesora” Adama Schaffa, którego czołowy ideolog partyjny w Polsce >Roman Werfel nazwał “straszliwym terrorystą”. Baczko był 

profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie stalinowskim zajadle atakował filozofię nie-marksistowską. Usunięty z 

Uniwersytetu wraz z Leszkiem Kołakowskim, Włodzimierzem Brusem, Zygmuntem Baumanem, Marią Hirszowicz i Janiną Zakrzewską 

(wszyscy Ŝydzi-polonofobi), juŜ 25 marca 1968, w związku z tzw. wydarzeniami marcowymi 1968 roku (antyreŜymowe demonstracje 

studenckie inspirowane przez post-stalinowców, głównie pochodzenia Ŝydowskiego). W 1968 wyjechał z Polski do Francji. 

Jego wychowankowie z lat 1966-1968 odgrywają do dziś istotną rolę w polskiej humanistyce. 

Jerzy Baczyński - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

mason, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, redaktor naczelny Ŝydokomunistycznej "Polityki". 

Podobnie jak jego poprzednik na tym stanowisku, marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski, odpowiedzialny za rolę odgrywaną 

przez "Politykę" jako jednego z czołowych centrum lobby filosemickiego w prasie, za ciągłe podwaŜanie i ośmieszanie polskich tradycji 

narodowych i wartości chrześcijańskich; Członek tzw. Komisji Trójstronnej (Trilateral Commision). 

Krzysztof Kamil Baczyński - lewicowiec, poeta, zginął w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego; matka Krzysztofa Kamila 

była neofitką - z urodzenia Ŝydówką, tak jak jej brat, nauczyciel gimnazjalny, dr Adam Zieleńczyk; ojciec Stanisław Baczyński - 

Bittner pisarz, publikował teŜ w jidysz, który znał doskonale; kuzynką Krzysztofa, wujeczną siostrą (Baczyńskiego matka i Turlejskiej 

ojciec Adam Zieleńczyk byli rodzeństwem) była Maria Turlejska, zagorzała stalinistka, wieloletnia agentka MBP i UB (MBP - 

stalinowskie Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, UB - Urząd Bezpieczeństwa) 

Karol Bader - dr praw, dyplomata II Rzeczypospolitej. W czasie I wojny światowej kierował placówką Naczelnego Komitetu 

Narodowego w Bernie (Szwajcaria). W 1918 był urzędnikiem w Departamencie Stanu Rady Regencyjnej w Warszawie. Po powstaniu 

państwa polskiego w XI 1918 został naczelnikiem wydziału w Departamencie Polityczno-Ekonomicznym Ministerstwa Spraw 

Zagranicznych, następnie: 1921-23 radca poselstwa i 1923-24 charge d’affaires poselstwa RP w Pradze; 1924-31 pracował w centrali. 

Podczas II wojny światowej w Londynie (nadal związany z polskim MSZ). 

Po wojnie szybko nawiązał kontakt ze stalinowsko-komunistycznym reŜymem warszawskim i powrócił do Polski. Był jednym z 

nielicznych dyplomatów II Rzeczypospolitej przyjętych do słuŜby dyplomatycznej PRL; pracował w centrali. Jest to jeszcze jeden więcej 

dowód na to, Ŝe wielu Ŝydów wysługuje się kaŜdemu systemowi politycznemu, który jest aktualnie u władzy w danym państwie. 

Bogusław Bagsik - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej, okradł i zuboŜył Polskę na wiele [ponad 400] milionów złotych; W nocy z 31 

lipca na 1 sierpnia 1991 roku, dwie godziny przed zamknięciem dla nich granic kraju, obaj właściciele Art-B [Bagsik i Gąsiorowski] 

wyjechali do Izraela. Tam szybko uzyskali obywatelstwo, co uchroniło ich przed wysłanym za nimi międzynarodowym listem gończym, 

poniewaŜ Izrael zawsze odmawia deportacji własnych obywateli do innych krajów. 

Bagsik i Gąsiorowski zakupili w Izraelu akcje koncernu naftowego PAZ za kilkadziesiąt milionów dolarów. W roku 1994 roku Bagsik 

podczas pobytu w Szwajcarii, gdzie nie chroniła go jurysdykcja państwa Izrael, został zatrzymany i osadzony w areszcie. Po trwającej

prawie dwa lata procedurze ekstradykcyjnej (w tym czasie miała rzekomo odbyć się próba odbicia Bagsika z aresztu) w lutym 1996 

wydano go Polsce. Tu zarzucono mu m.in. zagarnięcie ponad 400 mln zł metodą oscylatora (doliczono się 620 wielokrotnie 

oprocentowanych czeków), przekupstwo urzędników bankowych i działanie na szkodę spółki. Bagsik bronił się twierdzeniem, Ŝe 

oscylator wymyślony został przez niego i nie był zakazany prawem. W lutym 1998 rozpoczął się proces, a w październiku - po 

wpłaceniu 2 mln zł kaucji - oskarŜonego wypuszczono na wolność. Po wyjściu z aresztu Bagsik został prezesem Zakładów Futrzarskich 

Kurów S.A. i próbował podpisać kontrakt z armią polską oraz wojskami NATO na dostawę skórzanych kurtek dla pilotów. 20 

października 2000 skazano go na 9 lat więzienia. 

Obrońcy wnieśli apelację, ale nieskutecznie - 22 stycznia 2002 wyrok został potwierdzony, a w sierpniu B. Bagsik zgłosił się do 

więzienia. Do odsiedzenia pozostało mu wówczas niespełna 4 lata. Obecnie "szlachcic jerozolimski" na czerwonych salonach 

Ŝydokracji w PRL-bis 

Jerzy Bahr - dyplomata, od 21 stycznia 2005 Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego przy Prezydencie RP. Cieszy się opinią 

znawcy zagadnień regionu Europy Wschodniej; Był konsulem generalnym RP w Kaliningradzie. Był radcą ds. politycznych w 

ambasadzie RP w Moskwie [1991-1992]. Był ambasadorem RP na Ukrainie [1996). Był ambasadorem RP w Turkmenistanie. Był 

ambasadorem RP na Litwie [04.2001-12.2004). Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego [20.01.2005). Obecnie ambasador w 

Moskwie. 

Jerzy Bajdar 

- komuch, dziennikarz, felietonista, okres stalinowski, redakcja wrocławskich "Sygnałów" 

Hanna Bajer 

- sędzia 

Magdalena Bajer - publicystka, przewodnicząca Rady Etyki Mediów (08.1999-02.2006); laureatka nagród, m.in. w konkursach im. 

Bruna Winawera, SDP, im. Hugo Steinhausa 

Zdzisław Bajzert - polonofob, komuch, polakoŜerca, sędzia, Gorzów Wlkp. szczególnie aktywny w działaniach represyjnych 

wobec opozycji politycznej 

Władysław Baka - dywersant, komuch, zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego - tajne rozmowy 

w Magdalence i "okrągły stół" ze strony Ŝydokomuny PZPR 

Henryk (Chaim) Bal - polonofob, dywersant, komuch, stalinowiec, od 1945 w PPR / PZPR. W pierwszej połowie 1946 

przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu śydowskiego w Warszawie, członek Rady Naczelnej ORT. W latach sześćdziesiątych 

pracownik personalny Państwowego Przedsiębiorstwa KolportaŜu "Ruch" 

Edward Balawejder - bł. dyrektor Muzeum na Majdanku (05.2000) 

Artur Balazs - polonofob, dywersant, pełnił funkcję ministra ds. warunków Ŝycia na wsi w rządzie Tadeusza Mazowieckiego; W 

1997 r. wraz z Aleksandrem Hallem doprowadził do powstania Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Od 1999 do 2001 r. był 

ministrem rolnictwa i rozwoju wsi. Do obecnego Sejmu wszedł z listy Platformy Obywatelskiej, ale nie został członkiem jej klubu 

parlamentarnego. W styczniu 2002 r. objął funkcję prezesa SKL-Ruch Nowej Polski; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad 

głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Jacek Balcer - był rzecznikiem prasowym Towarzystwa Ubezpieczeniowego Warta (07.2002). Rzecznik prasowy BPH PBK 

(07.2003-07.2005). Dyrektor Biura Marketingu Banku BPH PBK (02-10.2004). 

Leszek Balcerowicz - Aaron Bucholtz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, mason, świnia Orwell'owska, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, członek 

PZPR od 1969, globalista, agent Sachsa i Sorrosa, główny "rabin" Ŝydolichwy w Polsce; Od 1995 do 2000 roku był przewodniczącym 

Unii Wolności. Od grudnia 2000 roku jest prezesem NBP. Od 1 maja 2004 wszedł z urzędu w skład Rady Ogólnej Europejskiego Banku 

Centralnego; 

członek globalnej organizacji "Grupa 30" załoŜona w 1978 r. przez Ŝyda, masona i globalistę Geoffreya Bella z iniciatywy Fundacji 

Rokefellera; obecnie prezydentem jest mason, Ŝyd Alan Greenspan, prezydent Banku Centralnego Rezerw Federalnych USA) 

więcej informacji znajdziesz tu => > http://www.polonica.net/Balcerowicz.htm 

Zuzia Balcerzak 

- Komitet Regionalny Polskiej Unii Studentów śydowskich

Jacek Balcewicz 

- fotografik, tematyka Ŝydowska 

Marek Balicki - polonofob, dywersant, komuch, libertyn, lewak, zwolennik liberalizacji prawa aborcyjnego, świnia Orwell'owska; 

Po 1989 był członkiem ultra lewicowego ROAD, później UD i UW; współzałoŜyciel Socjaldemokracji Polskiej w marcu 2004r.; W latach 

1998-2001 był doradcą prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. 

Zygmunt Balicki - polonofob, dywersant, komunista, mason, załoŜyciel PPS, jesienią 1892 roku w ParyŜu powstał tzw. 

„Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich", stał się on zaląŜkiem właściwej PPS, której to aktywnym działaczem był Józef Piłsudski - 

przyszły 'marszałek' Polski; członek Stronnictwa Postępowo-Demokratycznego. Stronnictwo to zostało załoŜone przez polskorosyjskich 

socjalistów-masonów 

Dariusz Baliszewski 

patriotów 

- polonofob, dywersant, oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre imię Polski i polskich 

Joanna Bałaban - aktywistka Ŝydowska, Ŝydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Piotr Bałtroczyk 

- dziennikarz, konferansjer, satyryk, prezenter telewizyjny i radiowy, kpiarz 

Hanna Banaszak 

- piosenkarka 

Aleksandra Bańkowska 


Aleksander Bardini - reŜyser, aktor, dyrektor teatru, pedagog. Po ukończeniu Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej, 

występował w Teatrze Polskim w Wilnie (1935-36), teatrach warszawskich (1936-39), w sowieckim Państwowym Teatrze Polskim we 

Lwowie (1939-41), a po wojnie współpracował głównie z teatrami warszawskimi, przede wszystkim Polskim i Współczesnym; 1958-60 

dyrektor Teatru Ateneum. 1950-78 profesor Państwowej WyŜszej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Po 1956 przez pewien czas 

przebywał w Izraelu (m.in. reŜyserował Tango S. MroŜka w teatrze w Tel Avivie), jednak wrócił do Polski. Był twórcą wielu inscenizacji 

klasyki światowej i polskiej (Sen nocy letniej, Miarka za miarkę, Barbarzyńcy, Borys Godunow, Otello, Dziady, Balladyna, Halka, 

Jutro). Nie naleŜy jednak zapominać o jego niechlubnej działalności w okresie stalinowskim (reŜyserował m.in. takie szmiry 

komunistycznego dramatu jak Juliusz i Ethel), która cieszyła się pełnym uznaniem stalinowskiej władzy. Za wysługiwanie się 

reŜymowi otrzymał m.in.: Nagrodę Państwowę III stopnia w 1953 i II stopnia w 1955, KrzyŜ Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, 

Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954), Srebrny i Brązowy Medal “Za zasługi dla obronności kraju” czy tytuł ZasłuŜony Nauczyciel PRL. 

Wieloletni pedagog Teatru śydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie - wykształcenie młodzieŜy aktorskiej 

posługującej się językiem jidysz; 

teatr ten jest instytucją finansowaną obecnie ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorządu 

Województwa Mazowieckiego (!!) 

Zygmunt Baranek 

- malarz 

Stanisław Barańczak - polonofob, komuch, dywersant, członek-załoŜyciel KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści 

[KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; poeta i 

krytyk, jeden z ulubionych idolów trockistów-michnikowców; mieszka w USA 

Janusz Bargieł 

- polonofob, dywersant, komuch, członek ZSMP, PZPR, SLD 

Józef Barski - Józef Gitler - od 1922 zajmował kierownicze stanowiska w Ŝydowskich Joincie i Centosie, od 1923 w KPP. W getcie 

warszawskim działacz PPR i Centosu, 1943-1945 w Bergen-Belsen, 1945-1950 sekretarz generalny Jointu w Polsce, 1950-1953 

dyrektor naczelny PKO, w 1953 aresztowany pod zarzutem szpiegostwa, po uwolnieniu dyrektor zakładów przemysłowych im. 22 

lipca. Wieloletni członek Rady Naukowej śydowskiego Instytutu Historycznego 

Antoni Bartkiewicz 

- dyrektor TV POLONIA, w radzie Fundacji Rozwoju Kultury śydowskiej w Polsce

Kazimierz Bartkowiak - polonofob, komuch, dywersant, oszczerca i paszkwilant, "specjalista" od atakowania i oczerniania 

kościola katolickiego, ...czyŜby wywodził się z Departamentu IV SB (ds. Kościoła); felietonista Ŝydokomunistycznego i 

marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski 

Tadeusz Bartkowiak 

- Dyrektor Generalny Poczty Polskiej 

Ignacy Bartman - polonofob, komunista, stalinowiec, inŜynier elektryk (Nancy), działacz komunistyczny. Od 1902 działacz 

Polskiej Partii Socjalistycznej “Proletariat”, a od 1905 Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy w Warszawie; współpracował 

wówczas z Feliksem DzierŜyńskim i RóŜą Luksemburg. Wydalony w 1907 z granic Królestwa Polskiego, wyjechał do Francji, gdzie 

studiował. Od 1918 naleŜał do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPP) w Warszawie. Podczas okupacji hitlerowskiej ukrywał się 

z pomocą Polaków jako Ignacy Kulesza (Ŝona i syn zginęli w getcie warszawskim albo Treblince). Od 1945 członek Polskiej Partii 

Robotniczej (następnie PZPR). Skierowany do sektora ekonomicznego; m.in. 1948-55 dyrektor elektrowni w Krakowie. W czasie 

wyborów do sejmu PRL w 1947 był przewodniczącym Komisji Wyborczej na terenie Krakowa; właśnie w Krakowie dokonano 

najbardziej jaskrawych szachrajstw z wynikami wyborów, co później wyszło na jaw. Od 1951 członek Komisji Rewizyjnej Komitetu 

Wojewódzkiego PZPR. 1951-54 prezes Zarządu Okręgowego komunistycznego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w 

Krakowie. Odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Maksymilian Bartman - polonofob, zbrodniarz, stalinowiec, agent sowiecki NKWD; mgr prawa (UWarsz.), działacz 

komunistyczny (od 1925). Ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców m. Warszawy. Jako działacz Związku MłodzieŜy 

Komunistycznej i Komunistycznej Partii Polski był kilkakrotnie aresztowany za działalność antypaństwową. Po zajęciu wschodniej 

Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 wysługiwał się władzom sowieckim. Był pracownikiem Obwodowego Urzędu 

Komisariatu Ludowego Sprawiedliwości Republiki Białoruskiej w Białymstoku. Nie ulega wątpliwości, Ŝe ma na sumieniu wielu Polaków 

jako urzędnik sowieckiej “sprawiedliwości”. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uszedł/uciekł aŜ do Mordwińskiej 

Autonomicznej Republiki. Zmobilizowany do Armii Czerwonej (V-VIII 1942) załatwił sobie (jak wielu innych Ŝydów, bo do walki z 

hitleryzmem spieszno im nie było!) zwolnienie z wojska. W 1943 wstąpił do 1 Dywizji im. T. Kościuszki, w której był oficerem 

politycznym. Po wojnie, w stopniu majora był podprokuratorem Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Warszawie, skazując wielu 

działaczy polskiego podziemia na śmierć lub długoletnie więzienie. 1949-52 starszy inspektor w NIK. 1952-53 instruktor Wydz. 

Oświaty i Szkolnictwa WyŜszego KWarsz. PZPR. 1953-64 redaktor w Polskiej Agencji Prasowej w Warszawie. Odznaczony przez rząd 

Ŝydokomunistyczny KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu 

robotniczego" Warszawa 1978-92 

Paweł Michał Bartolik 

- polonofob, dywersant, komuch i lewak, działacz "Nowej Lewicy" 

Edyta Bartosiewicz 

- piosenkarka 

Adam Bartosz - aktywista Ŝydowski, etnograf, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, Rada Fundacji Judaica; Dyrektor Muzeum 

Okręgowego w Tarnowie. Autor wielu publikacji, poświęconych tematyce Ŝydowskiej w Tarnowie i w Małopolsce; prezes Komitetu 

Opieki nad Zabytkami Kultury śydowskiej w Tarnowie. 

Hanna Bartoszewicz - redaktorka, Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza" 

Zofia Bartoszewska 

- wydawca 

Władysław Bartoszewski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, mason, senator, świnia Orwell'owska, znawca i piewca tematyki Ŝydowskiej, minister spraw zagranicznych w 

postkomunistycznym rządzie Józefa Oleksego, związany z redakcją Ŝydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego" od bardzo 

długiego czasu, jak i filosemickiej elitki PEN-Clubu, od 1972 r., gdy Bartoszewski został sekretarzem generalnym tej organizacji; 

członek "Klubu Krzywego Koła"; "Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; 

który został załoŜony w 1955 roku z inicjatywy i pod nadzorem pułkownik UB Julii Brystigierowej w celu sterowania i infiltrowania 

przeciwników ówczesnej władzy; klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (Ŝydokomunistyczną) opozycje inteligencką, 

dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w 

zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd i komuch, Aleksander Małachowski Ŝyd i mason, 

Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni Słonimski Ŝyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski Ŝyd i mason, Jerzy Urban 

Ŝyd i komuch, Jan Olszewski Ŝyd i mason, Ludwik Hass Ŝyd i mason, Leszek Kołakowski Ŝyd i fanatyczny marksista stalinowiec, Aniela 

Steinsbergowa Ŝydówka, Antoni Zambrowski Ŝyd i komuch, a teraz "prawicowiec", Karol Modzelewski Ŝyd i komuch, Jacek Kuroń Ŝyd i 

komuch trockista, Adam Michnik Ŝyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf Ŝyd stalinowiec i marksista; 

po więcej szczegółów zapraszamy -- KKK - "Klub Krzywego Koła" 

Wsławił się" niechlubnym "donosem na Polskę" w przemówieniu w izraelskim Knesecie (mówił w nim o antysemickich "ciemniakach" 

na polskiej prowincji, dziwnie zapominając o antypolskich wypowiedziach "jaśnie oświeconych" premierów Bergina i Szamira. Został 

Honorowym Obywatelem Izraela; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny; aktywny wszędzie tam gdzie 

jest Ŝydostwo, ...nigdy tam gdzie jest sprawa polska; członek rady programowej "Otwarta Rzeczpospolita" 

"Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy 

ponad 300 członków o róŜnych przekonaniach politycznych, róŜnych wyznań i bezwyznaniowych; głównie jednak pochodzenia

Ŝydowskiego; finansowe wsparcie ze strony antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego 

hochsztaplera giełdowego Sorrosa; 

Ciekawostka: wczasie okupacji hitlerowskiej Władysław Bartoszewski został zwolniony przez Niemców z obozu w Oświęcimiu - Powód 

Zły stan zdrowia! ... ...Ha, ha, ha ...Dobry kawał! 

Jacek Bartyzel - polonofob, dywersant, był współzałoŜycielem i rzecznikiem Ruchu Młodej Polski, kierowanego przez Aleksandra 

Halla. Działał w Klubie Inteligencji Katolickiej [Ŝydo-katolewica] w Łodzi oraz w Komitecie Obywatelskim przy Lechu Wałęsie. Jest 

honorowym członkiem i przewodniczącym StraŜy Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. Publikuje w kwartalniku "Pro Fide Rege et 

Lege". Prezes Klubu Konserwatywnego w Łodzi 

Małgorzata Maria Bartyzel - polonofob,dywersant, poseł PiS, głosowała za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów 


BoŜena Batycka 

- polonofob, projektantka torebek i biŜuterii, bywalczyni na czerwonych salonach Ŝydokracji w PRL-bis 

Jarosław Bauc - polonofob, dywersant, prezes Polkomtela; ur. w Łodzi; Absolwent Wydziału Ekonomiczno-Socjalnego 

Uniwersytetu Łódzkiego - rocznik 1982. Absolwent University of Windsor w Ontario w Kanadzie. W 1990 r. Ukończył kursy z zakresu 

makroekonomii, mikroekonomii i finansów w London School of Economics i w 1991 r. w University of Vienna; W 1995 r. konsultant 

Banku Centralnego Estonii. W 1996 r. na zlecenie USAID był doradcą ministra finansów Mongolii, gdzie zaprojektował reformę 

systemu podatkowego. Współpracował z Centrum Badań i Promocji Biznesu 'Ecorno' w zakresie restrukturyzacji finansowej i 

majątkowej podmiotów gospodarczych [1993-1997]. Był doradcą ministra finansów Rumunii [02.1997); przewodniczący Rady Banku 

PKO BP (11.1999); sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów (10.01.1998-12.06.2000); minister finansów w rządzie Jerzego Buzka 

(06.2000-28.08.2001); Stały współpracownik Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych (1992-08.2001) 

Arnold Baum - polonofob, komunista, agent sowiecki; buchalter, działacz komunistyczny. W latach 1914-18 był działaczem 

Ŝydowskiego Bundu; w 1918 wstąpił do lewicowej Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL) i wraz z innym działaczymi 

tej partii znalazł się w Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). W listopadzie 1919 wyjechał do Niemiec, gdzie działał w 

Komunistycznej Partii Niemiec. Wyjechał następnie do Belgii i został członkiem Komunistycznej Partii Belgii. Kiedy okazało się, Ŝe 

komunizm nie podbił Europy Zachodniej, w lipcu 1920, kiedy Armia Czerwona zbliŜała się do Warszawy, wyjechał do Związku 

Sowieckiego i oddał się do dyspozycji Armii Czerwonej, która w międzyczasie została wyparta na wschód po klęsce pod Warszawą. 

Zamiast więc pomagać Armii Czerwonej w podboju Polski i Europy, musiał stawać w obronie Związku Sowieckiego; był skierowany do 

Zarządu Politycznego Frontu Zachodniego (polsko-sowieckiego). Po wyjściu z wojska, z armii, której sława została zdeptana przez 

Polaków, pozostał na stałe w Związku Sowieckim (w Polsce mógł liczyć wyłącznie na więzienie lub kulę z łeb za zdradę stanu). Został 

członkiem sowieckiej partii komunistycznej WKP(b) i pracował w Wydziale Propagandy Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie, 

później w Międzynarodowej Pomocy Robotniczej i w latach 1922-37 na odpowiedzialnych stanowiskach w zakładach chemicznych w 

Leningradzie (Petersburg). W okresie wielkich czystek w partii sowieckiej został w 1937 aresztowany przez NKWD i stracony 

Marzena Baum 

- aktywistka Ŝydowska, Ŝydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Adam Bauman 

- aktor 

Janina Bauman - 

Krzysztof Bauman 

- aktor 

Zygmunt Bauman - polonofob, stalinowiec, komuch, agent sowiecki, ideolog stalinizmu, specjalista od stalinizacji nauki, 

zbrodniarz PZPR, PRL; socjolog marksistowski, członek PZPR; mąŜ - Heleny Wolińskiej – prokuratora w okresie stalinowskim; w czasie 

wojny inspektor milicji w Moskwie, później w Polsce oficer "wojska ubeckiego", jak nazywano Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego. 

Doszedł tam do rangi majora. Zwolniony z KBW w 1953 r., przeszedł do nauki. Zrobił karierę jako profesor socjologii; Docent i 

kierownik Katedry Socjologii Ogólnej Uniwersytetu Warszawskiego. Po wypadkach marcowych 1968 otrzymał zgodę na wyjazd 

emigracyjny do Izraela, jednak zamieszkał w Anglii. Po wyjeździe z Polski nawiązał współpracę z kontrolowanym przez Ŝydów Radiem 

Wolna Europa (RWE) i Ŝydolewacką paryską “Kulturą”, którzy z niego zrobili "bohatera narodowego"; felietonista Ŝydowskiego pisma 

"Midrasz" 

Piotr Baumgart - polonofob, dywersant; w okresie PRL był działaczem NSZZ "Solidarność" Rolników Indywidualnych ...; 

zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Leon Baumgarten - właśc. imię - Łazarz 

- polonofob, komunista, agent NKWD, kolaborant sowiecki; historyk (UWarsz.),

działacz komunistyczny. Nauczyciel szkół Ŝydowskich w Warszawie i działacz Poalej Syjon-Lewicy, a od 1931 Komunistycznej Partii 

Polski (KPP), w której był redaktorem wydawanego przez Biuro śydowskie pisma “Forojs” (“Naprzód”), a następnie “Literarysze 

Trybune”. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną w 1939 wysługiwał się okupantowi sowieckiemu w Brześciu n. Bugiem. 

Najpierw był redaktorem dziennika “Raboczyj”, a następnie w redakcji okręgowej gazety partyjnej “Zaria”. Od września 1940 był 

pełnomocnikiem Urzędu Literatury i Wydawnictw na obwód brzeski. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł 

przed hitlerowcami aŜ do Kirgizji. W marcu 1944 został skierowany do pracy w komunistycznym Związku Patriotów Polskich (ZPP). 

Najpierw działał w Kirgizji, a następnie w Moskwie, będąc w latach 1946-50 redaktorem moskiewskiego oddziału Polskiej Agencji 

Prasowej (PAP). Jednocześnie na zlecenie władz partyjnych prowadził w archiwach sowieckich poszukiwania materiałów źródłowych do 

dziejów polskiego komunizmu i ruchu robotniczego. W 1950 przyjechał do Polski i został kierownikiem redakcji historycznej w 

wydawnictwie “KsiąŜka i Wiedza” (do 1962). Za fałszowanie historii Polski został odznaczony KrzyŜem Oficerskim Orderu Odrodzenia 

Polski. Wydał m.in. Dzieje Wielkiego Proletariatu (1966) i Krakowski komisarz policji w słuŜbie carskiego wywiadu (1967); 

odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu 


Jerzy Baumritter 

- bł. zastępca redaktora naczelnego "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR 

Jakub Jankiel Bąk - polonofob, bolszewik, komunista, agent sowiecki, kamasznik, działacz komunistyczny. Od 1926 członek 

Związku MłodzieŜy Komunistycznej Zachodniej Białorusi, a od 1927 Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która walczyła o 

oderwanie ziem północno-wschodnich (włącznie z Białymstokiem) od Polski. Działał głównie w Wilnie, Grodnie, Pińsku, Brześciu, 

Hakójnówce, BiałowieŜy i Białymstoku. 1928, 1929 i 1931 aresztowany za działalność antypaństwową i antypolską. W 1931 był na 

przeszkoleniu partyjnym w Związku Sowieckim (w Mińsku), a w 1933-34 na tzw. kursach leninowskich Międzynarodówki 

Komunistycznej w Moskwie. Po nielegalnym powrocie do Polski został aresztowany w 1935 i skazany na 8 lat więzienia. Po zajęciu 

wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 organizował sowiecką Gwardię Robotniczą w Wilnie, a po przekazaniu 

miasta Litwie pracował w milicji w Białymstoku. Wskazał NKWD wielu Polaków, którzy zostali rozstrzelani albo uwięzieni, a najczęściej 

zesłani do łagrów lub w głąb Rosji. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł do Czelabińska. Wcielony do Armii 

Czerwonej, w lutym 1942 został przeszkolony w Moskwie i przerzucony na tereny okupowanej przez Niemców Wileńszczyzny, aby 

podporządkować władzom sowieckim tamtejsze nie-polskie oddziały partyzanckie; pełnomocnik partii sowieckiej (WKPb) w oddziałach 

partyzantki białoruskiej. Zginął w grudniu 1943 osaczony przez Niemców k. Wołkowyska. 

Monika Bednarczuk 

- autorka ksiąŜek, tematyka Ŝydowska 

Renata Beger 

- dywersant, aferzystka, posłanka na Sejm z listy Samoobrony; 

26 listopada 2003 zrzekła się immunitetu poselskiego. W styczniu 2004 posłance postawiono zarzut, Ŝe w sierpniu 2001 roku 

dopuściła się sfałszowania wyborczych list poparcia przez własnoręczne dopisanie wielu osób lub zlecenie tego innej osobie - jest to 

najpowaŜniejszy zarzut wobec niej, którego skutkiem moŜe być utrata mandatu poselskiego i zakaz piastowania przez pewien okres 

funkcji publicznych. Za oszustwo wyborcze groziłaby kara do 3 lat, a za posługiwanie się nieprawdziwymi danymi - do 5 lat więzienia. 

Proces rozpoczął się w listopadzie 2004. Prokurator zaŜądał dwóch lat więzienia w zawieszeniu na pięć lat. Przewód sądowy został 

zamknięty 23 czerwca 2006. 30 czerwca została skazana na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat. 

26 września 2006 r. w programie Tomasza Sekielskiego i Andrzeja Morozowskiego "Teraz My" telewizji TVN pokazano materiał 

filmowy nakręcony ukrytą kamerą w porozumieniu z Januszem Maksymiukiem, wiceprzewodniczącym Samoobrony i Renatą Beger. 

Podczas zarejestrowanych z ukrycia spotkań posłanka przedstawia Adamowi Lipińskiemu, wiceprezesowi Prawa i Sprawiedliwości, 

swoje warunki za ewentualne przejście do PiS-u, w tym pierwsze miejsce na liście partyjnej, stanowisko w Ministerstwie Rolnictwa, 

utworzenie z państwowych środków funduszu na rzecz spłaty weksli posłów odchodzących z Samoobrony, miejsce na liście wyborczej 

przed wyborami samorządowymi dla zaufanych ludzi (w tym dla jednego z członków rodziny) oraz pomoc w rozwiązaniu spraw 

sądowych. 

Taśmy zawierały równieŜ nagrania rozmów posłanki z innym posłem Wojciechem Mojzesowiczem, który wcześniej przeszedł z 

Samoobrony do PiS. Sytuacja ta wywołała burzę w Sejmie a dwie partie opozycji: PO i SLD ustosunkowały się do tej sprawy jeszcze w 

nocy na konferencjach prasowych. W oficjalnym wystąpieniu premier Jarosław Kaczyński przeprosił obywateli uraŜonych zachowaniem 

działaczy swojej parti. 25 października Renata Beger została ukarana naganą przez sejmową Komisję Etyki Poselskiej, Wojciech 

Mojzesowicz ukarany został upomnieniem. 

Hersz Lejb Bekerkunst - polonofob, komunista, działacz komunistyczny. Początkowo naleŜał do Ŝydowskiego Bundu, następnie 

Kombundu, a w 1923 wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). 1928-30 członek Centralnego Biura 

śydowskiego przy Komitecie Centralnym KPP. 1922-27 więziony za działalność wywrotową. Nie zgadzając się z polityczną taktyką 

partii (m.in. bierność wobec hitleryzmu) zerwał w 1933 z KPP. W 1939 wyemigrował do USA. 

Aleksander Bekier - polonofob, komunista, zbrodniarz-ludobójca, s. Izaaka, działacz komunistyczny. W 1925 wyemigrował do 

Francji, gdzie został członkiem Komunistycznej Partii Francji (FPK), współredagując kilka pisemek partyjnych (m.in. “L’Aube Nouvelle” 

w ParyŜu). Podczas wojny domowej w Hiszpanii, w latach 1936-38, był komisarzem politycznym XIV, a następnie XIII Brygady; po 

ofensywie na Saragossę był zastępcą komisarza V Korpusu w randze komisarza brygady. We wrześniu 1944 został kierownikiem Biura 

Informacyjnego FPK przy Centralnej Komisji Kontroli. Jednocześnie nawiązał kontakt z komunistycznym Polskim Komitetem 

Wyzwolenia Narodowego (PKWN), zostając sekretarzem jego delegatury w ParyŜu. Po uznaniu reŜymu warszawskiego przez Francję w 

lipcu 1945 pełnił przez kilka tygodni funkcję charge d’affaires PRL we Francji, a następnie do stycznia 1948 był I sekretarzem 

ambasady PRL w ParyŜu. W 1948 przyjechał do Polski Ludowej i został dyrektorem wydziału personalnego CRS “Samopomoc 

Chłopska” w Warszawie. W lipcu 1952 został skierowany na zastępcę redaktora “Chłopskiej Drogi”. 1955-57 kierownik Redakcji 

Literatury Masowo-Politycznej w wydawnictwie “KsiąŜka i Wiedza” w Warszawie. 1958-62 radca ambasady PRL w Meksyku i od 

września 1962 wicedyrektor Departamentu Ameryki Łacińskiej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Marek Belka - polonofob, dywersant, komuch, mason i członek tzw. "Komisji Trójstronnej"; członek rady nadzorczej BIG; 

dwukrotny minister finansów, wicepremier i premier "III RP" 

Irena Bellert 

- redaktor strony Kanadyjska Fundacja Dziedzictwa Polsko-śydowskiego 

Ewa Bem 

- piosenkarka 

Ryszard Bender - Fajwisch Berenstein - dywersant, historyk, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, działacz i prezes 

lubelskiego Klubu Inteligencji Katolickiej [KIK Ŝydo-katolewica]. W latach 1973 - 1977 bezpartyjny radny Miejskiej Rady Narodowej w 

Lublinie. W latach 1977 - 1981 i 1985 - 1989 bezpartyjny poseł na Sejm PRL. W latach 1991 - 1993 senator RP. W latach 1993 - 

1997 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji i jej przewodniczący w latach 1993-1994. Od 1998 do 2005 radny Sejmiku 

województwa lubelskiego. Od 2005 roku senator z ramienia LPR (!); prof. Historii KUL, Ŝyd z ŁomŜy, moralizator na falach Radia 

Maryja zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Edwin Bendyk 

- publicysta, Ŝydokomunistyczny tygodnik "Polityka" 

Ewa Berberyusz - polonofob, lewak, dywersant, oszczerca i paszkfilant, dziennikarka, Ŝydo-katolewacki "Tygodnik 

Powszechny" , Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza" 

Grzegorz Berendt 

- śydowski Instytut Historyczny 

Leon Berenson 

- był w latach 1920-23 radcą prawnym poselstwa polskiego w Waszyngtonie 

Mieczysław Berenstein - polonofob, komunista, działacz komunistyczny, publicysta. Podczas I wojny światowej przebywał na 

terenie Rosji. Brał udział w rewolucji bolszewickiej (XI 1917). Po przyjeździe do Polski w 1918 został członkiem Komunistycznej Partii 

Robotniczej Polski (później KPP): 1923-27 zastępca i 1927-30 członek Komitetu Centralnego KPP. Aresztowany kilka razy za 

działalność antypaństwową i antypolską. W 1932 wyjechał do ZSRR i był pracownikiem Czerwonej Międzynarodówki Związkowej w 

Moskwie. W okresie wielkich czystek w partii sowieckiej, został w 1937 aresztowany i stracony. 

Leokadia Berger - 

Eleonora Bergman - polonofob, dywersant, Od połowy lat 80. zajmuje się zabytkami kultury Ŝydowskiej, ich historią i 

dokumentacją. Od 1991 roku pracuje w śydowskim Instytucie Historycznym, od 2007 roku dyrektor śydowskiego Instytutu 

Historycznego w Warszawie. 

Oskar Berkowicz - polonofob, komunista, agent NKWD, konfident sowiecki; W 1919 wstąpił do Ŝydowskiej organizacji 

młodzieŜowej Cukunft we Lwowie, a w 1922 do Związku MłodzieŜy Komunistycznej. Od 1925 działacz Komunistycznej Partii 

Zachodniej Ukrainy (KPZU), w której był m.in. sekretarzem Komitetu Okręgowego we Lwowie, 1930-31 członkiem centralnego 

aparatu, a następnie kierownikiem Wydziału Wojskowego. Kilkakrotnie aresztowany za działalność antypaństwową. W 1932 wyjechał 

dobrowolnie do ZSRR, wzmacniając w tym kraju komunizm (pracował w aparacie propagandy w Odessie). W 1935 został aresztowany 

i skazany na 10 lat łagru w okręgu kołymskim. W 1945 został zwolniony z łagru, jednak zabroniono mu wyjazdu z miejsca zesłania. 

Takie pozwolenie otrzymał dopiero w 1955. W 1956 przyjechał do Polski, chociaŜ z własnego wyboru był obywatelem sowieckim, a 

jego rodzinne miasto (Lwów) było teraz w granicach ZSRR, o co walczył przecieŜ przed wojną, jako agent Moskwy. KaŜde 

demokrytyczne państwo odmówiłoby prawo osiedlenia się na swoim terytorium takiemu osobnikowi. Jednak PRL była rządzona przez 

śydów i dla śydów. Była uwaŜana przez nich za teren osiedlenia lub tranzytowy dla śydów sowieckich. Przyjazd śydów do Polski w 

latach 1945-48 (ok. 150.000) i w latach 1956-58 (ponad 20.000) był przez wysoko postawionych śydów zaplanowany i 

przeprowadzany w najmniejszych szczegółach, jak np. świadome osiedlenie ponad 30.000 śydów w samym Szczecinie, skąd ci śydzi 

swobonie przechodzili na teren sowieckiej strefy okupacyjnej Niemiec, skąd udawali się głównie do Palestyny/Izraela. Wszystko to 

odbywało się na koszt podatnika polskiego (kiedy śydzi/Izrael zwróci Polakom pieniądze na to wydane!). We wrześniu 1956 został 

przyjęty do PZPR, jednak juŜ 15 listopada tego roku zginął w wypadku samochodowym; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny 

KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 

1978-92. 

Aleksandra BerłoŜecka 

- polonofob, dywersant, promocja i reklama Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Adolf Abraham Berman - ur. w Warszawie, zm. w Tel-Awiw Jaffa, Izrael; psycholog, komunista; działacz Poalej Syjon-Lewica; 

sekretarz śegoty, brat zbrodniarza Jakuba Bermana. Spokrewniony z Markiem Borowskim, komunistycznym politykiem (SDL). W

czasie II wojny światowej posługiwał się pseudonimem Borowski. W styczniu 1944 roku został kierownikiem referatu Ŝydowskiego 

KRN - Krajowa Rada Narodowa. W roku 1945 został wiceprzewodniczącym, a potem przewodniczącym Centralnego Komitetu śydów 

Polskich. Po zakończeniu wojny załoŜył Berihah - tajną organizację pomagającą śydom w ucieczce do Izraela. Był posłem na Sejm 

Ustawodawczy (od 1947 r.) W 1950 roku wyjechał z Polski do Izraela. Zeznawał w procesie Adolfa Eichmanna. Był członkiem Knesetu. 

Od 1954 roku był członkiem Izraelskiej Partii Komunistycznej i wchodził w skład jej władz. 

Jakub Berman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunista, 

stalinowiec, agent sowiecki od 1928, zbrodniarz MBP, UB, KPP, KC PZPR, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził 

polskości, Polaków i Polski; wój Marka Borowskiego; brat Adolfa Abrahama Bermana. 

Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 wyjechał z Warszawy do okupacji sowieckiej i poszedł na 

współpracę z okupantem. Od razu przyjął obywatelstwo sowieckie, agitował przed wyborami do tzw. Zgromadzenia Narodowego 

Zachodniej Białorusi i za przyłączeniem zajętych przez Armię Czerwoną ziem polskich do Związku Sowieckiego; Współorganizator 

Centralnego Biura Komunistów Polski w ZSRR (1944), jeden z organizatorów sowietyzacji Polski, współodpowiedzialny za terror 

stalinowski w Polsce; w latach 1944-1956 członek Biura Politycznego PPR, następnie PZPR, 1952-1954 członek Prezydium Rady 

Ministrów, 1954-1956 wicepremier. W latach 1949-1954 był członkiem Komisji Biura Politycznego KC PZPR ds. Bezpieczeństwa 

Publicznego; współodpowiedzialny za terror, zbrodnie, depolonizacje Polski - działalność Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. 

Karierę polityczną zakończył w ramach "odwilŜy październikowej" 1956, w 1957 usunięty z PZPR. W 1983 odznaczony medalem 

Krajowej Rady Narodowej. Uniknął odpowiedzialności karnej. 

Marek Bernard - 

Josel-Józef Bernsztejn - polonofob, komunista, agent sowiecki; Od 1924 działacz Komunistycznego Związku MłodzieŜy 

Zachodniej Białorusi. 1924-26 i 1928-29 więziony za działalność antypaństwową i antypolską. W kwietniu 1930 skierowany do Mińska 

na przeszkolenie partyjne. Po nielegalnym powrocie do Polski w lipcu 1931 działał jako wywrotowiec w Białymstoku (jako pełnomocnik 

Komitetu Centralnego KPZB) i na terenie Białostocczyzny. 1932 kierownik Biura Litewskiego przy KC KPZB. 1932-34 ponownie w 

Mińsku, gdzie pracował w przedstawicielstwie KC KPZB przy KC partii białoruskiej w Związku Sowieckim - KP(b)B. W lutym 1934 

wrócił nielegalnie do Polski i został sekretarzem partii w Wilnie. Aresztowany w kwietniu t.r. został skazany na 7 lat więzienia oraz 

doliczono mu poprzedni 4-letni wyrok za nielegalne przekroczenie granicy, szpiegostwo oraz działalność wywrotową i antypolską. 

Wyszedł z więzienia po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939. Stał się jednam z najbardziej aktywnych 

współpracowników sowieckiej władzy okupacyjnej w Wilnie; był jednym z kierowników sztabu tzw. Gwardii Robotniczej, siejącej 

krwawy terror w mieście do czasu przekazania miasta Litwie przez Związek Sowiecki pod koniec października 1939. Był 

odpowiedzialny za śmierć w samosądach setek Polaków i aresztowanie setek innych. Pod koniec października wrócił do Pińska, gdzie 

był działaczem partyjnym i członkiem Miejskiej Rady Delegatów. I tu prześladował i tępił Polaków i polskość miasta. Po wybuchu wojny 

niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł aŜ do Taszkentu (Uzbekistan); podobnie jak tysiące innych Ŝydów, z dala od frontu. W 

grudniu 1944 powrócił do zajętego przez Armię Czerwoną Pińska, gdzie pozostał do końca Ŝycia 

Albert Bernsztok - polonofob, komunista, od 1911 działacz i jeden z kierowników socjaldemokratycznej młodzieŜowej 

organizacji Ŝydowskiej Cukunft w Warszawie. W 1912 aresztowany przez władze carskie i więziony do 1915. Po wyjściu z więzienia i 

zajęciu Warszawy przez Niemców wrócił do pracy w Cukunfcie i studiował medycynę na Uniwersytecie warszawskim. W 1916 

opowiedział się za powiązaniem Cukunftu z Bundem. Był szowinistą Ŝydowskim i namiętnym wrogiem idei niepodległej Polski. Za 

niemieckiej okupacji Warszawy był jednym z organizatorów świeckiego szkolnictwa Ŝydowskiego w Warszawie/Polsce i 

współzałoŜycielem Domu Dziecka im. B. Grossera w Warszawie. I-VIII 1918 więziony przez Niemców w twierdzy modlińskiej. W 

styczniu 1919 wszedł do Komitetu Wykonawczego Bundu. Nie mógł pogodzić się z faktem powstania 11 XI 1918 niepodległego 

państwa polskiego. Jednocześnie siostra jego znajdująca się w Związku Sowieckim pisała mu o hegemonii Zydów w tym państwie. 

Postanowił więc wyjechać do Związku Sowieckiego i kontynuować studia w Charkowie, co załatwiła mu siostra. Podczas przekraczania 

granicy polsko-sowieckiej został zatrzymany przez polską Ŝandarmerię polową, zastrzelony w czasie desperackiej próby ucieczki na 

sowiecką stronę granicy. 

Robert Bernatowicz 

- polonofob, dywersant, dziennikarz Radia Zet 

Stanisław Berson - polonofob, komunista, bolszewik, stalinowiec, Od 1913 w Rosji, po wybuchu I wojny światowej został 

powołany do wojska rosyjskiego. Po demokratycznej rewolucji lutowej 1917, która obaliła monarchię w Rosji, popierał lewicowych 

mienszewików-internacjonalistów i z ich ramienia wszedł do Mińskiej Rady Delegatów Robotniczych i Zołnierskich. W okresie rewolucji 

bolszewickiej (XI 1917) brał czynny udział w ustanawianiu władzy bolszewików na Białorusi, zwalczając przy tym namiętnie i brutalnie 

polską działalność narodową i wojskową na tych terenach (L. Dubacki). ZałoŜył i redagował w Mińsku bolszewicki dziennik 

polskojęzyczny “Prawda” (następnie “Polska Prawda”), który był wydawany przez bolszewicki Komitet Wojskowo-Rewolucyjny Frontu 

Zachodniego w celu sowietyzowania Polaków mieszkających na Białorusi. Po zajęciu środkowej części Białorusi przez wojska 

niemieckie, budował komunizm w Smoleńsku. Po wycofaniu się Niemców z Białorusi, w grudniu 1918 powrócił do Mińska i został 

członkiem Mińskiego Gubernialnego Komitetu Rewolucyjnego. Po ogłoszeniu Sowieckiej Republiki Białoruskiej (1 I 1919) został 

komisarzem (ministrem) kontroli państwowej, a 30 stycznia t.r. został jednocześnie przewodniczącym Grodzieńskiego Komitetu 

Rewolucyjnego; na tym stanowisku dał się poznać jako wróg Polaków i polskości. W lutym 1919 wybrany do Wielkiego Prezydium 

Centralnego Komitetu Wykonawczego Republiki Białoruskiej. Po utworzeniu sowieckiej republiki białorusko-litewskiej LITBIEŁ (27 II 

1919) został w jej rządzie komisarzem kontroli państwowej z siedzibą w Wilnie. Po zdobyciu Wilna przez Wojsko Polskie w kwietniu 

1919 Berson dostał się do niewoli. Za swoje potworne zbrodnie popełnione na Polakach na Białorusi został 22 kwietnia t.r. 

rozstrzelany w Rudominie pod Wilnem. 

Marek Beylin - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

publicysta "Gazeta Wyborcza"; członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",




światową finansjerą Ŝydowską Fundacją im. Stefana Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego globalistę i hochsztaplera 

giełdowego Sorrosa. 

Seweryn Bialer - polonofob, stalinowiec, zaciekły syjonista, były pracownik naukowy Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych 

przy KC PZPR i PAN oraz lektor KC PZPR; pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). W okresie stalinowskim szef departamentu w 

Komendzie Głównej MO w Warszawie. Współodpowiedzialny za ówczesne zbrodnie reŜymu. Następnie był pracownikiem naukowym 

Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR i Polskiej Akademii Nauk oraz lektorem Komitetu Centralnego PZPR. Członek 

Komitetu Centralnego PZPR. W 1956, w okresie wydarzeń polskiego Poznańskiego października 1956 i XXII zjazdu partii sowieckiej 

czując osobiste zagroŜenie, uciekł do USA. W Stanach Zjednoczonych nie dosięgła go kara; ...stał się ekspertem od zagadnień 

komunizmu, zwłaszcza w Europie Wschodniej. 

Bogdan Białek 

- polonofob, dywersant, prezes Ŝydowskiego "Kieleckiego Stowarzyszenia im. Jana Karskiego" 

Zdzisław Bibrowski - polonofob, komunista, stalinowiec, Ŝydowski hochsztapler, pułkownik komunistycznego Ludowego 

Wojska Polskiego. W okresie stalinowskim - do 1954 był zastępcą dowódcy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW) do spraw 

politycznych; na tym stanowisku dał się poznać jako gorliwy stalinowiec - wierny partii (PRPR) i Związkowi Sowieckiemu, a do 

Polaków odnosił się z pogardą. W 1954 został członkiem Komisji Kontroli i Nadzoru w Korei wraz z Ŝoną Anną, która z tej przyczyny 

została specjalnie powołana do słuŜby czynnej. Za popełnione naduŜycia finansowe i gospodarcze zostali oboje zwolnieni z wojska w 

1956 r. 

Henryk Bicz - właśc. nazw.- Bitner - polonofob, komunista, z rodziny niemieckich Ŝydów; Od 1905 związany z ruchem 

socjalistycznym (PPS później PPS-Lewica), a po 1918 z Komunistyczną Partią Polski, której był jednym z przywódców. Podczas I wojny 

światowej w armii rosyjskiej. Brał udział w rewolicji bolszewickiej, a w lutym 1918 był organizatorem i następnie dowódcą Polskiej 

Czerwonej Baterii w Mohylowie Podolskim. Po zajęciu Ukrainy przez wojska niemieckie, we wrześniu 1918 wrócił do polski. Jako 

komunista działał w Łodzi, Zagłębiu Dąbrowskim (w Sosnowcu organizował Czerwoną Gwardię). ZagroŜony aresztowaniem, w maju 

1919 wyjechał do Lublina, gdzie 21 VII t.r. został aresztowany za współudział w organizowaniu Ŝydowskiego wiecu protestującego 

przeciwko wojnie Polski z Rosją Sowiecką; oskarŜony o zdradę stanu, był więziony przez 2 lata. 1922-23 i 1924 więziony ponownie za 

działalność antypaństwową. Był następnie jednym z głównych działaczy Stowarzyszenia Wolnomyślicieli w Łodzi. W 1928 został 

wybrany do sejmu RP z listy komunistycznej w Łodzi (dzięki popraciu Zydów), jednak juŜ w 1929 pozbawiono go immunistetu 

poselskiego za działalność antypaństwową. Został skierowany przez partię do pracy partyjnej w Czechosłowacji (skąd został wydalony 

za działalność wywrotową), a potem do Berlina, skąd wyjechał wkrótce na stałe do ZSRR - swojej prawdziwej ojczyzny. Przeszedł 

przeszkolenie w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w Moskwie i od 1932 był pracownikiem w Instytucie Marksa-Engelsa-Lenina. W 

archiwach sowieckich zebrał i następnie opublikował zbiory dokumentów: Proletariat, pierwsza socjalno-rewolucyjna partia w Polsce 

(1934) i Rady Delegatów Robotniczych w Polsce 1918-1919 (1934), za które w 1935 otrzymał stopień kandydata nauk historycznych. 

W okresie czystek stalinowskich w partii w 1937 aresztowany przez sowiecką tajną policję (NKWD) i stracony. 

Łukasz Biedko - 

Robert Biedroń - polonofob, komunista, dywersant, sodomita, pederasta, polityk SLD i działacz gejowski; prezes Kampania 

Przeciw Homofobii - stowarzyszenie zainicjowane w roku 2001 przez grupę lesbijek i gejów 

Adrianna Biedrzyńska 

- aktorka 

Adam Bielan 

- polonofob, dywersant, lewicowiec, "scjaldemo krata", 'eurodeputowany' PiS 

Czesław Bielecki 

- polonofob, dywersant, komunista, prezes liberalnego Ruchu Stu, świnia Orwell'owska, 

tak mówił o swoich rodzicach: "Wyrastałem w rodzinie zasymilowanej inteligencji Ŝydowskiej; Ojciec, z wykształcenia matematyk, był 

dyrektorem generalnym w Ministerstwie Oświaty w latach pięćdziesiątych. Wyleciał z tego stanowiska razem z Władysławem 

Bieńkowskim, gdy Gomułka "zwijał" Październik. Matka była urzędniczką w Głównym Urzędzie Statystycznym, zajmowała się 

demografią. Rodzice komunizowali jeszcze przed wojną" (E. Boniecka, BliŜej polityków, Toruń 1996) 

Jan Krzysztof Bielecki - Izaak Blumenfeld - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa 

Polskiego, polonofob, dywersant, mason, libertyn, świnia Orwell'owska; poseł na Sejm w latach 1989-1993. Jeden z załoŜycieli 

(1990) a w latach 1991-1993 przewodniczący rady politycznej Kongresu Liberalno-Demokratycznego (KLD). Premier od stycznia do 

grudnia 1991 desygnowany przez Lecha Wałęsę. 

Po połączeniu KLD z Unią Demokratyczną, w Unii Wolności. W gabinecie Hanny Suchockiej piastował tekę ministra ds. integracji 

europejskiej. Od listopada 1993 w dyrektor i przedstawiciel Polski w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie. Po secesji 

liberałów z Unii Wolności w styczniu 2001 przeszedł do Platformy Obywatelskiej. Od 1 października 2003 jest prezesem zarządu 

Banku Pekao SA; członek antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą Ŝydowską Fundacji im. Stefana Batorego,

fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o 

węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym 

Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu gen. Wojciecha Jaruzelskiego. 

Hanka Bielicka 

- aktorka 

Janina Mira Bier - polonofob, komunistka, agent i kolaborant sowiecki; podczas studiów działała w Zrzeszeniu Akademików 

Zydów. Wstąpiła wówczas do Komunistycznej Partii Polski. Działała na szkodę państwa polskiego i w wielkim procesie toczącym się 

przed SO w Lublinie od 12 XI do 10 XII 1937, została skazana na 8 lat więzienia. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną 

we wrześniu 1939 popierała okupacyjne władze sowieckie. Pracowała do czerwca 1941 w Sądzie Obwodowym we Lwowie, 

współpracując z sowieckią machiną ludobójczą, odpowiedzialną za śmierć wielu setek tamtejszych Polaków. Po zajęciu Lwowa przez 

Niemców wyjechała do ponoć antysemickiej Warszawy, aby ratować swe Ŝycie na polskiej ziemi i wśród Polaków, których nienawidziła, 

a nawet skazywała na śmierć we Lwowie, o czym milczy się nawet w dzisiejszej Polsce! Zydzi natomiast nie tylko Ŝe wyciągają na 

światło dzienne wszystkie grzechy Polaków wobec Zydów, ale takŜe szkalują naród polski na całym świecie - a nawet i w Polsce! - w 

oparciu o fabrykowane przez siebie kłamstwa). W 1942 nawiązała kontakt z komunistyczną PPR. Współuczestniczyła w zakładaniu i 

redagowaniu wydawnictw KC PPR: “Trybuny Wolności” i “Okólnika PPR”. Organizowała jaczejki PPR we Lwowie, Drohobyczu, 

Borysławiu, Samborze i Łodzi. W 1944 szef Wydziału Zeńskich Jednostek Bojowych komunistycznej Armii Ludowej w Warszawie. W 

pierwszych dniach maja 1944 aresztowana przez Niemców i 17 VI rozstrzelana. 

Bolesław Bierut - Rotenschwanz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

stalinowiec, komunista, agent sowiecki NKWD, 1szy - 1szy sekretarz KC PZPR, zbrodniarz PRLu; polakoŜerca, fanatycznie i 

zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, z jego osobą wiązal się kult jednostki; 

Realizował program pełnego uzaleŜnienia Polski od ZSRR. 

Odpowiada za liczne zbrodnie systemu komunistycznego w Polsce - stalinizm; od 1918 w KPP [Komunistyczna Partia Polski]. W latach 

30. aktywnie działał w Kominternie i był tajnym funkcjonariuszem NKWD. Więziony przez władze sanacyjne w Rawiczu (dzięki czemu 

udało mu się "przeczekać" stalinowskie czystki). W czasie II wojny światowej przebywał na terenie ZSRR i na polskich terenach 

okupowanych przez ZSRR. W roku 1943 roku został przerzucony do Polski, gdzie wszedł w skład Komitetu Centralnego Polskiej Partii 

Robotniczej (PPR). Od stycznia 1944 roku przewodniczący Krajowej Rady Narodowej [władza utworzona przez komunistów w czasie II 

wojny światowej]; uczuciowo związany był m.in. z Wandą Górską. Wzorem Józefa Stalina lubił pokazywać się z dziećmi [na jednej z 

fotografii trzyma na rękach Agnieszkę Holland]; syn Bieruta Jan Chyliński 

Maria Bigoszewska 

- pisarka 

Anna Bikont 

- polonofob, dywersant, oszczerca, felietonistka Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Michał Bilewicz - polonofob, dywersant, lewak, psycholog społeczny, doktorant Wydziału Psychologii UW. Były redaktor naczelny 

pisma młodzieŜy Ŝydowskiej "Jidełe" oraz dziennikarz "Słowa Ŝydowskiego". Członek zespołu "Krytyki Politycznej" - nazwa pisma 

nawiązuje do 'młodopolskiej' "Krytyki" Wilhelma Feldmana. Koordynator Centrum Badań nad Uprzedzeniami na Uniwersytecie 

Warszawskim oraz wykładowca na Wydziale Psychologii UW. W swoich badaniach koncentruje się na problematyce uprzedzeń, 

konfliktu międzygrupowego, antysemityzmu i dehumanizacji. W latach 2000-2001 redaktor naczelny Ŝydowskiego pisma "Jidełe", 

później przez kilka lat redaktor "Słowa śydowskiego". Publikował m.in. w "Krytyce Politycznej", "Kulturze i Społeczeństwie", "Lewą 

nogą", "Midraszu", "Polityce" i na portalu lewica.pl. Obecnie wiceprzewodniczący Forum Dialogu Między Narodami. 

Wilhelm Billing - polonofob, komunista, agent sowiecki, stalinowiec, członek sowieckiej partii komunistycznej WKP(b). 

Podczas II wojny światowej w pionie propagandowym komunistycznych organizacji Ŝydowsko-polskich w Związku Sowieckim. M.in. był 

współpracownikiem polskojęzycznej gadzinówki “Sztandar Wolności” wydawanej w Mińsku przed 1941, po wybuchu wojny niemieckosowieckiej 

w czerwcu 1941 był pracownikiem polskojęzycznej sekcji radia Kominternu. Działał równieŜ w Centralnym Komitecie śydów 

w ZSRR, a po wojnie w Polsce. Do 1968 członek Komitetu Centralnego PZPR. Po wojnie, od 1944, pierwszy dyrektor Polskiego Radia. 

II 1949 - V 1951 prezes Centralnego Urzędu Radiofonii, V 1951 - III 1955 wiceminister poczt i telegrafów, III 1955 - VII 1956 

wiceminister łączności. Odpowiedzialny za sowietyzację polskiej radiofonii. Po upadku stalinizmu odsunięty na boczny tor; do 1968 był 

pełnomocnik rządu do spraw wykorzystania energii atomowej. Usunięty po wydarzeniach marcowych 1968. 

Jerzy Bilski - ukończył Akademię Techniczno-Rolniczą w Bydgoszczy oraz studia doktoranckie na SGGW-Akademii Rolniczej, gdzie 

uzyskał stopień doktora nauk w roku 1983. Od 1988 mieszka w USA; autor ksiąŜek, m.in.: "Menopauza bez tajemnic"... (!! ...co 

ma wykształcenie rolnicze do menopauzy) 

ElŜbieta Binswanger-Stefańska - polonofob, dywersant, dziennikarka i tłumaczka. W Polsce publikowała m.in. w 

Ŝydokomunistycznych: "Przekroju", "Gazecie Wyborczej", "Dzienniku Polskim", "National Geographic" i "Odrze". Przez ok. 30 lat 

mieszkała w Zurichu, obecnie - w Sztokholmie. Dziennikarka i tłumaczka, felietonistka "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, 

sceptyków, gnostyków i ateistów 

Henryk Birecki 

- polonofob, komunista, dyplomata. Ambasador, przedstawiciel PRL w Organizacji Narodów Zjednoczonych

(ONZ), a następnie dyrektor departamentu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Po wydarzeniach marcowych 1968 wyjechał do 

Izraela 

Stanisław Birecki - syn Henryka, do maja 1969 redaktor w redakcji tygodnika “Forum” w Warszawie (juŜ w tak młodym wieku 

przygotowywano nowe kadry Ŝydów do przejmowania przez nich czwartej siły politycznej (mediów) w Polsce w swoje ręce!). Na fali 

wydarzeń marcowych 1968 wyjechał z rodzicami do Izraela. 

Jerzy Birnbach - polonofob, dywersant, SB-ek, zbrodniarz, osoba kierująca i koordynująca działania dezintegracyjne 

specjalnej grupy "D" SB na terenie województwa katowickiego, były naczelnik Wydziału IV w latach 1977-1983 

Izaak Birnbaum - polonofob, komunista, 1905-06 członek organizacji anarchistów-komunistów w Polsce. Wziął udział w 

rewolucji bolszewickiej w Rosji po stronie bolszewików. Od 1919 członek sowieckiej partii komunistycznej WKP(b). 1919 członek 

partyjnej Komisji Rewizyjnej w 7 dywizji 14 Armii. W sierpniu 1919 oddelegowany do roboty partyjno-dywersyjnej na terenie Polski. 

Został członkiem Komunistycznej Partii Robotniczej Polski i organizował akcje wywrotowe na terenie Łodzi podczas wojny polskobolszewickiej 

w 1920. Aresztowany w lutym 1921 i skazany na 8 lat więzienia. Zwolniony w czerwcu 1923. W grudniu 1924 wrócił do 

Związku Sowieckiego. Był kierownikiem działu w Banku Państwa w Krzywym Rogu na Ukrainie i działaczem partyjnym tamŜe. Zginął 

prawdopodobnie podczas wielkich czystek w partii przeprowadzanych przez Stalina. 

Joel MojŜesz Birnbaum 

15 sierpnia 1831 r. 

- zbrodniarz i zwyrodniały sadysta, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 

Jan Bisztyga 

- polonofob, dywersant, komuch, bliski współpracownik Leszka Millera 

Dariusz Bitner 

- powieściopisarz, autor opowiadań, szkiców literackich i ksiąŜek dla dzieci 

Maciej Bitner 

von Misesa 

- polonofob, dywersant, libertyn, globalista, stały publicysta Ŝydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut Ludwiga 

Marek (Mejlech) Bitter - komuch, zbrodniarz, pochodzenia robotniczego, członek KPP od 1928, związany z Centralną Techniką, 

zabezpieczał przejazdy i przerzuty graniczne (m.in. B. Bieruta i M. Fornalskiej). W czasie wojny w warszawskim getcie, potem więzień 

Majdanka, bandyta w lasach zamojskich. Po wojnie członek CKZP, 1951-1956 pracował w Ministerstwie Przemysłu CięŜkiego m.in. 

jako dyrektor Departamentu Inwestycji, w latach sześćdziesiątych pracował w Zakładach Elektronicznych im. F. Zubrzyckiego w 

Warszawie. 

Marta Bizoń 

- ur. Wadowice, piosenkarka, aktorka, grała rolę w antypolskim paszkwilu-filmie 'Lista Schindlera' Stevena Spielberga 

Leon Blacharski - polonofob, komuch, stalinowiec, oficer sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba 

Polsce”; wrogo ustosunkowany do Polaków, fanatycznie i zajadle nienawidził Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków; w 

1957 r. wyjechał do Izraela 

Paweł Blajer 

- publicysta Ŝydolewackiej gazety "Rzeczpospolita" 

Wojciech Blajer 

- autor ksiąŜek 

Józef Blass 

- polonofob, komuch, 

Absolwent liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). 

Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego dzieci stalinowskich 

aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic 

Nowowiejska, Piekna, Filtrowa. 

Najwazniejsza byla niespotykana w zwyklych polskich szkolach specyficzna jednolitosc spoleczno-materialno-swiatopogladowa 

srodowiska uczniowskiego: wiekszosc dzieci byla z domów komunistycznych, zwiazanych rodzinnie lub srodowiskowo ze stalinowskim i 

z komunistycznym establishmentem. 

Blass byl konsultantem, któremu amerykanski GTech za zdobyty w 2001 r. wart blisko 300 mln dol. kontrakt z Totalizatorem 

Sportowym zaplacil 20 mln dol. "Puls Biznesu" ujawnil, ze "w stanie Teksas prowadzone jest sledztwo w sprawie dziwnych umów 

konsultingowych, podpisywanych na swiecie przez GTech, lidera na rynku systemów informatycznych dla branzy hazardowej.

Najwieksza umowe podpisano z Józefem Blassem, bliskim znajomym Wiktora Markowicza, zalozycielem i bylym prezesem GTechu 

(obaj sa matematykami, wyjechali z Polski w latach 60.). Umowa dotyczy doradztwa przy zdobyciu przez GTech dziesiecioletniego 

kontraktu na obsluge online sieci lottomatów panstwowego Totalizatora Sportowego". 

Amerykanie sprawdzaja, za co GTech zaplacil Blassowi 20 mln dol. Kluczowa informacja moze okazac sie dotarcie do dwóch ludzi, 

których Blass zatrudnil w naszym kraju do, jak to okreslil, "monitorowania polskiego rzadu". 

Blass zna sie dobrze z polskimi politykami zarówno z lewicy, jak i prawicy, w tym m.in. z Aleksandrem Kwasniewskim (w 1999 r. 

Kwasniewski wreczyl mu Krzyz Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski). 

W lutym 2006 r. Blass spotkal sie z Lechem Kaczynskim jako polski emigrant znany z udzielania pomocy opozycji demokratycznej 

przed 1989 r. Wedlug "PB" prezydent Kaczynski poznal Blassa w 1999 r. w USA podczas zorganizowanej przez Blassa konferencji 

naukowej poswieconej 10. rocznicy "okraglego stolu". Byli na niej m.in. Aleksander Kwasniewski i Adam Michnik. 

W spotkaniu Lecha Kaczynskiego z Blassem w lutym 2006 r. bral tez udzial m.in. prof. Michal Kleiber, byly minister nauki i 

informatyzacji w rzadzie SLD, dzis jeden z doradców spolecznych prezydenta Kaczynskiego. 

Blass to kolega z klasy Kleibera w XIV Liceum im. Klementa Gottwalda. Kleiber i Blass dzialaja w spólce Bunge Mathematical Institute 

(BMI), polskiej placówce naukowej zalozonej w marcu 2006 r. przez Bunge, najwiekszego na swiecie producenta tluszczów roslinnych 

- choc Kleiber zaprzecza, ze lacza ich jakies interesy. 

W Polsce Bunge jest wiekszosciowym akcjonariuszem Kruszwicy, ma tez 50 proc. udzialów w Ewico (dawnej Kamie Foods). Wkrótce 

dzieki fuzji z kontrolowanymi przez Jerzego Staraka (tez absolwenta Gottwalda) Olvitem i Olvitem-Pro koncern utworzy najwieksza w 

Polsce firme produkujaca tluszcze roslinne z przychodami ponad 1,5 mld zl. Prezesem spólki jest Michal Kleiber, a szefem rady 

nadzorczej Józef Blass. 

Małgorzata Blicharz 

- skarbnik Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Warszawie 

Adolf Blicher - polonofob, szwagier Jakuba Bermana, do 1952 dyrektor firmy reŜymowej Polasco w Nowym Jorku. Przyniosła ona 

straty gospodarce polskiej na kilkaset tysięcy ówczesnych dolarów amerykańskich. Pozostał w USA. 

Małgorzata Blida 

- polonofob, dywersant, "Ciota rewolucji" obyczajowej. 

Mark Blinczykow - polonofob, komunista, agent sowiecki; od 1912 naleŜał do Ŝydowskiego Bundu w Witebsku (Białoruś). 

Wiosną 1919 zaciągnął się ochotniczo do Armii Czerwonej i, wraz z innym Zydami z Witebska, został skierowany 1 V 1919 na Front 

Zachodni, czyli do walki z powstającym niepodległym państwem polskim. SłuŜył jako zastępca kierownika Wydziału Politycznego 17 

dywizji. Po zwycięstwie Wojsk Polskich nad Armią Czerwoną, w końcu 1920 został zastępcą komisarza (ministra) ludowego pracy 

sowieckiej Białorusi. W końcu 1921 został skierowany, pod nazwiskiem Abram Lew, przez Międzynarodówkę Komunistyczną do pracy 

partyjnej w Polsce jako sekretarz partyjny w Białymstoku. Aresztowany za działalność antypaństwową i antypolską, 19 IX 1923 został 

skazany na 5 lat więzienia. Po zwolnieniu w 1928 został wybrany do KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (KPZB) w Wilnie, 

a od 1929 był członkiem Biura Politycznego KPZB; 1933-34 kierował Sekretariatem Krajowym KC KPZB. CięŜko chory, zmarł 11 XI 

1935. W PRL w 1955 prochy Blinczykowa, który w latach 1919-20 walczył w szeregach Armii Czerwonej przeciwko właśnie co 

odrodzonej Polsce i który dąŜył do oderwania od Polski Wileńszczyzny, Polesia i Podlasia (a więc i Białegostoku), przeniesione zostały 

do grobu w Alei ZasłuŜonych na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie. 

Berek Blinnenkranz - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Augustyn Bloch 

- kompozytor, organista 

Jan Bogumił Bloch - Jan Bogumił Gotlieb - "król kolei Ŝelaznych", budowniczy kolei w Królestwie Polskim i w Rosji. Lichwokrata, 

finansista w 1865 (wraz z innymi Ŝydami M. Epsteinem, Leopoldem Kronenbergiem, Adolfem Kurtzem, Władysławem Laskim i 

Lesserem Levym) wziął udział w gruntownej reorganizacji, przejęcia i judeizacji istniejącego od 1828 r Banku Polskiego. 

Grzegorz Bloch 

- stylista, pracuje z największymi "gwiazdami" "polskiego" kina i muzyki 

Ignacy Blum - polonofob, komunista, stalinowiec, genarał Ludowego Wojska Polskiego, historyk. W okresie stalinowskim przez 

długi czas szef Zarządu Propagandy Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego w stopniu pułkownika i członek zespołu 

redakcyjnego jego organu, miesięcznika “Nasza Myśl”. Na tym stanowisku udowodnił ponad wszelką wątpliwość, Ŝe jest z krwi i kości 

stalinowcem i wrogiem narodu polskiego. Tymczasem w okresie Października 1956 zmienił chorągiewkę - ze stalinowca stał się 

rzecznikiem rzekomej “demokratyzacji” WP i poparł W. Gomułkę, za co ten wynagrodził go stopniem generalskim. Jako “historyk” 

świadomie fałszował dzieje komunistycznego Wojska Polskiego. Wydał m.in. Utworzenie polskich sił zbrojnych w ZSRR (1965) i Z 

dziejów Wojska Polskiego w latach 1944-1958 (1968). 

Seweryn Blumsztajn - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, świnia Orwell'owska, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, członek KOR -

"komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), 

KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; dziennikarz, Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza", redaktor naczelny dodatku "Gazeta 

Stołeczna"; 








W młodości jeden z komunistycznych walterowców z "czerwonego harcerstwa". Później jeden z przedmarcowych "komandosów" z 

grupy Michnika. Autor polakoŜerczych napaści i stwierdzeń. 

Wojciech Błach 

- aktor 

Ewelina Błońska 


Jan Błoński 

- polonofob, dywersant, prof. historyk literatury; współzaloŜyciel Fundacji Judaica, przewodniczący rady fundacji 

Helena Bobinska z d. Brun - polonofob, komunistka, siostra Juliana Bruna, Ŝona Stanisława Feliksa Bobińskiego, w latach 

1917-37 działacza sowieckiego (1887 Warszawa - 1968 tamŜe), literatka, tłumaczka prac Juliana Marchlewskiego na język rosyjski, 

działaczka komunistyczna. Za młodu związana ze środowiskiem SDKPiL. W latach 1918-45 mieszkała w Moskwie, zajmując się 

sowietyzacją Polaków mieszkających w Związku Sowieckim. Była współredaktorem lub redaktorem szeregu pism polskojęzycznych, 

m.in. “Trybuna Komunistyczna” (1921-24), “Kultura Mas” (1929-36), “Trybuna Radziecka” (1927-31). W 1936 była kierownikiem 

literackim Państwowego Teatru Polskiego w Kijowie. W 1937 aresztowana wraz z męŜem (który został zgładzony) i trzymana w łagrze 

do 1943. W tymŜe roku zwolniona została oddelegowana przez władze sowieckie do pracy w komunistycznym Związku Patriotów 

Polskich (ZPP), pracując w redakcji pisma “Nowe Widnokręgi”, organie Związku. W 1945 znalazła się w Polsce. Była członkiem PPR, a 

następnie PZPR oraz Związku Literatów Polskich, w którym prowadziła robotę partyjną. Do jej twórczości literackiej naleŜą takie 

propagandowe pozycje/szmiry jak: Ludzie z “Czerwonego Frontu”. Powieść z Ŝycia kolektywów polskich na Białorusi z r. 1930 (Mińsk 

1932) , Wielki wychowawca mas, Feliks DzierŜyński (Mińsk 1934) Lipniacy (1948) czy Pionierzy (1951). W 1953 otrzymała nagrodę 

państwową III stopnia za powieść Soso (1953, kilka wydań do 1955) - ksiąŜkę o dziecięcych i szkolnych latach Józefa Stalina 

Chona Bobrowicki - polonofob, komunista, zbrodniarz, krawiec, działacz komunistyczny. Od 1922 w Związku MłodzieŜy 

Komunistycznej Zachodniej Białorusi w Białymstoku; następnie sekreatrz tych organizacji w Białymstoku i Wilnie. 1933-34 sekretarz 

Komitetu Okręgowego KPZB w Wilnie. ZagroŜony aresztowaniem, wyjechał do ZSRR. Po nielegalnym powrocie w 1936 kontynuował 

działalność komunistyczną w Białymstoku. 1928-31 i ponownie 1936-39 we więzieniu za działalność antypaństwową i antypolską. Po 

zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 słuŜył wiernie sowieckiej władzy okupacyjnej. Do 1941 był 

oficerem milicji sowieckiej w Białymstoku. Zasłynął z sadyzmu wobec Polaków. Zginął zaraz po napadzie Niemiec na ZSRR w czerwcu 

1941 

Maria Bobrowska 

- biuro festiwalu Kultury śydowskiej 

Artur Bodnar 

SB 

- polonofob, dywersant, komuch, uczestnik tajnych rozmów w Magdalence i "okrągłego stołu" po stronie PZPR i 

Teresa Bogucka - polonofob, dywersant, komunistka, publicystka, oszczerca i paszkwilant Ŝydokomunistycznego szmatławca 

"Gazety Wyborczej"; Absolwentka socjologii na Uniwersytecie Łódzkim. Była aresztowana za udział w wydarzeniach marca 1968 r. 

Współpracowała z Ŝydotrocksistowskim KOR-em; członek zarządu powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, 

Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta 

gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona 

zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha 

Jaruzelskiego. 

Konstanty Bogusławski - właśc. nazw. - Izenberg - polonofob, kominista, stalinowiec, działacz komunistyczny od 1916 (SDKPiL, 

następnie Komunistycznej Partii Robotnicza Polski). Do 1939 redaktor techniczny łódzkiego dziennika “Republika” i współpracownik 

“Głosu Polskiego”. W l. 30-ych wchodził do ZG Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich. W 1936 napisał sztukę Król bawełny, wystawioną w 

teatrze łódzkim. Podczas okupacji niemieckiej przebywał do sierpnia w getcie warszawskim, gdzie był pracownikiem archiwum Rady 

Zydowskiej. Po ucieczce z getta ukrywał się u polskiego gospodarza k. Warszawy. Po zajęciu wschodnich obszarów dzisiejszej Polski 

przez Armię Czerwoną udał się do Lublina i zaoferował swą współpracę reŜymowi lubelskiemu, którego nie Ŝyczył sobie naród polski; 

wstąpił do komunistycznej PPR. Od stycznia 1945 pracował w redakcji organu KC PPR “Głos Ludu”, wydawanego w Lublinie, a 

następnie w Łodzi. Tam został sekretarzem redakcji organu łódzkiego PPR - “Głosu Robotniczego”, a następnie redaktorem naczelnym 

łódzkiego “Expressu Ilustrowanego”. Od 1945 wchodził w skład zarządu Głównego Zw. Zaw. Dziennikarzy Polskich oraz był 

wiceprezesem oddziału łódzkiego tego Związku. Był wyjątkowo gorliwym stalinowcem.

Włodzimierz Bolecki 

- prof. dr hab. historyk i teoretyk literatury, autor ksiąŜek i artykułów o tematyce Ŝydowskiej 

Gustaw Alef Bolkowiak - Alef Gutman - polonofob, komunista, kolaborant sowiecki, agent NKWD; W latach młodzieńczych 

członek Ŝydowskiego harcerstwa Haszomer-Hacair. Od 1936 redaktor w agencji prasowej “Zagos”. 1938-39 sekretarz Komitetu 

Pomocy Uchodźcom (Ŝydowskim) z Niemiec. Po zajęciu ŁomŜy przez Sowietów we wrześniu 1939 agitował na rzecz przyłączenia 

etnicznie polskiej Kurpiowszczyzny w skład Sowieckiej Białorusi. W 1941 znalazł się w getcie warszawskim, gdzie w 1942 organizował 

Ŝydowski oddział komunistycznej PPR. W sierpniu 1942 wyszedł z getta i został zastępcą dowódcy (J. Rogulskiego) oddziału 

partyzanckiego GL w Okręgu Warszawskim, a następnie Okręgu Lubelskiego. 1943-44 w partyzantce sowieckiej na Wołyniu. X 1944 - 

V 1945 kierownik wydziału personalnego utworzonej przez komunistów Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej. VIII 1945 - III 1946 

szef Oddziału Zagranicznego Sztabu Głównego WP. III 1946 awansowany do stopnia podpułkownika i mianowany zastępcą attache 

wojskowego ambasady PRL w Waszyngtonie. VI 1948 - IX 1949 attache wojskowy w Belgradzie. XII 1950 - XI 1952 dyrektor dep. 

Prezydialnego NajwyŜszej Izby Kontroli (NIK). 1952-55 dyrektor gabinetu ministra w Ministerstwie Kontroli Państwowej. 1955-56 

dyrektor gabinetu wicepremiera F. Jóźwiaka w Urzędzie Rady Ministrów. 1956-58 przedstawiciel PRL w Międzynarodowej Komisji 

Nadzoru i Kontroli kolejno w KambodŜy i Laosie. XII 1958 - XI 1964 szef Oddziału Propagandy w Głównym Zarządzie Politycznym 

LWP. Członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD). 1964-69 zastępca 

sekretarza generalnego Międzynarodowej Federacji Bojowników Ruchu Oporu w Wiedniu. Odznaczony przez rząd 

Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 

1978-92 

Jacek Bombor - 

Michał Boni - Jakub Bauer - polonofob, dywersant, agent SB, Tajny współpracownik SB pseudonim "Znak"; świnia 

Orwell'owska, członek Unii Wolności, podsekretarz stanu w ministerstwie pracy i polityki społecznej w rządzie Tadeusza 

Mazowieckiego. W roku 1991 pełnił funkcję ministra pracy i polityki socjalnej w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. W latach 

1997-2001 był szefem gabinetu politycznego ministra pracy i polityki socjalnej Longina Komołowskiego w rządzie Jerzego Buzka. W 

pierwszej kadencji Sejmu był posłem z ramienia Kongresu Liberalno-Demokratycznego. 

Jerzy Boniecki - polonofob, dywersant, uciekinier z getta, współpracownik antykatolickiej, Ŝydolewackiej paryskiej "Kultury" i 

działacz Amnesty International, był zamieszkałym w Australii biznesmenem, poetą i koncesjonowanym "działaczem polonijnym". 

Jerzy Borejsza - Beniamin Goldberg - polonofob, dywersant, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i 

Polski, dyktator nad prasą i wydawnictwami w okresie stalinizmu, brat zbrodniarza UB płk. Józefa RóŜańskiego, był dyktatorem 

prasowym - był m.in. redaktorem naczelnym dziennika "Rzeczpospolita" (organu PKWN), prezesem Społdzielni Wydawniczej 

"Czytelnik" i pełnomocnikiem rządu ds. "Ossolineum". 

Jerzy W. Borejsza - Goldberg - historyk, profesor Instytutu Historii PAN, jest synem zmarlego w roku 1952 komunistycznego 

dyktatora w dziedzinie stalinowskiej kultury, Jerzego Borejszy 

Aleksandra Borek 

- mgr. Wydział Nauk Społecznych UW; Towarzystwo Polsko-Izraelskie "Nadzieja - Hatikvah" 

Bernard Borg - przed wojną pracownik firm handlowych, od 1926 członek ZMK, od 1931 w KPP, kilkakrotnie aresztowany; przed 

1939 r. agent sowiecki; 1946-1949 pracował w CSW "Solidarność", następnie w polskim ruchu spóldzielczym. Członek ZG TSKś; 



Ignacy Borkowski - polonofob, komunista, agent sowiecki, Od 1933 członek Komunistycznej Partii Polski (KPP) w Mińsku 

Mazowieckim. Na polecenie partii w 1937 wyjechał do Hiszpanii, aby brać udział w wojnie domowej po stronie komunistów; był 

Ŝołnierzem w Ŝydowsko-polskiej Brygadzie im. J. Dąbrowskiego; był wówczas takŜe członkiem Hiszpańskiej Partii Komunistycznej. Po 

przegranej komunistów przebywał w obozach jenieckich we Francji, a w styczniu 1941 wyjechał do Związku Sowieckiego. Po wybuchu 

wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 został skierowany do Międzynarodowej Szkoły Partyjnej Komitetu Wykonawczego 

Międzynarodówki Komunistycznej w Kusznarenkowie. Jesienią 1943 został zrzucony w Ŝydowskiej grupie Leona Kasmana na tereny 

polskie (Polesie, później Lubelszczyzna), aby dla Sowietów kontrolować działalność polskich grup komunistycznych i ich oddziałów 

zbrojnych. Oficjalnie był Ŝołnierzem i później dowódcą I Brygady AL im. Ziemi Lubelskiej (od tej pory uŜywał nazwiska Borkowski). Po 

objęciu władzy przez komunistów w Polsce (opartej na bagnetach sowieckich) był kolejno, w stopniu pułkownika, komendantem 

wojewódzkim Milicji Obywatelskiej (MO) w Lublinie (do lutego 1945), w Łodzi (do 1946) i w Gdańsku (do 1948). Jednocześnie 

wchodził w skład egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR) w tych miastach. 1948-51 

komendant MO m.st. Warszawy, 1951-57 inspektor główny Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (ORMO) w Komendzie Głównej 

MO, 1957-61 szef oddziału kadr KG MO. Odznaczony KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Ignacy Borkowski-Birencwajg - polonofob, komunista, stalinowiec, UBek, Od 1920 związany z ruchem komunistycznym. Za 

działalność antypaństwową był aresztowany w 1921, 1922 i 1924. W 1925 skierowany został przez partię do Francji i tam wstąpił do

Francuskiej Partii Komunistycznej, z której został wykluczony w 1937 za róŜnego rodzaju przekroczenia. Wojnę przeŜył w obozach 

jenieckich (w 1940 był Ŝołnierzem armii francuskiej). W grudniu 1946 przyjechał do Polski. 1948-53 pracownik organów 

bezpieczeństwa w Warszawie, skąd przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego. Od 1957 do 1968 redaktor w zespole 

programów dla zagranicy w Komitecie do Spraw Radiofonii “Polskie Radio” w Warszawie. 

Maciej Borkowski - 

Marek Borowski - Szymon Berman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, fanatyczny komunista, lewicowiec, świnia Orwell'owska, syn UBka, bratanek zbrodniarza NKWD; 








W 1967 roku wstąpił do PZPR, jednak po roku opuścił szeregi partii, poniewaŜ w marcu 1968 roku zaangaŜował się w protesty. W 

1975 roku ponownie wstępuje do PZPR i jest w niej az do konca 1990 r. , jest jednym z załoŜycieli Socjaldemokracji Rzeczpospolitej 

Polski w styczniu 1990 roku. W październiku 1991 został wybrany posłem. Funkcję sprawuje do teraz. W 1992 roku po rozwiązaniu 

się SdRP, został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w którym pozostał aŜ do 2004 roku. Wraz z 30-osobową grupą działaczy i 

posłów Sojuszu Lewicy Demokratycznej (m.in. Izabella Sierakowska, Jolanta Banach, Andrzej Celiński) oraz Unii Pracy (Tomasz 

Nałęcz) 26 marca 2004 utworzył nową lewicową formację polityczną o nazwie Socjaldemokracja Polska. .... 

po więcej informacji zapraszamy tu =>> http://www.polonica.net/czerwone-zyciorysy_Borowski.htm 

Wiktor Borowski - właśc. - Aron Berman - polonofob, dywersant, komuch, agent sowiecki, związany z ruchem komunistycznym 

od 1920; od 1926 członek Komunistycznej Partii Polski (KPP). 1927-29 i 1931-32 członek Centralnego Wydz. Zawodowego KC KPP. 

Sekretarz KO KPP na Górnym Śląsku (1928-29) i Radomiu (1933). 1932-33 przebywał na przeszkoleniu w ZSRR. 1929-31 i 1933-39 

przebywał w więzieniu za działalność antypaństwową i antypolską. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 

1939 współpracował z okupacyjną władzą sowiecką. Był m.in. pracownikiem politycznym Państwowych Kursów Budowlanych w Wilnie. 

Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł do Czuwaskiej Republiki Autonomicznej. W 1944 skierowany przez 

władze sowieckie do I Korpusu Polskiego w Sumach na Ukrainie. Został członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR) i był oficerem 

politycznym 4 DP. Jesienią 1944 został przydzielony do grupy politruków skierowanych do działalności polityczno-propagandowej 

wśród ludności cywilnej zajętej właśnie prawobrzeŜnej części Warszawy. Inicjator wydawania dziennika “Zycie Warszawy”, którego był 

redaktorem naczelnym do marca 1951. Po odejściu z “Zycia Warszawy” organizował redakcję dziennika “Głos Pracy”. 15 IV 1951 - 19 

XII 1967 zastępca redaktora naczelnego oficjalnego organu PZPR “Trybuna Ludu”. W styczniu 1949 zorganizował w Szkole Partyjnej 

przy KC PZPR Wydział Dziennikarski, którym następnie kierował i w którym wśród studentów dominowali zydzi, przygotowawani do 

kontroli polskich mass mediów. Jeden z inicjatorów załoŜenia Zw. Zaw. Dziennikarzy PRL i w latach 1945-47 członek jego Wydziału 

Wykonawczego, a w latach 1961-64 wiceprzewodniczący Prezydium ZG Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; odznaczony przez 

rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" 

Warszawa 1978-92. 

Aleksander Borowicz - polonofob, dywersant, doradca bl. premiera marksisty M. Rakowskiego; współzałoŜyciel i współwłaściciel 

Banku Inwestycji Gospodarczych - BIG 

Halina Bortnowska - polonofob, dywersant, redaktorka Ŝydo-katolewackiego miesiecznika "Znak"; pisze do Ŝydokomunistycznej 

"Gazety Wyborczej", działa w Ŝydowskiej grupie Wirydarz, kultura Ŝydowska i walka z "antysemityzmem", działa przy Helsińskiej 

Fundacji Praw Człowieka; współzałoŜycielka skrajnie lewicowego ROAD (= Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna); 

członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita", 

"Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie 

liczy ponad 300 członków o róŜnych przekonaniach politycznych, róŜnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia 




Bogdan Borusewicz - polonofob, dywersant, historyk, świnia Orwell'owska, koncesjonowany przez SB i PZPR 'opozycjonista', 

(istnieją podejrzenia o współpracę z tajną policją NRD - STASI); został skazany - na trzy lata więzienia - jako 19-letni uczeń liceum 

plastycznego - za druk i kolportaŜ ulotek dla trockistowskich "komandosów" Kuronia i Michnika w trakcie Ŝydowskich wydarzeń w 

marcu 1968 roku. TuŜ po ukończeniu studiów, w 1976 roku wstąpił do Ŝydo-trockistowskiego KOR-u; członek UW, obecnie 

'Demokraci'; członek powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana 

Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę 

(o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie 

Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego; jeden ze współoskarŜycieli w 

procesie Ks. prałata Henryka Jankowskiego 

Barbara Borys-Damięcka 

- reŜyser, dyr. teatru "Syrena" w W-wie

Zofia Borzymińska 

- dr., Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny 

Naftali Botwin - polonofob, komunista, zbrodniarz, agent sowiecki, terrorysta, terminator szewski. W 1922 wstąpił do 

Ŝydowskiej organizacji Cukunft związanej z Bundem. W 1923 przeszedł do Komunistycznego Związku MłodzieŜy, a w 1925 został 

członkiem Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy we Lwowie. Agent sowieckiego GPU. Po aresztowaniu komunistów W. Hibnera, W. 

Kniewskiego i H. Rutkowskiego po krwawej walce ulicznej w Warszawie 18 VII 1925, wykonał 27 VII 1925 wyrok partii na agencie 

Polskiej Policji J. Cechnowskim, który rozpracował terrorystyczną agenturę sowiecką w Polsce, zasadniczo przyczyniając się do 

wykrycia komunistycznej grupy Bagińskiego i Wieczorkiewicza. Uznany winnym zabójsta, Botwin został skazany przez sąd doraźny na 

śmierć i stracony 6 VIII 1925. Propaganda sowiecka i jej agenci w zachodniej Europie protestowali przeciwko “białemu terrorowi w 

Polsce”, ignorując fakt, Ŝe to Botwin był terrorystą. Po wojnie komuniści nazwali jedną z ulic w Rembertowie jego imieniem (nie 

zmieniono tej nazwy do 1998!) 

Tadeusz Boy-śeleński - polonofob, dywersant, pisarz, rewolucyjny liberal, stalinowiec, nihilista, kpiarz; głosiciel liberalnych 

poglądów, bezczeszczenie i szarganie świętości narodowych; krytykowany za nadmierną słuŜalczość względem komunistycznych 

władz, jest m.in. autorem kilku tekstów gloryfikujących Stalina. W październiku 1939 sowieckie kierownictwo Uniwersytetu powołało 

go na kierownika katedry historii literatury francuskiej na lwowskim uniwersytecie. W okresie okupacji sowieckiej Lwowa działał w 

"Związku Literatów 'Polskich'", publikował artykuły w Czerwonym Sztandarze, brał udział w propagandowych imprezach, za co był 

oskarŜany przez Polaków o kolaborację z sowieckim okupantem; kuzyn Kazimierza Przerwa-Tetmajera 

Jolanta Brach-Czaina - polonofob, dywersant, profesor uniwersytecki, autorka i współautorka wielu ksiąŜek z estetyki, filozofii, 

sztuki, kultury i antropologii 

Mojzesz Bradersan - polonofob, komuch, stalinowiec, członek ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, 

zatwierdzony przez Stalina 

Andrzej Braiter 

- ambasador RP, San Jose, Costa Rica 

Roman Brandstaetter - pisarz Ŝydo-katolewackiego PAXu, poeta, dramaturg i tłumacz, znawca Pisma Świętego. Urodził się w 

Ŝydowskiej rodzinie inteligenckiej jako syn Ludwika i Marii z domu Brandstaetter; kilka miesięcy po wybuchu II wojny światowej udaje 

się do Jerozolimy, tam przechodzi na wiarę katolicką. 

Kazimierz Brandys - polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, ur. w Łodzi; pisarz, brat Mariana; Przed wojną naleŜał 

do lewicowego Związku NiezaleŜnej MłodzieŜy Socjalistycznej. Podczas wojny ukrywał się w Warszawie z pomocą Polaków. 1945-50 

członek zespołu redakcyjnego reŜymowego tygodnika “Kuźnica”, którego naczelnym redaktorem był Stefan śółkiewski, a celem 

popularyzacja marksistowskiej myśli społecznej i kulturalnej. Po połączeniu się “Kuźnicy” z podobnym reŜymowym tygodnikiem 

“Odrodzenie” i powstaniu w ich miejsce “Nowej Kultury”, Brandys był w jej zespole redakcyjnym w latach 1950-52 i 1956-60. Laureat 

nagród reŜymowych (II st. w 1950 i II st. w 1955). 1970-71 wykładowca literatur słowiańskich na paryskiej Sorbonie. W 1978 opuścił 

Polskę. Jego twórczość z okresu stalinowskiego odznaczała się arbitralnymi rozstrzygnięciami ideowo-moralnymi. 

Marian Brandys 

- polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, ur. w Łodzi; pisarz, brat Kazimierza 

Edward Braniewski - właśc. nazw.- Brandsteter - polonofob, komunista, stalinowiec, generał komunistycznego LWP. Był 

współzałoŜycielem i pierwszym komendantem głównym masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce”. Później (do 

1968) komendant Wojskowej Akademii Politycznej w Warszawie. 

Katarzyna Bratkowska - dywersant, aborcjonistka, feministka; absolwentka filologii polskiej UW oraz Szkoły Nauk Społecznych 

PAN; działaczka ruchów kobiecych i krytyk literacki; współzałoŜycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, członkini składu hiphopowego 

Duldung. Wykładała na Gender Studies UW, obecnie wykłada w WyŜszej Szkole Dziennikarstwa, współorganizatorka Manif i wieców. 

W 2006 roku powołała do Ŝycia nieformalną grupę Pro Choice 2006, która to grupa została przekształcona została w Stowarzyszenie 

Same o Sobie. S.O.S.!. Działa na rzecz przywrócenia prawa do legalnej aborcji w Polsce. Inicjatorka akcji "Aborcyjny coming out". W 

roku 2006 Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza" nominowała ją do tytułu Kobieta Roku. 

Krystyna Bratkowska - polonofob, dywersant, Rada Programowa Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; skarbnik i członek 

Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita", 





giełdowego Sorrosa.

Piotr Bratkowski - 

Stefan Bratkowski - Blumstejn - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, oszczerca, paszkwilant, świnia Orwell'owska, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, 

Polaków i Polski; Jad nienawiści do "narodowców" i prawicy, tropienie rzekomych "antysemitów" idzie w parze u Bratkowskiego z 

konsekwentnym rozgrzeszaniem twórców stanu wojennego i działań postkomunistów, ciągłym wybielaniem ich intencji. 

Zygmunt Braude - polonofob, komunista, stalinowiec, prawnik, działacz komunistyczny (jeszcze sprzed wojny - KPP), 

pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1944-45 kierownik Biura Prawnego Resortu Bezpieczeństwa Publicznego; 1945-48 wicedyrektor 

Gabinetu Ministra BP; 1948-52 p.o. dyrektora Gabinetu Ministra BP. Następnie dziennikarz prasy komunistycznej. Przeszedł do 

mediów, podobnie jak większość zbirów Ŝydowskich ze stalinowskiego aparatu terroru. Po wydarzeniach marcowych 1968 wyjechał do 

Izraela. 

Kazimierz Braun - 

Michał Breitenwald 

- aktor 

Jerzy Breitkopf 

- dywersant, komuch, uczestnik tajnych rozmów po stronie PZPR i SB w Magdalence i "okrągłego stołu" 

Wojciech Brochwicz - polonofob, dywersant, ukończył Uniwersytet Jagielloński na Wydziale Prawa i Administracji. Jest 

absolwentem wielu specjalistycznych szkoleń w USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Od 1988 roku jest radcą prawnym. Był doradcą 

Ministra Spraw Wewnętrznych, Prezesa Rady Ministrów, Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Był dyrektorem w UOP, Zastępcą 

Komendanta Głównego StraŜy Granicznej oraz wiceministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji za kadencji premiera Jerzego 

Buzka. Wojciech Brochwicz, wiceszef wywiadu MSWiA w gabinecie Jerzego Buzka, wcześniej funkcjonariusz UOP, skontaktował Annę 

Jarucką z Konstantym Miodowiczem. 'Człowiek' Ryszarda Krauze, zasiada w zarządzie głównym "Prokom", pełnił rolę obrońcy 

hochsztaplera, złodzieja i krętacza Jana Kaczmarka, teŜ 'człowieka' Ryszarda Krauze. 

Szymon Broda 

- Centrum Analiz Rynku Pracy, Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku Białej 

Stanisław Brodzki - Bronstejn lub Bronsztajn 

organu KC PZPR 

- polonofob, dywersant, komunista, dziennikarz "Trybuny Ludu" - oficjalnego 

Joanna Brodzik 

- aktorka 

Stanisław Brodzki - polonofob, komunista, dziennikarz. Pochodził z bogatej, Ŝydowskiej rodziny krakowskiej. Od ok. 1934 

członek Związku MłodzieŜy Komunistycznej w Krakowie. Wkrótce potem wyjechał za granicę. Był w Wiedniu, Londynie i najdłuŜej w 

Palestynie, gdzie brał udział w działalności Komunistycznej Partii Palestyny (wg >Swiatły pracował ponoć dla polskiego wywiadu). W 

1947 lub 1948 przyjechał do Polski i został jednym z czołowych publicystów organu KC PZPR “Trybuny Ludu”. Wydał kilka broszurpaszkwili 

na marsz. J. Broz-Titę, na marsz. J. Piłsudskiego i na amerykański Głos Wolnej Polski. XII 1956 - XI 1958 był prezesem 

Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. 

Adam Bromberg - polonofob, dywersant, stalinowiec, komunista, Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we 

wrześniu 1939, poszedł na współpracę z okupacyjną władzą sowiecką. ZasłuŜył się w sowietyzacji polskiej kultury we Lwowie; 

współpracownik komunistycznej polskojęzycznej gadzinówki “Czerwony Sztandar”. Od 1943 pracował w aparacie komunistycznej 

oświaty w 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. Jednocześnie od tego samego roku działacz Centralnego Komitetu Organizacyjnego 

Zydów najpierw w ZSRR, a potem w Polsce. Czuł się więc Zydem i jako wróg Polski i Polaków pracował na rzecz zniewalania Polski 

przez Związek Sowiecki i niszczenia kultury polskiej. Członek PPR, później PZPR. Zajmował wysokie stanowiska w wydawnictwach 

PRL-u, był m.in. dyrektorem Państwowych Wydawnictw Naukowych (PWN) oraz wicedyrektorem Państwowych Zakładów Wydawnictw 

Szkolnych w Warszawie, do których ściągnął wielu Zydów, nawet takich partyjniaków-stalinowców, jak zdegradowanego po 

Październiku 1956 Stefana Staszewskiego. Członek Komitetu Redakcyjnego Wielkiej Encyklopedii PWN (wydawanej od 1962), za 

redakcję której był bardzo krytykowany. Po wypadkach marcowych 1968 wykluczony z PZPR. Otrzymał zgodę na wyjazd emigracyjny 

do Izraela (mieszkał w Szwecji). 

Jacek Bromski 

- reŜyser, scenarzysta, producent; Kieruje studiem filmowym "Zebra", a od 1988 roku jest prezesem SFP

Zygmunt Broniarek - polonofob, dywersant, komunista, felietonista, dziennikarz; Od 1950 roku (okres stalinizmu w Polsce) 

pracował jako korespondent organu KC PZPR "Trybuny Ludu". Za wyslugi odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem 

Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. 

Michał Broniatowski - polonofob, dywersant, szef polskiego oddziału Ŝydowskiej agencji Reutera, syn zbrodniarza pułkownika 

UB, SB, Mieczysława Broniatowskiego 

Mieczysław Broniatowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, stalinowiec, stalinowski zbrodniarz, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, 

pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). 1945-47 dyrektor Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) w 

Łodzi; 1947-54 p.o. dyr. Centrum Wyszkolenia MBP w Legionowie; 1954-58 dyr. Departamentu Społeczno-Administracyjnego 

Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW); 1958-64 zastępca dyr. Dep. Społeczno-Administracyjnego MSW. 

Abraham Brumberg 

- polonofob, dywersant, felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Eugenia Brun - z domu Hejman - polonofob, dywersant, stalinowiec, komunistka, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle 

nienawidziła polskości, Polaków i Polski, agent sowiecki, politruk; W ruchu komunistycznym w Warszawie od 1921; jedna z 

czołowych agentek sowieckich. W 1927 była zatrudniona w poselstwie sowieckim w Warszawie, a w latach 1931-32 ukończyła szkołę 

partyjną w Moskwie, a dodatkowe kursy w 1934. W 1936 wyjechała wraz z męŜem do Brukseli (Belgia), gdzie prowadziła 

administrację i wysyłkę wydawanego tam organu KPP “Przegląd” (1936-37). Pracowała takŜe w organizacjach Ŝydowskich w Belgii, 

m.in. w brukselskiej Radzie Stowarzyszeń Zydowskich. Po zajęciu Belgii przez wojska niemieckie w 1940, wyjechała do Francji, a 

stamtąd do ZSRR (VIII 1941). Została skierowana do sowieckiej działalności propagandowej w języku polskim (“Nowe Widmokręgi”, 

“Wolna Polska” w Moskwie oraz polski program radia w Saratowie). Jesienią 1945 przyjechała do Polski, zostając naczelnikiem 

wydziału w Departamencie Prasy Ministerstwa Spraw Zagraniczych (II 1946 - IV 1947). IV 1947 - VIII 1949 w Nowym Jorku 

zorganizowała Polską SłuŜbę Informacyjną i objęła stanowisko zastępcy dyrektora. VIII 1949 -III 1950 zastępca naczelnika Wydz. 

Organizacji Międzynarodowych w MSZ. III 1950 - 1953 kolejno dyrektor działu społecznego, biura listów i “Fali 49” w Polskim Radio w 

Warszawie. 1953-54 sekretarz polskiej delegacji w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei. 1954-55 kierownik redakcji 

telewizji polskiej. 1955-57 redaktor w redakcji “Zycia Partii”. 1958-67 współpracowała z Zakładem Historii Partii przy KC PZPR; 

odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny m.in. KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny 

działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Julian Brun - polonofob, komunista, szwagier Józefa Unszlichta; działacz komunistyczny, publicysta, krytyk literacki, 

nieprzejednany przeciwnik niepodległości Polski. 1905-08 działacz SDKPiL w Warszawie. W 1908 wyjechał z Polski, przebywając 

głównie we Francji i Bułgarii. Do Polski wrócił w 1919 i wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Stał się 

jednym z teoretyków i czołowych działaczy partii. Współredaktor “Nowego Przeglądu”. 1923-25 członek KC, a w latach 1930-38 

zastępca członka KC KPP. 1920-21 więziony za prosowiecką działalność. Aresztowany ponownie 8 VIII 1924 za działalność 

antypaństwową i skazany na 8 lat więzienia. W lutym 1926 w drodze wymiany więźniów politycznych wyjechał do ZSRR. W 1927 

został korespondentem sowieckiej agencji prasowej TASS w ParyŜu, jednak jeszcze tego samego roku został wydalony z Francji. 

1927-29 korespondent TASS w Wiedniu. Jako sowiecki dziennikarz szkalował w prasie europejskiej kraj, w którym się urodził (J.A. 

Starostecki). 1936-38 kierował ośrodkiem wydawniczym KC KPP w Brukseli. W 1940 internowany przez władze belgijskie, został 

przewieziony do obozu St. Cyprien we Francji, z którego uciekł. W czerwcu 1941 wraz z ewakuowanymi pracownikami ambasady 

sowieckiej w Vichy wyjechał do ZSRR. Został skierowany do sowieckiej machiny propagandowej w języku polskim (polska redakcja 

przy radiostacji ukraińskiej w Saratowie 1941-42). Jego spuścizna propagandowa obejmuje ponad 200 pozycji 

Stefania Brun - z domu Unszlicht - polonofob, komunistka, siostra Józefa Unszlichta, pierwsza Ŝona Juliana Bruna; działaczka 

komunistyczna. Od 1903 działała w Warszawie w szeregach SDKPiL. W Krakowie w 1912 wyszła za mąŜ za Juliana Bruna i wraz z nim 

przebywała na emigracji do 1919. Po powrocie do Polski wstąpiła w szeregi KPP. W 1926 wyjechała wraz ze zwolnionym z więzienia 

męŜem do Moskwy. W latach 1926-28 z nim w Niemczech, ParyŜu i Wiedniu. W 1928 wróciła do Moskwy, a w 1930 rozwiodła się z 

męŜem. Do 1937 pracowała jako kierownik Sekretariatu Przedstawicielstwa KPP przez Międzynarodówce Komunistycznej. We 

wrześniu 1938 aresztowana i zesłana do łagru. W 1945 zwolniona z łagru i skierowana do budowy komunistycznej Polski. Wstąpiła do 

PPR. Jednak nabyta w łagrze choroba uniemoŜliwiła jej aktywną pracę w szeregach partii. Tłumaczyła więc na język polski dzieła 

klasyków marksizmu. 

Włodzimierz Brus - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, 

komunista, ekonomista marksistowski, działacz komunistyczny, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i 

Polski, zbrodniarz okresu stalinowskiego w PRL; Zaraz po wojnie oficer LWP, w wieku dwudziestu paru lat jako oficer polityczny 

został majorem, pracownik propagandowy Ministerstwa Obrony Narodowej; a po oddelegowaniu na uczelnię w wieku zaledwie 28 lat 

(w 1949 r.) błyskawicznie został profesorem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki; 

Był członkiem zespołu redakcyjnego organu teoretyczno-politycznego Głównego Zarządu Politycznego WP “Nasza Myśl”. Skierowany 

następnie do pionu naukowego PZPR. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego; kierownik Wydziału Ekonomii Politycznej. Członek PZPR. 

Stalinowiec, który w 1956, prawdopodobnie z pobudek czysto koniunkturalnych, zamienił się w neofitę-liberała. Gorąco popierał 

równieŜ frakcję “Puławian” - Ŝydów w PZPR, dąŜącą do zachowania przewodniej roli Ŝydów w partii i rządzie. Sfrustrowany kurczeniem 

się tych wpływów po 1956, przeszedł na pozycje antyreŜymowe. Wróg Polski, Polaków i Kościoła katolickiego. W 1967 określił 

bezzasadnie ówczesnego prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego jako “przywódcę najbardziej reakcyjnego Episkopatu w 

Europie” (Andrzej Albert). Po wydarzeniach marcowych 1968, 25 III t.r. usunięty z zajmowanego stanowiska, po czym otrzymał zgodę 

na wyjazd emigracyjny do Izraela (mieszka w Anglii). 

MąŜ ppłk. Heleny Wolińskiej-Brus - Ochsmann, zbrodniarki - ludobójczyni, prokurator i morderca sądowy, zbrodniarz UB; na stałe 

obydwoje od lat 60-tych mieszkają w Angii, ...i otrzymują wysokie emerytury z Polski za zbrodnie popełnione na Polakach.

Mirosław Brych 

- polonofob, dywersant, prawnik, przyjaciel Ireneusza Sekuły, obrońca hochsztaplera Bagsika 

Ernest Bryll 

- poeta, pisarz, dziennikarz i tłumacz; w latach 1991-95 Bryll był Ambasadorem RP w Republice Irlandii 

Julia Brystygier - Julia Brustiger - pseudonim Luna, nazywana “krwawą Luną”, wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i 

Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, zwyrodniala zbrodniarka UB, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle 

nienawidziła polskości, Polaków i Polski, dyrektor Departamentu Politycznego MBP; pochodziła z ortodoksyjnej rodziny, uŜywającej na 

co dzień języka jidysz, działaczka komunistyczna, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB), ludobójca. 1928-29 nauczycielka historii 

w Ŝydowskim gimnazjum C. Epstejna i w Ŝydowskim seminarium nauczycielskim “Tarbuth” w Wilnie. Od 1927 naleŜała do 

Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy (a nie KPP!), która dąŜyła do oderwania Galicji Wschodniej i Wołynia od Polski. W 1931 była 

redaktorem legalnego tygodnika partyjnego “Przegląd Współczesny” we Lwowie. Do 1937 działała w jaczejkach partyjnych we Lwowie, 

Przemyślu, Drohobyczu, Stryju i Samborze. 3 IV 1937 aresztowana za działalność antypaństwową i antypolską i skazana na 2 lata 

więzienia (zwolniona 2 IV 1939). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną, współpracowała z sowieckimi władzami 

okupacyjnymi. Pracowała w lwowskiej Radzie Związków Zawodowych i jako sekretarz Komitetu Obwodowego Międzynarodowej 

Organizacji Pomocy Rewolucjonistom oraz współpracowała z lokalną polsko-komunistyczną gadzinówką “Nowe Widnokręgi”. Po 

wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekła aŜ do Samarkandy (Uzbekistan). Stamtąd została oddelegowana przez 

władze sowieckie do tworzonego stalinowskiego Związku Patriotów Polskich w Moskwie, obejmując funkcję sekretarza Prezydium ZG 

ZPP, a kilka dni później kierownika działu personalno-organizacyjnego i zast. sekr. Prezydium ZG ZPP. Od 1944 posłanka do 

komunistycznej Krajowej Rady Narodowej (1944-47). Po przyjeździe do Polski, w grudniu 1944 rozpoczęła pracę w aparacie 

komunistycznego terroru. 1945 kierownik Wydziału III Departamentu I Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1945-50 p.o. 

dyrektora Dep. V (polityczny: nadzór nad organizacjami społ., polit., Kościołem katolickim, środowiskami twórczymi) MBP i w latach 

1950-54 dyrektor tego Departamentu, a następnie w Komitecie d/s Bezpieczeństwa Publicznego do 15 XI 1956. Znana sadystka - 

znęcała się seksualnie nad więźniami politycznymi, za co zapewne została odznaczona m.in. Orderem Sztandaru Pracy I kl. 1960 pod 

nazwiskiem Julia Prejs wydała powieść Krzywe litery. 

Jan Brzechwa - Jan Wiktor Lesman - poeta, bajopisarz; Stryjeczny brat innego poety, Bolesława Leśmiana; współpracował z 

systemem stalinowskim i komunistycznym 

Alfred Budner 

- poseł na Sejm z listy Samoobrony 

Anna Budzyńska 


Celina Budzyńska - Brun 

- polonofob, komuch, wykładowca Centralnej Szkoły KC PPR, PZPR 

Regina Budzyńska - z domu - Habergryc - polnofob, komunistka, ur. Łódź, działaczka komunistyczna. Od 1919 działała w 

szeregach Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPP) w Warszawie. Aresztowana na początku 1920 za działalność wywrotową, w 

drodze wymiany więźniów politycznych wyjechała w maju t.r. do Rosji Sowieckiej. Wstąpiła do partii sowieckiej i pracowała w 

“polskich” organizacjach komunistycznych w Moskwie i Piotrogrodzie (Petersburgu), w przedstawicielstwie sowieckim w Rydze (Łotwa) 

i Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie (1922-24). W 1924 skierowana do pracy partyjnej w 

Polsce, dokąd przyjechała nielegalnie wraz z H. Steinem-Kamieńskim i Z. Unszlicht-Osińską i weszła w skład Tymczasowego 

Sekretariatu Krajowego. Jednocześnie działała w jaczejkach partyjnych na terenie Warszawy, Łodzi i Zagłębia Dąbrowskiego. 1926-27 

na przeszkoleniu w Instytucie Czerwonej Profesury w Moskwie. W tym czasie w Związku Sowieckim rozpoczęła się walka między 

Ŝydami a nie-Ŝydami o wpływy w partii i rządzie. Budzyńska, oczywiście, popierała frakcję Ŝydowską, tzw. grupę opozycyjną G. 

Zinowjewa. W XII 1927 wykluczona z partii sowieckiej i wydalona z Moskwy; przebywała w Archangielsku, a następnie w Charkowie. 

Po potępieniu grupy Ŝydowskiej Zinowjewa i trockizmu w 1930 ponownie przyjęta do partii. W 1931 powróciła do Moskwy i pracowała 

jako wykładowca na uczelniach, następnie jako redaktor w wydawnictwie państwowym. Autorka takich propagandowych publikacji jak: 

Lenin - zbiorek dla młodzieŜy (ok. 1924) czy O ruchu wolnomyślicielskim w Polsce (Mińsk 1932). W styczniu 1935 aresztowana i 

skazana na 5 lat łagru za popieranie opozycyjnych grup Ŝydowskich w partii. Zlikwidowana w ZSRR w 1937. 

Piotr Józef Buechner - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, Na początku lat 90. uchodził za cudowne dziecko "polskiego" 

kapitalizmu, dziś słychać o nim tylko przy okazji konfliktów z załogami kontrolowanych przez niego fabryk. Studiował w Polsce i 

Szwajcarii. W latach 70. był szefem marketingu w koncernie Rhone-Poulenc, a od 1975 r. prowadził w Bazylei własną firmę 

(doradztwo i handel farmaceutykami). 

Po powrocie do Polski w 1979 r. został szefem oddziału szwajcarskiej firmy Solco Basel. Obecnie jest prezesem zarządu i 

współwłaścicielem Metalexportu, w którym za pośrednictwem firmy Mex-Invest kontroluje 90,8 proc. akcji. Metalexport stał się spółką 

holdingową (ma handlowe firmy w USA, Wielkiej Brytanii i we Włoszech, biuro w Moskwie), zajmującą się sprzedaŜą wyrobów 

zaleŜnych od niej fabryk. Część z nich jest powaŜnie zadłuŜona. We wrześniu 2004 r. Metalexport sprzedał zagranicznemu 

inwestorowi Haco znajdującą się w upadłości Odlewnię Koluszki (za 15 mln zł), ale nabywcy wciąŜ nie moŜe znaleźć zadłuŜona na 100 

mln zł spółka Metalexportu - Fabryka Przyrządów i Uchwytów Bison-Bial w Białymstoku. Przychody firm z grupy Metalexport w 2004 r. 

wyniosły około 450 mln zł. Büchner i zaleŜna od niego spółka CLiF Investment mają teŜ 65 proc. akcji Centrum Leasingu i Finansów 

SA. W grudniu 2001 r. sąd ogłosił upadłość tej spółki leasingowej, ale Sąd NajwyŜszy w maju 2003 r. uznał, Ŝe decyzję o upadłości 

podjęto z naruszeniem prawa. Dziś CLiF walczy w sądach o 150 mln zł od banków, które doprowadziły do jego upadłości. 

Spółka pozwała skarb państwa za bezprawne ogłoszenie jej upadłości, domagając się 98 mln zł odszkodowania. CLiF usiłuje teŜ

wznowić przerwaną na ponad rok działalność gospodarczą (w 2004 r. spółka zanotowała 5 mln zł zysku netto). Büchner najczęściej 

przebywa w Szwajcarii, którą podaje jako oficjalne miejsce zamieszkania. 74 na liście 100 najbogatszych zydaków tygodnika "Wprost" 

z majątkiem 220 mln zł. 

Ryszard Bugaj - Izaak Blumfeld - polonofob, dywersant, lewak, "socjaldemokrata", libertyn, świnia Orwell'owska, 

koncesjonowany "opozycjonista", były przewodniczący Unii Pracy 

Maciej Bugaj 

- dywersant, sekta "Polski Kościół Dialogu" 

Zbigniew Bujak - polonofob, dywersant, komunista, ultralewicowiec, koncesjonowany przez PZPR i SB "opozycjonista", 

lewy syn rabina Małachowskiego, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski; członek Rady Politycznej 

Unii Wolności - Partia Demokratyczna; W 1990 roku jeden z przywódców skrajnie ultralewicowego ugrupowania dawnej lewicy laickiej 

ROAD. Polityczny wychowanek Kuronia, wyróŜniał się skrajną gorliwością w tropieniu rzekomego "polskiego antysemityzmu", 

nacjonalizmu, ksenofobii etc. 

Typ działacza-papugi, o poglądach stanowiących lustrzane odbicie poglądów Kuronia, Geremka i Michnika; sprzedał legitymację 

"Solidarności" na aukcji, zorganizowanej przez Ŝonę gen. Czesława Kiszczaka; członek zarządu antypolskiej, powiązanej z masonerią 

i światową finansjerą Ŝydowską Fundacji im. Stefana Batorego, zaloŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta George'a 

Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 

maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu gen. Wojciecha Jaruzelskiego. 

W dziennikach byłego premiera PRL Mieczysława F. Rakowskiego (pod datą 5 listopada 1984 r.) znalazł się taki zapisek: "Informacja 

od Urbana. Resort spraw wewnętrznych wie, gdzie jest Bujak, ale nie zdejmuje go, poniewaŜ słuŜy za kanał do przerzucania naszych 

agentów. Nie wiem, jak to robią, ale tak właśnie mi powiedział"; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu 

polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Katarzyna Bujakiewicz 

- aktorka 

Małgorzata Buk 

- polonofob, aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce 

Michał Bukojemski 

- polonofob, dywersant, reŜyser, tematyka Ŝydowska, współpracuje z śydowskim Instytutem Historycznym 

Abram Bukowicz - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, działacz komunistyczny. Zmobilizowany do Wojska 

Polskiego podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920, przeszedł na stronę Armii Czerwonej. Walczył w jej szeregach do końca wojny 

polsko-bolszewickiej (X 1920), po czym osiadł w Witebsku, a następnie w Piotrogrodzie (Petersburgu). W 1923 rozpoczął studia w 

Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie, a w 1924 został członkiem sowieckiej partii 

komunistycznej WKP(b). W 1929 wysłany nielegalnie jako agent do Polski. Działał w Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która 

dąŜyła do oderwania od Polski ziem północno-wschodnich, włącznie z Wilnem i Białymstokiem. Aresztowany w Wilnie lipcu 1930, 

został skazana na 3 lata więzienia. Po wyjściu z więzienia w 1934 działał w Białymstoku (takŜe w związkach zawodowych). W marcu 

1936 wysłany do obozu w Berezie Kartuskiej (do VII 1937) i ponownie w marcu 1939. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię 

Czerwoną we wrześniu 1939 został działaczem partyjnym w Komitecie Obwodowym sowieckiej partii w Białymstoku; prześladował 

Polaków i polskość w tym mieście. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zgłosił się do Armii Czerwonej; był 

oficerem zawodowym, w stopniu podpułkownika, do 1956. Wierny ideałom KPZB (oderwania od Polski Ziem Wschodnich), nie wyjechał 

do Polski w nowych granicach, ani podczas pierwszej repatriacji (1944-48), ani podczas drugiej (1956-58), chociaŜ pochodził z 

Zamościa. 

Mirosława M. Bułat - polonofob, aktywistka Ŝydowska, absolwentka teatrologii na UJ, obecnie adiunkt w Katedrze Teatru UJ, 

stypendystka Center for Advanced Judaic Studies w Filadelfii, autorka artykułów na temat historii teatru Ŝydowskiego oraz polsko- 

Ŝydowskich kontaktów kulturowych w dziedzinie teatru, członek załoŜyciel Polskiego Towarzystwa Studiów śydowskich; wykładowca 

języka jidysz, tematyka Ŝydowska, "Midrasz" 

Juliusz Burgin - polonofob, dywersant, komunista, agent i kolaborant sowiecki, zbrodniarz UB, syn MojŜesza, malarz 

pokojowy, ślusarz, działacz komunistyczny, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Od 1925 członek Związku MłodzieŜy 

Komunistycznej i od 1927 członek Komunistycznej Partii Polski (KPP) w Warszawie; pracował w Wydziale Propagandy i Agitacji. W 

1928 działał w Krakowie, w 1929 w Dąbrowie Górniczej, 1933-35 i 1935-36 ponownie w Warszawie, w 1935 w Katowicach i w 1936 w 

Łodzi (sekretarz KO KPP). W grudniu 1935 kierownictwo KPP powierzyło mu rzecz niewykonalną w warunkach polskich: uczynienie z 

Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR) organizacji masowej, współdziałającej z wszystkimi lewicowymi 

organizacjami w Polsce; był wówczas współorganizatorem pisma MOPR-u “Oblicze Dnia” oraz uczestniczył w przygotowaniu Kongresu 

Pracowników Kultury we Lwowie (V 1936) 1926, 1928, 1928-29, 1929-33, 1935 i 1936-39 w więzieniu za działalność 

antypaństwową. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współpracował z okupantem sowieckim, m.in. 

był w redakcji polsko-komunistycznej gadzinówki “Sztandar Wolności” w Mińsku. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 

1941 Ŝołnierz Armii Czerwonej. Jako agent Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie został w lipcu 1943 skierowany do 1 Dywizji 

im. T. Kościuszki. Od listopada 1944 szef Wydziału Politycznego w 1 Korpusie Pancernym II Armii WP. VI 1945 - VI 1947 naczelnik 

Wydziału II Samodzielnego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). 1947 -1948 redaktor naczelny “Głosu Ludu”. 1948-49 

dyrektor Gabinetu Ministra Bezpieczeństwa Publicznego. 1949-50 szef I Inspektoratu Ministerstwa Obrony Narodowej. II 1950 - VII

1951 pierwszy ambasador PRL w Chinach i od IX 1950 w komunistycznej Korei. VII 1951 - II 1957 wiceminister transportu drogowego 

i lotniczego. 1959-63 prezes Spółdzielni Wydawniczej “KsiąŜka i Wiedza” w Warszawie. 1964-71 redaktor naczelny ideologicznego 

pisma PZPR “Nowe Czasy”. WspółzałoŜyciel i sekretarz generalny Tow. Przyjaźni Polsko-Chińskiej i członek prezydium Stowarzyszenia 

Ateistów i Wolnomyślicieli; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny 


Benjamin Bursztejn - polonofob, dywersant, syjonista, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i 

Polski, działacz Poalej Syjon w Wilnie; powiedział prasie litewskiej, Ŝe "przyłączenie Wilna do Litwy to triumf idei sprawiedliwości 

historycznej" (Piotr Łossowski, Litwa a sprawy polskie 1939-1940, Warszawa 1985) 

Tomasz Busz - 

Jerzy Buzek - polonofob, dywersant, agent SB, mason, świnia Orwell'owska, volksdeutsch-"europejczyk", ojciec przedwojenny 

komunista i internacjonalista - ówczesny globalista, mason w latach II Rzeczpospolitej; Jerzy Buzek uwaŜa, Ŝe "nikt nie udowodnił", 

iŜ doszło do nieprawidłowości przy prywatyzacji PZU największego polskiego ubezpieczyciela; Eurodeputowany 

Marcin Byrski 

- aktywista Ŝydowski, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce 

Tadeusz Byrski 

- polonofob, dywersant, komunista, uczestnik spotkań „Klubu Krzywego Koła" 

„Klub Krzywego Koła" - Klub ten zaczął się formować w pierwszej połowie 1955 r. za zgodą i poparciem płk Julii Brystygier, 

kierującej wówczas jednym z departamentów Ministerstwa d/s Bezpieczeństwa Publicznego. Syn Julii Brystygier, plastyk Michał 

Brystygier, był jednym z pierwszych sympatyków Klubu. W grudniu 1955 r. grupa załoŜycieli Klubu (Garzteccy, Król, Sufin i Perlman) 

prezentowała swą działalność i zamierzenia w piśmie przesłanym do rąk Jakuba Bermana i Jerzego Morawskiego, a nadto prowadziła 

bezpośrednie rozmowy ówczesną przewodniczącą Zarządu Głównego ZMR Heleną Jaworską. W następstwie tych kroków, Klub zaczął 

rozwijać w pełni juŜ oficjalną działalność, podjął bliską współpracę z tygodnikiem „Po prostu" i uzyskat stały kontakt z władzami 

partyjnymi, które do współdziałania z Klubem wyznaczyły Henrykę Broniatowska, b. oficera I Armii WR a wówczas redaktora 

wydawnictwa „Iskry". Broniatowska po pewnym czasie została członkiem Klubu i wspierała narastające w nim poglądy 

rewizjonistyczne. 

...Najliczniejszą grupę członków Klubu (ponad 50 osób) stanowili dziennikarze, literaci i publicyści. Drugą liczną grupą byli 

socjologowie (około 50 osób). Pozostałe, mniej liczne grupy, to ekonomiści, prawnicy, historycy, plastycy i inni. W działalności Klubu, 

z reguły jako uczestnicy zebrań i dyskusji, brali takŜe udział niektórzy studenci Uniwersytetu Warszawskiego, m.in. Karol 

Modzelewski, Jacek Kuroń, Jadwiga Lewicka, Janina Frenzel, Jakub Karpiński i inni. Spośród uczniów szkół średnich na 

zebrania Klubu przychodził Adam Michnik. Sympatykiem Klubu byt równieŜ Antoni Zambrowski. 

W kierownictwie Klubu stopniowo coraz mocniejszą pozycję zajmowali rewizjoniści i reakcjoniści. Zarząd Klubu powołany w kwietniu 

1961 r. tworzyli Paweł Jasienica (Lech Beynar), Aleksander Małachowski, Jan Józef Lipski, Marta Miklaszewska-Będkowska, 

Jerzy Duracz, Tadeusz Byrski i Witold Jedlicki. Wokół nich skupiła się grupa członków i sympatyków Klubu znanych ze 

szczególnie zdecydowanych rewizjonistycznych i reakcyjnych poglądów. W grupie tej byli m.in.: Anna Rudzińska, Wojciech 

Ziembiński, Jan Wolski, Jan Olszewski, Aniela Steinsberg, Jerzy Jedlicki, Jan Wyka, Jerzy Kornacki, Ludwik Hass, Filip 

Istner, Leszek Kołakowski i Bronisław Baczko. 

Choć Klub uległ likwidacji w dniu 1.02.1962 r. - wielu jego członków nie przestało działać. Większość z nich przeszło do innych klubów 

i stowarzyszeń, głównie zaś do: Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Towarzystwa Kultury 

Moralnej, Klubu Inteligencji Katolickiej, Klubu Dobrej Roboty, a takŜe do Klubu Członków środowiska „śycie". 

Andrzej Byrt - Tajny Współpracownik, agent SB, w latach 80. dyrektor Międzynarodowych Targów Poznańskich, później radca 

handlowy w Belgii i wiceminister współpracy gospodarczej z zagranicą; w latach 1995-2001 po raz pierwszy był ambasadorem w 

Niemczech, po powrocie do kraju został doradcą prezydenta Kwaśniewskiego, następnie wiceministrem spraw zagranicznych, w 2002 

r. powrócił na placówkę do Berlina. W oświadczeniu lustracyjnym przyznał się do współpracy z organami bezpieczeństwa PRL. 

- 


C 

Cabaj -

Agnieszka Cahn 

- Stowarzyszenie Wspólnota Myślenice, Forum śydów Polskich 

Alina Cała 

Historyczny 

- polonofob, oszczerca, dywersant, aktywistka Ŝydowska, dr., historyk, Dział Naukowy, śydowski Instytut 

Wojciech Cejrowski 

- podróŜnik, osobowość telewizyjna, dziennikarz radiowy, kpiarz 

Andrzej Celiński - polonofob, komunista, dywersant, związany z Socjaldemokracją Polską, wcześniej z SLD i Unią 

Demokratyczną; jako instruktor harcerski blisko współpracował z Antonim Macierewiczem i Piotrem Naimskim; Był członkiem KOR - 

Ŝydokomuna-trockiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, 

KPD(Niemiec), MOPRu.]; W latach 1988-1990 był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie oraz uczestnikiem obrad 

Okrągłego Stołu. W latach 1989-1993 był senatorem związanym z Obywatelskim Klubem Parlamentarnym, potem z Unią 

Demokratyczną. W latach 1993-1994 był wiceprzewodniczącym Unii Demokratycznej. 

W 1999 roku związał się z SLD, później został wiceprzewodniczącym partii. Do Sejmu IV kadencji (2001-2005) został wybrany w 

okręgu wyborczym numer 20 (Warszawa II). Od 19 października 2001 roku do 6 lipca 2002 roku był ministrem kultury w rządzie 

Leszka Millera. W marcu 2004 wraz z Markiem Borowskim współtworzył partię Socjaldemokracja Polska. W latach 2004-2005 zasiadał 

w Sejmowej Komisji Śledczej zajmującej się sprawą Orlenu. 

23 września 2006 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 

wyborach samorządowych 2006 wybrany na radnego Sejmiku Województwa Mazowieckiego; zbrodniarz - uczestnik porozumienia 

ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Stanisław Celmer - dyrektor Departamentu Reklamy Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (11.2004). 

Grzegorz Cenkier - zastępca Dyrektora Biura Strategii i Współpracy z Zagranicą Poczty Polskiej (08.2001). 

Katarzyna Cerekwicka 

- piosenkarka 

Anna Chaber 


Ferdynand Chaber - polonofob, dywersant, stalinowiec, zbrodniarz okresu stalinowskiego, w 1945 roku został skierowany 

do pracy w cenzurze PRL. Został Kierownikiem Wydziału w Centralnym Biurze Kontroli Prasy w II Departamencie Ministerstwa 

Bezpieczeństwa Publicznego. Wkrótce został przeniesiony do pracy w Komitecie Centralnym PPR, jako zastępca kierownika Wydziału 

Propagandy 

Jakub Chabik - polonofob, dywersant, lewak, prowokator, volksdeutsch-"europejczyk", kpiarz i pajac, pisuje "donosy" na 

siebie, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski; absolwent Informatyki Politechniki Wrocławskiej. W 

latach 1993-1994 był stypendystą na Staffordshire University, Wielka Brytania. Od 1996 pracuje w poznańskiej firmie Dantek sp. z 

o.o., tworzącej systemy biblioteczne na rynki skandynawskie. Od 1995 roku współpracuje z tygodnikiem "Computerworld". Od 2000 

roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Informatycznego. 

Józef Chajn - polonofob, dywersant, zastępca dyrektora śydowski Instytut Historyczny ; syn stalinowskiego zbrodniarza Leona 

Chajna; sekretarz wpływowej antypolskiej Fundacji Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego globalistę i hochsztaplera 


Leon Chajn - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

kolaborant i agent sowiecki; polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, komunista, publicysta, 

mason; dziennikarz, mgr praw (UWarsz.), historyk, działacz komunistyczny. Od 1928 członek Związku MłodzieŜy Komunistycznej, a 

jednocześnie Związku NiezaleŜnej MłodzieŜy Socjalistycznej, potem Organizacji MłodzieŜy Socjalistycznej “Zycie”. 1930-32 

współzałoŜyciel i prezes Akademickiego Stowarzyszenia Wolnomyślicieli UW. Adwokat w Warszawie od 1933. Od 1933 członek 

Komunistycznej Partii Polski. Od listopada 1936 do lutego 1937 zorganizował nielegalny wyjazd z Polski kilkudziesięciu Ŝydowskich i 

polskich ochotników do republikańskiej armii Hiszpanii. W kwietniu 1939 wybrany został dyrektorem Zydowskiego Tow. 

Krajoznawczego w Warszawie. Po zajęciu Warszawy przez Niemców we wrześniu 1939 udał się na wschodnie tereny Polski (najbliŜsza 

rodzina zginęła w czasie okupacji hitlerowskiej), które w porozumieniu z Hitlerem zajął Stalin. Poszedł na współpracę z okupacyjnymi 

władzami sowieckimi. Najpierw był przewodniczącym sowieckiej rady miejskiej (burmistrzem) miasteczka Hoszcza na Wołyniu, później 

współorganizował sowieckie władze gospodarcze w Stanisławowie i na koniec (od października 1940) był sowieckim radcą prawnym we 

Lwowie. Współpracował z okupacyjnymi władzami sowieckimi (co samo w sobie było zdradą stanu) kiedy one niszczyły fizycznie 

Polaków i polskość na Ziemiach Wschodnich RP. Na początku 1941 złoŜył podanie o przyjęcie go w poczet członków sowieckiej partii 

komunistycznej - WKP(b). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 najpierw był w Armii Czerwonej, a następnie w 

Baszkirskiej Republice. W 1943 z polecenia Moskwy został przewodniczącym zarządu baszkirskiego okręgu komunistycznego Związku 

Patriotów Polskich, a następnie władz centralnych ZPP. W czerwcu 1944 został oficerem politycznym w 1 Armii Wojska Polskiego w

ZSRR. Odkomenderowany na wniosek Centralnego Biura Komunistów Polskich w ZSRR, został zastępcą redaktora naczelnego organu 

prasowego Rady Wojennej “Do Broni”, którym był do końca lipca 1944. 

Na polecenie komunistycznej PPR, od sierpnia 1944 brał udział w organizowaniu rzekomo niezaleŜnego Stronnictwa Demokratycznego 

(SD), w którym był wtyczką komunistyczną. SD oczywiście poparło program polityczny komunistów z PKWN. 1944-61 sekretarz 

generalny CK SD, 1961-65 wiceprzewodniczący CK SD, a 1965-69 członek CK SD. W latach 1944-65 piastował szereg stanowisk 

państwowych: 1944-49 wiceminister sprawiedliwości, 1949-52 wiceprezes NajwyŜszej Izby Kontroli; 1953-57 wiceminister pracy i 

opieki społecznej; 1957-65 członek Rady Państwa; 1965-76 dyrektor Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych w Warszawie. 

1944-47 poseł do Krajowej Rady Narodowej, w latach 1947-69 do Sejmu PRL. Chajn był współzałoŜycielem w 1944 Towarzystwa 

Przyjaźni Polsko-Radzieckiej i członkiem jego władz. Wydał m.in.: Materiały do historii klubów demokratycznych i Stronnictwa 

Demokratycznego w latach 1937-1939 (t. 1-2 1964), Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej (1975) oraz tendencyjnie ujęte 

wspomnienia Kiedy Lublin był Warszawą (1964); odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem Komandorskim z Gwiazdą 

Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92; ojciec Józefa 

Zygmunt Chajzer - polonofob, dywersant, dziennikarz, ob. 'Na zawsze razem' TV Polsat; Przez 15 lat był dziennikarzem 

"Sygnałów Dnia", później przez 8 lat kierował redakcją "Czterech Pór Roku". Podczas imprez plenerowych "Lata z Radiem" tworzą z 

Romanem Czejarkiem zgrany duet. Prowadził równieŜ programy telewizyjne: "Idź na całość" (Polsat), "Ananasy z mojej klasy" (TVN) 

oraz "Chwila prawdy" (TVN). 

E. Charęza - członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej we Wrocławiu 

Kamila Chilińska - Halpern - 

Janina Chim 

- polonofob, dywersant, Ŝydowski hochsztapler, złodziej, księgowa FOZZ 

Oliwia Chłodecka 


Hubert Chłopicki 

- Forum śydów Polskich 

Tomasz Chmal - polonofob, dywersant, prawnik, od 2000 r. pracuje w kancelarii prawnej White and Case w Warszawie. 

Specjalizuje się w prawie energetycznym oraz postępowaniach sądowych. Zajmuje się obsługą firm sektora energetycznego 

(regulacja, finansowanie projektów). Absolwent prawa na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Jako stypendysta Boeing 

Corp. studiował prawo na Catholic University of America Columbus School of Law w Waszyngtonie. Odbył staŜe zawodowe w Urzędzie 

Regulacji Energetyki w Warszawie oraz kancelarii prawnej Hogan and Hartson LLP w Waszyngtonie. Ukończył studia podyplomowe w 

Szkole Głównej Handlowej (elektroenergetyka) i Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (strategie biznesu); członek Ŝydomasońskiej 

org. "Klub 01" 

Beata Chmiel 

- redakcja "Ex Libris", krytyk literacki, wydawca 

Daria Chmielewska - 

Joanna Chmielewska - właśc. Irena Kühn 

- autorka kiepskich powieści sensacyjnych i satyrycznych 

Gabriel Chmura 

- dyrygent, dyr. artystyczny Narodowej Orkiestry Sypfonicznej Polskiego Radia w Katowicach 

Anna Chodakowska - polonofob, dywersant, aktorka, wieloletni pedagog Teatru śydowskiego im. Estery Rachel i Idy 

Kamińskich w Warszawie - wykształcenie młodzieŜy aktorskiej posługującej się językiem jidysz; 



Jacek Chodorowicz 

- ambasador RP, Damaszek, Syria 

BoŜena Chołuj 

- polonofob, dywersant, feministka , aktywistka Ŝydowska

Jan Samuel Chrzanowski 

Poraj) 

- wojskowy, podpułkownik; 1676 roku stanął przed sejmem i został nobilitowany (przyjęty do herbu 

Wiesław Chrzanowski - Szymon Knopfstejn - polonofob, dywersant, mason, agent SB, TW pseudonim "Spółdzielca", członek 

Ŝydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje Ŝydomasońskie. 

W 1989 był jednym z załoŜycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, prezes Zarządu Głównego ZChN w latach 1989-1994. 

Celem partii nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma kanalizować 

wszelkie inicjatywy narodowe, i co gorsza kompromitować ten kierunek polskiej myśli politycznej. 

Zakon Martynistów, szczególnie wyspecjalizowany w antykatolickiej dywersji kierunku Masonerii Okultystycznej Regularnej. 

Od 12 stycznia 1991 do 23 grudnia 1991 roku pełnił funkcję ministra sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego w rządzie Jana 

Krzysztofa Bieleckiego. Marszałek Sejmu I kadencji w latach 1991-1993. W roku 1992 jego nazwisko znalazło się na tzw. "liście 

Macierewicza", która miała przedstawiać byłych tajnych współpracowników SłuŜby Bezpieczeństwa PRL. W latach 1997-2001 zasiadał 

w Senacie IV kadencji, wybrany z listy Akcji Wyborczej Solidarność. 3 maja 2005 został odznaczony przez prez. A. Kwaśniewskiego- 

Stoltzmana Orderem Orła Białego. 

Andrzej Chwalba 

- prof. (UJ) Centrum Kultury śydowskiej 

Bohdan Chwedeńczuk - polonofob, komunista, marksista, wykładowca filozofii, autor ksiąŜek, artykułów i esejów filozoficznych, 

tłumacz. W latach 1961–1968 asystent w prowadzonej przez Adama Schaffa marksistowskiej katedrze filozofii na Uniwersytecie 

Warszawskim. W filozofii zwolennik naturalizmu, czyli poglądu, Ŝe istnieją tylko zjawiska przyrody; empiryzmu – poglądu, Ŝe nie ma 

wiedzy bez doświadczenia; subiektywizmu moralnego – poglądu, Ŝe nie ma wartości moralnych bez moralnego zadowolenia. 

Stefan Chwin 

- pisarz 

ElŜbieta Chybowska - 

Agnieszka Chylińska 

- wokalistka rockowa 

BoŜenna Chylińska 

- dr hab. Instytut Anglistyki Zakład Kultury Krajów Anglosaskich / śydowski Instytut Historyczny 

Adam Cichocki - Aaron Zigenbaum - 

Andrzej Cichy - polonofob, dywersant, dyr. generalny Poczty Polskiej Telegraf i Telefon; współzałoŜyciel i współwłaściciel Banku 

Inwestycji Gospodarczych - BIG 

Michał Cichy 

- polonofob, dywersant, oszczerca, paszkfilant, kierownik działu kultury w "Gazecie Wyborczej". 

Katarzyna Cieśla 

- polonofob, dywersant, aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce 

Nawojka Cieślińska - 

Henryk (Chaim) Cieszyński - wiceprezes Wojewódzkiego Komitetu śydowskiego w Katowicach. 1948-1953 instruktor KW PZPR w 

Katowicach. Od 1953 członek Prezydium ZG TSKś 

Ciman - ur. w Łodzi, robotnica tekstylna. Pochodziła z ortodoksyjnej rodziny Ŝydowskiej, przeciwnej asymilacji, wrogiej Polsce i 

Polakom. Przed wojną działaczka Komunistycznej Partii Polski (KPP). Podczas wojny znalazła się w Związku Sowieckim. Zakochał się w 

niej Stefan Jędrychowski, jeden z organizatorów w Moskwie w 1943 komunistycznego Ŝydowsko-polskiego Związku Patriotów Polskich 

oraz 1 Dywizji im. T. Kościuszki. Był on Ŝonaty (jego Ŝona, z domu Jakubowska, przebywała w Wilnie). OŜenił się z nią jednak, 

popełniając bigamię (dlatego po wojnie postarał się o to, aby jego prawna Ŝona nie przyjechała z Wilna do Polski). Jednocześnie 

umieścił swą nową Ŝonę w polskim radiu w Moskwie. Była spikerką, “ale poniewaŜ popełniała częste i powaŜne błędy językowe (wielu 

Ŝydów rządzących PRL nie znało dobrze języka polskiego!), więc teŜ wkrótce usunięto ją z tego stanowiska” (Józef Swiatło).

Włodzimierz Cimoszewicz - Dawid Goldstein - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa 

Polskiego, polonofob, dywersant, komuch, agent SB, TW pseudonim "Carex", świnia Orwell'owska; Był m.in. członkiem Związku 

MłodzieŜy Socjalistycznej w latach 1968-1973 oraz Zrzeszenia Studentów Polskich, w którym w 1972 wybrany został na stanowisko 

przewodniczącego tej organizacji na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1971, aŜ do rozwiązania w styczniu 1990 roku był członkiem 

Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Podczas swojej pracy na uczelni był sekretarzem komisji uczelnianej partii. 

W 1989 roku wystartował po raz pierwszy w wyborach do Sejmu i został wybrany posłem do Sejmu X kadencji z ramienia PZPR 

(Polskiej Zjednoczonej Parti Robotniczej). Marszałek Sejmu RP III kadencji od 5 stycznia 2005. 

Sprawował funkcje: wicepremiera i ministra sprawiedliwości- prokuratora generalnego w rządzie Waldemara Pawlaka (1993-1995), 

premiera rządu RP i przewodniczącego Komitetu Integracji Europejskiej (1996-1997), ministra spraw zagranicznych w rządzie Leszka 

Millera (2001-2004) oraz Marka Belki (2004-2005). 

...po więcej informacji zapraszamy tu =>> http://www.polonica.net/czerwone-zyciorysy_Cimoszewicz.htm 

Adam Cioch - polonofob, dywersant, publicysta, redaktor oraz sekretarz lewicowo-liberalnej Ŝydogadzinówki tygodnika "Fakty i 

Mity"; "spec" od homoseksualizmu, felietonista "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów 

Ewa Cofalik - Dobosz - 

Ludwik Cohn - polonofob, dywersant, członek-załoŜyciel KOR - Ŝydokomuna, trockiści (KOR powstał z najbardziej antypolskich 

struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.) 

Marta Cuber - 

Marta Cugier 

- wokalistka Lombard 

Bernard Cukier - Kolski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

stalinowiec, komunista, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, zbrodniarz UB 

Magdalena Cwenówna 

Hanuszkiewicza. 

- aktorka teatralna, częsta bywalczyni na czerwonych salonach Ŝydokracji w PRL-bis; Ŝona aktora Adama 

Zbigniew Cybulski 

- aktor wczesnego PRLu 

Dariusz Cychol 

- polonofob, dywersant, dziennikarz Ŝydokomunistycznego odbytu "Nie" 

Jacek Cygan 

- autor piosenek, poeta, scenarzysta, autor musicalowy, juror i organizator festiwali muzycznych. 

Stanisław Cygnarowski 

- konsul generalny na Litwie; IPN BU 021811748 - z listy Wildsteina 

Tadeusz Cymański 


- polonofob, dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 

Cynkin - polonofob, komunista, pułkownik komunistycznego Ludowego Wojska Polskiego. Kiedy w 1950 reŜym utworzył przy 

wszystkich wyŜszych uczelniach wojskowe studia, Cynkin został kierownikiem takiego studium na Uniwersytecie Jagiellońskim w 

Krakowie. Skazany wyrokiem sądu za sprzedaŜ dyplomów, głównie Ŝydom. Szybko powrócił do łask reŜymu dzięki swoim Ŝydowskim 

wpływowym kolegom w Ministerstwie Obrony Narodowej i w Ludowym Wojsku Polskim, gdyŜ po 1956 był dowódcą korpusu lotniczego. 

Przemysław Cypryański - aktor, polonofob, dywersant, przygodę z zawodem zaczął w Studium Aktorskim przy Teatrze 

śydowskim w Warszawie, potem dostał rolę w „M jak miłość”

Józef Cyrankiewicz - Izaak Cymerman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, stalinowiec, komunista, zbrodniarz stalinowski, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i 

Polski, agent NKWD i KGB, zbrodniarz i oprawca PRLu; doprowadził do połączenia PPS i PPR na warunkach podyktowanych przez 

stronę komunistyczną. 1948-1954 członek Biura Organizacyjnego i sekretarz KC, 1948-1971 członek Biura Politycznego KC; W latach 

1947-1952 i 1954-1970 premier PRL. Następca Edwarda Osóbki-Morawskiego na stanowisku premiera PRL w latach 1947-52. W 1952 

roku musiał zrzec się tego stanowiska na rzecz Bolesława Bieruta. Został wicepremierem w jego rządzie. Ponownie premierem 

mianowano go w 1954 roku i funkcję tę sprawował juŜ do czasu wypadków Grudnia '70. 

W 1956 roku nakazał wojsku brutalnie stłumić robotnicze powstanie w Poznaniu. Zasłynął wówczas cynicznym stwierdzeniem kto 

podniesie rękę na władzę ludową niech wie, iŜ władza ludowa mu tę rękę odrąbie. 1948-71 członek KC i politbiura przy PZPR. 

Po odejściu z czynnej polityki zaangaŜował się w ruchu [o ironio] "walki o pokój" przyjmując w 1973 roku funkcję przewodniczącego 

Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju, później spotkał go awans na członka Prezydium Światowej Rady Pokoju w Sztokholmie, był nim do 

1986 roku. Jego drugą Ŝoną była przez długi czas aktorka Nina Andrycz. 

Izabela Cywińska - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, była minister kultury w rządzie T. Mazowieckiego. Po jego przegranej w 

kampanii prezydenckiej uznała Polskę za ten absurdalny kraj (por. "Gazeta Wyborcza" z 21 grudnia 1990). 

W rzeczywistości to jej kierowanie resortem kultury było jednym ciągiem absurdów, niekompetencji i nieudolności; wielu uwaŜało ją 

za "grabarkę" kultury polskiej. Później, według NIK-u, odpowiedzialna za fatalne gospodarowanie finansami w Fundacji Kultury, z 

której prezesostwa odeszła w niesławie. Jeszcze będąc ministrem w rządzie Mazowieckiego popisała się wychwalaniem gen. 

W.Jaruzelskiego jako patrioty o ogromnej szlachetności (por. J. J. Skorupski: Zrozumieć Polaków, Warszawa 1990, s. 40). W swej 

polityce personalnej wyraźnie popierała róŜne osoby z lobby filosemickiego. 

Bohdan Cywiński - polnofob, dywersant, publicysta, historyk idei; Wcześnie związał się z warszawskim Ŝydo-katolewackim 

Klubem Inteligencji Katolickiej, publikował w Ŝydo-katolewackim miesięczniku "Więzi". W roku 1966 został członkiem redakcji 

Ŝydo-katolewackiego "Znaku", a w roku 1973 jego redaktorem naczelnym. W sierpniu 1980 udał się do strajkującego Gdańska wraz z 

Ŝydokomunistą Tadeuszem Mazowieckim i Andrzejem Wielowieyskim. Został ekspertem Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i 

współredaktorem dokumentów porozumienia sierpniowego - hamując i temperując Ŝądania strajkujących według wytycznych z KC 

PZPR; ojciec Piotra Cywińskiego. 

Piotr M. A. Cywiński - polonofob, komuch, dywersant, judaizator, ekumenista, historyk mediewista, uczestnik dialogu polsko- 

Ŝydowskiego, chrześcijańsko-Ŝydowskiego oraz rozmów między kulturami pogranicza; prezes Ŝydo-katolewackiego Klubu Inteligencji 

Katolickiej w Warszawie, dyrektor Muzeum Auschwitz-Birkenau. W latach 1996-2000 był wiceprezesem, a od 2000 r. jest prezesem 

Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie; współkierował Festiwalem "Europalia 2001 Polska", następnie stworzył serwis internetowy 

"Diapozytyw.pl". 2001-2004 członek Rady Konsultacyjnej Organizacji Pozarządowych przy Polskiej Radzie Integracji Europejskiej. W 

wyborach 2004 r. kandydował do Parlamentu Europejskiego z ramienia Unii Wolności. Od roku 2005 Piotr Cywiński jest wiceprezesem 

Ŝydolewackiego stowarzyszenia Wikimedia Polska. 

Ewa Czaczkowska - 

Barbara Czajkowska 

- polonofob, dywersant, prezenterka w TV2 

Michał Czajkowski - polonofob, dywersant, juaizator, aktywista Ŝydowski, anty-ksiądz, mason, wieloletni agent SB, globalista, 

aktywista Ŝydowski, piewca "judeochrześcijaństwa" Ŝydoekumenizmu i Ŝydotolerancji, zniesławiacz i oszczerca Polski i Polaków, przez 

ponad 20 lat był niebezpiecznym agentem SB - Tajny Współpracownik ps. "Jankowski" - którego gł. przełoŜonym był gen. Pietruszka, 

ten sam, który był teŜ szefem bandy SB Piotrowskiego, którzy z polecenia Jaruzelskiego, Kiszczaka i Pietruszki zamordowali ks. 

Jerzego Popiełuszko; współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i śydów, współpracownik Ŝydo-katolewackiego "Tygodnika 

Powszechnego", asystent kościelny i członek rady redakcyjnej Ŝydo-katolewackiego miesiecznika "Więź" 

Józef Czaplicki - polonofob, stalinowiec, zbrodniarz UB, działacz komunistyczny (jeszcze sprzed wojny - KPP), pułkownik Milicji 

Obywatelskiej (MO). 1945 p.o. kierownika Grupy Operacyjnej Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) na m. st. Warszawę; 

VII 1945 - I 1946 wicedyrektor Departamentu I MBP; I 1946 - XII 1947 dyr. Dep. VII MBP; 1947 -50 wicedyr. Dep. I MBP; 1950-53 

wicedyr. Dep. III MBP; 1953-55 wicedyr. Dep. VII MBP; 1955-56 wicedyr. Dep. I MSW; 1956 dyr. Dep. I Komitetu ds. BP; 1956-57 

zastępca dyr. Dep. I MSW. Jeden z najgorszych zbirów w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. 

Jacek Czaputowicz - polonofob, dywersant, bł. czł. ruchu "Wolność i Pokój" , współpracował z trockistą Jackiem Kuroniem i z 

Ŝydotrockistowskim KOR-em; Zastępca Szefa SłuŜby Cywilnej; autor ksiąŜek (!) politycznych, "Teorie stosunków międzynarodowych" 

Dawid Jakub Czarnocha - polonofob, komunista, syn Berka, kamasznik, działacz komunistyczny. Od 1923 działacz Ŝydowskiego 

Bundu w Krakowie; 1924 współorganizator tzw. czerwonej frakcji w Bundzie. W 1926 przeszedł do Komunistycznej Partii Polski (KPP); 

1926-28 redaktor odpowiedzialny pisma partyjnego wydawanego w języku jidysz “Unzer Wort”. 1932-33 funkcjonariusz partyjny w 

Katowicach i następnie w Warszawie (do rozwiązania partii w 1938); był tu takŜe działaczem związkowym. 1926, 1931 i 1933 

więziony za działalność antypaństwową. Po wybuchu agresji niemieckiej na Polke we wrześniu 1939 i zajęciu wschodniej Polski przez 

Związek Sowiecki, wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim we Lwowie (prawdopodobnie w aparacie terroru). Po wybuchu

wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł aŜ do Kokandy w Azji Srodkowej; pracował w fabrykach, aby tylko nie walczyć z 

hitlerazmem. Pod koniec wojny członek komunistycznego Związku Patriotów Polskich, a od 1945 komunistycznej Polskiej Partii 

Robotniczej (PPR) w Moskwie. Po przyjeŜdzie do Polski w 1946 dostał pracę w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). Od 

1949 naczelnik wydziału, a następnie dyrektor Stołecznego Państwowego Przedsiębiorstwa Handlowego “Konsumy”, które prowadziło 

sklepy wyłącznie dla działaczy partyjnych (tzw. sklepy za Ŝółtymi firankami), w których był zawsze duŜy wybór towaru, niskie ceny i 

nie trzeba było stać godzinami w kolejkach, co było rzeczą normalną w sklepach dla Polaków. Z tej pracy dla współtowarzyszy 

partyjnych/Ŝydowskich tak się znakomicie wywiązywał, Ŝe został odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem Oficerskiem 

Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Janusz Czarzasty 

- bł. zastępca prezesa Pekao SA 

Włodzimierz Czarzasty - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant; świnia Orwell'owska, do 1990 był członkiem PZPR, potem związany z SLD; powiązania ze starą PRL-owską, SB-cką, 

PZPR-owską nomenklaturą; Współwłaściciel, prezes i dyrektor naczelny Wydawnictwa Muza SA, był takŜe członkiem rady nadzorczej 

spółki producentów Euromedia. Doradca ds. mediów b. premiera Cimoszewicza; b. przewodniczący Rady Nadzorczej Polskiego Radia; 

jeden z liderów Stowarzyszenia Ordynacka. Jeden z Ŝydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis. Zeznania i wypowiedzi 

wielu osób czynią z niego jedną z wiodących postaci tzw. afery Rywina. 

Marek Czekalski - Wachter 

- bł. prezydent Łodzi 

Roman Czejarek - polonofob, dywersant, prezenter telewizyjny i radiowy, dziennikarz, pisze do "Gazeta Wyborcza" , 

"Rzeczpospolita", "Polityka" , "Przegląd Tygodniowy", "Tygodnik Kulturalny", "Spotkania", "śołnierz Polski", studenckiego "itd", 

"Zielony Sztandar". 

Joanna Czernek 

Ŝydowska 

- Instytut Studiów Międzynarodowych UWr, Towarzystwo Polsko-Izraelskie "Nadzieja - Hatikvah", tematyka 

Abram Czernichow - polonofob, komunista, syn Chaskiela, właściciela huty szkła; Od 1924 działacz Związku MłodzieŜy 

Komunistycznej w Białymstoku i Warszawie (1924-26). 1924 i 1926-28 więziony za działalność antypaństwową. Od 1928 działał 

ponownie w Białymstoku, ale juŜ w szeregach Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która dąŜyła do oderwania Białegostoku od 

Polski. Był takŜe sekretarzem Komitetu Miejskiego Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom. Aresztowany ponownie w 

1929 i skazany na 6 lat więzienia. W 1932 uzyskał 4-miesięczny urlop. Po jego upływie nie zgłosił się do więzienia. Ujęty w Grodnie w 

1933 został skazany na dodatkowe 4 lata więzienia. W wyniku starań rodziny został zwolniony z więzienia juŜ w 1935, rzekomo ze 

względów zdrowotnych (widać, Ŝe więźniom komunistycznym nie działa się aŜ taka krzywda, jak to wmawiano ludzion w PRL). 

Tymczasem natychmiast po wyjściu z więzienia wrócił do pracy partyjnej, tym razem w okręgu wileńskim, a od lipca 1936 w Poznaniu. 

W 1938, zgodnie z uchwałą Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie, wchodził w skład grupy działaczy, której zadaniem było 

rozwiązanie organizacji partyjnych. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, wysługiwał się okupacyjnej 

władzy sowieckiej w Białymstoku; był w aparacie partyjnym i dyrektorem Okręgowego Zarządu Kin; prezes gminy Ŝydowskiej w 

Warszawie; podczas okupacji prezes judenratu w getcie warszawskim; odbył w Krakowie w marcu 1940 roku konferencje z Niemcami, 

z której notatki wskazują na to, Ŝe w rozmowie z Niemcami, aby się im przypodobać, za wrogów śydów uwaŜał on nie Niemców, lecz 

Polaków (Stefan Nowicki, Wielkie nieporozumienie, Sydney 1970); Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zgłosił 

się jako ochotnik do Armii Czerwonej 

Zofia Czernicka 

- dziennikarka telewizyjna, partnerka Krzysztofa Kolbergera 

Marek Czerniewicz - Ŝydowski muzyk, kompozytor, stypendysta European Association for Jewish Culture w Londynie; za 

skomponowanie pieśni o getcie nagrodzony przez E.A. for Jewish Culture; a oto pozostałe utwory: "Maki Matki Boskiej" na chór 

zeński, "Mayn Weg" na Ŝydowski zespół klezmerski, "UkrzyŜowany równeŜ za nas" na orkiestrę, "Mayn yowl" na głos męski i zespół, 

"Miserere" - medytacja na wiolonczelę i smyczki 

Zofia Czerwińska 

- aktorka 

Zdzislaw Czeszejko-Sochacki - polonofob, dywersant, komunista; W okresie tzw. "III RP" był on członkiem pierwszej Rady 

Nadzorczej Banku Inwestycji Gospodarczych - słynnego BIG - "krętu flagowego" Ŝydokomuny, słuŜącego do przepompowywania 

finansów publicznych do prywatnego banku komunistycznych hien. W 1997 r. był obrońcą głównego aferzysty, złodzieja i 

hochsztaplera FOZZ - Grzegorza śemka, byłego szefa FOZZ. Był teŜ prywatnym plenipotentem Siergieja Gawrilowa, rosyjskiego Ŝyda, 

który kontrolował Bank Powierniczo-Gwarancyjny i był współwłaścicielem Domu Maklerskiego "Leonard". 

Rochel Joanna Czopnik 

- Forum śydów Polskich

Czesław Czyński - para-mason, parapsycholog, okultysta uznawany za maga; 1 lutego 1912 ustanowił Wielką Narodową LoŜę 

O.T.O. (Ordo Templi Orientis – Order Templariuszy Wschodu) dla krajów słowiańskich. Wprowadzony w ParyŜu do Zakonu 

Martynistów, zdobył najwyŜsze godności i został mianowany Suwerennym Generalnym Delegatem na Rosję i Polskę. Przed I wojną 

światową przebywał w Petersburgu. W 1926 został oskarŜony o postępowanie niezgodne z konstytucją Zakonu Martynistów i został 

zmuszony do jego opuszczenia. Praktycznie natychmiast załoŜył Zakon Białego Wschodu, który stał się miejscem skandalu satanistów. 

Czyński zyskał światową sławę dzięki znajomości okultyzmu i zdolnościom hipnotyzerskim. 

Jan Czyński - polonofob, dywersant, z Ŝydowskiej rodziny frankistów, jeden z głównych prowokatorów i podburzycieli w 

wypadkach dnia 15 sierpnia 1831 r. w Warszawie; Mickiewicz napisał o nim: "Pół jest Ŝydem, pół Polakiem, pół cywilnym, pół 

Ŝołdakiem, pół jakobinem, pół Ŝakiem, lecz za to całym łajdakiem." 

Krzysztof CzyŜewski 

- felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

- 


D 

Dariusz Dagiel - bł. dyrektor Departamentu Rejestrów Centralnych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (07.2003) 

Dorota Dancewicz 

Parlamentarny 

- dywersant, komuch, ur. Łódź; nauczycielka; działacz związkowy komunistycznych OPZZ; SLD, Klub 

Renata Dancewicz 

- aktorka, aktywistka legalizacji aborcji 

Paweł Dangel - dywersant, absolwent Państwowego Instytutu Szkoły Teatralnej w Moskwie. Członek Rady Nadzorczej Banku 

Pekao S.A. (10.2001). Prezes Towarzystwa Ubezpieczoniowego Allianz Polska S.A. (11.1999-03.2004). 

Marcin Daniec 

- satyryk, kpiarz, aktor kabaretowy 

Tadeusz Danielewicz - Izraelowicz 

- MSZ 

Tadeusz Daniszewski - Dawid Kirschbraun - polonofob, dywersant, stalinowiec, komunista, agent i kolaborant sowiecki, 

specjalista od stalinizacji nauki, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; Czynny jako 

komunistyczny agent sowiecki od 1921. W 1929 przebywał w Moskwie, gdzie wykładał w szkole partyjnej. W ZSRR przebywał 

ponownie w latach 1932-35, pracując jako referent ds. Polskich Międzynarodówki Komunistycznej. Po powrocie do Polski pracował w 

Sekretariacie Krajowym KC KPP. Za działalność antypaństwową i antypolską więziony od 1925 do 1928 i ponownie w latach 1937-39 

(m.in. w 1937 przebywał w Berezie Kartuskiej). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współpracował 

z okupacyjną administracją sowiecką. 1940-41 był redaktorem naczelnym wydawnictw polskich Państwowego Wydawnictwa 

Literackiego w Językach Obcych. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 pracował w Głównym Zarządzie 

Politycznym Czerwonej Armii. Odkomenderowany do tworzącego się w ZSRR Wojska Polskiego, w 1943-44 był redaktorem 

odpowiedzialnym radiostacji im. T. Kościuszki i kierownikiem Wydz. Wydawniczego Zarządu Głównego komunistycznego Związku 

Patriotów Polskich. Po przyjeździe do zajętej juŜ części Polski przez Armię Czerwoną, w listopadzie 1944 przystąpił do zorganizowania 

Centralnej Szkoły PPR (w Lublinie, a następnie w Łodzi), której został dyrektorem (XII 1944 - XII 1948). II 1948 - 1950 był 

dyrektorem Dwuletniej Szkoły Partyjnej przy KC PZPR w Warszawie. Jednocześnie od grudnia 1948 do stycznia 1957 był 

kierownikiem Wydziału Historii Partii KC PZPR, a od 1957 do czerwca 1968 dyrektorem Zakładu Historii Partii przy KC PZPR. 24 II 

1956 nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego, chociaŜ ukończył tylko gimnazjum. W 1959 został zastępcą przewodniczącego 

Komitetu Nauk Historycznych PAN. W czasie metodologicznej konferencji historyków polskich na przełomie grudnia 1951 i stycznia 

1952 Daniszewski i > Leon Grosfeld w bezwstydny sposób damaskowali jako wroga ludu historyka Henryka Wereszyckiego, autora 

syntezy historii Polski z lat 1864 - 1918. Autor szeregu bezwartościowych marksistowsko-komunistycznych prac historycznych; 

członek KC PZPR; dyrektor Szkoły Partyjnej KC PPR i PZPR. Kierownik Zakładu Historii Partii; odznaczony przez rząd 


1978-92

Maksymilian Darewski - polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Do 1961 

zastępca naczelnika Wydziału IX Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW). Następnie kierownik Redakcji 

Niemieckiej w Agencji Prasowej “Interpress” w Warszawie.Po wypadkach marcowych 1968 wyjechał do Izraela. 

Julia Darnicka-Gamska - polonofob, komunistka, stalinowiec, agent sowiecki; ukończyła Ŝydowskie gimnazjum Poznerowej w 

Warszawie. Od 1923 działała w Związku MłodzieŜy Komunistycznej, a od n. R. w Komunistycznej Partii Polski w Warszawie i w 1928 

we Włocławku. W 1928 aresztowana i skazana na 4,5 lata więzienia za działalność antypaństwową. W 1930 uzyskała urlop zdrowotny 

z więzienia. Nie wróciła do niego z powrotem, a tylko uciekła w 1931 do Związku Sowieckiego. Po przeszkoleniu partyjnym odesłano 

ją z powrotem do Polski na wiosnę 1932. Działała w Krakowie, Piotrkowie, Częstochowie i Zagłębiu Dąbrowskim. Aresztowana w 

Sosnowcu w sierpniu 1932 i więziona do grudnia 1934. W 1935 wysłana jako delegat do Moskwy na VI Kongres Komunistycznej 

Międzynarodówki MłodzieŜy. Do Moskwy przedostała się nielegalnie przez tzw. zieloną granicę, będąc wtedy w ostatnich miesiącach 

ciąŜy. Trudną drogę przez bagna poleskie przypłaciła przedwczesnym urodzeniem dziecka. D. Dymitrow na tymŜe Kongresie wymienił 

ją jako przykład oddania i ofiarności polskiej młodzieŜy komunistycznej. Był to takŜe przykład bezduszności komunizmu i działaczy 

partyjnych, którzy dla propagandy i oklasków naraŜali zdrowie i Ŝycie tak matki jak i dziecka. Darnicka-Gamska pozostała w Związku 

Sowieckim i do 1937 pracowała w Międzynrodówce Komunistycznej. Jednak w okresie wielkich czystek partyjnych w ZSRR, w 1937 

została wyrzucona z pracy. Po kilku miesiącach głodowania, ktoś wreszcie zlitował się nad tą niedawną bohaterką komunizmu i nad 

dzieckiem i dostała pracę w bibliotece im. L. Lermontowa w Moskwie. Po zajęciu wschodniej Polski przez Związek Sowiecki we 

wrześniu 1939, została w 1940 nauczycielką w polskojęzycznych szkołach w Wołkowysku, a następnie w Ciechanowcu. Po wybuchu 

wojny niemiecko-sowieckiej uciekła wraz z męŜem i dzieckiem na Ural. W 1943 pracowała w komunistycznym Polskim Domu Dziecka 

w Zagorsku. Od 1944 była członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Do 1956 była pracownikiem przedstawicielstwa 

Polskiej Agencji Prasowej (PAP) w Moskwie. W 1956 wróciła do Polski i do 1959 pracowała w PAP w Warszawie, a w latach 1959-68 

była starszym inspektorem w Biurze Samorządu i Organizacji CRS “Samopomoc Chłopska” i sekretarzem redakcji “Polskiego Przeglądu 

Spółdzielczego”. Usunieta z pracy po wydarzeniach marcowych 1968 

Henryk Dasko 


Sławomir Daszuta - polonofob, dywersant, agent SB, Tajny Współpracownik SB pseudonim "Sławek", "Robert"; dzisiaj - 

Dyrektor generalny Forad sp. z o.o. w Gdańsku instalującej fotoradary na spółkę z "prawicowymi" samorządowcami. Kiedyś łapał 

wspólnie z SB. Teraz łapie wspólnie ze straŜnikami miejskimi. Czasy się niby zmieniają, a łapacze ciągle ci sami. 

Helena Datner - polonofob, dywersant, socjolog, przewodnicząca Warszawskiej Gminy śydowskiej [11.1998-05.2001]; Rada 

Programowa Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita", 






Krzysztof Daukszewicz 

- satyryk, kpiarz, poeta, kompozytor, gitarzysta i piosenkarz, 

Ewa Dąbroska 

- aktywiska i piosenkarka Ŝydowska, fundacja Shalom 

Waldemar Dąbrowski - polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, były prezes Komitetu Kinematografii w randze 

wiceministra. Został nim we wrześniu 1990 roku dzięki poparciu minister Cywińskiej, zgodnie z tak modną wówczas polityką "grubej 

kreski". W.Dąbrowski był w latach 70. i 80. "ulubieńcem komuny", przyjacielem Świrgonia. Były działacz ZSMP, został w 1979 r. 

rekomendowany przez PZPR na stanowisko wicedyrektora Wydziału Kultury m.st. Warszawy. Według artykułu przewodniczącego 

Sekretariatu Kultury i Środków Przekazu w NSZZ "Solidarność" Jacka Weissa na łamach "Tygodnika Solidarność" Dąbrowski, 

"ulubieniec komuny", po tym, jak został prezesem Komitetu Kinematografii przez cztery lata niszczył kinematografię. W raporcie NIK 

krytycznie oceniono ogromne wydatki Komitetu Kinematografii na akcję promocyjną "Listy Schindlera" Stevena Spielberga za 

Oceanem (2,5 mld starych złotych!!!). NIK w ogóle bardzo ostro oceniła lekcewaŜenie prawa i nonszalancję w wydawaniu pieniędzy 

przez urzędników kierowanego przez Dąbrowskiego Komitetu Kinematografii. Kiedy Dąbrowski złoŜył na ręce premiera rezygnację ze 

swej funkcji (29 września 1994 r.) następnego dnia nagrodzono go z inicjatywy ministra przekształceń własnościowych Wiesława 

Kaczmarka nowym, bardzo dochodowym stanowiskiem prezesa zarządu Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych SA. 

Witold Dąbrowski 

- aktywista Ŝydowski, zastępca dyrektora Ŝydowskiego Ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Janusz Degler 

- polonofob, dywersant, historyk literatury 

Jacek Dehnel 

- Ŝydowski poeta, tłumacz, prozaik, malarz. Tłumaczył m. in. wiersze Osipa Mandelsztama

Małgorzata Dehnel-Szyc - autorka ksiąŜek; matka Jadwiga Krystyna Weitzkorn, ojciec Władysław Dehnel, dziadek David Joseph 

Weitzkorn i babka Olga Eichenkatz, mąŜ Andrzej Szyc 

Maciej Dejczer 

- scenarzysta i reŜyser filmowy 

Kazimierz Dejmek - polonofob, dywersant, komuch ur. w Łodzi; świnia Orwell'owska, reŜyser, były minister kultury. Od 

pierwszego okresu po wojnie entuzjastycznie poparł nową władzę komunistyczną. Jako 25-latek został dyrektorem i kierownikiem 

artystycznym Teatru Nowego w Łodzi. Z całym zaangaŜowaniem wystawiał tam stalinowskie sztuki socrealistyczne, na czele z Brygadą 

szlifierza Karhana. Wstąpił do PZPR w najgorszym okresie polskiego stalinizmu - w 1951 roku. W 1968 roku nagle zyskał opozycyjną 

sławę dzięki politycznej roli, odegranej przez reŜyserowane przez niego przedstawienie Dziadów Mickiewicza. Sądząc po 

wcześniejszych i późniejszych działaniach i wystąpieniach Dejmka, nieprawdziwe byłoby przedstawienie go jako twórcy przeciwnego 

komunistycznej władzy, był on raczej związany z jednym z odłamów PZPR-owskiej władzy - "puławianami". 

Do dziś w pełni nie pokazano kulisów decyzji PZPR-owskich decydentów, którzy ochoczo zaakceptowali pomysł wystawienia sztuki o 

takiej, jak Dziady wymowie w stosunku do Rosji akurat na 50-lecie obchodów bolszewickiej rewolucji październikowej w 1967 roku, i 

nawet przyznali na nią specjalną dotację (5 mln złotych) (według "Res Publica", nr 3 z 1988 r., s. 29). Sztukę oceniał, puszczając ją 

bez trudu - według Dejmka trzeciorzędny cenzor, w dodatku syjonista (tamŜe, s. 30), który wkrótce potem wystąpił o papiery 

emigracyjne do Izraela. 

Dariusz Dekiert 

- mgr. Uniwersytet Łódzki - Pracownia Języków i Literatury śydowskiej 

Ewa Demarczyk 

- piosenkarka 

Tadeusz Demel 

- bł. wiceprezes Rady Nadzorczej Katowickiego Holdingu Węglowego 

Adam Dereziński - 

Izaak Deutschner - polonofob, komunista, literat, tłumacz, działacz komunistyczny. Za młodu pisawał liryki przepojone 

motywami mitologii Ŝydowskiej; tłumaczył na język polski poezje z hebrajskiego, Ŝydowskiego (jidysz), niemieckiegi i łaciny. 

Współpracował z pismem Ŝydowskim wydawanym w języku polskim “Nasz Przegląd”. NaleŜał do Zw. Literatów Zydowskich. Od 1927 

członek Komunistycznej Partii Polski i współpracownik Biura Zydowskiego KC KPP.W 1932 wykluczony z partii za głoszenie 

konieczności współpracy komunistów z socjaldemokratami wobec zagroŜenia ze strony hitleryzmu. 1932-35 stał się rzecznikiem 

trockizmu, a w 1935 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), by ponownie, w 1938 głosić hasła trockistowskie. W kwietniu 

1939 wyjechał do Londynu jako korespondent “Naszego Przeglądu”. W 1940 zaciągnął się ochotniczo do Wojska Polskiego w Szkocji, 

jednak walczyć z hitleryzmem na frontach nie miał zamiaru. Wystąpił “z hałasem” z Wojska Polskiego pod zarzutem panującego w nim 

antysemityzmu. Jednak najprawdopodobniej była to antypolska prowokacja sowiecko-Ŝydowska, mająca na celu oczernienie Wojska 

Polskiego w oczach Zachodu; później nazywano to wojsko faszystowskim, a w okresie stalinowskim na rozkaz Zydów w partii i rządzie 

Ŝołnierze, którzy po wojnie wrócili do Polski byli więzili i mordowani. Od 1942 był członkiem redakcji londyńskiego tygodnika “The 

Economist”, a od 1944 takŜe redakcji “The Observer”, w której pozostał aŜ do śmierci. Wydał ksiąŜki o Stalinie, Trockim i Leninie oraz 

studium The Unfinished Revolution - Russia 1917-1967 

Tadeusz de Virion - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

świnia Orwell'owska, adwokat, pod egidą Geremka był ambasadorem Polski w W.Brytanii 1990 r.; zupełnie nieprzygotowany (choćby 

pod względem znajomości języka) do pracy na takim stanowisku. Jak de Virion rozumie polskie interesy narodowe najlepiej świadczy 

pierwsza praca, jakiej się podjął natychmiast po zakończeniu ambasadorowania w Wielkiej Brytanii. Były reprezentant III 

Rzeczypospolitej został adwokatem Bagsika, usilnie zabiegającym o to, aby władze Szwajcarii nie wydały Polsce oszusta, który naraził 

na wielomilionowy uszczerbek polski majątek narodowy. 

Herman Diamand 

- czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Jerzy Diatłowicki - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, świnia Orwell'owska, socjolog, dziennikarz telewizyjny. Twórca cyklicznego programu "Rzeczpospolita druga i pół", 

wyspecjalizowanego w konsekwentnym wybielaniu postaci z komunistycznego PRL-u od Rakowskiego aŜ po Szyra. Piewca 

złodziejskich zdolności oszustów, Ŝydowskich hochsztaplerów Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego; 

członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita", 






Wilhelm Dichter - urodził się w Borysławiu (dziś Ukraina), po II wojnie utrwalał terror stalinowski, opuścił Polskę w roku 1968, 

mieszka w Tewkesbury w okolicach Bostonu; pisze dla Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Tadeusz Ditrich 

28 lipca 1960 

- polonofob, komunista, stalinowiec, długoletni członek PZPR; minister finansów PRL od 21 listopada 1952 do 

Ostap Dłuski - Adolf Langer - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, w latach stalinizmu 1945-1954 kierownik 

Wydziału Zagranicznego KC PPR/PZPR; mąŜ Anny Jamiołkowskiej; W 1911 został członkiem Polskiej Partii Socjaldemokratycznej 

Galicji i Sląska Cieszyńskiego (PPSD) i brał czynny udział w ruchu robotniczym. Od 1916 w Wiedniu, gdzie w 1918 był jednym z 

załoŜycieli Komunistycznej Partii Austrii. Po powrocie do Polski związał się z Komunistyczną Partią Zachodniej Ukrainy (KPZU), która 

dąŜyła do oderwania Galicji Wschodniej od Polski. Był sądzony w tzw. procesie świętojurskim (1922-23) za działalność antypaństwową 

i antypolską. Był członkiem KC KPZU i do 1926 jednym z jej przywódców oraz redaktorem “Trybuny Robotniczej”. 1926-27 wchodził w 

skład Sekretariatu Krajowego KC KPP. 1929-33 przebywał w ZSRR, a 1933-34 w Niemczech. W 1934 wrócił do Polski i objął 

kierownictwo Centralnej Redakcji KPP oraz został członkiem Sekretariatu Krajowego partii. W 1936 wyjechał do Francji, współpracując 

z agendami KPP na Zachodzie. Po rozwiązaniu KPP w 1938 został odsunięty przez Francuską Partię Komunistyczną (FPK) od czynnej 

działalności politycznej. Na swoje utrzymanie musiał pracować wówczas jako tragarz. Od 1943 z ramienia FPK organizował 

ukraińskich robotników we Francji, redagując dla nich pismo “Bat’kiwszczina”. Po zainstalowaniu się komunistów w Warszawie został 

współorganizatorem PKWN we Francji. W lipcu 1945 przyjechał do Polski i w latch 1945-48 był redaktorem partyjnego dziennika “Głos 

Ludu”. Jednocześnie był członkiem KC PPR, a następnie KC PZPR (do 1954) i kierownikiem Wydziału Zagranicznego Komitetów 

Centralych obu partii. Poseł na Sejm. Od 1958 przewodniczący polskiej grupy Unii Międzyparlamentarnej, a od 1960 dyrektor 

Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych w Warszawie. W 1960 otrzymał międzynarodową Leninowską nagrodę pokoju. 

Grzegorz Dobiecki - 

Henryka Dobosz - 

Jan Dobraczyński - Gutmacher 

- pisarz katolewicy, PAX, agent KGB 

Lucjan Dobroszycki 

- historyk łódzkiego getta 

Anna Dodziuk 

- członek Zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Warszawie 

Jan Doktór - polonofob, dywersant, aktywista Ŝydowski, dr hab., "śydowski Instytut Historyczny"; felietonista Ŝydowskiego 

pisma "Midrasz" 

Władysław Dolecki - Jakub Fenigstein - polonofob, komunista; w latach 1904-16 był działaczem SDKPiL w Warszawie. 

Kilkakrotnie aresztowany przez policję carską, został w 1914 wraz z innymi więźniami ewakuowany z Warszawy w głąb Rosji. Po 

uwolnieniu z więzienia działał wśród rosyjskich bolszewików najpierw w Saratowie, a następnie w Piotrogrodzie (Petersburg). W 1918 

został członkiem CKW SDKPiL w Rosji. VI 1918 został bolszewickim komisarzem ds. reewakuacji jeńców i wygnańców przy 

Komisariacie Polskim w Piotrogrodzie. Po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną, został 21 II 1919 zastępcą przewodniczącego Rady 

Komisarzy Ludowych i zastępcą komisarza (ministra) spraw wewnętrznych Republiki Litewsko-Białoruskiej. Był jednocześnie 

członkiem kolegium redakcyjnego “Młota”, polskiego organu KC KPLiB oraz wykładowcą na Kursach Czerwonych Dowódców w Mińsku. 

Od IX 1919 do VII 1920 członek Biura Polskiego KC RKP(b) i jego przedstawiciel przy Wydziale Politycznym Frontu Zachodniego 

(polsko-sowieckiego). 11 VIII 1920 został kierownikiem Wydziału Administracyjnego (ministrem administracji) „polskiego” rządu 

komunistycznego (TKRP) w Białymstoku. Po przegranej wojnie z Polską, pozostał z Związku Sowieckim zajmując w latach 1921-37 

stanowisko kierownika Rosyjskiej Agencji Telegraficznej “Rosta”, przekształconej w 1925 w oficjalną sowiecką agencję prasową 

“TASS”. W 1931 był przewodniczącym kolegium redakcyjnego polskich wydawnictw Instytutu Marksa-Engelsa-Lenina w Moskwie. W 

okresie czystek stalinowskich aresztowany przez NKWD, popełnił samobójstwo. 

Zbigniew Domino - polonofob, stalinowski prokurator, zbrodniarz UB, morderca sądowy, ...później pisarz który w 2004 r. 

zdobył nagrodę im. Reymonta ... 

Ludwik Dorn - Dornbaum - polonofob, dywersant, komuch, mason; świnia Orwell'owska, oddany kościołowi Mamony; 

członek KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), 

KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; członek Ŝydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez 

zagraniczne organizacje Ŝydomasońskie. Grupa Windsor utrzymuje kontakty z tzw. Międzynarodowym Funduszem Republikanskim i 

Heritage Foundation; 

Ojciec Ludwika - Henryk Dornbaum, przed wojną członek partii komunistycznej. Po wojnie lektor marksizmu i leninizmu na 

Politechnice Warszawskiej.

Jan Dowgiałło 

- spowinowacony z Komorowskimi, bł. ambasador w Izraelu. 

Jan Drabina - 

Andrzej Drawicz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

fanatyczny stalinowiec, Tajny Współpracownik, agent UB/SB; rusycysta, dziennikarz, świnia Orwell'owska, polakoŜerca, 

fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, były szef Radiokomitetu za rządów T. Mazowieckiego, pierwszy prezes 

TVP po 1989 r.; syn wyŜszego urzędnika przedwojennego MSW, rozstrzelanego przez Rosjan w 1941 roku w Łucku na Wołyniu. 

Uprawianie serwilistycznej antypolskiej publicystyki łączył ze Ŝmudną pracą komunistycznego agitatora, który objeŜdŜał róŜne regiony 

Mazowsza, by zaagitować chłopów do tworzenia spółdzielni produkcyjnych. 

Luba Drobnerowa, z. domu Hirszowicz - polonofob, dywersant, odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 


Dobrochna Drogowska 

- dywersant, Kanadyjska Fundacja Dziedzictwa Polsko-śydowskiego 

Tadeusz Drozda 

- dywersant, satyryk, kpiarz 

Karolina Dryzner 

w Moskwie 

- aktorka, ukończyła m.in. The Lee Strasberg Theatre Institute, Los Angeles; Warsztaty Teatralne im. Czechowa 

Jan Drzewiecki - właśc. nazw.- Holzer - polonofob, komunista, stalinowiec, w Polsce stalinowskiej i w pierwszych latach za W. 

Gomułki generał brygady Ludowego Wojska Polskiego. Znany był jako awanturnik i pijak. Podczas Października 1956 został 

mianowany komendantem wojewódzkim warszawskim i opracował rzekomy plan obrony Warszawy, który w rzeczywistości wchodził w 

ogólny plan walki o utrzymanie dotychczasowej supremacji Ŝydów w partii i rządzie. 

Michał Drzewiecki - polonofob, komunista, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1948-51 naczelnik Wydziału 

VI Departamentu V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego; 1951-55 dyrektor Gabinetu Ministra BP; 1956-64 dyr. Biura “B” 

Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. 

Stefan Drzewiecki - Bernard Mandelbaum - polonofob, komunista, mason; od młodości lewicowiec i komunista, był członkiem 

SDKPiL i Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, od których rzekomo odszedł w 1920. W latach 1917-18 był w Piotrogrodzie 

(Petersburg) i współpracował z bolszewickim Wydziałem Kultury i Oświaty Komisariatu Spraw Polskich.1930-38 we władzach 

naczelnych Związku Nauczycielstwa Polskiego i członek komitetu redakcyjnego organu związku “Ogniwa” (1928-35, 1930-35 

redaktor) oraz redaktorem “Gimnazjum” (1934-38). W latach 30-tych bardzo popierał rząd i BBWR oraz rządową politykę oświatową. 

Stąd w 1932 został publicznie zaatakowany na łamach “Robotnika” (organu PPS) przez S. Karpińskiego, który stwierdził, Ŝe “jego 

(Drzewieckiego) działalność w Rosji Sowieckiej w 1918 nie daje mu Ŝadnych moralnych praw do pouczania nauczycieli, jakie powinno 

być poczucie państwowe”. ZG ZNP poparł moralnie Drzewieckiego. Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji i 1939-40 był 

kierownikiem departamentu szkolnictwa Ministerstwa Opieki Społecznej polskiego rządu emigracyjnego w Angers. W 1941 wstąpił do 

PPS w Londynie. Po objęciu władzy w Polsce przez komunistów w 1945 zrozumiał, Ŝe jeśli chce być człowiekiem władzy/”na tapecie” i 

Ŝyć dostatnio musi odrzucić wszelkie zasady moralne i postawić na “komunistycznego konia”. Zaoferował więc swoje usługi reŜymowi 

warszawskiemu i w latach 1945-47 był II sekretarzem ambasady PRL w ParyŜu, a 1947-49, z rekomendacji rządu PRL, dyrektorem 

Departamentu Odbudowy UNESCO w ParyŜu. Po tym stanowisku, które piastował w UNESCO dzięki rządowi warszawskiemu, mógł 

sobie urządzić dobre Ŝycie na Zachodzie, a na dokładkę jako wolny człowiek. W 1950 wstąpił do polskiej loŜy wolnomularskiej 

“Kopernik” w ParyŜu, z zamiarem rozpowszechniania masonerii wśród inteligencji polskiej na obczyźnie. 

Andrzej Drzycimski - Abraham Engel - 

Gerszon Dua-Bogen - polonofob, komunista, agent sowiecki; uczył się w ortodoksyjnej szkole Ŝydowskiej, a w 1909 wstąpił do 

Zydowskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Poalej-Syjon. W 1911 wyemigrował do USA, jednak juŜ w 1913 wrócił do Polski. 

Dalej działał w Poalej-Syjonie i był sekretarzem jej oddziału warszawskiego. W 1920 wyemigrował do Palestyny i był tam 

współzałoŜycielem Komunistycznej Partii Palestyny i jej pierwszym sekretarzem. Represjonowany przez władze brytyjskie juŜ w 1921 

powrócił do Polski. Pełnił wówczas funkcję sekretarza KC Poalej-Syjonu Lewicy. W 1922 był na przeszkoleniu w Moskwie. Pod koniec 

1922 wrócił nielegalnie do Polski i został (do 1927) sekretarzem Centralnego Biura Zydowskiego. W 1924 dwukrotnie aresztowany za 

działalność antypaństwową, wyjechał ponownie do ZSRR, gdzie był kierownikiem Centralnej Szkoły Partyjnej przy KC Komunistycznej 

Partii Zachodniej Białorusi. Na początku 1928 został skierowany przez partię do USA w celu prowadzenia propagandy wśród 

robotników amerykańskich. ZagroŜony, wrócił najpierw do Moskwy, a następnie do Polski. W marcu 1929 został aresztowany za 

działalność antypaństwową. Zwolniony za kaucją w 1930 udał się ponownie do ZSRR, gdzie przebywał do 1935 pracując w 

Międzynarodówce Komunistycznej. W maju 1935 wrócił do Polski. Kierował Wydz. Zydowskim przy Sekretariacie Krajowym KC KPP,

sprawując jednocześnie nadzór polityczny nad centralami Komunistycznych Partii Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. W 1937 

delegowany przez KC KPP do Hiszpanii, gdzie kierował pracą partyjno-polityczną w Bazie Brygad Międzynarodowych w Albacete. Był 

jednym z organizatorów Zydowskiej Kompanii im. N. Botwina w Brygadzie im. J. Dąbrowskiego. Po rozwiązaniu KPP w 1938 wyjechał 

do ParyŜa i nawiązał współpracę z KP USA. Dzięki jej pomocy udało mu się w 1942 dostać na Kubę, gdzie przebywał do 1947. We 

wrześniu 1948 przyjechał do Polski, aby wzmacniać władzę komunistyczną w Polsce. Pracował w KC PPR i w Centralnym Komitecie 

Zydów w Polsce. Zginął 12 II 1948 w wypadku samochodowym k. Oświęcimia. Ten działacz Ŝydowski i międzynarodowego komunizmu 

oraz agent Moskwy, został pośmiertnie odznaczony KrzyŜem Virtuti Militari. 

Maciej Dubowski - Owsiej Epsztejn - polonofob, komunista, agent sowiecki, niewykwalifikowany robotnik, działacz 

komunistyczny. W okresie istnienia (I-IV 1919) tzw. Litewsko-Białoruskiej Republiki Sowieckiej był funkcjonariuszem Komisariatu 

Spraw Wewnętrznych w Wilnie; z pewnością miał na sumieniu niejednego człowieka zgładzonego podczas szalejącego wówczas 

czerwonego terroru. Od 1920 działacz tzw. Komunistycznej Partii Litwy (dominowali w niej Zydzi); członek Wileńskiego Komitetu 

partii. W 1922 opowiadał się za przyłączeniem KP Litwy do polskiej organizcji komunistycznej. 1922-26 w więzieniu za działalność 

antypaństwową i antypolską. Po wyjściu z więzienia działacz Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (KPZB) dąŜącej do oderwania 

od Polski ziem północno-wschodnich z Wilnem i Białymstokiem. Działał w Grodnie, gdzie mieszkało duŜo Zydów. Od VIII 1928 członek 

Komitetu Centralnego KPZB. W grudniu 1928 ponownie aresztowany za działalność wywrotową. Uciekł z więzienia i wyjechał do 

Związku Sowieckiego. 1929-31 na przeszkoleniu partyjnym w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w Moskwie. Po nielegalnym 

powrocie do Polski ponownie został członkiem KC KPZB. W 1932 po raz drugi przebywał na przeszkoleniu w Moskwie, po którym został 

skierowany do Komunistycznej Partii Polski (KPP). 1932-34 działał na Górnym Sląsku, głównie jako sowiecki szpieg i agent wśród 

niemieckiej ludności Sląska. W 1934 ponownie aresztowany, po zwolnieniu został tym razem agentem na terenie takŜe mieszanej 

narodowościowo (Polacy i Ukraińcy) Galicji Wschodniej; oficjalnie był kierownikiem Centralnej Techniki Komunistycznej Partii 

Zachodniej Ukrainy we Lwowie. Latem 1935 wyjechał do Moskwy. Wyniki jego pracy musiały być ujemnie ocenione, gdyŜ został 

aresztowany i skazany na 5 lat łagu. Zwolniony z łagru w listopadzie 1940, pracował jako kowal, a następnie (1941-45) słuŜył w Armii 

Czerwonej w batalionach pracy. Po wojnie pozostał w Związku Sowieckim. Od 1952 był szefem zaopatrzenia technicznego 

“UrałenergomontaŜu” w JuŜnouralsku 

Eugeniusz Duda 

- dr., dyr. muzeum judaistycznego na Kazimierzu w Krakowie, współzałoŜyciel Ŝydowskiej Fundacji Judaica 

Józef Dukiel 

- Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich 

BoŜena Dunat 

- polonofob, dywersant, dziennikarka Ŝydokomunistycznego "Nie" 

Kinga Dunin - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, volksdeutsch-'europejka', świnia Orwell'owska, dziennikarka, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, 

pracownik redakcji "Ex Libris", dodatku do "śycia Warszawy". publicystka, "Krytyka Polityczna", Zieloni 2004; Fanatyczna 

feministka, tropicielka "polskiego antysemityzmu bez śydów", była autorką skrajnego ataku na Dzienniki powojenne Marii 

Dąbrowskiej za ich rzekomą antysemicką "ksenofobię". W 48 numerze "Ex Libris" z 1994 r. wystąpiła za odrzuceniem całej literatury 

polskiej jako niepotrzebnego, bezuŜytecznego balastu, pisząc expressis verbis: (...) "przestańmy uwaŜać, Ŝe literatura polska musi 

istnieć. Nie musi. Nawet jeŜeli zniknie - i tak będzie w Polsce istniała jakaś literatura. KaŜdy będzie mógł sobie coś wybrać z ogromnej 

światowej oferty".) 

Teodor Duracz - polonofob, komunista, bolszewik, adwokat; Od roku 1905 naleŜał do PPS, potem do PPS-Lewicy i 

Komunistycznej Partii Polski. W roku 1905 był jednym z organizatorów strajku chłopskiego. W roku 1917 brał udział w rewolucji 

październikowej, potem w Charkowie. W roku 1918 wrócił do Polski. W latach 1918-1939 obrońca w procesach politycznych polskich 

komunistów i działaczy robotniczych. 

Był członkiem... Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W roku 1941 w grupie "Proletariusz", współredagował pismo "Przełom". W 

roku 1942 w szeregach PPR, był jednym z czołowych działaczy i członkiem KC (kierownik Wydziału Informacji). 

Krzysztof Dydo - 

Agnieszka Dygant 

- aktorka 

Adam Dylewski 

- autor ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej 

Jacek Dymel - polonofob, dywersant, autor zakłamanych podręczników szkolnych (!) 

Irena Dziedzic - konferansjer; w czasach PRLu prowadziła festiwal piosenki w Sopocie; w TV prowadziła program publicystycznorozrywkowy, 

Tele-Echo; Tajny Współpracownik, agent UB/SB

Zofia DzierŜyńska - z. d. Muszkat - polonofob, komunistka, agent sowiecki, nauczycielka, działaczka komunistyczna. Od 1904 

związana z Socjal-Demokracją Królestwa Polskiego i Litwy. Aresztowana za działalność partyjną w 1906 i ponownie w 1909, została 

wydalona administracyjnie z granic Imperium Rosyjskiego. W styczniu 1910 udała się do Krakowa, gdzie we wrześniu t.r. poślubiła 

Feliksa DzierŜyńskiego, komunistę, zbrodniarza bolszewickiego, późniejszego dygnitarza sowieckiego. W listopadzie t.r. wróciła 

nielegalnie do Warszawy. Aresztowana w grudniu t.r., w więzieniu w Warszawie 23 VI 1911 urodziła syna Jana, późniejszego 

działacza Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego. W listopadzie 1912 skazana na wieczne zesłanie do guberni irkuckiej, zbiegła 

stamtąd do Krakowa. Podczas I wojny światowej w Szwajcarii. Uznała Związek Sowiecki za swoją ojczyznę i od września 1918 do 

lutego 1919 była sekretarzem radcy misji sowieckiej w Bernie, następnie wyjechała do Moskwy, gdzie pozostawała aŜ do śmierci. 

1919-20 pracownik róŜnych biur sowieckich ds. polskich, które zajmowały się ewentualnym przejęciem władzy w Polsce przez 

komunistów. Po klęsce wojsk sowieckiech w Polsce w 1920 została kierowniczką polskojęzycznej szkoły im. R. Luksemburg w Moskwie 

(do 1922), a w 1923-24 wykładała w Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie. 1924-28 sekreatrz 

Biura Polskiego Komitetu Centralnego Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików). Jednocześnie była członkiem redakcji pisma 

“Ku nowej szkole”, a następnie “Trybuny Radzieckiej” (1927-37) i “Kultury Mas” (1929). 1928-34 pracownik naukowy Instytutu 

Lenina (później Marksa i Lenina), a od 1937 redaktorem odpowiedzialnym polskich sekcjach Tow. Wydawniczego Robotników 

Zagranicznych w ZSRR, później w Państwowym Wydawnictwie Literatury w Językach Obcych; pod jej redakcją wydano 7 tomów Dzieł 

wybranych W. Lenina (1935-41). 1939-43 pracowała w Komitecie Wykonawczym Międzynarodówki Komunistycznej, zajmując się 

sprawami polskimi, a po jej rozwiązaniu w KC WKP(b). W 1941 władze sowieckie mianowały ją kierownikiem polskojęzycznej rozgłośni 

propagandowej im. T. Kościuszki i swoim agentem w Centralnym Biurze Komunistów Polskich w ZSRR, złoŜonego głównie z polskich 

Zydów, którzy postawili sobie za cel objęcie władzy w zajętej przez Armię Czerwoną Polsce. Trzykrotnie odznaczona Orderem Lenina. 

Do Polski komunistycznej nie wróciła, ale odwiedziła ją trzykrotnie, jako oficjalny gość reŜymu komunistycznego: w 1948 (z okazji 

powstania PZPR), w 1950 (sprowadzenie prochów J. Marchlewskiego z Moskwy do Warszawy) i 1951 (obchody 25-lecia śmierci jej 

męŜy Feliksa DzierŜyńskiego). W 1955 odznaczona “polskim” Orderem Sztandaru Pracy I kl. 

Artur Dziurman 

- aktor 

- 


E 

Maciej Eckardt - polonofob, dywersant, był członkiem Ligi Polskich Rodzin, załoŜyciel i prezes tzw. "Towarzystwa Kamrackiego", 

a takŜe wiceprzewodniczący Rady Naczelnej Stowarzyszenia “Stronnictwo Narodowe”. W kwietniu 2006 roku zaangaŜował się w 

tworzenie Ruchu Samorządowego, który przekształcił się w Polską Unię Samorządową, której jest wiceprezesem. 

Dorota Edelman 

- program tv "kawa czy herbata" 

Marek Edelman - polonofob, komuch, dywersant, komuch, ur. w Łodzi; W czasie II wojny światowej członek Powszechnego 

śydowskiego Związku Robotniczego (Bundu), w 1942 współzałoŜyciel śydowskiej Organizacji Bojowej. Uczestnik powstania w getcie 

warszawskim, a po śmierci Mordechaja Anielewicza ostatni jego przywódca. śołnierz Armii Krajowej i uczestnik powstania 

warszawskiego. Po wojnie, od 1946 na stałe zamieszkał w Łodzi. 

WspółzałoŜyciel KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: 

WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; działał w Unii Demokratycznej, Unii Wolności, a obecnie jest członkiem 

Partii Demokratycznej; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny 

Paweł Edelman 

- operator 

Agniesza Egeman 

- red. "Aktualności Filmowe" Magazyn dla kinomanów 

Jakub Egit 

Warszawie 

- 1945-1949 prezes dolnośląskiego Wojewodzkiego Komitetu śydowskiego. Od 1950 redaktor "Jidysz Buch" w 

Ludwik Ehrlich - prawnik, profesor Uniwersytetu Lwowskiego i Jagiellońskiego, sędzia ad hoc Stałego Trybunału Sprawiedliwości 

Międzynarodowej w Hadze. Był synem Arnolda (adwokata) i Flory z Bernsteinów, bratem ciotecznym Jakuba Parnasa (profesora 

biochemii Uniwersytetu Lwowskiego), kuzynem Szymona Rundsteina.

Eugeniusz Eibisch - polonofob, komunista, malarz. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie i w 1922 wyjachał jako 

stypendysta rządu francuskiego do ParyŜa, gdzie pozostał na stałe. Z Francji zrobił swą nową “ojczyznę”. Jednak kiedy w Polsce w 

1945 władzę objęli komuniści i Zydzi, i kiedy mu obiecano zrobienie wielkiej kariery, wrócił do Polski. Od razu został profesorem i 

rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1945-50). 1950-69 profesor malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 

1955, a więc jeszcze w okresie stalinowskim, otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia. Wzamian za te wyróŜnienia wysługiwał się 

reŜymowi; popierał socrealizm w sztuce polskiej i w latach 1949-68 był działaczem komunistycznej Swiatowej Rady Pokoju. 

Odznaczony KrzyŜem Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Wojciech Eichelberger - polonofob, dywersant, psycholog, psychoterapeuta, pisarz, specjalista od socjotechnik, propagator "new 

age", jeden z najsłynniejszych polskojęzycznych psychologów, specjalizujących się w psychologii relacji międzyludzkich; członek 

Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez Ŝydów]; Jest 

współzałoŜycielem Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie. Publikuje w prasie (m.in. "Zwierciadło", "Twój Styl"), współtworzy 

programy telewizyjne popularyzujące wiedzę psychologiczną i refleksję egzystencjalną. Od 1976 r. praktykuje i zaleca buddyzm zen. 

Grzegorz Eider - był członkiem zarządu wydawnictwa 'Lupus'. Był członkiem zarządu wydawnictwa 'Migut Media'. Był dyrektorem 

oddziału PAP Net. Wiceprezes Zarządu Polskiej Agencji Prasowej S.A. [19.01.2005). 

Marian Eile - redaktor naczelny Ŝydokomunistycznego "Przekroju" 1945 - 1969 ["Przekrój" Ŝydokomunistyczne piśmidło dla 

intelektualistów w PRLu] 

Helena Eilstein - polonofob, dywersant, W latach 1958-1968 była Kierownikiem Pracowni Zagadnień Filozoficznych Nauk 

Przyrodniczych w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN oraz od 1959 r., po marksiscie i stalinowcu, Leszku Kołakowskim, redaktor 

naczelna "Studiów Filozoficznych". Od 1969 r., w związku z wydarzeniami Marca 1968, poza Polską. Wykładała głównie na 

Uniwersytecie Stanowym Nowego Meksyku (UNM) w Albuquerque, NM, USA. W 1993 powróciła do Polski. Po odejściu od marksizmu, 

jej światopogląd filozoficzny mieści się w nurcie "materializmu" i tzw. realizmu naukowego; felietonistka "Racjonalisty" magazyn 

racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów. 

I. Einhorn - członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej we Wrocławiu 

Jerzy Einhorn 

- urodził się w Częstochowie, od 1946 r. w Szwecji; był w kapitule decydującej, komu przyznać Nagrodę Nobla. 

Artur Eisenbach - polonofob, komunista, agent sowiecki, historyk (UWarsz.), badacz dziejów Ŝydów w Polsce w XVIII-XX w. 

1936-39 pracownik śydowskiego Tow. Ekonomicznego w Warszawie. W 1940 przeszedł na tereny polskie okupowane od września 

1939 przez Związek Sowiecki. W ZSRR przebywał do 1946 (odznaczony sowieckim medalem “Za doblestnyj trud w Wielikoj 

Otieczestwiennoj Wojnie 1941-45). Po przyjeździe do Polski wstąpił do PPR (następnie PZPR) i został (1946) pracownikiem naukowym 

Centralnej śydowskiej Komisji Historycznej w Łodzi, a od 1947 śydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie: kierownik 

naukowy Instytutu 1954-64, zastępca dyrektora 1964-66, dyrektor 1966-68. Jednocześnie od 1957 pracownik naukowy Instytutu 

Historii PAN w Warszawie; w latach 1966-76 profesor. Współredaktor kwartalnika “Bleter far Geszychte” od 1948 i “Biuletynu 

śydowskiego Instytutu Historycznego” od 1950. Współpracował z Uniwersytetem Hebrajskim i Instytutem Yad Vashem w Jerozolimie. 

Występował jako ekspert w procesach hitlerowskich zbrodniarzy wojennych w Polsce w latach 1946-52 i w Berlinie w 1963. Był takŜe 

działaczem i członkiem zarządu Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego śydów w PRL. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się 

głównie nad zagładą Ŝydów polskich i europejskich podczas II wojny światowej. Pomimo tego, Ŝe urodził się i Ŝył 79 lat w Polsce, czuł 

się Ŝydem, a nie Polakiem i w 1991 wyemigrował do Izraela; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; 

Jerzy Eisler - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, historyk, świnia Orwell'owska, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, patriotyzmu, Polaków i Polski, 

fałszerz uprawiający przekłamania faktograficzne, w ostatnich latach został skrajnie rozreklamowany przez "europejczyków", stał się 

bowiem najbardziej panegirycznym piewcą Ŝydowskiej frakcji "puławian" i Marca 1968 r.; maksymalnie przesadzający znaczenie i 

zasługi michnikowców; Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie [30.10.2002-03.2004] 

Ignacy Ekerling - taksówkarz pochodzenia Ŝydowskiego w Warszawie, zamieszany w tajemnicze i okrutne morderstwo 16-letniego 

Bogdana Piaseckiego, syna Bolesława Piaseckiego, przewodniczącego Stowarzyszenia PAX w Warszawie, a przed wojną jednego z 

przywódców nacjonalistycznych organizacji polskich, nawołujących do bojkotu handlu Ŝydowskiego. Bogdan został uprowadzony 22 

stycznia 1957 w Warszawie. Dopiero 8 grudnia 1958 przypadkowo natrafiono na jego zwłoki. Był w bestialski sposób zamordowany; 

dokonano na nim rytualnego morderstwa, o które przez wieki posądzano Zydów. Dla wielu ludzi, nawet tych z Ministerstwa Spraw 

Wewnętrznych, co prowadzili sprawę (F. Szlachcic Gorzki smak władzy 1990), nie ulegało wątpliwości, Ŝe był to odwet i zemsta 

Zydów. Zydów, którzy chcieli pokazać i przestraszyć Polaków, Ŝe nawet po Październiku 1956 mogą robić w Polsce i z Polakami co im 

się rzewnie podoba - i to bezkarnie. Ekerling był głównym tropem i zarazem koronnym świadkiem. “On właśnie widział morderców. 

Odwoził Bogdana Piaseckiego z miejsca uprowadzenia przy ulicy Wejnerta do miejsca morderstwa przy ulicy Swierczewskiego. 

Plątanie zeznań, próba wyjazdu do Izraela oraz powiązania ze światem przestępczym obciąŜały kierowcę i umacniały podejrzenie o 

jego udziale” (F. Szlachcic).

Jakub Ekier 

- poeta, tłumacz, eseista, redaktor 

Andrzej Ekiert - był asystentem szefa sztabu do spraw operacyjnych w Kwaterze Głównej KFOR-2 w Prisztinie w Kosowie. Generał 

dywizji od 15 sierpnia 2003 r. 16 lutego 2005 r. awansowany do stopnia generała broni. Dowódca wielonarodowej dywizji Centrum- 

Południe w Iraku [18.07.2004). W lutym 2005 r. odznaczony przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra 

Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Mirosława Ekiert - Dyrektor Zespołu Kontroli Finansowania Partii Politycznych i Kampanii Wyborczych Państwowej Komisji 

Wyborczej (05.2004). 

Wojciech Ekiert - Członek Rady Łódzkiej Regionalnej Kasy Chorych (03.2003). 

Rafał Ekwiński - 

Andrzej Eliasz - dywersant, prof. Prezydent European Association of Personality Psychology (11.2002). Rektor Szkoły WyŜszej 

Psychologii Społecznej w Warszawie (12.2002-05.2005); częsty uczestnik Festiwali Kultury śydowskiej 

Henryk Eljowicz - kolaborant sowiecki, agent NKWD; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; 

źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Pola Elster - właśc. imię - Perla - polonofob, komunistka; juŜ od gimnazjalnych lat związana z Ŝydowską organizacją lewicową 

Poalej-Syjon Lewica w Warszawie. Dwa razy aresztowana (1929 i 1933) za działalność antypaństwową. Podczas okupacji hitlerowskiej 

naleŜała do kierownictwa Poalej-Syjon Lewicy w getcie warszawskim. Za jego zgodą działała takŜe w Bloku Antyfaszystowskim 

utworzonym przez komórkę PPR w getcie. Wysyłana przez obie organizacje do innych gett na terenie Generalnego Gubernatorstwa i 

na terenach polskich włączonych do Rzeszy, była jedną z najlepiej poinformowanych osób o sytuacji Zydów w gettach. W grudniu 

1942 była współorganizatorką Zydowskiej Organizacji Bojowej na terenie getta warszawskiego. W czasie likwidowania samoobrony w 

getcie została wywieziona do obozu w Poniatowie, skąd udało jej się zbiec i wrócić do Warszawy, gdzie ukrywała się u Polaków. 

Kontynuowała działalność polityczną i pod koniec 1943 została członkiem CK Poalej-Syjonu Lewicy. Komunizm w getcie warszawskim 

miał poparcie wielu Zydów. Nawiązała współpracę z polskimi komunistami w Warszawie i współdziałała z nimi w tworzeniu Krajowej 

Rady Narodowej w stolicy. Zastępując > Adolfa Bermana wzięła udział w pierwszym konspiracyjnym posiedzeniu KRN w nocy z 31 XII 

1943 na 1 I 1944, któremu przewodniczył Bolesław Bierut. Na posiedzeniu tym zgłosiła akces Zw. Robotników Zydowskich w Polsce do 

KRN. Została zastępcą kierownika referatu spraw Ŝydowskich przy Prezydium KRN. Została takŜe członkiem konspiracyjnej 

komunistycznej Warszawskiej Rady Narodowej (Urzędu Miejskiego). Zginęła podczas Powstania Warszawskiego 27 IX 1944. 

Zbigniew Elszt - członek Zarządu Netii [09.2000). 

Magdalena Emilianowicz 

- aktorka, bierze takŜe udział w programach telewizyjnych, jako prezenterka 

Władysław Jerzy Engel 

- trener i działacz piłkarski 

Samuel Engel - polonofob, komunista, terrorysta. Wielka Encyklopedia PWN (t. 3 1963), fałszywie czyni z niego patriotę 

polskiego podając, Ŝe w 1921 był uczestnikiem III postania śląskiego, co jest nieprawdą. Od 1923 członek Związku MłodzieŜy 

Komunistycznej w Łodzi. W kwietniu 1924 Engel zgłosił się jako wykonawca wydanego przez partię wyroku śmierci na informatorze 

policji Łuczaku. Zastrzelił go 28 IV 1924 w łódzkim parku Źródliska. Ujęty przez policję, został 16 V 1924 skazany na karę śmierci 

przez rozstrzelanie. 

Jan Engelgard - polonofob, dywersant, publicysta, były działacz Ŝydo-katolewackiego PAX-u, komentator Ŝydo-katolewackiego 

"Słowa Powszechnego" - organu PAX, "Katolika" i "Kierunków", a w latach 90. XX w. - następcy "Słowa Powszechnego" - "Słowa - 

Dziennika Katolickiego". Redaktor naczelny tygodnika "Myśl Polska" i jego kontynuacji: "Nowa Myśl Polska" (...ale ładnie), członek 

Zarządu Województwa Mazowieckiego. 

Michał Engelhardt - polonofob, komuch, dywersant, dziennikarz, obecnie jest redaktorem w Ŝydokomunistycznym portalu 

gazeta.pl - internetowy organ Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej". Do końca 2006 roku był redaktorem w Axel Springer Polska. 

Wcześniej był m.in. reporterem Radia ZET i Radia Eska. Współpracował m.in. z Ŝydolewackim śyciem Warszawy, Ŝydokomunistyczną 

Gazetą Wyborczą, Ŝydokomunistycznym Wprost.

Anna Engelking 

- etnograf 

Barbara Engelking - 

Leszek Engelking - 

Barbara Engelking-Boni 

- psycholog 

Anna Engelman 


Aleksander Erenrajch - właśc. imię Izaak - polonofob, radykalny i fanatyczny komunista, historyk (UWarsz.). Nauczyciel w 

Ŝydowskiej szkole realnej w Płocku. Od 1916 członek Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), a od 1918 

Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Od 1919 mieszkał w Warszawie. Był nauczycielem historii w 

“komunistycznym” gimnazjum Ŝydowskim F. Buki (pedagodzy komuniści lub o sympatiach komunistycznych przyciągali młodzieŜ z 

rodzin Ŝydowskich o podobnych poglądach). Był jednym z załoŜycieli Związku MłodzieŜy Komunistycznej w Polsce. Jego wyjątkowy 

radykalizm komunistyczny spowodował, Ŝe w 1927 musiał odejść z gimnazjum (zaŜądała tego jego właścicielka). 1928-39 dyrektor 

rocznych Kursów Nauczycielskich przy Gminie Zydowskiej w Warszawie. Po wybuchu wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 i 

zajęciu ziem wschodniej Polski przez Armię Czerwoną, udał się do Krzemieńca na Wołyniu. Tam wysługiwał się okupacyjnym władzom 

sowieckim i brał udział w sowietyzacji sławnego Liceum Krzemienieckiego. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 

zginał z rak hitlerowców. 

Irena Eris - współwłaścicielka Laboratorium Kosmetycznego Dr Irena Eris, serii kosmetyków pod tą samą nazwą, 20 gabinetów 

kosmetycznych, działających pod ekskluzywnie brzmiącą nazwą Instytutów Kosmetycznych, oraz sieć hoteli piękności SPA Dr Irena 

Eris; Ŝona Henryka Ofingera 

Stanisław Estreich - członek Trybunału Stanu desygnowany przez Samoobronę RP [23.10.2001). Dziekan Okręgowej rady 

Adwokackiej w Lublinie (11.2001). 

Henryk Etłinger 

- członek Komisji Kodyfikacyjnej II RP; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Mieczysław Ettinger 

- sekretarz Naczelnej Rady Adwokackiej; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Jerzy Eysymontt - był wieloletnim pracownikiem Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w PRL; od 1990 naleŜał do 

Porozumienia Centrum, potem m.in. do Republikan. Od stycznia 1991 do lipca 1992 był ministrem-kierownikiem Centralnegu Urzędu 

Planowania w dwóch kolejnych rządach Bieleckiego i Olszewskiego. Pełnił mandat poselski w Sejmie I i II kadencji (1991-1997). 

Maria Eysymontt 

przez Ŝydów] 

- członek "Polskiego Towarzystwa Psychologicznego" ["Polskiego" - tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego 

- 


F

Monika Fabjańska - polonofob, dywersant, aktywistka Ŝydowska, dyrektor tzw. "Instytutu Kultury Polskiej" w Nowym Jorku, 

którego dzialałność to przede wszystkim popularyzacja i propagowanie kultury Ŝydowskiej. 

Markus Fajer 

- członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Szczecinie 

Jolanta Fajkowska - polonofob, dywersant, dziennikarka i prezenterka telewizyjna, z wykształcenia slawistka i historyk sztuki. 

Była stypendystką BBC /Londyn, Wielka Brytania/, National Forum Foundation /Waszyngton, USA/ i Fundacji Kościuszkowskiej /Nowy 

Jork, USA. Zrealizowała liczne reportaŜe z wydarzeń kulturalnych w Polsce m.in. Festiwal Dialogu Czterech Kultur w Łodzi, Festiwal 

Kultury śydowskiej na krakowskim Kazimierzu. Otrzymała m. in. medal Powstania w Getcie Warszawskim im. Mordechaja Anielewicza 

(!); Jej córka, Maria Niklińska jest aktorką. 

Piotr Fajks - dyrektor Biura Współpracy Międzynarodowej i Handlu Telewizji Polskiej S.A. [03.11.2004-05.2005). Był dyrektorem 

programowym telewizji Polsat [09.2002-22.09.2004]. W telewizji Polsat pracował od 1993 r. 

Lech Falandysz - Aaron Fleischman - 

Bolesław Falkowski - właśc. nazw.- Fajngold - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki; ukończył 3 klasy szkoły 

początkowej w 1916. Od 1921 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (poprzedniczka KPP) w Warszawie. W 1926 

zawieszony na rok w prawach członka partii za malwersacje, kiedy był buchalterem pisma partyjnego “Wolnomyśliciel Polski”. 

1927-29 pracownik w sowieckim przedstawicielstwie handlowym w Warszawie, będąc agentem sowieckim. 1929-32 pracownik kina 

“Grand” w Łodzi, a od 1932 Biura Kinematograficznego “Sfinks” w Warszawie. Z polecenia parti w latach 1933-39 działacz Zw. Zaw. 

Pracowników BranŜy Kinematograficznej w Polsce i jednocześnie w latach 1936-38 sekretarz komórki “filmowców” KPP. Po zajęciu 

wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 przedostał się do Białegostoku i wysługiwał się okupacyjnej władzy 

sowieckiej (m.in. kierownik giełdy pracy i sekretarz Zw. Zaw. SpoŜywców). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 

uciekł aŜ do Samarkandy (Uzbekistan), gdzie pracował jako buchalter w szkole rzemieślniczej. W 1943 dostał polecenie wstąpienia do 

komunistycznego Związku Patriotów Polskich; był przewodniczącym lokalnego oddziału. W listopadzie 1944 przyjęty do PPR i 1 VI 

1945 przeniesiony do Wilna jako przedstawiciel ZG ZPP w Republice Litewskiej. Jesienią porzucił placówkę wileńską i przyjechał do 

Polski, za co został usunięty z PPR. Wkrótce potem, z braku kwalifikowanych ludzi chcących współpracować z narzuconym Polsce 

komunistycznym reŜymem, dostał nakaz przeniesienia się do Łodzi na stanowisko dyrektora Centralnej Dyrekcji Kin Objazdowych 

Przedsiębiorstwa Państwowego “Film Polski”. 

Michał Falzmann - inspektor NajwyŜszej Izby Kontroli, który wykrył aferę FOZZ; Falzmann próbował przekazać najwyŜszym 

władzom, partiom politycznym i opinii publicznej informacje o grabieŜy zasobów finansowych Polski. 

We wtorek, 16 lipca 1991 skierował do Dyrektora Oddziału Okręgowego NBP w Warszawie następujące pismo: 

Działając na podstawie upowaŜnienia nr 01321 z dnia 27 maja 1991 NajwyŜszej Izby Kontroli do przeprowadzenia kontroli w 

Narodowym Banku Polskim proszę o udostępnienie informacji, objętych tajemnicą bankową, o obrotach i stanach środków pienięŜnych 

(gotówkowych i bezgotówkowych) Funduszu Obsługi ZadłuŜenia Zagranicznego, Warszawa, ul. Miła 2. 

W kilka godzin po tym, tego samego dnia, Anatol Lawina, dyrektor Zespołu Analiz Systemowych NIK, przekazał mu polecenie Prezesa 

NIK, prof. Waleriana Pańki, o odsunięciu go od wszelkich czynności kontrolnych prowadzonych przez Zespół. Następnego dnia Michał 

Falzmann nie Ŝył - zmarł w wieku 38 lat na zawał serca. 

W opinii części osób ten zbieg okoliczności jak i fakt, Ŝe w aferę FOZZ były zamieszane słuŜby specjalne świadczą o moŜliwości 

zabójstwa. 

Wojciech Fangor - malarz, grafik, plakacista, rzeźbiarz; TuŜ po wojnie, w nowo tworzonym stalinowskim PRLu Wojciech Fangor był 

twórcą kanonicznych dzieł malarskich socrealizmu 

Alekssandra Farkas 

- polonofob, dywersant, tygodnik Ŝydowski Angora 

Zbigniew Farmus 

- asystent Szeremietiewa w rządzie Jerzego Buzka, podejrzany i oskarŜony o korupcję 

Zofia (Syma) Feder - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komunistka, agent sowiecki, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, Polaków i Polski; Od 1928 członek Komunistycznej Partii 

Zachodniej Ukrainy, dąŜącej do oderwania od Polski Lwowa i Galicji Wchodniej. Działała we Lwowie. Za działalność antypaństwową i 

antypolską 19 XII 1934 została skazana na 7 lat więzienia i utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na lat 10. 

Wyszła z więzienia w wyniku amnestii w 1938. W 1939-46 przebywała na terenie Związku Sowieckiego i była kandydatem na członka 

sowieckiej partii - WKP (b). ChociaŜ Lwów był juŜ miastem sowieckim, o co walczyła przed wojną, w 1946 wyjechała do Polski. Od razu 

wstąpiła do PPR (następnie PZPR) i zajmowała wysokie stanowiska w centralnych instytucjach państwowych. Za swą antypolską 

działalność została odznaczona KrzyŜem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Maria Federowa - 

Anna Fedorowicz 

- artysta malarz 

Jacek Fedorowicz 

- satyryk, kpiarz, publicysta 

Jerzy Feliks Fedorowicz - polonofob, dywersant, lewak, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów 


Sabina Feinstein - polonofob, komunistka; spółpracowała z SDKPiL i “Czerwonym Sztandarem” oraz niosła pomoc więźniom 

politycznym. Brała aktywny udział w rewolucji 1905-07. Korespondowała z RóŜą Luksemburg, i w latach 1905-10 łączyła ją więź 

uczuciowa z Feliksem DzierŜyńskim. W okresie międzywojennym nie brała udziału w Ŝyciu politycznym. Podczas wojny ukrywała się w 

Warszawie pod nazwiskiem Marczak i z pomocą znajomych Polaków. W Polsce Ludowej, dzięki swoim byłym znajomościom z RóŜą 

Luksemburg i DzierŜyńskim, wysoko awansowała. Po wstąpieniu do partii pracowała przez wiele lat na odpowiedzialnych stanowiskach 

w MSZ, m.in. na placówce dyplomatycznej w Szwecji. 

Anatol Fejgin - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

polakoŜerca, stalinowiec, komunista, zbrodniarz stalinowski, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i 

Polski, zbrodniarz MBP, MSW, UB; urodzony w Warszawie w inteligenckiej rodzinie Ŝydowskiej, syn MojŜesza i Marii z domu 

Kacenelenbogen, pracownik aparatu bezpieczeństwa; Od 1928 roku był członkiem Komunistycznej Partii Polski. W 1929 został 

skazany na karę 2 lat więzienia za działalność komunistyczną, a w 1932 ponownie na karę 4 lat więzienia. Prymitywny nieuk i 

pozbawiony ludzkich uczuć pachołek sowiecki w latach 1939-41, a po wojnie funkcjonariusz “bezpieki”. Wg relacji Romana Werfla (Oni 

1985) wydawał Polaków okupacyjnym władzom sowieckim we Lwowie. 

W późniejszym okresie był etatowym funkcjonariuszem KPP, do jej rozwiązania w 1938. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 

ewakuował się do Lwowa, a następnie pozostał w ZSRR, gdzie pracował jako ekonomista, m.in. w zakładach zbrojeniowych. W maju 

1943 wstąpił do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki nowo tworzonego Wojska Polskiego, gdzie został oficerem politycznym. Od 

lutego 1944 zajmował stanowisko szefa Wydziału Polityczno-Wychowawczego 3 Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta, a od 

stycznia 1945 - szefa Oddziału Personalnego w Głównym Zarządzie Polityczno-Wychowawczym WP. Od maja 1945 był członkiem 

komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej. 

Po wojnie, podjął pracę w polskim aparacie bezpieczeństwa, rozpoczynającym w tym okresie realizację polityki represji wobec 

społeczeństwa. Współodpowiedzialny za zbrodnie okresu stalinowskiego w Polsce. Znany z sadyzmu. Osobiście bił i katował więźniów 

politycznych. We wrześniu 1945 na własną prośbę przyjęto go do Zarządu Informacji Wojska Polskiego, której szefa został zastępcą. 

Od października 1949 został przeniesiony do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, karierę zakończył na stanowisku dyrektora X 

Departamentu MBP. Na rozkaz sowieckiego marszałka, pełniącego funkcję polskiego ministra obrony narodowej Konstanta 

Rokossowskiego (rozkaz nr 26 z 1 V 1950), prowadził czystkę w wojsku, mającą na celu usunięcie generałów i oficerów polskich 

niekomunistycznej proweniencji. Czystce towarzyszyły aresztowania, procesy na podstawie sfingowanych przez MBP dowodów i częste 

wyroki kary śmierci. 

Został zawieszony w funkcji 5 grudnia 1953 po ucieczce na Zachód pułkownika Światły, następnie zwolniony z MBP 10 lutego 1954, 

po czym przeniesiony do rezerwy i usunięty z partii. W 1955 został aresztowany i następnie w dniu 11 listopada 1957 skazany na 

karę 12 lat więzienia za stosowanie niedozwolonych metod przesłuchań i łamanie prawa w procedurze zatrzymań. Zarzuty 

obejmowały bezprawne pozbawienienie wolności i spowodowanie szczególnego udręczenia co najmniej 28 osób, w okresie od 1950 do 

1953 roku, w tym polecanie podległym funkcjonariuszom stosowania wobec niektórych z tych osób przymusu fizycznego i 

psychicznego. Został zwolniony z więzienia w 1964 na skutek ułaskawienia. 

"Trzeba zabić polską dumę, rozstrzelać patriotyzm" - zwykł mawiać zbrodniarz Anatol Fejgin w bliskim gronie partyjnych kolegów (wg 

tekstu M. Wyrwicha, Mord w kościele, "Tygodnik Solidarność" z 27 września 2002 r.) 

W 1985 został przyjęty do ZBoWiD i uzyskał uprawnienia kombatanckie z tytułu słuŜby wojskowej, lecz w 1990 roku, po 

postępowaniu weryfikacyjnym, decyzje te uchylono i odebrano Fejginowi uprawnienia kombatanckie z powodu stosowania 

niedopuszczalnych metod śledztwa podczas pracy w MBP. 

Według opinii historyków, Anatol Fejgin jest jedną z głównych osób odpowiedzialnych za stosowanie represji w okresie stalinowskim w 

Polsce, wobec działaczy organizacji niepodległościowych oraz innych osób. 

Anna Fejgin - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunistka, 

polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, Polaków i Polski, członek stalinowskiego Związku Patriotów Polskich z 

Moskwy; Ŝona zbrodniarza Antola Fejgina. Podczas II wojny światowej członek Centralnego Komitetu Organizacyjnego śydów w ZSRR. 

Po wojnie wpływowa osoba w kręgach władców stalinowskiej Polski i stalinowskich sfer towarzyskich ówczesnej Warszawy 

ElŜbieta Felcman 

- członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Legnicy 

Krystyna Feldman 

- aktorka 

Przemysław Fenrych 

- Ŝydo-katolewacka Fundacja Kultury Chrześcijańskiej "Znak"

Genowefa Maria Ferenc, z domu Grzegorska - polonofob, dywersant, komuch, senator, Działaczka Sojuszu Lewicy 

Demokratycznej, wchodziła w skład władz lokalnych i krajowych partii, m.in. przewodniczyła Radzie Miejskiej SLD w Kaliszu. W latach 

1997-2005 zasiadała w Senacie RP dwóch kadencji, 2001-2005 była zastępcą przewodniczącego senackiej Komisji Gospodarki i 

Finansów Publicznych. 

Piotr Ferster 

- dyrektor - "Piwnica pod Baranami" w Krakowie 

Leon Ferszt - polonofob, komunista; od 1906 działacz SDKPiL w Warszawie i na terenie Niemiec (Frankfurt n. Menem, Lipsk, 

Berlin); kilkakrotnie aresztowany przez policję carską. 1911-14 członek Komitetu Warszawskiego SDKPiL. W 1916 nawiązał kontakt z 

bolszewikami rosyjskimi. W XII 1918 brał udział w I Zjeździe Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (poprzedniczka KPP), której 

został sekretarzem, a w 1919 członkiem KC. Organizator demonstracji 1-majowej w Warszawie w 1919. 1923-39 dyrektor w sp. Akc. 

Przemysłu drzewnego “Swierk” w Warszawie. W jego mieszkaniu ukrywał się > Julian Leszczyński-Leński po ucieczce z gmach Sejmu 

w 1925. 1929-33 był depozytariuszem kasy KPP. Podczas wojny ukrywał się w Warszawie. Po wojnie wrócił do działalności partyjnej; 

został członkiem PPR. W marcu 1945 powierzono mu organizowanie Centralnego Zarządu Przemysłu Drzewnego, w którym następnie 

pracował do listopada 1946 na stanowisku dyrektora administracyjno-handlowego; odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I kl. Jego 

Ŝyciorys w Wielkiej Encyklopedii PWN (T. 3 1963) jest w wielu miejscach niezgodny z prawdą i niepełny. 

Wojciech Fibak - były tenisista, 'przedsiębiorca', stały uczestnik libacji w światku "elit" wraz z Romanem Polańskim; 

członek Ŝydomasońskiej Fundacji im. Stefana Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego globalistę i hochsztaplera 


Jerzy Ficowski - polonofob, dywersant, Rada Programowa Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; członek Ŝydomasońskiego lobby 

"Otwarta Rzeczpospolita", 






Arkady Fidler - polonofob, dywersant, publicysta, redaktor naczelny "Nowych Dróg"; poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom 

w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Jerzy Fidler - właśc. imię - MojŜesz - polonofob, komunista, ur. Łódź, malarz pokojowy, działacz komunistyczny. Ukończył tylko 

6 klas szkoły podstawowej. Od 1926 w KPP; działał na terenie Łódzi. W 1932 aresztowany za działalność antypaństwową i antypolską i 

skazany na 5 lat więzienia z pozbawieniem praw obywatelskich na lat 10. W 1937 wyjechał do Francji. Został członkiem Francuskiej 

Partii Komunistycznej i brał udział w ruchu oporu. Po wyzwoleniu Francji został członkiem lokalnej PPR i w latach 1945-46 pełnił 

funkcję administratora komunistycznej Rady Narodowej Polaków we Francji. Jako sekretarz Komisji Mieszanej ds. Repatriacji 

(1946-48) zachęcał Polaków we Francji do powrotu do Polski. Następnie był wicekonsulem PRL w Lille, od 1949 kierownikiem 

Wydziału Emigracyjnego w ambasadzie PRL w ParyŜu i jednocześnie sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR 

reŜymowych placówek dyplomatycznych we Francji. 1951-53 sekretarz Komitetu Zakładowego PZPR w Ministerstwie Spraw 

Zagranicznych (MSZ) w Warszawie. Od 1954 konsul PRL w Morawskiej Ostrawie w Czechosłowacji; od 1957 naczelnik wydziału w 

MSZ, a od III 1963 do IX 1967 radca ambasady PRL w Budapeszcie (Węgry). 

Franciszek Fiedler - właśc. - Efroim Truskier - polonofob, komunista, agent sowiecki, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, 

członek PAN, poseł na Sejm PRL, członek Komitetu Centralnego PPR i PZPR; jeden z głównych ideologów komunistycznych PZPR, 

współtwórca stalinowskiej konstytucji PRL. Od 1905 członek SDKPiL. Z jej ramienia organizował klasowe związki w Warszawie. 

1910-12 załoŜył i redagował pismo socjaldemokratyczne “Trybuna”. W 1915 został członkiem Zarządu Krajowego SDKPiL oraz 

redaktorem “Naszej Trybuny”, a następnie “Gromady”. Na Zjeździe Zjednoczeniowym SDKPiL i PPS-Lewicy (16 XII 1918 w 

Warszawie), został wybrany do KC powstałej w ich miejsce Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (następnie KPP) i wszedł w skład 

redakcji “Czerwonego Sztandaru”. Współodpowiedzialny za rozbój uprawiany z polecenia KC przez komunistów w całym kraju. 

1920-21 więziony za działalność antypaństwową i antypolską. W 1924 opuścił Polskę na 21 lat, udając się do Moskwy. Został 

członkiem sowieckiej partii Komunistycznej (WKP-b). W końcu 1924, oskarŜony wraz z Warskim, Koszutską i M. Horwitzem-Waleckim 

o rzekomą realizację prawicowej polityki partyjnej, został usunięty z KC KPP. W 1926 wyjechał do Gdańska, w 1928 do Berlina, w 

1933 do Brukseli, a następnie do ParyŜa. W okupowanej Francji ukrywał się pod nazwiskiem Emil Francois Lambert. Po wyzwoleniu 

Francji stał się na jej terenie agentem PKWN i PPR. W lipcu 1945 przyjechał do Polski i został mianowany redaktorem naczelnym 

organu KC PPR “Trybuna Wolności”, a na I Zjeździe PPR (XII 1945) wybrany do KC. W 1947-52 redaktor organu teoretycznego partii 

“Nowe Drogi”. W grudniu 1948 został wybrany do KC PZPR. 1949-53 przewodniczący komisji Biura Politycznego KC PZPR ds. nauki. 

Od 1952 poseł na Sejm. W grudniu 1951 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1952 został 

członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Brał udział w opracowywaniu Konstytucji PRL w 1952. W lipcu 1949 odznaczono go 

jako jednego z pierwszych Orderem Budowniczych Polski Ludowej. Autor propagandowych prac komunistycznych. W ksiąŜce W 

sprawie granic wschodnich (1945) poparł oderwanie od Polski przez Związek Sowiecki Ziem Wschodnich, włącznie z Wilnem i 

Lwowem, zgodnie z ogólnoŜydowskim antypolskim stanowiskiem w tej sprawie. Rola Ŝydów w oderwaniu od Polski w 1945 roku Lwowa 

i Wilna ciągle czeka na swego historyka.

Czesław Fiedorowicz 


- polonofob, dywersant, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 

Krzysztof Figielski 

- redakcja Ŝydowskiego pisma Midrasz 

Katarzyna Figura - aktorka, wraz z męŜem Kaiem Schoenhalsem załoŜyła fundację "Artistic Vitamin". Katarzyna Figura promuje 

"polską sztukę" ...WernisaŜ wystawy Danuty Rothschild ...(to wcale nie jest śmieszne) 

Lili Fijałkowska - 

Paweł Fijałkowski - polonofob, doktor historii, archeolog i historyk, Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny, zajmuje się 

dziejami śydów w dawnej Polsce (X-XVIII w.), historią protestantyzmu na ziemiach polskich do 1945 r. oraz... homoerotyzmem w 

staroŜytnej Grecji i Rzymie; felietonista "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów 

Jan Maria Fijor - polonofob, dywersant, ekonomista; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i 

ateistów, publicysta Ŝydokomunistycznego "Wprost", "NajwyŜszego Czasu", "śycia Warszawy", "Finansisty" i prasy polonijnej; 

wydawca (Fijorr Publishing). Były doradca finansowy Metropolitan Life Insurance Co. 

Witold Filipowicz - polonofob, dywersant, ekonomista; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, gnostyków, 

sceptyków i ateistów, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, magister administracji, studium podyplomowe integracji europejskiej. 

Wieloletni pracownik administracji rządowej szczebla centralnego, w tym na stanowiskach kierowniczych, specjalista z zakresu 

zamówień publicznych i funkcjonowania administracji. Autor szeregu publikacji, m.in. w marksistowskim "Dziś" M. Rakowskiego, 

Komentarze", "Forum Akademickie", "Obywatel" oraz na wielu serwisach internetowych publicystyki niezaleŜnej, autor raportu 

"SłuŜba cywilna III RP: zapomniany obszar", prezentowanego i opublikowanego na stronach powiązanej z masonerią i światową 

finansjerą Ŝydowską Fundacji im. Stefana Batorego w Programie Przeciw Korupcji. 

Witold Filler - polonofob, dywersant, pisarz, dziennikarz; komunista; długoletni członek i działacz PZPR. Aktor Teatru 

Dramatycznego 1952-1956 i Teatru Narodowego 1956-1962. Redaktor naczelny Redakcji Rozrywki Telewizji Polskiej (1963-1971); 

redaktor naczelny dwutygodnika "Teatr" (1972-1975), tygodnika "Szpilki" (1975-1984), długoletni dyrektor Teatru "Syrena" 

(1978-1990); uhonorowany wysokimi odznaczeniami państwowymi m.in. KrzyŜ Oficerski i Kawalerski Polonia Restituta przez rząd 

Ŝydokomunistyczny 

Władysław Findeisen 

- agent SB, TW pseudonim "Vikers"; bł. senator woj. warszawskiego - UD; wyjechał do USA 

Paweł Finder - Pinkus - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komunista, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; W 1920 wyemigrował do Palestyny, skąd wrócił do Polski po 

półtora roku budowania podwalin pod państwo Ŝydowskie. Zetknął się tam z syjonizmem lecz uznał, Ŝe nie jest on ruchem 

interesującym się sprawami całej ludzkości, a tylko i wyłącznie Ŝydowskimi. Ukończył gimnazjum w Bielsku i na studia wyjechał do 

Austrii. W Wiedniu wstępił do Komunistycznej Partii Austrii. W 1924 wyjechał na dalsze studia do ParyŜa. Tam zapisał się do 

Francuskiej Partii Komunistycznej, której był aktywnym członkiem. Współpracował z “L’Humanite” i pismem teoretycznym KC FPK 

“Cahiers du Bolchevisme”. W 1927 przeszedł do pracy w Wydziale Organizacyjnym KC FPK. W marcu 1928 został aresztowany przez 

policję francuską za działalność antypaństwową i wydalony z Francji. Wrócił do Polski i wstąpił do Komunistycznej Partii Polski (KPP). 

Działał w Zagłębiu Dąbrowskim i Łodzi, gdzie w kwietniu 1931 został aresztowany za działalność antypaństwową. Zwolniony po 6 

miesiącach przebywania w więzieniu, udał się do Warszawy. Aresztowany ponownie w grudniu 1931, został w sierpniu 1932 zwolniony 

za kaucją. Nie stawił się na rozprawę i od 1933 był poszukiwany listem gończym przez Urząd Sledczy w Warszawie. W 1933 został 

członkiem Sekretariatu Krajowego KC KPP, a takŜe kierownikiem Komitetu Warszawskiego KPP. Aresztowany 6 IV 1934 w Warszawie 

został skazany na 6 lat i 8 miesięcy więzienia. Podczas wojny, we wrześniu 1939 wydostał się z więzienia i udał się na tereny polskie 

zajęte przez Związek Sowiecki w porozumieniu z Hitlerem. Współpracował z okupantem sowieckim, m.in. jako wykładowca Konstytucji 

ZSRR w Białymstoku. W maju 1941 został przyjęty do sowieckiej partii komunistycznej - WKP(b). Po wybuchu wojny niemieckosowieckiej 

w czerwcu 1941 został wezwany do Moskwy, gdzie wraz z Marcelim Nowotką stanął na czele grupy komunistów polskich, 

której zadaniem miało być odbudowanie partii komunistycznej w Polsce, będącej w słuŜbie imperializmu sowieckiego. Wysłany do 

Polski, 5 stycznia 1942 załoŜył w Warszawie komunistyczną partię pod nazwą (wymyśloną przez Dymitrowa, czyli nawet jej nazwę 

wybrał Kreml!) - Polska Partia Robotnicza. Wraz z M. Nowotką i B. Mołojcem wszedł do 3-osobowego kierownictwa centralnego PPR. 

Pod koniec 1942, po zabójstwie Nowotki, został sekretarzem KC PPR, tworząc wraz z W. Gomułką i F. Jóźwiakiem nowe 3-osobowe 

kierownictwo partii. Był współautorem deklaracji programowych PPR z marca i listopada 1943 (O co walczymy). Aresztowany przez 

gestapo 14 XI 1943, został rozstrzelany 26 VII 1944 na Pawiaku. 

Julian (Eliasz) Finkelsztein - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki; syn Zydów-Litwaków, którzy po rewolucji 

bolszewickiej uciekli do Lublina. Od 1926 członek Związku MłodzieŜy Komunistycznej, a od 1928 Komunistycznej Partii Polski (KPP). 

Aresztowany XI 1928 za działalność antypaństwową i antypolską, został skazany na 7 lat więzienia. Po zwolnieniu w lutym 1935 

działał w komórkach KPP w Warszawie, Krakowie, Przemyślu, Stryju i Drohobyczu. 1936-39 członek Centralnej Redakcji KPP w 

Warszawie. W 1937 ponownie więziony przez kilka miesięcy za działalność antypaństwową. Po zajęciu wschodniej Polski przez armię 

Czerwoną we wrześniu 1939 udał się do Białegostoku, gdzie współpracował z okupacyjną władzą sowiecką. Był m.in. przewodniczącym

Zw. Nauczycielskiego oraz kierownikiem oddziału redakcji polskojęzycznej gadzinówki komunistycznej “Sztandar Wolności”. Po 

wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zgłosił się jako ochotnik do Armii Czerwonej i został politrukiem w Zarządzie 

Politycznym Frontu Zachodniego. W listopadzie 1943 przeniesiony do 1 Korpusu Wojska Polskiego; był zastępcą komendanta Szkoły 

Oficerów Polityczno-Wychowawczych (politruków) w stopniu podpułkownika. W czerwcu 1944 odwołany z wojska przez kierownictwo 

PPR, został funkcjonariuszem Centralnego Biura Komunistów Polskich w Moskwie, blisko współpracując z Jakubem Bermanem nad 

planem zdominowania Polski przez Zydów po wojnie. IX 1944 - III 1946 oficjalny przedstawiciel KC PPR w Moskwie. Od marca 1946 i 

aŜ do końca Ŝycia był jednym z czołowych politruków PRL. III 1946 - IX 1947 zastępca kierownika Wydziału Propagandy KC PPR. 

1947- VI 1949 przedstawiciel KC PPR w Biurze Informacyjnym Partii Komunistycznych i Robotniczych (z siedziba w Belgradzie, a 

potem w Bukareszcie) i członek redakcji jego organu “O trwały pokój, o demokrację ludową”. Od czerwca 1949 pracownik Wydziału 

Propagandy KC PZPR, następnie zastępca kierownika Wydziału Personalnego KC PZPR (który dbał o obsadzanie kluczowych stanowisk 

przez Zydów). Od 1951 kierownik Ośrodka Kursów Krótkoterminowych dla sekretarzy KP PZPR w Warszawie. 1949-53 i 1954-62 

redaktor naczelny “Zycia Partii” i w latach 1962-77 kierownik redakcji “Zeszytów Teoretyczno-Politycznych” wydawanych przez 

“KsiąŜkę i Wiedzę”. 1948-59 zastępca członka KC PZPR. 

Otto Fiński - Finkenstein 

- szef sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce” 

Robert Firmhofer - zastępca Dyrektora Polskiego Radia BIS (06.2002-06.2003). 

Stanisław Firstenberg - polonofob, komunista, bandyta i zbrodniarz, syn Dawida, terrorysta. Klęska wojsk bolszewickich pod 

Warszawą uniemoŜliwiła mu walczyć pod czerwonym sztandarem. Wrócił do gimnazjum, gdzie był hersztem grupki rewolucjonistów, 

złoŜonej z jego Ŝydowskich kolegów. W 1922 wstąpił do Związku MłodzieŜy Komunistycznej i Komunistycznej Partii Robotniczej Polski 

(później KPP) w Będzinie, następnie w Warszawie. 1923, 1926-28 i 1930-31 więziony za działalność wywrotową. W 1931 zwolniony z 

więzienia za kaucją, uciekł do Moskwy, gdzie przeszedł przeszkolenie terrorystyczne w szkole parytjnej. Po nielegalnym powrocie do 

Polski był od stycznia 1932 zastępcą kierownika Centralnego Wydziału Wojskowego (terrorystycznego) KPP. Aresztowany w 

Katowicach (gdzie był II sekretarzem KO KPP) w kwietniu 1933, przebywał we więzieniu do 1935 roku. Po wyjściu na wolność działał 

w Gdańsku, Zagłębiu Dąbrowskim i Warszawie. Był groźnym agitatorem i terrorystą. Dlatego 18 VI 1937 decyzją Komisariatu Rządu 

m. st. Warszawy został zesłany do obozu w Berezie Kartuskiej. Knąbrność i jego wyzywające zachowanie się, pełne wrogości do Polski 

i Polaków, z którymi miał kontakt sprawiły, Ŝe prawie cały rok trzymany był w kacerze, a następnie (IX 1938) przewieziono go do 

więzienia w Warszawie. 13 I 1939 Sąd Okręgowy w Warszawie skazał go na 8 lat więzienia, z pozbawieniem praw obywatelskich na 

10 lat. Przebywał w więzieniu w Grudziądzu. Po wybuchu wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 i zajęciu Grudziądza przez 

Niemców, został wraz z innymi więźniami rozstrzelany. 

Jacek Fisiak - polonofob, dywersant, komuch, prof. anglista z Poznania i minister edukacji w rządzie Rakowskiego; odznaczony 

KrzyŜem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra 

Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Tadeusz Fiszbach - polonofob, dywersant, komunista, pierwszy sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku. 

Przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. Poseł na Sejm VII, VIII i X kadencji. Brał udział w negocjacjach i 

podpisaniu porozumień sierpniowych w Gdańsku ze strony komisji rządowej KC PZPR i SB. ZałoŜyciel Polskiej Unii 

Socjaldemokratycznej. 

Henryk Fiszel - polonofob, dywersant, komuch, aparatczyk PZPR; ekonomista. W 1954 ukończył partyjny Instytut Nauk 

Społecznych i od razu otrzymał pracę w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (1954-58), zdominowanej przez Ŝydów i szkodzącej 

w rozwoju gospodarczym Polski; 1959-60 członek Rady Ekonomicznej przy Radzie Ministrów. Od 1956 docent i od 1962 profesor 

Uniwersytetu Warszawskiego; 1966-69 kierownik Katedry Ekonomii Politycznej Wydziału Nauk Ekonomicznych. Odznaczony KrzyŜem 

Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Pinkus Fiszer - polonofob, komunista, malarz pokojowy, działacz związkowy i komunistyczny. 1917-19 sekretarz Związku 

Zawodowego Robotników Przemysłu Budowlanego w Warszawie. Od 1915 działacz Ŝydowskiego Bundu, a od 1918 Komunistycznej 

Partii Robotniczej Polski (później KPP).; 1919-21 członek Wydziału Zydowskiego Komitetu Warszawskiego, następnie 1921-23 

Centralnego Wydziału Zydowskiego Komitetu Centralnego KPP. Ubolewał nad tym, Ŝe Polska nie została republiką sowiecką w 1920 

roku. W 1923 postanowił wyemigrować do Związku Sowieckiego. Został tam członkiem sowieckiej partii komunistycznej WKP(b) i 

ukończył studia (inŜynier budowy mostów). W czasie wielkich czystek w sowieckiej partii został w 1937 aresztowany i stracony. 

Jacek Fitt 

- Ŝydo-katolewacka Fundacja Kultury Chrześcijańskiej "Znak" 

Aleksander Fiut 

- dywersant, historyk literatury 

Ignacy S. Fiut 

- dywersant, kierownik Zakładu Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych 

Stanisław (Samuel) Flato 

- polonofob, komunista, stalinowiec, urodził się w rodzinie szowinistów Ŝydowskich. Ukończył

Ŝydowskie gimnazjum Tow. “Ascola” w Warszawie. Rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, jednak po roku 

wyjechał na studia medyczne do ParyŜa. Działał w organizacji studentów Ŝydowskich Kampf, od 1932 jako jej sekretarz. Od 1932 

członek Francuskiej Partii Komunistycznej. W grudniu wyjechał do Hiszpanii, aby brać udział w wojnie domowej po stronie komunistów 

(został członkiem KP Hiszpanii). Najpierw był lekarzem w batalionie francusko-belgijskim im. Andre Marty, a następnie szefem słuŜby 

zdrowia w Ŝydowsko-polskiej Brygadzie im. J. Dąbrowskiego i w 35 dywizji. Pod koniec wojny został ostatnim szefem sztabu Brygady 

im. J. Dąbrowskiego (w stopniu majora). Po przegranej wojnie przeszedł w lutym 1939 do Francji, gdzie był internowany. Z pomocą 

Zydów i komunistów z Międzynarodowego Czerwonego KrzyŜa udał się w sierpniu 1939 do Chin. Działał tam jako doradca Chińskiego 

Czerwonego KrzyŜa i kierownik międzynarodowej grupy lekarzy przy Czerwonej Armii. Wstąpił do KP Chin. We wrześniu 1945 

przyjechał do Polski i został lekarzem w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. Od lutego 1946 na róŜnych wyŜszych 

stanowiskach w Sztabie Generalnym WP w stopniu pułkownika. Był członkiem PPR, a następnie PZPR. Aresztowany w 1952, jak inni 

uczestnicy wojny domowej w Hiszpanii, przebywał w więzieniu do stycznia 1955, kiedy to zostali zrehabilitowani. 1957-64 radca 

ambasady PRL w Pekinie (ChRL) z uprawnieniami ministra pełnomocnego. 1964-68 wicedyrektor Dep. II (Kraje Azji) w Ministerstwie 

Spraw Zagranicznych; po Marcu 1968 wyjechał z Polski; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; 


Gabriel Fleszar 

- piosenkarz, kompozytor, autor tekstów 

Ferdynand Fliederbaum - polonofob, komunista; ukończył Ŝydowskie gimnazjum Zgromadzenia Kupców w Warszawie. Od 1921 

członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). JuŜ w tymŜe roku był aresztowany dwukrotnie za działalność 

wywrotową. Jednocześnie działał w Robotniczej MłodzieŜy Socjalistycznej “Siła”, namawiając wielu członków na przejście do KPP. 

Jeden ze współorganizatorów Związku MłodzieŜy Komunistycznej; wchodził w skład Komitetu Wykonawczego. 3 IX 1922 aresztowany 

ponownie i skazany w procesie 31 (26 III - 5 IV 1924 w Warszawie) na 5 lat więzienia. Kiedy jego rodzina zwróciła do prezydenta 

Stanisława Wojciechowskiego z prośbą o ułaskawienie, Fliederbaum wysłał oświadczenie do prezydenta, Ŝe jako komunista nie moŜe 

przyjąć wolności z rąk prezydenta rządu burŜuazyjnego i Polaka. Po wyjściu z więzienia, wyemirgował w maju 1928 do Związku 

Sowieckiego i zamieszkał w Moskwie, uŜywając nazwiska Włodzimierz Korecki. Ukończył WyŜszą Szkołę InŜynieryjno-Budowlaną i 

zajmował kierownicze stanowiska w pionie gospodarczym, ostatnio w Zjednoczeniu Przemysłu Materiałów Budowlanych. W okresie 

czystek stalinowskich w 1936 aresztowany przez NKWD i stracony. 

Henryk Floyar-Rajchman (Reichman) 


- w latach 1933-34 wiceminister i w latach 1934-35 minister przemysłu i handlu, II 

Waldemar Fluegel - polonofob, dywersant, mason, członek załoŜyciel Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego; Wiceprezes 

oddziału Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego w Gorzowie Wielkopolskim. 

ZChN - celem partii nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma 

kanalizować wszelkie inicjatywy narodowe, i co gorsza kompromitować ten kierunek polskiej myśli politycznej. 


Był prezesem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych [07.1999-25.10.2001]. Był likwidatorem państwowym 

przedsiębiorstwa Komes w Słubicach. 

Ilona Flutsztejn-Gruda - 

Lejb Fogelman - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, znany prawnik z "Warszawki"; ma powiązania z kilkoma 

zagranicznymi biurami i spółkami adwokackimi, zna i obraca się w obecnych "elitach",... politycy, artyści, biznesmeni; jest stałym 

elementem pejzaŜu najdroŜszych warszawskich restauracji, bali i przyjęć. Wszyscy go znają i on zna wszystkich. Od kilku lat 

Fogelman jest senior partnerem na Europę Środkową innej znanej międzynarodowej firmy prawniczej - Dewey Ballantine. 

Jej warszawskie biuro, zatrudniające 60 prawników, doradzało przy największych i najgłośniejszych transakcjach w naszym kraju, 

m.in. przy zakupie przez polski rząd samolotów wielozadaniowych od koncernu Lockheed Martin czy międzynarodowej ofercie akcji 

Banku Austria Creditanstalt. Wśród stałych klientów firmy Fogelmana znajduje się równieŜ PKN Orlen, któremu prawnicy z Dewey 

Ballantine pomagali np. w nabyciu od British Petroleum 494 stacji benzynowych w Niemczech. Firma Fogelmana doradzała 

równocześnie Orlenowi i Kulczyk Holding oraz opiniowała sławny kontrakt na dostawy ropy z Rosji. 

Aleksander Fogiel 

- aktor 

Janusz Fogler - polonofob, dywersant, był stypendystą United State Information Agency; był stypendystą Departamentu Stanu 

USA; Był sekretarzem generalnym Ruchu STU; Był prezesem Wydawnictw Artystycznych i Filmowych; Prezes Ars Polona S.A. 

[2001-05.2003). Prezes Polskiego Towarzystwa Wydawców KsiąŜek (03.2004). 

Marta Fogler - polonofob, dywersant, komuch, wydawca; Była członkiem Unii Demokratycznej od 1991 r. Członek Unii 

Wolności do 2001 r. Członek Platformy Obywatelskiej.

Piotr Fogler - dywersant, dziennikarz; Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych na Uniwersytecie Warszawskim. 

Absolwent Wydziału Filozofii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie; przez wiele lat radny lub czlonek kolejnej komisji w 

Warszawie; Przewodniczący Sejmiku Województwa Mazowieckiego (11.2002). 

Michał Folgier - dywersant, autor działań dezinformacyjnych i dezintegracyjnych, "Zwierzchnik Generalny" sekty "Zgromadzenia 

Braci i Siostr "Politeistow" " 

Andrzej Folwarczny - polonofob, dywersant, prezes i załoŜyciel Fundacji Forum Dialogu Między Narodami, były poseł na Sejm 

RP i przewodniczący Polsko-Izraelskiej Grupy Parlamentarnej 

Jerzy Fonkowicz - polonofob, stalinowiec, komunista, zbrodniarz; Podczas II wojny sw. pełnił funkcję szefa specjalnej grupy 

bojowej przy sztabie głównym Armii Ludowej, a jednocześnie był oficerem Oddziału III (Informacji) AL. Fonkowicz zasłuŜył się dla 

NKWD i GRU w sposób szczególny, akcją na lokal i archiwum Armii Krajowej w Warszawie. Sowieci zdobyli wtedy przebogate 

dokumenty zgromadzone przez AK o przedwojennych "polskich" komunistach, a takŜe materiały dotyczące Armii Krajowej. 

W 1945 roku został szefem Oddziału III Zarządu Informacji LWP - zbrodniczej Informacji Wojskowej, która po wojnie wymordowała 

setki najlepszych patriotów z Poziemnego Państwa Polskiego, przedwojennych oficerów, którzy w swej naiwności postanowili wracać 

do stalinowskiej Polski z emigracji. 

Adolf Forbert - polonofob, komunista, agent sowiecki, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i 

Polski, sowietyzował film polski; operator filmowy. W latach 1938-39 był samodzielnym operatorem filmowym; jego pierwszą pracą 

było wykonanie zdjęć do Ŝydowskiego (w języku jidysz, co ukrywa publikacja Kto jest kim w Polsce 1989) Frejliche kabconim (Weseli 

biedacy 1938). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, znalazł się na Kresach, gdzie wysługiwał się 

Sowietom. W 1941 był operatorem frontowym Armii Czerwonej. W 1943 został skierowany na to samo stanowisko do utworzonego 

przez Stalina wojska polskiego, zarządzanego przez komunistów. 1943-45 był operatorem filmowym w 1 Dywizji WP im. T. Kościuszki. 

W Polsce Ludowej, w której kinematografia polska przeszła prawie pod całkowitą kontrolę Zydów, stał się jednym z czołowych 

operatorów filmowych. W 1946 został członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPP), a od 1948 Polskiej Zjednoczonej 

Partii Robotniczej (PZPR). W okresie stalinowskim zrobił zdjęcia do takich socrealistycznych filmów jak: Dwie brygady (1950), Załoga 

(1951), Pościg (1954), Podhale w ogniu (1955), Sprawa do załatwienia (1955). ChociaŜ miał tylko wykształcenie średnie, w nagrodę 

został mianowany przez reŜym w 1956 profesorem Państwowej WyŜszej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (był nim 

do 1982). Odznaczony Medalem 40-lecia Polski Ludowej i KrzyŜem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Władysław Forbert 

- polonofob, operator filmowy, brat Adolfa, w 1969 wyemigrował do Izraela 

Aleksander Ford - Liwczyc - polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, ur. w Łodzi; fanatycznie i 

zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, po wojnie polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 przeszedł na tereny 

polskie okupowane przez Związek Sowiecki, wysługując się okupantowi sowieckiemu. Pracując w studiach filmowych Nowosybirska, 

Mińska i Taszkentu zrealizował szereg propagandowych filmów “dokumentalno”-instruktaŜowych; w czasie II wojny światowej był 

kierownikiem Czołówki Filmowej przy I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.Całkowicie zsowietyzował polską produkcję filmową. 

To on dbał o to, aby polska kinematografia produkowała tendencyjne i antypolskie filmy o tematyce komunistycznej i Ŝydowskiej. Po 

wydarzeniach marcowych 1968 wyjechał do Izraela. 

Maciej Formanowicz - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, "kapitalista" z nadania nomenklatury Ŝydokomunistycznej; 

właściciel Holdingu MF Forte, posiadającego akcje i udziały w spółkach działających w kraju i za granicą. Największą z nich są Fabryki 

Mebli Forte SA w Ostrowii Mazowieckiej, których ubiegłoroczne przychody wyniosły 370,5 mln zł, a zysk 72,6 tys. zł. Przychody 

wszystkich firm holdingu oszacowano na 750 mln zł. Pracuje w nich 4 000 osób. Formanowicz jest prezesem Ogólnopolskiej Izby 

Gospodarczej Producentów Mebli, członkiem rady głównej BCC i konsulem honorowym Republiki Austrii na Dolny Śląsk. Jest jednym z 

najbogatszych "Polaków" (w 2001 r. na 9 miejscu w Ranking 100 najbogatszych Ŝydaków tygodnika "Wprost"). 

Małgorzata Fornalska - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komunistka, agent sowiecki, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski; Od roku 1916 roku członek 

SDKPiL, a od 1921 członek Komunistycznej Partii Polski. Kilkakrotnie aresztowana i więziona w okresie międzywojennym za 

działalność komunistyczną. Od 1936 w KC Czerwonej Pomocy. Po opuszczeniu więzienia we wrześniu 1939 roku przeniosła się do 

ZSRR. Pod koniec 1941 roku weszła w skład grupy polskich komunistów w ZSRR. Wiosną 1942 roku wróciła do Polski. Weszła do KC 

Polskiej Partii Robotniczej. Współredagowała organ PPR Trybuna Wolności. 

Józef Frank - Jakub Lejbowicz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, był inicjatorem tak zwanego ruchu frankistów na terytorium państwa polskiego, który masowo udawał współpracę z 

wyznawcami wiary katolickiej. Tymczasem twórca ruchu pracował nad politycznym upadkiem Polski. 

Stefan Frankenstein-Sieczkowski 

- w Ministerstwie Sprawiedliwości; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

Roman Frankl 

- piosenkarz, aktor, syn Marii Koterbskiej - pomieszkuje w Austrii 

Władysław Frasyniuk - Rotenschwanz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, koncesjonowany przez SB i PZPR "opozycjonista", świnia Orwell'owska, libertyn; zbrodniarz 

- uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence, "okrągły stół" 

od 2001 przewodniczący Unii Wolności , od 2005 załoŜyciel, jeden z liderów (razem z Jerzym Hausnerem i Tadeuszem Mazowieckim) i 

przewodniczący Partii Demokratycznej. Współwłaściciel FF "Fracht" sp. z o. o.; 

Halina Frąckowiak 

- piosenkarka 

Marek Frąckowiak 

- aktor 

Dariusz Frejman - dyrektor Ośrodka Telewizji Polskiej w Zielonej Górze (03.2003). Przewodniczący zielonogórskiego oddziału 

Stowarzyszenia Ordynacka (03.2003). 

Leszek Frelich 

- opolska Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza" 

Marian Tadeusz Frenkiel - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, 1941-43 Ŝołnierz Armii Czerwonej. Dzielnie 

bronił swojej ojczyzny radzieckiej, gdyŜ otrzymał sowieckie medale wojskowe. W 1943 skierowany do formowanego z inicjatywy 

Stalina i pod kontrolą komunistyczno-Ŝydowską wojska polskiego, w którym, jako oficer, słuŜył zawodowo do 1956, a więc w okresie 

stalinowskim, w którym było ono najmniej polskie. W 1953 Frenkiel ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu przy 

Ministerstwie Obrony Narodowej i został przyjęty do PZPR. Po wyjściu z wojska został skierowany do pionu propagandowego. W 1957 

został dziennikarzem Polskiego Radia w zespole Programu dla Zagranicy; 1962-81 sekretarz programowy w Naczelnej Redakcji dla 

Polonii. Odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Stanisław Frenkiel 

retrospektywę. 

- artysta, ur. w 1918 w Krakowie, mieszkający od 1947 w Londynie. W 1982 prezentował w Poznaniu swoją 

Lena Anna Frankiewicz 

- aktorka 

Janina Frenzel 

- członek "Klubu Krzywego Koła" 

"Klub Krzywego Koła" został utworzony za zgodą i poparciem Julii Brystyger (dyrektor Departamentu Politycznego MBP i UB 

[Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Urzędu Bezpieczeństwa]); to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w 

latach 1955-1962; Klub miał być kuźnią przyszłych kadr, którego cele zostały przedstawione na piśmie Jakubowi Bermanowi i 

Morawskiemu. Klub podjął bliską współpracę z tygodnikiem "Po Prostu", w którego redakcji pracowali sami Ŝydzi. Klub skupiał 

ówczesną (Ŝydokomunistyczną) elitkę intelektualną, tzw. opozycję inteligencką, lewicę laicką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły 

m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski 

Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd, Aleksander Małachowski Ŝyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni Słonimski Ŝyd 

stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski Ŝyd i mason, Jerzy Urban Ŝyd i komuch, Jan Olszewski Ŝyd i mason, Ludwik Hass Ŝyd i 

mason, Leszek Kołakowski Ŝyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa Ŝydówka, Karol Modzelewski Ŝyd i komuch, Jacek Kuroń 

Ŝyd i komuch trockista, Adam Michnik Ŝyd i komuch trockista, Anna Rudzińska Ŝydówka, Jerzy Kornacki Ŝyd, Adam Schaf Ŝyd 

stalinowiec i marksista; po więcej szczegółów zapraszamy -- KKK - "Klub Krzywego Koła" 

Jan Frey-Bielecki - polonofob, dywersant, komunista, zbrodniarz UB, agent sowiecki i agent NKWD; Po wybuchu II wojny 

światowej w ZSRR, od 1941 słuŜył w Armii Czerwonej, w 1944 r. po przeszkoleniu przez NKWD został zrzucony na tyły wojsk 

niemieckich. W 1945 r. szef Wojewódzkiego Urządu Bezpieczeństwa w Warszawie, w latach 1945-1946 szef WUBP w Krakowie. 

Przeniesiony do wojska odbył kurs lotniczy i od tego czasu słuŜył w lotnictwie. Od 1954 r. generał brygady i zastępca dowódcy Wojsk 

Lotniczych. 

Związany z „Klubem Krzywego Koła" i rewizjonistycznym Klubem Członków Środowiska "śycie". 

„Klub Krzywego Koła" - Klub ten zaczął się formować w pierwszej połowie 1955 r. za zgodą i poparciem płk. UB Julii Brystygier, 






partyjnymi, które do współdziałania z Klubem wyznaczyły Henrykę Broniatowska, b. oficera I Armii LWP a wówczas redaktora 




socjologowie (około 50 osób). Pozostałe, mniej liczne grupy, to ekonomiści, prawnicy, historycy, plastycy i inni. W działalności Klubu,













Ewa Freyberg - polonofob, dywersant, komuch, volksdeutsch-"europejczyk", świnia Orwell'owska; Była członkiem Zarządu 

Krajowego Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Członek Socjaldemokracji Polskiej. Przewodnicząca Zarządu Wojewódzkiego 

Socjaldemokracji Polskiej w Gorzowie [20.03.2005). 

3 maja 205 r. odznaczona przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

KrzyŜem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Była podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu 

[10.02.2003-21.04.2004]. Była Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej [09-29.01.2003]. Były 

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki - odpowiadała za razwój regionalny i promocję Polski wśród inwestorów zagranicznych 

[23.10.2001-08.01.2003]. Wiceprezes Stowarzyszenia Instytut Gospodarki i Społeczeństwa (12.2002). 

Wiceprezes Stowarzyszenia Pro Europa. Była członkiem delegacji polskiego Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. 

Była członkiem Komisji Integracji Europejskiej w Sejmie III kadencji. Była członkiem Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i 

Prywatyzacji w Sejmie III kadencji. Poseł na Sejm III kadencji z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej, okręg nr 12 (Gorzów 

Wielkopolski). Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (1997). Członek Grupy Doradczej s. prywatyzacji przy OECD (1997). 

Była Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa [1996-1997]. Była Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Przekształceń 

Własnościowych [1994-1996]. Była prodziekanem Kolegium Gospodarki Światowej Szkoły Głównej Handlowej [1992-1994]. W latach 

1980-1981 była pracownikiem Departamentu Informacji Publicznej Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. 

Jan Friedberg - dywersant, podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej - odpowiedzialny za strategię i 

politykę inwestycyjną [04-09.2000). Były wiceprezydent Krakowa. 

Jerzy Friediger - prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Krakowie (05.2002) 

Andrzej Friedman 

- Rada Programowa Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Michał Friedman - polonofob, dywersant, Prezes Zarządu Stowarzyszenia "śydowski Instytut Historyczny" przy Uniwersytecie 

Warszawskim; Rada Programowa i felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Wiera Rebeka Friedman - polonofob, komunistka, 1927-29 członek młodzieŜowej organizacji syjonistycznej Haszomer Hacair. 

Od 1934 naleŜała do Komunistycznego Związku MłodzieŜy Polskiej, a następnie do KPP. Aresztowana w styczniu 1934 za działalność 

antypaństwową, przebywała w więzieniu do listopada t.r. Zwolniona za kaucją wyemigrowała do Czechosłowacji, a w 1939 udała się do 

Anglii. Jako emigrantka z Czechosłowacji została w 1940 członkiem emigracyjnej Komunistycznej Partii Czechosłowacji. W 1942 

została delegowana do organizowania polsko-Ŝydowskich jaczejek komunistycznych w Anglii, jak np. Jedność i Czyn w Leeds (spore 

skupisko Zydów polskich w Anglii), która w 1945 została uznana za organizację PPR w Anglii. W 1943 redagowała pisemko 

propagandowe “Poland Fights”, wokół którego 1944 powstała w Leeds jeszcze jedna mała organizacja Ŝydowsko-polska pod nazwą 

Tow. Przyjaciół Polski Demokratycznej. Wezwana w 1945 do Londynu, została członkiem Komitetu Organizacyjnego PPR, a następnie 

jej sekretarzem w Londynie. I tym razem ta jaczejka była głównie Ŝydowska w swym składzie osobowym. 1946-48 była redaktorem 

“Tygodnika Polskiego” i miesięcznika “New Poland”. W lipcu 1948 przyjechała do Polski i została kierowniczką Wydziału Krajowego w 

Dziale Łączności Międzynarodowej Komitetu Centralnego Związków Zawodowych (później CRZZ). W kwietniu 1951 wyjechała wraz z 

męŜem, skierowanym do pracy w Polskiej Misji Wojskowej, do Berlina. Była sekretarzem organizacji partyjnej (PZPR) w misji. 

Filip Friedmann - członek tzw. "Rady Młodych Przedsiębiorców"; prezes Zarządu i współwłaściciel DougFaberFamily, największej 

agencji reklamowej w Polsce, jest jednocześnie udziałowcem w innych spółkach m.in. EM-Lab i Goodwill PR. Friedmann jest równiez 

członkiem zarządu Stowarzyszenia Agencji Reklamowych w Polsce. 

Stefan Friedmann 

- aktor, satyryk, kpiarz 

Robert "Litza" Friedrich 

- muzyk zespołu Acid Drinkers, śpiew, gitara 

ElŜbieta Frister 

- radca ambasady RP, Tel Aviv, Izrael

Andrzej Friszke - polonofob, dywersant, historyk, pracownik Instytutu Studiów Politycznych PAN i przez wiele lat związany z 

redakcją Ŝydo-katolewackiej "Więzi" pod redakcją T. Mazowieckiego. Szczególnie wiele miejsca poświęca Friszke na reklamowanie 

"opozycyjnej" działalności marksizujących młodych "komandosów" typu Michnika, Deutschgewandta, Szlajfera; członek Kolegium 

Instytutu Pamięci Narodowej [07.1999-06.2005). 

Marek Fritzhand - polonofob, komuch, dywersant, stalinowski "uczony"; politruk, filozof marksistowski; przed wojną 

skromny nauczyciel w szkole podstawowej w ukraińskiej wiosce. Opuścił wojsko w 1948 r. w stopniu podpułkownika i uzyskał pracę w 

katedrze głównego tropiciela "błędów ideologicznych" w nauce, Adama Schaffa. W 1954 r., a więc zaledwie sześć lat po odejściu z 

wojska i przejściu do pracy naukowej, Fritzhand został mianowany profesorem nadzwyczajnym; Ukończył filozofię na Uniwersytecie 

Jana Kazimierza we Lwowie. 1941-43 Ŝołnierz Armii Czerwonej; walczył tak dzielnie za sowiecką ojczyznę, Ŝe był odznaczony 

sowieckim Orderem Wojny Ojczyźnianej. W 1943 skierowany do organizowanego przez Kreml kontrolowanego przez komunistów i 

Zydów wojska polskiego (np. wśród 1095 oficerów Dywizji Kościuszkowskiej na palcach moŜna było policzyć Polaków - reszta to 

Rosjanie, zwani “Popami” i Zydzi), w którym słuŜył do 1948, tj. do czasu prawie zupełnej likwidacji polskiego podziemia 

antykomunistycznego. JuŜ w 1944 został członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a w 1948 Polskiej Zjednoczonej 

Partii Robotniczej (PZPR). Po wyjściu z wojska włączył się do sowietyzacji polskiej duszy. W latach 1948-50 był dziennikarzem Polskiej 

Agencji Prasowej (PAP). Jednak juŜ w 1950 został skierowany do pionu naukowo-dydaktycznego; zaczął wykładać filozofię 

marksistowską na Uniwersytecie Warszawskim. Tak celował w tej pracy, Ŝe w 1954 został mianowany profesorem (jeszcze jeden 

więcej Ŝydowski “profesor” darmozjad - utrzymywany na koszt podatnika polskiego, a w słuŜbie utopijnej i antypolskiej ideologii, 

sprawowanej w imieniu Kremla); od 1956 kierownik Katedry Etyki. Otrzymał tytuł ZasłuŜonego Nauczyciela PRL i był - ten wróg Polski 

i narodu polskiego - odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Krystyna Froelich 

- aktorka 

Piotr Fronczewski - Pinkus 

- ur. w Łodzi; aktor 

Jerzy Frydberg - Izrael Frydberg - polonofob, dywersant, komuch, ślusarz, działacz komunistyczny. Od 1921 członek 

Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP); działał w Łodzi. W 1923 skazany na 2 lata więzienia za działalność 

antypaństwową. W październiku 1925 aresztowany ponownie, siedział w więzieniu do lipca 1928. Aresztowany po raz trzeci w 

kwietniu 1929 więziony był do września 1932. W styczniu 1933 wyjechał do ZSRR i przebywał w Moskwie na kursach partyjnych do 

października 1936. 16 X 1936 aresztowany za nielegalne przekroczenie granicy, przebywał w więzieniu do wybuchu wojny polskoniemieckiej 

we wrześniu 1939. W październiku przedostał się na tereny polskie zajęte przez Armię Czerwoną w porozumieniu z 

hitlerowskimi Niemcami we wrześniu 1939. W czerwcu 1940 został aresztowany przez NKWD za to, Ŝe dał złapać się polskiej straŜy 

granicznej w 1936. Zesłany do łagru na Uralu, został zwolniony po umowie polsko-sowieckiej (Sikorski-Majskij) w sierpniu 1941. 

Osiadł w Leninbadzie (TadŜykistan). Od 1943 czynny w stalinowskim Związku Patriotów Polskich. Po przyjeździe do Polski w lipcu 

1945 został kierownikiem Wydziału Propagandy Komitetu Warszawskiego PPR. 1949-51 kierownik Referatu Filmowego, a od kwietnia 

1951 naczelnik Wydziału Kadr Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk [cenzura], Ŝydowskiej instytucji. Po upadku 

stalinizmu przeniesiony na kierownicze stanowiska w przemyśle. 

Mieczysław Fryde - właśc. - Majer Friede - bardzo rzadka postać pozytywna, s. Hananela, ekonomista, działacz komunistyczny. 

Od ok. 1914 działacz lewicowej Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL) w Częstochowie i od grudnia 1918 do grudnia 

1919 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) w Łodzi. Wystąpił z partii nie mogąc zaakceptować jej antypolskiego 

stanowiska i współpracować z ludźmi, którzy pałali wprost zoologiczną nienawiścią do Polski i Polaków. Zgłosił się jako ochotnik do 

Wojska Polskiego w chwili zbliŜania się do Warszawy Armii Czerwonej, która miała utopić w morzu krwi niepodległą Polskę. Od 1921 

poświęcił się pracy naukowej. Był takŜe od 1928 doradcą prawnym ministra finansów i od 1934 doradcą Rady Miejskiej m. st. 

Warszawy. Jako wybitny specjalista odegrał znaczną rolę w opracowaniu dekretów o prawie syndykalnym, obligacjach, kartelach i 

przedsiębiorstwach państwowych. Był członkiem i działaczem polskich i zagranicznych towarzystw naukowych, m.in. polskiego 

Instytutu Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen, Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników w Londynie i Międzynarodowego 

Stow. Finansów Publicznych i Prawa Publicznego w Hadze. Wybuch wojny zastał go w Hadze. Był doradcą ministra spraw 

zagranicznych rządu polskiego w Londynie, później wicedyrektorem Departamentu do Spraw Międzynarodowych. Po wojnie wyjechał 

do USA i był profesorem Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Współpracował z ukazującym się w USA pismem polskich uczonych 

“The Polish Review” (“Przeglądem Polskim”). Fryde jest bodajŜe jedynym śydem, który zerwał z „polskim” komunizmem tylko dlatego, 

Ŝe był on skrajnie antypolski (przez to, Ŝe dominowali w nim Ŝydzi). 

Tadeusz Frydrych - generał brygady; zastępca Komendanta Głównego StraŜy Graniczej ds. logistyki [15.09-12.2003). Odznaczony 

przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana KrzyŜem Kawalerskim Orderu 


Agnieszka Frykowska - polonofob, dywersant, znana w Polsce z udziału w popularnym Ŝydo-amerykańskim reality show 'Big 

Brother'; wnuczka Wojciecha Frykowskiego, bliskiego przyjaciela Romana Polańskiego, zamordowanego w posiadłości Romana 

Polańskiego w USA, przez członków sekty Charlesa Mansona. 

Bartłomiej Frykowski - syn Wojciecha Frykowskiego, operator filmowy, zginął od ran zadanych noŜem w 1999 r. w posiadłości 

Karoliny Wajdy (aktorka, córka Andrzeja Wajdy i Beaty Tyszkiewicz) w Głuchach (w dworze rodzinnym Cypriana Kamila Norwida, ha, 

...Ŝydostwo mieszka w dzisiejszej Polsce w polskich pałacach i dworach). Pojawiały się wówczas informacje o naciskach wywieranych 

przez Andrzeja Wajdę na umorzenie śledztwa. Prasa doniosła o pobiciu w jej obecności, przez ochronę będącego jej własnością Klubu 

"Babilon", aktora Tomasza Bednarka; moŜna by powiedzieć: ... "dla Ŝydostwa kamiennice, dwory i pałace, a dla Polaków ulice, i

niskopłatne prace" 

Wojciech Frykowski - polonofob, pisarz i aktor, zamordowany w posiadłości Romana Polańskiego przez członków sekty Charlesa 

Mansona. Dwukrotnie Ŝonaty (drugie małŜeństwo Agnieszka Osiecka). Był bliskim przyjacielem reŜysera filmowego Romana 

Polańskiego; syn Bartłomiej Frykowski, wnuczka Agnieszka Frykowska 

Mariusz Frystenberg 

- tenisista 

Marian Fuks 

- polonofob, dywersant, prof. dr hab., Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny 

Tadeusz Fuks - polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1947-50 kierownik 

Referatu Organizacyjnego Gabinetu Ministra Bezpieczeństwa Publicznego; 1950-53 naczelnik Wydziału Organizacyjnego Gabinetu 

Ministra BP; 1953-54 naczelnik Wydz. Normatywnego Gabinetu Ministra BP; 1954-55 naczelnik Wydz. I Gabinetu Ministra BP; 

1955-56 sekretarz w Gabinecie Przewodniczącego Komitetu ds. BP; 1956 -57 zastępca naczelnika Wydz. Ogólnego Gabinetu Ministra 

Spraw Wewnętrznych; 1957-58 kierownik Inspektoratu w Gabinecie Ministra SW; 1957-67 na wyŜszych stanowiskach w Głównego 

Inspektoratu MSW. 

Max Fuzowski 

itd. 

- polonofob, dywersant, Ŝydłaczący propagandzista tzw. "polskich stereotypów" - "antysemityzm" , "homofobia" 

- 


G 

Zofia Gaber - polonofob, dywersant, była prezesem zarządu Agros Holding (12.1998-08.2000]. Wiceprezes Związku Polskiego 

Przemysłu, Handlu i Usług 'Lewiatan' (05.2002). 

Edward Gabera - polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, podpułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). II sekretarz 

Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Do 1967 starszy inspektor Głównego Inspektoratu Ministerstwa 

Spraw Wewnętrznych. Po wypadkach marcowych 1968 wyjechał do Izraela. 

Piotr Gabryel - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, red. naczelny Ŝydokomunistycznego tygodnika "Wprost"; Ukończył nauki polityczne na Wydziale Nauk Społecznych 

Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (specjalność - dziennikarstwo, mgr 1984 r.), w 1994 r. był stypendystą Agencji 

Informacyjnej USA (USIA). Członek PZPR od kwietnia 1980 r. do stycznia 1990 r. 

Jeszcze jako student w 1982 r. podjął współpracę, a w 1984 r. pracę w Ŝydokomunistycznym tygodniku "Wprost"; jako reporter 

pracował we "Wprost" do 1987 r., publikując w połowie lat 80. m. in. cykl dziesięciu reportaŜy o najbogatszych wtedy "Polakach", 

które dały początek liście 100 najbogatszych "Polaków" "Wprost". W latach 1987-1990 był reporterem w miesięczniku "Reporter", dla 

którego przygotował cykl reportaŜy o historii PRL, pierwszy po 1981 r. zamieszczony w cenzurowanej prasie wywiad z Lechem Wałęsą 

(z Karolem Jackowskim) i pionierskie w wydawanej pod cenzurą prasie reporterskie opracowanie "Opozycja w PRL", które ukazało się 

jako numer specjalny "Reportera" wiosną 1989 r. W 1990 r. wrócił do tygodnika "Wprost" (z którym nieprzerwane współpracował), na 

stanowisko zastępcy redaktora naczelnego; w 2001 r. awansował na stanowisko I zastępcy redaktora naczelnego. Ponadto od 2000 r. 

pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Agencji Wydawniczo-Reklamowej "Wprost", a w latach 1999-2002 był członkiem Rady 

Programowej Polskiej Agencji Prasowej. 

Renata Gabryjelska 

magazynu Playboy. 

- aktorka i modelka, jej męŜem jest Stanisław Tyczyński. W roku 1999 i 2002 wzięła udział w sesji dla 

Marek Gadomski 

- polonofob, dywersant, komuch, pracownik instytutu RWPG w Moskwie; potem dyrektor Departamentu

Polityki Dewizowej Ministerstwa Finansów. Po powołaniu FOZZ - zastępca Dyrektora Generalnego FOZZ. Następnie członek Rady 

Nadzorczej Kredyt Banku S.A. 

Witold Gadomski - polonofob, komuch, dywersant, paszkwilant, mason, przykładny neoliberał, red. - Ŝydokomunistyczna 

Gazeta Wyborcza; członek Ŝydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje 

Ŝydomasońskie. Grupa Windsor utrzymuje kontakty z tzw. Miedzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation. 

Piotr Gadzinowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, paszkwilant, prowokator, świnia Orwell'owska, naleŜy do najgorliwszych niszczycieli polskiego patriotyzmu i 

najfanatyczniejszych wrogów Kościoła katolickiego. Publicysta Ŝydokomunistycznego tygodnika "NIE" (Prowadzi tam swój dział "Po 

święconej ziemi") Jerzego Urbana, "Trybuny" i "Przeglądu". Od 1997 poseł na Sejm, wybrany ponownie w 2001 i 2005. Był takŜe 

delegatem Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. 

W latach 1991-2001 prezes NiezaleŜnej Inicjatywy Europejskiej NIE, od marca 1999 przewodniczący Ruchu Społecznego NIE. W 

swoim czasie wychowanek Aleksandra Kwaśniewskiego, pod którego batutą terminował w "itd" w latach 80. W 1990 był redaktorem 

naczelnym tygodnika "ITD". 

Od 1981 członek PZPR, od 1999 członek SLD, 1999-2001 członek Rady Krajowej SLD. W IV kadencji Sejmu był członkiem sejmowej 

komisji kultury i środków przekazu oraz sejmowej komisji ds. Unii Europejskiej. Dziennikarz, "GW", zastępca redaktora naczelnego 

"Nie" J. Urbana, starający się maksymalnie go naśladować jako swego idola. 

JuŜ w czasie pracy w "itd" jako felietonista "wyróŜniał się" zamiłowaniem do malowania w jak najczarniejszych barwach Polaków jako 

narodu. W 1990 roku na krótko został redaktorem naczelnym "itd". W grudniu 1994 "wsławił się" wynurzeniami na łamach 

SdRP-owskiej "Trybuny", przeciwstawiającymi "dobrego" gen. Jaruzelskiego maksymalnie oczernionej "Solidarności", posuwając się do 

stwierdzenia: (...) "na tle tego, co etosiacy zrobili ze swoimi ideałami, co zrobili z obietnicami składanymi ludziom za nich 

strajkującym, nawet pracownicy stalinowskiego UB stają się sympatyczni." 

Katarzyna Gaertner - Gärtner - polonofob, dywersant, kompozytorka, tworzy utwory muzyki rozrywkowej, teatralnej i filmowej, 

m.in. do tekstów Ernesta Brylla, oraz dla Maryli Rodowicz, Haliny Frąckowiak 

Magdalena Gaisek 

- Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza" 

Izrael Gajst (Geist) - polonofob, komunista, stalinowiec; w 1905 wstąpił do partii Syjonistów-Socjalistów w ŁomŜy. W 1917 

współorganizator Rady Delegatów Robotniczych w Białymstoku i jeden z kierowników powstałej wówczas śydowskiej Socjalistycznej 

Robotniczej Partii “Ferajnigte”; od 1918 członek jej Komitetu Centralnego w Warszawie. W 1919 wraz ze skrajną lewicą partyjną 

wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Jako czołowy komunista i wróg Polski, został podczas wojny polskobolszewickiej 

w 1920 internowany. Kierował Centralną Techniką (propagandą) partii. 1923-24 więziony za działalność 

antypaństwową. 1926-27 pracownik Sekretariatu Biura Politycznego KC KPP w Gdańsku. 1928-29 pełnomocnik KC, a w 1929 i XII 

1929 - VIII 1930 członek sekretariatu Krajowego KC. W okresie walk frakcyjnych w KPP naleŜał do zwolenników “mniejszości”, czyli 

supremacji Zydów w kierownictwie KPP. Aresztowany w grudniu 1930, przebywał w areszcie do grudnia 1931. Zwolniony za kaucją 

uciekł w styczniu 1932 do Związku Sowieckiego. Był przedstawicielem KC KPP w Komitecie wykonawczym Międzynarodowej 

Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR) w Moskwie. W 1933 usunięty z KC i MOPR, pracował następnie w pionie partyjnym kolei 

sowieckich. W 1937 aresztowany przez NKWD i stracony. 

Jan Galewicz 

- powstaniec w getcie, sowiecki agent w USA, komunistyczny konsul w Nowym Jorku 

Rudolf Gali 

- czołowy działacz w Narodowej Demokracji (endecji); w latach 1919-22 poseł na Sejm Ustawodawczy RP 

Albert Galina - polonofob, komuch, stalinowiec, ppłk. oficer sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba 

Polsce”; wrogo ustosunkowany do Polaków, syn bogatego kuśnierza warszawskiego o bardzo niskim poziomie umysłowym, w 1957 r. 

wyjechał do Francji 

Konstanty Ildefons Gałczyński - polonofob, dywersant, poeta, piewca stalinizmu, kolaborant komunistyczny; urodzony w 

Warszawie, przez kilka lat mieszkał w Moskwie. Związany był z grupą poetycką Kwadryga. Po 1946 r. współpracował m.in. z 

Ŝydokomunistycznymi czasopismami "Przekrój", "Tygodnik Powszechny", "Szpilki" 

Michał Gamski - właśc. nazw. - Samuel Gamm - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, zrusyfikowany Litwak 

pochodzący ze wschodniej Białorusi. Od 1920 słuŜył w sowieckich organach bezpieczeństwa (terroru) w Borysowie na Białorusi 

sowieckiej. Członek partii sowieckiej od 1922. W 1922 wysłany jako wywrotowiec i agent do Polski. Działał w Grodnie, Wołkowysku i 

Białymstoku; był takŜe kierownikiem działu łączności KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (mając tym samym bezpośredni 

kontakt z Moskwą). Poszukiwany przez policję polską, zbiegł w lutym 1925 do Związku Sowieckiego. Przeszedł dodatkowe 

przeszkolenie w szkole partyjnej w Odessie i w 1928 przez Gdańsk powrócił nielgalnie do Polski. UŜywał wówczas nazwiska Ajzyk 

Bober. Od sierpnia 1928 kierował jaczejką KPZB w Brześciu i jednocześnie działał jako szpieg w tym pełym wojskowych instylacji 

mieście. JuŜ w październiku t.r. został aresztowany i skazany na 6 lat więzienia. Zwolniony w listopadzie 1934, powrócił do swej pracy

partyjno-szpiegowskiej. Aresztowany ponownie w listopadzie 1935, został skazany tym razem na 10 lat więzienia. Po wybuchu wojny 

niemiecko-polskiej we wrześniu 1939 wyszedł na wolność i po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną budował komunizm na 

polskiej Białostocczyźnie. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej uciekł w głąb Rosji (do Czelabińska). Związek Sowiecki uwaŜał za 

swoją ojczyznę i po 1944 pozostał tam, zajmując wysokie stanowsika w rządzie i przemyśle Białorusi: był takŜe w latach 1950-56 

kierownikiem wydziału ekonomicznego Związku Pisarzy ZSRR. W lipcu 1956 ten zrusyfikowany Litwak, urodzony poza Polską, 

obywatel sowiecki od 1917 i wróg Polski i Polaków przyjechał mieszkać do Polski (jakim prawem!) oraz, jako Zyd, dostał dobrą pracę; 

był m.in. 1961-65 starszym inspektorem w Ministerstwie Budownictwa. Został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy i w 1965 

otrzymał rentę dla zasłuŜonych. 

Abraham Gancwajch - polonofob, dywersant, szef Ŝydowskiego gestapo „śagwi”, czynnie współpracował z hitlerowskim gestapo i 

wydawał Ŝołnierzy Armii Krajowej, WiN i NSZ, a takŜe swoich Ŝydowskich współbraci. 

Leon Gangel - polonofob, komunista, stalinowiec, lekarz, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1947-53 szef SłuŜby Zdrowia 

Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1953-54 dyrektor Departamentu SłuŜby Zdrowia MBP. Zwolniony w okresie odwilŜy 

za karygodny stan zdrowotny więźniów w okresie stalinowskim. 

Roman Garbowski - polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1951-55 

dyrektor Biura Wojskowego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1955-58 dyr. Zarządu Organizacyjno-Wojskowego 

Ministerstwa Spraw Wewnętrznych; 1960-64 radca Ministra ds. Organizacyjno-Wojskowych. 

Stanisław Garder 

- polonofob, komunista, Ŝydowski hochsztapler, płk. LWP zamieszany w naduŜycia gospodarcze 

Salomon Garfinkiel - polonofob, komunista, agent sowiecki; od 1916 członek PPS-Lewicy, od 1917 SDKPiL i od 1918 

Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) w Gostyninie, Sierpcu i Płocku oraz w Warszawie. W 1921 i 1922 aresztowany 

za działalność wywrotową. Od 1924 pracował w przedstawicielstwie handlowym ZSRR w Warszawie, a w latach 1926-29 jako attache 

prasowy w Poselstwie ZSRR w Warszawie. Najprawdopodoniej przyjął wówczas obywatelsto sowieckie. Jako dyplomata sowiecki we 

wrześniu 1926 udzielił pomocy i schronienia terrorystom komunistycznym, którzy zamordowali współpracującego z policją 

Kołbielskiego. W 1929 przeniesiony słuŜbowo do Moskwy; do X 1936 kierownik referatu ds. Polski w Komisariacie (Ministerstwie) 

Ludowym Spraw Zagranicznych. UŜywał wtedy nazwiska Eugeniusz Konic. Pod pseudonimem M. Wiśliński wydał kilka bruszur 

antypolskich, m.in. Partie polityczne w Polsce. Aresztowany w czerwcu 1936 przez NKWD i stracony. 

Andrzej Garlicki - dywersant, komuch, oszczerca i fałszerz historii Polski, agent SB; od 1982 pracował w Polityce; Garlicki 26 

listopada 1953 podpisał zobowiązanie do współpracy z UB (IPN 00225/13, karta nr 7), a w latach 70. podjął współpracę z I 

Departamentem MSW (wywiad). W wywiadzie udzielonym Gazecie Wyborczej historyk przyznał się do współpracy z SB. 

Regina Garwacka (Gromacka) - polonofob, dywersant, pracownik Centrum im. Anielewicza; mgr wykładowca języka 

hebrajskiego w Centrum im. Anielewicza, współczesny język hebrajski i literatura izraelska. 

Waldemar Gaspar 

Familijnej 

- polonofob, dywersant, mason, członek kryptomasońskiej loŜy "Opus Dei"; szef krypto-katolickiej Telewizji 

Mariusz Gasztoł 

- polonofob, konsul na Litwie 

Grzegorz Gauden - polonofob, dywersant, redaktor naczelny Ŝydolewackiego dziennika "Rzeczpospolita"; Był przewodniczącym 

Komisji Kultury Zarządu Wojewódzkiego Socjalistycznego Związku Studentów Polskich w Poznaniu [1975-1977]. Współpracował z 

tygodnikami 'ITD' i 'Student'. Był wspólpracownikiem tygodnika 'Wprost', 'Gazety Poznańskiej' i 'Głosu Wielkopolskiego'. ZałoŜyciel i 

przewodniczący Warszawskiego Klubu Wielkopolan 'Eka' (01.1999). Prezes Zarządu Presspublica sp. z o.o. - spółki wydającej dziennik 

'Rzeczpospolita' [12.1998-07.2004). Prezes Zarządu Związku Kontroli Dystrybucji Prasy (12.2003). Wiceprezes Zarządu Izby 

Wydawców Prasy (01.2004). 

Aleksander Gawronik - polonofob, dywersant, Ŝydowski hochsztapler, pracował w SB, a potem był wychowawcą w więzieniu, 

aferzysta i złodziej, okradł i zuboŜył Polskę na wiele milionów złotych; w 1978, po złoŜeniu legitymacji partyjnej PZPR został 

zwolniony z funkcji dyrektora przedsiębiorstwa państwowego. Wcześniej był etatowym pracownikiem SB. Potem prowadził kurnik, 

pieczarkarnie, warsztat samochodowy, biuro pisania podań; Gawronik w światku waluciarzy, których był częstym klientem, nazywany 

"Walizeczką", ma pomysł na kantorową reformę. Swą koncepcję opanowania dzikiego handlu dolarami przedstawia Ireneuszowi 

Sekule, ktory wtedy jest wicepremierem w rządzie Rakowskiego. W gabinecie rządu Mieczysława Rakowskiego w 1989 r. zapadła 

decyzja o uruchomieniu kantorów. 

"Rzeczpospolita" w marcu 2000 r. napisała m.in.: "15 marca 1989 r. władza nieoczekiwanie dopuściła wolny obrót dolarami. Tego 

samego dnia Gawronik otworzył pierwszy w powojennej Polsce kantor, na przejściu granicznym w Świecku. Nie jest jasne, skąd 

Gawronik miał informacje o nowych moŜliwościach gospodarczych."

Wiadomo, Ŝe na przełomie 1993/1994 r. Sekuła, na wizytację przejścia granicznego w Świecku, jeździł limuzyną Gawronika, a 

czasami w jego towarzystwie. Świadczy to o bliskich stosunkach, jakie panowały pomiędzy męŜczyznami. Dlatego uwaŜa się, Ŝe to 

właśnie Ireneusz Sekuła, poinformował Gawronika o moŜliwości łatwego zysku, związanego z kantorami. Zysk musiał być ogromny. 

Rozległa sieć kantorów wymiany walut, w 1990 r. zaniosła Gawronika na 1 miejsce na liście najbogatszych Polaków. 

więcej na temat hochsztaplera Gawronika moŜna przeczytać tu: gawronik_senator.htm 

Cezary Gawryś 

Rzeczpospolita", 

- polonofob, dywersant, redaktor naczelny katolewackich "Więzi"; członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta 






Malgorzata Gawryś 

śydowskiej 

- polonofob, dywersant, aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich, Festiwal Kultury 

Robert Gądek 

- polonofob, dywersant, aktywista Ŝydowski, współorganizator festiwali Ŝydowskich, Festiwal Kultury śydowskiej 

Andrzej Gąsiorowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej, okradł i zuboŜył Polskę na wiele milionów zlotych; W nocy z 31 

lipca na 1 sierpnia 1991 roku, dwie godziny przed zamknięciem dla nich granic kraju, obaj właściciele Art-B [Bagsik i Gąsiorowski] 

wyjechali do Izraela. Tam szybko uzyskali obywatelstwo, co uchroniło ich przed wysłanym za nimi międzynarodowym listem gończym, 

poniewaŜ Izrael zawsze odmawia deportacji własnych obywateli do innych krajów. 

Bagsik i Gąsiorowski zakupili w Izraelu akcje koncernu naftowego PAZ za kilkadziesiąt milionów dolarów. Zagarnięcie ponad 400 mln 

zł metodą oscylatora (doliczono się 620 wielokrotnie oprocentowanych czeków), przekupstwo urzędników bankowych i działanie na 

szkodę spółki. Andrzej Gąsiorowski, ścigany międzynarodowym listem gończym, pozostaje w Tel Awiwie. Izrael nie odstąpił od swych 

zasad i odmówił Polsce ekstradycji swego obywatela. 

Piotr Gąsowski 

- art.kabaretowy, piosenkarz, 

Bolesław Gebert - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, agent sowiecki i agent Kominternu, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i 

Polski, symboliczny typ zdrajcy z Ŝydokomuny, zajadle spiskujący na rzecz zguby Polski i oddania jej w ręce Kremla, świnia 

Orwell'owska, zajmował się rozbijaniem Polonii amerykańskiej, załoŜyciel Kongresu Słowiańskiego - "komunistycztnej piątej kolumny 

(w USA) kierowanej przez Kreml", jeden ze współzałoŜycieli agenturalnej ekspozytury Kremla na kontynencie północnoamerykańskim 

- Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych; fanatyczny komunista pracujący dla NKWD w środowisku polskim - pseudonim 

'ATAMAN'; 

JuŜ w początkach swych agenturalnych działań w USA zhańbił się nader aktywnym udziałem w akcji przeciw Polsce, śmiertelnie 

zagroŜonej w 1920 roku sowieckim najazdem na Warszawę, który miał bolszewizm zaprowadzić "po trupie Polski" do Europy. 

Ojciec polonofoba Dawida Warszawskiego - Konstantego Geberta, redaktora Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Konstanty Gebert - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

komunista, aget SB, antychrześcijański fanatyk, świnia Orwell'owska, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, 

katolicyzmu, patriotyzmu, Polaków i Polski, redaktor Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" jest nader typowym przykładem duŜo 

bardziej wyrafinowanego nurtu przeciwników polskości i Kościoła, felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; publicysta "Gazety 

Wyborczej", jest synem Bolesława Geberta, polonofoba, kominternowca, komunisty pracującego dla NKWD w środowisku polskim - 

pseudonim 'ATAMAN', starego działacza komunistycznego. Jego ojciec był jednym z czołowych działaczy Komunistycznej Partii Stanów 

Zjednoczonych, a później między innymi redaktorem naczelnym słuŜalczego organu związków zawodowych "Głosu Pracy" w czasach 

stalinizmu, jego zastępcą w tym organie był przez kilka lat ojciec Adama Michnika Ozjasz Szechter; członek Ŝydomasońskiego lobby 

„Otwarta Rzeczpospolita”, 

„Otwarta Rzeczpospolita” oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy 




giełdowego Sorrosa; 

po więcej informacji zapraszamy pod wskazany odsyłacz -- http://www.polonica.net/czerwonezyciorysy_gebertowie_Dawid_Warszawski.htm 

Szymon Gebert 

- polonofob, dywersant, lewak, dziennikarz TVN24.Pl

Stanisław Gebethner - dywersant, prawnik, politolog, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1956). Doktor 

nauk prawnych (1963). Doktor habilitowany (1991). Pracownik UW od 1956 roku, Instytutu Nauk Politycznych od 1972 roku, obecnie 

na stanowisku profesora. Prodziekan Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych w latach 1975-1978 i w latach 1984-1987. Sędzia 

Trybunału Stanu 1993-1997. Członek Rady Legislacyjnej 1994-1998. 

Leon Gecow - syn Samuela, dr medycyny, działacz komunistyczny, trockista. W 1931 wstąpił w Wilnie do Komunistycznej Partii 

Zachodniej Białorusi. Wkrótce aresztowany za działalność antypaństwową, przebywał dwa miesiące w więzieniu. Ojciec starał się o 

jego zwolnienie. Policja postawiła warunek, aby odwołał swoje komunistyczne przekonania. Z początku nie chciał, ale ostatecznie 

podpisał deklarację i został zwolniony za kaucją. Wyjechał do Pragi, a następnie do Szwajcarii, gdzie skończył studia. Według Leona 

Chajna w Szwajcarii Gecow uległ szantaŜowi Hermana Fielda i zaczął szpiegować komunistów. Bądąc w 1930 w Czechosłowacji zapisał 

się do KPCz, a w Szwajcarii do KPSz. W 1937 wrócił do Polski i w latach 1938-39 współpracował z lwowskim lewicowym pismem 

“Sygnały” (pod ps. Paweł Konrad). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 przedostał się na teren 

okupacji sowieckiej. Od czerwca 1941 oficer-lekarz Armii Czerwonej. W lutym 1944 został słuŜbowo przeniesiony do komunistycznego 

Wojska Polskiego na stanowisko lekarza II rzutu sztabu 1 Korpusu. Jednak juŜ od kwietnia był zastępcą komendanta Polowego Punktu 

Ewakuacyjnego Nr 1 I Armii ds. polityczno-wychowawczych (czyli politrukiem), a od września 1944 komendantem Polowego Punktu 

Ewakuacyjnego Nr 3 II Armii. W marcu 1945 mianowany szefem Wydz. I Szefostwa SłuŜby Zdrowia II Armii, a od listopada 1945 szef 

Wydz. IV (wyszkolenia i wydawnictw) Departamentu SłuŜby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej. W maju 1946 awansowany do 

stopnia pułkownika. IX 1948 - VII 1949 dyrektor Biura Wojskowego Ministerstwa Zdrowia. Członek PZPR. Aresztowany 25 VII 1949 w 

związku ze sfabrykowaną w skali międzynarodowej, tzw. sprawą Noela i Hermana Fieldów i 16 IV 1952 skazany na 15 lat więzienia. 

Zmarł w wyniku tortur 30 IV 1952 w więzieniu UB w Warszawie. 

Andrzej Gelberg - w 1982 r. był współzałoŜycielem Ŝydolewackiego czasopisma "Karta", w latach 1992-2001 Redaktor Naczelny 

'Tygodnika Solidarność'. Prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Informacyjnej (11.1999-03.2000); prezes spółki Tysol - 

wydawcy tygodnika Solidarność [05.2000). Od 2003 r. jest prezesem Miejskiego Przedsiębiorstwa Taksówkowego w Warszawie, 

radnym województwa mazowieckiego. 

Ludwik Gelberg - polonofob, komunista, agent sowiecki, prawnik (UJK Lwów). Urodził się i wychował w Austrii, w 1930 

przyjechał do Polski i ukończył prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie; w latach 1939-41 wysługiwał się wówczas 

okupacyjnym i antypolskim z załoŜenia władzom sowieckim; był radcą prawnym bezprawnych z załoŜenia swego i z praktyki instytucji 

sowieckich. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, uciekł do Uzbekistanu, gdzie w stolicy republiki Taszkencie był 

znowu sowieckim radcą prawnym i wykładowcą w tamtejszym Instytucie Prawa. Mógł być wykładowcą tylko dlatego, Ŝe był Ŝydem; 

natomiast Polacy byli trzymani w łagrach (w obsłudze których było wielu Ŝydów) lub na przymusowym osiedleniu w Kazachstanie i na 

Sybirze. 1945-47 był pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Prawnych w Moskwie, a dodatkowo był wykładowcą w Instytucie 

Prawa w Mińsku. Po przyjeździe do Warszawy w 1947 został pracownikiem naukowym Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, 

a w 1950 został profesorem Szkoły Głównej SłuŜby Zagranicznej (do 1961, 1952-54 jej prorektor), w której czuł się jak u siebie w 

domu lub jak by był w Izraelu; większość jej słuchaczy była Ŝydami. To oni mieli dzierŜyć w swych rękach na długie lata ster “polskiej” 

polityki zagranicznej i być ambasadorami i konsulami PRL. W latach 1961-78 był profesorem Instytutu Państwa i Prawa Polskiej 

Akademii Nauk (PAN). 

Ewa Geller 

- dr. hab. UW, język jidysz, tematyka Ŝydowska 

Maciej Geller 

- polonofob, dywersant, wiceprezes Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita", 






Illa Genachow - polonofob, komunistka, Ŝydówka rosyjska; Po rewolucji bolszewickiej wraz z rodzicami wyjechała z Moskwy do 

Wiednia, gdzie mieszkała do 1932. W 1932 przyjechała do Warszawy; utrzymywała się z udzielania lekcji języków obcych, 1936-38 

była sekretarką konsula Brazylii oraz brała udział w działalności Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), popierając akcje 

jednolitofrontowe inicjowane przez komunistów. Podczas hitlerowskiej okupacji przybrała nazwisko Ewa Zielińska i wspólnie z innymi 

Ŝydami: M. Fersztem, A. Tuwimem, J. Walterem działała w lewicowej grupie “Barykada Wolności” (takŜe tytuł ich pisemka). 

Aresztowana pod koniec 1941, w styczniu n.r. uciekła z transportu do obozu koncentracyjnego w Majdanku. Ukrywała się u Polaków w 

majątku Pytowice w Piotrkowskiem pracując jako pomoc domowa. Od 1945 była “koniem trojańskim” komunistów w PPS (zajmowała 

wysokie stanowiska, m.in. kierownik Wydziału Propagandy i kierownik szkoły partyjnej), co starano się kamuflować rzekomym jej 

usunięciem z partii przed połączeniem się jej z komunistyczną Polską Partią Robotniczą (PPR) w grudniu 1948. Wkrótce po 

zjednoczeniu przyjęta do powstałej wówczas PZPR, otrzymała pracę w Polskim Radiu; była kierownikiem zespołu audycji historycznych 

w Redakcji Oświatowej (stalinowska interspretacja historii), od 1949 była kierownikiem Biura Szkolenia, a od 1953 redaktorem w 

Telewizji Polskiej. Odznaczona KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Maria Gensler - autorka podręczników szkolnych (!) 

Edyta Geppert 

- piosenkarka

Rafał Gerber - polonofob, komunista, agent sowiecki, historyk i socjolog (UWarsz.), działacz komunistyczny. 1933-35 kierował 

biurem opracowującym ankietę Badanie warunków Ŝycia studentów w Polsce. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we 

wrześniu 1939, udał się na wschód i poszedł na współpracę z okupantem sowieckim. Natomiast po wybuchu wojny niemieckosowieckiej 

w czerwcu 1941 uciekł aŜ do Taszkentu w Uzbekistanie. Za wierne wysługiwanie się Związkowi Sowieckiemu został 

pracownikiem naukowym Akademii Nauk Uzbeckiej SRR (1944-47). Z nakazu władz sowieckich był przedstawicielem komunistycznego 

Zarządu Głównego Związku Patriotów Polskich w Taszkiencie. Jednak do wyjazdu do Polski wcale się nie spieszył; uczynił to dopiero w 

1947. Po przyjeździe do Warszawy został sekretarzem generalnym Zydowskiego Instytutu Historycznego. 1949-52 był naczelnym 

dyrektorem Archiwów Państwowych. Od 1954 profesor zakłamanej historii na Uniwersytecie Warszawskim. Opublikował m.in. 

Pamiętnik W. Łukasińskiego (1960), Listy J. Dąbrowskiego (1960), Raporty szpiega J. Bałaszewicza (t. 1-2 1973), Studenci 

Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (1977). Członek i działacz PZPR. 

Bronisław Geremek - Berele Benjamin Lewartow - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa 

Polskiego, polonofob, dywersant, komunista, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, mason, 

członek najbardziej lewicowej masonerii - LoŜa Wielkiego Wschodu, ateista, profan, minister MSZ w PRLu, faworyt okresu 

stalinowskiego i stalinowiec, w PRL naleŜał do betonu partyjnego, do PZPR Geremek wstąpił w 1950 roku, a więc w okresie 

najskrajniejszego stalinizmu; chwalca sowieckiego ustroju i Stalina; 

Pochodził z rodziny łódzkich chasydów Lewartowskich, był synem Szarcy i Borucha, rabina [por. P. Bączek: Profesor Geremek gracz, 

"Gazeta Polska" z 20 kwietnia 1995 r.]. W czasie wojny znalazł schronienie u państwa Geremków we Wschowie. 

24 sierpnia 1980 r., w dziesiątym dniu strajku stoczniowców Gdańska, przybył do nich do stoczni wraz z Tadeuszem Mazowieckim i 

innymi "ekspertami". Gdy odlatywali z Warszawy do Gdańska, odprowadził ich do samolotu pułkownik MSW i powiedział na 

poŜegnanie: "by lot państwa był w interesie tego kraju. Ten konflikt trzeba rozładować, koniecznie rozładować" (cyt. za tekstem 

Wiesławy Kwiatkowskiej w ksiazce "Solidarność" i opozycja antykomunistyczna w Gdansku (1980-1989), Gdansk 1995, s. 54). 

Wraz z Mazowieckim próbował nakłonić stoczniowców do rezygnacji z postulatu niezaleŜnych związków zawodowych i poprzestania na 

demokratyzacji CRZZ. Na szczeście stoczniowcy nie posłuchali tych rad "eksperckich". 

Odegrał ogromną rolę w zablokowaniu autentycznego rozliczenia z komunizmem i utrzymaniu polityki "grubej kreski". 

Współautor porozumienia-zdrady w Magdalence i przy "okrągłym stole"; powiązany z Międzynarodówką Socjalistyczną. 

Ponosi szczególną odpowiedzialność za narzucenie OKP antynarodowego planu gospodarczego Sorosa i Sachsa. 

W swych wystąpieniach za granicą niejednokrotnie występował ze swego rodzaju "donosami na Polskę", skrajnie eksponując rzekome 

niebezpieczeństwa "antysemityzmu", "nacjonalizmu" i "populizmu"; skrajny manipulator - znany jest z niezwykle rozwiniętych 

umiejętności rozmijania się z prawdą. 

Jest wynalazcą nowego typu dezinformacji, zwanego faktem prasowym, [chodzi o zdarzenie, które nigdy nie zaistniało w 

rzeczywistości, ale stało się wiarygodne, bo napisano o nim w prasie!!]; członek antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową 

finansjerą Ŝydowską Fundacji im. Stefana Batorego; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny; 

zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence , 

"okrągły stół" 

po więcej informacji odsyłamy -- http://www.polonica.net/Zdrada_zydowska-geremek.htm 

Lidia Geringer d'Oedenberg - przez wiele lat pracowała jako dziennikarka w 'Telewizji Polskiej', była m.in. dyrektorem 

programowym wrocławskiego oddziału telewizji. Pełni fukcję dyrektora generalnego międzynarodowego festiwalu Wratislavia Cantans. 

W czerwcu 2004 została wybrana z listy SLD do Parlamentu Europejskiego. 

Magda Germak 

- aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich, Festiwal Kultury śydowskiej 

Stanisław Gerstmann - członek "Polskiego Towarzystwa Psychologicznego" ["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie 

opanowanego przez Ŝydów] 

Leiba Gerszkowicz Fauchet - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Wojciech Geyer - polonofob, komuch, dywersant, Członek Trybunału Stanu desygnowany przez koalicję SLD-UP [23.10.2001). 

Magda Gessler 

- właścicielka sieci restauracji w Warszawie 

Katarzyna Gibała 

- aktywistka Amnesty International [organizacja pro Izraelska, całkowicie kontrolowana przez Ŝydostwo] 

Wojciech GiełŜyński - polonofob, komuch, dywersant, paszkfilant, świnia Orwell'owska, dziennikarz, fanatycznie i zajadle 

nienawidził polskości, Polaków i Polski. Typowy przykład filosemickiego koniunkturalizmu, tym gorliwszego, Ŝe musi odrabiać stare 

grzechy z 1968 roku. GiełŜyński naleŜał bowiem do "rycerzy" pomarcowej kampanii moczarowskiej.

Jerzy Giedroyć - polonofob, dywersant, lewak; Urodził się w Mińsku na Białorusi; Dzieciństwo spędził w Rosji; do Polski jego 

rodzina przeprowadziła się niedługo przed Rewolucją Październikową; słowa Jerzego Giedroycia: "Polacy - to okropny naród"; 

przyjaciel i wspomoŜyciel wielu polonofobów, komuchów i lewaków pochodzenia Ŝydowskiego [Zdzisław Najder, Czesław Miłosz, Witold 

Gombrowicz, ...] Do końca Ŝycia mieszkał we Francji. Nie chciał wracać do Polski. Zabronił teŜ sprowadzenia swoich zwłok do Polski. 

Józef A. Gierowski 

- polonofob, dywersant, emerytowany prof. historii UJ, współzałoŜyciel Ŝydowskiej Fundacji Judaica 

Aleksander Gieysztor - polonofob, dywersant, ur. w Moskwie; prof. historyk mediewista, członek Rady Konsultacyjnej, bl. 

dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie; Odznaczony Orderem Orła Białego (1994) przez prezydenta Ŝyda Wałęsę agenta SB 

"Bolka". 

Barbara Giller - właśc. imiona - Basza Lea - polonofob, komunistka, stalinowiec, prywatna nauczycielka Ŝydowska, działaczka 

komunistyczna. 1915-18 członek młodzieŜowej organizacji syjonistycznej Cyraj Cyjon. W latach 1925-38 czynny członek 

Komunistycznej Partii Polski (KPP). Działała na terenie Otwocka, Warszawy i Lublina. Aresztowana za działalność antypaństwową w 

sierpniu 1927 do sierpnia 1931 przebywała w więzieniu. Ponownie więziona od V 1933 do IX 1938. Po zajęciu wschodniej Polski przez 

Armię Czerwoną we wrześniu 1939, do czerwca 1941 brała czynny udział w sowieckich organizacjach komunistycznych w Pińsku. Po 

wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekła na wschód, do Issy w obwodzie penzeńskim. Od września 1944 do maja 

1945 członek Zarządu obwodowego komunistycznego Związku Patriotów Polskich w Penzie. Do Polski przyjechała w lipcu 1945 i 

została skierowana do pracy w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. Została najpierw starszym wykładowcą, a następnie 

kierownikiem katedry w Centralnej Szkole MBP w Łodzi, a od 1947 w Centrum Wyszkolenia w Legionowie. I 1949 - III 1951 instruktor 

w Wydziale Szkolenia w KC PZPR, a następnie (1951-61) starszy instruktor Wydziału Szkolenia KC, kierownik sektora pracy ze 

szkołami partyjnymi w całym kraju. Znana była z tzw. “czujności ideologicznej”, “wymagała od swych współpracowników często zbyt 

wiele, wysuwała wnioski nie bardzo odpowiadające realnym moŜliwościom”. Zaszkodziła wielu osobom w okresie stalinowskim; 

odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu 


Zyta Gilowska - Zyta Morgenstein - dywersant, prof. ekonomistka; Tajny współpracownik aget SB; Uczestniczka tzw. 

wydarzeń marcowych, usunięta z uczelni w marcu 1968 i ponownie przyjęta na studia pod koniec czerwca 1968 r.; działaczka 

związana z Platformą Obywatelską; Przed wstąpieniem do PO działała w Unii Wolności, zasiadając w latach 1994-1996 w Radzie 

Krajowej UW; wykłada na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim; Wystąpiła z Platformy Obywatelskiej 21 maja 2005 w związku z 

oskarŜeniami o nepotyzm. Zarzucono jej, Ŝe zatrudniła w swoim biurze poselskim swoją synową oraz opłacała pracę swojego syna, 

Pawła Gilowskiego, jako eksperta prawnego z pieniędzy przeznaczonych na obsługę biura. 

Adam Ginsbert-Gebert - polonofob, agent i kolaborant sowiecki, aparatczyk PZPR; ekonomista. Ukończył prawo na 

Uniwersytecie Warszawskim w 1939. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerowną we wrześniu 1939, przedostał się do 

Białegostoku, gdzie wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim; pracował w pionie oświaty sowieckiej. Po wybuchu wojny 

niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, zamiast zaciągnąć się w szeregi walczącej z antysemickim hitleryzmem, uciekł w głąb Związku 

Sowieckiego; w latach 1941-44 był nauczycielem w Ak-Bałuk. W 1944 udał się na zachód, budować komunizm w zniewolonej przez 

Armię Czerwoną Polsce. W latach 1945-50 był dyrektorem Zarządu Miejskiego m. Łodzi, 1951-54 dyrektor Centralnego Zarządu w 

Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, 1954-65 doradca wiceprezesa warszawskiej Rady Narodowej. W 1965 został mianowany 

profesorem Szkoły Głównej Planowania i Statystki (będącą jeszcze jedną domeną Zydów w PRL-owskim szkolnictwie wyŜszym); 

prorektor 1965-68. Jednocześnie profesor od 1972 Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu 


Icchak Giterman - polonofob, dywersant, pochodzący z Ukrainy, a w latach 1926-39 dyrektor naczelny Ŝydowskiego "Jonitu" na 

Polskę; uznał nowy rozbiór Polski i przyłączenie Wilna do Litwy, przyjmując obywatelstwo litewskie; podobnie postąpiło kilka tysięcy 

śydów z Wileńszczyzny m.in. Czesław Miłosz [Władysław Wielhorski, Polska a Litwa, Londyn 1947] 

Julia Glazer 


Józef Glazer - polonofob, komunista, inŜynier, działacz komunistyczny. Pochodził z dość zasymilowanej rodziny; jego dziadek ze 

strony matki, Zaks, zginął w 1863 jako uczestnik Powstania Styczniowego 1863. Sam był wyrodkiem - wrogiem Polski i Polaków. 

Podczas wojny polsko-bolszewickiej był zmobilizowany do WP; w Modlinie, a następnie na froncie pod Lidą agitował Ŝołnierzy, aby nie 

przelewali krwi za Polskę i był współredaktorem nielegalnego i antypolskiego pisemka Komunistycznej Partii Robotniczej Polski 

(później KPP) “Zołnierz-Robotnik”. ZagroŜony aresztowaniem i sądem polowym, zbiegł na stronę sowiecką i w szeregach Armii 

Czerwonej walczył z Wojskiem Polskim aŜ do końca wojny. Jego nienawiść do Polski i Polaków była wystarczająca do tego, aby po 

wojnie został instruktorem tzw. Biura Polskiego Komitetu Centralnego sowieckiej partii komunistycznej - WKP(b). Następnie pracował 

w swoim zawodzie. W 1937 wyjechał jako sowiecki, a rzekomo jako polski - pod nazwiskiem Zdzisław Kolbiński, ochotnik do Hiszpanii, 

aby brać udział w tamtejszej wojnie domowej po stronie komunistów. Był sowieckim agentem w Ministerstwie Obrony Republiki 

Hiszpańskiej. Zginął jesienią 1938 w Barcelonie podczas nalotu bombowego. 

Wolf Glazer - polonofob, komunista, drukarz, działacz komunistyczny. Od ok. 1929 działacz Komunistycznej Partii Zachodniej 

Ukrainy, która dąŜyła do oderwania od Polski Galicji Wschodniej ze Lwowem i Przemyślem. Od 1930 w Warszawie, a następnie w Łodzi 

kierował drukarenką partyjną. We wrześniu 1932 aresztowany i skazany na 5 lat więzienia za działalność wywrotową. Zwolniony w

1936 wznowił działalność wywrotową w Warszawie i był ponownie (w 1939) aresztowany. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię 

Czerwoną we wrześniu 1939, wyjechał do rodzinnych Podhajec, gdzie wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim. Był zastępcą 

przewodniczącego Wojennego Komisariatu Sowieckiego. Współorganizował milicję ludową. Dał się we znaki tamtejszym Polakom; nie 

jeden Polak przez niego zgniął i nie jeden został zesłany na Sybir. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 wcielony 

do Armii Czerwonej i jako jej Ŝołnierz zginął na froncie. 

Bolesław Gleichgewicht - 

Marianna Glesman - agentka sowiecka, działaczka komunistyczna, krawcowa. Od 1906 działała w SDKPiL w Warszawie, a od 

1918 w Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Od 1922 nie pracowała, poświęcając się wyłącznie działalności 

partyjnej, głównie jako kurierka; m.in. między białoruskimi posłami komunistycznymi w Sejmie R.P. a przedstawicielstwem Komitetu 

Centralnego KPP w Gadńsku. 1927-30 więziona za działalność wywrotową. W 1931 aresztowa ponownie pod zarzutem pośredniczenia 

z kierownictwem KPP w Gdańsku oraz udzielania pomocy w przerzucie komunistów do Związku Sowieckiego i ich ukrywania (była to 

prawda, jednak z braku konkretnych dowodów, zwolniona po 5 miesiącach pod dozór policji). Nadal pracowała jako kurierka, za co 

była ponownie więziona w latach 1934-35. Podczas wojny ukrywała się z pomocą Polaków. Aresztowana pod koniec 1943 przez 

Gestapo, była więziona na Pawiaku, a następnie wywieziona do obozu koncentracyjnego w Stutthofie (Sztutowo); odznaczona przez 

rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski 

Piotr Glicner 

- dziennikarz TVP 

Hipolit Gliwic (Gliwitz) 

- mason, w roku 1926 minister przemysłu i handlu, w latach 1928-30 wicemarszałek Senatu 

Natan Glucksberg - 

Zbigniew Gluza - dywersant, redakcja, Ŝydolewacki "Ośrodek KARTA", sponsorami są m.in. Ŝydokomunistyczna "Agora" 

michnikowców, Ŝydomasońskie fundacje: fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Akademia Rozwoju Filantropii, Rockefeller 

Brothers Fund, Fundacja im. Stefana Batorego - powiązana ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońska i antypolska 

fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta giełdowego George'a Sorosa. 

Janusz Głowacki - polonofob, dywersant, paszkwilant, prozaik, autor sztuk i scenariuszy filmowych. Od kilkunastu lat 

przebywa w Nowym Jorku. Swą więź z krajem podtrzymał przez paszkwilancki obraz Polaka w sztuce Antygona w Nowym Jorku. Jak 

sam mówił w naszej TVP (20 marca 1993 r.) w sztuce swej pokazuje nie Polaka, a raczej Polaczka. Troszcząc się o odpowiednią 

jaskrawość negatywnego stereotypu takiego "Polaczka", nie zapomniał oczywiście o wyposaŜeniu go w antyŜydowskość. 

Michał Głowiński 

- profesor historii literatury polskiej związany z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk 

Alicja Głuszek 

śydowskiej 

- polonofob, dywersant, aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich, Festiwal Kultury 

Jan Gocel 

- dziennikarz, reporter, Polskie Radio PR1 - "Jedynka" 

Tomasz Goehs 

- muzyk, perkusja, zespół Kult 

Monika Golanowska 

- aktywistka Ŝydowska, Towarzystwo i Koło Naukowe „Nadzieja - Hatikvah” 

Kazimierz Golczewski - Bauman 

- zbrodniarz, stalinowski prokurator w Kielcach 

Abraham Goldberg - polonofob, syjonista, ojciec komunisty i stalinowca Jerzego Borejszy; redaktor naczelny Ŝydowskiej gazety 

“Hajnt” w Warszawie 

Olga Goldberg-Mulkiewicz - polonofob, dywersant, z "Hebrew University of Jerusalem" w Izraelu, pisze artykuły do 

polskojęzycznych gazet, uczestniczy w wykładach organizowanych w Polsce, pisze ksiąŜki o tematyce Ŝydowskiej, wydawane w Polsce

Krystyna Goldbergowa - bł. pracownik wydawnictwa KsiąŜka i Wiedza, a od 1957 r. wieloletni pracownik wydawnictwa Iskry - oba 

wydawnictwa od chwili powstania pod całkowitą kontrolą Ŝydokomuny. W latach 1967-1979 takŜe sekretarz generalny Polskiego 

Towarzystwa Wydawców KsiąŜek 

Kazimierz Golde 

- dział zagraniczny "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR 

Artur Goldman 

- wydał w ręce ochrany carskiej na śmierć Romualda Traugutta 

Leon Goldstand 


Feliks Goldsztajn 

- polonofob, stalinowiec, zbrodniarz UB 

Wiesław Gołas 

- aktor 

Witold Gombrowicz 

- polonofob, dywersant, pisarz, oszczerca i paszkwilan 

Władysław Gomułka 

- 1szy sekretarz KC PZPR, następca Bieruta 

Zofia Gomułkowa - Liwa Szoken 

- szefowa kadr KC PPR i PZPR; Ŝona Władysława Gomułki 

Bogusław Gomzar 

- polonofob, dywersant, dziennikarz Ŝydokomunistycznego "Nie" 

Miriam Gonczarska 

- dywersant, jewish.org.pl 

Antonina Gordon- Górecka - polonofob, dywersant, wieloletni pedagog Teatru śydowskiego im. Estery Rachel i Idy 

Kamińskich w Warszawie - wykształcenie młodzieŜy aktorskiej posługującej się językiem jidysz; 

teatr ten jest instytucją finansowaną ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorządu Województwa 

Mazowieckiego (!!) 

Ewa Gordon - 

Janina Gorycka - 

Henryk Goryszewski - Jakub Glikman - 

Krzysztof Gottesman - polonofob, dywersant, dziennikarz. Z wykształcenia jest socjologiem. Karierę dziennikarską zaczynał w 

"Tygodniku Solidarność", którego był reporterem. Od 1991 roku pracuje w Ŝydolewackiej "Rzeczpospolitej", najpierw jako kierownik 

działu opinii. Aktualnie jest komentatorem politycznym tej gazety. Prowadzi równieŜ blog w serwisie salon24.pl. 

Jarosław Gowin 

- polonofob, komuch, dywersant, senator PO, redaktor naczelny Ŝydolewackiego miesięcznika "Znak" 

Krzysztof Gójski 

- dywersant, redaktor techniczny Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Wiktor Górecki - Muhlrad 

- "komandos" z 1968 roku, towarzysz Kuronia i Michnika

Wiesław Górnicki - polonofob, dywersant, komunista, dziennikarz, pułkownik. PrzewaŜająca część czytelników pamięta go jako 

jednego z najskrajniejszych janczarów stanu wojennego. Dawny politruk kłamie jak kłamał, pełen hucpy. 

Tadeusz Górny - 

Halina Górska - Sara Kugelschwanz - 

Michał Górski - polonofob, komuch, stalinowiec, policjant w getcie, mjr. szef Zarządu Polityczno-Wychowawczego masowej 

stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce” 

Marek Grabarek - dywersant, Prezes Zarządu i Dyrektor Generalny PLL LOT [LOT jest jednym z największych sponsorów 

Ŝydostwa w Polsce] 

Alina Grabowska - Sara Rotenfisch - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, komuch, autorka partyjnego [PZPR] "Głosu Robotniczego" w 1967 roku, czołowa tropicielka "polskiego 

antysemityzmu". 

Jan Grabowski - 

August Grabski 

- polonofob, dywersant, dr., Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny 

Roman Graczyk - polonofob, dywersant, były sekretarz redakcji Ŝydolewackiego "Tygodnika Powszechnego" i srogi cenzor 

Kisiela, któremu uprzykrzył ostatnie lata w "TP" dziś publicysta "GW" z werwą dokładający Kościołowi, by za to tym mocniej 

idealizować PRL-owską przeszłość. Szczególnie widomy przykład symbiozy duchowej redakcji "Tygodnika Powszechnego" i "Gazety 

Wyborczej". Mało się dziś pamięta, Ŝe Graczyk, dziś najbardziej zagorzały zagończyk antykościelny w "GW", rozpoczął karierę 

publicystyczną na łamach katolickiego "Tygodnika Powszechnego" i szybko zdobył w nim bardzo wpływowe stanowisko sekretarza 

redakcji, ku zaskoczeniu starych redaktorów tygodnika. Graczyk uzyskał bardzo silną pozycję w kształtowaniu linii politycznej "TP" (a 

robił to wyraźnie w duchu bardzo lewicowym). Cieszył się przy tym wyraźnym poparciem naczelnego redaktora "TP" Jerzego 

Turowicza (!) 

Agnieszka Graff - polonofob, dywersant, feministka, amerykanistka, Uniwersytet Warszawski; publicystka 

Ŝydokomunistycznego tygodnika "Polityka", "Gazeta Wyborcza", "Zadra"; aktywistka legalizacji aborcji; związana z ruchem 

feministycznym. Studiowała na Uniwersytecie Oksfordzkim, w Amherst College i warszawskiej Szkole Nauk Społecznych PAN. 

WspółzałoŜycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, wraz z którym organizuje coroczne Manify. Członkini Rady Programowej Programu 

Spraw Precedensowych w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. śona fotografa Bernarda Ossera. 

Alicja Graff 

Prokuratury. 

- polonofob, zbrodniarz, prokurator okresu stalinowskiego, wówczas wicedyrektorka Departamentu III Generalnej 

Kazimierz Graff - polonofob, zbrodniarz okresu stalinowskiego, kat, zwyrodniały morderca, płk. naleŜał do najbardziej 

bezwzględnych prokuratorów Ŝydowskiego pochodzenia, syn kupca Maurycego Graffa i nauczycielki Gustawy Simoberg, były 

przewodniczący Warszawskiego Akademickiego Komitetu Antygettowego w latach 1937-1938. 26 lutego 1946 r. jako wiceprokurator 

Wydziału do Spraw Doraźnych Sądu Okręgowego w Siedlcach podczas sesji wyjazdowej w Sokołowie Podlaskim doprowadził do 

skazania na karę śmierci 10 Ŝołnierzy AK. JuŜ następnego dnia Graff wydał rozkaz rozstrzelania skazanych AK-owców, "aby nie 

zdąŜyli złoŜyć przysługującej im z mocy prawa prośby o ułaskawienie" (wg: T.M. PłuŜański, Przypadek prokuratora Graffa, "NajwyŜszy 

Czas", 6 lipca 2002 r.) 

Marzanna Graff-Szczepalińska - 

Tadeusz Grajnert 

- dywersant, twórca sekty "Związek Hatha Jogi Brama Jogi" 

Romana Granas 

- polonofob, komuch, komitet warszawski PZPR

Łukasz Grass 

świat. 

- dywersant, od 2 stycznia 2005 prezenter TVN24. Prowadzi serwisy informacyjne, Magazyn 24 Godziny i Cały ten 

Piotr Greiner - 

Ewa Gren 

- dywersant, wydawca 

Manuela Gretkowska - 

Daniel Grinberg - polonofob, dywersant, prof .dr hab., śydowski Instytut Historyczny; Uniwersytet w Białymstoku; felietonista 

Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; znawca ruchów anarchistycznych 

Lech Grobelny - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta i złodziej, okradł i zuboŜył Polskę na wiele milionów zlotych 

Katarzyna Grochola 

- pisarka i dziennikarka 

Tadeusz Grodyński 

- w latach 1927-31 i 1935-39 wiceminister skarbu 

Jerzy Grohman - potomek Ludwika Grohmana wielkiego fabrykanta łódzkiego. Przez szereg lat piastował wiele funkcji: główny 

księgowy Związku Kompozytorów w Warszawie, prezes zarządu NiezaleŜnego Instytutu Wydawniczego, minister ds. reprywatyzacji w 

kancelarii Lecha Wałęsy. 

Stefan Groitern 

- w latach 1932-35 wiceprezes Związku Dziennikarzy RP 

Regina Gromacka 

- mgr. Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza. 

Daniel Gromann - I Sekretarz Ambasady RP na Kubie (03.2002). Obecnie radca ambasady RP, Hawana, Kuba (2007) 

Bernadetta Gronek 

- polonofob, dywersant, dotychczasowa dyrektor Archiwum IPN, związana z Kieresem 

Katarzyna Groniec 

- piosenkarka 

Hanna Gronkiewicz-Waltz - Hajka Grundbaum - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa 

Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, dyletantka, obecnie prezydent Warszawy; poseł PO, głosowała za przekazaniem Ŝydom 

w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Ryszard Marek Groński - Goldberger - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, kabareciarz i felietonista Ŝydokomunistycznej "Polityki". -`Typowy 

prokomunistyczny kabareciarz (dość banalne połączenie najgorszego gatunku Ŝydowskiego szmoncesu z politycznym 

koniunkturalizmem, staraniem, by być zawsze "na fali") Dowiódł tego juŜ wyraźnie w najgorszych czasach jaruzelszczyzny, gdy w 

felietonach na łamach "Polityki" zajadle janczarsko gromił przeciwników reŜimu. wyspecjalizował się w atakach na polityków z obozu 

niepodległościowego i patriotycznych pisarzy, historyków i publicystów; często uczestniczy w spotkaniach, festiwalach Ŝydowskich 

Jan Grosfeld - polonofob, dywersant, prof. dr hab.; Profesor Katedry Współczesnej Myśli Społecznej Kościoła Uniwersytetu 

Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Członek Zarządu Polskiej Rady Chrześcijan i śydów (02.2004). Członek Komitetu Episkopatu Polski 

do Dialogu z Judaizmem (02.2004).

Leon Grosfeld 

- polonofob, komuch, dywersant, kłamca, autor fałszów i zakłamań historycznych w podręcznikach historii 

Ludwik Otto Grosfeld - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, zdrajca niepodległej Polski; były minister finansów w Rządzie Londyńskim, który po powrocie do Polski w czasach 

stalinowskich został członkiem stalinowskiej Rady Państwa. Kierownik Ministerstwa śeglugi i Handlu Zagranicznego; odznaczony przez 

rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 

1978-92 

Piotr Grosman - polonofob, zbrodniarz SB, oficer SB grupa "D", zajmował się wydawaniem pisma "Nowa Droga". Nadzorował z 

ramienia Departamentu IV działalność dezintegracyjną na terenie województw: katowickiego, częstochowskiego oraz bielskiego. 

Daniel Gross 

- czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Jan Tomasz Gross - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

oszczerca, kłamca i paszkwilant, świnia Orwell'owska, jeden z głównych autorów plugawiących i zniesławiających wszystko co 

Polskie i Święte, zniesławiacz Polski i Polaków; czł. Ŝydokomunistycznego trockistowskiego KOR-u; 








Stanisław Gross - polonofob, komuch, dywersant, aparatczyk PZPR; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 


Tomasz Grosse 

- dywersant, mason 

Wiktor Grosz - Izaak Medres - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

zbrodniarz stalinowski, publicysta, główny propagandysta stalinowski, m.in. w sprawie Powstania Warszawskiego. Podsekretarz 

stanu w ministerstwie spraw zagranicznych. 

Jacek Groszkowski - Hersz Herszkowicz - 

Henryk Gruber 

- do 1939 roku prezes Pocztowej Kasy Oszczędności (PKO) i Banku PKO 

Krzysztof Gruber 

- reŜyser 

Irena Grudzińska-Gross - polonofob, dywersant, komunistka, historyk literatury, historyk idei, publicystka; Jej studia z 

zakresu filologii romańskiej, przerwane w związku z wydarzeniami 1968 r., kontynuowała we Włoszech i USA. W latach 60' silne 

powiązana i aktywna w dzialalności w dywersyjnej grupy trockistów-komunistów „Komandosi"; 

„Komandosi" wywodzili się w komplecie ze środowiska (synowie i córki) wysokich urzędników partyjnych i państwowych (okresu 

stalinowskiego) ...pochodzenia Ŝydowskiego. Trzon grupy komandosów stanowili: Jacek Kuroń, Karol Modzelewski, Adam 

Michnik, Seweryn Blumsztajn, W. Nagórski, Jan Lityński, Barbara Toruńczyk, Irena Grudzińska, Aleksander Perski, 

Henryk Szlajfer, Antoni Zambrowski. "Komandosi" powiązani byli świadomie, z rozmysłem i planowo z ośrodkami antypolskiej 

dywersji, ośrodkami syjonistycznymi za granicą, - ścisłe powiązania z trockistowską IV Międzynarodówką Komunistyczną. 

Antoni Zambrowski kreśląc wizję przyszłych wydarzeń politycznych powiedział zacierając z uciechą ręce: „Najpierw studenci, 

później robotnicy, potem Ŝołnierze, a w końcu będzie krwawy Budapeszt". Taki był ich plan. Do tego chcieli doprowadzić. Do 

tego zmierzali „Komandosi". PrzecieŜ to nie ich krew miała się polać. Za ich plany i ambicje mieli zapłacić polscy studenci 68'; 

W latach 1998-2003 była odpowiedzialna za program dla Europy Środkowo-Wschodniej przy Fundacji Forda. Jest Ŝoną polonofoba, 

komunisty, oszczercy Jana Tomasza Grossa. Mieszka w USA. Jest autorką tekstów publicystycznych na łamach pism: „Aneks”, „Res 

Publica”, „The New Yorker”, „Slavic Reviev”, „La Fiera Letteraria”, „Polish Reviev”, „Gazeta Wyborcza”. 

Ludwik Grunberg - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

Anna Grupińska 


Dorota Gruszka 


Jerzy Gruza 

- reŜyser i scenarzysta, kpiarz 

Marek Grygiel 

- dywersant, twórca i redaktor - "Fototapeta", prowadzi takŜe Małą Galerię ZPAF-CSW, Plac Zamkowy, Warszawa 

ElŜbieta Grygiel 

- historyk sztuki 

Urszula Grygier 

- pisarka tematyka Ŝydowska 

Henryk Grynberg - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

pisarz, oszczerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, wyemigrował z Polski pod koniec 1967 r. W licznych 

ksiąŜkach wydanych w Polsce w ostatnich latach (m.in. Dziedzictwo), artykułach i wywiadach, dawał wyraz fanatycznej, zapiekłej 

nienawiści do Polski i Polaków; felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Michał (Majer) Grynberg - polonofob, komunista; Od 1932 członek KPP, trzy lata spędził w więzieniach sanacyjnych. 1942-1945 

w Armii Czerwonej. Po wojnie przewodniczący komitetu Ŝydowskiego w Legnicy, członek PPR/PZPR, od 1950 pracował w Centralnym 

Urzędzie Drobnej Wytwórczości, po 1968 pracownik śydowskiego Instytutu Historycznego 

Janusz Grzelak 


- polonofob, dywersant, prof. Wydziału Psychologii UW; członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta 






Aleksander Gudzowaty - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, świnia Orwell'owska, Prezes Zarządu - Dyrektor Naczelny Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego 'Bartimpex' S.A. 

(1998-07.2002). Współwłaściciel Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego Bartimpex (11.1998-12.1999). Spółkę PHZ 'Bartimpex 

załoŜył w 1990 r. Bartimpex jest dziś spółką rodzinną: 69 proc. akcji ma syn Aleksandra Tomasz, 5 proc. Ŝona GraŜyna, ale 26 proc. 

Aleksandra to akcje uprzywilejowane) zarobiły w 2005 r. około 120 mln zł.; interesy z rosyjską firmą Gazprom oraz władzami Rosji; 

Członek Rady Nadzorczej EuRoPol Gazu (04-09.2001). 

Członek Rady Programowej Fundacji Semper Polonia [05.1999). Pracował w państwowych centralach handlu zagranicznego, kierował 

m.in. firmą 'Kolmex' handlującą m.in. wagonami kolejowymi. W szfindlach wspólnik Adama Michnika. Jeden z Ŝydokomunistycznych 

bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis; powiązania z nomenklaturą PRLu, PZPR i SB 

Tomasz Gudzowaty - syn Aleksandra Gudzowatego, fotografik, Członek Polskiej Agencji Prasowej i European Press Agency. Od 

roku 1999 reprezentowany przez niemiecką agencję BILDERBERG 

Zenon Guldon - 

Anna Gulińska 

- Uniwersytet Jagielloński - Katedra Judaistyki 

Marek Gumkowski 

- polonofob, dywersant, członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita", 






Dawid Gurfinkiel 

- polonofob, dywersant, Komitet Regionalny Polskiej Unii Studentów śydowskich 

Maria Gurowska - Sand / Berger - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

córka Moryca i Frajdy z domu Einsenman; zbrodniarka MBP i UB, sądowa morderczyni, skazała na śmierć bohatera Państwa 

Podziemnego AK gen. Emila Fieldorfa "Nila" 

Jakub Gutenbaum - honorowy przewodniczący Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu. PrzeŜył getto warszawskie oraz obozy 

koncentracyjne w Majdanku, SkarŜysku Kamiennej, Buchenwaldzie i Terezinie. Profesor nauk technicznych, jest autorem artykułów i 

monografii z zakresu automatyki, teorii sterowania i modelowania matematycznego. W latach 1991-2000 był przewodniczącym 

Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu. 

Tadeusz Gwiazdowski - Grostern 

- w latach 1934-39 wicedyrektor departamentu politycznego w MSZ 

- 


H 

Krzysztof Hagemajer - 

Barbara Haintze - dywersant, dyrektor Zespołu Public Relations w Polskim Radiu S.A. (10.2002). 

Michał Hajdenrajch 

- dywersant, dziennikarz TVP 

Andrzej Hajkowski 

- polonofob, dywersant, komuch, człowiek Jerzego Jaskierni 

Dariusz Hajn 

- wokalista zespołu punkrockowego Dezerter 

Artur Hajnicz - polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, członek tzw. "Komunistycznego Związku 

MłodzieŜy Polskiej" we Lwowie ps. "Grysza", po wkroczeniu sowietów aktywny propagator przyłączenia Lwowa do ZSRR i korespondent 

"Pionierskiej Prawdy"; Po 1941 r. był Ŝołnierzem w armii Zygmunta Berlinga w ZSRR, po wojnie oficer polityczny LWP, był redaktorem 

naczelnym "śołnierza Wolności"; z-ca redaktora naczelnego Ŝydolewackiego "śycia Warszawy", z-ca Tadeusza Mazowieckiego w 

"Tygodniku Solidarność"; członek "Klubu Krzywego Koła" 

„Klub Krzywego Koła" - Klub ten zaczął się formować w pierwszej połowie 1955 r. za zgodą i poparciem płk. UB Julii Brystygier, 






partyjnymi, które do współdziałania z Klubem wyznaczyły Henrykę Broniatowska, b. oficera I Armii WR a wówczas redaktora 










Jerzy Duracz, Tadeusz Byrski i Witold Jedlicki. Wokół nich skupiła się grupa członków i sympatyków Klubu znanych ze







W październiku 1989 r. był organizatorem (na wniosek Prezydium Senatu) i dyrektorem Ośrodka Studiów Międzynarodowych (organ 

doradczy do spraw polityki zagranicznej przy Senacie RP), przeniesionego następnie do 'Polskiej' Fundacji im. Roberta Schumana. 

Publikował m.in. w periodykach: "Więź", "Unia&Polska", "Polska w Europie", "Polski Kalendarz Europejski", "Gazeta Wyborcza", 

"Rzeczpospolita". 

Artur Hajzer 

- alpinista i himalaista; Prezes i współwłaściciel firmy Alpinus 

Zygmunt Hajzer - polonofob, dywersant, dziennikarz, prezenter tv i radia; studiował na AWF oraz wydziale dziennikarstwa i 

nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Od kilkunastu lat prowadzi w I Programie Polskiego Radia "Cztery pory roku", 

"Sygnały dnia" i "Lato z radiem". Jako dziennikarz telewizyjny był prezenterem w II Programie TVP, w Jedynce m.in. czytał 

Wiadomości. Był równieŜ gospodarzem teleturniejów "Idź na całość" i "Telegra". Od 2000 r. związany z TVN, gdzie prowadzi 

programy: "Ananasy z mojej klasy" i "Chwila prawdy". 

Marcin Hakiel 

- tancerz 

Adam Halamski 

- ambasador PRL-bis III, Kopenhaga, Dania 

Leon Halban - Blumenstok 

- dywersant, prof. KUL-u 

Adam Halber - polonofob, dywersant, polityk SLD, dziennikarz, były poseł na Sejm. Pełnił funkcję posła na Sejm I kadencji 

wybranego z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. Z ramienia SLD sprawował mandat posła II kadencji, wybranego w okręgu Warszawa. 

W latach 1998-2006 pełnił funkcję radnego powiatu świdnickiego. Od 1997 do 2003 był członkiem Krajowej Rady Radiofonii i 

Telewizji. W 2004 podjął pracę w Polskim Radiu Katowice. Przyjaciel Roberta Kwiatkowskiego 

Maria Halfter 

- prof., Państwowa WyŜsza Szkoła Muzyczna w Warszawie 

Henryk Halkowski - dywersant, tłumacz, sekretarz śydowskiego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego w Krakowie, aktywny 

członek Społeczności śydowskiej; felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Aleksander Hall - Miron Hurman 

- polonofob, dywersant, mason, libertyn 

Janusz Hamerszmit 

- aktor 

Marcin Hamkała 

- poeta 

Marceli Handelsman - bardzo rzadka postać pozytywna, członek Polskiej Akademii Umiejętności oraz francuskiej Akademii 

Nauk Moralnych i Politycznych. W latach 1918-1939 był redaktorem Przeglądu Historycznego, 1920-1935 przewodniczącym Komisji 

Atlasu Historii Ziem Polskich, był współzałoŜycielem Międzynarodowego Komitetu Historycznego, organizatorem Międzynarodowego 

Kongresu Nauk Historycznych w Warszawie w 1933. Mimo ukrywania się w czasie II wojny światowej (pochodzenia Ŝydowskiego), 

uczestniczył w tajnym nauczaniu. Od 1942 współpracował z Biurem Informacji i Propagandy KG AK. W 1944 został wydany w ręce 

gestapo i trafił do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen. Następnie został przeniesiony do Dora-Nardhausen, gdzie zmarł w wieku 

65 lat. Był zwolennikiem Józefa Piłsudskiego i gorącym orędownikiem współpracy polsko-francuskiej. Jeden z wybitniejszych 

historyków polskich I poł. XX wieku 

Adam Hanuszkiewicz - aktor i reŜyser, ur. we Lwowie. Dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnym Lwowie, gdzie jego rodzice 

prowadzili sklep. Okupacje: sowiecką i niemiecką spędził we Lwowie. Po ponownym wkroczeniu wojsk sowieckich do Lwowa w lipcu 

1944 wstąpił do zespołu teatralnego sowieckiego "Ludowego Wojska Polskiego".

Wiesław Hap - 

Gabriela Haratyk 

- z-ca przewodniczącego Gmina Wyznaniowa śydowska w Bielsku-Białej 

Edward Hartwig - ur. w Moskwie; fotografik, jeden z najbardziej znanych na świecie fotografów; W 1918 wraz z rodziną znalazł się 

w Polsce, zamieszkał w Lublinie. 

Julia Hartwig 

- poetka, eseistka, tłumaczka, autorka ksiąŜek dla dzieci 

Ludwik Hass - polonofob, komuch, dywersant, marksista-trockista, mason, historyk, badacz wolnomularstwa, 

współpracownik pisma socjalistycznego "Dalej!" i Nurtu Lewicy Rewolucyjnej; działacz i uczestnik "Klubu Krzywego Koła" 

"Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; który został załoŜony w 1955 

roku z inicjatywy i pod nadzorem pułkownik UB Julii Brystigierowej w celu sterowania i infiltrowania przeciwników ówczesnej władzy; 

klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (Ŝydokomunistyczną) opozycje inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły 


Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd i agent SB, Aleksander Małachowski Ŝyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni 

Słonimski Ŝyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski Ŝyd i mason, Jerzy Urban Ŝyd i komuch, Jan Olszewski Ŝyd i mason, 

Ludwik Hass Ŝyd i mason, Leszek Kołakowski Ŝyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa Ŝydówka, Antoni Zambrowski Ŝyd i 

komuch, a teraz "prawicowiec", Karol Modzelewski Ŝyd i komuch, Jacek Kuroń Ŝyd i komuch trockista, Adam Michnik Ŝyd i komuch 

trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf Ŝyd stalinowiec i marksista; po więcej szczegółów zapraszamy -- KKK - 

"Klub Krzywego Koła" 

Katarzyna Hau 


Ewa Hauser 

- dywersant, antropolog społeczny 

Marzena Hausmann - 

Jerzy Hausner - polonofob, dywersant, komuch, SLD, Partia Demokratyczna; jest jednym z załoŜycieli Partii Demokratycznej, 

wraz z przewodniczącym Unii Wolności Władysławem Frasyniukiem i Tadeuszem Mazowieckim 

Wojciech Hausner - dywersant, mason, wiceprzewodniczący Rady Naczelnej Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Członek 

Rady Naczelnej Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego od 1998 r. Wiceprezes Regionu Krakowskiego Zjednoczenia Chrześcijańsko- 

Narodowego [1997). Członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. 

ZChN - Celem partii nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma 



Były zastępca przewodniczącego Sejmowej Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych w Sejmie III kadencji. Były członek Zespołu 

Poselskiego 'Edukacja Jutra' w Sejmie III kadencji. Poseł na Sejm III kadencji z listy Akcji Wyborczej Solidarność, okręg nr 21 

(Kraków). Były wiceprzewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej [1995-1997]. Były Przewodniczący Związku Harcerstwa 

Rzeczypospolitej [1992-1995]. Były Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego [1990-1992]. W latach 1989-1990 był 

naczelnikiem harcerzy. Były redaktor naczelny miesięcznika 'Czuwajmy'. Był współpracownikiem Krajowego Duszpasterstwa Harcerek 

i Harcerzy. W latach 80. był działaczem niejawnego Ruchu Harcerskiego Rzeczpospolitej. Były kierownik działu w MłodzieŜowym Domu 

Kultury w Krakowie. Był nauczycielem w Szkole Podstawowej nr 50 w Krakowie. 

Marek Hauszyld - Prezes Fundacji Semper Polonia (09.2003). (!) 

Ryszard Hayn 

- poseł na sejm, SLD 

Roman Hechmann - Był prezesem Naczelnej Izby Aptekarskiej (12.1998-23.01.2004]. 

Katarzyna Hejke 

- dywersant, z-ca red. nacz. niepolskiego tygodnika "Gazeta Polska"

Paulina (Perla) Helfgot - komunistka, agentka sowiecka; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia 

Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Celia S. Heller 

- polonofob, dywersant, faszkwilant, oszczerca, oczerniający Polskę i Polaków 

GraŜyna Helszer - 

Marian Hemar - Jan Marian Herscheles 

- twórca kabaretu emigracyjnego i satyry politycznej na emigracji 

Józef Hen - dywersant, komuch, pisarz, publicysta, dramaturg, scenarzysta; był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza 

Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce 2005 

Maciej Hen 

- operator filmowy, Syn Józefa Hena 

Andrzej Hendrzak - polonofob, dywersant, zbrodniarz SB, świnia Orwell'owska, obecnie czołowy dziennikarz sportowy z 

Podkarpacia, był wieloletnim oficerem SB w Wydziale IV, zajmującym się inwigilacją Kościoła... i mordowaniem działaczy 

niepodległościowych i "Solidarności" 

Magdalena Hendzel 

- INFO-PR Wortal Public Relations 

Andrzej Hennel - 

Józefa Hennelowa - Zyta Goldmond - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, redakcja - "Tygodnik Powszechny" - Ŝydo-katolewica 

Hening - kierował w siedzibie Gestapo w Warszawie 70-osobową Ŝydowską grupą wyspecjalizowaną w akcjach przeciw polskim 

organizacjom konspiracyjnym; źródło: Centralne Archiwum KC PZPR - Akta Delegatury Rządu, sygn. 202/II-44, tom 2 

Konrad Hennig 

- z-ca redaktora naczelnego Ŝydolewackiego "Rubikkonu" odpowiedzialny za sprawy marketingowe. 

Zdzisław Hensel - był członkiem Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego. Zastępca członka Europejskiego Komitetu 

Ekonomiczno-Społecznego. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu [23.02.2005). 

Marek Henzler - polonofob, komuch, dywersant, komuch, zastępca Kierownika Działu Politycznego Ŝydokomunistycznego 

tygodnika "Polityka". 

Dominik Herberholz - polonofob, dywersant, lewak, Przewodniczący Stowarzyszenia Młodej Lewicy w Poznaniu (08.2002). 

Edyta Herbuś - 

Wiktor Herer - polonofob, stalinowiec, zbrodniarz MBP i UB, przez kilka lat naczelnik w Departamencie V Ministerstwa 

Bezpieczeństwa Publicznego, "pod skrzydłami" zbrodniarki, osławionej "krwawej Luny" Julii Brystygierowej, zrobił później karierę 

profesorską w ekonomii, dochodząc do stopnia wicedyrektora Instytutu Planowania przy Radzie Ministrów 

Gustaw Herling-Grudziński 

- dywersant, lewak, od 1947 r. współredaktor Ŝydolewackiej paryskiej "Kultury" - "Instytut Literacki" 

Andrzej Herman 

- komunista, sekretarz PZPR

Jakub Herman - 

Mirosław Hermaszewski - polonofob, komuch, pilot, gen.; pierwszy i jedyny kosmonauta z Polski, brał udział w locie kosmicznym 

"Sojuz 30" CCCP; Za udział w tym locie odznaczony medalem "Złotej Gwiazdy", Orderem Lenina i tytułem honorowym Bohatera 

Związku Radzieckiego. 

Od 1981 do 1983 członek WRON (Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego), rządzącej PRL w czasie stanu wojennego. 

Dorota Herok - 

CzyŜyk Herszke Jednorączka - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Feuchel Herszkowicz - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Jerzy Hertel - polonofob, komuch, dywersant; był członkiem Unii Wolności; Członek Platformy Obywatelskiej od 2001 r.; 

Członek Sejmowej Komisji Finansów Publicznych w Sejmie IV kadencji. 

Aleksander Hertz - 

Zygmunt Hertz - polonofob, współzałoŜyciel Ŝydolewackiego Instytutu Literackiego - "Kultura" w ParyŜu; Pisał wówczas 26 marca 

w liście do Czesława Miłosza: "Antysemityzm wypuścił nie tylko nowe liście, ale zakwitł róŜą. I teŜ ja się nie dziwię. śydzi grali od 

początku głupio - po cóŜ był ten run na ube i posady. Jakaś niegodność w tym narodzie. Przykro mi to stwierdzić, ale dali antysemitom 

znakomitą broń do ręki" (cyt. za Z. Hertz, Listy do Czesława Miłosza 1952-1979, s. 268). 

Aleksander Herzog 

- polonofob, dywersant, komuch, bł. prokurator generalny 

Wojciech Heydel - polonofob, mason, W latach 1990-191 był załoŜycielem Ŝydomasońskiej sieci stacji benzynowych BP (British 

Petroleum) w Polsce. Był menadŜerem w BP Polska [1992-1995]. Pracował w Centrum Korporacyjnym BP w Londynie [2000-2001]. 

Był prezesem Zarządu BP Polska [2003-18.10.2004]. Wiceprezes zarządu PKN Orlen ds. sprzedaŜy [18.10.2004-10.2005). 

Jolanta Hibner - polonofob, dywersant, poseł PO, głosowała za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów 


Władysław Hibner - polonofob, komunista, zbrodniarz, stracony za zabójstwa; Od 1912 roku był członkiem PPS-Lewicy, a od 

1918 Komunistycznej Partii Polski. Był jednym z organizatorów łódzkiej Rady Delegatów Robotniczych. W 1919 roku został w Polsce 

skazany na 5 lat więzienia za działalność komunistyczną. Po odbyciu części kary został deportowany do ZSRR w ramach wymiany 

więźniów politycznych, gdzie został uwolniony. 

W Moskwie był jednym z organizatorów Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (razem z Julianem Marchlewskim), 

reprezentował następnie Polskę w Komitecie Wykonawczym MOPR. W październiku 1924 został nielegalnie przerzucony z powrotem 

do Polski. Pod przybranym nazwiskiem Olimpiusz Turowicz wszedł w skład Komitetu Warszawskiego KPP. 

Jan Himilsbach 

- aktor, pisarz i scenarzysta; alkoholik 

Anna Hintz - dywersant, członek Stowarzyszenia Legislatorów Polskich. Była członkiem Komisji ds. Reformy Prawa Pracy. Główny 

Inspektor Pracy [21.11.2002-09.2003).) 

Maja Hirsch 

- aktorka 

Aleksandra Hirszfeld 

- reŜyser, scenarzysta

Szymon Hirszowski - Szymon Hirsz - polonofob, komuch, dywersant, aparatczyk PZPR; poseł na Sejm RP, PO; odznaczony 

przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" 

Warszawa 1978-92 

Marek Hłasko - pisarz, alkoholik; idol michnikowszczyzny; Jego biografia jest dalece zmitologizowana; W latach 1955-1957 

redagował dział prozy w Po Prostu, które było pismem ZG Związku Akademickiego MłodzieŜy Polskiej, a następnie ZG ZMP; mieszkał 

w PRL, w Izraelu, a od 1960 mieszkał w Niemczech, z Ŝoną, Ŝydo-niemiecką aktorką Sonją Ziemann. 

Julian Hochfeld - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

marksista, stalinowiec, wysoki rangą aparatczyk PZPR; jeden z najbardziej fanatycznych socjologów marksistowskich XX wieku, 

teoretyk socjalizmu polskiego, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, nauczyciel i wychowawca duŜej grupy 'polskich' socjologów. 

Wieloletni członek PZPR, w latach 1948-1954 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR; 1962-1966 - to działalność na 

stanowisku zastępcy dyrektora departamentu nauk społecznych UNESCO, w ParyŜu; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny 

Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Barbara Hoff - projektantka mody związana z tygodnikiem "Przekrój" ["Przekroj" Ŝydokomunistyczne piśmidło dla 

Ŝydointelektualistów w PRLu] 

Adam Hofman 


- polonofob,dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 

Jacek Hofman 

- agent SB, uznany za kłamcę lustracyjnego; "Gazeta Polska" 

Michał Hofman 

- szef PAPu w latach (gomułkowskich) 60-tych PRLu 

Eva Hoffman 

- dywersant, felietonistka Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Jerzy Hoffman 

2005 

- komuch, reŜyser, członek komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce 

Maciej Hoffman - dyrektor generalny Izby Wydawców Prasy (01.2004). 

Maurycy Hoffman - polonofob, dywersant, komuch, aparatczyk PZPR; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 


Paweł Maksymilian Hoffman - polonofob, komuch, dywersant, kolaborant sowiecki, aparatczyk PZPR; kierownik wydziału 

kultury KC PZPR, redaktor naczelny "Nowej Kultury"; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: 

"Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

L. Hoffman - członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej we Wrocławiu 

Tomasz Holc 

- agent SB Tajny współpracownik 

Henryk Holder 

- prokurator, morderca sądowy, zbrodniarz okresu stalinowskiego 

Agnieszka Holland - polonofob, dywersant, komuch, reŜyser, starsza siostra Magdaleny Łazarkiewicz, jest córką znanego 

komunistycznego dziennikarza Henryka Hollanda, którego aresztowano w 1961 roku za ujawnienie partyjnych tajemnic francuskiemu 

korespondentowi (w czasie rewizji w jego mieszkaniu Holland wyskoczył z okna). Udział wpływowych przedstawicieli ("puławian" - 

frakcji Ŝydowskiej KC PZPR) w pogrzebie Hollanda, Gomułka potraktował jako antypartyjną manifestację. Po śmierci Hollanda esbecja 

prześladowała jego córkę, która związała się z ruchem dysydenckim.

ReŜyserka filmowa A. Holland ma niestety zbyt wiele uprzedzeń wobec Polski i Polaków, tak jak świadczy cytowana na wstępie 

wypowiedź. W wywiadzie dla "Super Expressu" z 23-24 września 1995 wyznała: "Nie mam specjalnych sympatii ani dla katolicyzmu, 

ani dla Kościoła, ani tym bardziej dla kleru." Mimo to zdecydowała się na zrobienie filmu na "modny" w swoim czasie temat o 

zamordowaniu księdza Popiełuszki. Nie czując polskiego katolicyzmu poszła zupełnie na komercję, w której niewaŜne były prawdziwe 

fakty o męczeństwie księdza. Centralną postacią jej filmu "Zabić księdza" była nie ofiara - ksiądz Popiełuszko, lecz jego zabójca, kat, 

kapitan SB Piotrowski [por. recenzja M.Pawlickiego Zabić znaczy przegrać, "Tygodnik Kulturalny" z 26 lutego 1992]; [Agnieszka 

Holland na jednej z fotografii trzymana na rękach przez Bolesława Bieruta] 

Henryk Holland - filozof marksistowski; szpieg sowiecki, ojciec Agnieszki Holland; przedwojenny komunista, w czasie wojny 

ochotnik w Armii Czerwonej, wraz z komunistyczną I Dywizją Wojska Polskiego przebył cały szlak bojowy aŜ do Berlina. Później 

redaktor naczelny "Walki Mlodych" i jeden z redaktorów "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR. Na Kongresie Filozofów za 

Ŝelazną kurtyną przekazanie informacji o okolicznościach śmierci Berii na XX Zjeździe KPZR, ściągnęły na niego represje ze strony 

UB. Zginał tragicznie - wyskoczył przez okno - w czasie przeprowadzanej u niego w mieszkaniu rewizji. 

Gustaw Holoubek 

- aktor 

Paulina Holtz 

- aktorka 

Jerzy Holzer - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, prof. 

partyjny historyk [PZPR]; członek tzw. "komisji Michnika" - [skład - wszyscy Ŝydzi: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik, 

Bogdan Kroll], która działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 

1990 roku; 

były pracownik UOP-u, 'antysemita' M. Grecki, autor pracy "Konfidenci są wśród nas..." tak pisał: 

"Tak zwana "Komisja Michnika" działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 

czerwca 1990 roku (...) W jej skład weszli: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik i Bogdan Kroll. Jeden z nich figurował w 

kartotekach jako TW. Jedynym materiałem, który po sobie pozostawiła , jest liczące dwie strony sprawozdanie wraz z enigmatycznym 

spisem materiałów archiwalnych i wnioskiem o przekwalifikowanie kategorii dokumentów z tej wyrywkowej listy. Nie wiadomo do jakich 

dokumentów członkowie mieli dostęp. Nie wiadomo, czy z tych materiałów nie zostały sporządzone kopie bądź odpisy, nie wiadomo 

wreszcie, gdzie takowe - jeśli istnieją - są przechowywane. Wiadomo, Ŝe jej członkowie mieli dostęp do akt współpracowników UB i SB. 

Nie wiadomo w jaki sposób pracowała "Komisja", nie istnieją Ŝadne dokumenty, które mogłyby wskazać, z jakich obszarów archiwum 

MSW korzystali jej członkowie. "Komisja" miała zapewne wgląd do wszystkich dokumentów, o jakie jej członkowie prosili - mówili 

pracownicy Biura Ewidencji i Archiwum UOP. Na pewno mieli teŜ dostęp do materiałów operacyjnych, wszystkich opatrzonych klauzulą . 

Nie ma jednak Ŝadnej podstawy prawnej działania . Korzystanie z dokumentów odbywało się poza wszelkimi procedurami 

obowiązującymi w MSW". 

Maria Holzer - dyrektor "Polskiej Fundacji Dzieci i Młodziezy" (09.1999-09.2002) 

Teresa Holzer 







Marek Holzman 

- fotografik 

E. Hołda - 

Joanna Hołda - 

Katarzyna Hołda - 

Zbigniew Hołda - prawnik, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Marii Curii-Skłodowskiej w Lublinie, kierownik Katedry Prawa i 

Polityki Penitencjarnej UJ oraz prezes Towarzystwa Prawniczego w Lublinie. Jest teŜ członkiem Komisji Prawniczej PAU oraz Zarządu 

Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. W latach 1989–1997 pracował w Komisji ds. Reformy Prawa Karnego, a w latach 1999–2000 w 

Zespole ds. Nowelizacji Kodyfikacji Karnej przy Ministrze Sprawiedliwości; publikuje na łamach Ŝydokomunistycznego "Przekroju".

Zbigniew Hołdys - Jojne Jakow 

- muzyk; rozpoczął działalność w wieku 16 lat hippisowskiej grupie Kwiaty Warszawy. 

Marek Hołdakowski 

- komuch, ekonomista, I sekretarz KW PZPR w Gdańsku, zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR 

Jan Hołyński 

- wiceprezes Komisji Kontroli Długów Państwa; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Maryla Hopfinger 

- polonofob, dywersant, prof., Instytut Badań Literackich PAN; aktywistka legalizacji aborcji 

Ewa Hornich 

- aktorka 

Ryszard Horowitz - ur. w Krakowie; amerykański fotograf; Jest jednym z najmłodszych ocalałych więźniów obozu Auschwitz- 

Birkenau. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1959 przebywa w Nowym Jorku w USA; współpracuje z 

Ŝydokomunistycznym "Wprost" 

Witold Horwath 

- scenariopisarz, 1990-1994 felietonista konserwatywnego tygodnika "NajwyŜszy Czas!" 

Danuta Hübner - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

świnia Orwell'owska, komunistka, wieloletnia członkini PZPR, liberał, mason, 'europejka' reprezentująca interesy obce, sprzeczne z 

polską racją stanu; stypendystka Fulbrighta; w latach 1997-1998 pełniła funkcję szefowej Kancelarii Prezydenta Aleksandra 

Kwaśniewskiego; szefowa UKIE, wysoki urzędnik ONZ i Komisji Europejskiej; obecnie deputowana Parlamentu Europejskiego; 

komisarz RP w Unii Europejskiej; 

dziadek Józef Młynarski do komunistów przystał 1 października 1944 r., wstępując do bezpieki, a konkretnie do Powiatowego Urzędu 

Bezpieczeństwa Publicznego w Nisku. Szybko awansował. JuŜ półtora miesiąca później był kierownikiem tamtejszej Sekcji Śledczej. 

[...] Błyskotliwą karierę Józefa Młynarskiego w niŜańskim UB przerwała śmierć 5 marca 1946 r. Jego bestialstwo nigdy - rzecz jasna - 

nie zostało rozliczone. Jednak przykład dyspozycyjnego i okrutnego ubeka nie poszedł na marne - rodzinną tradycję kontynuował syn. 

a ojciec Danuty. 

Ojciec Danuty Ryszard Młynarski we wrześniu 1944 r. wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Z jej ramienia organizował posterunek MO w 

Pysznicy koło Niska. Następnie przez prawie rok, od listopada r. słuŜył w LWP. W lipcu 1945 r. Ryszard Młynarski trafił pod skrzydła 

ojca, zatrudniając się jako "oficer" śledczy PUBP w Nisku. W lipcu 1946 r., czyli juŜ po śmierci Józefa Młynarskiego, przejął obowiązki 

szefa niŜańskiego UB, zastępując przeniesionego do PUBP w Krośnie Stanisława Supruniuka. 

Po latach jego córka - Danuta Młynarska-Hübner została honorową obywatelką miasta Nisko. Kiedy była szefową kancelarii Aleksandra 

Kwaśniewskiego, prezydenccy urzędnicy przygotowywali wniosek o przyznanie Supruniukowi KrzyŜa Komandorskiego Orderu 

Odrodzenia Polski. Niewiele brakowało, aby dawnego przełoŜonego swojego dziadka i ojca spotkała podczas uroczystości odznaczenia 

w Pałacu Prezydenckim w czerwcu r. Wtedy pracowała juŜ jednak w biurze ONZ w Genewie. Odnośnie Supruniuka: w 1999 r. po 

protestach kombatantów order został mu ostatecznie odebrany. 

Po rocznym kierowaniu PUBP w Nisku w październiku 1947 r. Ryszard Młynarski został przeniesiony do PUBP w niedalekim Jarosławiu, 

teŜ na stanowisko "oficera" śledczego. Z niewiadomych powodów nie dostał jednak awansu i - w maju 1948 r. - zrezygnował ze 

"słuŜby". Dwa miesiące wcześniej urodziła się córka Danuta. Być moŜe ten właśnie fakt - a nie względy ambicjonalne, jak utrzymują 

niektórzy - był powodem jego odejścia z bezpieki Tak czy inaczej, rodzina przeniosła się do Warszawy - Ryszard Młynarski do dziś 

mieszka na SłuŜewcu. IPN nie miałby zatem problemu z ustaleniem adresu byłego ubeka, przesłuchaniem go i postawieniem 

zarzutów. [...] 

Zygmunt Hübner 

- reŜyser i aktor 

Józef Hubner - Dawid Szwarc - 

Paweł Huelle - polonofob, dywersant, oszczerca i paszkwilant; w latach 1994-1999 dyrektor Ośrodka Gdańskiego Telewizji 

Polskiej; autor paszkwilu pt. "Zrozumieć diabła" dot. osoby oraz działalności ks. Henryka Jankowskiego; skazany w Sądzie Okręgowym 

w Gdańsku w procesie o naruszenie dóbr osobistych, jaki pisarzowi-paszkwilantowi wytoczył ks. prałat Henryk Jankowski; tolerasta, 

Adam Humer - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, 

zbrodniarz UB, znęcał się nad Polakami, odsiadywał wyrok 7 lat za popełnione zbrodnie 

Anna Husarska 

- dywersant, felietonistka Ŝydowskiego pisma "Midrasz"

Wiesław Huszcza 

- polonofob, dywersant, komunista, skarbnik PZPR i SdRP 

- 


I 

Krzysztof Ibisz - dywersant, aktor, prezenter telewizyjny i dziennikarz. Obecnie pracuje w telewizji Polsat; Prowadził tu m.in. 

Bar, Dwa światy, Awanturę o kasę, śyciową szansę, Amazonki, Łysi i blondynki, Gladiatorów. Wcześniej pracował w TVN, Telewizji 

Wisła oraz TVP; Właściciel firmy Ibisz Media Productions [04.2000). Był redaktorem i prezenterem Telewizji Publicznej SA 

[1993-1997]. Był redaktorem i producentem telewizji TVN [1997-2000]. 

Anna Ibisz - redaktor Naczelny miesięcznika 'Voyage' w Polsce [03.2003). 

Piotr Ikonowicz - Dawid Goldsmith - polonofob, dywersant, lewak, dziennikarz, tłumacz; Członek i załoŜyciel Polskiej Partii 

Socjalistycznej - PPS, przewodniczący Rady Naczelnej do 1993 roku. Były poseł na Sejm. Członek załoŜyciel Nowej Lewicy 

Kinga Ilgner 

- aktorka 

Sebastian Imbierowicz - dywersant, "whiger", ps. DJ 600V, działacz muzyki hip-hopowej w PRLu-bis III; propagator 

prymitywizmu i pseudokultury slamsów 

Grzegorz Indulski 

- felietonista "Newsweek" 

I. Iserles - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, zaciekły syjonista, 

zbrodniarz stalinowski, były sędzia Sądu NajwyŜszego PRL, uciekł z Polski do Izraela w 1968 r. 

Jarosław Iwaszkiewicz - polonofob, stalinowiec, komunista, dywersant, pseudonim Eleuter; poeta, prozaik, dramatopisarz, 

eseista; Urodzony we wsi Kalnik na Kijowszczyźnie; współtwórca grupy poetyckiej Skamander - grupa poetycka załoŜona w roku 1918 

przez Ŝyda Juliana Tuwima, Ŝyda Antoniego Słonimskiego, Ŝyda Jarosława Iwaszkiewicza, Ŝyda Kazimierza Wierzyńskiego oraz Ŝyda 

Jana Lechonia. Wzorem dla skamandrytów była przede wszystkim twórczość Ŝyda Leopolda Staffa. 

Najbardziej aktywny w latach stalinowskich: 1945-1946 był redaktorem naczelnym poznańskiego dwutygodnika "śycie Literackie", 

1947-1948 - redaktorem tygodnika "Nowiny literackie". Poezję, prozę i recenzje publikował w "Odrodzeniu" (1945-1949), "Przekroju" 

(1945-1954) i "Kuźnicy" (1946-1949). Między 1945 i 1949 był kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Warszawie. Od 1945 

aktywnie działał w ZZLP (od 1949 ZLP) - był jego prezesem (1945-1946, 1947-1949, 1959-1980) i wiceprezesem (1949-1956). 

Wchodził w skład Zarządu Polskiego PEN Clubu (1950-1965 był jego wiceprezesem). 

W 1948 uczestniczył (wraz z Jerzym Borejszą) w organizacji Światowego Kongresu Intelektualistów w ...Obronie Pokoju we 

Wrocławiu, w 1950 był delegatem na II Światowy Kongres Pokoju. W 1952 został prezesem Rady Nadzorczej Spółdzielni Wydawniczej 

"Czytelnik". 

Od 1952 przez wiele kadencji (do końca Ŝycia w 1980 r.) poseł na sejm PRL 

Tadeusz Iwiński 

- polonofob, dywersant, "parlamentarzysta" 

Krzysztof Izdebski 

- koordynator, zarząd Polskiej Unii Studentów śydowskich

Bolesław Izydorczyk - polonofob, dywersant, generał dywizji w stanie spoczynku, attaché wojskowy w USA i Kanadzie; W latach 

1992-1994 szef Wojskowych SłuŜb Informacyjnych. Od 2000 roku szef GZRW (P-2) SG WP. Po aferze z niewydaniem mu certyfikatu 

bezpieczeństwa (maj 2000) przeniesiony do SHAPE NATO (Belgia) zajmował się programem Partnerstwo dla Pokoju. Od jesieni 2003 

r. w stanie spoczynku. 

Wydał zgodę na operację sprzedaŜy broni do Sudanu i na Łotwę. 

- 


J 

Juliusz Jabłecki 

Misesa 

- polonofob, dywersant, libertyn, członek zarządu Ŝydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut Ludwiga von 

Henryk Jabłoński - Apfelbaum - polonofob, komunista, Od 1931 roku członek PPS. W 1945 r. został członkiem KRN, w latach 

1946-48 piastował znaczące funkcje w PPS (sekretarz CKW oraz jego wiceprzewodniczący). Zwolennik połączenia PPS i PPR. Od 1947 

(aŜ do 1989) poseł na sejm. W 1948 roku mianowano go profesorem UW (od 1952 roku członkiem PAN). W okresie 1948-81 zasiadał 

w KC PZPR. 1965-66 minister szkolnictwa wyŜszego oraz w latach 1966-72 szef resortu oświaty i szkolnictwa wyŜszego (podpisywał 

decyzje o relegowaniu "nieprawomyślnych" studentów po marcu 1968 roku). 1971-81 członek Biura Politycznego KC PZPR. W 1972 z 

inicjatywy Edwarda Gierka wybrany na przewodniczącego Rady Państwa (zajął miejsce Józefa Cyrankiewicza). 1976-1983 

przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu FJN. 1983 mianowany prezesem Rady Naczelnej ZBOWiD (pełnił tę funkcję do 1990). 1985 

musiał ustąpić z funkcji przewodniczącego Rady Państwa, jego miejsce zajął gen. Wojciech Jaruzelski. W 1988 roku awansowany do 

stopnia generała brygady WP. 

Stefania Jabłońska - włśc. - Szela Ginsburg - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, nazwiska Jabłońska zaczęła uŜywać od 

1947 r.; agent UB, asystentka światowej sławy dermatologa prof. Mariana Grzybowskiego, na którego donosiła na UB, na podstawie 

jej donosów, prof. Grzybowski został resztowany 26 listopada 1949 r., był więziony w areszcie przy ul. Koszykowej w Warszawie. 

Według oficjalnej wersji, popełnił samobójstwo po 16 dniach przebywania w areszcie. Według innych, duŜo bardziej prawdopodobnych 

relacji, zginął w więzieniu. Zatrudniony w owym czasie jako fotograf Moczulski twierdzi, powołując się na swoich znajomych z UB, Ŝe 

prof. Grzybowskiego zbyt mocno uderzono w "zapale" śledczym. Niedługo potem dr S. Jabłońska mianowana została na katedrę, którą 

tak długo i chlubnie zajmował prof. Grzybowski" (por. tekst. J. Grzybowskiego w paryskiej "Kulturze" nr 4/234 z 1967 r.) a po śmierci 

prof. Grzybowskiego wedle prawa talmudu przejęła jego podręcznik dermatologii i opublikowała go pod własnym nazwiskiem. 

Michał Jach - polonofob, dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 


Alicja Jachiewicz-Szmidt 

- aktorka 

Jerzy Jachowicz 

- polonofob, dywersant, lewak, od 1989 dziennikarz Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Dawid Jackiewicz 



Jan Maria Jackowski - Herz - pisarz, historyk; W latach 1997-2001 był posłem na Sejm RP. Od 2002 r. radny m. st. Warszawy. 

Działacz AWS i LPR. W latach 2002-2005 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a następnie przewodniczącego Rady m. st. Warszawy. 

Od 2005 r. członek Trybunału Stanu 

Olga 'Kora' Jackowska 

- piosenkarka 

Andrzej Jaeschke 

- polonofob, komuch, dywersant, W latach 1996-1998 był członkiem Rady Nadzorczej Banku Przemysłowo-

Handlowego SA. Członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, działa równieŜ w Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W latach 1994-2001 

był radnym Rady Miasta Krakowa, w której przewodniczył Komisji Praworządności (1994-1996). W SLD pełnił funkcję Małopolskiego 

Rzecznika Dyscypliny Partyjnej. W latach 2001-2005 zasiadał w Senacie RP, był zastępcą przewodniczącego Komisji Ustawodawstwa i 

Praworządności. 

Anna Jagielska - 

Jan Jagielski - aktywista Ŝydowski, jest pracownikiem śydowskiego Instytutu Historycznego, gdzie stał się twórcą i kierownikiem 

działu dokumentacji materialnych śladów obecności historycznej śydów na ziemiach polskich; 

Mieczysław Jagielski - polonofob, komunista, w 1944 wstąpił do PPR, następnie członek PZPR, m.in. 1959-1981 członek 

Komitetu Centralnego, 1971-1981 członek Biura Politycznego KC. Minister rolnictwa w latach 1959-1970, później wicepremier 

(1970-1981) i przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (1971-1975). Przewodniczący komisji rządowej prowadzącej 

negocjacje z Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym w Gdańsku w sierpniu 1980. 

Wojciech Jagielski - polonofob, dywersant, dziennikarz, korespondent, publicysta "Gazety Wyborczej". Absolwent 

Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1984). W latach 1986-1991 pracował w Polskiej Agencji 

Prasowej. Obecnie jest redaktorem "Gazety Wyborczej", współpracuje teŜ z BBC i "Le Monde". 

Wojciech Jagielski - polonofob, dywersant, dziennikarz radiowo-telewizyjny, specjalizujący się w prowadzeniu 

interaktywnych programów muzycznych i talk-show. Od 1990 roku związany z Radiem ZET. Początkowo jako didŜej (prezenter), a 

obecnie (2006 r.) jest dyrektorem muzycznym Radia ZET. 

Ludwik Jaglik-Jakobsfeld - polonofob, dywersant, agent sowiecki, aparatczyk PZPR; odznaczony przez rząd 


1978-92 

Gienrich Grigorijewicz Jagoda - Herszel Jehuda - zwyrodniały bandyta i zbrodniarz NKWD; urodzony w Łodzi, był synem 

zamoŜnego Ŝydowskiego zegarmistrza; wysoki funkcjonariusz policji politycznej i bezpieczeństwa. Od 1934 roku szef OGPU. Po 

reorganizacji organów bezpieczeństwa szef NKWD w latach 1934 - 1936 ; 

Alfred Jahn - 

Krzysztof Jakowicz 

- skrzypek i pedagog 

Dominika Jakubiak 


Arkadiusz Jakubik - aktor, reŜyser i scenarzysta teatralny. Zadebiutował na scenie Operetki Warszawskiej 13 listopada 

1993 roku w roli Pierre`a w musicalu Piaf Pam Gems w reŜ. Jana Szurmieja. 

Martyna Jakubowicz 

- piosenkarka 

Tadeusz Jakubowicz 

- przewodniczący Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Krakowie 

Aleksandra Jakubowska - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej; rzecznik rządu premiera W. 

Cimoszewicza, w latach 80. prezenterka "Dziennika Telewizyjnego". W przeszłości jednoznacznie dawała wyraz swemu krytycznemu 

stosunkowi do polskości w połączeniu z troską o obronę racji Ŝydów. 

Aresztowana za oszustwa i łapówkarstwo. 

W rocznicę 3 Maja w tekście na łamach Ŝydopostkomunistycznego "Wprost" (3 maja 1992) stwierdziła z zadowoleniem: "ZuŜyte, 

skompromitowane słowa "patriotyzm", "polskość", "ojczyzna" nie odrodziły się w III Rzeczypospolitej.; pracowała w "Sztandarze 

Młodych" (1977-1981) i "Przyjaciółce" (1981-1987). Członkini PZPR w latach 1980-1990. 

W latach 1987-1991 była dziennikarką Telewizji Polskiej. Od czerwca 1989 roku współtworzyła telewizyjne Wiadomości.

Wspólnie z Wojciechem Mannem i Krzysztofem Materną stworzyła warszawskie radio "Kolor", w którym była szefem działu 

publicystyki i informacji. Później współwydawała i kierowała tytułami młodzieŜowymi i kobiecymi: "Missland" (1993), "Femina" 

(1994)- dodatek ówczesnego "śycia Warszawy" 

Teresa Jakubowska - polonofob, dywersant, Działaczka lewicowa; Rzecznik partii RACJA "polskiej" lewicy. Absolwentka 

SGPiS (Szkoła Główna Handlowa), Wydział Handlu Zagranicznego. Pochodzi z Częstochowy, gdzie skończyła szkołę... zakonną 

katolicką. Po studiach pracowała w handlu zagranicznym, w tym 6 lat w ParyŜu. śona nieŜyjącego juŜ komunisty Jerzego 

Jakubowskiego, profesora Wydziału Prawa UW; felietonistka "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów 

Jerzy Jakubowski - właśc. - Muszkatenblit - polonofob, dywersant, agent i kolaborant sowiecki, komunista; odznaczony 



Julian Jakubowski - 

Wacław Janas - polonofob, komuch, dywersant, PRL-owski dyplomata, a w latach 1993-1997 wiceminister kultury z ramienia 

SLD; odznaczony KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny 

Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Krystyna Janda 

- polonofob, dywersant, volks-"europejka", aktorka 

Stanisław Janecki - 

ElŜbieta Janicka 







Jerzy Janicki 

- pisarz, dziennikarz; w okresie stalinowskim zawodowy dziennikarz pracował w róŜnych redakcjach... 

Stanisław Janicki 

1999). 

- pisarz, dziennikarz i scenarzysta, historyk kina. Autor cyklicznego programu TVP "W starym kinie" (od 1967 do 

Stanisław Janicki - polonofob, dywersant, prof., minister rolnictwa i wicepremier w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, 

przestępca gospodarczy, złodziej i szantaŜysta, pracownik Agencji restrukturyzacji rolnictwa, szubrawca, który doprowadził do 

sprzedaŜy jednego z największych zakładów cukierniczych w Polsce szwajcarskim Ŝydom. 

Maria Janion - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre 

imię Polski i polskich patriotów; pracownik Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. Mordechaja 

Anielewicza; historyk literatury, krytyk literacki, profesor IBL PAN. Pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN. 

Grzegorz Jankilewicz - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska; Jeden z Ŝydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' 

PRLu-bis. Ukraiński emigrant, z wykształcenia muzyk. W latach 80. po raz pierwszy przyjechał do Polski. Otrzymał obywatelstwo w 

1992 r., cztery miesiące po złoŜeniu wniosku. 

W 1993 r. załoŜył wraz ze wspólnikiem Sławomirem Smołokowskim firmę handlującą ropą naftową J&S. W ciągu zaledwie kilku lat 

zmonopolizowali dostawy do polskich rafinerii, a takŜe tranzyt przez Port Gdański. Według UOP, było to moŜliwe, gdyŜ otrzymali od 

polskich rafinerii specjalne pełnomocnictwa. Jankilewicz do niedawna nie udzielał wywiadów i nie pozwalał się fotografować. Ostatnio 

zaczął się wypowiadać publicznie i promować firmę przez turniej tenisa ziemnego J&S Cup. Na początku 2006 r. przedstawiciele J&S 

zapowiedzieli, Ŝe rozpoczynają inwestycje w sektor biopaliw. Obecnie do grupy J&S naleŜy kilkanaście spółek zarejestrowanych m.in. 

w Polsce, na Cyprze, w Luksemburgu i Szwajcarii. W 2005 r. grupa miała ponad 10 mld USD przychodu. Zamieszany w afere 

paliwowa. śona Jankilewicza jest od 2001 r. wydawcą "Zwierciadła". w 2006 r. 11. na liście najbogatszych w Polsce tygodnika 

"Wprost" i 68. wśród 100 najbogatszych Europy Środkowej i Wschodniej w 2005 r. Jego majątek wycenia się na 1,65 mld zł.

Ludwika Jankowska - Luba Kowieńska - 

Anna Jantar /pseudonim/ - właśc. Anna Maria Szmeterling 

- piosenkarka, matka Natalii Kukulskiej 

Anna Jarmusiewicz - 

Andrzej Jaroszewicz - Aaron Samet 

- test 

Piotr Jaroszewicz - komunista i wieloletni członek KC PZPR, premier Ŝydokomuny PRLu; zamordowany wraz z Ŝoną, w swojej willi 

przez "nieznanych sprawców" - [czytaj: elity władzy, SB]; willę tą otrzymał od stalinowskiego rządu Ŝydokomunistycznego piewca 

stalinizmu Julian Tuwim, a po śmierci Tuwima, otrzymał ją Jaroszewicz 

Izabela Jaruga-Nowacka - polonofob, komuch, dywersant, poseł V kadencji sejmu z ramienia SLD, była działaczka i 

przewodnicząca Unii Pracy, obecnie polityk Unii Lewicy; popiera ideę legalizacji małŜeństw homoseksualnych. "Ciota rewolucji" 

obyczajowej. Często uczestniczy w demonstracjach i manifestacjach gejów, transwestytów. Jako minister do spraw społecznych 

podjęła inicjatywę dofinansowania z przez państwo manifestacji mniejszości seksualnych... 

Robert Jaruga - polonofob, dywersant, dziennikarz, redakcja antypolskiego, szowinistyczno antykatolickiego, oszczerczego i 

polakoŜerczego Ŝydokomunistycznego szmatławca "Nie" 

Izabela Jaruzelska 

- prof. dr hab. Instytut Orientalistyczny Zakład Hebraistyki 

Grzegorz Jarzyna 

- reŜyser teatralny 

Paweł Jasienica to pseudonim - właściwie: Leon Lech Beynar - Urodził się w 1909 r. w Symbirsku nad Wołgą i pozostał z rodziną w 

Rosji do roku 1920; W czasie II wojny światowej oficer Armii Krajowej, od jesieni 1944 po dezercji z LWP w 5 Wileńskiej Brygady AK, 

gdzie był przez pewien czas adiutantem Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki" - dowódcy tej brygady. Ranny w lipcu 1945, opuścił 

brygadę i uniknął losu większości jej oficerów skazanych na karę śmierci. 

W lipcu 1948 roku został aresztowany przez komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa. Został wypuszczony na wolność dzięki interwencji 

Bolesława Piaseckiego. Wstąpił do Stowarzyszenia "Pax", z ramienia którego w 1950 roku zarządzał stowarzyszeniem Caritas. Od 

grudnia 1959 jeden z wiceprezesów Związku Literatów Polskich; 

pisarz historyczny, publicysta m.in. Ŝydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego", którego był równieŜ współredaktorem; był 

działaczem i ostatnim prezesem (1962) "Klubu Krzywego Koła" 





Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd i agent SB, Aleksander Małachowski Ŝyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni 






Anna Jasiewicz - dywersant, komunista, redakcja Ŝydokomunistycznego i marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny 

marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski 

Joanna Jasińska 

- polonofob, dywersant, aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce 

Katarzyna Jasińska 

- Fundacja Ochrony Dziedzictwa śydowskiego 

ElŜbieta Jasińska-Brunnberg - polonofob, dywersant, "spec" od homoseksualizmu, felietonistka "Racjonalisty" magazyn 

racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów

Krzysztof Jasiński - aktor, reŜyser teatralny i telelewizyjny, załoŜyciel i dyrektor krakowskiego Teatru STU, mąŜ Beaty 

Rybotyckiej; Jest twórcą m.in. znanych z TVP benefisów w krakowskim Teatrze STU (gdzie uczestniczy cała Ŝydoelitka) 

Bruno Jasieński - właściwie - Wiktor Zysman - komunista zamordowany przez komunistów w ZSSR. Czołowy 'polski' futurysta i 

skandalista został oficjalnie wyrzucony z Francji za komunizm i nagle zrobił oszałamiającą karierę w Związku Radzieckim - był nawet 

honorowym wicepremierem TadŜykistanu. Zaplątany w procesy moskiewskie został aresztowany w 1937 i zginął jako polski szpieg, 

zamordowany w Moskwie [a nie zmarł jak stoi w encyklopediach czasu PRL] 17 września 1938 w Moskwie) - poeta, współtwórca 

futuryzmu. 

Jerzy Jaskiernia - Aaron Aksman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, komunista, świnia Orwell'owska, wieloletni członek PZPR, agent SB, TW pseudonim "Prym" vel "Prymus" 

Mieczysław Jastrun - Agatstein - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, stalinowiec, dywersant, świnia Orwell'owska, jeden z poetów najbardziej obciąŜonych "hańbą domową" w czasach 

stalinizmu. M. Jastrun był jednym z najbardziej wojowniczych członków redakcji "Kuźnicy", pisma marksistowskich fanatyków, 

walczących z tradycjami narodowymi i wartościami humanistycznymi. Pomimo zaangaŜowania szeregu Polaków w ratowaniu Jastruna 

w czasie wojny, gdy ukrywał się "na aryjskich papierach", po 1944 roku naleŜał on do czołowych tropicieli "polskiego antysemityzmu". 

Był równieŜ autorem licznych wierszy, pisanych zgodnie z wymogami stalinowskiej poetyki (np. Ballady o puszczy Świętokrzyskiej), 

dyskredytującej polskich powstańców, którzy zmienili się jakoby we wrogów własnego narodu, czy wyrafinowanego ataku na 

papiestwo 

Tomasz Jastrun - Agatstein - polonofob, komunista, dywersant, wyraźnie chory z nienawiści na Polskę i Polaków, poeta i 

felietonista. Syn Mieczysława Jastruna, wyróŜnia się głównie pełnymi agresywnej hucpy felietonami, atakującymi narodowych i 

prawicowych "oszołomów". 

Eugenia Jastrzębska - polonofob, dywersant, komunistka, agent sowiecki; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny 


Grzegorz Jaszuński - polonofob, komunista; w czasie II wojny był policjantem Ŝydowskim w getcie wileńskim, maz Zofii 

Kuratowskiej; jeden z dziennikarskich skrybów najbardziej skompromitowanych swą reŜimową słuŜalczością w PRL-u, był równieŜ 

autorem haniebnego wręcz pod względem ilości przekłamań paszkwilanckiego obrazu II Rzeczypospolitej ("Z polityki niedostatecznie", 

Warszawa 1964); dziennikarz w okresie stalinizmu, pracował w "śyciu Warszawy" 

Aldona Jawłowska 


- polonofob, dywersant, prof. Instytutu Filozofii i Socjologii PAN; członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta 






Helena Jaworska - 

Jerzy Jedlicki - polonofob, dywersant, prof. Instytut Historii PAN; przewodniczący rady programowej Ŝydomasońskiego lobby 

"Otwarta Rzeczpospolita", 






Witold Jedlicki - polonofob, dywersant, lewak, komunista, pochodził z rodziny Ŝydowskiej burŜuazji; członek i uczestnik - 

"Klub Krzywego Koła"; 

"Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; klub skupiał ówczesną elitkę 

intelektualną, tzw. (Ŝydokomunistyczną) opozycje inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, 

politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej (w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd 

lewak i komuch, Aleksander Małachowski Ŝyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni Słonimski Ŝyd stalinowiec i 

mason, Władysław Bartoszewski Ŝyd i mason, Jerzy Urban Ŝyd i komuch, Jan Olszewski Ŝyd i mason, Ludwik Hass Ŝyd i mason, Leszek 

Kołakowski Ŝyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa Ŝydówka, Karol Modzelewski Ŝyd i komuch, Jacek Kuroń Ŝyd i komuch

trockista, Adam Michnik Ŝyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf Ŝyd stalinowiec i marksista) 

Fajwel Jekowicz - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Józek Jekowicz - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Leyba Jekowicz Kusek - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Rafał Jesswein - rzecznik Prasowy Ministra Gospodarki Jacka Piechoty (01-05.2002). 

Marek JeŜowski 

- polonofob, dywersant, sekretarz, Ŝydowska organizacja "Beit", Warszawa 

Przemysław Jenke 

- konsul generalny RP, Ho Chi Minh, Wietnam 

Kalina Jędrusik - Makusfeld 

- aktorka, alkoholiczka 

Stefan Jędrychowski - polonofob, dywersant, komunista, centr. kierownictwo w PZPR i w rządzie; 1944 kierownik resortu 

informacji i propagandy PKWN, 1951-1956 wicepremier, 1945-1974 minister Ŝeglugi i handlu zagranicznego 

Milada Jędrysik 

- polonofob, dywersant, publicystka Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Michał Joachimowicz 

- agent SB Tajny współpracownik, bł. wicewojewoda kujawsko-pomorski 

Benedykt Jodelis 

- polonofob, zbrodniarz okresu stalinowskiego, morderca sądowy, prokurator Prokuratury Generalnej 

Andrzej Jonas - 

Maksymilian (Maks) Jonas - polonofob, dywersant, komunista, odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 


Anna Maria Jopek 

- piosenkarka, synowa Haliny Kunickiej 

Irena Jun - 

Adolf Jung - polonofob, komunista, agent sowiecki; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; 


Roman Juryś - Chaim Szacht - polonofob, komuch, stalinowiec, redaktor "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR, 

komentator procesów politycznych 

Katarzyna Jutkiewicz-Kubiak 

- sekretarz redakcji Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

-


K 

Piotr Kabaj - Dyrektor Generalny Pomaton EMI (01.2002-12.2004 

Krzysztof Kabala - polonofob, dywersant, mason, libertyn, globalista, rada Ŝydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut Ludwiga 

von Misesa, współpracuje z masońską organizacją Mont-Pelerin Society powiązaną ze światową finansjerą Ŝydowską 

Daniel Kac 

- pisarz 

Włodzimierz Kac 

- przewodniczący Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Katowicach 

GraŜyna Kacprowicz - polonofob, dywersant, volks"europejka", dyrektor generalny - Urząd Komitetu Integracji 

Europejskiej; pracownik Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, Uniwersytetu Warszawskiego, 

Zakład Instytucji Europejskich. 

Magda Kacprzak 


Wiesław Kaczmarek - dywersant, komuch, dywersant, nieprzerwalnie od 1989 roku jest posłem na Sejm RP, najpierw jako 

poseł PZPR, następnie SLD, poźniej SDPL, a obecnie niezaleŜny. Pełnił funkcję ministra przekształceń własnościowych w dniach od 26 

października 1993 do 30 września 1996, następnie po Reformie Centrum został ministrem gospodarki w rządzie Włodzmierza 

Cimoszewicza (4 lutego - 17 października 1997). 

Jacek Kaczmarski - Icek Berelbaum - polonofob, dywersant, niegdyś "bard", kpiarz i szyderca patriotyzmu, katolicyzmu i 

polskości; publikował w Ŝydokomunistycznej "Gazecie Wyborczej", tak mówił o swojej rodzinie: "Mój dziadek był przed wojną 

zaangaŜowanym komunistą, po wojnie zaś komunistycznym dygnitarzem. (...) Wierzył w dziejową misję partii itd. Po wojnie znalazł się 

więc w kręgach władzy, był ambasadorem w KambodŜy, pełnił jakieś dyplomatyczne funkcje w Szwajcarii, potem pracował w 

ministerstwie oświaty. Z partii wystąpił w 1981 roku. Jego Ŝona, czyli moja babcia (...) pochodziła z rodziny Ŝydowskiej, co jak 

przypuszczam, nie pozostało bez wpływu na zesłanie mojego dziadka do ministerstwa oświaty po 1968 roku." (wywiad pt. Chce 

konfrontacji, "Tygodnik Solidarność" z 4 maja 1990 r.) 

Blanka Kaczorowska - ur. w Brześciu Litewskim, agentka i denuncjatorka Gestapo w Armii Krajowej, nawiązała współpracę z 

Gestapo jako agentka "V-98"; Ŝona Ludwika Kalksteina, wraz z męŜem, teŜ agentem gestapo, wydała w czerwcu 1943 dowódcę AK 

generała Stefana Grota-Roweckiego w ręce gestapo 

Jarosław Kaczyński - Kalkstein - dywersant, W latach 70. współpracował z Ŝydo-trocksistowskim KOR-em; W grudniu 2005 

roku Jarosław Kaczyński został uznany Człowiekiem Roku 2005 Ŝydokomunistycznego tygodnika "Wprost"; obecnie premier 

PRL-bis; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Lech Kaczyński - Kalkstein - polonofob, dywersant, mason, aktywista Ŝydowski; w latach 80-tych bliski współpracownik 

Lecha "Bolka" Wałesy; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne 

rozmowy w Magdalence, "okrągły stół", pomiędzy Ŝydowskim przywództwem drugiej [po stanie wojennym] 'Solidarności', której był 

vice-przewodniczącym - zastępcą "Bolka", a elitami SB i PZPR; Od grudnia 1988 r. w Komitecie Obywatelskim przy Lechu Wałęsie; w 

1990 roku został I zastępcą przewodniczącego, powstałego po stanie wojennym, z inicjatywy Ŝydokomuny drugiego związku NSZZ 

"Solidarność"-bis, nie mającego nic wspólnego, oprócz nazwy z pierwszym związkiem i ruchem społecznym; 

były szef NIK; jako minister sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka, nie dopuścił do ekshumacji zwłok w Jedwabnem, co 

uniemoŜliwiło ustalenie prawdy o ilości ofiar i prawdziwych sprawców zbrodni na Ŝydach; bł. prezydent Warszawy [2002 r.], - jako 

prezydent Warszawy rozpoczał projekt budowy tzw. "Muzeum kultury Ŝydowskiej" przyznając ziemię pod budowę tegoŜ muzeum; 

obecnie jako prezydent PRL-bis wspiera i asekuruje budowę tego muzeum; zacieśnia stosunki z Izraelem, prowadzi politykę 

pro-Izraelską i pro-Ŝydowską w pełnym syjonistycznym tego słowa znaczeniu. Reprezentuje sprawy i interesy Ŝydowskie, ale Ŝadną

miarą nie interesy polskie; 

członek Ŝydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje Ŝydomasońskie. Grupa Windsor 

utrzymuje kontakty z tzw. Międzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation; prezydent PRL-bis III Kaczyński- 

Kalkstein w Polsce odznaczył wszystkich Ŝydokomunistycznych trockistów z KOR-u krzyŜami i orderami; tak jak poprzedni anty-polscy 

prezydenci, odznacza największych wrogów Polski najwyŜszymi odznaczeniami państwowymi m.in. odznaczył "Orderem Orła Białego" 

Ŝydowskiego syjonistę Alexa StoroŜynskiego, dziennikarza ze zdominowanej przez Ŝydów gazety "New York Sun" - organ 

"neo-konserwatystów" - syjonistów; prezydent PRL-bis III wszystkich Ŝydów "polskich" 

Piotr Kadlcik 

- polonofob, dywersant, przewodniczący Związku Gmin Wyznaniowych śydowskich w Polsce 

Jan Edward Kalecki - właśc.- Szymon Eliasz Tenenbaum - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa 

Polskiego, polonofob, przed 1939 kolaborant i agent sowiecki, po II wojnie sw. zbrodniarz - wicedyrektor departamentu 

Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik 

biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Wojciech Kalicki - polonofob, dywersant, oszczerca i paszkwilant, dziennikarz Ŝydokomunistycznej “Gazety Wyborczej”; 

odznaczony KrzyŜem Kawalerskim OOP przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka 

Stoltzmana 

Ewa Kalinowska-Zandberg 

- pracuje w Senacie PRL-bis 

Ryszard Kalisz - polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, naleŜy do grona członków-załoŜycieli SLD; W 2000 

kierował kampanią wyborczą w walce o reelekcję Aleksandra Kwaśniewskiego. Od 2000 r. członek Rady Bezpieczeństwa 

Narodowego... [!] 

Ludwik Kalkstein - por. "Hanka", dowódca grupy operacyjnej "H", agent i denuncjator Gestapo w Armii Krajowej, wydał w czerwcu 

1943 dowódcę AK generała Stefana Grota-Roweckiego w ręce gestapo 

Andrzej Kalwas - komuch, dywersant, mianowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego na stanowisko ministra 

sprawiedliwości, prokuratora generalnego w rządzie Marka Belki 

Zygmunt KałuŜyński - polonofob, komuch, dywersant, skrajny stalinowski publicysta, oszczerca i paszkwilant, krytyk 

filmowy, wieloletni publicysta Ŝydokomunistycznego tygodnika "Polityka", gdzie na łamach, bezpardonowo atakował kino polskie, akcję 

bojkotu, a takŜe opozycję solidarnościową. Był dwukrotnie Ŝonaty, po raz pierwszy z Julią Hartwig, po raz drugi z Eleonorą Griswold. 

Tomasz Kammel 

- konferansjer 

Aldona Kamela-Sowińska - polonofob, dywersant, hochsztapler; bez zgody Rady Ministrów i Komisji Skarbu Państwa podpisała 

aneks do umowy z Eureko, co dało oszustom podstawę do późniejszych roszczeń odszkodowawczych za "złamanie" umowy przez 

Skarb Państwa! Uzgodniono, Ŝe Eureko moŜe zakupić jeszcze 21 proc. akcji, a reszta majątku PZU trafi na giełdę. Państwo tymczasem 

straci raz na zawsze wpływ większościowy na swojego strategicznego ubezpieczyciela, do którego zaufanie budowano przez trzy 

pokolenia tyraków Polski Ludowej płacących składki. 

Chaskiel Hirsz Kameraz - członek CKśP - Centralny Komitet śydów w Polsce, i kierownik wydziału produktywizacji CKśP (do 

kwietnia 1948), następnie pracował w CSW "Solidarność" i Związku Spółdzielni Pracy jako starszy instruktor ds. kultury i oświaty 

Dorota Kamińska 

- aktorka, 

Ida Kamińska - Rachel 

- dyr. Teatru śydowskiego w Warszawie 

Jelena Kamińska - Lea Kantorowicz -

Krystyna Kamińska 

- Ŝydowskie pismo "Midrasz" 

Maria Kamińska - Eiger - polonofob, dywersant, zbrodniarz MBP i UB, była redaktorem chłopskiego tygodnika "Gromada" od 2 

lutego 1949 r. do 30 marca 1952 r. poprzednio organizatorka i dyrektor Departamentu Szkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa 

Publicznego (od 1 lipca 1947 r. do 1 marca 1949 r.) 

Janusz Kamiński - polonofob, dywersant, operator, robi karierę w "Hollywood", przyjaciel Stevena Spielberga, były mąŜ 

Holly Hunter (1995-2001) 

Łukasz Kaminski - 

Jan Kancewicz - 

Nina Kancewicz-Hoffman 

- filolog 

Maciej Kandefer - dywersant, komuch, redakcja Ŝydokomunistycznego i marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny marksistakomunista 

Mieczysław F. Rakowski 

Julian Kaniewski - Izrael Ajzenman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, zwyrodniały morderca i zbrodniarz, posługujący się kryptonimem 'Lwy', dowodzony przez niego Ŝydowski oddział 

Gwardii Ludowej w dniu 22 stycznia 1943 roku dokonał masakry w miasteczku Drzewica, mordując 7 mieszkańców w ramach 

czyszczenia terenu, za co uczestnicy mordu otrzymali... pochwały" źródło: Leszek śebrowski, Wyssane z palca winy Polaków, 

„Gazeta Polska", 27.6.1996 

Marian Kanton 

- bł. prezes Pekao SA; powiązania z nomenklaturą PRLu i PZPR 

Leo Kantor 

- twórca organizacji Polish Jews Reunion ’68, która skupia polskich śydów z całego świata 

Tadeusz Kantor 

- reŜyser, malarz, scenograf 

Józef Kapliński - Izrael Kapłan - polonofob, komunista, pierwszy sekretarz KW PPR w Rzeszowie, jako delegat na l Zjazd PPR w 

grudniu 1945 roku domagał się usunięcia z wszystkich stanowisk administracji terenowej niekomunistów 

Feliks Kapłan - zdyskredytowany działacz komunistycznych związków zawodowych; w okresie międzywojennym agent sowiecki; 



Ryszard Kapuściński - polonofob, komuch, dywersant, reportaŜysta, dziennikarz i publicysta, lewak, komunistyczny kolaborant; 

Karierę dziennikarską rozpoczął w komunistycznej gazecie - Sztandar Młodych. W latach 1953-1981 był członkiem PZPR. Był 

zaprzyjaźniony z komunistycznym zbrodniarzem argentyńskim Che Guevarą i marksistowsko-komunistycznym prezydentem Chile 

Salvadorem Allende, obydwaj byli bliskimi przyjaciółmi komunistycznego dyktatora Kuby Fidela Castro. 

Maria Karasinska-Fendler 

- dywersant, bł. podsekretarz stanu Komitet Integracji Europejskiej 

Anna Kargol - 

Oskar Szyja Karliner - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, sadysta i 

zwyrodniały zbrodniarz-ludobójca!, był synem kupca Chaima z Drohobycza; W 1932 roku został skazany na 6 lat wiezienia za 

szpiegostwo na rzecz Związku Sowieckiego podczas słuŜby wojskowej. Wysługiwał się władzom sowieckim podczas okupacji 

Drohobycza w latach 1939-41. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 roku uciekł do Związku Sowieckiego. Był 

oficerem śledczym w prokuraturze II Armii, potem 1. Okr. Wojskowego; rozkazem Naczelnego Dowództwa z 31 XII 1945 roku

awansowany do stopnia majora. Od marca 1946 roku kierował Rejonową Prokuraturą Wojskową w Poznaniu, następnie w Krakowie. 

I zastępca prezesa NajwyŜszego Sądu Wojskowego, m.in. ferował niemal wszystkie wyroki śmierci na oficerów - patriotów polskich 

oraz był autorem uzasadnienia wyroku w procesie gen. S. Tatara; Dopiero w 1968 roku gdy stracił to stanowisko i został wydalony z 

PZPR, wyjechal z Polski do Izraela; za dokonane zbrodnie odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; 

źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92] 

Jakub Karpiński - polonofob, dywersant, komuch, doktor socjologi, historyk i politolog; współorganizator demonstracji i 

zebrań, oraz o autor tekstów uchwalanych na wiecach studenckich Marca 1968.; w 1975 r. w mieszkaniu Anieli Steinsbergowej 

podczas jednego ze spotkań zredagowano tekst "List59" autorami byli Jan Olszewski oraz Jacek Kuroń i Jakub Karpiński; 

członek i uczestnik "Klubu Krzywego Koła" - "Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 

1955-1962; który został załoŜony w 1955 roku z inicjatywy i pod nadzorem pułkownik UB Julii Brystigierowej w celu sterowania i 

infiltrowania przeciwników ówczesnej władzy; klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (Ŝydokomunistyczną) opozycje 

inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i 

ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd i agent SB, Aleksander Małachowski 

Ŝyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni Słonimski Ŝyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski Ŝyd i 

mason, Jerzy Urban Ŝyd i komuch, Jan Olszewski Ŝyd i mason, Ludwik Hass Ŝyd i mason, Leszek Kołakowski Ŝyd i marksista 

stalinowiec, Aniela Steinsbergowa Ŝydówka, Antoni Zambrowski Ŝyd i komuch, a teraz "prawicowiec", Karol Modzelewski Ŝyd i 

komuch, Jacek Kuroń Ŝyd i komuch trockista, Adam Michnik Ŝyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf Ŝyd 


Józef Karpiński - Rapaport 

- (czestochowski) 

Jan Karski - Jan Kozielewski-Kohn - polonofob, dywersant, ur. w Łodzi; kurier AK; oszczerca, kalumniator zohydzający i 

hańbiący dobre imię Polski; W 1982 roku otrzymał tytuł "Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata"; w 1994 roku otrzymał honorowe 

obywatelstwo Państwa Izraela. W 1995 roku odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Karol Karski 

- poseł, PiS 

Leon Kasman - polonofob, komunista, redaktor naczelny "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR, od 1948 do 1968 

Lidia (Chawa Lea) Kasman - komunistka, odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: 

"Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Wojciech Kass 

- Pracuje w Muzeum K.I. Gałczyńskiego w Praniu na Mazurach. Jest autorem ksiąŜek reportersko-literackich 

Tadeusz Kassern 

- attache kulturalny PRL w USA 

Wojciech Jan Katner - ur. w Łodzi; Od 1991 pracownik NajwyŜszej Izby Kontroli, w latach 1992-1997 wiceprezes NIK, 1997-2001 

wiceminister, podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki. Wieloletni instruktor harcerski; 

Janina Katz 

- pisarka 

Juliusz Katz-Suchy - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

agent sowiecki, działający w kierunku oderwania od Polski Lwowa, po wojnie jeden z kierowników warszawsko-sowieckiej 

dyplomacji; wysłannik Polski do Organizacji Narodów Zjednoczonych, dyrektor Instytutu Spraw Międzynarodowych; w 1969 r. opuścił 

Polskę; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego 

ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Kayah - Katarzyna Rooijens, z domu Szczot 

- piosenkarka 

Hanna Kedaj-Smoktunowicz 

- dzienikarka 

Józef Kelera 

- pisarz

Symcha Keller 

- podrabin, przewodniczący Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Łodzi 

Maria Keller-Hamela 

- psycholog, "Fundacja Dzieci Niczyje" 

Kazimierz Kelles-Krauz 

- marksista, komunista, socjolog; działacz i teoretyk Związku Zagranicznego Socjalistów Polskich, i PPS 

Jan Krzysztof Kelus - dywersant, socjolog, koncesjonowany "opozycjonista", kompozytor, autor i wykonawca piosenek tzw. 

drugiego obiegu; od wydarzeń marca 1968 r. zaangaŜował się w działalność opozycyjną. Był jednym z załoŜycieli 

Ŝydotrockistowskiego KORu; [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, 

KPD(Niemiec), MOPRu.]; 

Andrzej Kern - Dawid Ginsberg - 

Ludwik Jerzy Kern - Rappaport - polonofob, dywersant, ur. w Łodzi; poeta, satyryk, a takŜe dziennikarz i autor piosenek. W 

latach 1948-2002 członek zespołu redakcyjnego tygodnika Przekrój. ["Przekroj" Ŝydokomunistyczne piśmidło dla intelektualistów 

PRLu] 

Paulina Kern 

- polonofob, zbrodniarz okresu stalinowskiego, prokurator Prokuratury Generalnej 

Krystyna Kersten - polonofob, dywersant, oszczerca i paszkwilant, historyk, tendencyjność i fałszowanie historii, fanatyczna 

tropicielka "polskiego antysemityzmu" Ŝydokomunistycznego szmatławca "Gazeta Wyborcza"; felietonistka Ŝydowskiego pisma 

"Midrasz" 

Roman Kessler - 

Jerzy Kichler - polonofob, działacz społeczności Ŝydowskiej w Polsce; Od początku lat osiemdziesiątych działał na rzecz 

odrodzenia w Polsce Ŝydowskiego Ŝycia kulturalnego i religijnego, a następnie zaangaŜował się w dialog międzyreligijny, zwłaszcza 

dialog między polskimi śydami a katolikami. Uczestniczył w odbudowie struktur organizacji Ŝydowskich gmin wyznaniowych. Przez 

kilka lat przewodniczył gminie wyznaniowej we Wrocławiu. Tam teŜ przyczynił się do renowacji i przywrócenia funkcji religijnych 

Synagogi Pod Białym Bocianem. Wspólnie z duchownymi chrześcijańskimi (katolickimi, prawosławnymi i protestanckimi) współtworzył 

Dzielnicę Czterech Świątyń (w skład której, oprócz Synagogi Pod Białym Bocianem, wchodzą ewangelicko-augsburska Katedra pw. 

Opatrzności BoŜej, katolicki Kościół Św. Antoniego z Padwy oraz prawosławna Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy). 

Kichler stał na czele Fundacji "Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań". W 1997 Kichler objął przewodnictwo w Związku 

Gmin Wyznaniowych śydowskich w RP, które sprawował do 2002. 

Adrianna Kicińska 


Krzysztof Kiciński 

- socjolog 

J. Kichler - członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej we Wrocławiu 

Nesanel Kichler - polonofob, dywersant, agent sowiecki, po wojnie UB-owiec; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny 


Marzanna Kielar 

- poetka, popularna artystka i bywalczyni na czerwonych salonach Ŝydokracji w PRL-bis 

Melania Kierczyńska - Cukier "krwawa Melania" - polonofob, morderca i zwyrodniała zbrodniarka MBP i UB, stalinowiec, 

specjalistka od stalinizacji nauki

Jan Kiepura - głośny tenor, śpiewak, z matki Najman; Jego dziadek ze strony matki był w rodzinnym Pajęcznie krawcemłaciarzem. 

Brat matki, Herszlik Najman, był kantorem w synagodze w Będzinie. To z tej rodziny odziedziczył Kiepura zdolności 

wokalne. 

Leon Kieres - polonofob, dywersant, w 1994 roku został powołany do Rady ds. Samorządu Terytorialnego przy Prezydencie RP, 

a rok później został wiceprezydentem Izby Regionów w Kongresie Władz Lokalnych i Regionalnych Europy w Strasburgu. Był 

senatorem, członkiem Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność oraz radnym Unii Wolności; sprawował funkcję prezesa 

Instytutu Pamięci Narodowej. 

Edward Kierski - dywersant, mason, prezydent Ŝydomasońskiej organizacji "Lions Club" Warszawa-Centrum w 1993 r. 

Bertold Kittel - polonofob, dywersant, były dziennikarz śledczy "Rzeczpospolitej" (Presspublica), współpracuje z 

Ŝydo-liberalnym tygodnikiem "Newsweek Polska" (Axel Springer Polska) i stacją TVN. 

Wojciech Kilar 

- pianista, kompozytor 

Adam Kilian - 

Zygmunt Kimaczyński - 

Tomasz Kin - 

Adam Kinaszewski - 

Hanna Kirchner 

- historyk literatury 

Stefan Kisielewski - lewak, libertyn, ..."konserwatysta" wśród Ŝydokomuny, publicysta, był jednym z załoŜycieli - (m.in. Janusz 

Korwin-Mikke, Robert Maciej Smoktunowicz) - Ruchu Polityki Realnej w 1987 r. oraz Unii Polityki Realnej w 1989 r.; Syn Zygmunta i 

Salomei z domu Szapiro, ciotki komunistki Hanki Sawickiej, bratanek Jana Augusta Kisielewskiego, satyryka i współzałoŜyciela 

kabaretu Zielony Balonik; Od 1945 r. związany ze środowiskiem Ŝydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego", do którego aŜ do 

1989 roku pisywał felietony; latach 1957-1965 był posłem na Sejm PRL, razem z m.in. Tadeuszem Mazowieckim, w ramach 

Ŝydo-katolewackiej grupy Znak. W 1964 r. był jednym z sygnatariuszy Listu 34. Systematyczną współpracę rozpoczął z Ŝydolewacką 

paryską "Kulturą" w 1975 roku. W Instytucie Literackim wydawał swoje ksiąŜki jako... Tomasz Staliński. Reprezentował poglądy 

konserwatywno-liberalne; publikował felietony w Ŝydokomunistycznym tygodniku "Wprost"; ulubieniec liberałów, tolerastów i 

michnikowców 

Jerzy Kisielewski 

- dziennikarz; syn Stefana 

Julian Klaczko - Lejb Jehuda - 

Grzegorz Klaman - polonofob, prowokator, obrazoburca, prof. ASP Gdańsk; Fundacja Wyspa Progress; kurator 

obrazoburczej wystawy Doroty Nieznalskiej "pasja", 'artysta' rzeźbiarz 

Adrian Klarenbach 

- dziennikarz, prezenter telewizyjny, lektor. Od 1995 roku (z przerwami) związany z TVP. 

Gerard Klawe 

- perkusista zespołu Closterkeller 

Tomasz Michał Klecor - komuch, jest członkiem zarządu pomorskiego Stowarszyszenia Młodzi Demokraci - młodzieŜówka dawnego 

SLD i PZPR. Urodził się i mieszka w Gdyni; pisze sam o sobie: "Jestem przemądrzałym cynicznym snobem"

Michał Kleiber - polonofob, komuch, prof. dr hab. inŜ. specjalista z zakresu mechaniki i informatyki, członek rzeczywisty Polskiej 

Akademii Nauk; Od 19 października 2001 roku minister nauki i informatyzacji oraz przewodniczący Komitetu Badań Naukowych w 

rządzie Leszka Millera, oraz w rządzie Marka Belki. 

Dziś jeden z doradców społecznych prezydenta Kaczyńskiego !! 

MąŜ znanej lekkoatletki, płotkarki Teresy Sukniewicz-Kleiber. 








Kleiber to kolega z klasy Blassa w XIV Liceum im. Klementa Gottwalda. Kleiber i Blass dzialaja w spólce Bunge Mathematical Institute 

(BMI), polskiej placówce naukowej zalozonej w marcu 2006 r. przez Bunge, najwiekszego na swiecie producenta tluszczów roslinnych 

- choc Kleiber zaprzecza, ze lacza ich jakies interesy. 

W Polsce Bunge jest wiekszosciowym akcjonariuszem Kruszwicy, ma tez 50 proc. udzialów w Ewico (dawnej Kamie Foods). Wkrótce 

dzieki fuzji z kontrolowanymi przez Jerzego Staraka (tez absolwenta Gottwalda) Olvitem i Olvitem-Pro koncern utworzy najwieksza w 

Polsce firme produkujaca tluszcze roslinne z przychodami ponad 1,5 mld zl. Prezesem spólki jest Michal Kleiber, a szefem rady 

nadzorczej Józef Blass. 

Juliusz Kleiner - postać pozytywna, prof. znakomity znawca romantyzmu, historyk literatury. Został on pozbawiony prawa nauczania 

za otwarte oponowanie przeciwko narzucaniu "postępowej" metodologii stalinizmu i komunizmu 

Izaak Kleinerman 

- polonofob, komuch, przewodniczący biura prezydium Rady Państwa PRL 

Wojciech Klemm 

- reŜ. teatralny 

Jacek Kleyff 

- kabaret "Salon NiezaleŜnych" załoŜony przez... Jacka Kleyffa, Michała Tarkowskiego i Janusza Weissa 

Marcin Klimkiewicz 

- redakcja Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Joanna Klimowicz - 

Michał Klinger - polonofob, dywersant, syjonista, z Kalisza, członek syjonistycznej organizacji młodzieŜowej Betar, próbował 

nielegalnie opuścić Polskę z zamiarem przedostania się do Palestyny. Unikał poboru i walki w obronie Polski 

Zenon Kliszko - polonofob, komuch, bandyta, dywersant, ur. w Łodzi; Od 1931 członek KPP, od 1942 w PPR, a następnie 

PZPR; w latach 1957–1970 sekretarz KC, 1959–1970 członek Biura Politycznego KC. W latach 1956-1957 pełnił funkcję 

podsekretarza stanu (wiceministra) w Ministerstwie Sprawiedliwości, 1957-1970 był wicemarszałkiem Sejmu i przewodniczącym klubu 

parlamentarnego PZPR. 

W grudniu 1970 kierował krwawą akcją pacyfikacyjną w Gdańsku i Gdyni. 

Zyndel Kloc - polonofob, agent sowiecki-terrorysta; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; 


Jerzy Kluger - polonofob, dywersant, najdawniejszy przyjaciel papieŜa Jana Pawła II (jeszcze z lat dziecięcych); agent izraelski 

w Watykanie; Od dwudziestu pięciu lat z zaangaŜowaniem i skutecznie działał na rzecz dialogu chrześcijańsko-Ŝydowskiego, polsko- 

Ŝydowskiego oraz między Stolicą Apostolską a Izraelem. Walnie przyczynił się do pierwszej w dziejach wizyty papieŜa w synagodze w 

Rzymie w 1986 roku, do nawiązania stosunków dyplomatycznych między państwem watykańskim i państwem Izrael w 1994 roku, 

oraz do jubileuszowej pielgrzymki Jana Pawła II do Ziemi Świętej w 2000 roku. 

Aleksander Klugman 

- dywersant, korespondent w Izraelu Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Ryszard Knauff - były Prezes Zarządu wydawnictwa PWN (03.2002-19.03.2003]. Prezes hurtowni ksiąŜek 'Azymut' (03.2003).

Andrzej Kneifel - polonofob, dywersant, agent KGB; Absolwent Moskiewskiego Instytutu Stosunków Międzynarodowych - 

rocznik 1979 - Uczelnia ta [ MGIMO] byla i jest wylęgarnią światowej sowieckiej agentury. Członek Krajowej Rady Radiofonii i 

Telewizji [06.05.2005). 

Krzysztof Knittel - kompozytor muzyki współczesnej, twórca muzyki elektronicznej; Dyrektor festiwalu 'Warszawska Jesień' ; 

Członek Rady Nadzorczej Telewizji Polskiej S.A. [05.06.2003]; Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej Telewizji Polskiej S.A. 

[06.07.2004] 

Anna Knobloch-Gala - polonofob, dywersant, członek Prezydium Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ["Polskiego" tylko z 

nazwy, bo całkowicie opanowanego przez Ŝydów 

Roman Knoll 

- mason, wiceminister spraw zagranicznych, po zamachu majowym socjalisty Józefa Piłsudskiego 

Tomasz Knothe 

- ambasador PRL-bis III w Armenii 

Anemona Knut 

- aktorka 

Robert Knuth - 

Agnieszka Knyt - dywersant, redakcja, Ŝydolewacki "Ośrodek KARTA", sponsorami są m.in. Ŝydokomunistyczna "Agora" 




Alicja Kobus 

- przewodnicząca zarządu filii Związku Gmin Wyznaniowych śydowskich w Poznaniu 

Jan Kobuszewski - Weisleder 

- aktor 

Szymon Kobyliński 

- rysownik, karykaturzysta, 

Paulina Kocenko 


Władysław Kochan - polonofob, bandyta, zwyrodniały zbrodniarz stalinowski, w latach 40. i 50. ubiegłego wieku zastępca 

szefa Głownego Zarządu Informacjii (GZI) (wsławionego, jako jedna z najokrutniejszych instytucji stalinowskiej Polski), oraz 

pracownik kontrwywiadu wojskowego PRL. Według osób przez niego w tym okresie przesłuchiwanych, Kochan był jednym z 

najokrutniejszych funkcjonariuszy swojego resortu, z nieukrywaną przyjemnością stosującym tortury fizyczne i psychiczne. 

Do "Informacji" wstąpił w grudniu 1944 roku (w tym samym roku został członkiem partii). Do maja 1947 zastępca szefa Informacji 

Marynaki Wojennej, następnie do lipca 1948 r. szef Informacji w poznaniu. W latach 1948-1954 szef Oddziału Śledczego GZI, 

następnie zastępca szefa GZI (pułkownika Dymitra Wozniesieńskiego, następnie Antoniego Skulbaszewskiego); W 1959 roku skazany 

na... pięć lat więzienia (z czego odsiedział niespełna rok) oraz degradację. 

Stanisław Kociołek - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

zbrodniarz, komunista, od 1964 we władzach centralnych PZPR, w latach 1964-1967 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego, a 

od 1967 pełnił analogiczną funkcję w Gdańsku. W drugiej połowie 1970 był wicepremierem. 

Jest współodpowiedzialny za wydarzenia grudniowe 1970 na WybrzeŜu, wydał rozkaz uŜycia broni palnej przeciw robotnikom. 

Od 1971 był w słuŜbie dyplomatycznej (ambasador w Belgii, Luksemburgu i Tunezji), a w latach 1980-1982 znów pełnił stanowisko I 

sekretarza Komitetu Warszawskiego PZPR. 

Jan Kofman - profesor politologii na filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, a zarazem redaktor naczelny Wydawnictwa 

Naukowego PWN, syn Józefa

Józef Kofman 

- polonofob, dywersant, komunista, sekretarz i członek Prezydium CRZZ do roku 1968; ojciec Jana 

Krzysztof Kolberger 

- aktor 

Julian Kole - 

Jan Jakub Kolski 

- reŜyser, scenograf 

Anna Kołakowska 


Dorota Kołakowska 

- polonofob, dywersant, felietonistka Ŝydolewackiej gazety "Rzeczpospolita" 

Violetta Kołakowska - przed zmianą nazwiska: Wioletta Kołek 

czerwonego salonu PRL-bis 

- aktorka i modelka, bywalczyni Ŝydokomunistycznego 

Leszek Kołakowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

komunista, marksista, stalinowiec, świnia Orwell'owska, jeden z najbardziej znanych ideologów marksizmu, członek PZPR od 1947 

do 1966. W 1968, brał udział w Wydarzeniach Marcowych; prof. i ideolog filozofii marksistowskiej, w okresie stalinowskim zajadle 

atakujący filozofię katolicką; 

członek KOR - Ŝydokomuna - trockiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), 

KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]. Jest członkiem antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą Ŝydowską Fundacją im. 

Stefana Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego hochsztaplera giełdowego Sorrosa; odznaczony Orderem Orła Białego 

przez rząd Ŝydokomunistyczny; członek "Klubu Krzywego Koła" 












Piotr Kołodziejczyk - Robert Cajmer 

- dywersant, komuch, admiral 

Grzegorz Kołodko - Samuel Hanerman - komuch, mason, profesor ekonomii, ekonomista; absolwent SGPiS, dziś SGH, 

stypendysta Fundacji Fulbrighta na uniwersytecie w Illinois (USA); zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu 

polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"; wicepremier i minister finansów w rządach Waldemara Pawlaka (1994-1995), 

Józefa Oleksego (1995-1996), Włodzimierza Cimoszewicza (1996-1997) i Leszka Millera (2002-2003). Konsultant Międzynarodowego 

Funduszu Walutowego, Banku Światowego, ONZ i OECD. Twórca i Dyrektor Centrum Badawczego Transformacji, Integracji i 

Globalizacji. 

Maria Komar - Riwa Zukerman 

Kossoj 

- generałowa, komunistka, Ŝona zbrodniarza MBP i UB gen. Wacława Komara - właśc. Mendel 

Michał Komar - był redaktorem naczelnym zlikwidowanego "Sztandaru", jest prezesem Unii Wydawców Prasy; syn zbrodniarza 

MBP i UB gen. Wacława Komara 

Wacław Komar - właśc.- Mendel Kossoj - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, gen. - 

zbrodniarz MBP i UB; dowódca tzw. bolszewickich "dąbrowszczaków", międzynorodówki komunistycznej, mordujących w 'czerwonej' 

Hiszpanii katolików, duchowieństwo, zakonnice, bezczeszczących i palących kościoły; a następnie stalinowski i PRL-owski generał

Komorowscy 

- cały klan Ŝydowskiego rodu Komorowskich 

Bronisław Komorowski - polonofob, dywersant, komuch, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów 


Maja Maria Komorowska 

- aktorka, z Ŝydowskiego klanu Komorowskich 

Komenski 

- polonofob, dywersant, mason, ówczesny internacjonalista, sprowadził Potop szwedzki na zgubę Polski 

Feliks Kon - komunista, członek I Proletariatu, uczestniczył w rewolucji 1905. Od 1906 przewodniczący PPS-Lewica, bierze udział 

w wydarzeniach z 1917 roku. Członek Tymczasowego Rewolucyjnego Komitetu Polski w Białymstoku. 

W latach 1919-22 działacz Komunistycznej Partii Ukrainy oraz Międzynarodówki Komunistycznej. Od 1922 w WKP(b). 1924-35 

członek Międzynarodowej Kontroli Kominternu. WspółzałoŜcyiel Międzynarodowej Organizacji pomocy Rewolucjonistom (MOPR). W 

latach 1931-33 przewodniczący Ogólnozwiązkowego Komitetu Radiofonii ZSRR. W 1941 kierownik polskiej sekcji Radia Moskwa. 

Jakub Konc-Hadyński 

- muzyk, skrzypce 

ElŜbieta Koncewicz - 

Marek Kondrat – Pinkus Bregner - komuch, lewak, aktor; s. Józefa [Joska] Bregnera [Kondrat]; "Prawica jest mi kompletnie 

obca", "Michnik będzie dla mnie zawsze postacią naczelną" 

Tadeusz Konwicki - polonofob, dywersant, oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre imię Polski; pisarz 

stalinowski; autor dwudziestu powieści, reŜyser i scenarzysta; urodzony w Nowej Wilejce na Wileńszczyźnie 

Adam Kopciowski - autor artykułów i ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej, zajmuje się dziejami społeczności Ŝydowskiej na 

Lubelszczyźnie w XX wieku 

Leonia (Lea) Koppel - polonofob, dywersant, agentka sowiecka; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 


Andrzej Koraszewski - polonofob, dywersant, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów, 

były dziennikarz BBC (takŜe wiceszef polskiej sekcji) i publicysta Ŝydolewackiej paryskiej "Kultury", Ŝydokomunistycznych "Polityki", 

Ŝydolewackiej "Rzeczpospolitej", Ŝydolewackiego "Tygodnika Powszechnego" W latach 1971-1986 mieszkał i pracował w Szwecji, 

następnie w latach 1986-1998 - okres londyński i praca w BBC. Od połowy lat 90. do końca czasopisma regularna współpraca z 

paryską "Kulturą". Obecnie powrócił do Polski i mieszka w Dobrzyniu nad Wisłą. 

Paweł Korc 

- polonofob, dywersant, paszkwilant, oszczerca, oczerniający Polskę i Polaków 

Janusz Korczak - właściwie - Henryk Goldszmit 

- pedagog, lekarz, mason; 

Kazimierz Kord 

- dyrygent 

Małgorzata Kordowicz 

- aktywistka Ŝydowska, Synagoga im. NoŜyków 

Zanna Kormanowa - polonofob, kolaborant sowiecki, stalinowski historyk; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny 

Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

Rachela Korn 

- polonofob, komunistka, ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, zatwierdzony przez Stalina 

Ryszard Kornhauser - 

Adam Kornecki - właśc.- Dawid Kornhendler [Kornhaendler] - polonofob, zwyrodniały zbrodniarz UB, bandyta, wysokiej rangi 

UBowiec, w 1968 r. opuścił Polskę; przedwojenny działacz komunistyczny; a podczas wojny w szeregach Armii Czerwonej bronił Kraju 

Rad; po wojnie szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach. Prawdopodobnie przygotowywał i 

współodpowiadał za tzw. kielecki pogrom śydów z 4 lipca 1946 roku. W latach 1946-48 szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa 

Publicznego w Poznaniu, a od 1948 do 1949 roku we Wrocławiu. W latach 1950-52 był attache wojskowym w Sztokholmie; w 1953 

roku za brak dyscypliny został zwolniony z wojska; wicedyrektor Zarządu Okręgu Poczt i Telegrafów w Szczecinie, w latach 1953-57 

zastępca dyrektora fabryki traktorów w Ursusie. Od II 1957 do VII 1958 roku ponownie w WP w randze podpułkownika. 10 VII 1958 

roku został zwolniony z wojska. Pracował w Polskich Liniach Oceanicznych w Gdyni, a w latach 1960-62 był starszym inspektorem w 

Ministerstwie Ŝeglugi, zgodnie z zasadą Ŝe dla śydów i partyjniaków wszystkie stanowiska były do wzięcia. Po wydarzeniach 

marcowych 1968 roku został wydalony z PZPR i otrzymał zgodę na wyjazd emigracyjny do Izraela. 

Po wyjeździe z Polski, ten wróg Polaków oskarŜał nie tylko prawdziwego zbrodniarza gen. Moczara w audycjach Radia Wolna Europa, 

ale takŜe Polskę i Polaków, przedstawiając się jako niewinna ofiara polskiego antysemityzmu. Nawiązał takŜe współpracę z 

zydolewacka paryską „Kulturą"; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik 

biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92; 

Julian Kornhauser - poeta, prozaik, krytyk literacki, znawca i tłumacz literatury serbo-chorwackiej, współtwórca grupy literackiej. 

Teraz, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. 

Janusz Korwin-Mikke - Ozjasz Goldberg - dywersant, mason, członek Stronnictwa Demokratycznego w latach 1962-82; przez 

cały czas trwania PRL funkcjonowała w Polsce koncesjonowana partia pod nazwą "Stronnictwo Demokratyczne", partia sojusznicza PPR 

a potem PZPR; partia pod nazwą "Stronnictwo Demokratyczne" miała korzenie masońskie i szerokie powiązania z masonerią, źródło: 

Leon Chajn „Materiały do Historii KlubówDemokratycznych i Stronnictwa Demokratycznego w latach 1937-39”, Wyd. Epoka., W-wa 

1964; brał udział w protestach studenckich '68 roku; ZałoŜył w 1984 r. wraz ze Stefanem Kisielewskim Partię Liberałów "Prawica". W 

1987 roku został prezesem nowopowstałego Ruchu Polityki Realnej [w 1989 r. przekształcony w Unię Polityki Realnej] 

Stefan Kosiewski 

- polonofob, dywersant, "euroentuzjasta", folksdojcz-"europejczyk" 

Jerzy Kosiński - Josek Lewinkopf 

- polonofob, dywersant, ur. w Łodzi; 'pisarz' paszkwilant, oszczerca 

Włodzimierz Kossowski - Nachum Mendel Lewinson - polonofob, dywersant, Ŝydowski działacz lewicowy w międzywojennej 

Polsce, wiosną 1939 roku na zebraniu Rady Partyjnej Bundu w sprawie niebezpieczeństwa hitleryzmu dla śydów i Niemiec dla Polski, 

głosował przeciwko prowadzeniu przez Bund wśród śydów polskich akcji popierania poŜyczki na rozbudowę polskiej armii, dając tym 

jawny i wymowny dowód na to, Ŝe nie interesował go los Polski i Polaków [Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu 

robotniczego, t. 3, Warszawa 1992] 

Stanisław Kostka - Neumann - 

Zygmunt Kostkiewicz - polonofob, dywersant, członek Rady Fundatorów Ŝydomasońskiej organizacji "Fundacja 

Odpowiedzialność Obywatelska"; Ukończył studia w Ecole Nationale d’Assurances w ParyŜu, w Centre de Gestin i na Uniwersytecie 

Warszawskim. Od początku kariery zawodowej jest związany z rynkiem ubezpieczeń. M.in. pełnił funkcję zastępcy dyrektora Zespołu 

Organizacyjnego TUW przy Fundacji Akcji Demokratycznej. Następnie, do 1995 r., był wiceprezesem Towarzystwa Ubezpieczeń 

Wzajemnych (TUW), po czym został wiceprezesem Polisy śycie SA. W 1998 r. został prezesem Commercial Union PTE. W latach 

2001-2002 był prezesem Zarządu PZU SA. W latach 2002-2003 był dyrektorem ds. projektów strategicznych Grupy Eureko w Polsce. 

Ostatnio pełnił funkcję członka zarządu kilku spółek grupy ubezpieczeniowej Generali. Obecnie jest wiceprezesem Commercial Union 

Polska Towarzystwa Ubezpieczeń na śycie S.A. 

Kościelscy 

- cały ród, po kądzieli - Ŝydowscy hrabiowie 

Wiesław Kot 

- polonofob, dywersant, paszkwilant Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" i "Wprost" 

Tadeusz Marian Kotarbiński 

- prof. filozof, logik, etyk, twórca reizmu – materialistycznej koncepcji filozoficznej

Roman Kotliński - polonofob, dywersant, były ksiądz katolicki; redaktor naczelny i właściciel antyklerykalnego tygodnika Fakty i 

Mity; 9 marca 2000 promował wspólnie z przebywającym na przepustce zbrodniarzem SB Grzegorzem Piotrowskim oficerem 

PRL-owskiej SłuŜby Bezpieczeństwa, który odbywał wówczas karę więzienia za udział w zwyrodniałym morderstwie księdza Jerzego 

Popiełuszki. Był jednym z inicjatorów utworzenia Antyklerykalnej Partii Postępu "Racja" (2002). Przez kilka lat naleŜał do SLD. 

Bogusław Kott - polonofob, komuch, dywersant, złodziej, Ŝydowski hochsztapler; bł. prezes BIG Banku; powiązania z 

'preziem" A. Stoltz-Kwaśniewskim i nomenklaturą PRLu, PZPR i SB 

Jan Kott - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, 

komunista, politruk stalinowski, krytyk literacki. W czasach stalinizmu jeden z najskrajniejszych politruków kultury Ŝydowskiego 

pochodzenia, “inkwizytorsko” zwalczający przewaŜającą część tradycyjnej polskiej literatury narodowej jako “reakcyjną”; przez lata 

atakował przywódców Kościoła i zbrojnego podziemia [m.in.: Ŝołnierzy AK, gen. "Grota" Roweckiego, gen. Andersa], dyskredytował 

dorobek polskich pisarzy [m.in.: Zygmunta Krasińskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Stefana śeromskiego, Henryka Sienkiewicza i 

Josepha Conrada] 

Janina Kotarbińska - Dina Sztejnberg-Kamińska 

- druga Ŝona prof. Kotarbińskiego (pierwsza Ŝona Wanda Magdalena Baum) 

Iza Kowalczyk 

- dywersant, tolerasta, feministka, pacyfistka, filopederasta 

Józef Kowalczyk - Schneider vel Rotenberg - polonofob, stalinowiec, dywersant, był redaktorem naczelnym "Trybuny 

Wolności" w latach stalinowskich 1947-1948 i ponownie od 1954 

Krzysztof Kowalewski 

- aktor, był męŜem Ewy Wiśniewskiej, obecnie mąŜ Agnieszki Suchory. 

Anna Kowalska - wieloletnia współpracowniczka komunisty-trockisty Jacka Kuronia; członek KOR - "komandosi", Ŝydokomunatrockiści, 

marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), 

MOPRu.]; 

Kasia Kowalska 

- piosenkarka 

Izolda Kowalska-Kiryluk z domu Lerner - polonofob, stalinowiec, komunistka, dywersant, aparatczyk partyjny PPR, PZPR; 

odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu 


Jacek Kowalski 

- polonofob, komuch, dywersant, felietonista Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Sergiusz Kowalski - polonofob, dywersant, oszczerca, znany z tropienia polskiego antysemityzmu, felietonista 

Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"; Rada Programowa Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta 

Rzeczpospolita”, 






Mikołaj Kozakiewicz - Jakub Kleinman 

- seksuolog, komuch, wieloletni czl.PZPR, SLD 

Helena Kozłowska - Bela Frisch - 

Jolanta RóŜa Kozłowska 

- polonofob, dywersant, była Konsul w Monachium 

Krzysztof Kozłowski 

- polonofob, dywersant, brat Macieja; absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; były szef MSW i SB

w rządzie T. Mazowieckiego [07-12.1990]. Były Szef Urzędu Ochrony Państwa [11.05-31.07.1990]. To on wpuścił tzw. "komisję 

Michnika" do archiwum MSW; gwałtownie przeciwstawiajacy się wszelkim pomysłom dekomunizacji czy lustracji. 

W 1956 ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie następnie wykładał nauki polityczne. Związany ze środowiskiem 

Tygodnika Powszechnego - od 1965 roku zastępca redaktora naczelnego. Był doradcą Komisji Robotniczej Hutników w Nowej Hucie i 

ekspertem NSZZ Solidarność. Uczestniczył w negocjacjach Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych i podzespole ds. 

środków masowego przekazu. 

W rządzie Tadeusza Mazowieckiego został w 1990 podsekretarzem stanu, a nastepnie ministrem spraw wewnętrznych. Był pierwszym 

szefem UOP (od 11 maja do 31 lipca 1990 roku). To on udostepnił tajne akta MSW grupie Michnika. W latach 1989-2001 senator RP 

(OKP, UD, UW); były zastępca redaktora naczelnego, Ŝydolewackiego „Tygodnika Powszechnego" 

Maciej Kozłowski - polonofob, dywersant, brat Krzysztofa, „kłamca lustracyjny", działacz stowarzyszenia Forum Dialogu; od 

1994 r. związany z MSZ, bł. wiceminister spraw zagranicznych, w latach 1999–2003 ambasador PRL-u-bis III w Izraelu. 

Leopold Kozłowski - muzyk, pianista, dyrygent, klazmer-Ŝydowski muzyk; ZałoŜył i przez 23 lata kierował Zespołem Pieśni i Tańca 

Krakowskiego i Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Był kierownikiem muzycznym Teatru śydowskiego w Warszawie i cygańskiego 

zespołu Roma oraz konsultantem muzycznym zespołu Rzeszowiacy; jako aktor zagrał w antypolskim filmie-paszkwilu "Lista 

Schindlera" Stevena Spielberga. 

Andrzej Kozyra 

- komuch, dywersant, dziennikarz TVP, przez wiele lat wysługiwał się Ŝydokomunie w PRLu 

Ewa Koźmińska-Frejlak 

- Rada Programowa i felietonistka Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Maciej Koźmiński - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

protegowany Michnika, mało pracowity, ale za to bardzo “internacjonalistyczny” historyk, przez lata “wyróŜniający się” 

demaskowaniem rzekomego polskiego i węgierskiego “nacjonalizmu” i “faszyzmu”. W swojej głównej ksiąŜce Polska i Węgry przed 

drugą wojną światową, październik 1938 - wrzesień 1939 Koźmiński oskarŜał politykę polską przed 1939, Ŝe sprawiła, iŜ wpływy 

hitlerowskie mogły rosnąć w siłę, a rząd polski częstokroć zawinił okolicznościami, za które Polska zapłaciła utratą niepodległości (por. 

szerzej J.R.Nowak: Odstraszanie od Polski, “Słowo-Dziennik Katolicki”, 8-10 września 1995 r.) 

“odbrązowiacz historii Polski”, zostawszy ambasadorem Polski w Budapeszcie “wyróŜnił się” głównie skrajną czystką ludzi o poglądach 

patriotycznych, usuwając ich z ambasady i z róŜnych ośrodków polskich. W pierwszym rzędzie usunął ze stanowiska dyrektora 

Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie, najpopularniejszego polskiego mieszkańca Węgier, poetę i inŜyniera Konrada Sutarskiego, 

odznaczonego medalem Gabora Betlena za zasługi dla węgierskiej kultury, medalem przyznanym dotąd niewielu cudzoziemcom. 

Barbara Krafftówna - aktorka; Pierwszy mąŜ, Michał Gazda, był aktorem; drugi - Arnold Seider - dyrektorem Instytutu 

Międzynarodowego w USA (ds. emigrantów). Syn Piotr jest archeologiem i mieszka w Kanadzie, wnuk Michał studiuje prawo. 

Monika Krajewska - 

Stanisław Krajewski - Abel Kaimer lub Kainer - polonofob, dywersant, judaista, członek KOR - "komandosi", Ŝydokomunatrockiści, 


MOPRu.]; członek Centrum Dialogu i Zarządu Związku Gmin śydowskich; Rada Programowa i felietonista Ŝydowskiego pisma 

"Midrasz" 

Emilia Krakowska 

- aktorka 

Tomasz Krakowski 

- Komisja Kontrolująca Polskiej Unii Studentów śydowskich 

Józef Krakowski - Szaja - polonofob, agent sowiecki NKWD, zbrodniarz UB; absolwent ośrodka NKWD w Kujbyszewie od 

stycznia 1945 r. był zastępcą szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Łodzi, potem zastępcą szefa WUBP 

w Gdańsku, wreszcie od listopada 1945 r. do listopada 1948 r. zastępcą szefa WUBP w Warszawie; od 1957 roku szef produkcji 

zespołu „Kamera" w Państwowym Przedsiębiorstwie „Film Polski", Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta kryminalny z lat 60tych 

PRLu; wysokiej rangi UBowiec - bandyta, decyzją Zespołu Orzekającego CK KP PZPR z 9 II 1959 został ukarany naganą partyjną z 

ostrzeŜeniem m.in. za wykorzystywanie stanowiska słuŜbowego w celu osiągnięcia osobistych korzyści i kumoterską politykę kadrową, 

później, opuścił Polskę; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny 


Andrzej Krakowski 

- polonofob, dywersant, syn płk. zbrodniarza UB Józefa Krakowskiego-Szai, jako student "filmówki" w Łodzi,

wyemigrował z ojcem zbrodniarzem w 1968 r. do USA, gdzie został reŜyserem i scenarzystą filmowym. Był m.in. reŜyserem 

antypolskiego filmu "Prominent" z Donaldem Sutherlandem w roli głównej. 

Hanna Krall - Hajka Rejchgold - polonofob, dywersant, komuch, dziennikarka, pisarka tematyki Ŝydowskiej; od 1955 pracowała 

w redakcji "śycia Warszawy", od 1966 w "Polityce", której korespondentem w ZSRR była w latach 1966-1969; Rada Programowa 

Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Nachman Kramasz - polonofob, agent i kolaborant sowiecki; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 


Stefan Kramszytyk 

- w Ministerstwie Zdrowia; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Tomasz Kranz 

- dyrektor Państwowego Muzeum na Majdanku w Lublinie 

Ewelina Kraska 

- polonofob, dywersant, asystent d/s rozwiązań multimedialnych, Ŝydowskie Centrum im. M. Schorra 

Bogusław Krasnowolski - polonofob, dywersant, dr., historyk sztuki, autor wielu publikacji poświęconych historii Ŝydowskiego 

Kazimierza w Krakowie, rada Fundacji Judaica 

Małgorzata Krasucka - 

Ludwik Krasucki 

- Prezes Stowarzyszenia śydów Kombatantów i Poszkodowanych w Drugiej Wojnie Światowej 

Nina Kraśko 

- polonofob, dywersant, socjolog, paszkwilant - Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza". 

Wincenty Kraśko 

- komuch, wieloletni czl. KC PZPR 

Urszula Kraśnicka-Zajdler - dywersant, redakcja, Ŝydolewacki "Ośrodek KARTA", sponsorami są m.in. Ŝydokomunistyczna 

"Agora" michnikowców, Ŝydomasońskie fundacje: fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Akademia Rozwoju Filantropii, 

Rockefeller Brothers Fund, Fundacja im. Stefana Batorego - powiązana ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońska i 

antypolska fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta giełdowego George'a Sorosa. 

Tema Kratko - polonofob, agent sowiecki, dywersant, działała na rzecz oderwania Ziem Wschodnich od Polski; odznaczona 



Zalman-Zygmunt Kratko - polonofob, zbrodniarz, wysokiej rangi UBowiec - bandyta, ciemięŜyciel chłopów polskich w 

Białostockiem, kierował akcją rekwizycji zboŜa od chłopów na terenie województwa białostockiego w sposób tak bandycki, Ŝe 

doprowadził do buntu. Zmusiło to Sekretariat Biura Politycznego KC PZPR w 1951 do udzielenia mu nagany za "tolerowanie 

niewłaściwych metod" podczas skupu; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik 

biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Ryszard Krauze - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, załoŜyciel, właściciel i posiadacz mafijnego holdingu - kilkanaście 

firm, kryjących się pod nazwą "Prokom", jeden z najbogatszych czerwonych 'magnatów' w zniewalanej Polsce; Jeden z 

Ŝydokomunistycznych bogaczy PRLu-bis; szerokie powiązania ze światem przestępczym, i z Ŝydokomunistyczną nomenklaturą PRLu 

PZPR i SB 

Barbara Krawcowicz 

- za-ca naczelnej i webmistress Forum śydów Polskich 

Aleksander Krawczuk -

Natalia Krawczynki - Nechama Feigenbaum - 

Osip Krawczynki - Jozef Feigenbaum - 

Michał Krawiecki - Rappaport - polonofob, agent sowiecki; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia 

Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Bogdan Kroll - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

członek tzw. "komisji Michnika" - [skład: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik, Bogdan Kroll], która działała na terenie MSW 

mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku; 

były pracownik UOP-u, 'antysemita' M. Grecki, autor pracy „Konfidenci są wśród nas..." tak pisał: 

„Tak zwana «Komisja Michnika» działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 

czerwca 1990 roku (...) W jej skład weszli: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik i Bogdan Kroll. Jeden z nich figurował w 

kartotekach jako TW. Jedynym materiałem, który po sobie pozostawiła «Komisja», jest liczące dwie strony sprawozdanie wraz z 

enigmatycznym spisem materiałów archiwalnych i wnioskiem o przekwalifikowanie kategorii dokumentów z tej wyrywkowej listy. Nie 

wiadomo do jakich dokumentów członkowie «Komisji» mieli dostęp. Nie wiadomo, czy z tych materiałów nie zostały sporządzone kopie 

bądź odpisy, nie wiadomo wreszcie, gdzie takowe — jeśli istnieją — są przechowywane. Wiadomo, Ŝe jej członkowie mieli dostęp do 

akt współpracowników UB i SB. Nie wiadomo w jaki sposób pracowała «Komisja», nie istnieją Ŝadne dokumenty, które mogłyby 

wskazać, z jakich obszarów archiwum MSW korzystali jej członkowie. «Komisja» miała zapewne wgląd do wszystkich dokumentów, o 

jakie jej członkowie prosili — mówili pracownicy Biura Ewidencji i Archiwum UOP. Na pewno mieli teŜ dostęp do materiałów 

operacyjnych, wszystkich opatrzonych klauzulą «tajne specjalnego znaczenia». Nie ma jednak Ŝadnej podstawy prawnej działania 

«Komisji». Korzystanie z dokumentów odbywało się poza wszelkimi procedurami obowiązującymi w MSW". 

Henryk Kroll - polonofob, dywersant, poseł, mniejszość niemiecka (!! ...) 

Leopold Kronenberg 

- lichwiarz, finansista, bankier 

Rafał Kronenberger 

- aktor 

Wanda Kronman-Czajka 

- mgr., Oddział Opracowania Zbiorów, Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie 

Celestyna Król 

- dywersant, felietonistka Ŝydokoministycznego tygodnika "Wprost", TVP Kultura 

Krzysztof Król - Aaron Rosenbaum - polonofob, dywersant, od 1984 roku był wiceprzewodniczącym KPN i najbliŜszym 

współpracownikiem i zięciem przewodniczącego KPN Leszka Moczulskiego agenta SB; 1997-2004 roku dziennikarz 

Ŝydokomunistycznego tygodnika „Wprost”; Wykonawca projektu US-AID „Wspólnota onLine” – portalu samorządowego. Od 2004 roku 

– wicedyrektor Departamentu Komunikacji Korporacyjnej Grupy Prokom Software S.A. Od 2005 roku – wiceprezes Polskiej Izby 

Informatyki i Telekomunikacji. 

Marcin Król - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, redaktor naczelny Ŝydokomunistycznego miesięcznika "Res Publica", a 

obecnie "Res Publica nova" dofinansowywanego przez Ministerstwo Kultury. Zarówno on, jak i redagowany przez niego miesięcznik 

hołdują poglądom skrajnie filosemickim; członek antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą Ŝydowską Fundacją im. 

Stefana Batorego - załoŜoną i finansowaną przez Ŝydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa. 

Marek Król - polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, redaktor naczelny Ŝydokomunistycznego "Wprost", jednej z 

głównych trybun proŜydowskich racji i ciągłego oskarŜania Polaków o antysemityzm. Skrajny filosemityzm "Wprost" współgra z 

ciągłymi atakami na Kościół katolicki w Polsce, podwaŜaniem i ośmieszaniem polskości i patriotyzmu; 

Członek ZSMP w okresie PRL, od 1979 naleŜał do PZPR; przez pewien czas pracował w aparacie partyjnym w Poznaniu, od 1984 

związany z Ŝydokomunistycznym tygodnikiem "Wprost". W lutym 1989 został redaktorem naczelnym tego pisma. Od lipca 1989 do 

stycznia 1990 był członkiem i sekretarzem Komitetu Centralnego PZPR. Pełnił mandat poselski w latach 1989-1991, był rzecznikiem 

Klubu Poselskiego PZPR. Po rozwiązaniu partii został członkiem Polskiej Unii Socjaldemokratycznej. 

RóŜa Król 

- "Gazeta Ŝydowska"

GraŜyna Krukówna 

- aktorka, Ŝona aktora Jerzego Schejbala 

Maciej Krych - polonofob, komuch, dywersant, dyplomata RP, zięć Mieczysława Moczara bandyty i zbrodniarza okresu 

stalinowskiego i gomułkowskiego 

Krysińscy - 

Marian Krzaklewski - Dawid Zimmerman - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, rozbił, skłócił i splugawił to co pozostało 

po stanie wojennym z NSZZ Solidarność; współodpowiedzialny za aferę prywatyzacji PZU. 

Lucyna Krzemieniecka - Wiera Zeidenberg - 

Edward Krzemień - Wolf - polonofob, dywersant, publicysta i redaktor Ŝydokomunistycznej "GW", - syn Maksymiliana Wolfa, 

zbrodniarza okresu stalinowskiego, gen. brygady, stalinowiec, szef gabinetu Bieruta, pełnomocnik do spraw pobytu wojsk sowieckich w 

Polsce; karanego w Polsce Niepodległej przed wrześniem 1939 roku 10-letnim więzieniem za zdradę Polski. 

Adam Krzemiński - polonofob, dywersant, zaŜarty germanofil, paszkwilant i oszczerca, bardzo wpływowy komentator 

Ŝydokomunistycznego tygodnika "Polityka" 

Ireneusz Krzemiński - 

Ludmiła Krzewska 

- wiceprezes, Ŝydowska org. Beit, Warszawa 

Barbara Krzywicka - z domu Gieysztor 

- polonofob, dywersant, tematyka Ŝydowska 

Wiktor Kubar - właśc.- Jakub Rapaport - polonofob, agent sowiecki, politruk; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny 


Jacek Kubiak - 

Marta Kubiszyn 

- "Słowo śydowskie" 

Małgorzata Kuciewicz 

- architekt, "artystka", aktywistka Ŝydowska 

Edward Kuczera - 

Waldemar Kuczyński - polonofob, komuch, czołowy udecki ekonomista; zięć Stefana Staszewskiego - komuch, I sekretarz 

Komitetu Warszawskiego PZPR 

Jarosław Kukulski 

Szmeterling 

- kompozytor, mąŜ piosenkarek Anny Jantar-Szmeterling i Moniki Borys, ojciec Natalii Kukulskiej z matki 

Natalia Kukulska - piosenkarka, ojciec Jarosław Kukulski, matka Anna-Jantar Szmeterling, babka Halina Szmeterling, 

dziadek Józef Szmeterling 

Witold Kula 

- ojciec,

Marcin Kula 

- syn, 

Jankiel Kulawiec 


Marek Kulczycki 

- polonofob, dywersant, komuch, Ŝydokomunistyczny krezus 

Jan Kulczyk - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, świnia 

Orwell'owska, zaufany człowiek "Ŝydoelit" i postkomuny, Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej, okradł i zuboŜył Polskę 

na wiele milionów; oficjalny dealer Volkswagena w Polsce. W 1992 r. doprowadził do sprzedaŜy policji bez przetargu kilku tyś. 

samochodów. W 1993 r. firma Kulczyka (Euro Agro Centrum) wzięła udział w prywatyzacji polskich browarów, m.in. zakup większości 

akcji Browarów Wielkopolskich [producent piwa Lech]. 

Głównym przedsiębiorstwem kierowanym przez Jana Kulczyka jest Kulczyk Holding S.A., które powstało w 1991 r. Firma ta 

specjalizuje się w duŜych kapitałowych operacjach, na styku państwa i biznesu. Zarządza ono większościowym pakietem co najmniej 

39 spółek, których łączna wartość była szacowana w 2003 r. na ok. 10-12 mld. zł, co dawało jej pierwsze miejsce spośród wszystkich 

prywatnych spółek kapitałowych zarejestrowanych w Polsce. Formalnie Jan Kulczyk, nie posiada osobiście w niej udziałów, lecz jest 

tylko prezesem jej zarządu. 78% udziałów naleŜy do jego Ŝony, GraŜyny Kulczyk, a reszta do Kulczyk Privatsiftung, fundacji 

zarejestrowanej w Austrii, której załoŜycielami jest on i jego Ŝona. 

Zamieszany w Aferę Orlenu, miał ogromny, niewspółmierny do liczby posiadanych akcji, wpływ na działanie i obsadzanie kluczowych 

stanowisk w PKN Orlen, TP SA i Warta SA, uczestniczył w spotkaniu z byłym rezydentem KGB w Polsce Władimirem Ałganowem; 

Jeden z Ŝydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis; powiązania z Ŝydokomunistyczną nomenklaturą PRLu PZPR, słuŜby 

specjalne i SB; zięć Jan Lubomirski-Lanckoroński ... 

Witold Kulesza 

- polonofob, komuch, dywersant, bł. główny hamulcowy w IPN - bł. szef pionu śledczego IPN 

Anna Kulig 


Robert Kulka 

- członek zarządu Gmina Wyznaniowa śydowska w Bielsku-Białej 

Jan Kułakowski - polonofob, komuch, dywersant; w latach 1990 - 1996 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny - szef misji RP 

przy Wspólnocie Europejskiej w Brukseli. Pierwszy negocjator Polski z Unią Europejską, zasiada w Komitecie Integracji Europejskiej i 

Narodowej Radzie Integracji Europejskiej; w roku 1995 odznaczony przez Ŝyda, agenta KGB i SB, prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra 

Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana KrzyŜem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W roku 1996 otrzymał Polską 

Nagrodę Europejską przyznana przez Polską Fundację im. Roberta Schumana. W 2002 odznaczony przez Ŝyda, agenta KGB i SB 

prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Orderem Orła Białego. W 2005 wstąpił do Partii 

Demokratycznej - demokraci.pl - [dawniej SLD, PZPR] gdzie jest członkiem Rady Politycznej. 

Andrzej Kuna 

- bohater afery paliwowej Orlenu 

Andrzej Krzysztof Kunert - 

Halina Kunicka 

- piosenkarka, lata 60-70-te PRLu; wdowa po Kydryńskim, teściowa Anny Marii Jopek 

Kunicki - Goldfinger - 

Tomasz Kupiec 

- muzyk, kontrabas, gra w Ŝydowskich zespołach klazmerskich 

Kazimierz Kuratowski - Kuratow - matematyk, ojciec Marek Kuratow - wpływowy adwokat w przedwojennej Warszawie, matka 

Róza Karzewska; W okresie rozbiorów na studia matematyczne wyjechał do Glasgow (1913-14). W początkach stalinizmu w 1945 

roku powołano go na członka zwyczajnego Polskiej Akademii Umiejętności, od 1952 PAN, której był wiceprezesem w latach 

1957-1968. 

Zaraz po zakończeniu II wojny światowej, w okresie stalinizmu i zamordzia, kiedy w okupowanej przez Ŝydobolszewię sowiecką Polsce 

prześladowano i mordowano w NKWD-owskich i UB-ckich katowniach Polaków, Patriotów, Polskich oficerów, profesorów i naukowców, 

on ... jak to ładnie napisano "aktywnie uczestniczył w odbudowie Ŝycia naukowego w Polsce" ...

Zofia Kuratowska-Jaszuńska - Goldman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, lekarz, polityk - wicemarszałek Senatu, radykalna działaczka lewicy Unii 

Wolności, jedna z załoŜycielek skrajnie lewicowego ROAD. Jak się zdaje wiele nauczyła się od swego męŜa - Grzegorza Jaszuńskiego, 

niegdyś jednego z najbardziej kłamliwych dziennikarzy-politruków Ŝydowskiego pochodzenia. Po 1989 roku agresywnie 

antyklerykalna. Powieszenie krzyŜa w Senacie przez jednego z senatorów porównała z czasami wojen krzyŜowych i uznała za próbę 

uczynienia kolejnego kroku w kierunku państwa wyznaniowego (por. O jeden krzyŜ bliŜej, “Rzeczpospolita” z 12 grudnia 1992 r.). 

Jedna z czołowych współpracownic Bronisława Geremka-Lewartowa w Obywatelskim Klubie Parlamentarnym, ostro krytykowała 

wprowadzenie nauczania religii do szkół i stała się bardzo aktywną uczestniczką ruchu na rzecz legalizacji aborcji. 

Kuratowska niejednokrotnie występowała za zapewnieniem maksimum praw dla mniejszości seksualnych, nie wyjaśniając konkretnie, 

jak ma wyglądać w praktyce egzekwowanie praw tych mniejszości. Bojowniczka o prawa do legalizacji małŜeństw homoseksualistów, 

opowiadała się między innymi za prawem par seksualnych do adopcji dzieci, które powinny ustabilizować ich Ŝycie uczuciowe i odwieść 

ich od niewierności. Nie zastanawiała się tylko, jak wpływ takich “rodziców” odbije się na psychice adoptowanych dzieci (por. 

komentarz paryskiego “Głosu Katolickiego” z 27 marca 1994 r.). 

Jerzy Kurnal 

- dywersant, prof. , członek Ŝydomasońskiej organizacji Lions Club 

Roman Kurnik - polonofob, dywersant, komuch, wysoki aparatczyk SB, szara eminencja Bezpieki i policji, przedtem SB i milicji, 

który "pod stołem" nominował na stanowiska kolejnych komendantów głównych policji M. Papałę i A. Kowalczyka. 

Jacek Kuroń - Icek Kordblum - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

fanatyczny komuch, dywersant, marksista, trockista, stalinowiec, agnostyk, alkoholik, świnia Orwell'owska, lider “czerwonego 

harcerstwa”, tzw. walterowców, zniszczył polskie harcerstwo, bez reszty angaŜował się w rozgrywkę frakcji partyjnych “Chamów” i 

“śydów” po stronie frakcji Ŝydowskiej ["puławian"]; członek "Klubu Krzywego Koła" 











stalinowiec i marksista; po więcej szczegółów zapraszamy = KKK - "Klub Krzywego Koła" 

członek-załoŜyciel KOR - Ŝydokomuna-trockisci [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), 

KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; w lipcu 1976 r. Jacek Kuroń napisał list otwarty do Sekretarza Generalnego Włoskiej Partii 

Komunistycznej Enrico Berlinguera; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny; zbrodniarz - uczestnik 

porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence, "okrągły stół" 

Stefan Zygmunt Kurowski - właśc.- Stefan Leon Warszawski - polonofob, zwyrodniały zbrodniarz UB, sadysta-bandyta - 

kierownik Wydziału Śledczego w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Łodzi, następnie prokurator stalinowskiego Sądu 

NajwyŜszego; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy 

polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92 

Anna Maria Kurska, z domu Modzelewska - działaczka polityczna, senator V i VI kadencji, PiS; Jest matką dziennikarza Gazety 

Wyborczej, Jarosława Kurskiego, i posła PiS, Jacka Kurskiego. 

Jacek Kurski - polonofob, dywersant, brat Jarosława; Członek Prawa i Sprawiedliwości [12.2004). Był członkiem Ligi Polskich 

Rodzin (12.2004]. Był członkiem Prawa i Sprawiedliwości (2002]. Był wiceprezesem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego 

(01.1999-04.10.2001] - wykluczony z partii za dopisanie na liście wyborczej bez zgody władz krajowych koalicji AWSP swojego 

kandydata - Jacka Janiszewskiego. 

ZChN - Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe oficjalnie: "partia polityczna o profilu narodowo-chrześcijańskim, powstała na fali 

przemian roku 1989." 



Zakon Martynistów, szczególnie wyspecjalizowany w antykatolickiej dywersji kierunku Masonerii Okultystycznej Regularnej; 

poseł PiS, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Jarosław Kurski 

- polonofob, dywersant, dziennikarz Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"

Alicja Kusiak-Brownstein 

- polonofob, prowokator, tolerasta, feministka, aktywistka legalizacji aborcji 

Zofia (Dwojra) Kuśnierzycka - polonbofob, komuch, politruk PZPR; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem 


Józef Kutin - polonofob, minister handlu zagranicznego za Bieruta i Minca, Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta naraził 

skarb państwa na wielomiliardowe straty 

Henryk Kutten 


Łukasz Kutyło 

- Komitet Regionalny, Reprezentant Regionalny Polskiej Unii Studentów śydowskich 

Iwona Kutyna - dziennikarka, prezenterka "Panoramy" TVP 2 

Kazimierz Julian Kutz - dywersant, komuch, reŜyser filmowy, Od października 2001 roku wicemarszałek Senatu. W wyborach 

parlamentarnych w 2005 ponownie wybrany senatorem. Był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach 

prezydenckich w Polsce 2005. 

Aleksander Kwaśniewski - Izaak Stoltzman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa 

Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, agent SB - TW pseudonim „Alek”, agent sowiecki KGB pseudonim "Kat", mason, 

świnia Orwell'owska; przewodniczący Rady Uczelnianej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (SZSP) w latach 1976 - 1977, 

później wiceprzewodniczący Zarządu Wojewódzkiego w Gdańsku (1977 - 1979) i członek władz naczelnych SZSP (1977 - 1982). 

Zajmował się dziennikarstwem. Był redaktorem naczelnym tygodnika studenckiego "Itd" od listopada 1981 do lutego 1984 roku, 

następnie redaktorem naczelnym dziennika "Sztandar Młodych". 

Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) od 1977 roku aŜ do jej rozwiązania w 1990. Pełnił funkcję ministra ds. 

młodzieŜy, członka Rady Ministrów w rządzie Zbigniewa Messnera w latach 1985 - 1987, następnie Przewodniczącego Komitetu 

MłodzieŜy i Kultury Fizycznej (do czerwca 1990). W rządzie Mieczysława F. Rakowskiego był członkiem Prezydium Rządu i 

przewodniczącym Komitetu Społeczno - Politycznego Rady Ministrów od października 1988 do września 1989. Był równieŜ 

uczestnikiem obrad "Okrągłego Stołu" od lutego do kwietnia 1989 roku, gdzie był, wraz z Tadeuszem Mazowieckim i Romualdem 

Sosnowskim, współprzewodniczącym zespołu do spraw pluralizmu związkowego. W latach 1988 - 1991 pełnił funkcję prezesa 

Polskiego Komitetu Olimpijskiego. 

W latach 80-90 wraz z Oleksym, Szmajdzińskim, Millerem kupował w elitarnych miejscach w Warszawie nowe mieszkania po 

nieprawdopodobnie niskiej cenie - 2 000 zł. za mieszkanie. 

Po rozwiązaniu PZPR w 1990 roku, wraz z Leszkiem Millerem został współtwórcą Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej (styczeń - 

luty 1990), której był przewodniczącym do grudnia 1995 r. Następnie był współorganizatorem Sojuszu Lewicy Demokratycznej (SLD) 

w 1991 roku. Od 23 grudnia 1995 roku jako Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad 

głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence, "okrągły stół" 

syn zwyrodniałego zbrodniarza i kata NKWD i UB Zdzisława Stoltzmana - po wojnie zmienił nazwisko na 'polskie' - Kwaśniewski 

po więcej informacji na temat prezydenta 'polskiej' Ŝydokomuny odsyłamy tu = http://www.polonica.net/kwasniewski_stoltzman.htm 

Jolanta Kwaśniewska - Konty-Kohn - polonofob, mason, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, córka płk. Konty - oficera 

Informacji Wojskowej, podejrzanego o zbrodniczą działalność w wojsku w okresie stalinowskim; załoŜycielka i prezes instytucji 

charytatywnej "Porozumienie bez barier", darczyńcami tej fundacji są m.in. PKN Orlen, Kulczyk Holding, Fundacja Warta, PTK 

Centertel, Grupa śywiec, Winthertur, Fundacja Banku Zachodniego WBK, Bartimpex i L'Oreal Poland, oraz zachodnie organizacje 

Ŝydomasońskie m.in. NiezaleŜny Zakon Odd Fellows i Stowarzyszenie Bratniej Pomocy Odd Fellows (polskie przedstawicielstwo IOOF) 

- o charakterze tzw. "filantropijno-towarzyskim"... 

Robert Kwiatkowski - polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, odegral Wielką rolę w doprowadzeniu telewizji 

publicznej do patologicznego stanu, zmuszony do wcześniejszej rezygnacji z prezesury TVP; 

Ojciec płk. Stanisław Kwiatkowski, jeden z najbliŜszych doradców, prominent czasów Jaruzelskiego, w latach 1982-1990 kierował 

utworzonym przez siebie Centrum Badania Opinii Publicznej. Centrum podlegało rządowi Jaruzelskiego i jego postkomunistycznym 

następcom, co wyraźnie „owocowało" w wynikach dostarczanych przez niego badań. Były one wyraźnie manipulatorskie, dokonywane 

pod kątem maksymalnego uwypuklania rzekomych sukcesów władzy gen. Jaruzelskiego, przy równoczesnym groteskowym wręcz 

stopniu pomniejszania znaczenia opozycji. 

Lucjan Kydryński 

- konferansjer; w czasach PRLu wielokrotnie prowadził festiwale piosenki w Opolu i w Sopocie

- 


L 

Barbara Labuda - polonofob, komuch, dywersant, szyderca, bluźnierca, siedzi na stworzonej wcześniej specjalnie dla niej przez 

SLD ambasadzie-synekurze w Luksemburgu, niegdyś "wslawiona" wydrukowanymi w "Szpilkach" świętokradczymi szyderstwami z 

Matki Bozej! 

Manfred H. Lachs - dygnitarz w MSZ, m.in. kierownik Biura Prac Kongresowych. Od 1952 roku był profesorem prawa 

międzynarodowego na Uniwersytecie Warszawskim. Był przewodniczącym komitetu prawnego Zgromadzenia Narodów Zjednoczonych 

- [przekształcone w ONZ]; oraz sędzią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w latach 1967-93 (najdłuŜej w historii). W 

okresie od 1973 do 76 roku pełnił funkcję przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 

Alfred Lampe 

KC PPR 

- polonofob, komunista, ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, zatwierdzony przez Stalina, sekr. 

Lanckoroński - cały ród, po kądzieli; Bardzo zaŜydzeni byli przez Ŝydowskie małŜeństwa przedstawiciele rodu hrabiów 

Lanckorońskich. Pierwszą dawkę krwi Ŝydowskiej wprowadził dyplomata, Ŝyd z Polski Szafir, który przyjął prawosławie. Skoligacił się 

on z wieloma rodami arystokratycznymi. Wprowadził krew Ŝydowską do około... dwudziestu rodów ksiąŜęcych w Europie (niem. 

Holstein, nawet włoscy - ród Chiggich). Jedna z wnuczek Szafira wyszła za... hrabiego Potockiego, ambasadora Rosji w Neapolu, 

pochodzącego z hetmańskiej gałęzi rodu Potockich herbu Piława, którego matka wywodziła się z ksiąŜąt Sapiehów. Zaś córka 

Potockiego zrodzona z jego małŜeństwa z Ŝydówką Szafirówną... została Ŝoną... Kazimierza hrabiego Lanckorońskiego z linii 

wodzisławskiej. W ten sposób ród Lanckorońskich pochodził po kądzieli od... Ŝyda Szafira. 

Eugeniusz Landsberg 

- polonofob, zbrodniarz stalinowski, morderca sądowy, płk. prokurator Prokuratury Generalnej 

Czesław Lang - bł. kolarz, obecnie działacz Polskiego Związku Kolarskiego; odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia 

Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Krzysztof Lang 

- reŜyser 

Antoni Lange 

- polonofob, poeta, rasowy Ŝyd-semita implantowany do polskiej poezji 

Oskar Lange - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

komunista, agent sowiecki, udowodniono, Ŝe podczas wojny działał na szkodę polskiego rządu emigracyjnego i Polski; ekonomista, 

który ukończył studia i doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim i był działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej, w 1937 roku 

wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Podczas II wojny światowej został agentem wywiadu amerykańskiego, przekazując kłamliwe 

informacje na temat amerykańskich działaczy polonijnych (np. 4.000 delegatów organizacji polonijnych, którzy w Buffalo w maju 

1944 powołali do Ŝycia Kongres Polonii Amerykańskiej nazwał faszystami, a zjazd „farsą polskich faszystów"), polski rząd emigracyjny 

w Londynie i ambasadę polską w Waszyngtonie. Jego działalność utrudniała prace dyplomacji polskiej i organizacji polonijnych w USA, 

a dla administracji prezydenta Roosevelta „stanowiła najlepsze potwierdzenie 'reakcyjnosci' oficjalnych władz polskich oraz ich 

nierealistycznego stanowiska wobec ZSRR". W duŜym stopniu przyczynił się do sprzedania przez Roosevelta Polski Stalinowi ! [Zofia 

Galińska, Donosy Oskara Langego, „Mówią Wieki", nr 11/1995]; przewodniczący Klubu Poselskiego PZPR (1948-1952), 

przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych (1949-1952), przewodniczący Komisji Planu Gospodarczego i BudŜetu (1951-1952), 

przewodniczący Komisji BudŜetowej (1952-1955), przewodniczący Komisji Finansowo-BudŜetowej (1955-1956); odznaczony przez 

rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Jerzy Langer - polonofob, dywersant, lewak, wiceprzewodniczący komisji krajowej Ŝydokomunistycznego, z agenturalizowanego 

i z inwigilowanego związku NSZZ "Solidarność"-bis, stworzonego po stanie wojennym i nie majacego NIC (poza nazwa) wspolnego z 

prawdziwym zwiazkiem "Solidarnosc"

Adolf Langrod 

- w Ministerstwie Komunikacji; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Witold Langrod 

- w latach 1932-35 naczelnik w MSZ; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Eligiusz Lasota - komuch, wieloletni członek PPR, PZPR; poseł na Sejm (1957-1961). Tzw. „opozycja demokratyczna” wywodzi 

swój rodowód od pisywania w Po Prostu, które to pismo było swego rodzaju wentylem bezpieczeństwa tolerowanym przez władzę, by 

dać złudzenie demokracji. Pisywali tam młodzi komuniści dąŜący o demokratyzacji systemu komunistycznego. 

Dagmara Lata 


Alfred Lauterbach 

- w latach 1928-37 dyrektor Państwowych Zbiorów Sztuki 

Anatol Lawina - Urodził się w 1940 roku w Moskwie. Po sześciu latach przyjechał z matką do Polski; działacz opozycji i podziemnej 

Solidarności. Autor artykułów m.in. do Głosu i "Krytyki" oraz "Rzeczypospolitej" i "Tygodnika Mazowsze". 

W latach 1977-1980 naleŜał do kierownictwa podziemnej oficyny wydawniczej NOWa oraz był współpracownikiem "KOR" - 

Ŝydokomuna-trockiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, 

KPD(Niemiec), MOPRu.]; W latach 1989-1991 członek Państwowej Komisji Wyborczej z ramienia "Solidarności". Od 1989 do 1994 

dyrektor Zespołu Analiz Systemowych w NajwyŜszej Izbie Kontroli. 

Małgorzata Lavergne - polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, bł. dyrektor Departamentu Promocji i Informacji 

MSZ, córka jednego z najbardziej polakoŜerczych stalinowców Ŝydowskiego pochodzenia - zbrodniarza gen. Wiktora Grosza, dyrektora 

departamentu prasowego MSZ w dobie stalinowskiej, ktory przed wojna nosił nazwisko Izaak Medres. 

Wiktor Grosz (Izaak Medres) po okupowaniu Lwowa przez Sowietów w 1939 roku stał się sekretarzem redakcji lwowskiej sowieckiej 

gadzinówki „Czerwonego Sztandaru". Szczególnie wpływową i wyjątkowo brudną rolę Grosz odegrał w pierwszych latach sowietyzacji 

Polski, począwszy od 1944 roku. Przypomnijmy, Ŝe to właśnie Wiktor Grosz jako szef Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego 

Wojska Polskiego w latach 1944-1945 inspirował najohydniejsze anty-AK-owskie plakaty w stylu: AK— zapluty karzeł reakcji i 

szkalował Powstanie Warszawskie. 

Córka tego zbrodniarza - Małgorzata Lavergne, „osobista znajoma Bronisława Geremka-Lewartowa" wróciła do Polski w 1991 roku po 

wieku latach pobytu w Berlinie Zachodnim. JuŜ w rok później została dyrektorem departamentu polityki kulturalnej i naukowej MSZ. 

Zasłynęła nie tyle kompetencjami fachowymi, co zręcznością w organizowaniu dla siebie jak największej ilości wyjazdów 

zagranicznych. Świetny znawca kulisów MSZ-u Tadeusz Kosobudzki pisał w swej ksiąŜce „MSZ od A do Z" (Warszawa 1997, s. 137): 

W MSZ praktykowane byty wycieczki pod pozorem słuŜbowych delegacji. Korzystała z tego równieŜ Małgorzata Lauergne. Zlecała 

takie przygotowanie biletów lotniczych, Ŝeby po drodze odwiedzać miasta, gdzie ma swoich najbliŜszych - siostrę czy przyjaciółkę. 

M. Lavergne nie lubiła latać przez Frankfurt. Więc pracownicy musieli szukać innych połączeń. To podnosiło koszty, ale było 

tolerowane. Przebywając w Japonii z okazji dni kultury polskiej, oprócz delegacji Ministerstwa Kultury i Sztuki, przedłuŜyła sobie 

pobyt o dwa tygodnie w ramach urlopu wypoczynkowego. We wrześniu 1994 r. przebywała w Dubaju prowadząc negocjacje na temat 

wymiany kulturalnej z tymi emiratem. Dubaj słynie co prawda bardziej ze świetnie zaopatrzonych sklepów niŜ ze zdobyczy w 

dziedzinie kultury (podkr. - J.R.N.). Doprawdy, trudno nie „podziwiać" takiej inwencji p. Lavergne w szukaniu kontaktów kulturalnych 

dla Polski! Rzecz znamienna, Ŝe pani ta „gorączkowo trudziła się" nawiązaniem wymiany kulturalnej w Dubaju w sytuacji, gdy 

brakowało pieniędzy na promocję polskiej kultury, choćby wśród setek tysięcy Polaków zamieszkałych na Litwie, Ukrainie, Białorusi 

czy w Rosji. 

Jan Lebenstein 

- malarz 

Stanisław Jerzy Lec - Letz de Tusch - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, stalinowiec, świnia Orwell'owska, pachołek bolszewicki, wsławił się juŜ w latach 1939-1940 jako jeden z 

najgorszych prosowieckich kolaborantów ze stalinizmem, występując z wierszydłami, wychwalającymi między innym podbój Polski 

przez bolszewików; ...po hebrajsku Lec, to tyle co trefniś. 

Jan Lechoń - Leszek Serafinowicz - poeta, współtwórca grupy poetyckiej Skamander - grupa poetycka załoŜona w roku 1918 przez 

Ŝyda Juliana Tuwima, Ŝyda i masona Antoniego Słonimskiego, Ŝyda Jarosława Iwaszkiewicza, Ŝyda Kazimierza Wierzyńskiego oraz 

Ŝyda Jana Lechonia. Wzorem dla skamandrytów była przede wszystkim twórczość Ŝyda Leopolda Staffa. 

Martin Lechowicz - polonofob, dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidzi Polski, polskości, patriotyzmu i Polaków; cytat z 

jego strony: "Masa Krytyczna, czyli masa krytyki pod adresem świata XXI wieku, ze szczególnym uwzględnieniem fenomenu Polski, 

polskości i polactwa w kontekście innych, normalniejszych narodów." 

Stefan Leder 

- polonofob, komunista, marksista, stalinowiec, agent sowiecki; rodzice - komuniści, działacze SDKPiL; stykał

się bezpośrednio z komunistycznymi działaczami ruchu rewolucyjnego takimi jak RóŜa Luksemburg, Leon Jogiches, Feliks DzierŜyński 

czy Julian Marchlewski; Studiował medycynę w Moskwie. Po ukończeniu studiów został lekarzem Armii Czerwonej, od 1943 r. w 

komunistycznym "Ludowym Wojsku Polskim". W późniejszym okresie, po 1952 r. zmienił specjalizację na psychiatrię. 

Witold Leder - polonofob, komunista, marksista, stalinowiec, agent sowiecki; rodzice - komuniści, działacze SDKPiL; stykał 

się bezpośrednio z komunistycznymi działaczami ruchu rewolucyjnego takimi jak RóŜa Luksemburg, Leon Jogiches, Feliks DzierŜyński 

czy Julian Marchlewski; Ochotnik 1. Korpusu komunistycznej Armii Polskiej w ZSRR oraz 1. i 2. Pułku Lotniczego. Od 1958 r. był 

kierownikiem działu międzynarodowego w redakcji miesięcznika „Nowe Drogi”, aŜ do przejścia na emeryturę. 

Aleksander Lednicki - polonofob, dywersant, komunista, mason, wolnomularz z loŜy „Prawda"; fundator i załoŜyciel 

"Uniwersytetu Londyńskiego"; załoŜyciel PPS, jesienią 1892 roku w ParyŜu powstał tzw. „Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich", 

stał się on zaląŜkiem właściwej PPS, której to aktywnym działaczem był Józef Piłsudski - przyszły 'marszałek' Polski; Lednicki 

odmówił uznania Komitetu Narodowego Polskiego w ParyŜu pod przewodnictwem Romana Dmowskiego. 

Maria Lehman - dywersant, psycholog, członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego [tylko z nazwy "Polskiego", bo 

całkowicie opanowanego przez Ŝydów] 

Krzysztof Leidler 

- dywersant, mason, członek Ŝydomasońskiej organizacji Lions Club 

Dominik Lejman 

Trójmieście. 

- malarz. Jest absolwentem Royal College of Art w Londynie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Mieszka w 

Stanisław Lem - polonofob, komuch, dywersant, pisarz, fanatyczny ateusz, tropiciel polonocentryzmu, wielbiciel Urbanowego 

"Nie"; miał stałe felietony w katolickim “Tygodniku Powszechnym”; odznaczony Orderem Orła Białego przez Ŝyda, agenta KGB i SB 

prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Włodzimierz Lengauer - dywersant, mason, prof. dr hab. historyk, członek zarządu Wielkiej LoŜy Narodowej Polski, LoŜa 

Kopernik, Warszawa.; redakcja 'Ars Regia' - kwartalnik Fundacji "Sztuka Królewska w Polsce" 

Zbigniew Lengren - komuch, dywersant, grafik, rysownik, karykaturzysta, ilustrator, plakacista; Od 1946 aŜ do śmierci 

współpracował z Ŝydokomunistycznym czasopismem "Przekrój"; współpracował równieŜ z innymi Ŝydokomunistycznymi czasopismami, 

ze "Szpilkami", "Światem", "Trybuną Robotniczą", "Playboyem". 

Tomasz Lenz - polonofob, dywersant, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 


Jacek Leociak - polonista, adiunkt w Instytucie Badań Literackich, zajmuje się dokumentem osobistym, w tym świadectwami 

Holokaustu, tematyka Ŝydowska 

Aleksander Leonowicz - Icchak Gordon - 

Andrzej Lepper - dywersant, prowokator, lewak i komuch, był członkiem PZPR; prawa noga SLD, Demokraci i PO; zajmował 

kierownicze stanowiska w PGR w Rzechocinie i Państwowym Ośrodku Hodowli Zarodowej w Kusicach. W 1992 r. załoŜył Związek 

Zawodowy Rolnictwa Samoobrona; przywódca partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej i poseł na Sejm IV i V kadencji. Jako poseł 

odwiedził m.in. Chiny i Białoruś; Od 5 maja 2006 do 22 września 2006 roku Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi i wicepremier w rządzie 

Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w Rządzie Jarosława Kaczyńskiego. 

Dawid Lerner - polonofob, komuch, stalinowiec, ppłk. oficer sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba 



Bolesław Leśmian - Lesman 

- poeta; pochodził z rodziny spolszczonej inteligencji Ŝydowskiej.

Leon Lew - komuch, w 1922 wyemigrował do Palestyny, gdzie działał w Komunistycznej Partii Palestyny, w 1936 usunięty z partii 

za krytykę polityki "arabizacji". 1936-1938 walczył w Hiszpanii w szeregach XI i XIII Ŝydokomunistycznej Brygady Międzynarodowej, 

następnie internowany we Francji i Algierii. Od 1943 w armii Berlinga. Członek PPR, przewodniczący wydziału produktywizacji WKś w 

Warszawie. Następnie zatrudniony w Centrali Spółdzielni Wytwórczych "Solidarność", członek Sądu Społecznego przy CKśP. W 1949 

objął funkcję przewodniczącego WKś w Warszawie. W 1957 wyemigrował do Izraela. 

Janusz Lewandowski - Aaron Langman - polonofob, dywersant, komuch, złodziej i zbrodniarz, Ŝydowski hochsztapler, 

'specjalista' od bandyckiej "prywatyzacji" - "transformacja" majątku narodowego kilku pokoleń Polaków w masę upadłościową do 

wzięcia od zaraz, za bezcen, za darmo, lub jeszcze z grubą dopłatą ... m.in. "Wedel", "KrakChemia", "Techma", "Polkolor"; czl. UW, 

OP; obecnie europoseł volks-"europejczyk" z rozdania PO 

Jego słowa: "Polacy nie muszą posiadać zakładów pracy. Będą Ŝyć z pracy własnych rąk." 

Cezary Lewanowicz 

- dywersant, publicysta Ŝydo-katolewacki "Tygodnik Powszechny" 

Marcin Lewenstein - polonofob, dywersant, komuch, volks-"europejczyk", 2-ga generacja Ŝydokomuny, b. pracownik ambasady 

w Kanadzie (2004 r.), absolwent I edycji Podyplomowego Studium Lobbingu Collegium Civitas, eurokarierowicz; jego ojczymem jest 

niejaki Woźniak, który w mundurze w stanie wojennym czytał wiadomości w TV. Z matką był na placówce w USA, gdzie poznał 

Cytryckiego, jest jego podopiecznym, aktywnie przez niego wspieranym. 

Awansowany przez środowisko Ŝydowskie związane z Markiem Ungerem w PGNiG (z-ca dyrektora, bez Ŝadnego doświadczenia!), gdzie 

działał na szkodę polskiego gazownictwa probując m.in naciągnąć/wyłudzić EUR 2 miliony na bezsensowne analizy. Straszący 

otoczenie "globalnym układem". Obecnie pracuje gdzieś w Brukseli - UE. 

Jadwiga Lewicka 

- członek "Klubu Krzywego Koła" 












Aleksander Lewin - polonofob, komuch, dywersant, agent sowiecki, pionier sowieckiej pedagogiki w PRL; odznaczony przez 


Samuel Lewin - polonofob, komuch, stalinowiec, kpt. oficer sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba 

Polsce”; wrogo ustosunkowany do Polaków, fanatycznie i zajadle nienawidził Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków; 

zastrzelił oficera, za co nie poniósł Ŝadnych konsekwencji 

Maria Lewińska 

- Ŝydowska pisarka mieszkająca w Izraelu 

Jan Lewiński 

- polonofob, dywersant, libertyn, członek zarządu Ŝydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut Ludwiga von Misesa 

Ejzyk Lewkowicz Szwarc - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Koim Lewkowicz - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

K. Lewkowicz - przewodniczący Gminy Wyznaniowej śydowskiej we Wrocławiu 

Cezary LeŜeński - mason, Przez kilkanaście lat (1969-1981) był redaktorem naczelnym "Kuriera Polskiego" w Warszawie, gdzie 

mieszkał i pracował. Wchodził w skład władz Stronnictwa Demokratycznego (członek Prezydium Centralnego Komitetu w latach 

1990-1992). Odznaczony takŜe m.in. KrzyŜem Kawalerskim (1972), Komandorskim (1980) i Komadorskim z Gwiazdą (1997) Orderu 

Odrodzenia Polski; w latach 1998-2006 był prezydentem Polskiej Federacji Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego 

"Le Droit Humain"; Honorowy Obywatel państwa Izrael.

Józef Lichten 

- mason, członek skrajnie szowonistycznej Ŝydowskiej loŜy B'nai B'rith 

Herman Lieberman 


- lewak, czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); lata międzywojenne, II 

Dorota Liliental 

- aktorka 

Bogusław Linde 

- aktor 

Grzegorz Lindenberg 

- konsultant ds. mediów 

Olga Lipińska - Fajga Lippman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, hutzpiara; Kierowany przez nią Kabaret Olgi Lipińskiej od lat przewodzi w atakach na 

domniemany polski antysemityzm i nacjonalizm, polski Ciemnogród, agresywność i panoszenie się Kościoła. W czasach 

jaruzelszczyzny Lipińska przodowała w próbach przełamywania bojkotu telewizji przez aktorów. 

W podziemnym czasopiśmie “Kraj” (nr 2 z lutego 1984 r.) powołano się na informacje z Teatru Narodowego stwierdzające, Ŝe Lipińska 

poinformowała kogo trzeba o nazwiskach inicjatorów akcji wyklaskiwania aktorów-kolaborantów. I dodano: Ta sama aktorka złoŜyła 

ostatnio donos na aktorów, którzy odmówili udziału w przygotowanym przez nią programie TVP. Lipińskiej zarzucano w owym czasie 

równieŜ, Ŝe sugerowała Rakowskiemu, aby zabrać kartki bojkotującym aktorom. 

Eryk Lipiński - polonofob, komuch, dywersant, lewak, karykaturzysta, satyryk, dziennikarz, grafik; wraz ze Zbigniewem 

Mitznerem załoŜyciel tygodnika satyrycznego "Szpilki" - Szpilki - ilustrowany tygodnik satyryczny załoŜony w 1935 roku przez 

Zbigniewa Mitznera i Eryka Lipińskiego, programowo czasopismo było związane ze środowiskiem lewicy. Przed II wojną światową 

ośmieszało obóz sanacyjny, a po wojnie przeciwników ustroju komunistycznego. 

Współpracował takŜe z innymi Ŝydopolskimi wydawnictwami periodycznymi: "Przekrojem", "Przeglądem Kulturalnym", "Trybuną 

Ludu", "Panoramą", "Zwierciadłem" i "Expressem Wieczornym". 

syn – Tomasz Lipiński – jest znanym polskim muzykiem rockowym, ktory udzielał się w Izraelu. 

Tomasz Lipiński - polonofob, muzyk rockowy, wokalista i gitarzysta; Lider i współzałoŜyciel zespołów Brygada Kryzys, Tilt i 

Fotoness. Udzielał się w Izraelu. Jest synem Eryka Lipińskiego – rysownika, komucha i karykaturzysty. 

Małgorzata Lipmann 

- aktorka 

Jan Józef Lipski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, lewak, 

dywersant, mason, antyklerykal, libertyn, oszczerca, germanofil; krytyk i historyk literatury, publicysta, socjalistyczny działacz 

polityczny, przez długi czas wielki mistrz pozostającej w podziemiu loŜy "Kopernik". W latach 1956-1957 członek redakcji 

koncesjonowanego przez komune PRL tygodnika "Po Prostu"; załoŜyciel i uczestnik - "Klub Krzywego Koła", 1957-1959 prezes; 





Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd i komuch, Aleksander Małachowski Ŝyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni 






W 1964 organizator tzw. Listu 34. W 1976 współzałoŜyciel KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z 

najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; Od 1989 senator RP, 

zmarł w trakcie I kadencji Senatu. 

Leo Lipski - właść. - Lipschütz - pisarz Ŝydowski, rodził się w Zurychu. W dzieciństwie przeniósł się z rodzicami do Krakowa. Jego 

matka, Tonia z domu Osterer, pochodziła z Wiednia. Leo wraz z ojcem, Samuelem Lipschützem, kupcem, krakowianinem po studiach 

w Niemczech, i młodszym o kilka lat bratem, Stanisławem, mieszkał na krakowskim Kazimierzu do wybuchu II wojny światowej. Po II 

wojnie sw. mieszkał w Izraelu. Został m.in. wyróŜniony nagrodą "Kultury" paryskiej w 1955.

Henryk Lipszyc 

- polonofob, dywersant, członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Katarzyna Lipszyc 

- tłumaczka 

Bogdan Lis - polonofob, dywersant, lewak i komuch, 1975-1981 członek PZPR, wcześniej działał równieŜ w Związku MłodzieŜy 

Socjalistycznej i w związkach zawodowych CRZZ na terenie zakładu pracy; koncesjonowany przez SB i PZPR "opozycjonista", jeden z 

liderów "Solidarności", brał udział w rozmowach hucpy 'Okrągłego Stołu', członek Zarządu Unii Wolności - obecnie zmieniona na 

'Partia Demokratyczna' - Demokraci; jeden ze współoskarŜycieli w procesie Ks. prałata Henryka Jankowskiego; zbrodniarz - 

uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Joanna Lisek 

- Uniwersytet Wrocławski - Studium kultury i języków Ŝydowskich 

Zofia Liss - polonofob, komuch, stalinowiec, dywersant, agent sowiecki, sowietyzowała muzykologię polską; odznaczona 

przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Teresa Liszcz - Sara Lankamer - 

Jan Jakub Litauer 

- sędzia Sądu NajwyŜszego; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Stefan Liteur 

- dziennikarz 

Roman Litman 

- przewodniczący filii warszawskiej gminy Ŝydowskiej w Lublinie 

Anna Lityńska 


Jan Lityński - Jakub Leman - polonofob, komuch, dywersant, mason, wiceprzewodniczący UW, członek KOR - Ŝydokomunatrockiści 

[KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; 

rodzice byli komunistami jeszcze przed wojną; (...) Lityński najwcześniej wkroczył do historii. Jako sześciolatek na manifestacji 22 

lipca 1952 roku podbiegł do trybuny i wręczył Bierutowi kwiaty (źródło: A. Bikont, Siedmiu spośród wybranych, "Magazyn Gazety 

Wyborczej" z 5 listopada 1993 r.). 








Andrzej Liwocki - polonofob, komunista, Ŝydowski hochsztapler, płk. fałszował dokumenty, za co został usunięty ze 

stanowiska Szefa Oddziału Kadr Śląskiego Okręgu Wojskowego 

Mikołaj Lizut 

- polonofob, dywersant, dziennikarz, publicysta Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Roman Loth 

- dywersant, prof. Polskiej Akademii Nauk, autor ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej 

Tomasz Lubert 

- gitarzysta, załoŜyciel zespołu Virgin i twórca większości utworów

Lubiejski - Zygielman - 

Katarzyna Lubnauer 

- polonofob, komuch, dywersant, Unia Wolności - Partia Demokratyczna - Demokraci 

Stanisław Lubodziecki-Libkind 

- w latach 1931-39 prokurator Sądu NajwyŜszego 

Lubomirski - cały ksiąŜęcy ród Lubomirskich; Marcin ksiąŜę Lubomirski, kiedy przeputał majątek, oŜenił się z Ŝydówką-frankistką, 

Teklą Łabęcką 

Jan Lubomirski-Lanckoronski - przedstawiciel młodego pokolenia współczesnej 'polskiej' arystokracji, zięć hochsztaplera Jana 

Kulczyka, rzecznik Zjednoczenia Rodowego KsiąŜąt Lubomirskich 

Krzysztof Luft 

- rzecznik rządu Jerzego Buzka 

RóŜa Luksemburg - polonofob, marksistka, komunistka, dywersant, feministka, najmłodsza córka kupca Eliasza i Line z domu 

Loewenstein, działaczka i ideolog; była przedstawicielką lewego, rewolucyjnego skrzydła II Międzynarodówki; 

Kwestionowała polskie dąŜenia niepodległościowe uzasadniając ich irracjonalność racjami ekonomicznymi. Razem z Julianem 

Marchlewskim walczyła z tzw. "socjalpatriotyzmem" PPS i uwaŜała, Ŝe poszczególne części Polski stopniowo ulegają "ograniczonemu 

wcieleniu" do mocarstw zaborczych. W roku 1918 była współzałoŜycielką Komunistycznej Partii Niemiec (KPD); 15 stycznia 1919 roku 

została pojmana w Wilmersdorfie po udziale w powstaniu robotniczym. Policja przekazała więźniów Ŝołnierzom Freikorpsu, którzy po 

przesłuchaniu pobili, a następnie strzałem z pistoletu w skroń zabili RóŜę Luksemburg. Jej zwłoki wrzucono do Kanału Piechoty, gdzie 

je odnaleziono dopiero 1 lipca 1919. 

Krystyna Luto 


Tadeusz Lutogniewski - Nabzdyk 

naczelny wrocławskiej "Odry" 

- polonofob, komuch, stalinowski dziennikarz; lato 1956 r. "Sygnały", 1958 pierwszy redaktor 

- 


Ł 

Krzysztof Łada - polonofob, komuch, dywersant, płk. WSI; w latach 80. łącznik Grzegorza śemka, który jako szef FOZZ 

wykonywał "specjalne" zadania dla Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego; w 2004 wiceszef wywiadu WSI 

Kazimierz Łaski - włśc. - Cygier - polonofob, dywersant, zbrodniarz UB, w latach 1945-1950 major w Ministerstwie 

Bezpieczeństwa Publicznego, od 1950 r. w WyŜszej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, a później w Szkole Głównej Planowania i 

Statystyki, zrobił błyskawiczną karierę profesorską, dochodząc nawet do stanowiska prodziekana 

Magdalena Łazarkiewicz - z domu Holland - polonofob, komuch, reŜyserka i scenarzystka, córka komunistycznego dziennikarza 

Henryka Hollanda i siostra Agnieszki Holland. 

Piotr Łazarkiewicz 

- reŜyser, scenarzysta; mąŜ Magdaleny

Anna Łazarowicz 

- polonofob, dziennikarka, aktywistka legalizacji aborcji 

Julian (Joel) Łazebnik - polonofob, komuch, aktywny w stalinowskim ZPP, m.in. przewodniczący ZPP w Taszkencie, organizator 

repatriacji z Uzbekistanu. We wrześniu 1946 wrócił do Polski, gdzie został Sekretarzem Generalnym CKśP. W latach pięćdziesiątych, 

będąc członkiem ZG TSKś, pracował jako cenzor 

Bohdan Łazuka - aktor, piosenkarz, kpiarz, wieloletni pedagog Teatru śydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w 

Warszawie - wykształcenie młodzieŜy aktorskiej posługującej się językiem jidysz; 



Jerzy Łęcki - polonofob, komunista, stalinowiec, szef Wydziału Prawnego masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej 

“SłuŜba Polsce” 

Ewa Łętowska 

- prof.; bł. rzecznik praw obywatelskich, 'bezpartyjny' parawan dla łamania prawa 

Adam Łopatka - polonofob, komuch, zbrodniarz SB, dywersant, prof.; Urząd do spraw Wyznań - inwigilacja, prześladowanie 

katolików i księŜy Kościoła Katolickiego, bardzo ścisłe kontakty urzędu z generałami Władysławem Ciastoniem i Zenonem Płatkiem. 

Znaleziony dokument – tak zwane pro memoria – opracowany przez Urząd do spraw Wyznań. Widniał tam zapis: „prof. Adam 

Łopatka, proszę wzmóc działania wobec ks. Popiełuszki”. Autorem tej adnotacji był gen. Wojciech Jaruzelski)... ...i wzmogli działania, 

...bestialsko zamordowali księdza Jerzego Popiełuszko 

Ludwik Łozowski - Salomon Abramowicz - polonofob, stalinowiec, komunista, urodzony w Wilnie w rodzinie inteligenckiej. W 

czasie wojny w ZSRR, członek Bundu, potem PPR / PZPR. Po upaństwowieniu szkół Ŝydowskich w 1949 ich wizytator z ramienia 

Ministerstwa Oświaty, następnie wizytator szkół mniejszości narodowych 

Aleksander Łuczak - Dawid Lachman - polonofob, komuch, dywersant, w latach 1966-1990 był członkiem Zjednoczonego 

Stronnictwa Ludowego [partia sojusznicza PPR a potem PZPR], w latach 1990-2001 Polskiego Stronnictwa Ludowego. W latach 

1988-1990 był wiceministrem edukacji w rzadzie. W 1989 roku był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu po stronie rządowej - PZPR i 

SB. 

Od 4 marca 1995 do 17 października 1997 był ministrem nauki oraz przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych w rządach Józefa 

Oleksego oraz Włodzimierza Cimoszewicza. Od listopada 2001 roku był członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a od 5 czerwca 

2003 był jej wiceprzewodniczącym. 

H. Ferdynand Łuczywo - Chaber - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

stalinowiec, fanatyczny komunista, był przez 10 lat funkiem KPP. Karany w niepodległej Polsce więzieniem za zdradę Polski. Po 

wojnie, w czasach komunistycznego zniewolenia awansował do funkcji zastępcy kierownika wydziału KC PPR, a następnie PZPR. (L. 

śebrowski „Ludzie UD - trzy pokolenia", „Gazeta Polska" z 30 września 1993 r. 

Helena Łuczywo - Chaber - ojciec zbrodniarz stalinowski H. Ferdynand Chaber, matka Gutner; wróg #1 Polskości, Narodu 

Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, córka jednego z bardziej wpływowych funków 

(funkcjonariuszy) Komunistycznej Partii Polski, faktycznej partii zdrady narodowej w czasach II Rzeczypospolitej, a po wojnie 

kierownika wydziału w KC PZPR, Ferdynanda Chabera vel Łuczywo; 

absolwentka liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). 







Uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu, szef wydawnictwa Agora; NaleŜała do ZSMP, była aktywną uczestniczką strajków 

studenckich 1968; w latach 1982-1989 redagowała "Tygodnik Mazowsze"...; 

W 1989 z Michnikiem zakładała Ŝydokomunistyczną "Gazetę Wyborczą", w której objęła stanowisko zastępcy redaktora naczelnego 

Adama Michnika. Do 2004 była wiceprezesem zarządu Agory. 

Za Ŝydopropagandę wyróŜniona i doceniona przez Ŝydomasonów: w 1989 otrzymała nagrodę Harvard University Niemann Foundation 

Lyons Award for Conscience and Integrity in Journalism, a w 1986 - Radcliffe's Bunting Institute Peace Fellowship. W 1999 została 

wyróŜniona Knight International Press Fellowship Award.

Dariusz Łukasiewicz - polonofob, dywersant, oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre imię Polski i polskich 

patriotów; felietonista Ŝydokomunistycznego "Wprost" 

Melania Łychowska - Bornstein 

- w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

- 


M 

Jerzy Sławomir Mac 

- były dziennikarz Ŝydokomunistycznego „Wprost”; porno-gwiazda, alfons 

Mateusz Machaj - polonofob, dywersant, libertyn, globalista, fundator, rada Ŝydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut 

Ludwiga von Misesa, współpracuje z masońską organizacją Mont-Pelerin Society powiązaną ze światową finansjerą Ŝydowską 

Władysław Machejek - polonofob, stalinowiec, peerelowski pseudoliterat; w czasie okupacji współpracował z hitlerowską prasą 

gadzinową, po wojnie był bandytą oficerem UB 

Antoni Macierewicz - Izaak Singer - polonofob, dywersant, współzałoŜyciel KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, 


MOPRu.]; współzałoŜyciel ZChN - Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe. 

Celem partii ZChN nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma 



Ochrzczony w obozie dla internowanych w Łupkowie koło Komańczy w Bieszczadach, chrzcił ks. Miska. 

Stefan Macner 

- dywersant, agent SB Tajny współpracownik 

Anna Macuba 


Katarzyna Madoń-Mitzner - dywersant, redakcja Ŝydolewackiego "Ośrodka KARTA", sponsorami której są m.in. 

Ŝydokomunistyczna "Agora" michnikowców, Ŝydomasońskie fundacje: fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Akademia 

Rozwoju Filantropii, Rockefeller Brothers Fund, Fundacja im. Stefana Batorego - powiązana ze światową Ŝydomasonerią i 

Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońska i antypolska fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta gieldowego George'a 

Sorosa. 

Małgorzata Maier - jedna z uczestniczek telewizyjnego programu typu reality show Big Brother emitowanego w 2001 roku. Przed 

udziałem w programie mieszkała w Sosnowcu, w młodości pracowała jako nauczycielka plastyki w jednej ze szkół w Dąbrowie 

Górniczej. Po Big Brotherze Maier poprowadziła dwa programy realizowane przez telewizję TVN. Były to "Dom pełen pomysłów" oraz 

"Kto Was tak urządził", w których robiła ludziom niespodzianki urządzając im na nowo mieszkania. Obecnie zajmuje się 

projektowaniem i aranŜacją ogrodów oraz elewacji, prowadzi własną firmę Gosia Maier Studio. 

Janusz Andrzej Majcherek - polonofob, dywersant, oszczerca, paszkwilant, kłamca, fałszerz historii, filozof i socjolog 

kultury, publicysta; W latach 1993-1995 publikował w Ŝydolewackim "śyciu Warszawy" i Ŝydolewackiej "Rzeczpospolitej" (od 1995 r. 

stały komentator tej gazety), od 1989 r. współracuje równieŜ z Ŝydo-katolewackim "Tygodnikiem Powszechnym".

GraŜyna Majer 

- wiceprzewodnicząca Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Warszawie 

Szymon Majewski - polonofob, dywersant, prowokator, kpiarz i pajac, prezenter radiowy i telewizyjny; W latach 1990-2005 

pracował w Radiu ZET, współpracownik kilku stacji telewizyjnych (TVP, Canal+; prowadził programy "Słów cięcie gięcie", 

"Sympatyczny program dla miłych ludzi" oraz "Szymon mówi Show"). Występował w talk show Wieczór z Alicją, był prezenterem 

programu Mamy Cię! w TVN, od września 2005 r. w tej samej stacji prowadzi nowy program satyryczny "Szymon Majewski Show". 

Pisze równieŜ felietony w czasopiśmie dla męŜczyzn Playboy. 

Jakub Majmurek - polonofob, dywersant, lewicowiec, komunista, redakcja lewica.pl; na UJ studiował filmoznawstwo i 

nauki polityczne, w październiku zaczyna doktorat w Szkole Nauk Społecznych PAN. Publikuje min. w Ŝydolewackim "Bez Dogmatu", 

Przeglądzie, internetowym portalu Polskiego Radia. 

Juliusz Majski - Izaak Zimmerman - polonofob, komuch, stalinowiec, dziennikarz i redaktor "Głosu Ludu". 1950-1953 zastępca 

redaktora naczelnego Spółdzielni Wydawniczej "KsiąŜka i Wiedza", 1953-1956 redaktor naczelny 

Janusz Makuch 

- dyrektor Festiwalu Kultury śydowskiej na krakowskim Kazimierzu 

Wojciech Malajkat 

- aktor 

Darek "Maleo" Malejonek 

- wokalista Houk 

Magdalena Malinowska 

- koordynator finansowo - ekonomiczny, Ŝydomasońskie Centrum im. M. Schorra 

Aleksander Małachowski - Jakub Goldsmith - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, komuch, mason; świnia Orwell'owska, faryzeusz w skórze moralisty; Solidarność, SP, UP, SLD; Regularnie 

publikował swe felietony w latach 1994-1997 w Ŝydokomunistycznych "Wiadomościach Kulturalnych" Toeplitza, później w 

Ŝydokomunistycznym "Przeglądzie Tygodniowym", a po 2001 w "Przeglądzie" z Toeplitzem i Gadzinowskim. 

członek i uczestnik - "Klubu Krzywego Koła"; 





Ŝyd i mason, Witold Jedlicki Ŝyd i komuch, Aleksander Małachowski Ŝyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica Ŝyd, Antoni 




trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf Ŝyd stalinowiec i marksista; po więcej szczegółów zapraszamy = KKK - 


Od roku 1998 aŜ do śmierci w 2004, sprawował funkcję Prezesa Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego KrzyŜa; odznaczony 

KrzyŜem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - 

Izaaka Stoltzmana. 

Józef Małagnowski 

- polonofob, Ŝydowski hochsztapler, płk. zdegradowany za naduŜycia i skazany na 6 lat więzienia 

Henryk Mandelbaum 

- członek zarządu, Gmina Wyznaniowa śydowska w Katowicach 

Wojciech Mann 

- prezenter telewizyjny, radio "Kolor", radio "Zet", kpiarz 

Feliks Mantel - postać pozytywna, pisał wprost o Ŝydowskich elementach rewanŜystowskich, skoncentrowanych w bezpiece. 

Mantel, jeden z najbardziej obiektywnych autorów Ŝydowskich prac o stosunkach polsko-Ŝydowskich, sam z bliska obserwował 

narodziny komunistycznej władzy w Polsce i dlatego jest tym cenniejszym świadkiem. Był podsekretarzem stanu w PKWN, w Rządzie 

Tymczasowym i w Rządzie Jedności Narodowej, a potem oficjalnym przedstawicielem tzw. Polski Ludowej jako minister pełnomocny w 

Wiedniu. Poznał się jednak szybko na zbrodniczości komunizmu i nie mając chęci robienia dalszej kariery w takim systemie, juŜ w 

1948 roku "wybrał wolność", zostając na Zachodzie. W swej ksiąŜeczce o stosunkach polsko-Ŝydowskich Mantel pisał jak 

najnegatywniej właśnie o tej wpływowej grupie śydów, którzy "myślą kategoriami Ŝydowskimi, mimo Ŝe przyznają się do polskiego

komunizmu. Nie znaleźli równowagi pomiędzy doktryną, polskością i Ŝydowskim pochodzeniem. Są to elementy rewanŜystowskie, 

skoncentrowane przewaŜnie w bezpieczeństwie, które chciały zrobić z doktryny komunistycznej uŜytek dla wykorzenienia i 

unicestwienia wojującego antysemityzmu" (F. Mantel, Stosunki polsko-Ŝydowskie, ParyŜ 1986, s. 13) 

Dagmara Mańka - dywersant, Forum śydów Polskich; redakcja, Ŝydolewacki "Ośrodek KARTA", sponsorami są m.in. 

Ŝydokomunistyczna "Agora" michnikowców, Ŝydomasońskie fundacje: fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Akademia 

Rozwoju Filantropii, Rockefeller Brothers Fund, Fundacja im. Stefana Batorego - powiązana ze światową Ŝydomasonerią i 

Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońska i antypolska fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta giełdowego George'a 

Sorosa. 

Kazimierz Marcinkiewicz - dywersant, bł. doradca premiera Jerzego Buzka; bł. premier, przez pół roku, do końca swojej kandencji 

"zapomniał" wywalić Cezarego Stypułowskiego - przyjaciela "prezia" Stoltzman-Kwasniewskiego z funkcji prezesa PZU. 

Halina Marcinkowska 

- naczelna Forum śydów Polskich 

Antoni Marianowicz - poeta, prozaik, dramaturg, tłumacz, prezes Stowarzyszenia Autorów ZAiKS; satyryk z czasów stalinowskich; 

odznaczony KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB "Kat" i SB ps. "Alek" - prezydenta 

Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Bernard (Ber) Mark - polonofob, komuch, od 1944 członek Zarządu Głównego stalinowskiego ZPP (Związek Patriotów Polskich) i 

wiceprzewodniczący Komitetu Organizacyjnego śydów Polskich przy ZPP. W lutym 1946 wrócił do kraju, członek prezydium CKśP. W 

latach 1949-1966 dyrektor śydowskiego Instytutu Historycznego, od 1954 profesor nadzwyczajny 

Beata Markiewicz 

- aktywistka Ŝydowska, Ŝydowski Ośrodek brama grodzka w Lublinie 

Małgorzata Markiewicz 

- wokalistka i flecistka; Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej im. Józefa Elsnera w Warszawie. 

Marek Markiewicz - ur. w Łodzi, polityk, dziennikarz, adwokat. Był członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji od początku jej 

istnienia (19 kwietnia 1993-23 września 1994), a takŜe jej pierwszym przewodniczącym (do marca 1994). Zasiadał w Radzie z 

nominacji prezydenta Lecha Wałęsy. Po podpisaniu koncesji dla Telewizji Polsat, został przez Wałęsę odwołany z funkcji 

przewodniczącego KRRiT. Ponownie poseł na Sejm III kadencji (1997-2001), z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. Obecnie członek 

Partii Centrum i przewodniczący jej Rady Politycznej. Prowadzi program Bumerang w telewizji Polsat. 

Tomasz Markiewicz - przewodniczący Zespołu Opiekunów Kulturowego Dziedzictwa Warszawy - generalnie tematyka Ŝydowska, 

Ŝydowskie kamiennice, cmentarze itd. 

Artur Markowski - polonofob, dywersant, pracownik Centrum im. Anielewicza; 1998-2003 studia na Uniwersytecie w 

Białymstoku pod kierunkiem Prof .dr hab. Daniela Grinberga; Od 2003 doktorant w IH UW Stypendium językowe w Izraelu 2002; 

uczestnik sesji Międzynarodowej Szkoły Humanistycznej 2002 i 2003, Letniej Szkoły Judaistycznej w Moskwie 2003. 

Grzegorz Markowski – Gerszon Mach 

- piosenkarz; ojciec Patrycji Markowskiej ... piosenkarki 

Patrycja Markowska – Mach 

- piosenkarka; córka Grzegorza Markowskiego 

Mirosława Marody 


- polonofob, dywersant, prof. Instytutu Socjologii UW; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta 






Jadwiga Marso 

- aktorka, reŜyser, Shalom

Marian Marzyński - polonofob, oszczerca, dywersant, paszkfilant, piewca bolszewickiej propagandy, piewca "przedsiebiorstwa 

holokaust"; reŜyser telewizyjny i autor filmów dokumentalnych; Jednym z jego najgłośniejszych filmów był antypolski paszkwil 

"Sztetl"'; Sennik polsko-Ŝydowski to jego debiut prozatorski. 

Tomasz Maślanka 

- dywersant, Ŝydomasoński "Ludwig von Mises Institute" 

Matejewski - Kugelschwanz - polonofob, komunista, Ŝydowski hochsztapler, gen. który za przemyt złota i dukatówek został 

skazany na 5 lat więzienia - jednak w więzieniu nie siedział 

Krzysztof Materna 

- konferansjer, prezenter telewizyjny, kpiarz 

Katarzyna Materska 

- redakcja, prenumerata Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Ignacy Matuszewski - w latach 1929-31 minister skarbu; w latach 1932-36 redaktor rządowej „Gazety Polskiej"; dyplomata, 

dyrektor departamentu MSZ; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Władysław Matwin - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

stalinowiec, dywersant, jeden z członków-załoŜycieli stalinowskiego Związku Patriotów Polskich, który zajmował kilka waŜnych 

stanowisk, był między innymi wydawcą naczelnego organu prasowego komunistów "Trybuny Ludu" w latach 1953-1957. 

Przewodniczący Zarządu Głównego ZMP i sekretarz KC PZPR 

Joanna Matysiak 

- redakcja, zarządzanie Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Piotr Matywiecki 


Jadwiga Maurer 

- polonofob, dywersant, kłamca i oszczerca; 

Maria Renata Mayenowa 

- teoretyk literatury 

Tadeusz Mazowiecki - Icek Dikman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, stalinowiec, agent NKWD, razem z Piaseckim kolaborował z NKWD okupacyjną Ŝydobolszewicką 

władzą w latach stalinowskich, współpracował z szefem NKWD na Polskę, generałem Sierowem przy organizowaniu PAX; 

współzałoŜyciel Ŝydo-katolewackich organizacji PAX, Więź i KIK [Klub Inteligencji Katolickiej - "zydokatolewica"]; 24 sierpnia 1989 

sejm, na wniosek prezydenta gen. Wojciecha Jaruzelskiego powołał Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko premiera; współzałoŜyciel 

i przewodniczący rady redakcyjnej katolewackiego miesiecznika "Więź"; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd 

Ŝydokomunistyczny; po więcej informacji zapraszamy pod podany obok odsyłacz -- http://www.polonica.net 

/zydkomunistaMazowiecki.htm 

Franciszek Mazur - polonofob, stalinowiec, komunista, kierownik Wydziału Organizacyjnego KC PPR 1946-1948, kierownik 

Wydziału Organizacyjnego KC (do 1950), członek Biura Organizacyjnego KC (do 1954), a takŜe członek KC (do 1959). 1950-1954 

członek Sekretariatu Biura Organizacyjnego KC, 1950-1956 sekretarz KC. 1952-1956 był wicemarszałkiem Sejmu I kadencji. Był 

kierownikiem polityki wyznaniowej partii 

Farrell Meisel 

- polonofob, dywersant, prezes telewizji Puls 

Sebastian Meitz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

mason, globalista; Silnie zaangaŜowany w organizacje pozarządowe. Od lat członek ZHP, współpracuje równieŜ z Forum Dialogu 

Między Narodami. Przewodniczący Polskiej Rady MłodzieŜy. Absolwent XII Szkoły Liderów Społeczeństwa Obywatelskiego. Pracuje jako 

lektor niemieckiego w BRE Banku S.A.; członek Ŝydomasońskiej organizacji - "Klub 01" 

Jacek Mejer "Mezo" 

- dywersant, "whiger", przedstawiciel muzyki hip-hopowej w PRLu-bis III; propagator prymitywizmu i

pseudokultury slamsów 

Małgorzata Melchior 

- polonofob, dywersant; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Adam Meller 

Mellera 

- polonofob, komuch, pracował w Informacji Wojskowej, a następnie, do roku 1968, w dyplomacji; ojciec Stefana 

Marcin Meller 

- redaktor naczelny miesięcznika "Playboy" 

Stefan Meller 

- polonofob, komuch, dywersant, oddany kościołowi Mamony; bl. minister spraw zagranicznych 

Mosze Melman - polonofob, stalinowiec, komunista, członek antypolskiego ZPP - stalinowski "Związek Patriotów Polskich" z 

Moskwy, zatwierdzony przez Stalina 

Katarzyna Meloch - aktywistka Ŝydowska, ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Dziennikarka i krytyk 

literacki, publikowała m.in. w Ŝydo-katolewackich „Więzi". Członek Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu 

Joachim Mencel 

- muzyk, fortepian, 

Stanisław Mendelson - polonofob, dywersant, załoŜyciel PPS, jesienią 1892 roku w ParyŜu powstał tzw. „Związek 

Zagraniczny Socjalistów Polskich", stał się on zaląŜkiem właściwej PPS, której to aktywnym działaczem był Józef Piłsudski - przyszły 

'marszałek' Polski 

Marcin "Freddie" Mentel 

- gitarzysta zespołu Closterkeller 

Aleksander Merker - polonofob, dywersant, komunista, zbrodniarz SB, były dyrektor generalny Urzędu ds. Wyznań, [który 

był wydziałem SB w PRL] w Warszawie; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów 

Jacek Merkel - Samuel Nelken - polonofob, dywersant, Ŝydokomunistyczny "biznesmen", świnia Orwell'owska, oddany 

kościołowi Mamony; działacz Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Unii Wolności oraz Platformy Obywatelskiej. W 1989 r. czł. 

Komisji Społeczno-Politycznej powołanej przez gen. SB Czesława Kiszczaka. Uczestnik obrad Okrągłego Stołu - 

zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence i 


Szef sztabu wyborczego Lecha Wałęsy w 1990 r. Po jego zwycięstwie wyborczym, do 12 marca 1991 minister stanu do spraw 

bezpieczeństwa narodowego w Kancelarii Prezydenta RP. Poseł na Sejm kontraktowy w latach 1989-91 z ramienia OKP i Sejm I 

kadencji w latach 1991-93 jako członek Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Wraz z Maciejem PłaŜyńskim, Donaldem Tuskiem, 

Andrzejem Olechowskim, Janem Krzysztofem Bieleckim oraz Pawłem Piskorskim załoŜyciel Platformy Obywatelskiej. 

W 1990 r. został szefem rady nadzorczej Funduszu Gospodarczego [drugiego związku, po stanie wojennym] NSZZ Solidarność, w 

latach 1991-93 pełnił funkcję prezesa Chase Bank SA w Gdańsku. ["Chase" sieć Ŝydomasońskich banków, właściciele fuzja dwóch 

Ŝydowskich klanów Morgan-Rockefeller] 

Zofia Merle 

- aktorka 

MojŜesz Meryn - hitlerowscy Niemcy mianowali go przewodniczącym Judenratów w Zagłębiu Dąbrowskim i na Śląsku z siedzibą w 

Sosnowcu, był nie tylko „królem" tamtejszych śydów, ale takŜe starał się w 1940 roku (m.in. u Reinharda Heydricha - szefa Głównego 

Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy i Adolfa Eichmanna) o to, aby władze niemieckie przyznały mu kierownictwo nad wszystkimi gettami w 

okupowanej Polsce. Potępiony za kolaborację z Niemcami przez polskie władze podziemne, był z początku widziany przez wielu śydów 

jako nowy król Ŝydowski. Kiedy w kwietniu 1941 roku odwiedził getto warszawskie przyjmowano go właśnie jak króla. [Emanuel 

Ringelblum "Kronika getta warszawskiego" Warszawa 1983]

Emil Merz 

- morderca sądowy, zbrodniarz stalinowski, sędzia 

Zbigniew Messner 

- premier za rządów Jaruzelskiego 

Piotr Metz - polonofob, dywersant, dziennikarz radiowy, jeden z twórców radia RMF FM ; obecnie kierownicze stanowisko spółki 

Eurozet - właściciela Radia Zet 

Krzysztof Meyer 

- kompozytor, pianista, pedagog 

Maria Meyer 

- aktorka 

Jan Meysztowicz - 

Jerzy Meysztowicz - polonofob, dywersant, mason, studiował na KUL, Działał w Unii Wolności, był m.in. członkiem Zarządu 

partii. Członek masońskich organizacji charytatywnej Lions Club oraz Związku Polskich Kawalerów Maltańskich, wchodzi w skład Rady 

Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków 

Bronisław Michałek - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

oszczerca i fałszerz, “odbrązowiacz historii Polski”, krytyk filmowy, protegowany Geremka, zrobił niespodziewaną karierę 

dyplomatyczną, szwagier Tadeusza Mazowieckiego, był ambasadorem polskim we Włoszech, nie mający pojęcia o polityce i nie znający 

się na gospodarce, miał za to inną zaletę - przez lata jako krytyk filmowy popierał jak najskrajniejsze rozrachunki z polskimi 

powstaniami narodowymi i polską historią, polską “bohaterszczyzną” i atakował obrońców naszych dziejów. MoŜna sobie wyobrazić jak 

taki demaskator “mitów” o polskiej historii troszczył się o obraz Polski i Polaków będąc ambasadorem. 

Anna Michałowska - dr. pracownik Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza; 

1994 - dyplom studiów judaistycznych, Oxford Centre for Hebrew and Jewish Studies 1995 – magisterium z hebraistyki, dyplom z 

wyróŜnieniem 

Adam Michnik - Aaron Szechter - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, komuch, prowokator, oszczerca i paszkwilant; w szkole podstawowej członek "czerwonego 

harcerstwa" tzw. "walterowców" Jacka Kuronia; agent UB i SB od 1968 roku, bliski współpracownik gen. SB Kiszczaka; członek i 

uczestnik - "Klub Krzywego Koła"; 













Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego przewaznie dzieci 

stalinowskich aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie 

ulic Nowowiejska, Piekna, Filtrowa. 




złonek KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, 

KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; 

członek zarządu antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą Ŝydowską Fundacją im. Stefana Batorego - załoŜona i 

finansowana przez Ŝydowskiego hochsztaplera giełdowego Sorrosa; 

członek tzw. "komisji Michnika" - skład: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik, Bogdan Kroll, (jeden z nich figurował w 

kartotekach jako TW); która działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 

czerwca 1990 roku; 

były pracownik UOP-u, M. Grecki, autor pracy „Konfidenci są wśród nas..." tak pisał:„ Tak zwana "Komisja Michnika" działała na

terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku (...) Jedynym 

materiałem, który po sobie pozostawiła "Komisja", jest liczące dwie strony sprawozdanie wraz z enigmatycznym spisem materiałów 

archiwalnych i wnioskiem o przekwalifikowanie kategorii dokumentów z tej wyrywkowej listy. Nie wiadomo do jakich dokumentów 

członkowie "Komisji" mieli dostęp. Nie wiadomo, czy z tych materiałów nie zostały sporządzone kopie bądź odpisy, nie wiadomo 

wreszcie, gdzie takowe — jeśli istnieją — są przechowywane. Wiadomo, Ŝe jej członkowie mieli dostęp do akt współpracowników UB i 

SB. Nie wiadomo w jaki sposób pracowała "Komisja", nie istnieją Ŝadne dokumenty, które mogłyby wskazać, z jakich obszarów 

archiwum MSW korzystali jej członkowie. "Komisja" miała zapewne wgląd do wszystkich dokumentów, o jakie jej członkowie prosili — 

mówili pracownicy Biura Ewidencji i Archiwum UOP. Na pewno mieli teŜ dostęp do materiałów operacyjnych, wszystkich opatrzonych 

klauzulą "tajne specjalnego znaczenia". Nie ma jednak Ŝadnej podstawy prawnej działania "Komisji". Korzystanie z dokumentów 

odbywało się poza wszelkimi procedurami obowiązującymi w MSW". 

brat: Stefan Szwedowicz - zbrodniarz UB, sądowy morderca, wielokrotnie wydawał wyroki śmierci na polskich narodowych bohaterów, 

Ŝołnierzy AK, WiN, NSZ; 

ojciec: Szechter agent NKWD i UB, stalinowiec, fanatyczny komunista, jeden z przywódców Komunistycznej Partii Zachodniej 

Ukrainy. Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy konsekwentnie dąŜyła do rozbicia Polski, oderwania wielkiej części jej ziem i 

przyłączenia do juŜ rusyfikowanej skrajnym sowieckim terrorem wschodniej Ukrainy. Aresztowany i skazany w tzw. procesie łuckim za 

szpiegostwo na rzecz Związku Sowieckiego; 

...po więcej informacji zapraszamy = http://www.polonica.net/czerwone-zyciorysy_Michnik.htm 

Helena Michnik - polonofob, komunistka, dywersant, matka Adama Michnika i Stefana Michnika-Szwedowicza zbrodniarza UB, 

po II wojnie pisała głównie dogmatyczne fałszowane podręczniki szkolne. 

Wiaczesław MienŜyński - Rudolfowicz - zbrodniarz bolszewicki, komunista, wysoki funkcjonariusz policji politycznej i 

bezpieczeństwa, zastępca szefa Czeka Feliksa DzierŜyńskiego, szef Zjednoczonego Państwowego Zarządu Politycznego OGPU w latach 

1926 - 1934. 

Mieczysław Mietkowski - Mojzesz Bobrowicki 

- polonofob, dywersant, zbrodniarz MBP i UB, były policjant Ŝydowski w gettcie 

Samson Mikiciński - szpieg, dywersant, był do 1939 roku internacjonalistą i kombinatorem, a do historii przeszedł jako podwójny 

agent współpracował z Abwehrą juŜ od 1938 roku. Po upadku Polski w 1939 roku znalazł się w ParyŜu, gdzie został zatrudniony przez 

polskie czynniki emigracyjne jako emisariusz do Polski. Odbył kilka podróŜy, przewoŜąc dla polskiego podziemia miliony złotych 

polskich. Troska o bezpieczeństwo przesyłki pieniędzy do Polski opłacała się Abwehrze, bo wprowadzała Mikicińskiego głęboko w 

polskie stosunki polityczne. Aresztowany przez polski i brytyjski wywiad w styczniu 1941 roku. Był trzymany w więzieniu w Hajfie, 

podczas próby ucieczki z aresztu został zastrzelony; ...w dzisiejszych czasach pewnie zostałby wyróŜniony wysokim odznaczeniem 

państwowym, ...order, a moŜe krzyŜ (orła bialego, ...odrodzenia Polski) i wybrany w 'demokratycznych' wyborach na prezydenta 

Polski... 

Paweł Mikłasz - polonofob, dywersant, agent SB, Tajny Współpracownik SB ps. "Jan Lewandowski"; dzisiaj - biznesmen, 

przedstawiciel nowojorskiego Nowego Dziennika i organizator pojednania Polaków i śydów. Co prawda aresztowany został w związku z 

przekrętami funduszy PFRON ale szybko wyszedł dzięki protekcji posłów Zbigniewa Bujaka, Jana Lityńskiego i Janusza Onyszkiewicza. 

Modelowy beneficjent grubej kreski. 

Andrzej Milczanowski - Aaron Edelman - polonofob, komuch, szczeciński prokurator z lat 60., potem członek Unii 

Demokratycznej; za rządów Ŝydokomunistycznego premiera Tadeusza Mazowieckiego robi efektowną karierę powołany na szefa Biura 

Ochrony Państwa. W okresie kampanii wyborczej do Sejmu Milczanowski bezprawnie i tajnie zarządził "sprawdzanie" 7 000 

kandydatów na posłów i senatorów. 

Jerzy Milewski - Dawid Machonbaum - polonofob, dywersant, od 1964 roku Tajny Współpracownik i agent SB, bł. kierownik 

Biura Solidarności w Brukseli koordynujacego pomoc zachodu dla Solidarności, nigdy nie rozliczył się z ośmiu milionów dolarów, 

które Biuro otrzymało na pomoc dla Solidarności, głównie od zachodnich potęŜnych organizacji związkowych i Watykanu. Większość 

transportów pomocy dla Solidarności wtedy jeszcze podziemnej, przygotowywanych przez tegoŜ kierownika Biura - Jerzego 

Milewskiego, wpadała w łapy SB i milicji tuŜ po przekroczeniu granicy. 

Pomimo tego, został powołany do kancelarii ówczesnego prezydenta PRL-bis "Bolka" Wałęsy i powierzono mu kierowanie Biurem 

Bezpieczeństwa Narodowego. 

- Dlaczego Jerzy Milewski, szef brukselskiego Biura Solidarności kupował dla konspiracyjnych drukarni w kraju najnowocześniejsze, 

najszybsze komputery objęte embargiem COCOMU-u, które natychmiast po przekroczeniu granicy dostawały się w ręce czekających 

tam esbeków i milicjantów, a Milewski, alarmowany o tych wpadkach, wysyłał następne 

Komandor Wawrzyniak był w stanie wojennym odpowiedzialnym z ramienia wywiadu PRL za inwigilację, takŜe Biura Solidarności w 

Brukseli. Potem komandor Wawrzyniak, jakby w uznaniu dla jego skuteczności w inwigilacji Solidarności, został podwładnym Jerzego 

Milewskiego w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego. Tak oto nowa Polska Ludowa nagradzała funkcjonariuszy i agentów za niszczenie 

opozycji i Solidarności. 

Mirosław Milewski - polonofob, dywersant, komuch, zbrodniarz, konfident, informator NKWD, sowiecki NKWD-zista, brał 

czynny udział w aresztowaniach setek Ŝołnierzy AK i ich rodzin, i inteligencji polskiej; wieloletni agent KGB, który regularnie

aportował do KGB o sytuacji politycznej w Polsce, a raportował bezpośrednio Andropowowi, wtedy szefowi KGB. 

Artur Miller 

- prokurator Sądu NajwyŜszego; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Leszek Miller - polonofob, lewicowiec, komunista, dywersant, ur. w Łodzi; agent sowiecki KGB pseudonim "Minim", świnia 

Orwell'owska; politolog, sekretarz KC PZPR, w latach 1986-1988 I sekretarz KW PZPR w Skierniewicach; w latach 80-90 wraz z 

Kwaśniewskim, Oleksym, Szmajdzińskim kupował w elitarnych miejscach w Warszawie nowe mieszkania po nieprawdopodobnie niskiej 

cenie - 2 000 zł. za mieszkanie 

Marek Miller 

Historycznym 

- ur. w Łodzi; dziennikarz, pisarz; Członek Polskiej Akademii Filmowej; współpracuje z śydowskim Instytutem 

Eugeniusz Milnikiel 

- ambasador PRL w Londynie 

Czesław Miłosz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

lewicowiec, litwak, zniesławiacz, oszczerca i paszkwilant zniesławiający Polskę i Polaków, kolaborant; całe Ŝycie fanatycznie i 

zajadle nienawidził polskości, patriotyzmu, katolicyzmu, Polaków i Polski; w 1939 r. uznał nowy rozbiór Polski i przyłączenie Wilna 

do Litwy, przyjmując obywatelstwo litewskie; podobnie postąpiło kilka tysięcy Ŝydów z Wileńszczyzny [Władysław Wielhorski, Polska a 

Litwa, Londyn 1947]; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny 

Hilary Minc - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, zbrodniarz 

stalinowski, stalinowiec, wicepremier, członek Politbiura, odpowiadał za sprawy gospodarcze; jeden z architektów [wraz z 

Maksymilianem Pohorille] gospodarczego bankructwa PRL, w "bitwie o handel" - 13 kwietnia 1947 r. – Polska Partia Robotnicza 

rozpoczęła akcję nazywaną "bitwą o handel". Zakładała ona silny rozwój handlu państwowego, reorganizację tzn. zniszczenie 

prywatnej i indywidualnej inicjatywy i spółdzielczości, znaczne ograniczenie handlu prywatnego oraz kontrolę cen. Doprowadziło to do 

znacznych trudności w zaopatrzeniu ludności w towary; wg. hierarchii partyjnej był trzecią co do waŜności osobą w PRL (po Bierucie i 

Bermanie); odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski. 

Jan Minkiewicz 

- dziennikarz 

Janusz Minkiewicz - sowietyzujący pisarz, satyryk; zbiór wierszy Lenin w Poroninie; Współpracował z Ŝydokomunistycznym 

"Przekrojem", "Szpilkami", "Cyrulikiem Warszawskim". Zajmował się przekładami, głównie literatury rosyjskiej. 

Aleksander Minkowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, pisarz, czołowy publicysta "Słowa śydowskiego", najbardziej 

jadowicie zacietrzewiony na szkodę Polaków w róŜnych sprawach polsko-Ŝydowskich, przez kilka dziesięcioleci członek PZPR, a przez 

ponad 20 lat, od 1976 do 1990 r., członek Komisji Kultury Komitetu Warszawskiego PZPR. Minkowski naleŜał do grupy pisarzy 

partyjnych, najbardziej forytowanych w dobie rządów Jaruzelskiego. Piewca i obrońca stanu wojennego i Jaruzelskiego 

Anatol Minkowski 

- w latach 1937-39 dyrektor Polskiego Instytutu Rozrachunkowego 

Piotr Minkowski 

- zastępca dyrektora Banku Gospodarstwa Krajowego; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Alfred Miodowicz - polonofob, dywersant, komunista, komunistyczny działacz związkowy, 1959-1990 członek PZPR; 

1986-1990 członek KC PZPR, 1986-1989 członek Biura Politycznego KC PZPR; 1985-1986 przewodniczący Komisji Wniosków, Skarg i 

Sygnałów od Ludności KC PZPR. 1948-1952 działał w komunistycznych organizacjach młodzieŜowych; 1985-1986 członek Rady 

Państwa, 1985-1989 poseł na Sejm PRL IX kadencji; brał udział w obradach Okrągłego Stołu. W 1991 został zastąpiony na stanowisku 

przewodniczącego OPZZ przez Ewę Spychalską; od 1992 był przewodniczącym Ruchu Ludzi Pracy. NaleŜał do władz Światowej 

Federacji Związków Zawodowych (członek Rady Generalnej). Syn Konstanty jest politykiem 'prawicy', działaczem i posłem Platformy 

Obywatelskiej. 

Konstanty Miodowicz - polonofob, dywersant, wspólnie z Janem M. Rokitą załoŜył pacyfistyczny Ruch "Wolność i Pokój". W 

latach 1990-1996 był zatrudniony w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Urzędzie Ochrony Państwa, gdzie, jako szef kontrwywiadu, 

uczestniczył w budowie polskich słuŜb specjalnych. W Sejmie III kadencji był posłem Akcji Wyborczej Solidarność (był członkiem klubu 

parlamentarnego SKL). Do Sejmu IV i V kadencji dostał się z listy Platformy Obywatelskiej w Kielcach. Jest członkiem komisji 

Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz komisji do spraw SłuŜb Specjalnych. Członek Rady Programowej Fundacji Instytut Lecha 

Wałęsy.

Michał Mirski - Mojsze Hersz Tabacznik - komunista, syjonista, od 1927 w KPP, członek redakcji pism "Cum Kampf", "Literarisze 

Tribune", "Zyben Tog", tłumacz na język Ŝydowski "Anty-Duhringa" Fryderyka Engelsa. 1936-1937 więzień Berezy Kartuskiej, w 

czasie wojny w ZSRR. 1945-1949 przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu śydowskiego w Łodzi, w latach pięćdziesiątych i 

sześćdziesiątych członek redakcji "Nowych Dróg". W 1968 wyjechał do Danii, na emigracji działał w Bundzie 

Wojciech Misiąg 


Gryzelda Missalowa - polonofob, komuch, dywersant, prof. była współautorką dogmatycznych podręczników szkolnych 

fałszujących prawdziwą historię Polski; podręczniki były wydawane na zlecenia KC PZPR oraz lokalnych komitetów 

Jacek Miszewski 

- redaktor 

Jankiel Mitelman 

- członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Łodzi 

Icek Mittelman - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Katarzyna Mitzner 

- Ŝydolewacki Ośrodek Karta 

Piotr Mitzner 

- Ośrodek Kultury Podkowa 

Zbigniew Mitzner - polonofob, dywersant, współzałoŜyciel [wraz z Erykiem Lipińskim] i wydawca lewicowego i 

Ŝydokomunistycznego ilustrowanego tygodnika satyrycznego "Szpilki" 

Andrzej Młynarski 

- członek zarządu Gmina Wyznaniowa śydowska w Katowicach 

Leszek Moczulski - Robert Berman - polonofob, dywersant, niegdyś koncesjonowany przez SB i PZPR przywódca KPN - 

"Konfederacja Polski Niepodległej"; agent SB, TW pseudonim "Lech"; W jego własnoręcznie napisanym “curriculum vitae” moŜemy 

przeczytać: “Jestem synem nauczyciela gimnazjalnego - Stanisława i Janiny z Reymerów (...). Do czerwca 1945 r. kurs kl. III w 

Gimnazjum Samorządowym w Mariowce Opoczyńskiej. W lipcu 1945 r. przeniosłem się wraz z rodzicami do Sopotu. (...) W 

pazdzierniku 1946 r. wstąpiłem do ZWM i stałem się od razu aktywnym jego członkiem, działając zwłaszcza jako prelegent. W połowie 

roku 1947 zostałem kierownikiem kółka prelegentów i we wrześniu 1947 r. wszedłem do Zarządu Koła Szkolnego ZWM w Sopocie, jako 

referent wychowania ideologicznego. (...) W dniu 12.I. 1948 r. wstąpiłem do Polskiej Partii Robotniczej w Gdyni, gdzie powołany 

zostałem do egzekutywy (...). W maju 1948 r. zostałem wybrany na Dzielnicową, a następnie na Miejską Konferencję Ideologicznych 

PPR i PPS. W lipcu wszedłem do aktywu Wojewódzkiego PPR w Gdańsku”. 

Przez wiele lat Moczulski dosyć skutecznie zatajał i zamazywał swoją nie tylko PPR-owską, ale równieŜ PZPR-owską przeszłość, choć 

nawet na podstawie faktów konkludentnych, związanych z funkcjami, które piastował i gorliwie realizował (pracował w Wydawnictwie 

MON, był redaktorem tygodnika “Stolica” i pisał przemówienia dla sekretarzy KW PZPR w Warszawie), wynikało jednoznacznie, Ŝe 

naleŜał do centralnego kręgu peerelowskiej nomenklatury, po stokroć sprawdzanej przez SB. 

Karierę “niepodległościowego opozycjonisty” rozpoczął Moczulski po zawarciu swojego drugiego małŜenstwa z Marią vel “Majka” (Ŝona 

Krzysztofa Króla - ElŜbieta jest jej córką). Rozwijała się ta działalność w serdecznej przyjaźni z rodziną znanego politruka płk. 

Zbigniewa Załuskiego (1926 - 1978). Jego Ŝona była córką wysokiej rangi funkcjonariusza KGB. Być moŜe to wyjaśnia najwięcej. 

Karol Modzelewski - Samuel Mendel - polonofob, dywersant, komunista, historyk; pochodzi z rodziny przedwojennych 

komunistów, a jego ojczymem byl czołowy stalinowiec, minister spraw zagranicznych w latach 1947-1951, Zygmunt Modzelewski; 

członek "Klubu Krzywego Koła" 











stalinowiec i marksista; po więcej szczegółów zapraszamy = KKK - "Klub Krzywego Koła"








Współautor razem z Jackiem Kuroniem "Listu Otwartego" do członków PZPR; Po powstaniu "Solidarności" był rzecznikiem prasowym 

KKS, a w latach 1980-1981 - Krajowej Komisji Porozumiewawczej. W roku 1981 był członkiem Zarządu Regionu Dolny Śląsk. 

W latach 1989 - 1991 senator. Działał początkowo w lewicowej Solidarności Pracy, potem (1992 wraz z Ryszardem Bugajem i 

Aleksandrem Małachowskim współtworzył Unię Pracy, której był "honorowym przewodniczącym". Odznaczony Orderem Orła Białego 

przez rząd Ŝydokomunistyczny, otrzymał go wspólnie z Jackiem Kuroniem w czerwcu 1998 roku. Był członkiem komitetu wyborczego 

Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce 2005. 

Zygmunt Modzelewski - Fischer - polonofob, stalinowiec, komunista, w okresie stalinowskim 1947-1951 minister spraw 

zagranicznych. Od 1951 rektor Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR, współorganizator i od 1952 członek PAN 

Jerzy Moes 

- aktor 

Wojciech Mojzesowicz - polonofob, dywersant, Samoobrona, PiS; poseł PiS, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 

miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Anna Moldauer 


Alina Molisak - dr. Instytut Literatury Polskiej Zakład Literatury XX wieku, Literatura jidysz, Tematy Ŝydowskie w literaturze 

polskiej XIX i XX wieku 

Jerzy Morawski - Izaak Szloma - polonofob, komunista, członek Politbiura KC PZPR, sekretarz KC, przywódca "puławian", wysoki 

funkcjonariusz Komisji Prasowej KC PZPR, redaktor naczelny "Trybuny Ludu" w połowie lat 50-tych, wiceprezes NIK w latach 

1959-1963 

Jeremi Mordasewicz - polonofob, dywersant, Ŝydolichwa, ekspert gospodarczy Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych 

Lewiatan; [Lewiatan - legendarny potwór morski, symbolizujący zło] 

Chaim Mordko - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Salomon Morel - polonofob, bandyta i kat, zwyrodniały zbrodniarz, b. komendant obozu koncentracyjnego w Jaworznie na 

Śląsku, w 1968 roku uciekł z Polski, ...a Izrael nie chce go wydać 

Janusz Morgenstern 

- reŜyser filmowy 

Jan Mosdorf - był załoŜycielem i przez dłuŜszy czas przywódcą Obozu Narodowo-Radykalnego, ukrywał się przed Berezą, lata 

miedzywojenne, II Rzeczpospolita 

Magdalena Mosiewicz 

- współprzewodnicząca partii Zieloni 2004, aktywistka pederastów-sodomitów na tzw. "paradach wolności" 

Piotr Moss 

- kompozytor; Od 1981 mieszka w ParyŜu. W 1984 roku przyjął obywatelstwo francuskie 

Arnold Mostowicz - polonofob, dywersant, komuch, przez blisko 20 lat PRL redaktor naczelny “Gazety Krakowskiej” i “Szpilek”, 

obecnie przewodniczący Stowarzyszenia śydów Kombatantów

Abraham Moszkowicz - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Marian Moszoro 

Dei" 

- polonofob, dywersant, wiceminister finansów w rządzie Marcinkiewicza; członek kryptomasońskiej loŜy "Opus 

Anna Motyczka 

- aktywistka Ŝydowska, Ŝydowskiej Fundacji SHOAH 

Lucjan Motyka - polonofob, komunista, wieloletni członek PZPR; minister Kultury 12.XII.1964 - 26.X.1971 r. 

Bogdan Motyl - polonofob, dywersant, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów; publicysta, 

Bez Dogmatu, Fakty i Mity, politolog 

Robert Mroziewicz - polonofob, komuch, dywersant, dawny czerwony walterowiec "Kuroń był naszym guru, lepił z nas nowych, 

lepszych ludzi", wiceminister spraw zagranicznych III RP 

Sławomir MroŜek - polonofob, dywersant, stalinowiec, dramatopisarz i prozaik; W latach 1963–1996 mieszkał poza krajem, 

mieszkał w ParyŜu, USA, Niemczech, Meksyku, w roku 1996 wrócił do Polski, mieszka w Krakowie. Od 1994 roku publikuje stale 

rysunki, a od 1997 takŜe felietony w Gazecie Wyborczej; 

w 1951 roku komuniści aresztowali pod zarzutem szpiegostwa biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka, a zaraz potem kilkunastu 

księŜy w diecezji krakowskiej. Ich proces odbył się w styczniu 1953 roku. OskarŜonym przedstawiono sfabrykowane dowody, 

posądzono ich o "szpiegostwo za amerykańskie pieniądze". W wyniku tego pokazowego procesu trzech księŜy skazano na śmierć, a 

pozostałych na wieloletnie więzienie. 

Wielu znanych literatów wystąpiło przeciwko oskarŜonym w procesie kurii krakowskiej. Wśród nich był m.in. Sławomir MroŜek, znany 

dziś niemal na całym świecie - przez wielu uwaŜany za wybitnego - ponad pół wieku temu na łamach "Dziennika Polskiego" w artykule 

zatytułowanym "Zbrodnia główna i inne" pisał m.in.: 

"Wszyscy 'bohaterowie' procesu korzystali z praw obywatelskich, byli osobami i instytucjami w Polsce, wewnątrz narodu. I wszystkie 

swoje wysiłki skierowali przeciw Polsce, przeciw narodowi. [...] Występowali zawsze - i musieli to stwierdzać - w imieniu 

amerykańskiego wywiadu, w imieniu interesów politycznych Watykanu, w imieniu interesów rządu Adenauera. Występowali - jeŜeli 

mówić o motywach osobistych - w imieniu osobistego zarobku na zdradzie, a jeśli moŜna mówić o jakiejś sprawie ogólnej, to ich sprawa, 

sprawa, za którą odpowiadali przed sądem, była sprawą rewizjonistów hitlerowskich, sprawą kardynałów robiących interesy na obrotach 

bankowych, sprawą militarystów amerykańskich, sprawą imperialistów, sprawą byłych obszarników polskich..." [...] 

I tak moŜna by cytować kompromitujący artykuł. Przytoczmy jeszcze tylko jego zakończenie: "Dlatego potrzebna jest nasza 

czujność. Nie ma zbrodni, której byśmy się po nich nie mogli spodziewać. Zaciekłość niedobitków będzie tym większa, im bardziej będą 

się upodobniać do SS-manów, do 'rycerzy płonącego krzyŜa' - Ku-Klux-Klanu, do brunatnych i czarnych koszul - występując w tym 

samym, co SS-mani, krzyŜowcy, koszule i inni falangiści interesie. Ale jednocześnie tym bliŜsi będą przegranej - oddalając się coraz 

bardziej od tego, co jest treścią Ŝycia i przyszłością narodu. Występując przeciw wszystkim, Ŝywym jego siłom. Walcząc z przyszłością, 

która - jak wiadomo od początku świata - zawsze staje się teraźniejszością". 

Swój podpis obok 52 innych osób MroŜek złoŜył takŜe pod rezolucją, jaką członkowie krakowskiego Oddziału Związku Literatów 

Polskich wystosowali 8 lutego 1953 roku. 

Czytamy w niej m.in.: "WyraŜamy bezwzględne potępienie dla zdrajców Ojczyzny, którzy wykorzystując swe duchowe stanowiska i 

wpływ na część młodzieŜy skupionej w KSM działali wrogo wobec narodu i państwa ludowego, uprawiali - za amerykańskie pieniądze - 

szpiegostwo i dywersję. Potępiamy tych dostojników z wyŜszej hierarchii kościelnej, którzy sprzyjali knowaniom antypolskim i okazywali 

zdrajcom pomoc oraz niszczyli cenne zabytki kulturalne. Wobec tych faktów zobowiązujemy się w twórczości swojej jeszcze bardziej 

bojowo i wnikliwiej niŜ dotychczas podejmować aktualne problemy walki o socjalizm i ostrzej piętnować wrogów narodu - dla dobra 

Polski silnej i sprawiedliwej"; odznaczony KrzyŜem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB 

prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana. 

Katarzyna Mróz-Blader - polonofob, dywersant, koordynator korespondencyjnego kursu języka hebrajskiego, nauczyciel języka 

hebrajskiego, Ŝydowskie Centrum im. M. Schorra 

Anna Maria Mucha - polonofob, dywersant, lewak, aktorka, na duŜym ekranie zadebiutowała w wieku 9 lat, w filmie Korczak 

Andrzeja Wajdy, gdzie zagrała Sabinkę - małą Ŝydówkę, wychowankę Korczaka. Punktem zwrotnym w jej karierze była rola, juŜ 

większej Ŝydówki - Danki Dresner w antypolskim filmowym paszkwilu 'Lista Schindlera' Stevena Spielberga. W roku 2000 

wystartowała z ramienia Platformy Obywatelskiej w wyborach samorządowych i została radną gminy Warszawa-Centrum. 

Uczestniczyła w pracach Rady Dzielnicy Mokotów. Została wybrana na wiceprzewodniczącą Komisji Kultury; nieformalnie związana z 

Kubą Wojewódzkim; aktywistka wspierająca inicjatywy pederastów i sodomitów, uczestniczka "parad równości" 

Szymon Mucha 

- autor piosenek, wierszy i tekstów reklamowych; debiutował w Ŝydolewackiej paryskiej „Kulturze”.

Anatol Muhlstein 


Jan MujŜel - polonofob, stalinowiec, komuch, po wkroczeniu do Wilna w 1944 r. armii zydobolszewickiej pracował w Urzędzie 

Pełnomocnika "polskiego" Komitetu Wyzwolenia Narodowego i Rządu Tymczasowego RP do spraw repatriacji ludności polskiej z terenu 

Wileńszczyzny; W 1954 r. - okres stalinizmu, powierzono Janowi MujŜelowi kierownictwo Katedry Ekonomii Politycznej, chciaŜ był 

wtedy magistrem; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły 

stół" 

Jan Mulder 

- poseł parlamentu europejskiego 

Małgorzata Musierowicz 

- dywersant, Ŝydolewacki "Tygodnik Powszechny" - nieoficjalny organ katolewicy 

M. Muszkat - polonofob, zaciekły syjonista, były profesor prawa UW, uciekinier z Polski w 1968 r. 

Stanisław Muszkat 

- do 1939 roku wicedyrektor Głównego Urzędu Miar 

Witold Mysyrowicz 

- polonofob, dywersant, grafik, redakcja Ŝydokomunistycznego odbytu "Nie" 

- 


N 

Henryk Nachsatz - polonofob, komuch, stalinowiec, ppłk. oficer sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba 



Michał Nadel 

- mec., w-przew. Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Łodzi 

Stanisław Nadzin - Gutman - 

Leon Nagler 

- nadinspektor, prawa ręka komendanta głównego Policji Państwowej do 1939 roku 

Piotr Naimski 

- polonofob, dywersant, mason; obecnie minister gospodarki - w rządzie Kaczyńskiego-Kalksteina, 

członek-współzałoŜyciel KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur 

partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; 

Działał w ugrupowaniach politycznych związanych z Antonim Macierewiczem: w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym, Ruchu 

Odbudowy Polski i Ruchu Katolicko-Narodowym. 






członek Ŝydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje Ŝydomasońskie. Grupa Windsor

utrzymuje kontakty z tzw. Miedzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation. 

Fiolka Najdenowicz 

- piosenkarka 

Walentyna Najdus - Smolar - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, agentka sowiecka, komunistka, Ŝona Grzegorza Hersza Smolara, matka Aleksandra i Eugeniusza Smolara; przed 

wojną była wiele razy karana więzieniem za uczestniczenie w zdradzieckiej akcji Komunistycznej Partii Polski przeciw Polce. 

Wyrzucona z Uniwersytetu Warszawskiego w 1931 r., karierę naukową jako komunistyczny wykładowca zaczęła robić w ZSRR. W 

1947 r. została nawet kierownikiem katedry w Mińsku. Po powrocie do Polski została wykładowcą komunistycznej Szkoły Partyjnej 

przy KC PZPR, zostając tam kierownikiem katedry. Później pracowała jako docent w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR, 

wreszcie przeszła do Instytutu Historii PAN. 

Zdzisław Najder - polonofob, dywersant, lewak, agent SB, koncesjonowany polityk, krytyk lit. i historyk literatury, publicysta; 

W latach 1959-1961 studiował w Oxford University; dyrektor Rozgłośni Polskiej RWE 1982-1987; Członek Rady Programowej 

Platformy Obywatelskiej; Członek Narodowej Rady Integracji Europejskiej; 

Związku Literatów Polskich ( 1957-83) oraz w "polskim" Pen Clubie - Ŝydolewactwo (od 1958). Jesienią 1957 r. SB przechwyciła jego 

list do Jerzego Giedroycia, redaktora paryskiej Ŝydolewackiej "Kultury". Wówczas nękany przesłuchaniami Najder podpisał na 

początku 1958 roku zgodę na kontakty z SB; W 1976 r. podpisał List 101 przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL. W 

tym samym roku załoŜył "tajne" "Polskie Porozumienie Niepodległościowe" (), którego program ukazał się w londyńskim "Tygodniu 

Polskim" i w paryskiej "Kulturze". Do współpracowników PPN naleŜeli m.in. polonofob, Ŝyd, komunista, ateusz Stanisław Lem, 

polonofob, Ŝyd, ateusz, mason Jan Józef Lipski, Andrzej Micewski Ŝyd, Witold Trzeciakowski. [... "Polskie Porozumienie 

Niepodległościowe" - polonofobów, Ŝydów, komunistów, masonów i ateuszy] 

Od kwietnia 1982 r. przez pięć lat był dyrektorem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, (rozgłośnia od dawna jest pod całkowitą 

kontrolą Ŝydostwa), z którą potem współpracował nadal juŜ jako komentator. W maju 1983 r. oskarŜony o szpiegostwo, został 

zaocznie skazany przez sąd wojskowy w Warszawie na karę śmierci, a następnie pozbawiony polskiego obywatelstwa. Wyrok został 

uchylony w 1989 roku. W lutym 1990 Najder powrócił na stałe do kraju. W latach 1990-91 był przewodniczącym Komitetu 

Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, od 1991 do 1992 r. - Krajowego Komitetu Obywatelskiego. W latach 1991-93 przewodniczący 

Klubu Atlantyckiego. W 1992 r. szef doradców premiera Jana Olszewskiego. 

Piotr Najsztub - polonofob, dywersant, Ŝydolewacki dziennikarz i publicysta; Od 1991 roku pracował jako dziennikarz w 

Ŝydokomunistycznej "Gazecie Wyborczej"; od 2002 roku redaktor naczelny Ŝydolewackiego tygodnika Przekrój; aktywista wspierający 

inicjatywy pederastów i sodomitów, uczestnik "parad równości" 

Daria Nałęcz 

2006. 

- historyk (doc. dr hab.), Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych w Polsce od 1 września 1996 do 26 września 

Tomasz Nałęcz - polonofob, komuch, dywersant, profesor nauk historycznych, komunista, socjaldemokrata; W latach 

1970-1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W końcu lat 80. był jednym z działaczy reformistycznego Ruchu 

8ego Lipca. Od 1990 został jednym z wiceprzewodniczących Socjaldemokracji Rzeczpospolitej Polski. W latach 1993-1997 był posłem 

z listy Unii Pracy. Do końca marca 2004 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Unii Pracy. 1 kwietnia 2004 został członkiem nowej 

formacji lewicowej załoŜonej wspólnie z Markiem Borowskim - Socjaldemokracji Polskiej. W czerwcu 2005 roku został szefem sztabu 

wyborczego kandydata na prezydenta RP Marka Borowskiego, jednak w sierpniu otwarcie opowiedział się za kandydaturą 

Włodzimierza Cimoszewicza i 17 sierpnia 2005 został rzecznikiem Cimoszewicza, za co dzień później (18 sierpnia 2005) został 

wykluczony z SDPL przez sąd partyjny; od 1998 pisuje felietony do Ŝydokomunistycznego tygodnika "Wprost" 

Janusz Nasfeter 

- reŜyser filmowy 

Klara Naszkowska 

- polonofob, komunistka, ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, zatwierdzony przez Stalina 

Marian Naszkowski - Wasser 

latach 60-tych. 

- polonofob, komuch, dygnitarz z MSZ, ambasador w Moskwie, wiceminister spraw zagranicznych w 

Marek Nawratowicz 

- polonofob, dywersant, "Front Wyzwolenia Zwierząt", Lublin 

Michał Nawrocki 


- polonofob, dywersant, prorektor Uniwersytetu Warszawskiego; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta 



Ŝydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i



Ryszard Nazarewicz (Raps) - polonofob, komuch, zbrodniarz GL, AL i później UB, urodził się we Lwowie. W czasie wojny działał 

w Gwardii, a potem Armii Ludowej, jako szef informacji i wywiadu Okręgu Częstochowa, ps. Stefan. 

Paweł Nejfeld 

- biolog 

Andrzej Nejman 

- aktor 

Jaromir Netzel 

PZPR i SB. 

- polonofob, dywersant, 'człowiek' Ryszarda Krauze, powiązania ze światem przestępczym i nomenklaturą PRLu, 

Abraham Neuman - 

Aleksander Nauman - polonofob, dywersant, hochsztapler Ŝydowski, w połowie lat 90. był zamieszany w tzw. aferę 

sprzętową, polegającej na wyłudzaniu od jednostek słuŜby zdrowia pieniędzy za rzekomo podarowany sprzęt medyczny. W dobrej 

wierze dyrektorzy szpitali przyjmowali drogi sprzęt medyczny. Zobowiązania z tego tytułu sięgnęły 100 mln zł i ostatecznie zostały 

spłacone przez Skarb Państwa; na jesieni 2001 r., gdy dostał nominację na zastępcę ministra zdrowia Mariusza Łapińskiego. 

Odpowiadał za politykę lekową, programy polityki zdrowotnej i ratownictwo medyczne. Nadzorował warty ok. 12 mld zł rynek leków, 

Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz zamówienia publiczne. Nic dziwnego, Ŝe 

na liście najbardziej wpływowych osób w polskiej słuŜbie zdrowia opublikowanej przez „Puls Medycyny” w styczniu 2003 Nauman zajął 

na niej 6 miejsce. 1 kwietnia 2003 roku Nauman został prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ), w maju 2003 roku 

zamieszany w korupcję w Ministerstwie Zdrowia. 

Władysław Neuman 


Marta Neuman 

- aktorka 

Maciej Neumann - 

Małgorzata Neumann 

- aktorka 

Czesław Niemen-Wydrzycki – Haim Rosenberg 

- piosenkarz 

Andrzej Nierychło 

- polonofob, dywersant, agent SB - Tajny Współpracownik; obecnie wydawca - "Puls Biznesu" 

Stefan Niesiołowski - Aaron Nusselbaum - polonofob, komuch, dywersant, aget SB - Tajny Współpracownik - pseudonim 

"Leopold", mason, Członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego; 

ZChN - Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe - kłamstwo oficjalne: "partia polityczna o profilu narodowo-chrześcijańskim, powstała 

na fali przemian roku 1989." 





utrzymuje kontakty z tzw. Miedzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation. 

Małgorzata Niezabitowska - polonofob, komuch, dywersant, agent SB - Tajny Współpracownik pseudonim "Nowak"; Od 1989 r. 

do 1991 r. była rzecznikiem w randze ministra, rządu Tadeusza Mazowieckiego. Po oficjalnej wizycie w Katyniu, z miejsca kaźni 

tysięcy Polaków “odpręŜała się” tańcami na balu wraz z premierem T. Mazowieckim; stala bywalczyni na spotkaniach "The Shalom 

Club"; Jest Ŝoną fotografika Tomasza Tomaszewskiego, pracującego dla magazynu "National Geographic". wydala "Remnants - the 

last Jews of Poland" (wydanej w Stanach Zjednoczonych w 1986 r., w Niemczech, Austrii i Szwajcarii w 1987 r., oraz w Polsce w 1992

. pod tytułem "OSTATNI - Współcześni śydzi Polscy") z fotografiami Tomasza Tomaszewskiego. 

Dorota Nieznalska 

- polonofob, dywersant, bluźnierca, prowokatorka, obrazoburca, autorka pseudo-artystycznych bluźnierstw 

Maria Niklińska 

- aktorka, córka Jolanty Fajkowskiej 

Zofia Nimen-Skalska - polonofob, komuch, była sekretarz technicznej KC Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom 

(MOPR) - przybudówki partii komunistycznej [por. L.śebrowski: Ludzie UD. Trzy pokolenia, “Gazeta Wyborcza” 30 września 1993 r.]. 

; matka Ernesta, Ŝona Jerzego 

Pola Nireńska - 

Danuta Nita 

- aktywistka Ŝydowska, Ŝydowski Ośrodek "Brama grodzka" w Lublinie 

Józef Nitecki - polonofob, komuch, dywersant, kalumniator, paszkwilant i oszczerca, z Ŝydokomunistycznego i 

marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski 

Jakub Noniewicz 

- programista komputerowy, stat4u 

Alfred Nossig - dywersant, literat i rzeźbiarz, działacz syjonistyczny; W 1940 roku wysłał Niemcom kilka memoriałów w sprawie 

ułoŜenia stosunków Ŝydowsko-niemieckich w okupowanej Polsce; od tej pory był męŜem zaufania Gestapo w getcie warszawskim 

[Polski Słownik Biograficzny] 

Zbigniew Nosowski - dywersant, przewodniczący Ŝydoekumenicznej Rady Chrześcijan i śydów, publicysta, redaktor naczelny 

Ŝydo-katolewackiego miesięcznika "Więź" 

Jan Nowak-Jeziorański - Zdzisław Antoni Jeziorański – Jojne Kalwas - polonofob, lewak, dywersant, ur. w 1914 r. w Berlinie; w 

gimnazjum, kolega klasowy Jana Kotta (po wojnie blisko związany z władzą komunistyczną, polonofob, stalinowiec, komunista, 

politruk stalinowski); podczas okupacji Polski przez hitlerowskie Niemcy w imieniu hitlerowców zarządzał mieniem poŜydowskim; w 

latach 1948-1976 pracował w redakcji polskiej brytyjskiej rozgłośni BBC; w latach 1952-76 kierował Polską Sekcją Radia Wolna 

Europa; W wyborach prezydenckich w 1995 r. Nowak-Jeziorański poparł Lecha Wałęsę, w 2000 roku za namową Adama Michnika, 

poparł kandydaturę Andrzeja Olechowskiego; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny; więcej informacji -- 

http://www.polonica.net/kurier_JNowak_Jezioranski.htm 

Jerzy Marek Nowakowski - Lewin 

- dywersant, dziennikarz 

Karol Nowakowski 

- redaktor Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Andrzej Rusław Nowicki - polonofob, dywersant, mason, filozof kultury, historyk filozofii i ateizmu, italianista, religioznawca, 

członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów. WspółzałoŜyciel i prezes Stowarzyszenia Ateistów i 

Wolnomyślicieli oraz Polskiego Towarzystwa Religioznawczego. ZałoŜyciel i redaktor naczelny pisma "Euhemer". Następnie związany z 

wolnomularstwem (przez cztery kadencje był Wielkim Mistrzem Wielkiego Wschodu Polski, obecnie Honorowy Wielki Mistrz 

Marek Nowicki - polonofob, dywersant, prezes Fundacji Helsińskiej Praw Człowieka; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta 







Piotr Nowina-Konopka - Haim Kromer 

- polonofob, dywersant, mason, libertyn, folksdojcz-"europejczyk", bł. prezes zarządu

Ŝydomasońskiej i antypolskiej fundacji im. Roberta Schumana; obecnie dyrektor w Parlamencie Europejskim; 


utrzymuje kontakty z tzw. Miedzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation; 

Marceli Nowotko - polonofob, agent sowiecki, komunista; Od 1916 r. członek SDKPiL, potem (od 1918 r.) KPP. W 1918 r. 

współorganizował Radę Robotniczo-Chłopską w Ciechanowie, w 1920 r. był członkiem Komitetu Rewolucyjnego w Łapach. Działał 

równieŜ na Śląsku, Kieleckiem, Wielkopolsce i w Zachodniej Ukrainie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. wspierał Armię 

Czerwoną. Od 1923 r. członek KC KPZU. 

Po wybuchu wojny, od 1939 r. do 1941 r. działał w radzieckich strukturach władzy w okręgu białostockim, od listopada 1940 r. do 

wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej był przewodniczącym Rejonowego Komitetu Wykonawczego (Rejonispołkomu) w Łapach. Od 

1941 r. (inwazja Niemiec na ZSRR) - w Moskwie. Współtworzył tzw. grupę inicjatywną odbudowy partii komunistycznej w Polsce, 

współzałoŜyciel PPR i jej pierwszy I sekretarz (styczeń-listopad 1942). Od 27 grudnia 1941 roku z powrotem w Polsce; za wrogie 

działania przeciwko polskim organizacjom podziemnym i niepodległościowym, zastrzelony 28 listopada 1942 r. w Alei Wojska 

Polskiego przez Ŝołnierzy Kolegium AK Kedywu Warszawskiego. 

Piotr Nurowski - polonofob, dywersant, komuch, agent Wojskowych SłuŜb Informacyjnych jako kadrowy oficer pod przykryciem 

(OPP) pseud. "TUR"; 

W czasie studiów rozpoczął działalność w Związku MłodzieŜy Socjalistycznej, na początku jako szef koła ZMS na Wydziale Prawa UW, 

szef organizacji dzielnicowej na warszawskim śoliborzu, a następnie kierownik wydziału propagandy i prasy Zarządu Głównego. 

Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W drugiej połowie lat 70. pełnił funkcję kierownika wydziału propagandy i kultury 

Komitetu Wojewódzkiego PZPR, nadzorował m.in. stołeczną prasę i telewizję. 

Od 1981 pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych: I sekretarz ambasady w Moskwie (1981-1984), pracownik Departamentu Azji, 

Afryki i Australii w MSZ (1984-1986), radca ambasady w Rabacie (Maroko, 1986-1991). 

Po 1991 związał się z Zygmuntem Solorzem i zajął się działalnością biznesową w jego spółkach. W latach 1991-1992 dyrektor biura 

handlowego spółki Solpol. W 1992 zaangaŜował się w tworzenie stacji telewizyjnej Polsat, członek Zarządu Polskiej Telewizji 

Satelitarnej Polsat S. A. (1992-1998), członek Rady Nadzorczej Telewizji Polsat S. A. (od 1998). Pełnił równieŜ funkcję prezesa 

Zarządu Elektrimu. 

Był zaangaŜowany" w sprawę lustracyjną Józefa Oleksego. Według akt WSI, Nurowski miał sugerować, Ŝe pomagał Oleksemu w 

"minimalizowaniu skutków" jego procesu lustracyjnego; miał teŜ zadbać, by Polsat "naświetlał właściwie" ten proces. W lutym 2005 

wybrany na stanowisko prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego. 

Małgorzata Nykiel - polonofob, komuch, Ŝydomarksistowski "Dziś" - redaktor naczelny komunista, marksista Mieczysław F. 

Rakowski 

- 


O

Eugeniusz Obarski - polonofob, dywersant, oszust intelektualny, teolog, filozof religii, religioznawca, publikuje takŜe pod 

pseudonimem "Eugo". Mieszka we Wrocławiu; redaktor programowy byłej "Wiedzy Tajemnej"; piewca i propagator Ŝydomasońskich 

fałszywych idei "new age", czary, magia, kulty i rytuały; ... po więcej szczegółów kliknij: --->> eugeniusz_obarski.htm 

Maya Ober 


Sarna Obozowicz - polonofob, komuch, stalinowiec, pracownica PAP podległa Mincowej, siostra zbrodniarza UB płk. Józefa 

Światło - Izaak Fleischfarb - [wicedyrektor Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego] 

Edward Ochab - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, 

komunista, Sekr. KC PZPR, zbrodniarz PRLu; 1945-1946 członek Sekretariatu KC PPR. 1950-1956 i 1959-1964 sekretarz KC PZPR, 

1954-1968 członek Biura Politycznego KC, od marca do października 1956 pierwszy sekretarz KC PZPR 

RóŜa Ochabowa - Grunbaum 

zatwierdzony przez Stalina 

- polonofob, stalinowiec, komunistka, ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, 

Mateusz Ochs 

- polonofob, stalinowiec, zbrodniarz okresu stalinowskiego, KC PZPR 

Maria Ofierska 







Jerzy Ofierski 

- komuch, dywersant, aktor, twórca postaci Sołtysa Kierdziołka - mądruś-miernota PRLu 

Mieczysław Ogrodziński - polonofob, dywersant, ambasodor w Kanadzie, członek powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i 

Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, 

masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W 

PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu gen. Wojciecha 

Jaruzelskiego. 

Zygmunt Okrent 

przez Stalina 

- polonofob, stalinowiec, komunista, ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, zatwierdzony 

Tatiana Okupnik 

- piosenkarka, ex-wokalistka Blue Cafe 

Mateusz Oks - Mordka Oks - polonofob, kominista, stalinowiec, 1944-1945 instruktor KC PPR, od marca 1945 do grudnia 1948 

zastępca kierownika Wydziału Organizacyjnego KC PPR 

BoŜena Olechnowicz 

- polonofob, dywersant, dziennikarka i prezenterka TVP 

Andrzej Olechowski - Mosze Brandwein - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, mason, wieloletni członek PZPR, pracownik i agent WSI wywiadu "gospodarczego" PRL, libertyn, 

globalista; 

bł. dyr. NBP; minister spraw zagranicznych; współzałoŜyciel i współwłaściciel Banku Inwestycji Gospodarczych - BIG; 

członek zarządu tajnej Ŝydomasońskiej organizacji globalistycznej "Komisja Trójstronna" oraz członek i wieloletni uczestnik tajnej 

Ŝydomasońskiej organizacji globalistycznej "Grupa Bilderberg"; członek powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, 

Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta 

gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona 

zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu gen. Wojciecha Jaruzelskiego.

Joanna Oledner 

- członek Ŝydowskiej organizacji "Beit", Warszawa 

Józef Oleksy - Szymon Buchwio - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, agent sowiecki - KGB pseudonim "Olin", Łemko, wieloletni członek PZPR, świnia Orwell'owska; w 

latach 80-90 wraz z Kwaśniewskim, Szmajdzińskim, Millerem kupował w elitarnych miejscach w Warszawie nowe mieszkania po 

nieprawdopodobnie niskiej cenie - 2 000 zł. za mieszkanie 

Monika Olejnik - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, rozpoczęła karierę w stanie wojennym - po 13 grudnia 1981; ojciec pułkownik SB, szef MSW 

Jan Olszewski - Izaak Oksner - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, mason; w latach sześćdziesiątych był obrońcą w procesach politycznych Ŝydokomunistów-marksistów, m.in. 

Jacka Kuronia, Adama Michnika, J. Nepomucena Millera i Karola Modzelewskiego; członek "Klubu Krzywego Koła" 












współzałoŜyciel-członek KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur 

partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; 



Jan Olszewski aktywnie działał w masonerii. 1 maja 1962 r. został przyjęty do warszawskiej loŜy "Kopernik". 24 października 1964 r. 

nadano mu stopień Mistrza. W latach 1971-1973 piastował godność II Dozorcy, zaś w 1975-1981 i 1986-1991 - Mówcy. W roku 1991 

został wybrany Wielkim Przysposobicielem Wielkiej LoŜy Narodowej Polski. Później wycofał się (co w terminologii wolnomularskiej jest 

nazywane "uśpieniem"). 

Józef Olszewski - Specht 

KW PZPR w Poznaniu 

- polonofob, komunista, kierownik Wydziału Ekonomicznego KC PZPR, 1949-1950 pierwszy sekretarz 

Aleksander Omiljanowicz - polonofob, komuch, agent i zbrodniarz sowiecki, UB-ek i pracownik NKWD i sowieckiego 

wywiadu wojskowego skrajnie szowinistycznego "Smiersz", ubecki i NKWDowski "kat Suwalszczyzny"; gdy stalinizm się 

skończył, Omiljanowicz został dziennikarzem (m.in. "Głos Koszaliński", "Gazeta Białostocka" i "Niwa") i wziętym literatem, 

opiewającym ...bohaterstwo komunistycznej partyzantki 

Janusz Onyszkiewicz - Jojne Grynberg - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, dywersant, folksdojcz-"europejczyk", pseudo-opozycjonista, libertyn, były członek Rady Politycznej Unii 

Wolności, obecnie członek Partii Demokratycznej, 13 czerwca 2004 został wybrany posłem UW do Parlamentu Europejskiego, Od 20 

lipca wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego z ramienia Sojuszu Liberałów i Demokratów dla Europy; mąŜ wnuczki socjalisty, 

marszałka Józefa Piłsudskiego 

Bartosz Opania 

- aktor 

Marian Opania 

- aktor, bywalec fundacji Shalom 

Włodzimierz Orski 

- w latach 1924-34 prezes NajwyŜszego Trybunału Administracyjnego 

Anja Orthodox - Anna Najman - polonofob, komuch, dywersant, wokalistka zespołu Closterkeller, przedstawicielka muzyki 

gotyckiej w Polsce. 2 lata była radną Warszawy z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. 

Maria Orwid - lekarz psychiatra, profesor UJ; członek "Stowarzyszenie Dzieci Holocaustu w Polsce" (od 1991)

Jerzy Osiatyński - Szymon Weinbach 

Wolności - Partia Demokratyczna 

- polonofob, komuch, dywersant, brat Jana Lityńskiego, członek Rady Politycznej Unii 

Agnieszka Osiecka 

- poetka, autorka tekstów piosenek; Ŝona polonofoba, komunisty Daniela Passenta; córka Agata Passent 

Agnieszka Ostapowicz Rybarczyk 

- prezes wrocławskiej Fundacji Pro Arte, Biuro Spotkań z Kulturą śydowską SIMCHA 

Małgorzata Otrębska 

- redakcja, korekta Ŝydowskiego pisma Midrasz 

Jerzy Owsiak - wróg #1 Polski, Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, świnia Orwell'owska, oszust, renegat, degenerat i deprawant polskiej młodzieŜy, spec od anarchii i ..."róbta co chceta" 

- 


P 

Marek Pacholec 

- reŜyser 

Piotr Pacewicz - polonofob, komuch, dywersant, zastępca Adama Michnika-Szechtera w Ŝydokomunistycznej Gazecie 

Wyborczej", zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "Okrągłego Stołu"; 

sekretarzował stolikowi politycznemu Bronisława Geremka 

Renata Pajchel 

- fotograf 

Józef Pajestka 

- polonofob, dywersant, globalista, członek wraz Adamem Schaffem "Komitetu Prognoz" 

Franciszek Palowski - absolwent polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiował takŜe dziennikarstwo na Columbia University 

w Nowym Jorku; współzałoŜyciel Fundacji Judaica 

Tomasz Pamkowski 

- dywersant, lewak 

Rafał Pankowski - polonofob, dywersant, lewak, tolerasta, fanatycznie i zajadle nienawidzi Polski, polskości, patriotyzmu i 

Polaków; aktywista Ŝydolewackiego Stowarzyszenia "Nigdy Więcej" 

Jerzy Pański - polonofob, komuch, stalinowiec, dywersant, w latach 1946-1948 był dyrektorem Polskiego Radia, w latach 

1948-1950 - prezesem Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik", w latach 1951-1953 - dyrektorem Centralnego Zarządu Teatrów, a od 

1956 do 1962 - dyrektorem programowym TV 

Janina Paradowska - Rachela Busch 

- polonofob, komuch, dywersant, dziennikarka Ŝydokomunistycznego tygodnika "Polityka"

Kaja Paschalska 

- aktorka, piosenkarka 

Daniel Passent - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, wieloletni członek PZPR, dziennikarz, felietonista “Polityki”. 

Bratanek fanatycznego komunisty i zbrodniarza okresu stalinowskiego Romana Zambrowskiego. Wychowanek bardzo wpływowego w 

początkach stalinizmu w Polsce komunistycznego generała stalinowca Jakuba Prawina. Wyrafinowany chwalca stanu wojennego. 

Przez wiele lat zastępca redaktora naczelnego “Polityki”. Po odejściu z niej M. F. Rakowskiego, faktyczny “mózg” tej redakcji w latach 

80. i na początku lat 90., odpowiedzialny za kontynuowanie antypolskiej i antynarodowej linii w “Polityce”, rozliczne publikacje 

tropicieli polskiego “nacjonalizmu” i “antysemityzmu” typu KałuŜyńskiego, Grońskiego, czy Koźniewskiego. To Passent, od lat 

zaprzyjaźniony z autorem antypolskiego paszkwilu Malowanego ptaka - Ŝydowskim pisarzem-hochsztaplerem Jerzym Kosińskim, zrobił 

najwięcej dla jego skrajnego rozreklamowania w Polsce; mąŜ Agnieszki Osieckiej; córka Agata Passent 

Leon Pasternak - polonofob, stalinowiec, dywersant, komunista, agent sowiecki, stalinowski poeta, członek Komunistycznej 

Partii Polski. Od 1939 roku w ZSRR, od 1943 oficer 1 Dywizji Wojska Polskiego. Członek PKWN (1944); piewca stalinizmu, Autor 

bolszewickich i stalinowskich wierszy i pieśni propagandowych; w 1940 r. uznał Ukrainę radziecką za swoją ojczyznę; odznaczony 


Feliks Pastusiak 

- syn Longina,... pracuje on od kilkunastu lat w firmie Lwa Rywina "Heritage Films" na stanowisku specjalisty... 

Longin Pastusiak - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, agent SB - Tajny Współpracownik; ur. w Łodzi; z zawodu historyk i amerykanista; socjaldemokrata, libertyn; w 1959 

ukończył studia magisterskie w Woodrow Wilson School of Foreign Affairs oraz University of Virginia w Charlottesville; członek 

masońskich organizacji Stowarzyszenia Euroatlantyckiego i Klubu Rzymskiego; W 1961 roku przystąpił do PZPR i pozostał w niej, aŜ 

do samorozwiązania się partii (1990). Po przemianach w SdRP, od 2000 jest członkiem SLD i zasiada w Radzie Naczelnej tej partii. Od 

1991 do 2001 poseł na sejm RP I, II i III kadencji. W Senacie V kadencji (2001 - 2005) pełnił funkcję Marszałka Senatu; 

zięć bandyty, zbrodniarza, stalinowca Edwarda Ochaba, komunisty z okresu stalinowskiego i gomułkowskiego, Ŝonaty jest z Anną 

Ochab. 

Henryk Paszt - komuch, przedstawiciel emigracji związanej z wydarzeniami Marca 1968 r. Związał się z „Międzynarodowym 

Komitetem IV-tej Międzynarodówki” (lambertyści), a po jego rozpadzie przyłączył się do "vargistów" 

GraŜyna Pawlak 

- polonofob, dywersant, dyrektor Ŝydowskiego Centrum im. M. Schorra 

Władysław Pawlak 

- Polskie Radio, b. policjant w Gettcie 

Piotr Paziński 

- redaktor naczelny Ŝydowskiego pisma "Midrasz", Ŝydomasońskie Centrum im. Schorra 

Mirosława PaŜyńska (Parzynska-Wójcicka) - Srula Kundelman - vel Goldbergowa, vel Kundelman 

Ŝydolewackiego "śycia Warszawy" 

- polonofob, dywersant, red. 

Tadeusz Peiper 

- poeta, krytyk literacki, eseista, członek "Awangardy Krakowskiej" 

Krzysztof Penderecki - Wiengold 

- komuch, kompozytor 

Lucjan Penner 

- polonofob, dywersant, Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta kryminalny z lat 60tych PRLu 

Marcin Perfuński 

- dziennikarz Katolickiej Agencji Informacyjnej 

Feliks Perl - socjalista, czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), tej samej partii co Józef Piłsudski; lata 

międzywojenne, II Rzeczpospolita

Jan Peszek 

- aktor 

Jakub Petelewicz 

- mgr., pracownik Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza 

Barbara Petrozolin-Skowrońska 







Marcin Piasecki - polonofob, komuch, dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidzi Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i 

Polaków; dziennikarz; Jeden z najskrajniejszych zagończyków lobby filosemickiego. Ze szczególną zajadłością pisze na łamach 

Ŝydokomunistycznych "Gazety Wyborczej" i "Polityki", piewca zajadłego polonofoba i polakoŜercy Henryka Grynberga 

Stanisław Piasecki - działacz narodowy i dziennikarz; Był synem Eugeniusza Piaseckiego, z matki Gizeli Zylberfeld; Spokrewniony 

z Jadwigą Wajsówną. Brał udział w walkach obronnych Lwowa w 1918 i 1919. W 1920 jako ochotnik brał udział w wojnie polskobolszewickiej. 

Studiował prawo w uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W tym czasie był członkiem MłodzieŜy 

Wszechpolskiej. W 1935 roku załoŜył własny tygodnik literacko-artystyczny: Prosto z Mostu. Pismo uchodziło za główny organ 

nacjonalistów w Polsce, pojawiały się w nim teksty antysemickie, choć sam Piasecki miał wśród przodków śydów, za co publicznie 

"przepraszał". Miał ambicje stworzenia z pisma prawicowej alternatywy dla lewicowo-liberalnego pisma "Wiadomości literackie". 

Kiedy wybuchła wojna zgłosił się na ochotnika do wojska, zdołał uniknąć sowieckiej niewoli i powrócił do Warszawy. Podjął działalność 

w strukturach konspiracyjnych Stronnictwa Narodowego. W grudniu ukazał się pierwszy numer podziemnego pisma pt. "Walka". 

Redakcja mieściła się w mieszkaniu Piaseckiego. Fundusze na druk pisma czerpał z restauracji "Arkadia", którą załoŜył w suterenie 

Filharmonii Narodowej. W grudniu 1940 Piaseckiego aresztowało Gestapo. Po kilkumiesięcznych torturach na Szucha trafił na Pawiak. 

Po sąsiedzku, na oddziale kobiecym, znalazła się jego Ŝona. 12 czerwca został rozstrzelany w lesie obok wsi Palmiry. 

Norbert Z. Pick - polonofob, zbrodniarz stalinowski, pułkownik bezpieki (UB), który rozpracowywał m.in. Kościół; a później 

autor ksiąŜek z serii "śółtego tygrysa" 

Jacek Piechota 

- polonofob, komuch, dywersant, agent SB, Tajny współpracownik SB pseudonim "Robert"; poseł SLD 

Tomasz Pietrasiewicz 

- aktywista Ŝydowski, od 1998 r. dyrektor Ŝydowskiego ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Jerzy Pilch - polonofob, dywersant, do 1999 roku był członkiem zespołu redakcyjnego katolewackiego "Tygodnika 

Powszechnego". Obecnie jest stałym felietonistą Ŝydokomunistycznej "Polityki" 

Piotr Piluk 

- fotografik, "Słowo śydowskie", "Shalom", uczestnik festiwali Ŝydowskich w Polsce 

Grzegorz Piotrowski - polonofob, zbrodniarz, kt. SB, kat i zwyrodnialy morderca, główny przywódca i 'mózg' bandy, która 

na zlecenie Jaruzelskiego i Kiszczaka, zamordowała sp. ks. Jerzego Popiełuszko 

Aneta Piotrowska 

Hongkongu 

- "tancerka", ojciec podobno dorobił się wielkich pieniędzy na drobiu, studiowała w Londynie, pracowała w 

Paweł Piskorski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, hochsztapler, złodziej i oszust, aferzysta; działał w Unii Wolności. W latach 1993-1997 przewodniczył Fundacji im. 

Gabriela Narutowicza. bl. prezydent Warszawy w latach 1999-2001, Był oskarŜany o liczne naduŜycia w trakcie pełnienia tej funkcji, 

choć Ŝadnego z oskarŜeń ostatecznie nie dowiedziono. Zarzuty te związane były głównie z decyzjami o udostępnieniu gruntów 

budowlanych spółdzielni mieszkaniowej Dembud, którą kierowali jego dawni koledzy z KLD i NZS oraz przetargami na budowę Mostu 

Świętokrzyskiego i Trasy Siekierkowskiej (tzw. "afera mostowa"), które wygrała firma, której właścicielem był mąŜ ówczesnej radnej 

UW, będącej członkiem komisji przetargowej. Przeciwnicy polityczni, zwłaszcza pełniący od 2002 funkcję prezydenta Warszawy Lech 

Kaczyński (PiS), zarzucali Piskorskiemu stworzenie tzw. "układu warszawskiego" skupiającego lokalnych działaczy UW (a później PO) 

oraz SLD. Poseł na Sejm RP I (1991-1993), III i IV (1997-2004) kadencji, poseł Parlamentu Europejskiego od 2004. W 2001 odszedł 

razem z całą grupą dawnych działaczy KLD z Unii Wolności do nowoutworzonej Platformy Obywatelskiej.

Aleksandra Piwowar 

- aktywista Ŝydowski, Ŝydowska Fundacji SHOAH, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce 

Kazimierz Plocke - polonofob, dywersant, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów 


Stanisław Podemski - polonofob, komuch, dywersant, publicysta Ŝydokomunistycznej “Polityki” od spraw sądowych. 

Wyspecjalizował się w skrajnej nagonce na ks. Prałata Henryka Jankowskiego, domagając się jak najszybszego przykładnego skazania 

go za rzekome obraŜenie śydów. Nic nie wiadomo o tym, by Podemski wykazał równą gorliwość w Ŝądaniu ukarania osób winnych 

rzeczywistego obraŜenia Polaków jako narodu, choć część z nich ma pod bokiem we własnej redakcji. Dodajmy, Ŝe Podemski jest przy 

tym od dawna gorącym rzecznikiem abolicji dla autorów stanu wojennego (por. np. jego artykuł: Szansa na przebaczenie, “Polityka” z 

22 maja 1993 r. 

Lesław Podkański - Izaak Freinkel - 

Marian Podkowiński - polonofob, komuch, dywersant, czołowa postać komunistycznego dziennikarstwa, m.in. na łamach 

“Trybuny Ludu” i “Rzeczpospolitej”; odznaczony KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB 


Ezdra Podlaski - Rotenschwanz - 

Henryk Podlaski 

- zastępca prokuratora generalnego PRL 

Maksymilian Pohorille - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

stalinowiec, dywersant, agent sowiecki, jeden z architektów [wraz z Hilarym Mincem] gospodarczego bankructwa PRL, w "bitwie o 

handel" - 13 kwietnia 1947 r. – Polska Partia Robotnicza rozpoczęła akcję nazywaną "bitwą o handel". Zakładała ona silny rozwój 

handlu państwowego, reorganizację spółdzielczości, znaczne ograniczenie handlu prywatnego oraz kontrolę cen. Doprowadziło to do 

znacznych trudności w zaopatrzeniu ludności w towary; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Marek Pol 

- polonofob, komuch, dywersant 

Jerzy Polaczek - polonofob, dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 

"odszkodowań"; członek kryptomasońskiej loŜy "Opus Dei" 

Tadeusz Polak - komuch, konserwator zabytków, członek PZPR i Narodowej Rady Kultury; odznaczony KrzyŜem Komandorskim z 

Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka 

Stoltzmana 

Roman Polański - właśc.- Rajmund Liebling - aktor, reŜyser, ojciec: Ryszard Polański - Ryszard Liebling, matka: Bula Polański z 

domu Katz, rosyjska Ŝydówka; pedofil, uciekł z USA, ścigany za molestowanie [13letniej] małoletniej dziewczynki 

Monika Polit - śydowski Instytut Historyczny w Warszawie, pracownik Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w 

Polsce im. Mordechaja Anielewicza; Uczestniczka krajowych i zagranicznych sesji Międzynarodowej Szkoły Humanistycznej. 

Stypendystka seminariów języka i literatury jidysz w Wilnie, Oxfordzie i Nowym Jorku. Tłumaczy teksty archiwalne pisane w języku 

jidysz. Pisuje do Ŝydowskiej sekcji "Dos Jidysze Wort". W Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. 

Mordechaja Anielewicza prowadzi zajęcia lektoratowe z jęyku jidysz 

Kazimierz Pomian - Furman lub Rotenschwanz - 

Jerzy Pomianowski - Birnbaum - polonofob, komuch, dywersant, stalinowiec, agent sowiecki, przedwojenny komunista z 

Polski, przyjęty do "Związku Literatów Radzieckich", drukował swe utwory w "Nowych Widnokręgach" (gadzinówce wydawanej w 

Związku Sowieckim w języku polskim) oraz w sowieckiej prasie. Studiował przez całą wojnę, nawet powołania do Armii Czerwonej nie 

dostał, a to był przywilej szczególny... Ale stopień "starszy lejtnant rez. Armii Czerwonej" otrzymał; po 1968 r. wyjechał z Polski; 

publicysta Ŝydolewackiej paryskiej “Kultury” - Giedroyća; nagrodzony KrzyŜem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski 

przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana

Poniatowscy - cały królewski ród Poniatowskich, wziął swój początek od przechrzty - neofity pochodzącego z Litwy; Jak mówią 

źródła francuskie, ojciec króla Stanisława Augusta był synem naturalnym księcia Sapiehy, hetmana wielkiego litewskiego i Ŝydówki, 

którego to ojca zaadoptował szlachcic Poniatowski. Babka króla po mieczu była z domu Niewiarowska, które to nazwisko przybierali 

przechrztowie - neofici. 

Krystyna Poznańska-Gebert - polonofob, komuch, stalinowiec, zbrodniarz UB, organizowała Wojewódzki Urząd 

Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie; matka Konstantego Geberta 

Hanna Poznańska-Linde - urodziła się w Łodzi, gdzie ukończyła Uniwersytet Łódzki (wydział humanistyczny) i Akademię Medyczną. 

Przez dziesięć lat była kierownikiem Katedry Diagnostyki Laboratoryjnej w Bydgoszczy. Bierze czynny udział w pracach 

Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu 

Karol Poznański 


Stanisław Pozner 

- w latach 1919-20 naczelnik wydziału w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej 

Adam Pragier - czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), ...tej samej co Józef Piłsudski; lata 

międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Eugenia Pragier - czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), ...tej samej co Józef Piłsudski; lata 

międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Jakub Prawin - polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, wuj Daniela Passenta, Prawin w ciągu zaledwie 5 lat, od 1941 

r. do 1946 r., awansował z szeregowca do stopnia generała brygady! W 1941 r. był jeszcze szeregowym Ŝołnierzem-ochotnikiem, w 

1943 r. - majorem, w lipcu 1944 r. - podpułkownikiem, a w 1946 r. - generałem brygady i szefem Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie. 

Wiceprezes NBP 

Kinga Preis 

- aktorka 

Preisner - 

Małgorzata Prejzner - polonofob, dywersant, członek powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i 

antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta gieldowego George'a 

Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 

maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego. 

Teresa Prekerowa - polonofob, dywersant, historyk, autorka licznych prac o stosunkach polsko-Ŝydowskich, i innych ksiąŜek o 

tematyce Ŝydowskiej 

Jan Prochyra - 

Marcin Prokop - dziennikarz muzyczny, specjalista ds. bankowości i finansów, redaktor działu muzycznego w Ŝydokomunistycznym 

tygodniku "Przekrój", juror trzeciej edycji Idola. Skończył studia na wydziale finansów. Obecnie jest dziennikarzem Telewizji Polskiej, 

gdzie prowadzi program „Pytanie na śniadanie” oraz cykl „Młode wilki”. Od kwietnia 2005 roku jest redaktorem naczelnym 

miesięcznika Film. 

Eugenia Prokop-Janiec 

- dr hab. UJ, literatura i kultura jidysz, tematyka Ŝydowska 

Leon Przemski - właśc.- Chaim Feiwel Loew - polonofob, komuch, stalinowiec, agent sowiecki, dywersant, sowietyzował 

ideologicznie Wojsko Polskie; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski

Kazimierz Przerwa-Tetmajer - poeta, nowelista, powieściopisarz i dramaturg; syn Ŝydówki-frankistki - Julii z Grabowskich; był 

przyrodnim, młodszym bratem Włodzimierza Tetmajera, i bratem ciotecznym Tadeusza Boya-śeleńskiego 

Joanna Przetakiewicz 

- ..."bizneswoman" i miłość hochsztaplera Jana Kulczyka 

Dariusz Przewieczerski - polonofob, dywersant, dyr. Universalu - oskarŜony później o zagarnięcie około 1,5 miliona dolarów na 

szkodę FOZZ; współzałoŜyciel i współwłaściciel Banku Inwestycji Gospodarczych - BIG 

Sława Przybylska 

- piosenkarka, PRL lata 60-70-te 

Ludwik Salomon Przysuski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, stalinowiec, zbrodniarz stalinowski, dyrektor departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, pomysłodawca 

tzw. "teczek obiektowych" i "teczek gminnych", które miały zapewnić MBP wszelkie moŜliwe dane o kaŜdym Polaku; odznaczony przez 


Krzysztof Pszenicki - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, agent sowiecki, szef Polskiej Sekcji BBC [tej samej, w której pracował Nowak-Jezioranski...] dziennikarz o 

„odpowiednim" stalinowskim rodowodzie (matka jego była współautorką sławetnego stalinowskiego „Manifestu Lipcowego PKWN", 

zaprzyjaźniony z Michnikiem, Łuczywo i Dajczgewandem 

Wojciech Pszoniak – Józef Kenitzer 

- aktor, sodomita, pederasta 

Lidia Pustelnik 

- członek zarządu Gmina Wyznaniowa śydowska w Bielsku-Białej 

Jerzy Putrament - polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, pisarz, poeta, publicysta. W czasie II 

wojny światowej przebywał w ZSRR. Współtwórca stalinowskiego Związku Patriotów Polskich i I Armii Wojska Polskiego, oficer 

oświatowo-polityczny I Dywizji im. T. Kościuszki. Po wojnie w Zarządzie Głównym Związku Literatów Polskich (sekretarz generalny i 

następnie wiceprzewodniczący). W latach 1966 - 1971 współredaktor Miesięcznika Literackiego 

- 


R 

Dorota Rabczewska "Doda" 

- piosenkarka 

Paweł Rabiej - dziennikarz i publicysta, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Columbia University w Nowym Jorku, 

publikował w Ŝydokomunistycznym tygodniku "Wprost" 

Radkiewicz - 

Radkiewiczowa - Ruta Teitsch 

- Ŝona zbrodniarza ministra St. Radkiewicza

Helena Radlińska - Rajchman 

- prof. Akad. Organ. Sł. Społ.) 

Anna Radwan - Röhrenschef - polonofob, dywersant, volksdeutsch-"europejczyk", prezes Zarządu Fundacji im. Roberta 

Schumana, promuje Unię Europejską 

Radziwiłłowie - cały ksiąŜęcy ród Radziwiłłów; Jeden z nich, Konstanty, ksiąŜę Radziwiłł oŜenił się w 1676 roku z Luizą Antoniną 

Weiss (Blanc), zŜydziwszy mitrę swą ksiąŜęcą. Inny Radziwiłł, ksiąŜę Michał, ordynat antonińskoprzygodziecki z Wielkopolski, 

pułkownik cesarstwa niemieckiego z okresu pierwszej wojny światowej, z Miriam... córką Lejbusia i Augusty Lejbroków, 

stuprocentowych śydów, spłodziwszy z nią dwoje Ŝydziąt: syna (ur. 1899) i córkę (ur. 1904). 

Adam Rajski - polonofob, komunista, urodzony w Białymstoku. W 1932 rozpoczął studia dziennikarskie na Sorbonie, członek 

FPK. Pisał na łamach komunistycznych pism "Naje Prese" i "L'Humanite". W czasie wojny organizator Ŝydowskiego ruchu oporu we 

Francji, po powrocie do Polski prezes RSW "Prasa". W 1957 wrócił do Francji i zerwał z ruchem komunistycznym. Przewodniczący 

"L'Union des Resistants et Deportes Juifs de France" (URDF) 

Jakub Rajchman - 

Ludwik Rajchman 

- przewodniczący polskiej [PRL] misji ekonomicznej w Stanach Zjednoczonych 

Mieczysław Rakowski - MojŜesz Rak - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, komunista, marksista, ostatni 1-szy sekretarz KC PZPR, wicepremier i premier PRL, współtwórca 

zniszczenia prawdziwej "Solidarności", główny protektor publicystycznego lobby filosemickiego od Urbana po KTT i KałuŜyńskiego. 

"Wsławiony" rozlicznymi "donosami na Polskę", skrajnymi uogólnieniami negatywnymi o polskich cechach narodowych, m.in. w 

niemieckiej prasie; przez wiele lat redaktor naczelny "Polityki"; obecnie redaktor naczelny skrajnie nudnego marksistowskiego 

periodyku "Dziś" 

Łukasz Ramlau 

- polonofob, komuch, dywersant, dziennikarz Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Wanda Rapaczynski - Gruber 

- polonofob, komuch, prezes Agory; 

Absolwentka liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). 







Emil Rappaport 

- w latach 1924-32 sekretarz generalny Komisji Kodyfikacyjnej RP 

Rudolf Rathaus 


Zygmunt Ratman 

- komuch, dywersant, poseł SLD 

Jerzy Rawicz - właśc.- Rabinowicz - polonofob, komunista, agent sowiecki, dywersant, specjalizował się w szkalowaniu 

niepodległego państwa polskiego 1918-39; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Jan Alfred Reguła - Josek Mützenmacher 

- polonofob, przedwojenny komunista, agent sowiecki 

Marcel Reich-Ranicki - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, agent 

sowiecki, dywersant, oficer bezpieki NKWD, UB, i NRD-owskiej STASI, człowiek-instytucja Ŝydokomunizmu na Austrię i Niemcy

Władysław Reichelt 

- agent SB Tajny Współpracownik 

Ryszard Reiff - polonofob, dywersant, zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami 

PZPR i SB - "okrągły stół" 

Janusz Reiter - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, germanofil, 

agent niemiecki, dywarsant, agent Ŝydomasonerii germańskiej; skompromitowany geremkowiec; prezes Centrum Stosunków 

Międzynarodowych, które było finansowane z niemieckich pieniędzy. Były ambasador Polski w Niemczech, jako ambasador w 

Niemczech Reiter działał faktycznie na szkodę polskich interesów. To przede wszystkim przez niego zawalona została sprawa obrony 

interesów 2 milionów Polaków mieszkajacych w Niemczech; zawzięcie wybielał antypolską politykę niemiecką wobec Polski; Potrafił, 

co zakrawało na prawdziwy skandal, zadeklarowac po mianowaniu go ambasadorem w Niemczech, Ŝe "będzie teŜ ambasadorem 

mniejszości niemieckiej w Polsce" (cyt. za T. Kosobudzki, "MSZ od A do Z", Warszawa 1997, s. 230). 

Paulina Reiter - 

Zbigniew Religa - polonofob, dywersant, komuch, mason; kardiolog; od 1993 roku nieprzerwanie pełni funkcję senatora RP (z 

województwa katowickiego, później ze Śląska). Politycznie zaangaŜował się w tworzenie Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform, 

później był senatorem Akcji Wyborczej Solidarność. W kwietniu 2004 Religa wraz z senatorem Krzysztofem Piesiewiczem został 

załoŜycielem nowej partii politycznej - Centrum. Rezygnując z przynaleŜności do partii politycznych w 27 listopada 2004 został 

wybrany jej Honorowym Przewodniczącym; czł. Klubów Lions (Wprost 25.IV.93) i Rotary (Wprost 8.I.95) 

Marzena 'Maja' Remstedt 

- aktorka 

Alicja Resich-Modlińska 

- prezenterka TVP 

Retinger 

Sikorskim 

- polonofob, dywersant, szpieg, podwójny agent - angielski i sowiecki, współsprawca mordu politycznego na gen. 

Alicja Rettinger - 

Janusz Rewiński 

- komuch, dywersant, aktor, komediant, kpiarz 

Anna Rezner 


Jakub Riedel - polonofob, dywersant, libertyn, publicysta związany ze środowiskami konserwatywnymi i konserwatywnoliberalnymi; 

załoŜyciel, felietonista i redaktor naczelny Ŝydolewackiego czasopisma polityczno-historycznego "Rubikkon" - złota strona 

Ŝydokomunistycznego "Wprost" 

Ryszard Henryk Riedel 

- b. wokalista zespołu DŜem; hippis, narkoman 

Sebastian Riedel 

- gitarzysta i wokalista zespołu Cree, syna Ryszarda Riedla 

Krystiana Robb Narbutt - 

Maryla Rodowicz - komuch, hutzpiara, piosenkarka z czasów PRLu; zaangaŜowana w kampanię wyborczą Kwaśniewskiego; 

odznaczona KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra 

Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Krzysztof Rogala - polonofob, dywersant, mason, członek Rady Fundatorów Ŝydomasońskiej organizacji Fundacja 

Odpowiedzialność Obywatelska; Ekspert Ŝydomasońskiego Centrum im. Adama Smitha, prawnik. Obecnie pracuje w sektorze 

finansowym

Hubert Rogoziński 

- członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Łodzi 

Stanisław Rohan 

- mason 

Michał Rolinger 

- zespół Closterkeller 

Jan Maria Rokita - Izaak Goldwicht - polonofob, komuch, dywersant, mason, libertyn, pseudo"opozycjonista", dawne 

powiązania z OKP - Jan Józef Lipski, Jacek Kuroń, Michnik, Wende, Stelmachowski; poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA 

$65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Konstanty Rokossowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

stalinowiec, agent sowiecki, zbrodniarz w mundurze tzwn. "ludowego wojska polskiego", później wrócił do Rosji sowieckiej i do 

końca Ŝycia tam mieszkał 

Janusz Rolicki - absolwent Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 60. pracował jako reporter w 

Ŝydokomunistycznej „Polityce” oraz Ŝydolewackiej „Kulturze”. W 1974 r. został redaktorem naczelnym Naczelnej Redakcji Publicystyki 

Kulturalnej Telewizji Polskiej, w 1977 r. – dyrektorem programowym ds. artystycznych, a rok później – dyrektorem generalny ds. 

artystycznych. W 1984 r. rozpoczął pracę w PAI, a dwa lata później kierował Naczelną Redakcją Filmowo-Telewizyjną. ZałoŜyciel i 

prezes firmy telewizyjnej Pol Net Service. W latach 1997–2000 był redaktorem naczelnym „Trybuny”. 

Rena Rolska 

- piosenkarka, PRL lata 60-70-te 

Andrzej Romanowski - polonofob, komuch, dywersant, były zastępca redaktora naczelnego Ŝydokatolewackiego "Tygodnika 

Powszechnego", wielki zwolennik Kuronia 

Marcin Romanowski - polonofob, dywersant, mason, członek Rady Fundatorów Ŝydomasońskiej organizacji - Fundacja 

Odpowiedzialność Obywatelska; Absolwent Wydziału Prawa UMK w Toruniu (2000) i Uniwestytetu w Ratyzbonie (2002), doktorant w 

Katedrze Teorii i Filozofii Prawa UKSW w Warszawie, stypendysta Fundacji Konrada Adenauera, ekspert sejmowej komisji śledczej w 

sprawie Rywina. 

Zbigniew Romaszewski - Rychbaum - polonofob, dywersant, lewak, członek KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, 

marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; 

Zofia Romaszewska – Zoja Mittglieb - 

Roman Romkowski - Natan Grunspan-Kikiel - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, stalinowiec, zbrodniarz stalinowski, wiceminister MBP , general brygady; Bez wykształcenia (ukończył tylko dwie 

klasy szkoły powszechnej). Członek organizacji komunistycznych od 1922 roku. Od 1941 r. w ZSRR. Od 1944 r. oficer w Resorcie 

Bezpieczeństwa w stopniu podpułkownika, następnie, w sierpniu 1944 roku, objął stanowisko dyrektora Departamentu Kontrwywiadu 

w (jeszcze wtedy) Resorcie Bezpieczeństwa Publicznego. Sprawował to stanowisko do 6 września 1945 roku. Po reorganizacji struktur 

Ministerstwa z 6 września 1945 roku stanął na czele Departamentu I MBP odpowiedzialnego za kontrwywiad, gdzie pozostał do 

stycznia 1946 roku. Od 1949 roku wiceminister MBP. W 1957 roku aresztowany i skazany na 15 lat więzienia za znęcanie się nad 

zatrzymanymi. Zwolniony w 1964 roku. 

Dawid Ropuszyński - polonofob, dywersant, mason, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i 

ateistów, publikował m.in. w: Dziś, Fakty i Mity, Forum Klubowe. Brał udział w Światowym Kongresie Humanistycznym w 

Noordwijkerhout i w Światowej Konferencji Int'l Humanist and Ethical Youth Organisation w Utrechcie. Działacz społeczny, członek 

Polskiego Stowarzyszenia Wolnomyślicieli. 

Dariusz Rosati - polonofob, komuch, dywersant, agent SB, Tajny współpracownik SB - kontakt operacyjny; mason, komunista, 

minister spraw zagranicznych. Wychowanek i zaangaŜowany pracownik partyjny Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, nazywanej 

w swoim czasie “Czerwoną OberŜą” ze względu na rolę kuźni marksistowskiego myślenia w gospodarce. W PZPR od 1966 roku (miał 

wtedy 20 lat) do rozwiązania w 1990 r., I sekretarz PZPR na SGPiS w stanie wojennym. Członek Rady Nadzorczej osławionego FOZZ.

Weronika Rosati 

- aktorka 

Rosenthal 

- agent rosyjskiej policji carskiej, właściciel winiarni, wydał carskiej policji emisariusza Szymona Konarskiego 

Andrzej Rosiewicz - Aaron Jarosiewicz 

- piosenkarz, kpiarz 

Erna Rosenstein 

- malarka, poetka; Ŝona komucha Artura Sandauera 

Anna Rosner 

- polonofob, dywersant, pisze zakłamane podreczniki historii 

Jan Rosner - polonofob, komuch, dywersant, zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze 

zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół" 

Katarzyna Rosner 

- prof. dr hab. kierownik Zespołu Badań Filozofii Kultury 

Marek Ross 

- polonofob, komuch, Ŝydomarksistowski "Dziś" - redaktor naczelny komunista, marksista Mieczysław F. Rakowski 

Tadeusz Ross 

- aktor, satyryk, kpiarz 

Grzegorz Rossa - 

Witold Rosset 

Łódzkiego 

- polonofob, komuch, dywersant, Unia Wolności - Partia Demokratyczna - Demokraci, przewodniczący Regionu 

Henryk Rossman 

- przywódca ONR-ABC, lata miedzywojenne, II Rzeczpospolita 

Anda Rottenberg - polonofob, dywersant, prowokator, bl. dyr. warszawskiej Zachęty, to jej decyzją została wystawiona 

"rzeźba"-prowokacja [PapieŜa Jana Pawła II przygniecionego głazem] 

Adam Daniel Rotfeld - polonofob, komuch, dywersant, w 2000 r. mianowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego na 

członka Rady Bezpieczeństwa Narodowego. W czerwcu 2002 został mianowany na stanowisko podsekretarza stanu w ministerstwie 

spraw zagranicznych w rządzie Leszka Millera. Od czerwca 2003 objął stanowisko sekretarza stanu w tymŜe ministerstwie. 5 stycznia 

2005 roku, po objęciu funkcji marszałka Sejmu przez Włodzimierza Cimoszewicza, objął on funkcję ministra spraw zagranicznych 

Barbara Rozemann - polonofob, dywersant, członek "Polskiego Towarzystwa Psychologicznego" [tylko z nazwy "Polskiego", bo 

całkowicie opanowanego przez Ŝydów] 

Mikołaj Rozen 

- przewodniczący Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Szczecinie 

Liliana Rozenberg - Kurzawa 

- dyrektor Biura Zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej we Wrocławiu 

Aleksander Rozenfeld - polonofob, komuch, dywersant, poeta, dziennikarz, publicysta niepolskiej "Gazety Polskiej"; w latach 

1980-1981 pracownik NSZZ Solidarność, w latach 1982-1987 mieszkał w Izraelu, w latach 1996-2001 pracował jako doradca w 

Kancelarii Prezydenta RP; znany m.in. z publikacji na łamach prasy prawicowej !!; w tekscie pt. "Być śydem w Polsce" pisał: "Moi 

rodzice po to, by nie być obcymi wymyślili, Ŝe będą budować komunizm, to była właśnie ideologia, która kazała wierzyć, Ŝe ludzie są 

sobie równi, bez względu na kolor skóry, religie i status społeczny. Uwierzyli jeszcze przed wojną, ocalili Ŝycie w sowieckiej Rosji i wrócili 

do Polski, nie rozumiejąc, Ŝe słowo komunista będzie się właśnie w Polsce kojarzyć z śydami." ("NajwyŜszy Czas!" z 12 marca 1994

.)... co za tłumaczenie zbrodni Ŝydokomunistycznych, zbrodni stalinowców, ..."by nie być obcymi" brali czynny udział w mordowaniu 

Polaków... 

Krystyna Rozenstrauch 

- Komitet Regionalny Polskiej Unii Studentów śydowskich 

Stefan Rozmaryn - polonofob, komunista, stalinowiec, prawnik i wykładowca m.in. we Lwowie i Kazaniu. Profesor 

Uniwersytetu Warszawskiego; obrzydliwy kolaborant sowiecki we Lwowie 1939-41, ideolog sowieckiego "prawa" w Polsce - autor tezy, 

Ŝe prawo, podobnie jak władza państwowa, jest jedynie wyrazem woli "klasy panującej"; stalinowski profesor - bez habilitacji; Główny 

współpracownik - razem z Jakubem Sawickim - Leona Chajna, dyktatora stalinowskiego Ministerstwa Sprawiedliwości; odznaczony 


Robert Rozmus - 

Piotr Rubik 

- kompozytor muzyki instrumentalnej, filmowej i teatralnej 

Adolf Rudnicki - Schneider 

- pisarz 

Szymon Rudnicki 


Zofia Rudnicka - właśc.- Paulina Hausman - polonofob, komuch, dywersant, obrzydliwy karierowicz bez Ŝadnego kręgosłupa 

moralnego, sędzia w sądownictwie stalinowskim; odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Ewa Rudnik 

- red. nacz. Hatikvah Czasopisma Towarzystwa i Koła Naukowego „Nadzieja - Hatikvah” 

Alfred Rundo 

- w latach 1937-39 kierownik Instytutu Hydrograficznego Ministerstwa Komunikacji 

Martyna Rusiniak 

Anielewicza 

- mgr. Uniwersytet Warszawski - Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. Mordechaja 

Jan Rutkiewicz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, pasierb Starewicza - stalinowca, sekretarza KC PZPR; Przez kilka lat burmistrz warszawskiego Śródmieścia w okresie 

posocjalistycznych transformacji gospodarczo-społecznych. Jako burmistrz najbogatszej dzielnicy Warszawy miał ogromne moŜliwości 

rozstrzygania w sprawach budynków o wielkiej wartości materialnej. Jego ojciec był komunistą, który zginął w czasie wojny. 

Matka Maria, agentka sowiecka, Ŝarliwa komunistka, w 1943 roku została zrzucona z samolotu w grupie inicjatywnej Marcelego 

Nowotki. Jako radiotelegrafistka była odpowiedzialna za kontakt z Moskwą. Zaprzyjaźniona z jednym z czołowych dygnitarzy 

Ŝydowskiego pochodzenia, Romanem Zambrowskim. Po wojnie matka Rutkiewicza wyszła za mąŜ za Artura Starewicza, znanego 

później jako jednego z czołowych przedstawicieli frakcji Ŝydowskiej, tzw. puławian w opisanym przez W. Jedlickiego długotrwałym 

konflikcie „chamów" i „śydów" w KC PZPR. 

Jako burmistrz Śródmieścia Rutkiewicz ponosi odpowiedzialność za decyzję, przyznającą Ŝydowskiej Fundacji im. Nissenbauma za 

śmiesznie niską cenę (1 miliard 590 tys. zł) gmach “PASTY” - słynny symbol bohaterskich walk Powstania Warszawskiego. Mówiono, 

Ŝe dzięki decyzji władz śródmiejskich Fundacja Nissenbaumów zrobiła interes stulecia. 

Rutkowski - Botwin - 

-ów 

Jolanta Rutowicz 

- miłośniczka tipsów i solarium, pajac, słynąca z poraŜająco bezmyślnych wypowiedzi i strojów z sex-shop 

Piotr (Pejsach) Rybak - komunista, w latach 1922-1928 członek KZM, a 1928-1938 KPP, w 1929 sekretarz MOPR Warszawa 

Podmiejska, w 1930 sekretarz okręgu partyjnego w Lublinie. W latach 1930-1937 więziony. 1946-1949 prezes WKś w Warszawie, 

następnie pracownik Polskiego Radia

Stanisław Rybarczyk 

- aktywista Ŝydowski, dyrektor artystyczny Spotkań Synagogi pod Białym Bocianem, Wrocław 

Beata Rybotycka 

- piosenkarka kabaretowa, Ŝona Jasińskiego 

Lew Rywin – Lejba Riewin - komuch, agent sowiecki, ur. w miejscowości NiŜnyj Alkiejew na Syberii; producent filmowy, aktor; 

W latach 1984-1991 Rywin pracował w TVP, do 1989 roku jako szef biura handlu zagranicznego, a potem jako zastępca prezesa ds. 

finansowych i administracyjnych. W roku 1991 załoŜył Heritage Films, jedną z największych polskich firm zajmujących się produkcją 

filmów. Później został na kilka lat prezesem Canal+ Polska, a do 2003 roku szefem rady nadzorczej tej firmy. W lipcu 2002 powołując 

się najpierw na ówczesnego premiera Leszka Millera, potem na „grupę trzymającą władzę", zaproponował prezesowi spółki Agora 

Wandzie Rapaczyńskiej, a takŜe redaktorowi naczelnemu "Gazety Wyborczej" Adamowi Michnikowi umieszczenie w ustawie o 

radiofonii i telewizji zapisu, umoŜliwiającego "Agorze" kupno kanału telewizyjnego "Polsat" w zamian za 17,5 mln dolarów dla SLD i 

prezesurę kanału dla siebie. Michnik potajemnie nagrał Rywina, co spowodowało wszczęcie śledztwa oraz powołanie sejmowej komisji 

śledczej. 

- 


S 

Agnieszka Sabor 


Wacław Sadkowski - polonofob, komuch, dywersant, oszczerca, jeden z byłych luminarzy stanu wojennego; z nadania władz 

PRL były komisaryczny zarządca Pen Clubu w dobie jaruzelszczyzny 

Marek Safjan - polonofob, komuch, dywersant, oszczerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, patriotyzmu, 

katolicyzmu, Polaków i Polski; prof. W latach 1973 - 1997 sędzia sądów powszechnych, od 1997 sędzia Trybunału Konstytucyjnego, w 

styczniu 1998 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski powołał go na stanowisko Prezesa Trybunału. 5 listopada 2006 zakończył 

kadencję sędziego i prezesa Trybunału Konstytucyjnego; był w Trybunale Konstytucyjnym najbardziej zajadłym przeciwnikiem zmian 

obalajacych wpływy sił postkomunistycznych; syn polonofoba i komucha Zbigniewa Safjana 

Zbigniew Safjan - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komunista, 

stalinowiec, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, patriotyzmu, katolicyzmu, Polaków i Polski, były oficer z sowietyzowanego 

Ludowego Wojska Polskiego, pod koniec 1944 r. jako oficer LWP podle doniósł na kolegę - oficera Jana Nesslera, Ŝe ten był akowcem, 

powodujac wydanie na niego wyroku śmierci i rozstrzelanie (cała sprawę dokładnie opisano w oparciu o dokumenty w znakomitym 

krakowskim miesięczniku "Arka" nr 6 z 1993 r.); współtwórca "Stawki większej niŜ Ŝycie"; 

W najgorszym okresie stalinizmu - w 1951 r., został kierownikiem działu propagandy i reklamy w Centralnym Zarządzie Księgarstwa i 

pracował na tym stanowisku do 1955 roku. Przez kilkadziesiąt lat, od 1967 do 1990 r., był członkiem PZPR (podał tę informację w 

pierwszych informatorach biograficznych i beszczelnie zataił ją w informatorze biograficznym z 2001 r.). W latach 1971-1973 był 

nawet członkiem Komitetu Warszawskiego PZPR. 

W czasie stanu wojennego w 1982 r. organ KC PZPR uhonorował go laurem "Trybuny Ludu" "za całokształt dorobku pisarskiego". W 

latach 1982-1984 wchodził w skład Prezydium Tymczasowej Rady Krajowej PRON, potem Rady Krajowej PRON. W latach 1983-1989 

był członkiem Narodowej Rady Kultury. W 1986 r. naleŜał do tych członków dotychczasowego kierownictwa ZLP, którzy przepadli w 

kolejnych wyborach do tych władz (wg "Dzienników politycznych 1984-86" M.F. Rakowskiego, Warszawa 2005, s. 363), wówczas 

faktycznie "wycięto tych, którzy szli na pasku wydziału kultury KC". W 1987 r. Safjan był przewodniczącym ogólnopolskiego Zespołu 

Pisarzy Partyjnych przy KC PZPR. Jest naczelnym redaktorem szowinistycznego i oszczerczego "śydowskiego Słowa" 

Ruta Sakowska 


Dorota Salamon 

- aktorka Teatru śydowskiego w Warszawie 

Sebastian Salbert (Rahim) 

- "whiger", raper z Mikołowa, Pokahontaz

Artur Sandauer - polonofob, dywersant, pisarz, libertyn; kolaborant sowiecki, po wojnie wysługiwał się stalinowskiemu i 

Ŝydokomunistycznemu reŜymowi; Mimo iŜ nigdy nie naleŜał do PZPR, po wprowadzeniu stanu wojennego, Sandauer przyjął 

członkostwo w Narodowej Radzie Kultury - organizacji, która poparła gen. Jaruzelskiego; publikowal w Ŝydolewackiej Kulturze 

Paryskiej; Sandauer bronił twórczości polonofoba Gombrowicza w Polsce, utrzymywali regularną korespondencję, walczył o pamięć i 

uznanie dzieła Schulza; był Ŝonaty z malarką Erną Rosenstein; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia 

Polski. 

Adam Sandauer 

- doktor fizyki, społecznik, syn pisarza Artura Sandauera i plastyczki Erny Rosenstein 

Samuel Sandler 

- polonofob, stalinowiec, dywersant, stalinowski historyk literatury polskiej 

Jacek Santorski - polonofob, dywersant, psycholog społeczny i terapeuta; członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego 

["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez Ŝydów] ; wydawca i propagator "new age" 

Jacek Saryusz-Wolski - polonofob, dywersant, ur. w Łodzi, eurodeputowany. Doktor nauk ekonomicznych. Pochodzi ze 

szlacheckiego rodu herbu Jelita.(!) W 1991 JS-W został pierwszym pełnomocnikiem ds. integracji europejskiej i pomocy zagranicznej, 

gdy ten urząd został stworzony przez premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego. Tę funkcję pełnił aŜ do 1996 roku, mimo częstych zmian 

rządów i większości parlamentarnych. Do pracy rządowej powrócił w 2000, kiedy premier Jerzy Buzek mianował go sekretarzem 

Komitetu Integracji Europejskiej. Na tym stanowisku odegrał waŜną rolę w polskich negocjacjach podczas szczytu w Nicei, w grudniu 

2000. 

13 czerwca 2004 został wybrany eurodeputowanym (członkiem Parlamentu Europejskiego, MEP) z listy Platformy Obywatelskiej w 

okręgu nr 6 (Województwo łódzkie), i od tej chwili związał się z ta partią. Od 20 lipca 2004 do 16 stycznia 2007 (połowa kadencji) 

pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego z ramienia EPL-ED. W 2006 roku został wybrany 

wiceprzewodniczącym Zarządu Krajowego Platformy Obywatelskiej i wiceprzewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej (największej 

europejskiej partii). 

Dyrektor Instytutu Unii Europejskiej w Collegium Civitas, przewodniczący Centrum Europejskiego Natolin i Fundacji Kolegium 

Europejskie, członek Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego. 

Józef Sasin - polonofob, stalinowiec, zbrodniarz MBP i UB, nemrod Bezpieki, gen. UB/SB; rozpoczął karierę w okresie 

stalinizmu, w sierpniu 1953 roku w ówczesnym Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, w grudniu tegoŜ roku 'przechrzczonego' w 

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych - MSW. 

Barbara Sass - Barbara Zdort 

- reŜyser, ur. Łódź 

Jerzy Satanowski 

- autor muzyki filmowej i teatralnej, twórca popularnych piosenek, reŜyser, ur. Łódź 

Hanka Sawicka - Szapiro 

- komunistka, organizatorka i przewodnicząca komunistycznego Związku Walki Młodych 

Paula Sawicka 

- polonofob, dywersant, prezes Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Ewa Sawicka-Niemiec 


Janusz Sawicki 


Jerzy Sawicki - właśc.- Izydor Reisler - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, komuch, stalinowiec, dywersant, kolaborant i agent sowiecki, sowietyzator polskiego prawa; prawnik, wysługiwał 

się Sowietom w walce z Polakami na stanowisku członka III Kolegium Adwokatów we Lwowie; w okupowanym przez Niemców Lwowie 

był agentem Gestapo na terenie lwowskiego getta [Zbigniew BłaŜyński, Mówi Józef Światło, Londyn 1986]; po wojnie jako prokurator 

NajwyŜszego trybunału Narodowego i Sądu NajwyŜszego był na usługach aparatu bezpieki w stalinowskiej Polsce; odznaczony przez

ząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Henryk Sawka - polonofob, komunista, rysownik, satyryk i ilustrator; z wykształcenia polonista; Debiutował rysunkiem 

satyrycznym w 1985 roku na łamach czasopisma "itd" [red. nacz. Aleksander Kwaśniewski]. Od 1991 roku stale współpracuje z 

Ŝydokomunistycznym "Wprost". Jego rysunki są równieŜ obecne w programie telewizji TVN24, oraz Ŝydokomunistycznych "Polityka" 

"Szpilki" 

Bogusław Schaeffer 

- muzykolog, kompozytor, dramaturg, grafik i pedagog; ur. we Lwowie 

Adam Schaff - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunista, 

fanatyczny marksista i stalinowiec, agent sowiecki, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, patriotyzmu, katolicyzmu, 

Polaków i Polski, ideolog komunizmu i eurokomunizmu, komunistyczny filozof, specjalista od stalinizacji nauki, jeden z najbardziej 

skompromitowanych niszczycieli polskiej nauki w dobie stalinizmu, przez wiele lat członek KC PZPR. Był członkiem Komitetu 

Centralnego Polskiej Partii Robotniczej. Od 1941 r. przebywał w Moskwie. W 1945 r. ukończył tam studia filozoficzne na Uniwersytecie 

Moskiewskim, gdzie równieŜ uzyskał doktorat i habilitację oraz asystował prof. Marii Spiridonowej. W latach 1944-1946 kierował 

"polskim" zespołem Radia Moskwa. 

W 1948 r. powrócił do Warszawy. Rok później pod patronatem KC PZPR załoŜył ideologiczny Instytut Kształcenia Kadr Naukowych, 

którym kierował do 1968 r. W latach 1952-1953 był kierownikiem Instytutu Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 50. 

znany był takŜe z publikacji prasowych bezkrytycznie opiewających Stalina. Wykładał równieŜ na Wieczorowym Uniwersytecie 

Marksizmu i Leninizmu, który w tamtych latach kończył m.in. Wojciech Jaruzelski. UwaŜany za głównego i oficjalnego ideologa PZPR. 

Był dyrektorem Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR w latach 1950-1957. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk (krajowy 

członek rzeczywisty) kierując w latach 1956-1968 Instytutem Filozofii i Socjologii PAN. W 1969 r. został członkiem zydomasonskiego 

Klubu Rzymskiego. 

Był protektorem zakładanego przez Adama Michnika "Klubu Poszukiwaczy Sprzeczności" - kuźnia przyszłych "komandosów" 

marksistów-trockistów-komunistów, na kilka lat przed KOR-em. W czasie trwania stanu wojennego był ostrym krytykiem Solidarności; 

znana była jego propozycja zgłoszenia kandydatury Wojciecha Jaruzelskiego ...do Pokojowej Nagrody Nobla (). Po przemianach w 

1989 r. pozostał konsekwentny i nadal wierny swoim marksistowsko-komunistycznym ideom, prezentując m.in. pogląd marksizmu 

demokratycznego jako recepty na kapitalizm, który według niego nie poradzi sobie z głodem i bezrobociem strukturalnym, Ŝe 

przyszłością ludzkości jest nadal socjalizm, choć ten przyszły ustrój nie musi się tak nazywać. [...wtf, jak go zwał, tak go zwał] 

Jerzy Schejbal 

- aktor 

Magdalena Schejbal 

- aktorka, córka aktorów Jerzego Schejbala i GraŜyny Krukówny-Schejbal 

Mateusz Scheley - szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r. 

Anna Schiller 

- felietonistka Ŝydokomunistycznego tygodnika "Wprost" 

Bronisław Schlabs 

- fotograf, malarz; fotografował od początku lat 50. w konwencji realizmu socjalistycznego 

Maksymilian Schnepf 

- polonofob, stalinowiec, płk. zbrodniarz stalinowskiej krwawej Informacji Wojskowej 

Ryszard Schnepf - polonofob, dywersant, komunista, prowokator, bł. sekretarz stanu w kancelarii Kazimierza 

Marcinkiewicza; bł. ambasador antypolonizmu "III RP" w Urugwaju i Paragwaju; dyrektor fundacji "Shalom", kierowanej przez Goldę 

Tencer i Szymona Szurmieja; W 1998 r. dyr. Departamentu Spraw Zagranicznych w Kancelarii Jerzego Buzka; Od stycznia 2005 roku 

był pełnomocnikiem ministra spraw zagranicznych Daniela Rotfelda, ...do spraw obchodów 25-lecia Solidarności; mąŜ Doroty 

Wysockiej-Schnepf, dziennikarki "Wiadomości"; syn zbrodniarza stalinowskiego Maksymiliana 

Zuzanna Schnepf - pracuje w fundacji Shalom pod świetlanym kierunkiem Goldy Tencer i Szymona Szurmieja; UW Studenckie 

Koło Naukowe, Sekcja Historii i Kultury śydów; córka Ryszarda Schnepfa i Doroty Wysockiej-Schnepf 

J. Schoenbrenner - polonofob, komuch, dywersant, była współautorem, wraz z inną Ŝydowką G. Missalową dogmatycznych 

podręczników szkolnych fałszujących prawdziwą historię Polski; podręczniki były wydawane na zlecenia KC PZPR oraz lokalnych 

komitetów

Grzegorz Schreiber - polonofob, dywersant, w latach 1991-1993 był posłem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego w Sejmie 

I Kadencji, a w latach 1990-2001 był członkiem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego; 






W czerwcu 2001 przeszedł do Przymierza Prawicy, a następnie do Prawa i Sprawiedliwości, pełnił funkcję sekretarza klubu 

parlamentarnego tej partii w Sejmie III kadencji. 

Bruno Schulz 

- prozaik, grafik i rysownik; urodził się w Drohobyczu 

Grzegorz Schwarz 

- wydawnictwo "Helion" 

Kazimierz Secomski - polonofob, stalinowiec, komuch, 1945-1949 dyrektor departamentu w Centralnym Urzędzie Planowania, 

1946-1950 zastępca profesora na UW; 1948-1981 pracownik naukowy Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. 1949-1954 dyrektor 

departamentu w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (PKPG), 1954-1955 dyrektor generalny w PKPG, 1955-1956 zastępca 

przewodniczącego PKPG; 1957-1968 zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów; 1968-1971 zastępca 

sekretarza naukowego PAN; 1971-1976 pierwszy zastępca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów; 1976-1980 

wicepremier; 1978-1980 przewodniczący Komitetu Rady Ministrów ds. Zagospodarowania Wisły; 1980-1985 zastępca 

przewodniczącego, a 1985-1989 członek Rady Państwa. 1980-1989 poseł na Sejm, 1985-1989 przewodniczący Koła Posłów 

Bezpartyjnych w Sejmie IX kadencji. 1986-1989 członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa. 

Hanna Segal - nazwisko panieńskie - Poznańska 

- psychoanalityk; urodziła się w Łodzi w Ŝydowskiej rodzinie mieszczańskiej 

Kalman Segal 

- polonofob, komunista; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Grzegorz Leopold Seidler - polonofob, komuch, stalinowiec, dywersant, prawnik, profesor i rektor Uniwersytetu Marii Curie- 

Skłodowskiej w Lublinie; W latach 1949-1989 był członkiem PZPR, z ramienia partii został wybrany do Sejmu w 1985. W latach 90. 

był sędzią Trybunału Stanu. 

Ireneusz Sekuła - polonofob, komuch, dywersant, wieloletni członek PZPR, wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Mieczysława 

Rakowskiego; szerokie powiązania z Ŝydokomunistyczną nomenklaturą PRLu PZPR i SB; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad 

głowami narodu polskiego - pomiędzy koncesjonowanymi przywódcami drugiej "Solidarności" a zbrodniarzami PZPR i SB - tajne 

rozmowy w Magdalence i "okrągły stół"; zamieszany w wiele afer w latach 80 i 90tych, m.in.: Gawronik i afera kantorowa ... więcej na 

temat hochsztaplera Ireneusza Sekuły i Gawronika moŜna przeczytać tu: http://www.polonica.net/gawronik_senator.htm 

Janusz Sent 

- pianista-akompaniator 

Joanna Senyszyn - polonofob, dywersant, komuch, prowokator, obrazoburca; bł. czł. PZPR, SLD; Prowadzi stałą rubrykę w 

antyklerykalnym tygodniku Fakty i Mity; „ciota rewolucji" obyczajowej. 

Ryszard Setnik - Szymon Bauman 

partii, później SLD, 

- polonofob, komuch, lewak, jeden z liderów Unii Wolności na Lubelszczyźnie, były poseł tej 

Andrzej Sękowski - wiceprzewodniczący "Polskiego Towarzystwa Psychologicznego" ["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie 

opanowanego przez Ŝydów], "psychoterapeuta" - pedofil i pijak 

Dawid Sfard - członek CKśP, wiceprzewodniczący Związku Literatów i Dziennikarzy śydowskich. Sekretarz generalny śydowskiego 

Towarzystwa Kultury, następnie członek władz TSKś, redaktor pisma literackiego "Jidysze Szryftn" 

Andrzej Siciński 


- polonofob, dywersant, prof. Instytutu Filozofii i Socjologii PAN; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta






Mateusz Sidor - dywersant, redakcja, Ŝydolewacki "Ośrodek KARTA", sponsorami są m.in. Ŝydokomunistyczna "Agora" 




Zbigniew Siemiątkowski - polonofob, komunista, dywersant, agent SB Tajny Współpracownik; 1981-1991 pracował na 

Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW jako asystent i adiunkt. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu jako ekspert strony 

rządowej ds. reform politycznych. Od 1978 do 1990 r. członek PZPR, następnie SdRP i SLD. Członek Rady Naczelnej SdRP oraz Rady 

Krajowej i Zarządu Krajowego SLD. Od 1991 poseł na Sejm, w II kadencji (1993-1995) był rzecznikiem prasowym klubu 

parlamentarnego SLD. 1994-1996 członek Krajowej Rady Sądownictwa. W 1995 rzecznik kampanii prezydenckiej Aleksandra 

Kwaśniewskiego, a następnie podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP i zastępca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W 

lutym 1996 mianowany ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza, od października 1996 z uprawnieniami 

zastępowania premiera w nadzorze nad działalnością Urzędu Ochrony Państwa. Od stycznia do października 1997 był ministrem - 

członkiem Rady Ministrów, koordynatorem słuŜb specjalnych. Jednocześnie sprawował funcję sekretarza Kolegium ds. SłuŜb 

Specjalnych. W kolejnej kadencji Sejmu (1997-2001) był członkiem Komisji ds. SłuŜb Specjalnych i sprawował rotacyjne 

przewodnictwo tej komisji 1998-1999 i 2000-2001. Wybrany do tej komisji takŜe w kadencji IV, przeszedł w październiku 2001 do 

pracy w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów na stanowisko sekretarza stanu (do czerwca 2002). 2001-2002 był ostatnim szefem 

Urzędu Ochrony Państwa (jako p.o. szefa); 29 czerwca 2002 mianowany szefem Agencji Wywiadu. OskarŜony w raporcie sejmowej 

Komisji ds. SłuŜb Specjalnych o udzielanie fałszywych informacji w trakcie wyjaśniania okoliczności zatrzymania byłego szefa "Orlenu" 

w 2002. 

Wojciech Siemion - polonofob, komunista, dywersant, aktor, niegdyś poseł na Sejm z ramienia PZPR, dzisiaj związany z 

lewacką PPS Piotra Ikonowicza; odznaczony KrzyŜem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i 

SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Izabela Sierakowska - Rebeka Sommer - polonofob, komunistka, dywersant; Pełni funkcję posłanki od 1989 roku, początkowo 

jako posłanka Sojuszu Lewicy Demokratycznej, a od 2004 roku Socjaldemokracji Polskiej. Pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego 

sejmowej komisji obrony narodowej oraz była członkiem sejmowej komisji zdrowia 

Sławomir Sierakowski - polonofob, dywersant, publicysta lewicowy, socjolog, krytyk literacki; załoŜyciel i redaktor naczelny 

pisma "Krytyka Polityczna" - nazwa pisma nawiązuje do 'młodopolskiej' "Krytyki" Wilhelma Feldmana. Był stypendystą Collegium 

Invisibile, Ministra Edukacji Narodowej oraz niemieckich fundacji GFPS i DAAD. Obecnie jest doktorantem w Instytucie Socjologii UW; 

pisze do Ŝydolewackich "Rzeczpospolitej", "Gazety Wyborczej", "Polityki" 

Radosław Sikorski - polonofob, dywersant, agent Ŝydo-amerykański - CIA - MOSAD, 'neokonserwatysta', bł. minister obrony; 

według polskiego wywiadu w czasie zimnej wojny Sikorski został współpracownikiem CIA. OŜenił się z dziennikarką Anne Appelbaum 

(Ŝydówka) z redakcji The Washington Post 

Jerzy Siódmak - polonofob, komunista, stalinowiec, naleŜał do syjonistycznej organizacji “El-Al”; płk. szef sztabu masowej 

stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce” 

Magdalena Sitarz 

- dr. UJ, język jidysz, tematyka Ŝydowska 

Janusz Sityński - Jakub Leman - 

Marek Siwiec - polonofob, komunista, dywersant, były poseł i szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, od 1977 był członkiem 

PZPR. W latach 1987-1990 pracował, jako redaktor naczelny w tygodniku "ITD". Był członkiem-załoŜycielem Socjaldemokracji RP 

(wszedł do władz krajowych partii) i pierwszym redaktorem naczelnym "Trybuny". Od 1993 jest członkiem Zgromadzenia 

Parlamentarnego Rady Europy. W wyborach europejskich 2004 uzyskał mandat z woj. wielkopolskiego, gdzie kandydował z list 

SLD-UP. 15 stycznia 2005 wybrany nowym przewodniczącym Stowarzyszenia Ordynacka; członek komitetu wyborczego Włodzimierza 

Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce 2005; deputowany do Parlamentu Europejskiego; ojciec był wicedyrektorem 

tarnobrzeskiego kombinatu siarkowego "Siarkopol", matka - prokuratorem w PRLu (R. Szubstarski, 'Misjonarz prezydenta', "śycie" z 

26-27 października 1996 r.); obecnie, ...oczywiście w Parlamencie Jewropejskim 

Ernest Skalski - Wilker 

- wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob,

komuch, dywersant, dziennikarz “Gazety Wyborczej”, z-ca Michnika. Ojciec - Jerzy Wilker (po wojnie juŜ Skalski), Matka- Zofia 

Nimen (Skalska) 

Był jednym z najbardziej zajadłych obrońców monopolu warszawskiej “elitki” na rządzenie. Wyszydzający tworzące się partie 

prawicowe i postulujący utrzymanie pełnego monopolu na rządzenie w ręku geremkowskich mędrców z OKP. Skalski od początku 

naleŜał do skrajnych panegirystów Balcerowicza. Wykpiwał rzemieślników, uskarŜających się na upadanie polskiego rzemiosła, z furią 

wyszydzał ludzi zatroskanych o los interesów narodowych w polskiej gospodarce, jej konkurencyjność - zagroŜenia dla polskiego 

przemysłu. 

Jerzy Wilker-Skalski - polonofob, komunista, był funkiem w partii zdrady narodowej - KPP (Komunistyczna Partia Polski), po 

1945 roku szef personalny Komendy Wojewódzkiej MO w Krakowie.; ojciec Ernesta, maz Zofii 

Witold Skaruch 

- komunista, aktor 

Wiktor Skiwski 

- do 1939 roku naczelnik wydziału w MSZ 

Janusz Skolimowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polnofob, komuch, 

dywersant, osobisty sekretarz Gierka, syn zbrodniarza Hilarego Minca - jednego z czołowych stalinowców, członka Triumwiratu 

rządzącego Polską po 1948 roku; ... obecnie ambasador PRL-bis III na Litwie 

Skotarek - zięć marksisty, marksisty-komunisty, Mieczysława F. Rakowskiego 

Bronisław Skrzeszewski - Meldenbaum 

Moskwy, zatwierdzony przez Stalina 

- polonofob, komunista, stalinowiec, ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z 

Stanisław Skrzeszewski - Fokenman - 1945-1947 ambasador w ParyŜu, Minister Oświaty w latach 1947-1950, 1950-1951 

podsekretarz stanu (wiceminister) w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, następnie minister Spraw Zagranicznych 1951-1956 

Bronisława (Bruche) Skrzeszewska - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, komunistka, zbrodniarka stalinowska, współorganizatorka Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i UB; 

odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Piotr Skrzynecki 

- był współzałoŜycielem i przez wiele lat prowadzącym kabaret - "Piwnica pod baranami", Kraków 

Katarzyna Skrzynecka 

- aktorka 

Jakub Skrzypczak - 

Jacek Skubikowski 

- piosenkarz 

Jan Krzysztof Skubiszewski - Szymon Schimel - polonofob, komuch, dywersant, agent SB TW pseudonim "Kosk"; były minister 

spraw zagranicznych, załoŜyciel Rady Polityki Zagranicznej. Jako szef MSZ-u w rządzie T. Mazowieckiego był od początku całkowicie 

uzaleŜniony od kierownictwa lewicy OKP, które wiedziało o niechlubnych kartach z jego przeszłości. Chodziło nie tylko o dziwnie mało 

wspominane członkostwo Skubiszewskiego w Radzie Konsultacyjnej przy Jaruzelskim, ale o długotrwałą karierę w roli 'Tajnego 

Wspolpracownika' pod pseudonimem "Kosk". Tylko absolutne poparcie udecji uratowało Skubiszewskiego przed skutkami publicznego 

ujawnienia faktów jego tajnej współpracy z reŜimem - najpierw przez doradcę premiera Olszewskiego Krzysztofa Wyszkowskiego, a 

później w związku z ogłoszeniem tzw. Listy Macierewicza. Przeszłość Skubiszewskiego nie pozostała bez wpływu na jego fatalne z 

punktu widzenia polskich narodowych interesów zachowanie w decydującym momencie finalizowania traktatu z Rosją w maju 1992 - 

katastrofalnym ustępstwom Skubiszewskiego wobec Rosjan zapobiegła w ostatniej chwili bezpośrednia interwencja Olszewskiego. 

Niezwykle pyszałkowaty, wręcz despotyczny wobec podwładnych, Skubiszewski dosłownie jadł z ręki Geremkowi; odznaczony 

Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny. 

Aleksander Sław 

Polsce” 

- polonofob, komunista, stalinowiec, płk. komendant masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba

Władysław Sławny - Rosenberg - 

Antoni Słonimski - Stomma - polonofob, komunista, Ŝydowski libertyn stalinowski, mason; współtwórca grupy poetyckiej 

Skamander - grupa poetycka załoŜona w roku 1918 przez Ŝyda Juliana Tuwima, Ŝyda Antoniego Słonimskiego, Ŝyda Jarosława 

Iwaszkiewicza, Ŝyda Kazimierza Wierzyńskiego oraz Ŝyda Jana Lechonia. Wzorem dla skamandrytów była przede wszystkim twórczość 

Ŝyda Leopolda Staffa; 1970-76 publikował w Ŝydolewackim Tygodniku Powszechnym; swego czasu był autorem otwartej krytyki 

seperatyzmu i szowinizmu Ŝydowskiego; W 1955 był jednym z załoŜycieli "Klubu Krzywego Koła"; 












Arnold Słucki 

- polonofob, komunista, stalinowiec, socrealistyczny literat stalinowski 

Robert Maciej Smoktunowicz - polonofob, komunista, mason, prawnik z wykształcenia. Senator RP V i VI kadencji, członek 

klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej. ZałoŜyciel Unii Polityki Realnej. Były mąŜ Hanny Kedaj-Smoktunowicz. Od 1991 r. 

kierował firmą prawniczą "Smoktunowicz & Partnerzy", a od 1999 r. "Smoktunowicz & Falandysz". Jest doradcą prawnym ambasady 

Republiki Włoskiej od 1995 r., ekspert Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (1997-1998). Ekspert prawny Platformy Obywatelskiej. 

Pełnomocnik Komitetu Wyborczego Platformy Obywatelskiej. W latach 1984-1987 uczestniczył w Ruchu Młodej Polski, w 1987 roku 

współtworzył Ruch Polityki Realnej oraz Klub Inicjatyw Gospodarczych w Warszawie, a takŜe Klub im. Adama Smitha. 

Grzegorz Smolar - Hersz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komunista, bolszewik, agent sowiecki, w 1946 zaczął pracę w Centralnym Komitecie śydów w Polsce jako członek jego Prezydium 

oraz kierownik Wydziału Kultury i Propagandy. W latach 1949-1950 pełnił funkcję przewodniczącego CKśP; juŜ w 1920 r. uczestniczył 

w bolszewickiej akcji przeciw Polsce jako członek tzw. Komitetu Rewolucyjnego. Z powodu swej zdradzieckiej roli w owym czasie 

poszukiwany był przez polską Ŝandarmerię wojskową po rozbiciu sowieckiej agresji. Wszedł do partii zdrady narodowej KPP, która 

przerzuciła go na tereny Związku Sowieckiego. Studiował tam na partyjnej uczelni kształcącej działaczy komunistycznych. 

Skierowany przez sekcję Komitetu do akcji wywrotowej w Polsce został w końcu aresztowany i skazany za działania antypolskie na 

trzy lata więzienia. Przerzucony później do ZSRR został członkiem Centralnego śydowskiego Biura Komitetu Centralnego Komsomołu. 

Po powrocie do działalności wywrotowej w Polsce wkrótce został kolejny raz skazany za nią (na 6 lat więzienia). Po agresji sowieckiej 

na Polskę, 17 września 1939 r., naleŜał do grupy osób kolaborujących z Sowietami, został redaktorem komunistycznego pisma 

„Białostyker Sztern". W latach 1943-1944 naleŜał do sowiecko-Ŝydowskiej partyzantki (według tekstu P. Siergiejczyka w „Naszej 

Polsce" z 9 stycznia 2001 r. był związany znanym z okrutnej pacyfikacji polskiej wsi Naliboki Simchą Zorinem). 

Po powrocie do Polski w 1946 r. został członkiem Prezydium Centralnego Komitetu śydów w Polsce i kierownikiem jego Wydziału 

Kultury i Propagandy. W 1949 r. zastąpił A. Bermana na stanowisku przewodniczącego Centralnego Komitetu śydów w Polsce, a 

później aŜ do 1962 r. był przewodniczącym Zarządu Głównego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego śydów w Polsce. Przez wiele lat, 

aŜ do 1968 r., był redaktorem naczelnym organu PZPR w języku jidysz „Fołks-Sztyme", organu popieranego przez władze PRL 

Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego śydów w Polsce. WyróŜniał się tam m.in. nienawistną zajadłością wobec polskiego 

duchowieństwa katolickiego. „Nasza Polska" z 9 stycznia 2001 r. przedrukowała tekst jego listu z 10 października 1953 r. do 

kierownika Wydziału Prasy KC PZPR Stefana Staszewskiego, proszącego o zgodę na zamieszczenie artykułu atakującego „reakcyjne" 

polskie duchowieństwo i osobiście Prymasa Wyszyńskiego za ich stosunek do ludności Ŝydowskiej, zarówno w „Polsce sanacyjnej jak i 

w Polsce Ludowej". List Smolara do KC PZPR był wystosowany w znamiennym czasie - w związku z procesem ks. biskupa C. 

Kaczmarka i aresztowaniem Prymasa Tysiąclecia. W 1968 r. H. Smolar uciekł z Polski do Izraela. 

Aleksander Smolar - Hersz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, kłamca i oszczerca, szczególnie mocno zaangaŜowany w kampanię przeciwko lustracji i dekomunizacji; syn 

Grzegorza, komunisty, dywersanta i polonofoba, i komunistycznej historyczki Walentyny Najdus; globalista, komunista, politolog, 

członek Rady Politycznej Unii Wolności - Partia Demokratyczna; syn funkcjonariusza PZPR i działacza mniejszości Ŝydowskiej w PRL; 

prezes antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą Ŝydowską Fundacji im. Stefana Batorego; członek władz Unii 

Wolności, syn Grzegorza, który do roku 1968 był redaktorem naczelnym "Folks-Sztyme", organu popieranego przez władze PRL 

Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego śydów w Polsce. Matka Smolara pracowała w KC PZPR. 

Eugeniusz Smolar - Hersz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, kłamca i oszczerca o stalinowskich korzeniach; syn Grzegorza, komunisty, stalinowca i polonofoba, i 

komunistycznej historyczki Walentyny Najdus; wychowanek „walterowców" Jacka Kuronia, został wyrzucony z UW po wydarzeniach 

marcowych 1968 r. i wyjechał na emigrację. Na początku lat 70. uzyskał pracę w BBC, dzięki poparciu szefa Polskiej Sekcji BBC 

Krzysztofa Pszenickiego, dziennikarza o „odpowiednim" stalinowskim rodowodzie (matka jego była współautorką sławetnego 

„Manifestu Lipcowego PKWN"), Smolar został I zastępcą Pszenickiego. Warto przypomnieć, co pisała o pracy E. Smolara w BBC 7 

marca 1996 r. Anita Gargas, dziennikarka dziś tak mocno filosemickiej „Gazety Polskiej": Smolar starał się o zwolnione po Pszenickim 

miejsce I zastępcy szefa sekcji. Został przyjęty, mimo Ŝe bardzo słabo władał angielskim (dobry angielski to jeden z podstawowych 

warunków przyjęcia do pracy w BBC). (...) Pszenicki (...) ze Smolarem obsadzili sekcję swoimi ludźmi (...). Polonia brytyjska

odnotowywała sygnały tępienia u starszych pracowników sekcji wszelkich objawów religijności. Przyznanie się do katolicyzmu było 

równoznaczne z wygryzieniem z pracy. Smolar dbał o staranny dobór pracowników i korespondentów. Wbrew zasadom BBC w czasie 

rozmów kwalifikacyjnych z kandydatami do pracy pytano o stosunek do Kościoła. Największą szansę na zatrudnienie miały osoby 

Ŝydowskiego pochodzenia - mówi jeden z Polaków krótko współpracujący z BBC. 

Smolar selekcjonował równieŜ autorów cytowanych na antenie: Światowy serwis BBC uznawany był za wzór obiektywizmu i 

rzetelności. Smolar wykorzystał reputację rozgłośni do lansowania jednej opcji politycznej - dodają Polacy z Londynu. (...) W czasie 

stanu wojennego Smolar, będąc juŜ szefem Sekcji Polskiej, starał się zmonopolizować rynek informacji z Polski oraz system pomocy 

finansowej dla podziemnej opozycji (...). Działalność szefa Sekcji Polskiej była przedmiotem ogromnej ilości skarg do kierownictwa 

BBC. Skargi i protesty nasiliły się w 1990 r., kiedy to w Polsce ROAD toczyło z Wałęsą walkę o władzę. Lansowal grupę polityczną 

ROAD - ugrupowanie skrajnie komunistyczne. 

Zenon Smolarek - Izaak Zimmerman - Komendant Główny Policji marzec 1992 - marzec 1995 

Paweł Smoleński - polonofob, komunista, dywersant, dziennikarz Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"; Niechęć do 

róŜnych polskich środowisk narodowych i obsesyjne tropienie "polskiego antysemityzmu" idą u Smoleńskiego w parze ze skrajną 

niechęcią do wszelkich idei głębszej dekomunizacji. Tekst Smoleńskiego Dzieci rewolucji ("GW" z 15-16 lipca 1995) "Mówiono o nich: 

czerwone, komunistyczne, Ŝydowskie pionierstwo. Lecz to ich nie mogła strawić władza, a nie harcerzy w szarych mundurach. To ich 

zlikwidowano; byli zbyt groźni dla systemu" (...). Kłamstwo Smoleńskiego polega na przemilczeniu faktu niezwykle wielkiej roli, jaką 

odegrali właśnie czerwoni walterowcy w rozbiciu tradycyjnego harcerstwa, kierowanego przez słynnego twórcę Kamieni na szaniec 

Aleksandra Kamińskiego. 

Michał Sobelman - urodzony w Sosnowcu, w 1969 wraz z ojcem wyemigrował do Izraela, skończył studia historyczne na 

Uniwersytecie Hebrajskim, gdzie później pracował do 1992 roku. W 1987 roku przyjechał do Polski na Uniwersytet Śląski jako 

stypendysta UNESCO. Od 1992 roku mieszka wraz z Ŝoną w Polsce, pracując najpierw w Agencji śydowskiej, a następnie w 

Ambasadzie Izraela w Warszawie. W roku 2003 został wyróŜniony nagrodą Ŝydowskiej Fundacji Popierania NiezaleŜnej Kultury 

Polskiej POLCUL; rada Fundacji Judaica 

Anna Sobolewska 

- felietonistka Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Franciszek Sokal 

- w latach 1924-25 minister pracy i opieki społecznej 

Włodzimierz Sokorski - polonofob, dywersant, komunista, od roku 1926 był członkiem PPS-Lewicy (w latach 1929 - 1931 

Sekretarz Generalny tej partii), od 1931 roku działał w Komunistycznej Partii Polski. Podczas II wojny światowej przebywał w ZSRR, w 

latach 1943 - 1944 był współorganizatorem stalinowskiego "Związku Patriotów Polskich". Po sformowaniu polskich jednostek w ZSRR, 

był zastępcą dowódcy do spraw polityczno-wychowawczych 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki, następnie 1 Korpusu Polskich Sił 

Zbrojnych w ZSRR. Od 1945 do 1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej, a w latach 1947 - 1956 i 1956 - 1976 posłem na 

Sejm. Od roku 1948 do 1975 był zastępcą członka KC PZPR. W latach 1945 - 1948 był sekretarzem Komisji Centralnej Związków 

Zawodowych. Od 21 listopada 1952 do 19 kwietnia 1956 był ministrem kultury i sztuki, jednym z głównych promotorów tzw. realizmu 

socjalistycznego (socrealizmu). W latach 1956 - 1972 był przewodniczącym Komitetu do spraw Radia, od 1960 Radia i Telewizji 

(radiokomitetu). Od 1966 aŜ do 1990 był redaktorem naczelnym "Miesięcznika Literackiego". W latach 1980-1983 był ponadto 

prezesem Zarządu Głównego ZBoWiD. Był teŜ członkiem Narodowej Rady Kultury. Został mianowany generałem brygady, w okresie 

władzy Jaruzelskiego. 

Zygmunt Solorz - Krok (śak-Krok-Podgórski) - Solorz to nazwisko jego Ŝony; polonofob, dywersant, agent SB Tajny 

Współpracownik SB i wywiadu wojskowego ps. "Zegarek"; 

Rok 1988: Krok-Solorz-Podgórski otrzymuje "poŜyczkę" z FOZZ w wysokości 100 milionów starych złotych. w 1989 roku Solorz dostał 

zgodę Ministerstwa Współpracy Gospodarczej z Zagranicą na obrót tzw. rublami transferowymi. Relacja złoty - rubel transferowy 

(wirtualny przelicznik) w tym okresie daje wręcz gigantyczny zysk. 

W 1993 roku uzyskuje zgodę na załoŜenie telewizji Polsat. W następnym roku KRRiT wydaje mu licencję na ogólnopolski zasięg z 

nadajników nadziemnych, choć o to ubiegały się takie grube ryby światowej telewizji jak np. CNN, Reuters, Time Warner. Popierają go 

bossowie PZPR i SLD, jak Józef Oleksy, Aleksander Kwaśniewski-Stoltzman, Piotr Nurowski. 

Zajmował 3. miejsce na liście najbogatszych "Polaków" Ŝydokomunistycznego tygodnika "Wprost"; 382 pozycja na światowej liście 

najbogatszych [Ŝydów] według "Forbes" 

ElŜbieta Sommer 

w TV 

- telewizyjna "Chmurka", przez wiele lat w PRLu była prezenterką pogody, po długiej przerwie, wróciła do pracy 

Piotr Sommer 


Emil Sommerstein 

- komunista, stalinowiec, agent sowiecki, członek stalinowskiego ZPP - "Związku Patriotów Polskich",

wszedł w skład PKWN. WspółzałoŜyciel (1944) i do 1946 prezes Centralnego Komitetu śydów Polskich 

Jerzy Sosnowski - polonofob, komunista, dywersant, prowokator, oszczerca, kłamca i paszkwilant, fanatycznie i zajadle 

nienawidzi Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków; publicysta "Gazety Wyborczej", tropiciel "polskiego antysemityzmu" i 

"nacjonalizmu". Pisząc o polskim myśleniu o ojczyźnie w "GW" z 5 sierpnia 1991, Sosnowski stwierdził, Ŝe: (...) "Nad Polskością 

otwartą na róŜnorodność, wzięło górę Polactwo: patriotyzm znerwicowany, ksenofobiczny, autorytarny" 

Remek Sosnowski 

- zarząd Polskiej Unii Studentów śydowskich 

Jacek Spendel 

- dywersant, prezes Ŝydolewacko-libertyńskiego "Kolibra", Współpracuje z Instytutem Globalizacji 

Ewa Teresa Spychalska - Salome Stein 

- agent SB, TW pseudonim "Czuma" 

Marian Spychalski - polonofob, komunista, stalinowiec, ur. w Łodzi; Od 1931 naleŜał do Komunistycznej Partii Polski, od 1942 

do PPR, od 1948 do PZPR. w okresie 1944-1948 członkiem Komitetu Centralnego i 1945-1948 członkiem Biura Politycznego KC. W 

1945 dwukrotnie otrzymał stopień generalski - generała brygady w lutym, generała dywizji w czerwcu. 1948 wszedł w skład władz 

PZPR, został członkiem KC i Biura Politycznego KC. W lipcu 1957 został awansowany na generała broni, a w 1963 otrzymał stopień 

marszałka Polski (był ostatnią osobą, której nadano ten stopień). 1968-1970 był przewodniczącym Rady Państwa; 1968-1971 

przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. 

Leopold Staff 

- poeta, pisarz 

Jan Tadeusz Stanisławski 

Egidą" i u Olgi Lipińskiej. 

- ur. we Włodzimierzu Wołyńskim; satyryk, kpiarz; Wywodził się z STS-u, występował w kabaretach "Pod 

Janusz Staniszewski 

- BIG 

- polonofob, dywersant, prezes "Warty"; współzałoŜyciel i współwłaściciel Banku Inwestycji Gospodarczych 

Stefan Starczewski 

- polonofob, dywersant, prezes Fundacji Kultury; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Artur Starewicz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunista, 

stalinowiec, w latach 1948-1953 kierownik Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR, w okresie najgorszego stalinowskiego 

zakłamania (od grudnia 1948 do maja 1953 r.). Od maja 1953 r. do stycznia 1954 r. kierował Wydziałem Propagandy i Agitacji, a od 

grudnia 1956 do lipca 1963 r. był kierownikiem Biura Prasy KC PZPR. Od 1963 do 1970 r. był sekretarzem KC PZPR. 

Lew Starowicz 

- komunista, seksuolog, 

Stefan Starzewski - Gustaw Szusterman - 

Anna Stasierska 

- Forum śydów Polskich 

Kazik Staszewski - polonofob, dywersant, prowokator, wokalista zespołu “Kult”. Autor ohydnego nawiązania do polskiego 

hymnu narodowego w nazwie swego utworu Jeszcze Polska, stanowiącego skrajny atak na Polskę, polski patriotyzm i tradycje 

Kondrad Staszewski - polonofob, stalinowiec, zbrodniarz okresu stalinizmu, od 1951 roku w Ministerstwie Bezpieczeństwa 

Publicznego. Od 1971 r. podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W Jaruzelsko-Kiszczakowskim stanie wojennym - 

Szef SłuŜby Zaopatrzenia Operacyjnego MSW. Potem znów podsekretarz Stanu MSW; gen. dywizii; Od 1996 roku doradca prezesa

ZUS (co ten ultra-ubek doradzał, trudno sobie wyobrazić). Dwa lata później doradca niemieckiej spółki Kodak-Baum. Jednocześnie 

wiceprezes spółki Gromada-Turist. 

Stefan Staszewski - Szuster - polonofob, komunista, szef wydziału prasowego KC PZPR, usunięty w 1954 r.; I sekretarz 

Komitetu Warszawskiego PZPR w roku 1956 

Hipolit Starszak - polonofob, stalinowiec, zbrodniarz okresu stalinowskiego, płk. UB/SB; do MSW trafił, gdy tym "resortem" 

kierował Mieczysław Moczar. Od połowy lat 60. Starszak brał udział w głośnych procesach politycznych nadzorowanych przez SB. W 

połowie lat 70. Starszak odbył roczny kurs w WyŜszej Szkole Komitetu Bezpieczeństwa Panstwowego (KGB) przy Radzie Ministrów 

ZSRR, ze specjalnością działań kontrwywiadowczych przeciwko wywiadom państw imperialistycznych. Następnie szef biura śledczego 

MSW; zastępca prokuratora generalnego PRL. Obecnie jest dyrektorem spółki URMA - wydawcy Urbanowego "Nie" 

Andrzej Stawikowski - polonofob, dywersant, judaizator, "pastor" i Przewodniczący Rady sekty "Chrześcijański Kościół "Miecz 

Ducha" "; ...totalna bzdura i wielkie bluźnierstwo, co ma Chrześcijaństwo z nazistowskim Izraelem i rabinistycznym, od twóch tysięcy 

lat anty-chrześcijańskim judaizmem 

Justyna Steczkowska 

- polonofob, piosenkarka Ŝydłacząca 

Janusz Steinhoff - polonofob, dywersant, zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze 

zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"; W latach 90. współzałoŜycielem Partii Chrześcijańskich Demokratów, której 

współprzewodniczył od sierpnia 2000 do listopada 2001. Od 1997 był członkiem Akcji Wyborczej Solidarność. Od 27 listopada 2004 

jest przewodniczącym Partii Centrum; bł. premier 

Andrzej Stelmachowski 

- polonofob, dywersant, komunista, współorganizator "okrągłego stołu" 

Jonasz Stern - polonofob, komunista, malarz; był współorganizatorem i członkiem Grupy Krakowskiej, działaczem 

Komunistycznej Partii Polski 

Mirosława Stojak 

- Włocławek 

Stanisław Stolz - 

Danuta Stołecka 

- polonofob, dywersant, sekretarz Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Ludwik Stomma - Sommer - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

dywersant, paszkwilant, oszczerca i kłamca, powszechnie uprawia nihilizm historyczny, felietonista “Polityki”, etnograf. Syn 

znanego działacza katolewicy Stanisława Stommy, od dziesięcioleci związanego z Ŝydolewackim “Tygodnikiem Powszechnym”. 

Ultraczerwony w poglądach, poszedł na maksymalną identyfikację z postkomunistami, posuwając się aŜ do publikacji w Urbanowym 

“Nie” [por. “Nie” nr. 51-52 z 1993 roku]. Z zapałem wychwala róŜne postacie postkomunistyczne, i gromi antykomunistycznych 

'oszołomów'; syn Stanisława 

Stanisław Stomma - Szaja Sommer - polonofob, dywersant, Ŝydo-katolewacki miesięcznik "Znak". Od 1946 roku członek 

redakcji Ŝydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego". W 1956 roku współzałoŜyciel, a następnie wieloletni działacz, członek 

zwyczajny i honorowy warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej - Ŝydo-katolewactwo; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad 

głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd 

Ŝydokomunistyczny; ojciec Ludwika 

Henryk Strasburger 

- ambasador PRL w Londynie

Michał Strąk - Baruch Steinberg - 

Daniel Strehlau 

- aktywista Ŝydowski, prezes Fundacji Rozwoju Kultury śydowskiej w Polsce 

Stanisław Stroński - matka z domu Lewi; czołowy działacz w Narodowej Demokracji (endecji); czołowy publicysta pism narodowych 

i w latach 1930-35 poseł na Sejm 

Julian Stryjkowski - Pesah Stark - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, pisarz, kolaborant i agent sowiecki, sługus aparatu propagandowego PZPR; typowy przedstawiciel 

Ŝydowskiej inteligencji, przez dziesięciolecia przeŜywającej “przygodę z komunizmem (był łącznie 34 lata w partii komunistycznej, 

począwszy od skrajnie antypolskiej Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy w 1934 roku). Dziennikarz kolaboranckiego i 

polakoŜerczego “Czerwonego Sztandaru” 1939-1941, członek redakcji targowickiego organu ZPP “Wolna Polska” w latach 1943-1946. 

stwierdził w wywiadzie dla “Rzeczypospolitej” z 2-3 października 1993: (...) ja się teraz czuję proizraelski, izraelocentryczny (...) po 

wszystkich historiach antysemickich Polska nie jest moją ojczyzną; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia 

Polski 

Jerzy Stuhr - Josek Feingold 

- aktor, kpiarz; ojciec Macieja 

Maciej Stuhr - Feingold 

- aktor, kpiarz; syn Jerzego 

Edward Stułbach - komunista, urodzony w Borynii, mgr praw. W getcie krakowskim w Ŝydowskiej grupie bojowej PPR. 

Przewodniczący WKś w Krakowie, w latach pięćdziesiątych działacz TSKś 

Hanna Suchocka - Hajka Silberstein - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, komunista, dywersant, mason; radca prawny, nauczyciel akademicki; Od 1968 roku członek Stronnictwa 

Demokratycznego, [Stronnictwo Demokratyczne - od początku załozenia, koncesjonowana partia sojusznicza PPR a potem PZPR, o 

korzeniach masońskich]; posłanka tej partii w latach 1980-1985. 

Wróciła do Sejmu w 1989 roku, tym razem jako posłanka OKP. Funkcję posła sprawowała aŜ do 2001 roku. Od 1991 roku w Unii 

Demokratycznej, była jednym ze współzałoŜycieli Unii Wolności; Od lipca 1992 roku premier centroprawicowego rządu tworzonego 

przez siedem partii (mimo to mniejszościowego). Rząd ten został obalony w wyniku wotum nieufności zgłoszonego przez górnika z 

"Solidarności" - Alojzego Pietrzyka (maj 1993). Funkcję premiera sprawowała do października 1993 roku. Po powrocie prawicy do 

rządów rekomendowana przez Unię Wolności do objęcia teki Ministra Sprawiedliwości (1997-2000). 

Cieniem na jej kandydaturze była sprawa tzw. "inwigilacji prawicy" z 1993. Chodziło o ujawnioną instrukcję z 13 lutego 1993 roku dla 

UOP, nakazującą prowadzenie śledzenia i działań dezintegracyjnych wobec działaczy partii prawicowych pozostających w opozycji do 

rządu Suchockiej. Funkcję ministra sprawowała do 2000 roku. Krytykowana za zbyt liberalną politykę wobec przestępców. W 1999 

roku była kandydatką rządu polskiego na funkcję sekretarza generalnego Rady Europy (nie została poparta przez frakcję polskich 

socjaldemokratów); członek powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. 

Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego 

finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w 

Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego. Od 2001 roku ambasador 

PRL-bis III przy Watykanie; 

Chaim Sucholicki 


Janusz Sujecki - polonofob, dywersant, z wykształcenia politolog, z zamiłowania obrońca Ŝydowskich zabytków w Warszawie, 

Zespół Opiekunów Kulturowego Dziedzictwa Warszawy 

Jan Suliga - dywersant, satanista, propagator Ŝydowskich idei, Satanizm, Tarot, Kabała, Taraka, Gnostycyzm, Ezoteryka; 

największy polskojęzyczny "mistyk", ezoteryk i mag, autor "Biblii szatana" 

Bolesław Sulik - Jakub Steinberg lub Szteinberg - polonofob, dywersant, oszczerca zniesławiający Polskę i Polaków; 

przewodniczący [z nadania Unii Wolności] Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, jest jednym z najbardziej spektakularnych symboli siły 

lobby filosemickiego w Polsce. Syn generała w armii Andersa, Nikodema, w 1946 roku opuścił Polskę jako Ŝyd Jakub Szteinberg 

Kalman Sultanik - Chaim Studniberg -

Antoni Sułek 

- polonofob, dywersant, prof. Instytutu Socjologii UW; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Stanisław Supruniuk - polonofob, agent sowiecki NKWD, zbrodniarz UB, zaraz po wojnie był szefem powiatowych Urzędów 

Bezpieczeństwa w Nisku i Krośnie, gdzie torturował i prześladował Ŝołnierzy AK; odznaczony KrzyŜem Komandorskim Orderu 

Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Krzysztof Sykta - polonofob, dywersant, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów; zajmuje 

się głównie biblistyką i religioznawstwem. Skończył ekonomię, jest dyrektorem w izbie gospodarczej i redaktorem w Magazynie 

Przedsiębiorczości i Integracji Lokalnej IMPULS 

Piotr Symołon - prawnik, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz podyplomowych studiów Administracji Europejskiej. Jest 

pracownikiem Urzędu Miasta Krakowa; rada fundacji Judaica 

Tadeusz Syryjczyk - polonofob, komunista, dywersant, mason, świnia Orwell'owska, oddany kościołowi Mamony, członek Rady 

Politycznej Unii Wolności, 1991-2001 poseł na Sejm z ramienia Unii Demokratycznej, następnie Unii Wolności; 1995 - 2001: 

wiceprzewodniczący Unii Wolności; 

b. członek zarządu powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana 



Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego; 


utrzymuje kontakty z tzw. Miedzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation; 

Monika Szabłowska-Zaremba 

- autorka artykułów o tematyce Ŝydowskiej 

Jerzy Szacki 

- prof. socjolog 

Jakub Szadaj 

- przewodniczący zarządu sekty, "NiezaleŜna Gmina Wyznania MojŜeszowego" 

Józef Szajna 

- scenograf, reŜyser teatralny, malarz 

Klemens Szaniawski - polonofob, dywersant, mason, filozof, na przełomie lat 1957/1958 przebywał na stypendium w 

Cambridge, gdzie miał okazję współpracować z Braithwhitem i Neymanem; członek Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, 

zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"; 

członek zarządu powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana 



Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego. 

Bernard Szapiro - socjalista, komunista, Od 1899 działał w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), a po rozłamie (w 1906) w 

PPS-Lewicy; ojciec, komunistki Hanny Szapiro - ps. Hanki Sawickiej 

Paweł Szapiro 

- historyk Holokaustu, specjalność: stosunki polsko-Ŝydowskie 

Andrzej Szarawarski - polonofob, dywersant, komunista, hochsztapler, zbrodniarz, były lider SLD na Śląsku w rządzie 

Leszka Millera, wiceminister gospodarki oraz wiceminister Skarbu Państwa; firmował niemal darmową bandycką "prywatyzację" 

Polskich Hut Stali; raŜąco zaniŜane wartości hut, których akcje masowo kupował indyjski gigant hutniczy Mittal Steel - właściciel 

Lakshimi N. Mittal, jeden z największych bogaczy na świecie, jest piąty na światowej liście bogaczy; mix Ŝyda-hindusa

Marcin Szarski 

- prezes rady Banku Polskiego; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita 

Filip Szczepański 

- sekretarz Polskiej Unii Studentów śydowskich 

Kazimiera Szczuka - polonofob, komunista, dywersant, arogant, prowokator, feministka, członkini partii Zieloni; historyk 

literatury, działaczka ruchów kobiecych - walczy o prawo do aborcji, antykoncepcji i edukacji seksualnej; córka Stanisława Szczuki, 

adwokata i matki z rodziny Winawerów pochodzenia Ŝydowskiego. Uczennica polonofoba Marii Janion. 

Andrzej Szczypiorski - polonofob, dywersant, oszczerca, pisarz-paszkwilant, Ŝydokomunistyczny politruk. "Intelektualista" - 

konfident od lat pięćdziesiątych, agent UB i SB kryptonim "Mirek" ("Gazeta Polska", czerwiec 1993 r.). Skrajny koniunkturalista i 

kameleon. W 1968 roku stanowczo występował na łamach opanowanego przez moczarowców organu ZBOWiD-u "Wolność i Lud". 

zgodnie z przybierającym na sile w Polsce filosemickim koniunkturalizmem, Szczypiorski naleŜy do czołowych głosicieli tez o skrajnie 

niebezpiecznym polskim antysemityzmie. Co więcej, upowszechnia w świecie najskrajniejsze donosy na Polskę i Polaków (por. 

osławioną wypowiedź Szczypiorskiego w Niemczech wiosną 1993 r. o tym, Ŝe Polacy równieŜ współdziałali w wyniszczeniu śydów, 

przytoczoną w niemieckim periodyku "Das Parlament" z 7 maja 1993 r. 

Oziasz Szechter - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, fanatyczny 

komunista, stalinowiec, polakoŜerca, agent sowiecki, zbrodniarz NKWD i UB, ojciec Adama Michnika i Stefana Szwedowicza, 

jeden z przywódców Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. 

Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy konsekwentnie dąŜyła do rozbicia Polski, oderwania wielkiej części jej ziem i przyłączenia 

do juŜ rusyfikowanej skrajnym sowieckim terrorem wschodniej Ukrainy. 

Oziasz Szechter był starym, wypróbowanym agentem Moskwy w Polsce. I wchodził wraz z Brystygierową, Bermanem, Chajnem, 

Groszem, Kasmanem i innymi w skład wydzielonej komórki, bezpośrednio podporządkowanej Moskwie. Aresztowany i skazany w tzw. 

procesie łuckim za szpiegostwo na rzecz Związku Sowieckiego; 

Po 1944 r. pełnił funkcję kierownika wydzialu KC PPR ds. Ŝydowskich, a takŜe był zastępcą komendanta UB w Szczecinie; Od 1 

kwietnia 1946 do 31 grudnia 1950 zatrudniony jako kierownik Wydziału Prasowego Centralnej Rady Związków Zawodowych, od 1 

stycznia 1951 do 11 marca 1953 zastępca redaktora naczelnego stalinowskiego organu związkowego "Głosu Pracy" 

Andrzej Jan Szejna - polonofob, dywersant, komunista, SLD, b. podsekretarz stanu ds. europejskich w Urzędzie Komitetu 

Integracji Europejskiej. W 2000 w wyborach prezydenckich był w sztabie wyborczym prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, 

odpowiedzialnym za obsługę prawną. Członek Rady Krajowej SLD (od 2003). Bliski współpracownik Józefa Oleksego i Wojciecha 

Olejniczaka. We wrześniu 2004 został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego i pełni tam obecnie funkcje 

wiceprzewodniczącego Komisji Prawnej oraz członka Delegacji do spraw stosunków z Białorusią; członek Grupy Socjalistycznej w 

Parlamencie Europejskim. 

Małgorzata Szejnert 

- polonofob, komunista, dywersant, Dział ReportaŜu, Ŝydokomunistyczna Gazeta Wyborcza 

Adam Stanisław Szejnfeld - polonofob, dywersant, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów 


Dariusz Szendel 

- polonofob, syjonista, aktywista Ŝydowski, wiceprezes, Ŝydowska org. Beit, Warszawa 

Bolesław Szenicer 

- polonofob, dywersant, przewodniczący zarządu sekty "Gmina wyznaniowa Starozakonnych" 

Lucjan Szenwald - polonofob, komunista, Od 1930 w KZMP, od 1932 w KPP. Od 1941 w ZSRR, od 1943 prowadził kroniki I 

Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki; uczestnik bitwy pod Lenino; według niepotwierdzonych danych zginął zastrzelony przez Ŝołnierzy 

sowieckich w okolicach Majdanka, gdy nie chciał na ich Ŝądanie wysiąść z samochodu 

Irena Szewińska - z domu Kirszenstein - komunistka, urodziła się w Leningradzie, bł. lekkoatletka-sprinterka; Obecnie jest 

prezesem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (od 1997) i członkiem (od 1998) Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. 

Henryk Szlajfer - polonofob, dywersant, pracownik naukowy; w okresie przedmarcowym główny kompan Michnika. Po 

uwięzieniu załamał się i złoŜył bardzo wyczerpujące zeznania, później odpowiednio wykorzystane przez władze komunistyczne do 

propagandowego ataku przeciw uczestnikom ruchu marcowego 1968 r. Jako posłuszne narzędzie ministra Skubiszewskiego umoŜliwił 

przekształcenie Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych z odrębnego instytutu naukowego w kolejny departament Ministerstwa 

Spraw Zagranicznych; syn Ignacego, oficera UB i cenzora PRL

Ignacy Szlajfer - polonofob, stalinowiec, zbrodniarz, oficer UB we Wrocławiu w latach 1947-1952, a następnie cenzor w 

Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk 

Ozjasz Szlejen 

- sekretarz Związku Pisarzy i Artystów w okresie stalinowskim 

Krzysztof Szmagier 

- reŜyser 

Jerzy Szmajdziński - polonofob, komunista, dywersant, świnia Orwell'owska; Wieloletni zawodowy pracownik aparatu 

organizacji młodzieŜowych i aparatu PZPR, członek PZPR w latach 1973-1990 (od 1986 w składzie Komitetu Centralnego), następnie 

SdRP (członek Centralnego Komitetu Wykonawczego i Rady Naczelnej) i SLD. 1984-1989 był przewodniczącym Zarządu Głównego 

Związku Socjalistycznej MłodzieŜy Polskiej, 1989-1990 kierownikiem Wydziału Organizacyjnego KC PZPR; w latach 80-90 wraz z 

Kwaśniewskim, Oleksym, Millerem kupował w elitarnych miejscach w Warszawie nowe mieszkania po nieprawdopodobnie niskiej cenie 

- 2 000 zł. za mieszkanie 

Anna Maria Szmeterling - pseudonim Jantar 

- piosenkarka, matka Natalii Kukulskiej 

Grzegorz Szmeterling 

- muzyk, bliski kuzyn Natalii Kuklińskiej 

Halina Szmeterling 

- matka Anny "Jantar" Szmeterling 

Józef Szmeterling 

- ojciec Anny "Jantar" Szmeterling 

Andrzej Szmidt 

- polonofob, dywersant, członek rady redakcyjnej Ŝydo-katolewackiego miesięcznika "Więź" 

Łukasz Szostak 

Misesa 


Edmund Szot - polonofob, komuch, dywersant, oszczerca i paszkwilant, publicysta Ŝydolewackiej "Rzeczypospolitej", autor 

stałego cotygodniowego przeglądu prasy "Na zdrowy rozum". Znany ze skrajnego filosemityzmu i ataków na polski patriotyzm, 

tradycje narodowe i Kościół katolicki. Szczególnym hobby Szota stało się wyszydzanie róŜnych cech narodowych Polaków. 

Władysław Szpilman 

- pianista, kompozytor popularnych piosenek-'szlagierów' okresu stalinowskiego PRL 

Bartłomiej Szrajber 



Leszek Szreder 

- Od 29 października 2003 pełni funkcję Komendanta Głównego Policji. 

Artur C. Szrejter - pisarz fantasy, z zawodu archeolog. NaleŜał do grupy pisarskiej "Klub Tfurcuf". Członek Asocjacji Polskich 

Pisarzy Fantastyki. 

Jerzy Sztachelski - polonofob, komunista, stalinowiec, sekretarz stalinowskiego Związku Patriotów Polskich. 1945-1947 

minister aprowizacji i handlu. 1951-1956 - minister zdrowia 

Piotr Sztajdel - aktywista Ŝydowski, Ŝydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Olga Sztejnert 

- polonofob, dywersant, adwokat młodego pokolenia, wspólniczka w jednej z największych polskich spółek

adwokackich, autorka publikacji z zakresu prawa gospodarczego, członek Synodu Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego w RP 

(sekretarz Komisji Prawniczej) 

Przemysław Szubartowicz 

- polonofob, komunista, dywersant, red. jeden z czołowych publicystów "Trybuny" 

Wojciech Szuchnicki 

- chłopak Kwaśniewskiej, córki Aleksandra "Alka" Kwaśniewskiego-Stolzmana 

Robert Szuchta - polonofob, dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski; redakcja "Nie"; 

członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Piotr Szumlewicz 

aborcji 

- polonofob, dywersant, komuch, redaktor Ŝydomasonskiego "Bez dogmatu" i lewica.pl; aktywista legalizacji 

Ewa Szumańska 

- polonofob, dywersant, redakcja, Ŝydo-katolewacki "Tygodnik Powszechny" 

Dariusz Szumiło 

Misesa 


Jan Szul - dywersant, lewak, dziennikarz, ob. wydawca Teleexpressu i Kuriera TVP 3 

Artur Szulc - 

Jakub Szulc - polonofob, dywersant, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 


Tadeusz Szulc - polonofob, dywersant, prof. prorektor Fundacji na Rzecz Edukacji i Doradztwa Rolniczego oraz Gospodarki 

Przestrzennej FUNDAR, do spraw propagandy integracji z Unią Europejską 

Leszek Szuman 

- dywersant, "new age", najsłynniejszy polskojęzyczny astrolog 

Dariusz Szumiło 

- zarząd Ŝydomasońskiej Fundacji Instytut Ludwiga von Misesa 

Joanna Szurmiej 

- aktorka, wnuczka Szymona Szurmieja 

Szymon Szurmiej - dyrektor naczelny i artystyczny Teatru śydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie - 

wykształcenie młodzieŜy aktorskiej posługującej się językiem jidysz; 

teatr ten jest instytucją finansowaną ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorządu Województwa 

Mazowieckiego (!!) 

Bronisława Szwajca 


Krzysztof Szwajca 

- autor ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej

Jacek Szwajcowski - polonofob, dywersant, mason, globalista, współfundator i dyrektor "Polska Grupa Farmaceutyczna", 

członek i uczestnik spotkań tajnej Ŝydomasońskiej organizacji globalistycznej "Grupa Bilderberg" 

Andrzej Szwarc 

- historyk 

Krzysztof Szwarc 

- bł. prezes Banku Rozwoju Eksportu; powiązania z nomenklaturą PRLu i PZPR 

Mieczysław Szwarc 

- polonofob, komuch, oficer SB Depertamentu I (wywiad) 

Dorota Szwarcan 

- felietonistka Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; współorganizator i uczestnik spotkań i festiwali Ŝydowskich 

Bronisław Szwarce - polonofob, dywersant, mason, komunista, zbrodniarz, urodzony we Francji; do „Polski", czyli do zaboru 

austriackiego i rosyjskiego przybył w 1858 roku i z miejsca zabrał się do montowania powstania zwanego później styczniowym - 

Ŝydo-masońskiej prowokacji utopionej we krwi dziesiątków tysięcy najszlachetniejszej polskiej młodzieŜy obydwu zaborów. Szwarce 

utworzył organizację „czerwonych", tzw. Centralny Komitet Narodowy - skupisko prowokatorów rewolucyjnych, przezwane obozem 

„czerwonych" dla odróŜnienia od obozu „białych". „Czerwoni" ogłosili się w 1863 roku „Rządem Narodowym" i sprowokowali wybuch 

"powstania styczniowego", którego ostatni przywódca - Romuald Traugutt został ujęty w wyniku zdrady Ŝyda i powieszony; wieloletni 

przyjaciel Józefa Piłsudskiego - przyszłego 'marszałka' Polski, z takim to kombatantem „niepodległościowym" Piłsudski dokształcał się 

na zesłaniu; 

Bella Szwarcman-Czarnota - polonofob, dywersant, pracowniczka Archiwum śydowskiego Instytutu Historycznego, sekretarz 

redakcji „Biuletynu śydowskiego Instytutu Historycznego”, obecnie redaktorka i felietonistka Ŝydowskiego miesięcznika „Midrasz”; 

aktywistka legalizacji aborcji 

Edward Szwarcsztajn - polonofob, stalinowiec, komuch, stalinowski docent; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny 

Orderem Odrodzenia Polski 

Stefan Szwedowicz - Szechter - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

zbrodniarz stalinowski, sądowy morderca, wielokrotnie wydawał wyroki śmierci na polskich bohaterów narodowych, oficerów i 

Ŝołnierzy AK, WiN, NSZ; pomocnik zbrodniarza MBP i UB Józefa Światło, syn Ozjasza Szechtera, uraińskiego komunisty, agenta i 

zbrodniarza NKWD i UB, brat Adama Michnika, od lat mieszka w Szwecji 

Roman Szydłowski - Szancer lub Szanzer - polonofob, komuch, dziennikarz, bl. redaktor Ŝydokomunistycznej "Trybuny Ludu" - 

oficjalny organ KC PZPR, krytyk teatralny, prezes Klubu Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich 

Marcin Szydzisz 

- polonofob, dywersant, pisarz-Ŝydłaczący 

Oskar Szyja Karliner - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

stalinowiec, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; zastępca szefa NajwyŜszego Sądu 

Wojskowego i szefa Zarządu Wojskowego, doprowadził on do takiego opanowania stanowisk w tym zarządzie przez oficerów 

Ŝydowskiego pochodzenia, Ŝe instytucję tę nazywano "Naczelnym Rabinatem Wojska Polskiego" 

Karolina Szykierska 

- członek zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej we Wrocławiu 

Karolina Szykier-Koszucka 

- dyr. Festiwal Kultury śydowskiej SIMCHA 

Mikołaj Szymański 


Wisława Szymborska - Rottermund - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, marksistka, stalinistka, piewczyni stalinizmu, libertyn; Szymborska z garstką podobnych jej krakowskich 

intelektualistów w 1953 roku domagała się przyśpieszenia wykonania wyroków śmierci na krakowskich księŜach, m.in. biskupa 

Czesława Kaczmarka, których komuniści kłamliwie oskarŜyli o pracę dla obcego wywiadu. Sygnatariuszka rezolucji stalinowskich 

intelektualistów z 8 lutego 1953 r.; krytykowana za nadmierną słuŜalczość względem komunistycznych władz, jest m.in. autorką kilku

tekstów gloryfikujących Stalina 

Krzysztof Szymborski - polonofob, dywersant, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów, 

historyk; Urodzony we Lwowie, ukończył fizykę na Uniwersytecie Warszawskim. Do Stanów wyemigrował w 1981 r. Obecnie jest 

wykładowcą w Skidmore College w Saratoga Springs, w stanie Nowy Jork. Współpracuje z "Wiedzą i śycie", miesięcznikiem 

"Charaktery", Ŝydokomunistycznymi "Gazetą Wyborczą", "Polityką" i in 

Tomasz Szymborski 

- dywersant, publicysta Ŝydolewackiego piśmidła „Rzeczpospolita" 

D. Szymborska-Dyrda - polonofob, dywersant, autorka ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej 

Eugeniusz Szyr - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, 

komunista, wicepremier, stalinowski ekonomista, w okresie stalinizmu wiceprezes Rady Ministrów w kolejnych rządach Józefa 

Cyrankiewicza; minister gospodarki materiałowej w rządzie Edwarda Babiucha; jednen z największych prominentów PRL, bardzo 

powaŜnie odpowiedzialnego za dewastację polskiej gospodarki (Szyr był ministrem budownictwa w 1956 roku, wiceprezesem Rady 

Ministrów (1959-1972), przewodniczącym Państwowej Rady Gospodarki Materialnej (1959-1972), ministrem gospodarki materiałowej 

(1976-1981), członkiem KC PZPR (1948-1981) i członkiem Biura Politycznego KC PZPR (1964-1968)). Szyr był jednym z członków 

frakcji Ŝydowskiej, tzw. pulawian w KC PZPR. 

Maria Szyszkowska - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

marksistka, komunistka, antyklerykał, mason; prof. filozofii lewicowej; Kierowniczka Zakładu Filozofii Polityki ISP PAN, sędzia 

Trybunału Stanu z rekomendacji SLD. “Europejczykom” odpowiadają jej “nowoczesne” poglądy filozoficzne, podwaŜające rolę wartości 

etycznych czy rodziny. 

"Ciota rewolucji" obyczajowej. Według Szyszkowskiej: W polskim społeczeństwie za bardzo gloryfikuje się rodzinę (...). Nic bardziej 

nie zniewala niŜ rodzina (...). Niesłusznie traktuje się rodzinę jako składnik Ŝycia społecznego czy nawet państwowego (...). W 1993 

roku Szyszkowska była jedną z sygnatariuszek podpisanego przez grupę skrajnych “europejczyków” tzw. Listu otwartego do polskiej 

inteligencji; związana z masońskim pismem “Wolnomularz Polski”, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków 

i ateistów; członek SLD. 3 maja 1999 r. została odznaczona KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta 

KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Marcel Szytenchelm 

- aktor, artysta kabaretowy 

- 


Ś 

Józef Śliwiński - Flaumanbaum - polonofob, komuch, stalinowiec, mjr. szef Wydziału wydawnictw masowej stalinowskiej 

organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce” 

Krzysztof Śliwiński - polonofob, dywersant, dziennikarz. Były działacz warszawskiego Ŝydo-katolewackiego Klubu Inteligencji 

Katolickiej. Współpracował z Ŝydokatolewackimi “Znakiem”, “Więzią” i “Tygodnikiem Powszechnym”. W 1989 roku zastępca redaktora 

naczelnego Ŝydokomunistycznej “Gazety Wyborczej”, członek Prezydium Zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej, rzecznik 

MSZ, a później pełnomocnikiem MSZ ds. kontaktów z diasporą Ŝydowską. Odpowiedni człowiek na odpowiednim miejscu (!!!). 

Paweł Śpiewak - Stinger - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, libertyn, historyk idei, socjolog, publicysta, znawca i autor tradycji i literatury rabinicznej; członek rady 

redakcyjnej Ŝydo-katolewackiego miesięcznika "Więź"; Lubi publikować w "Res Publice Nowej" i "Przeglądzie Politycznym"; Rada 

Programowa Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 



Ŝydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i



Poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Magdalena Środa - polonofob, komuch, dywersant, etyk, filozof, feministka ; publikowała m.in. w Ŝydokomunistycznych 

Gazecie Wyborczej i Polityce, Ŝydo-katolewackim Tygodniku Powszechnym; bł. Pełnomocnik Rządu ds. Równego statusu Kobiet i 

MęŜczyzn 

Józef Światło - właściwie - Izaak Fleischfarb - polonofob, stalinowiec, zbrodniarz stalinowski; W młodości działał w 

organizacji syjonistycznej "Gordonia", a następnie od 1933 roku w Komunistycznym Związku MłodzieŜy w Krakowie, za co został 

aresztowany w 1934 i 1936 roku; wysoki funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, wicedyrektor X departamentu 

MBP; Obawiając się czystek po aresztowaniu Ławrientija Berii w 1953 roku, uciekł na Zachód podczas podróŜy słuŜbowej do Berlina 

Wschodniego. Występował w audycjach Radia Wolna Europa pt. Za kulisami partii i bezpieki; sprawa emisji audycji Światły wzbudziła 

nie tylko w zespole Polskiej Sekcji RWE silne kontrowersje i sprzeciwy etyczne wobec osoby ocenianej jak kat. Audycje wprowadzono 

na antenę w wyniku osobistej decyzji Jana Nowaka-Jeziorańskiego. 

Maciej Święcicki - polonofob, komuch, bł. prezydent Warszawy, działacz UW - sekretarz KC PZPR - zięć stalinowca Eugeniusza 

Szyra, członka biura politycznego KC PZPR 

Hanna Świda-Ziemba 

- polonofob, komuch, dywersant, prof.; Ŝydokomunistyczny organ "Gazeta Wyborcza" 

Henryk Świerszcz 

- aktywista Ŝydowski, Ŝydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Aleksander Świętochowski - polonofob, załoŜyciel PPS, jesienią 1892 roku w ParyŜu powstał tzw. „Związek Zagraniczny 

Socjalistów Polskich", stał się on zaląŜkiem właściwej PPS, której to aktywnym działaczem był Józef Piłsudski - przyszły 'marszałek' 

Polski; w Ŝyciu wyznawał liberalizm, walczył o równe prawa dla Ŝydów, zwalczał konserwatyzm, wstecznictwo i klerykalizm 

- 


T 

Adam Taran 

- polonofob, komuch, stalinowiec, autor socrealistycznych kiczów stalinowskich 

Leon Tarasiejski 


Tatarkiewicz 

- Tatarkiewicze, cały ród, Ŝydzi po kądzieli 

Michalina Tatarkówna-Majkowska 

- polonofob, komunistka, sekretarz komitetu wojewódzkiego PZPR z Łodzi 

Janusz Tatera - sekretarz generalny PKOl, były działacz PZPR i PRL-owski dyplomata; otrzymał KrzyŜ Kawalerski Orderu 

Odrodzenia Polski od Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Janusz Tazbir -

Józef Tejchma - Tejchman 

Jaroszewicza 

- polonofob, komunista, wieloletni członek KC PZPR, wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Piotra 

Eufemia Tejchman - polonofob, komuch, dywersant, oszczerca, ambasador w Wilnie, z poprzednim ambasadorem Janem 

Widackim, zniszczyła polski uniwersytet w Wilnie 

Marek Tejchman 

- radio "Tok FM" 

Bernard vel Bolesław Tejkowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, dywersant, koncesjonowany przez PZPR i SB quasi-opozycjonista i antysemita, członek PZPR, "Sztandarowy" antysemita i 

"wódz" nie tylko tzw. "polskiego ruchu narodowego", ale równieŜ ogólnosłowianskiego - czytaj ogólnopogańskiego; w ZMP pełnił 

funkcję przewodniczącego zarządu uczelnianego na Politechnice Krakowskiej. W jego najbliŜszym otoczeniu działali: Stefan i Andrzej 

Bratkowscy, Kryg, Ullman i Wollen. W przełomowych miesiącach 1956 r. Bernard Tejkowski został etatowym pracownikiem Komitetu 

Wojewódzkiego PZPR w Krakowie, jako główny pomocnik towarzysza Marka Waldenberga. "Benio" zasłuŜył się wówczas broniąc Józefa 

Cyrankiewicza, nie tylko przed atakami antysemitów. Dzięki wdzięczności Cyrankowicza, za pośrednictwem Mateusza Ochsa, otrzymał 

Tejkowski mieszkanie w Warszawie, co było w owych czasach znacznym wyróŜnieniem. Tejkowski, ciągle jeszcze jako Bernard i 

towarzysz partyjny, współdziałał z Kuroniem, Modzelewskim i Baumanem. 

Kilka lat później Tejkowski zmienił imię na Bolesław - na pamiątkę króla Bolesława Śmiałego - i załoŜył grupę "Światowid" o bardzo 

jednoznacznym nastawieniu antykatolickim. Powiązania polityczne tej grupy z sowieckim w Polsce namiestnictwem nie były w tym 

czasie nazbyt starannie kamuflowane. Przez całą dekadę lat siedemdziesiątych, Tejkowski prowadził swoją neopogańską działalność, 

pracując na dobrze platnym etacie Zarządu Głównego Towarzystwa Krzewienia Kultury Świeckiej. W roku 1981 zorganizował w 

Warszawie "zjazd", który powołał "Polski Związek Wspólnoty Narodowej", występując generalnie przeciwko NSZZ "Solidarność". 

RównieŜ po wprowadzeniu stanu wojennego czynił najprzeróŜniejsze umizgi i starania, aby uzyskać jakieś koncesje w ramach 

"realnego socjalizmu". 

23 września 1988 r. nagłośniono list Tejkowskiego do ministra Kiszczaka, w którym napisał: "Ograniczony system wielopartyjny 

powienien gwarantować 51% udziału w Sejmie dla PZPR". 

We wszystkich wystąpieniach Tejkowskiego i jego hałaśliwych wygłupach antyŜydowskich, chodzi o to i tylko o to, aby kompromitować 

te formacje polityczne, które odwołują się do tradycji narodowych. 

Robert Tekieli 

- polonofob, dywersant, redaktor niepolskiego tygodnika "Gazeta Polska" 

Barbara Temkin-Bermanowa - 

Gołda Tencer - aktorka i reŜyser Państwowego Teatru śydowskiego im. E. R. Kamińskiej w Warszawie; dyr. generalny fundacji 

amerykańsko-polsko-izraelskiej "Shalom" 

Janusz Tencer - 

Henryk Tennenbaum 

- w latach 1920-25 dyrektor departamentu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu 

Joseph Tenenbaum - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

komunista, stalinowiec, oszczerca, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polski i Polaków, patriotyzmu i 

katolicyzmu; bł. prezes Amerykańskiej Federacji śydów Polskich 

Jerzy Tepli - polonofob, komuch, w latach 60. szef Dziennika TV, a później korespondent telewizji w RFN; odznaczony KrzyŜem 

Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka 

Stoltzmana 

Nina Terentiew 

- komuch, prezenterka, komentatorka TVP 

Maria Theiss 

- Instytut Polityki Społecznej, UW 

RóŜa Thun - właściwie - RóŜa Woźniakowska Gräfin von Thun und Hohenstein - polonofob, komuch, dywersant, 

volksdeutsch-"europejka", bliski współpracownik KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej 

antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; Członkini Ŝydo-katolewackiego Klubu

Inteligencji Katolickiej, Warszawa, od 2003 r. członek zarządu; W latach 1992 do 2005 była Dyrektorem Generalnym, a potem 

prezesem zarządu Ŝydomasońskiej Fundacji im. Roberta Schumana; Od 2005 roku Szefowa Reprezentacji Komisji Europejskiej w 

Polsce. Od 1981 jest Ŝoną Franza Grafa von Thun und Hohenstein. 

Michał Tober 

- były rzecznik rządu 

Wojciech Tochman - polonofob, komuch, tolerasta, dywersant, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, 

Polaków i Polski, publicysta "Gazety Wyborczej", który "wsławił się" skrajnymi napaściami na Związek Polaków na Litwie. Tochman 

jest zawziętym "tropicielem" dyskryminacji wobec murzynów, Ŝydów, pederastów i chorych na AIDS. 

Krzysztof T. Toeplitz - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, polakoŜerca, agent SB Tajny Współpracownik, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polski, Polaków, katolicyzmu i 

patriotyzmu, redaktor naczelny skrajnie deficytowych postkomunistycznych "Wiadomości Kulturalnych", wydawanych od lat z łaski 

byłego ministra Dejmka kosztem ogromnych dotacji z pieniędzy polskiego społeczeństwa. Jeden z głównych publicystycznych 

janczarów jaruzelszczyzny w dobie stanu wojennego przez całe dziesięciolecia naleŜał do autorów najmocniej zaangaŜowanych w 

gromieniu Polaków za ich romantyzmy i "bohaterszczyznę", wyszydzających całą historię Polski jako ciąg bezmyślnych "rzucań się" 

nacjonalistycznych i anarchicznych tłumów. 

Małgorzata Toeplitz-Winiewska - polonofob, dywersant, psycholog, aktywistka legalizacji aborcji; z Ŝydowskiego klanu 

Toeplitzów - Ŝydokomuna, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ["polskiego" tylko z nazwy, bo 

całkowicie opanowanego przez Ŝydów]; siostra Zuzanny 

Zuzanna Toeplitz - polonofob, dywersant, aktywistka legalizacji aborcji; z Ŝydowskiego klanu Toeplitzów - Ŝydokomuna, członek 

Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ["polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez Ŝydów]; 

siostra Małgorzaty 

Stanisław Tołwiński 

Gospodarczych - BIG 

- polonofob, dywersant, prezes spółki "Interster"; współzałoŜyciel i współwłaściciel Banku Inwestycji 

Maciej Tomal 

- wykładowca Zakładu Hebraistyki Uniwersytetu Warszawskiego 

Jerzy Tomaszewski - polonofob, dywersant, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, fałszerz 

historii Polski; prof. Instytutu Historycznego UW, Członek Rady Naukowej śydowskiego Instytutu Historycznego od 1970, członek 

Zarządu śydowskiego Instytutu Historycznego od 1985, członek komitetu redakcyjnego Biuletynu śIH i rocznika POLIN Studies in 

Polish Jewry; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 





giełdowego Sorrosa. Rada Programowa i felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz" 

Tomasz Tomaszewski - fotografik, twórca fotografii prasowych; Współpracownik magazynu National Geographic; autor ksiąŜki 

"Współcześni śydzi polscy" (1993); MąŜ Małgorzaty Niezabitowskiej, byłej rzecznik rządu Tadeusza Mazowieckiego. 

Teresa Torańska 

Wyborczą" 

- dziennikarka, specjalizująca się w wywiadach dla prasy i telewizji, związana z Ŝydokkomunistyczną "Gazetą 

Fred Torończyk - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

Ŝydowski hochsztapler i złodziej, główny koordynator wywozu pieniędzy z polskich banków za granicę 

Barbara Toruńczyk - polonofob, komuch, dywersant, kieruje bardzo modnym wśród udeckiej inteligencji Ŝydolewackim 

kwartalnikiem "Zeszyty Literackie", córka Henryka, komunisty, i Romany 

Henryk Toruńczyk 

- polonofob, komunista jeszcze sprzed wojny; ojciec Barbary

Romana Toruńczyk 

- polonofob, komunistka, do 1968 roku pracowała w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR; matka Barbary 

Jerzy Trela - komuch, aktor, w latach 80. zasiadał w prezydium Narodowej Rady Kultury, stworzonej przez reŜim Jaruzelskiego, 

poseł z ramienia PZPR; odznaczony KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta 

Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Tadeusz Trziszka - polonofob, dywersant, prof. prorektor Fundacji na Rzecz Edukacji i Doradztwa Rolniczego oraz Gospodarki 

Przestrzennej FUNDAR, do spraw propagandy integracji z Unią Europejską 

Magdalena Tulli 

- dywersant, paszkwilant i oszczerca, pisarka i tłumaczka 

Maria Turlejska - polonofob, komuch, dywersant, stalinistka, aget UB, sławetna konfidentka do bezpieki pseudonim "Ksenia", 

specjalistka od stalinizacji nauki, socjolog, historyk i publicystka. Była profesorem i wykładowcą w Uniwersytecie Warszawskim i 

Uniwersytecie Wrocławskim. Współpracowała z "Polityką". TuŜ przed wojną wyszła za mąŜ za działacza Komunistycznej Partii Polski 

Jana Turlejskiego. Poznała go bywając na spotkaniach "Spartakusa" i Związku NiezaleŜnej MłodzieŜy Socjalistycznej podczas swoich 

studiów u Stanisława Ossowskiego. Lata 1939-1941 spędziła wraz z męŜem w ŁomŜy pod okupacją sowiecką. Po rozpoczęciu wojny 

niemiecko-radzieckiej mąŜ Turlejskiej jako deputowany do Zgromadzenia Ludowego Zachodniej Białorusi ewakuował się z Armią 

Czerwoną do Moskwy i potem zginął w czasie próby przerzutu do Polski, gdzie jako członek "Grupy Inicjatywnej" miał odbudowywać 

partię komunistyczną. Sama Turlejska przedostała się do Warszawy i tam po powstaniu Polskiej Partii Robotniczej aktywnie włączyła 

się w jej działalność. Była zecerem w tajnej drukarni PPR, naleŜała do Gwardii Ludowej i Armii Ludowej. 

Po zakończeniu wojny funkcjonowała w aparacie władzy komunistycznej. Uczestniczyła m.in. osobiście w fałszowaniu wyników 

referendum ludowego pod hasłem "3 × TAK" w czerwcu 1946. W latach 1947-1948 była szefową Wydziału Historii Partii KC PPR; jej 

zadaniem było m.in. wprowadzenie takich zmian do programów nauczania historii, które wygodne były dla władz komunistycznych i 

które zacierały fakty dowodzące istnienie konfliktów w historii stosunków polsko-rosyjskich. Ściśle w tym czasie współpracowała z 

Władysławem Gomułką. 

Według zachowanych w IPN danych Turlejska została w tym czasie (1950) zwerbowana przez Ministerstwo Bezpieczeństwa 

Publicznego; TW "Ksenia", prowadzona przez płk. Józefa Światło. Zachowało się około stu meldunków pisanych przez Turlejską, 

głównie o pracownikach Uniwersytetu Warszawskiego, Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR i Wojskowej Akademii Politycznej. W 

późniejszych latach Turlejska zerwała podobno kontakty z tajnymi słuŜbami. W 1955 została usunięta z PZPR, później jednak, po 

dojściu Gomułki do władzy, ponownie wróciła do łask aparatu partyjnego. Po roku 1970 ekipa Gierka raz jeszcze usunęła ją z kręgów 

zbliŜonych do władzy; jej ksiąŜkę "Zapis pierwszej dekady" z roku 1972 wycofano z księgarń i cały nakład przeznaczono na przemiał. 

Po roku 1976 publikowała w tzw. drugim obiegu m.in. pod pseudonimem Łukasz Socha. Często odwiedzała równieŜ odsuniętego od 

władzy Władysława Gomułkę, z którym prowadziła dyskusje, zbierając przy tym informacje do swoich opracowań historycznych; 

krewna Krzysztofa Kamila Baczynskiego 

Grzegorz Turnau 

- muzyk, piosenkarz 

Stanisław Turnau 

- polonofob, komuch, dywersant, dziennikarz Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Jerzy Turowicz - Jakow Turnau - polonofob, lewak, dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, 

redaktor naczelny Ŝydokatolewackiego “Tygodnika Powszechnego”. Turowicz wyróŜniał się swymi krytykami polskiego nacjonalizmu i 

"antysemityzmu" juŜ przed 1939 rokiem; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami 

PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence i "okrągły stół"; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd Ŝydokomunistyczny 

Krzysztof Turowski - polonofob, dywersant, volksdeutsch-"europejczyk", dziennikarz, realizator wyjątkowo partacko robionego 

programu telewizyjnego pt. Godzina szczerości, popularnie zwanej "Godziną wazeliny". 

Marian Turski - polonofob, komuch, dywersant, od dziesięcioleci kierownik działu historycznego w “Polityce”. Ze skrajnym 

“nosem węszącym” w poszukiwaniu potencjalnych “antysemitów” u Turskiego idzie w parze maksymalna pobłaŜliwość dla czołowych 

zagończyków antypolonizmu; Rada Programowa Ŝydowskiego pisma "Midrasz"; Przewodniczący Stowarzyszenia „śydowski Instytut 

Historyczny”, były więzień Litzmannstadt Getto w Łodzi 

Hanna Turska - Chana Milsztajn - 

Donald Tusk - polonofob, komuch, dywersant, libertyn, germanofil; obecny przewodniczący Platformy Obywatelskiej, poseł PO, 

głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań" 

Stanisław Tuszewski - Salomon Hardnik -

Felix Tuszyński - 

Julian Tuwim - komuch, stalinowiec, ur. w Łodzi; poeta, krytykowany za nadmierną słuŜalczość względem komunistycznych 

władz, jest m.in. autorem kilku tekstów gloryfikujących Stalina; w latach międzywojennych II Rzeczpospolitej był autorem kilku 

wierszy wyśmiewających chytrość i zachłanność Ŝydowską; współtwórca grupy poetyckiej Skamander - grupa poetycka załoŜona w 

roku 1918 przez Ŝyda Juliana Tuwima, Ŝyda Antoniego Słonimskiego, Ŝyda Jarosława Iwaszkiewicza, Ŝyda Kazimierza Wierzyńskiego 

oraz Ŝyda Jana Lechonia. Wzorem dla skamandrytów była przede wszystkim twórczość Ŝyda Leopolda Staffa. 

Feliks Tych - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, 

dywersant, dogmatyczny historyk marksistowski, zięć stalinowskiego zbrodniarza Jakuba Bermana, namiestnika Stalina w 

powojennej-stalinowskiej Polsce; dyrektor śydowskiego Instytutu Historycznego; członek Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta 







Janusz Tylman 

- pianista, akompaniator 

Stanisław Tym - aktor, satyryk, kpiarz; W drugiej połowie lat 90. pisywał felietony do Ŝydokomunistycznego tygodnika "Wprost", 

obecnie stały felietonista Ŝydolewackiego dziennika Rzeczpospolita 

Piotr Tymochowicz - polonofob, dywersant, specjalista od socjotechnik, kształtowania i urabiania wizerunku, kreator wystąpień 

publicznych znanych obecnych polityków; kreator wizerunku Andrzeja Leppera, to tłumaczy silną pozycję lewaka Leppera; członek 

"Polskiego Towarzystwa Psychologicznego" ["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez Ŝydów] 

Tomasz Tyndyk 

- aktor 

Leopold Tyrmand - postać pozytywna, pisarz, konsekwentnie odrzucał wszelkie próby wciągnięcia go na proreŜimowe ścieŜki 

stalinowskich "inŜynierów dusz" 

Kinga Tyszka 


- 


U 

Magda Umer - Humer - polonofob, komuch, dywersant, piosenkarka, córka zbrodniarza UB, hucpiara, autorka skrajnie 

bluźnierczego programu Big Zbig Show, w czasie Świąt Wielkanocnych. 

BoŜena Umińska 

- feministka , aktywistka Ŝydowska, dr., Dział Naukowy śydowski Instytut Historyczny 

Henryk Umiński - Keff - polonofob, komuch, stalinowiec, mjr. szef Oddziału Organizacyjnego sztabu masowej stalinowskiej 

organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce”

Leopold Unger 

- polonofob, dywersant, dziennikarz, sekretarz redakcji w Ŝydolewackim "śyciu Warszawy" 

Marek Ungier - polonofob, komuch, dywersant, agent SB, szef gabinetu i sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Polski 

Aleksandra Kwaśniewskiego od 23 grudnia 1995 do grudnia 2004. Od 1977 działacz ZSMP, sekretarz generalny ZSMP). W latach 

1987-1991 dyrektor departamentu w Komitecie MłodzieŜy i Kultury Fizycznej, 1991-1992 dyrektor Biura Fundacji Postępu 

"Progressus" Członek PZPR 1974-1990, od 1990 członek SdRP, wchodził w skład kierownictwa SdRP. W latach 1992 - 1993 prezes 

Zarządu Biura Turystyki MłodzieŜy Juventur S.A., a takze członek kilku rad nadzorczych spółek holdingu Juventur oraz członek Rady 

Nadzorczej Towarzystwa Ubezpieczeń Turystycznych ATU. 

Józef Unszlicht - komunista, bolszewik, pełnił szereg kierowniczych funkcji w bolszewickiej Rosji; Od 1900 w SDKPiL, w latach 

1911 - 1913 członek Zarządu Krajowego. Od 1917 w SDPRR; od 1918 współorganizator Armii Czerwonej, w latach 1917 - 1918 pełnił 

funkcję członka Centralnego Komitetu Wykonawczego grup SDKPiL w Rosji. W roku 1919 został członkiem Komitetu Centralnego 

Komunistycznej Partii Litwy i Białorusi, komisarz ludowy ds. wojskowych Litewsko-Białoruskiej Republiki Rad, a od 1920 w Biurze 

Polskim KC RKP, został takŜe członkiem Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego w Białymstoku. Od roku 1921 przebywał w ZSRR, był 

w latach 1921 - 1923 zastępcą przewodniczącego WCzK (od 1922 - OGPU), 1925 - 1930 zastępca komisarzu ludowego spraw 

wojskowych; w okresie tzw. Wielkiej czystki aresztowany, w 1937 skazany i stracony; brat księdza katolickiego Juliana Unszlichta 

Julian Unszlicht - postać pozytywna, polski patriotyczny intelektualista pochodzenia Ŝydowskiego i ksiądz katolicki; początkowo 

Julian Unszlicht sam działał przez kilka lat w SDKPiL. Stopniowo jednak całkowicie zniechęcił się do tej partii z rosnącym oburzeniem 

obserwując fakty dowodzące skrajnej niechęci RóŜy Luksemburg i jej otoczenia do spraw niepodległości Polski, brat bolszewika Józefa 

Jerzy Urban - Josek Urbach - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, 

komuch, fanatycznie i zajadle nienawidzi Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków; ur. w Łodzi; świnia Orwell'owska, 

arcy-bydle uporczywie zniewaŜające Polskę, katolicyzm i Polaków, profan, infamisa, odbyt polonofobów, Ŝydokomuny i wszelakiej 

lewicy, Gebels Jaruzelskiego i stanu wojennego; 

Ojciec, zaczynał karierę polityczną i dziennikarską w przedwojennej PPS, a zaraz po wojnie włączył się w działalność PKWN, był 

równieŜ członkiem, kierowanej przez Bieruta, Krajowej Rady Narodowej. Ojciec Urbana, redaktor i współwłaściciel pepeesowskiego „ 

Głosu Porannego", przed wojną byl sowieckim agentem. Po wybuchu wojny uciekli z Łodzi do Lwowa. Urbach (ojciec J. Urbana - przyp. 

J.R.N.) dostał tam początkowo bardzo odpowiedzialną w kaŜdym systemie totalitarnym posadę administratora domu. Kto zna realia 

sowieckiej okupacji Lwowa - wrzesień 1939 - czerwiec 1941 - wie, Ŝe zwłaszcza ta posada wiązała się z częstymi roboczymi 

kontaktami z NKWD, a obejmujący ją musiał cieszyć się pełnym zaufaniem tej kryminalnej organizacji. Świadczy o tym zaufaniu takŜe 

rychły awans Urbacha na stanowisko urbanisty miasta Lwowa (podkr. - J.R.N.) (cyt. za: K. Andrzejewska „Urban... byłam jego Ŝoną", 

Gdańsk 1993, s. 93 

- 


V 

Zygmunt Vogel - mason; malarz akwarelista, rysownik i architekt; W 1780 roku został przyjęty do malarni królewskiej na Zamku 

Królewskim w Warszawie. Od 1818 roku został profesorem na Oddziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. 

Mieczysław Voit 

- aktor 

- 

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + ś

W 

Mieczysław Wachowski - Jakub Windman - major SB, we wrześniu 1980 został osobistym kierowcą i asystentem 

przewodniczącego NSZZ "Solidarność" Lecha "Bolka" Wałęsy; w 1989, jako "Bolka" osobisty sekretarz; w 1990 został zatrudniony w 

Kancelarii Prezydenta "Bolka" Wałęsy jako podsekretarz stanu i szef gabinetu prezydenta. 

We wrześniu 2005 został on zatrzymany przez funkcjonariuszy ABW. Prokuratura postawiła mu zarzuty płatnej protekcji i 

pomocnictwa przy płatnej protekcji oraz zarzut ukrywania dokumentów. 18 stycznia 2007 funkcjonariusze ABW ponownie dokonali 

zatrzymania Wachowskiego pod zarzutem obietnicy płatnej protekcji w wysokości 2 mln zł, za którą to sumę Wachowski obiecał 

wypuszczenie z aresztu śledczego jednego z podejrzanych. Za czyn ten grozi do 10 lat pozbawienia wolności. 21 lutego 2007 został 

zwolniony za kaucją. 

Andrzej Wajda - Krohmann - polonofob, komuch, dywersant, reŜyser filmowy; oszust, kłamie, Ŝe jego ojciec Jakub Wajda 

zginął w Katyniu, co jest bezczelnym oszystwem --- tu szczegóły http://www.polonica.net/Wajda_klamie.htm ; w końcu lat 80-tych 

pełnił funkcję zaufanego łącznika pomiędzy Ŝydotrockistowskim KORem, Ŝydokomunistycznym przywództwem "Solidarności"-bis a 

ówczesnymi elitami PRL-u, PZPR i SB - tajne rozmowy w "Magdalence" i przygotowania do "okrągłego stołu"; W 2000 został 

doceniony przez przez Ŝydostwo i Ŝydo-"Hollywood" - otrzymał Oscara za "całokształt twórczości", nagrodę wręczała aktorka, 

komunistka amerykańska Jane Fonda 

Karolina Wajda - aktorka, córka komucha i oszusta Andrzeja Wajdy i Beaty Tyszkiewicz; w 1999 r. w posiadłości Karoliny w 

Głuchach zginął od ran zadanych noŜem jej narzeczony Bartłomiej Frykowski - syn Wojciecha Frykowskiego, bliski przyjaciel Romana 

Polańskiego, zamordowany w posiadłości Romana Polańskiego przez członków sekty Charlesa Mansona. Pojawiały się wówczas 

informacje o naciskach wywieranych przez Andrzeja Wajdę na umorzenie śledztwa. Prasa doniosła o pobiciu w jej obecności, przez 

ochronę będącego jej własnością Klubu "Babilon", aktora Tomasza Bednarka. 

Ewa Wajnert - 

Benjamin Wajsblech - polonofob, polakoŜerca, morderca sądowy, zbrodniarz stalinowski, fanatycznie i zajadle nienawidził 

Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków 

Henryk Walczak - Zukerman - 

Małgorzata Walczak - aktywistka Ŝydowska, jest absolwentką Wydziału Matematyki UJ, pracuje jako tłumacz języka angielskiego. 

W latach 1990 - 1994 była Radną Miasta Krakowa. Brała udział w pracach zespołu opracowującego "Plan działań na rzecz rewitalizacji 

Kazimierza" w ramach programu Unii Europejskiej ECOS, a w latach 1994 - 2000 była Koordynatorem Programowym Biura Lokalnego 

Kazimierz. Obecnie jest Wiceprezesem Towarzystwa Miłośników Królewskiego Miasta Kazimierz, członkiem Stowarzyszenia Festiwal 

Kultury śydowskiej. Mieszka na Kazimierzu od 1961 roku. 

Maria Walczyńska-Rechmal - 

Marek Waldenberg - polonofob, komunista, ideolog komunistyczny, bl. I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie; 

odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Jerzy Waldorff - właściwie - Jerzy Waldorff-Preyss - komuch, pisarz, publicysta, krytyk muzyczny; Po roku 1945 (stalinizm) 

związany z Ŝydokomunistycznym tygodnikiem "Przekrój". Komentator muzyczny Polskiego Radia i felietonista Ŝydokomunistycznych 

tygodników "Świat" i "Polityka" 

BoŜena Walter - dziennikarka i prezenterka telewizyjna; współprowadząca i współautorka programow w latach PRL-u; śona 

Mariusza Waltera, matka Piotra Waltera oraz Sandry Walter. 

Mariusz Walter – Moryc Szpigelbaum - polonofob, komuch, dywersant, twórca telewizyjny, dziennikarz, filmowiec, reŜyser, 

przedsiębiorca. W latach 1967-1982 był członkiem komunistycznej partii PZPR. Jest współwłaścicielem wraz z Janem Wejchertem 

klubu piłkarskiego Legia Warszawa. 

Po odejściu z TVP zakłada z Janem Wejchertem (1984) holding ITI (International Trading and Investment - powiązania z Izraelem). 

Firma otrzymuje koncesję od władz PRL na sprowadzanie sprzętu elektronicznego z zagranicy i na rozprowadzanie kaset wideo w 

Polsce.

WspółzałoŜyciel i twórca sukcesu (1997) komercyjnej stacji telewizyjnej TVN. MąŜ znanej dziennikarki i długoletniej spikerki TVP w 

okresie PRL, BoŜeny Walter. Ojciec dziennikarki TVN, Sandry oraz obecnego prezesa tej stacji, Piotra. 

Piotr Walter - prezes komercyjnej stacji telewizyjnej TVN. Jest synem Mariusza Waltera, Wiceprezydenta Grupy ITI i BoŜeny 

Walter. Jego siostrą jest dzienikarka TVN Sandra Walter. 

Sandra Walter - dziennikarka, współautorka programów stacji TVN; od paru lat zajmuje się produkcją programów telewizyjnych. 

Jest córką Mariusza Waltera, Wiceprezydenta Grupy ITI i BoŜeny Walter. 

Lech "Bolek" Wałęsa - Lejba Kohne - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, dywersant, agent SB - od lat 70tych, Tajny Współpracownik SB pseudonim "Bolek", hucpiarz, świnia Orwell'owska, 


"okrągły stół"; Odegrał ogromną rolę w zablokowaniu autentycznego rozliczenia z komunizmem i utrzymaniu polityki “grubej kreski”, 

przywrócił świadczenia zbrodniarzom z UB i SB; przyczynił się do zniszczenia autentycznej "Solidarności" i antykomunistycznej i 

niepogległościowej prawicy w Polsce; kawaler Orderu Orła Białego - był prezydentem Ŝydokomuny i wszystkich UBeków. 

Oto słowa pułkownika Wojska Polskiego: "Widziałem akta Wałęsy, zebrane przez nasz wywiad wojskowy. Ojcem Wałęsy był niemiecki 

Zyd Kochne, słuŜący w wojsku niemieckim. Bronił w 1945 roku Gdyni przed nacierającą armią sowiecką. Wraz ze swym oddziałem 

zdąŜył się wycofać drogą morską na zachód Niemiec i tam poddał się Amerykanom. Udowodnił swoje ukrywane przed Niemcami 

Ŝydostwo i został zabrany do USA. Tam umarł w dostatku. Wałęsę wychowywał brat ojca, który pozostał w Polsce"; więcej o "Bolku" 

Wałęsie tu -- http://www.polonica.net/Lech_...czy_Bolek.htm 

Jarosław Wałęsa - dywersant, lewak, poseł Platformy Obywatelskiej na Sejm, syn Lecha "Bolka" Wałęsy i Danuty z domu Gołoś. 

Uzyskał bakalaureat z politologii na Uniwersytecie św. KrzyŜa w Massachusetts, po czym pracował w Stanach Zjednoczonych. Po 

powrocie do Polski w grudniu 2002 stał się doradcą i kierownikiem biura swego ojca. Zadebiutował w polityce jako kandydat do 

Parlamentu Europejskiego w wyborach w 2004; głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych 


Adam Wan - polonofob, komuch, stalinowiec, dyrektor generalny w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - PKPG, 

1950-1956 zastępca przewodniczącego PKPG 

Józef Wancer - Wajncier 

- polonofob, komuch, obecny prezes zarzadu BPH PBK; 








Alicja Wancerz-Gluza - dywersant, redakcja, Ŝydolewacki "Ośrodek KARTA", sponsorami są m.in. Ŝydokomunistyczna "Agora" 




Danuta Waniek - polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, w latach 1967-1990 naleŜała do PZPR; związana z SLD; 

robiła podyplomowe studia politologiczne w Institut für Höhere Studien und Wissenschaftliche Forschungen w Wiedniu, otrzymywała 

stypendium Fundacji im. Friedricha Eberta w Bonn. W 1995 była szefem Sztabu Wyborczego Aleksandra Kwaśniewskiego w kampanii 

prezydenckiej. W latach 1995-1997 kierowała Kancelarią prezydenta. Prezydent powołał ją 15 maja 2001 na członka Krajowej Rady 

Radiofonii i Telewizji; od 26 marca 2003 pełni funkcję przewodniczącej KRRiT.; wychowała się w lewicowym domu we Włocławku. 

Ojciec kierował zakładem produkcyjnym, matka związana była z handlem. Oboje byli w PZPR (L. Zalewska, "piewaczka" prezydenta, 

"Zycie" z 2-3 listopada 1996 r.). 

Jadwiga Waniakowa 







Aleksander Warecki - Weishaupt 

- stalinowiec, morderca sądowy, zbrodniarz stalinowski, sędzia

Henryk Wars - właśc. - H. Warszawski 

- kompozytor; muzyka rozrywkowa, filmowa, piosenki przeboje PRLu 

Adolf Warski-Warszawski - polonofob, komunista, w 1886 roku członek tzw. I Proletariatu, 1889 załoŜyciel Związku Robotników 

Polskich, 1893 załoŜyciel SDKPiL (członek Zarządu Głównego). Na przełomie XIX i XX wieku działał w Niemczech, współpracując z 

RóŜą Luksemburg. Uczestnik rewolucji 1905-07, redaktor Robotnika, Czerwonego Sztandaru i Sprawy Robotniczej. 1918 

współzałoŜyciel KPP, członek KC i Biura Polityczneggo w latach 1926-29. Przywódca "większości" w KPP. 

Dawid Warszawski - to pseudonim - patrz: Konstanty Gebert 

Piotr Warszawski 

- aktor 

Ludwik Waryński - Kofler - polonofob, komunista, załoŜyciel "I Proletariatu", swoją zbrodniczą działalność terrorystyczną 

rozpoczął od kółek socjalistycznych; nauczyciel-uświadamiacz Józefa Piłsudskiego - przyszłego 'marszałka' Polski - na zesłaniu 

Michał Warzager 


Szmul Wasersztajn - polonofob, dywersant, agent sowiecki i konfident NKWD, kłamca i oszczerca Polaków z miejscowości 

Jedwabne, w okresie okupacji denuncjował do NKWD polskie rodziny oraz asystował przy ich aresztowaniu i wywózce na Sybir 

Halina Wasilewska-Trenkner - dywersant, ekonomistka; W latach 1975-1990 sekretarz naukowy Komitetu Nauk 

Demograficznych Polskiej Akademii Nauk. Od 20 listopada 1995 do 29 sierpnia 2001 roku była podsekretarzem stanu w ministerstwie 

finansów (odpowiedzialna za budŜet). Od 28 sierpnia 2001 do 19 października 2001 sprawowała urząd ministra finansów w rządzie 

Jerzego Buzka. Od 22 października 2001 do 12 sierpnia 2002 ponownie pełniła funkcję podsekretarza stanu w ministerstwie finansów, 

a od 12 sierpnia 2002 do 22 stycznia 2004 była sekretarzem stanu w ministerstwie. Od lutego 2004 jest członkiem Rady Polityki 

PienięŜnej. W lipcu 2004 została odznaczona przez prezydenta PRL-bis agenta SB i KGB Aleksandra Kwaśniewskiego-Stoltzmana 

KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Wojciech Wasiutyński - czołowy działacz w Narodowej Demokracji (endecji); od 1928 do 1933 roku działacz Obozu Wielkiej Polski, 

w roku 1934 działacz Obozu Narodowo-Radykalnego, a w latach 1935-38 jeden z przywódców Ruchu Narodowo-Radykalnego 

„Falanga" i kierownik propagandy. Po zerwaniu z „Falangą" zrewidował wiele swoich dotychczasowych zapatrywań i był działaczem 

Stronnictwa Narodowego; jeden z czołowych dziennikarzy i publicystów skrajnie prawicowych w międzywojennej Polsce: w latach 

1930-37 redaktor „Akademika Polskiego", od 1933 do 1934 roku kierownik działu krajowego dziennika „ABC", w latach 1935-37 

sekretarz redakcji tygodnika „Prosto z mostu", redaktor „Ruchu Młodych" (1935), dziennika „Jutro" (1936-37), „Wielkiej Polski", 

„Szczerbca" (1939), współpracownik „Gazety Warszawskiej" i „Wieczoru Warszawskiego". 

Zbigniew Wassermann - dywersant, oddany kościołowi Mamony, polityk PiS, minister-członek Rady Ministrów w rządzie 

Kazimierza Marcinkiewicza, koordynator słuŜb specjalnych od 31 października 2005; alkoholik 

Jakub Wasserstrum - polonofob, komunista, działacz KPP, w czasie wojny pracował w Magnitogorsku jako blacharz, działacz ZPP. 

W 1946 powrócił do Polski, kierownik wydziału propagandy dolnośląskiego WKś, instruktor KW PPR/PZPR we Wrocławiu. 1950-1953 

stał na czele WKś, a następnie TSKś we Wrocławiu, od 1953 członek Zarządu Głównego TSKś. W 1969 wyemigrował do Izraela, a w 

1976 do Szwecji, gdzie zmarł 

Aleksander Wat - właściwie - Aleksander Chwat - lewak, poeta, prozaik; współtwórca polskojęzycznego futuryzmu; od końca lat 

20. sympatyk komunizmu; w 1946 powrócił do Polski, od 1959 na Zachodzie, od 1961 we Francji 

Adam WaŜyk - Wagman 

stalinizmu 

- polonofob, komuch, stalinowiec, pachołek bolszewicki, poeta stalinowski, piewca Ŝydobolszewizmu i 

Emil Wąsacz - polonofob, dywersant, hochsztapler, 'specjalista' od bandyckiej "prywatyzacji", m.in. Domów Towarowych 

Centrum, Telekomunikacji Polskiej oraz PZU - Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń. 

Jego słowa: "Polacy albo będą grzebać po śmietnikach, albo pracować u obcych."

Barbara Weigl 

Polcul 

- dywersant, psycholog; prof. Szkoły WyŜszej Psychologi Społecznej; przedstawicielka Ŝydolewackiej Fundacji 

Jerzy Weinberger - czł. Trybunału Stanu 1997-2001 

Przemysław "Perła" Wejmann - gitarzysta rytmiczny oraz wokalista zespołu Guess Why. Przez pewien czas był równocześnie 

muzykiem zespołu Acid Drinkers 

Jacek Weiss - muzyk, pianista, wykładowca Akademii Muzycznej; przewodniczący Sekretariatu Kultury i Środków Przekazu NSZZ 

'Solidarność'; podsekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki, był odpowiedzialny za szkolnictwo artystyczne, sprawy prawa 

autorskiego kontakty z samorządem [11.1997-10.1999]; podsekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego 

[10.1999-04.2000] 

Janusz Weiss - dywersant, kabaret Salon NiezaleŜnych załoŜony przez Jacka Kleyffa, Michała Tarkowskiego i Janusza Weissa; 

współtwórca z Andrzejem Woyciechowskim i dziennikarz Radia Zet 

Szewach Weiss - polonofob, fanatycznie i zajadle nienawidzi Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków; urodził się w 

Borysławiu w Polsce (obecnie Ukraina), ukrywany, przeŜył w Polsce Holokaust. Od 1947 zamieszkał w Izraelu, izraelski polityk, 

profesor nauk politycznych, ambasador Izraela w Polsce w latach 2000-2003. W styczniu 2004 r. został odznaczony przez prezydenta 

PRL-bis Kwasniewskiego-Stoltzmana KrzyŜem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej 

Waldemar Weiss 

- scenarzysta 

Wiesław Weiss 

- dziennikarz radiowy i prasowy, "Teraz Rock" 

Jan Weinsberg 

- prezes, Ŝydowska organizacja "Beit", Warszawa 

Agnieszka Weissgerber 

- dziennikarka 

Jakub Weitzner - pracownik Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza; dr., 

wykładowca języka jidysz 

Jan Bohdan Wejchert - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, businessman, prezes ITI Group [powiązania z Izraelem, m. 

in. Multikino - sieć kin izraelskich]; W roku 1984 załoŜył wspólnie z Mariuszem Walterem Grupę ITI, i jako główny akcjonariusz objął 

w niej funkcję prezesa; Do holdingu naleŜy 61 proc. akcji telewizji TVN oraz ponad 80 proc. akcji grupy Onet, a takŜe sieć kin 

wieloekranowych Multikino i klub piłkarski Legia Warszawa; W roku 1991 Jan Wejchert został powołany na członka US-Poland Action 

Commission kierowanej przez masona wysokiego stopnia Zbigniewa Brzezińskiego. W latach 2002-2003 był związany z Onet.pl; 

powiązania z Ŝydokomunistyczną nomenklaturą PRLu PZPR i SB, jeden z Ŝydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis; ojciec 

Jana Łukasza 

Jan Łukasz Wejchert - polonofob, dywersant, wiceprezes i dyrektor ds. strategii lidera "polskiego" internetu Onet.pl - który jest 

częścią ITI Holdings: TVN, TVN 24, TVN siedem, największą w Polsce sieć kin wieloekranowych Multikino - sieć kin izraelskich, oficynę 

wydawniczą Pascal, wortal rozrywkowy Tenbit.pl; syn Jana Bohdana 

Wioletta Wejman - aktywistka Ŝydowska, Ŝydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Barbara Weksej - polonofob, dywersant, zastępca sekretarza generalnego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego [tylko z 

nazwy "Polskiego", bo całkowicie opanowanego przez Ŝydostwo] 

Wiktor Wekselberg -

Piotr Welc 

- dyrektor, Dział Komunikacji Marketingowej Onet.pl 

Stanisław Wellisz 

- ekonomista 

Dorota Wellman - dywersant, absolwentka Filologii Polskiej i Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Dziennikarka, 

scenarzystka, producentka programów radiowych i telewizyjnych. 

Ewa Wencel 

- aktorka 

Wojciech Wencel 

tygodnika "Ozon". 

- dywersant, poeta, eseista, jest redaktorem działu literackiego lewackiego czasopisma "Fronda" i felietonistą 

Jan Karol Wende 

PZPR 

- mason, lider Stronnictwa Demokratycznego; SD - Stronnictwo Demokratyczne partia sojusznicza PPR a potem 

Edmund Joachim Wende 

Stanu 

- komuch, dywersant, mason, adwokat; UD, UW; W latach 1993-1997 i od 2001 był sędzią Trybunału 

Jerzy Wenderlich 

- komuch, SLD, "Demokraci" 

Andrzej Werblan - Aaron Werblicht 

- polonofob, komuch 

Edda Werfel - polonofob, komuch, dywersant, stalinowska dziennikarka, publicystka Ŝydokomunistycznej "Trybuny Ludu" - 

oficjalnego organu KC PZPR 

Roman Chaim Werfel - polonofob, dywersant, komunista, KC PZPR, był czołowym ideologiem komunistycznym, syn rabina; 

dyrektor wydawnictwa "KsiąŜka i Wiedza", które miało monopol na wydawnictwa ksiąŜkowe i redaktorem naczelnym organu KC PZPR 

"Nowe Drogi"; był dwukrotnie redaktorem naczelnym organu KC PPR "Głos Ludu" (od grudnia 1944 r. do września 1945 r. i od 

września 1946 r. do października 1947 r.). Po październiku 1947 r. był dyrektorem partyjnego wydawnictwa "Wiedza", po zjeździe 

zjednoczeniowym w grudniu 1948 r. został dyrektorem wydawnictwa "KsiąŜka i Wiedza" (do 31 grudnia 1951 r.), od 1 stycznia 1952 

r. był redaktorem naczelnym teoretycznego organu KC PZPR "Nowe Drogi" (do 1 marca 1954 r.), od kwietnia 1954 r. do maja 1956 r. 

był redaktorem naczelnym organu KC PZPR "Trybuna Ludu", od lipca 1956 r. do 30 listopada 1958 r. był znowu redaktorem 

naczelnym "Nowych Dróg". Dodajmy, Ŝe jego Ŝona Edda Werfel była w latach 1944-1948 zastępcą redaktora naczelnego "Trybuny 

Ludu". 

Katarzyna Werner 

- dziennikarka TV1 

Roman Werpachowski 

"antysemityzmu" 

- polonofob, komuch, dywersant, szpicel i donosiciel, tropiciel prawicowego "faszyzmu" i 

Anatol Wertheim - polonofob, dywersant, adwokat; 1942-1943 w Ŝydosowieckiej partyzanckiej grupie bandyckiej Szaloma 

Zorina na Białorusi. Po wojnie sekretarz WKś w Łodzi, członek CKZP, działacz PPR/PZPR. Od 1960 w Izraelu, od 1979 mieszkał w 

Kanadzie 

Hanna Węgrzynek 


Jerzy Wiatr - polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, politolog, prof. ideolog komunistyczny; Pracę magisterską, 

na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, pt. Bankrutowanie autorytetów moralnych kapitalizmu w Polsce 

międzywojennej w świetle "Wspomnień robotników", obronił w 1954 r., a jej promotorem był Julian Hochfeld. Minister edukacji 

narodowej w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza (w latach 1996-1997) ...po więcej informacji zapraszamy tu = 

http://www.polonica.net/czerwone-zyciorysy_JWiatr.htm

Jan Widacki - polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, komunista, ambasador z poręki Geremka, znany jest głównie z 

nieubłaganej walki z przywódcami polskich organizacji na Litwie, a w szczególności Związku Polaków. “Wsławił się” uogólnieniami, Ŝe: 

Język polski na Litwie jest ubogi, rezerwowaty i tym nie zachwyca. To język archaiczny, nie nadający się do opisu rzeczywistości, do 

komunikowania się (por. A.Chajewski: Jeszcze o Widackim. Ignorancja... Nie!!! Intryganctwo, “Myśl polska o kresach”, nr 10, 

grudzień 1995 r.). Widacki znany jest z rozlicznych wystąpień “demaskujących” rzekomy nacjonalizm wśród polskiej mniejszości 

narodowej na Wileńszczyźnie i równoczesnego maksymalnego popierania grupek faktycznie prolitewskich. 

Ludwik Widerszal - oficer Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK [] 

Helena Widerszpil - 

Stanisław Widerszpil - polonofob, komunista, stalinowiec, ideolog komunistyczny; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny 

Orderem Odrodzenia Polski 

Barbara Wieczorek 

- przewodnicząca Polskiej Unii Studentów śydowskich 

Andrzej Wieczorkiewicz - Hirsz Gelpern - 

Adam Wiedemann 

- poeta, prozaik; jest stałym felietonistą w Res Publice nowej. 

Franciszek Wiedeń 

- w latach 1936-39 dyrektor departamentu w Ministerstwie Komunikacji 

Adam Wielomski 

- polonofob, dywersant, libertyn, oszczerca, kłamca i paszkwilant 

Andrzej Wielowieyski - polonofob, komuch, dywersant, członek Rady Politycznej Unii Wolności - Partia Demokratyczna; członek 

rady redakcyjnej Ŝydo-katolewackiego miesięcznika "Więź" 

Ignacy Wienfeld 

- w latach 1920-22 wiceminister skarbu; w latach 1922-24 wicedyrektor Głównego Urzędu Statystycznego 

Henryk Wieniawski - skrzypek i kompozytor; profesor konserwatorium w Petersburgu i Brukseli; jeden z najwybitniejszych 

skrzypków w 2. połowie XIX w; Pochodził z Ŝydowskiej rodziny z podlubelskiej Wieniawy. Jego ojciec, Tadeusz, był znanym 

chirurgiem, matka, Regina z domu Wolff, córka znanego Ŝydowskiego lekarza warszawskiego Józefa Wolffa, jej matka, Eleonora Wolff 

z domu Estreicher 

Stefan Wierbłowski - polonofob, stalinowiec, komunista, 1945 wiceminister informacji i propagandy, 1945-1948 ambasador RP 

w Czechosłowacji, następnie sekretarz generalny MSZ 

Bolesław Wierzbiański - polonofob, komuch, dywersant, redaktor naczelny Ŝydokomuistycznego nowojorskiego “Nowego 

Dziennika”; od lat usiłuje urobić amerykańską Polonię w duchu Michnika i Geremka; nagrodzony Orderem Orła Białego przez Ŝyda, 

agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

Piotr Wierzbicki 

- polonofob, dywersant, były redaktor naczelny antypolskiej "Gazety Polskiej" 

Kazimierz Wierzyński - Wirstlein - nazwisko zmienione w 1913 r.; poeta, prozaik, współtwórca grupy poetyckiej „Skamander” - 

grupa poetycka załoŜona w roku 1918 przez Ŝyda Juliana Tuwima, Ŝyda Antoniego Słonimskiego, Ŝyda Jarosława Iwaszkiewicza, Ŝyda 

Kazimierza Wierzyńskiego oraz Ŝyda Jana Lechonia. Wzorem dla skamandrytów była przede wszystkim twórczość Ŝyda Leopolda Staffa 

Herman Wiesenberg 

- generalny inspektor Ministerstwa Skarbu; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

Dorota Wiewióra 

- przewodnicząca Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Bielsku-Białej 

Wiesław Więckowski - Wildsztajn 

- nauczyciel języka hebrajskiego, Ŝydowskie Centrum im. M. Schorra 

Aleksandra Wiktorow - dywersant, ukończyła Szkołę Główną Planowania i Statystyki (obecnie SGH). Jest doktorem ekonomii, 

specjalizuje się w ubezpieczeniach społecznych. Była wiceministrem pracy ds. ubezpieczeń społecznych w rządach jana Krzysztofa 

Bieleckiego, Jana Olszewskiego i Hanny Suchockiej. W 1997 r. była kandydatką Unii Wolności na prezesa ZUS. Od maja 2001 r. 

Wiktorow jest prezesem ZUS. W latach 1973-1990 pracowała w Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych, od 1991 do 1993 r. była 

wiceministrem pracy i polityki socjalnej; od 1994 r. pracowała w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową. Od maja 2001 r. jest 

prezesem ZUS. Pracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową i wykładowca w prywatnej WyŜszej Szkole Ubezpieczeń 

Społecznych i Bankowości. Współautorka reformy emerytalnej. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Aleksandra Wiktorow do 

swojej gigantycznej pensji dorabia w godzinach pracy na prywatnej uczelni - oburza się "Super Express". Do tego Wiktorow uŜywa 

słuŜbowej limuzyny jako taksówki. SłuŜbowy kierowca wozi ją z centrali ZUS na uczelnię. 

Bronisław Wildstein - dywersant, mason, "dobrodziej" od listy IPN; 6 lutego 1986 r. przyjęto go do wolnomularstwa w ParyŜu; od 

11 maja 2006 do 26 lutego 2007 były prezes zarządu Telewizji Polskiej, dziennikarz i publicysta; współpracował z KOR - "komandosi", 

Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, 

KPD(Niemiec), MOPRu.]; Stan wojenny zastał go we Francji gdzie Wildstein był między innymi redaktorem miesięcznika "Kontakt" i 

korespondentem Radia Wolna Europa. Po powrocie do Polski w 1989 roku został szefem publicznego Polskiego Radia Kraków. Na 

początku lat 90-tych był dziennikarzem Ŝydokomunistycznej Gazety Wyborczej. W latach 1994-1996 był sekretarzem redakcji w 

"śyciu Warszawy", a następnie wraz z Tomaszem Wołkiem przeniósł się do dziennika "śycie", gdzie do roku 1997 był jego zastępcą. 

Współpracował z Ŝydokomunistycznym tygodnikiem "Wprost", był felietonistą miesięcznika "Nowe Państwo" i publicystą Ŝydolewackiej 

"Rzeczpospolitej", z której został zwolniony 31 stycznia 2005 roku, po aferze związanej z tak zwaną listą Wildsteina. Chodziło o 

wyniesienie z Instytutu Pamięci Narodowej indeksu osobowego katalogu dotyczącego inwigilacji obywateli przez słuŜby PRL-u i 

rozprowadzenie takiej listy. Sam Wildstein argumentował, Ŝe chciał w ten sposób przyczynić się do przyspieszenia lustracji w Polsce. 

Mimo iŜ lista znana była wcześniej wśród dziennikarzy, to jednak dopiero publikacja w "Gazecie Wyborczej" doprowadziła do rozgłosu 

wokół sprawy. Po usunięciu z "Rzeczpospolitej" pracował we "Wprost" i prowadził program "Bez autocenzury" w TV Puls. Od kwietnia 

2005 r. Członek Honorowy Stowarzyszenia KoLiber. 

Bronisław Wildstein był aktywnym wolnomularzem, związanym początkowo z paryską loŜą "Kopernik", skupiającą osoby o polskich 

korzeniach w ramach Wielkiej LoŜy Narodowej Francji, a następnie z Warszawską loŜą-matką "Kopernik" Wielkiej LoŜy Narodowej 

Polski oraz z Krakowską loŜą "Przesąd Wyzwolony", której był Wielkim Mistrzem. Oprócz tego pełnił funkcję Wielkiego Dozorcy 

Wielkiej LoŜy Narodowej Polski. 

Helena Winawer 

- do 1932 roku w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej 

Przemysław Wipler - polonofob, dywersant, Ŝydomasoński działacz społeczno-polityczny, prawnik; związany z Ŝydomasońską 

organizacją Fundacja Odpowiedzialność Obywatelska; w latach 1999-2000 rzecznik prasowy Unii Polityki Realnej i dziennikarz 

tygodnika "NajwyŜszy Czas!" (1999-2001). W 1999 był jednym z załoŜycieli Stowarzyszenia KoLiber. W latach 1999-2001 prezes 

oddziału warszawskiego organizacji, a w roku 2001 prezes zarządu ogólnopolskiego. W latach 2000-2002 asystent zarządu 

Ŝydomasońskiego Centrum im. Adama Smitha. WspółzałoŜyciel (2002) i prezes zarządu Fundacji Odpowiedzialność Obywatelska, 

pikieta w obronie Bronisława Wildsteina; współorganizator i lider Komitetu Wyborczego Wyborców Julii Pitery w Warszawie w 2002. W 

wyborach 2005 startował do Sejmu z listy PiS w Warszawie. 

Joanna Wiszniewicz 

- mgr., Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny 

Agnieszka Wiśniewska - mgr. język jidysz, Ŝydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie 

Maciej Wiśniowski 

- polonofob, komuch, publicysta Ŝydokomunistycznego "Nie" Urbana 

Jerzy Wittlin 

- polonofob, dywersant, pisarz, satyryk, kpiarz; Autor prześmiewczych i popularnych za PRL-u "vademeców" 

Józef Wittlin - poeta, pisarz i tłumacz; Urodził się w Dmytrowie na Podolu; naleŜał do grona "satelitów" wokół kręgu 

Skamandrytów - zydzi: Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Jarosław Iwaszkiewicz, Kazimierz Wierzyński, Jan Lechon 

Bartosz Witwicki 

- polonofob, dywersant, libertyn, prezes Ŝydomasońskiej fundacji Instytut Ludwiga von Misesa 

Roman Włodek - dziennikarz, publicysta, autor artykułów dotyczących historii filmu, redaktor ksiąŜki Natana Grossa „Film 

Ŝydowski w Polsce". Współpracuje z pismem „Kino".

Andrzej Wohl - polonofob, konfident i agent sowiecki, po wojnie tuba propagandowa PZPR; odznaczony przez rząd 

Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Jakub Wojewódzki - polonofob, dywersant, arogant, prowokator, tolerasta, świnia Orwell'owska, aktywista wspierający 

inicjatywy pederastów i sodomitów, uczestnik "parad równości", dziennikarz muzyczny i radiowy; W latach 1993-1994 był dyrektorem 

festiwalu w Jarocinie. Popularność zdobył dzięki polsatowskiemu programowi Idol. Był takŜe jurorem w konkursie World Idol, 

pojedynku zwycięzców krajowych edycji Idola z całego świata. Obecnie nadal na antenie Polsatu, gdzie prowadzi swój talk-show 

zatytułowany Kuba Wojewódzki 

Mikołaj Wojnarowicz - Motke Hajman - 

Ilona Wojtarowicz - absolwentka religioznawstwa na Uniwesytecie Jagiellońskim; felietonistka "Racjonalisty" magazyn 

racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów 

Edyta Wojtczak - komuch, spikerka "Telewizji Polskiej" w latach 1957 - grudzień 1996, w okresie Gomułki, Gierka i 

Kwaśniewskiego; informacja niesprawdzona i niepotwierdzona: podobno jest córką stalinowca i agenta KGB pierwszego sekretarza KC 

PZPR Boleslawa Bieruta 

Regina (Rywa) Wojskowska z domu Szyndler - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, 

polonofob, komunistka, fanatycznie i zajadle nienawidziła Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków, urodzona w 

Krynkach, woj. Białostockie, zawód wyuczony nauczycielka, członek Komunistycznej Partii Polski. Od 1941 w organizacji 

"antyfaszystowskiej" w Białymstoku, następnie w oddziale bandyckim "Forojs" (Ŝydowskie "Naprzód!"). Po wojnie mieszkała w Łodzi, 

etatowa działaczka PPR/PZPR 

Stanisław Wojtera - dywersant, lewak, libertyn, były prezes Unii Polityki Realnej. Jest absolwentem wydziału Dziennikarstwa i 

Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Był stypendystą Universidad Complutense de Madrid w Hiszpanii; załoŜyciel i były 

prezes Stowarzyszenia Konserwatywno-Liberalnego KoLiber. Jest radnym Rady miasta stołecznego Warszawy 

Krzysztof Wolicki 

- polonofob, stalinowiec, zbrodniarz UB 

Jan Woleński 


Jakub Wolski 

- polonofob, dywersant, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 

Marcin Wolski - polonofob, dywersant, dziennikarz i satyryk; debiutował w roku 1966 w satyrycznym piśmie 

Ŝydolewackim "Szpilki"; jest stałym felietonistą w "Gazecie Polskiej", "Wprost"; W latach 1975-1981 w PZPR, od 1980 sekretarz 

organizacji partyjnej Programu III PR. W latach 1993-1995 był członkiem Rady ds. Mediów przy prezydencie Lechu "Bolku" Wałęsie. 

Od 21 lipca 2006 do 18 kwietnia 2007 dyrektor Programu I Polskiego Radia. 

Bogusław Wołoszański - dywersant, komuch, dziennikarz, autor programu "Sensacje XX wieku", agent SB - Tajny 

Współpracownik ps. "Ben", agent obcych słuŜb 

Wiktor Woroszylski 

- polonofob, komuch, dywersant, stalinowiec, piewca Ŝydobolszewizmu i stalinizmu 

Lech Woszczerowicz - polonofob, dywersant, 'człowiek' Ryszarda Krauze, powiązania ze światem przestępczym i 

nomenklaturą PRLu, PZPR i SB; ... poseł, Samoobrona 

Herman Wouk 

- polonofob, dywersant, oszczerca i paszkwilant; urodzony w Polsce Ŝyd, pisarz amerykański 

Marianna Woźniak 

- aktywistka Ŝydowska, Ŝydowski Ośrodek "Brama grodzka" w Lublinie

RóŜa Woźniakowska - 

Jacek Woźniakowski - emerytowany profesor historii sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (!). Wiceprzewodniczący 

Polskiego Komitetu UNESCO. Przewodniczący Rady Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie. Członek Akademii Europejskiej w 

Krakowie. Jeden z załoŜycieli Fundacji Judaica. 

Jerzy Woźnicki 

- polonofob, komuch, byly rektor Politechniki Warszawskiej; 








Teresa Wrońska 

- warsztaty piosenek w języku jidysz 

Paweł Wroński - polonofob, komuch, dywersant, oszczerca i paszwilant; Od 1991 r. dziennikarz Ŝydokomunistycznej 

"Gazety Wyborczej" 

Jacek Wójcicki - aktor, śpiewak, krakowski artysta, jeden z członków nieformalnej grupy (kabaretu) występującej w Piwnicy pod 

Baranami; grał w antypolskim filmie-paszkwilu "Lista Schindlera" 

Dariusz Wójcik - Dawid Wisental - 

Andrzej Wójtowicz 

- dywersant, dyrektor "'Polskiej' Rady Ekumenicznej" 

Artur Marek Wójtowicz - polonofob, dywersant, teolog, publicysta, pisarz, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn 

racjonalistów, gnostyków, sceptyków i ateistów, Ukończył Uniwersytet Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie (dawne ATK) 

oraz Studia Pastoralne w St. Gallen. Autor wstępu do Biblii protestanckiej ręcznie przepisanej przez 650 osob z Horgen ZH w 2003 r. 

Mieszka w Szwajcarii 

Grzegorz Wójtowicz 

Departamentu I MSW. 

- polonofob, dywersant, prezes NB, dawał osłonę spółce "ART-B", tajny współpracownik i agent 

Irena Wóycicka 

- polonofob, dywersant, członek antypolskiego i Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Agnieszka Wróblewska - polonofob, komuch, dywersant, fanatyczna wykrywaczka rzekomych „oszołomów", tj. tych wszystkich, 

którzy próbowali bronić polskich narodowych interesów gospodarczych, przeciwstawiając się prywatyzacji „za bezcen". „Wsławiła się" 

m.in. gwałtowną, pełną nieukrywanej furii napaścią prasową na łamach „śycia Warszawy" na program ElŜbiety Jaworowicz „Sprawa 

dla reportera". A. Wróblewska konsekwentnie występowała jako rzeczniczka niczym nieokiełznanego kapitalizmu, po stronie 

oligarchów łamiących wszystkie zasady w imię swego personalnego wzbogacenia. Jej drukowany w tym duchu artykuł w „Gazecie 

Wyborczej" (nr 284 z 1996 r.); Ŝona polonofoba i komucha Andrzeja Krzysztofa Wróblewskiego i matka Tomasza 

Andrzej Wróblewski - dywersant, przewodniczący Rady Nadzorczej Banku Śląskiego, Od 1971 członek PZPR. Od 1974 związany z 

róŜnymi resortami. Od listopada 1987 podsekretarz stanu w ministerstwie przemysłu. Od 1988r. minister finansów w rządzie 

Mieczysława Rakowskiego; OskarŜony po latach przed Trybunałem Stanu w związku z aferą alkoholową; powiązania z nomenklaturą 

PRLu i PZPR

Andrzej Krzysztof Wróblewski - Fejgin - polonofob, komuch, dywersant, przez wiele lat był dziennikarzem Ŝydokomunistycznej 

„Polityki", dochodząc w niej do bardzo znaczącej funkcji kierownika działu krajowego. Od początków swej kariery wykazał duŜą 

„zapobiegliwość" o dobra materialne; kolega redakcyjny Jerzy Urban 

Tomasz Wróblewski - Fejgin - polonofob, komuch, dywersant, oszczerca i manipulator, dziennikarz Ŝydolewackiego “śycia 

Warszawy”; wpływowy redaktor naczelny Ŝydo-lewicowo liberalnego „Newsweeka"; Syn Andrzeja Krzysztofa Wróblewskiego z 

Ŝydokomunistycznej “Polityki” i Agnieszki Wróblewskiej, zaciekłej przeciwniczki “oszołomów” broniących polskiego interesu 

narodowego. Po zostaniu korespondentem w Waszyngtonie T. Wróblewski szybko „wyróŜnił się" rozlicznymi prasowymi manipulacjami, 

m.in. nagłośnionymi na łamach „Wprost" oszczerczymi rewelacjami Ŝydowskiego dziennikarza z USA na temat rzekomego spisku 

PapieŜa Jana Pawła II z Reaganem przeciwko Związkowi Sowieckiemu. Jako korespondent z Waszyngtonu T. Wróblewski stosował 

odpowiednią manipulacyjną metodę wspierania lewicowych i antykościelnych argumentów poprzez posiłkowanie się cytatami z 

amerykańskich publikacji. 

Henryk Wujec - polonofob, komuch, dywersant, koncesjonowany przez PZPR i SB "opozycjonista"; członek-załoŜyciel KOR - 


KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; mąŜ Ludmiły Wujec- Okret, członek Rady Politycznej Unii Wolności - zmienionej na 'Partia 

Demokratyczna'; przeforsował w Sejmie uprawnienia kombatanckie dla byłych członków Ŝydokomunistycznych Brygad 

Międzynarodowych w czasie wojny domowej w Hiszpanii, a więc dla walczących tam z naboru zbrodniczej i antypolskiej 

Komunistycznej Partii Polski i Ŝydokomunistycznej Miedzynarodówki, zbrodniarzy współodpowiedzialnych m.in. za masowe mordowane 

katolików, księŜy i zakonnic na terenie „czerwonej Hiszpanii" - opanowanmej przez komunistów. 

Ludmiła Wujec - Okrent - polonofob, komuch, dywersant, redaktor Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"; córka działaczki 

partii zdrady narodowej KPP - Reginy Okrent, 1946-49 pracownik UB w Łódzi, szef Biura Kadr Radiokomitetu; Ŝona Henryka Wujca, 

UW 

Paweł Wujec - komuch, dywersant, syn Ludmiły i Henryka Wujca; z-ca szefa pionu internet w Ŝydokomunistycznej "Gazecie 

Wyborczej" od 1991 roku, szef redakcji portalu Gazeta.pl - internetowego organu Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" 

Katarzyna Wydra 


Szymon Wydra 

- piosenkarz 

Jakub Wygodski - polonofob, dywersant, polityk Ŝydowski, syjonista, prezes Gminy Ŝydowskiej w Wilnie i w latach 1922-30 

poseł na Sejm RP; w październiku 1939 roku oficjalnie poparł dokonany właśnie nowy rozbiór Polski przez Niemcy hitlerowskie i 

Związek Sowiecki [Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994]. Wygodzki oświadczył takŜe, iŜ „większość społeczeństwa 

Ŝydowskiego wyraŜa zadowolenie, Ŝe do Wilna wkroczyli Litwini" (Piotr Łossowski, Litwa a sprawy polskie 1939-1940, Warszawa 

1985) 

Jan Wyka - Leopold Wessman - 

Kazimierz Wyka - 

Dorota Wysocka-Schnepf - polonofob, dywersant, pracowała w radiowej Trójce; dziennikarka i prezenterka "Wiadomości"; Ŝona 

komucha i polonofoba Ryszarda Schnepfa, matka Ŝydłaczącej Zyzanny 

- 


Z

Tadeusz Zabłudowski - polonofob, stalinowiec, komunista, redaktor Ŝydokomunistycznego "Głosu Ludu" i główny cenzor, 

dyrektor Biura Prasowego, Wydawnictw i Rozrywki 

Szymon Zachariasz 

- polonofob, komunista, czołowa postać Frakcji śydowskiej PPR 

Krystyna Zachwatowicz-Wajda - polonofob, komuch, dywersant, prof. Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; 

członek antypolskiego i Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 





giełdowego Sorrosa; Ŝona Andrzeja Wajdy 

Aleksander Zagl 

- polonofob, Ŝydowski hochsztapler, bohater afery Orlenu 

Zinaida Zagner 

- aktorka "Jama Michalika" 

Ryszard M. Zając - polonofob, komuch, dywersant, prowokator; Po wprowadzeniu stanu wojennego nader aktywny działacz 

śląskiego ZSMP, między innymi wiceprzewodniczący Zarządu Miejskiego ZSMP w Sosnowcu. W czerwcu 1985 roku nagle wstępuje do 

zgromadzenia franciszkanów reformatorów. Po ponad rocznym pobycie nie zostaje jednak dopuszczony przez prowincjała do 

odnowienia ślubów. Później nawiązuje kontakt z solidarnościową opozycją. Zaczął wydawać podziemne pismo “Bajtek”. Wzbudził 

jednak nieufność M.Krzaklewskiego, który w pewnym momencie odmówił zgody na dalszą sprzedaŜ pisma. Zając szybko zyskał jednak 

protekcję Jana Lityńskiego i został przez niego w 1989 roku ściągnięty nawet do Warszawy do pracy w Stołecznym KO “S” w 

“Niespodziance”. Zaprzyjaźnił się z Lityńskim, Wujcem i Kuroniem. W 1992 r. Zając przesiedział 74 dni w więzieniu za nawymyślanie 

wojewodzie katowickiemu i związkowcom od “palantów” z “Solidarności”. Został natychmiast za to gorąco rozreklamowany na łamach 

Urbanowego “Nie”. Stał się jednym z liderów urbanowej “NiezaleŜnej Inicjatywy Europejskiej” Urbana. Kilkakrotnie próbował ukończyć 

eksternistycznie maturę, lecz bez powodzenia. DuŜo lepiej powiodło mu się w SLD, w 1993 roku został posłem z jego listy. W tekstach 

na łamach “Nie” i w przeróŜnych wystąpieniach z furią atakuje “Solidarność” i Kościół katolicki. W początkach 1995 r. głośne stało się 

wyraŜenie przez Zająca w odrębnym liście za Ocean ogromnego uwielbienia dla rabina Abrahama Weissa wraz z pełnym poparciem dla 

Ŝądań usunięcia KrzyŜa ze wszystkich moŜliwych miejsc w obozie w Oświęcimiu. W liście do Weissa, nagłośnionym przez Zająca z 

trybuny sejmowej (!!!), wyraził on równieŜ szczery Ŝal, Ŝe on, poseł Zając, nie ma niestety wpływu na wybór Prymasa Polski [por. 

S.Biskupski: Oświadczyny Zająca, “Myśl Polska” z 25 marca 1995 r.]; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, 

gnostyków, masonów, sceptyków i ateistów. 

Małgorzata Zajączkowska - aktorka, wieloletni pedagog Teatru śydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w 

Warszawie - wykształcenie młodzieŜy aktorskiej posługującej się językiem jidysz; 



Janusz Andrzej Zajdel - pisarz, autor fantastyki naukowej, prekursor nurtu fantastyki socjologicznej w Polsce; autor powieści 

socjologiczno-politycznych przedstawiał w nich i badał społeczeństwa totalitarne, ograniczone, kontrolowane 

Katarzyna Zajdel 

- główna ekonomistka, Ŝydomasońskiej sieci banków "Citibank" w PRL-bis III 

Mieczysław Zajfryd - polonofob, komunista, wieloletni członek KC PZPR; minister komunikacji w rządzie Piotra Jaroszewicza i w 

rządzie sowieckiego agenta Wojciecha Jaruzelskiego 

Antoni Zambrowski - Nusbaum - polonofob, dywersant, komunista, syjonista; jeszcze w szkole podstawowej wstąpił do 

komunistycznego Związku Walki Młodych (1947). Maturę uzyskał w roku 1951 w warszawskim Liceum im. Tadeusza Reytana . Był 

aktywistą ZMP. Wysłany na studia wyŜsze do Moskwy, w latach 1951–1956 studiował ekonomię na Uniwersytecie Moskiewskim im. 

Łomonosowa, który ukończył z wyróŜnieniem. Tam na wiosnę 1956 roku przyjęty do PZPR jako kandydat. W roku 1958 przyjęty przez 

fabryczną POP na członka PZPR, wybrany do Komitetu Zakładowego PZPR jako kandydat wysunięty przez salę. W roku 1959 

przeniesiony słuŜbowo do Zakładów Wytwórczych Lamp Elektrycznych "RóŜa Luksemburg", zaś w 1960 roku - do Centralnego Ośrodka 

Doskonalenia Kadr Kierowniczych przy KC PZPR. W roku 1963 po dymisji ojca - Romana Zambrowskiego ze stanowiska członka Biura 

Politycznego KC PZPR oraz sekretarza KC, zawieszony przez ministra Aleksandra Burskiego w prawach wykładania w CODKK; 

aktywny działacz i współorganizator „Komandosów" Jacka Kuronia i Karola Modzelewskiego; Antoni Zambrowski, aby zyskać wpływy 

w środowisku katolickim, ochrzcił się wraz z Ŝoną i dziećmi i wziął ślub kościelny. Gorąco agitował na rzecz wykorzystania kościoła do 

antypaństwowej walki. Był gorącym zwolennikiem wykorzystania kościoła do działań politycznych sprzecznych z interesami narodu. 

Liczył na krótką pamięć i duchowieństwa, i wiernych. Liczył na to, Ŝe nikt nie pamięta haniebnej roli, jaką jego ojciec odgrywał w

okresie stalinowskim m.in. w walce z religią, prześladowaniu księŜy, montowaniu sądów kaputorowych nad duchowieństwem, w 

zesłaniu i uwięzieniu prymasa Polski Kardynała Stefana Wyszyńskiego. 

„Komandosi" wywodzili się w komplecie ze środowiska (synowie i córki) wysokich urzędników partyjnych i państwowych (okresu 

stalinowskiego) ...pochodzenia Ŝydowskiego. Trzon grupy komandosów stanowili: Jacek Kuroń, Karol Modzelewski, Adam 

Michnik, Seweryn Blumsztajn, W. Nagórski, Jan Lityński, Barbara Toruńczyk, Irena Grudzińska, Aleksander Perski, H 

Szlajfer, Antoni Zambrowski. "Komandosi" powiązani byli świadomie, z rozmysłem i planowo z ośrodkami antypolskiej dywersji, 

ośrodkami syjonistycznymi za granicą, - ścisłe powiązania z trockistowską IV Międzynarodówką Komunistyczną. 

Antoni Zambrowski kreśląc wizję przyszłych wydarzeń politycznych powiedział zacierając z uciechą ręce: „Najpierw studenci, 

później robotnicy, potem Ŝołnierze, a w końcu będzie krwawy Budapeszt". Taki był ich plan. Do tego chcieli doprowadzić. Do 

tego zmierzali „Komandosi". PrzecieŜ to nie ich krew miała się polać. Za ich plany i ambicje mieli zapłacić polscy studenci 68'. 

Uczestnik spotkań „Klubu Krzywego Koła" 

„Klub Krzywego Koła" - Klub ten zaczął się formować w pierwszej połowie 1955 r. za zgodą i poparciem płk Julii Brystygier, 

kierującej wówczas jednym z departamentów Komitetu d/s Bezpieczeństwa Publicznego. Syn Julii Brystygier, plastyk Michał 

Brystygier, był jednym z pierwszych sympatyków Klubu. W grudniu 1955 r. grupa załoŜycieli Klubu (Garzteccy, Król, Sufin i 

Perlman) prezentowała swą działalność i zamierzenia w piśmie przesłanym do rąk Jakuba Bermana i Jerzego Morawskiego, a nadto 

prowadziła bezpośrednie rozmowy ówczesną przewodniczącą Zarządu Głównego ZMR Heleną Jaworską. W następstwie tych kroków, 

Klub zaczął rozwijać w pełni juŜ oficjalną działalność, podjął bliską współpracę z tygodnikiem „Po prostu" i uzyskat stały kontakt z 

władzami partyjnymi, które do współdziałania z Klubem wyznaczyły Henrykę Broniatowska, b. oficera I Armii WR a wówczas redaktora 














Choć Klub ulegt likwidacji w dniu 1.02.1962 r. - wielu jego członków nie przestało działać. Większość z nich przeszło do innych klubów 



Dziennikarz "Tygodnika Solidarność" kierowanego przez Tadeusza Mazowieckiego; w 1989 roku był asystentem wyborczym Jarosława 

Kaczyńskiego (!); publicysta pism prawicowych (!) : "Ład", "Nowy Świat" "Gazeta Polska", "Głos", "NajwyŜszy Czas" oraz "Nasza 

Polska"; syn polonofoba, zbrodniarza-ludobójcy, mordercy Polaków - Romana Zambrowskiego, jednego z czołowych bandytówstalinowców, 

członka Biura Politycznego KC PPR i PZPR w latach 1944-1963 

Roman Zambrowski - Rubin Nusbaum - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, 

polonofob, zwyrodniały zbrodniarz, stalinowski kat, ludobójca, morderca Polaków, stalinowiec, członek Politbiura miał 

nadzór m.in. nad sądownictwem; jako zastępca Bieruta w Krajowej Radzie Narodowej miał prawo orzekać prawo łaski dla skazanych w 

procesach politycznych. Był wiec jednym z tych, którzy dosłownie decydowali o Ŝyciu lub śmierci antykomunistów, lub osób za takich 

uznanych. Działał w ruchu komunistycznym od okresu przedwojennego, od 1928 członek KPP; Okres II wojny światowej spędził w 

ZSRR; Członek KC PPR (1944-1948); Od 1948 członek PZPR; Był posłem do KRN, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL w latach 

1944-1965. W 1968 został wydalony z partii i przeniesiony na emeryturę. Wój Daniela Passenta - polonofoba, dywersanta, 

komunisty, który od wielu lat jest felietonistą Ŝydokomunistycznej “Polityki” 

Ludwik Łazarz Zamenhof - Ludwik Lejzer Zamenhof 

mówiono w jidysz, a drugim językiem był rosyjski. 

- lekarz, twórca sztucznego, międzynarodowego języka esperanto. W domu 

Zamojski 

- zŜydzony ród magnacki, skoligaceni z Kronenbergami 

Andrzej Zamrzycki 


Andrzej Zaorski - Bauman 

- aktor, brat Janusza Zaorskiego 

Janusz Zaorski - Jakub Bauma - polonofob, komuch, dywersant, syn w-ce ministra kultury z czasów Gomułki; przewodniczący 

Radiokomitetu, a później przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji konsekwentnie promował programy skrajnie 

filosemickie, nierzadko fałszujące prawdę o stosunkach polsko-Ŝydowskich i historii Polski; rada Fundacji Rozwoju Kultury śydowskiej 

w Polsce; brat Andrzeja Zaorskiego, aktora 

Andrzej Zaranek 

- polonofob,dywersant, Wiadomosci24.pl

Roman Zaroff - polonofob, dywersant, doktor historii, mediewista; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, 

gnostyków, masonów, sceptyków i ateistów, W latach 1999-2001 wykładał historię w University of Queensland (Australia), obecnie 

związany jest z School of Historical and Religious Studies w Monash University. Redagował pierwszy internetowy magazyn 

racjonalistów, gnostyków, masonów, sceptyków i ateistów - HORYZONT, istniejący w latach 1997-2001. Od wielu lat mieszka w 

Australii 

Janusz Zarzycki - 

Janina Zawadzka - 

Magdalena Zawadzka 

- aktorka, Ŝona aktora Holoubka 

Helena Zaworska 

- polonofob, dywersant, oszczerca, volksdeutsch-"europejczyk" 

Samuel Zborowski - polonofob, dywersant, warchoł i zdrajca, podwójny szpieg Habsburgow i Moskwy, Ŝyd-polski szlachcic, 

osądzony i stracony za spisek i zdradę przez sąd królewski, m.in. namawiał Obrychta Laskiego do zamachu na Ŝycie króla Stefana 

Batorego 

Wiktor Zborowski 

- aktor 

Emil Zegadłowicz 

- poeta, prozaik 

Paweł Zelicki - polonofob, syjonista, komunista, członek Cukunftu i Bundu, a następnie w latach 1926-1928 członek 

Komunistycznej Partii Polski w Radomiu, potem w MOPR. W czasie wojny w ZSRR, sekretarz generalny CKZP do października 1946, 

potem przewodniczący CSW "Solidarność". Po 1956 wyjechał do Izraela, gdzie wstąpił do Mapaju 

śanna Zelikman-Kormanowa - 

Jerzy Zelnik 

- aktor 

Janusz Zemke - polonofob, dywersant, komunista, w latach 1969-1990 naleŜał do PZPR, był m.in. I sekretarzem Komitetu 

Wojewódzkiego w Bydgoszczy. W 1990 przeszedł do SdRP (członek Rady Naczelnej), następnie do SLD; ojciec był od roku 1945 

szefem UB w Wabrzeźnie [bl. województwo toruńskie] 

Jan Ziderer 


Adam Zieliński - komuch, bł. "rzecznik praw obywatelskich" w czasach PRLu, kiedy nie bylo praw obywatelskich, 'bezpartyjny' 

rzecznik ze stalinowskimi korzeniami; były członek PZPR i poseł na Sejm kontraktowy z jej ramienia, wcześniej wieloletni sędzia (od 

1953 r., a więc jeszcze z czasów stalinizmu) 

Marek Zieliński - 

Marcin Zieliński - polonofob, dywersant, mason, libertyn, globalista, współpracuje Ŝydomasońską Fundacją Instytut Ludwiga 

von Misesa; autor i wydawca ksiąŜek o tematyce Ŝydowskiej 

Tadeusz Zieliński - komuch, bł. "rzecznik praw obywatelskich", 'bezpartyjny' rzecznik walczący z państwem wyznaniowym; był 

senatorem z ramienia Unii Demokratycznej 

Rafał Aleksander Ziemkiewicz 

- polonofob, dywersant, dziennikarz, publicysta, komentator polityczny i ekonomiczny; publikuje

m.in w Ŝydomasońskim „Newsweeku”, Ŝydolewackiej „Rzeczpospolitej”, nie-polskiej „Gazecie Polskiej” i ...„NajwyŜszym Czasie!”. 

Aleksander Ziemny 


Józef Zilberman 

- przewodniczący Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Legnicy 

Roman Zimand - 

Krystian Zimerman 

- pianista 

Katarzyna Zimmerer 


Wiktor Zin - ur. w Hrubieszowie; prof. architekt, W latach 1977-1981 piastował funkcję wiceministra kultury i sztuki oraz 

generalnego konserwatora zabytków; znany jest przede wszystkim jako gospodarz cyklu telewizyjnego "Piórkiem i węglem"; Od 2004 

r. zajmuje stanowisko prorektora Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, kierownika Ogólnopolskiego Studium Konserwacji 

Zabytków Urbanistyki i Architektury przy Politechnice Krakowskiej, kierownika Katedry Historii Sztuki i Kultury WyŜszej Szkoły 

Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, wykładowcy AGH w Krakowie oraz kanclerza kapituły odznaczenia "Polonia Mater Nostra est". 

Eugeniusz Ziółkowski 

- dyrektor gabinetu szefa Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego 

Janusz Ziółkowski - Izaak Zemler - 

Andrzej Zoll - polonofob, dywersant, mason, prawnik, bł. "rzecznik praw obywatelskich", 'bezpartyjny' rzecznik z okolic loŜy; 

1993-1997 piastował stanowisko prezesa Trybunału Konstytucyjnego. Wchodzi w skład Akademii Nauki i Sztuki w Salzburgu. Członek 

polskiego PEN-Clubu 

Alicja Zommer 

- aktorka 

Włodzimierz Zon - 

Andrzej Zozula 

- Członek Zarządu Gminy Wyznaniowej śydowskiej w Warszawie 

Agata Zubel 

- kompozytorka, śpiewaczka 

Ferdynand Zweig - ekonomista i socjolog stosunków pracy, po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Wielkiej Brytanii, w latach 

1953-56 wykładał na Hebrew University w Jerozolimie, a w latach 1964-66 na uniwersytecie w Tel Awiwie. 

Filip Zylber 

- reŜyser 

Jan Zylber 

- agent SB, Tajny współpracownik 

-


ś 

Włodzimierz śabotyński 

- polonofob, syjonista, jeden z głównych współtwórców syjonizmu i szowinistycznego państwa Izrael 

Jacek śakowski - polonofob, komuch, dziennikarz i publicysta; obecnie związany z Ŝydokomunistycznym tygodnikiem "Polityka". 

Kierownik Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas. Pracę dziennikarza zaczynał w tygodniku "Na Przełaj" (1980-1981), pisał do 

"Tygodnika Polskiego" (1983) i miesięcznika "Powściągliwość i Praca". Od 4 października 2006 występuje z Piotrem Najsztubem w 

programie Tok2Szok, TV4. Był rzecznikiem prasowym Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, jednym z załoŜycieli 

Ŝydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" oraz pierwszym prezesem "Polskiej Agencji Informacyjnej". 

Joanna śak-Bucholc - polonofob, dywersant, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, gnostyków, masonów, 

sceptyków i ateistów, zajmuje się etnologią i religioznawstem 

Andrzej śbikowski 

- aktywista Ŝydowski, dr., Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny 

Rafał śebrowski 

- aktywista Ŝydowski, dr., Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny 

Grzegorz śemek - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, 

Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej, okradł i zuboŜył Polskę na wiele milionów; Na przełomie lat 80. i 90. był 

dyrektorem generalnym Funduszu Obsługi ZadłuŜenia Zagranicznego (FOZZ). Za defraudację publicznych pieniędzy przeznaczonych 

na spłatę długu zagranicznego został w marcu 2005 po wieloletnim procesie skazany przez skład orzekający na czele z SSO 

Andrzejem KryŜe tylko na 9 lat więzienia. Był takŜe m.in. szefem Rady Nadzorczej Zakładów Mięsnych w Nisku (1999-2000). 

Tomasz śukowski 

- polonofob, dywersant, wiceprezes antypolskiego i Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






Andrzej śuławski 

- polonofob, dywersant, oszczerca, reŜyser paszkwilant i skandalista 

Stefan śółkiewski - właśc.- Goldberg - polonofob, dywersant, kolaborant i agent sowiecki, zapoczątkował sowietyzację badań 

naukowych nad literaturą polską; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski 

Maciej śybula 

- polonofob, dywersant, libertyn, globalista, Ŝydomasońska Fundacja "Odpowiedzialność Obywatelska" 

Jerzy śydkiewicz 

- aktor 

Jolanta śyndul 

Ŝydowska 

- kierownik Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury śydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza; pisarka 

- 

-


- album fotograficzny Ŝydokomuny w Polsce - 

śYDZI 

Julian Tuwim 

Czarni, chytrzy, brodaci, 

Z obłąkanymi oczyma, 

W których jest wieczny lęk, 

W których jest wieków spuścizna, 

Ludzie, 

Którzy nie wiedzą, co znaczy 

ojczyzna, 

Bo Ŝyją wszędy, 

Tragiczni, nerwowi ludzie, 

Przybłędy. 

Szwargocą, wiecznie szwargocą 

Wymachując długimi rękoma, 

Opowiadają sobie jakieś trwoŜne 

rzeczy 

I uśmiechają się chytrze, 

Tajnie posiedli najskrytsze 

Z miliarda czarnych, pokracznych 

literek 

Ci chorzy obłąkańcy, 

Wybrany Ród człowieczy! 

Pomazańcy! 

Pogładzą mokre brody 

I znowu radzą, radzą... 

- Tego na bok odprowadzą, 

Tego wołają na stronę, 

Trzęsą się... oczy strwoŜone 

Rzucą szybko przed siebie, 

Czy ktoś nie słyszy... 

Wieki wyryły im na twarzach 

Bolesny grymas cierpienia, 

Bo noszą w duszy wspomnienia 

O murach Jerozolimy, 

O jakimś czarnym pogrzebie, 

O rykach na cmentarzach... 

...Jakaś szatańska Msza, 

Jakieś ukryte zbrodnie 

(...pod oknami... w piątki... 

przechodnie... 

Goje... zajrzą do okien... Sza! 

Sza-a-a!) 

Wojskowi 

ta lista pokazuje, w jakim stopniu "Ludowe Wojsko Polskie", "Wojsko Polskie", "Armia Polska" (mowa tu o utworzonych w ZSRR dywizjach, 

tzw. "Wojsku Polskim", i przez cały okres trwania PRLu do 1989r. armii całkowicie kontrolowanej przez stalinowców i Ŝydokomunę, i 

podległej sowietom) od chwili powstania, była i jest zaŜydzona - uwaga: nazwiska mogą się powtarzać, poniewaŜ część nazwisk jest 

umieszczona na głównej liście 

wszyscy bez wyjątku, wyŜsi oficerowie byli od początku 1944 - do 1989 roku szkoleni w Rosji sowieckiej 

gen. Mieczysław Birnbaum 


- szef wydziału politycznego II Oddziału Ministerstwa Spraw Wojskowych; lata międzywojenne, II

gen. Edward Braniewski - Brandsteter - 

gen. Jan Drzewiecki - Holzer - szef Zarzadu Operacyjnego w latach 1954-1960 

gen. Jan Frey-Bielecki - 

gen. Marian Graniewski - Gutaker - 

gen. Wiktor Grosz - Izaak Medres - 

gen. Artur Jastrzębski - Artur Ritter 

- Niemiec 

gen. Wacław Komar - właśc. Mendel Kossoj - 

gen. Grzegorz Korczyński - Stefan Kilanowicz - 

gen. Leszek Krzemień - Maksymilian Wolf - 

gen. Jakub Krzemieński - 

gen. Matejewski - Kugelschwanz - 

gen. Bernard Mond - 

gen. Marian Naszkowski - Wasser - 

gen. Stanisław Popławski - Siergiej Grochow - polonofob, bolszewik, komunista, agent sowiecki, zbrodniarz, morderca, 

generał Armii Czerwonej i stalinowskiego LWP; lutym 1920 wstapił do Armii Czerwonej. Członek WKP(b) od 1930 - 

Wszechzwiązkowa Partia Komunistyczna (bolszewików) - WKP(b). We wrześniu 1944 został skierowany do Wojska Polskiego w stopniu 

generała majora. Od 26 września do 19 grudnia 1944 dowodził 2 Armią WP, a następnie 1 Armią WP (do 10 września 1945). Po 

zakończeniu działań wojennych pełnił funkcję dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego (do 22 listopada 1947), dowódcy wojsk 

lądowych (do 21 marca 1950), głównego inspektora wyszkolenia bojowego (do 20 listopada 1956). 2 kwietnia 1949 powierzono mu 

dodatkowo stanowisko II wiceministra obrony narodowej (do 24 grudnia 1949), a po reorganizacji ministerstwa – wiceministra obrony 

narodowej. 

W czerwcu 1956 dowodził oddziałami wojska tłumiącymi wystąpienia robotnicze w Poznaniu. Akcją tłumienia protestu kierowali 

ówczesny premier Józef Cyrankiewicz, jeden z sekretarzy KC Edward Gierek i generał Siergiej Popławski – Grochow. 

W latach 1947–1956 był posłem na Sejm, a w latach 1949–1956 – członkiem Komitetu Centralnego PZPR. 20 listopada 1956 powrócił 

do ZSRR. W grudniu 1956 powierzono mu funkcję I zastępcy Głównego Inspektora Szkolenia Armii Radzieckiej. Od kwietnia 1958 był 

doradcą grupy generałów inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR. W 1963 został przeniesiony w stan spoczynku. Zmarł 10 sierpnia 

1973 w Moskwie, gdzie został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym. śonaty z Mają z Terpiłowskich, miał córkę Izabelę. 

gen. Wilhelm Ruckeman - 

gen. Karol Świerczewski - Walter Goltz (Tenenbaum) - 

gen. Leon Turski - Tennenbaum - 

gen. Mieczysław Wągrowski - Izaak Pustelmangen -

gen. Tadeusz Wilecki - Wałłach - 

gen. Zarako-Zarakowski - Zarako - 

gen. Janusz Zarzycki - Neugebauer - 

gen. Juliusz Zulauf - 

płk. Czeslaw Berman - 

płk. Adam Brandel - 

płk. Michał Bron - Bronstein - 

płk. dr Charbicz - Marek Heberman - 

płk. Marcin Danzig - 

płk. Joachim Erlich - 

płk. Józef Feldman - 

płk. Otto Fiński - Finkenstein - 

płk. Stanislaw Flato - 

płk. Marian Frenkl - 

- 

Rzymsko-Katolicki Kościół - judaizowany i zaŜydzany, ...odwieczny, zawzięty i śmiertelny wróg Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła, zbrodniarz 

i śmiertelny wróg katolicyzmu i chrześcijaństwa z fanatyczną zawziętością atakuje od zewnątrz i od wewnątrz, szerząc fałszywy ekumenizm, 

modernizm, judaizm i wszelkie odstępstwa, ... 

"Ci fałszywi Apostołowie, to podstępni działacze, udający Apostołów Chrystusa, nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się 

za anioła Światłości" - [2Kor 11,13-14] 

"StrzeŜcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieŜnymi wilkami. 

Poznacie ich po ich owocach." - [Mt 7, 15-16]

"(...) niektórzy zeszli z drogi właściwej ku czczej gadaninie. Chcieli uchodzić za nauczycieli Prawa nie rozumiejąc ani tego, co 

mówią, ani tego, Co stanowczo twierdzą" - [I Tm 1,3-7] 

"Lecz byli fałszywi prorocy , jak i między wami będą kłamliwi nauczyciele, którzy wprowadzą zgubne odszczepieństwa i zaprą 

się tego Pana który ich odkupił , przywodząc na siebie rychłą zgubę" - [2P:1,2] 

"Niestety w Polsce, w ostatnim 50-cio leciu duchowieństwo katolickie zostało bardzo zaŜydzone, gdyŜ Ŝydzi niemal masowo 

wstępowali do seminariów, głównie do warszawskiego. 

Stąd teŜ mamy obecnie w Polsce wielu księŜy i biskupów pochodzenia Ŝydowskiego ... 

i to oni właśnie tak często uŜywają zwrotu "nasi starsi bracia w wierze" " 

"Obecność śydów w Kościele katolickim, zwłaszcza tych niecałkowicie nawróconych, przyczyniła się do pojawienia się wielu 

herezyj. To nie tylko arianizm był herezją Ŝydowską, ale takŜe niezliczone herezje późniejsze, a przede wszystkim 

protestantyzm i kalwinizm." 

Ks. prof. Michał Poradowski - były profesor Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, załoŜyciel i główny kapelan Narodowych Sił Zbrojnych i Drugiego Korpusu, działacz narodowy i polonijny, 

antykomunista. 

A oto pochodzenie ...i narodowość arcybiskupów metropolitów i biskupów ordynariuszy, stanowiących 1/3 część episkopatu jako jego 

kierownictwa. 

Poznajmy zatem pochodzenie członków kierowniczej części Episkopatu, a co za tym idzie, dowiedzmy się, interesy jakiego narodu w 

rzeczywistości reprezentują: 

Biskupi 

Józef Glemp - Prymas Polski - pochodzenie Ŝydowskie - jego brat nazywa sie Glemb, komunista, PZPR-owski pułkownik LWP, w 

1989 r. kandydował z listy PZPR 

Bronisław Dąbrowski - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Tadeusz Gocławski - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Józef Kowalczyk - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Franciszek Macharski - Finkelstein 

Oficera Legii Honorowej" 

- Kardynał - pochodzenie Ŝydowskie - doceniony przez Ŝydomasonerię, odznaczony "Orderem 

Józef Michalik - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Henryk Muszyński - Jaks - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Kazimierz Nycz - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Edmund Piszcz - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie -

Marian Przykucki - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Bolesław Pylak - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Jerzy Stroba - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Ignacy Tokarczuk - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Stanisław Wielgus 

- Arcybiskup - narodowość polska - nienawistnie atakowany przez Ŝydo-media 

Wojciech Zięba - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Damian Zimon - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Władysław Ziółek - Arcybiskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Roman Andrzejewski - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Bohdan Bejze - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Jan Chrapek - Kohn - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Bronisław Dembowski - Winkiel - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Czesław Domin - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Edward Frankowski 

- Biskup - narodowość polska 

Stanisław Gądecki - Hartmann - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Sławoj Leszek Głódź - Izaak Nowin - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Kazimierz Górny - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Władysław Jedruszów - Biskup - pochodzenie ukraińskie - 

Zygmunt Kamiński 


Piotr Libera - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie -

Edward Materski - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Jan Mazur 


Wiesław Mering 

- Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - agent SB, Tajny Współpracownik SB "Lucjan" 

Stanisław Napierała 


Alfons Nossol - Biskup - pochodzenie niemieckie - 

Stanisław Nowak - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Alojzy Orszulik - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Juliusz Paetz 

- Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - pederasta, oskarzony o molestowanie klerykow, 

Tadeusz Pieronek - Mosze Michlis - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - modernista, judaizator Kościoła Rzymsko-Katolickiego, 

członek powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - 

fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o 

węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym 

Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego. 

Tadeusz Rakoczy - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Kazimierz Romaniuk - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Tadeusz Rybak - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Edward Samsel - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Andrzej Suski - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Jan Szlaga - Biskup - pochodzenie niemieckie - 

Stanisław Szymecki 


Andrzej Śliwinski - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Adam Śmigielski 


Jan Śrutwa - Biskup - pochodzenie ukraińskie - 

Wacław Świerzawski 

- Biskup - narodowość polska

Szczepan Wesoły - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Jan Wieczorek - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Wojciech Zięba - Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - 

Józef śyciński - Reiffstein 

- Biskup - pochodzenie Ŝydowskie - modernista, judaizator Kościoła Rzymsko-Katolickiego 

KsięŜa 

ks. Adam Bijak - Klotzer 

- pochodzenie Ŝydowskie 

ks. Adam Boniecki - Aaron Ajngold 

"Tygodnika Powszechnego". 

- pochodzenie Ŝydowskie, mocno liberalne poglądy, redaktor naczelny Ŝydolewackiego 

ks. Franciszek Cybula - pochodzenie Ŝydowskie - kapelan i spowiednik w Kancelarii byłego Prezydenta - agenta SB "Bolka" Wałęsy, 

agent SB, TW pseudonim "Franko" 

ks. Michał Czajkowski - pochodzenie Ŝydowskie - polonofob, dywersant, mason, agent SB, globalista, aktywista Ŝydowski, 

piewca "judeochrześcijanstwa", Ŝydoekumenizmu i Ŝydotolerancji, zniesławiacz Polski i Polaków, przez ponad 20 lat był 

niebezpiecznym agentem SB - Tajny Współpracownik ps. "Jankowski" - którego gł. przełoŜonym był gen. Pietruszka, ten sam, który 

był teŜ szefem bandy SB Piotrowskiego, którzy z polecenia Jaruzelskiego, Kiszczaka i Pietruszki zamordowali ks. Jerzego Popiełuszko; 

współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i śydów, współpracownik Ŝydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego", asystent 

kościelny i członek rady redakcyjnej katolewackiego miesiecznika "Więź" 

o. Jan Góra (ten od Lednicy) - Griemschpann - pochodzenie Ŝydowskie 

ks. rektor dr Wojciech Hanc 


ks. Roman Indrzejczyk 


ks. Zbigniew Kamiński - pochodzenie Ŝydowskie - członek KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z 

najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; 

ks. Leon Kantorski - pochodzenie Ŝydowskie - proboszcz z Podkowy Leśnej, który jeszcze w latach 70. związał się z KOR-em - 


KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; odznaczony KrzyŜem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez Ŝyda, agenta KGB i SB 


ks. Józef Kloch - pochodzenie Ŝydowskie - twórca internetowego serwisu informacyjnego "Opoka", obecnie rzecznik Konferencji 

Episkopatu Polski. Zastąpił na tym stanowisku jezuitę, ojca Adama Schulza. 

ks. Jarosław Kłys - pochodzenie Ŝydowskie - polonofob, dywersant, judaizator katolicyzmu, przewodniczący wydziału 

duszpasterstwa młodzieŜy w Kurii Archidiecezji Łódzkiej

ks. Wiesław Lauer 

gdańskiej 

- pochodzenie Ŝydowskie - agent SB - Tajny Współpracownik SB ps. "Szwejk"; wikariusz generalny kurii 

ks. Stanisław Musiał - pochodzenie Ŝydowskie - aktywista Ŝydowski, członek rady Fundacji Judaica; członek redakcji 

Ŝydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego"; członek antypolskiego i Ŝydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”, 






ks. prał. Grzegorz Pawłowski 

- pochodzenie Ŝydowskie - polonofob 

o. Adam Schulz - pochodzenie Ŝydowskie - jezuita, bl. rzecznik Konferencji Episkopatu Polski. 

ks. Józef Tischner - Blumstein - pochodzenie Ŝydowskie - polonofob, dywersant, czołowy ideolog “katolewicy” i nieformalny 

kapelan udecji; Ulubiony ksiądz Ŝydokomunistycznych: "Gazety Wyborczej" i "Wprost", doczekał się pochwał nawet na łamach 

"Playboya" za swe skrajne drwiny z polskiego katolickiego zaścianka [por. J.Miliszkiewicz: Kapłan na luzie, "Playboy" z grudnia 1995, 

s. 132-134]; bł. członek zarządu powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą, Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. 

Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego 

finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w 

Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego; odznaczony Orderem Orła 

Białego (1999) przez Ŝyda, agenta KGB i SB prezydenta Ŝydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana 

ks. Romuald Weksler-Waszkinel - Jakub Weksler - pochodzenie Ŝydowskie - 

ks. Jan Zieja - pochodzenie Ŝydowskie - członek-załoŜyciel KOR - "komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z 

najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; 

- 

Ŝydokomuchy UE - na plakacie napisane jest "nasza Europa" ...i to jest niestety prawda

...a teraz większość z nich ma dobrze płatne posady w "parlamencie jewuropejskim" 

pismo Radkiewicza 

Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego Warszawa 

8 VIII/1233/172 

4.XII.1945 r. 

Ścisle tajne!

Do Wojewódzkich Urzędów Bezpieczeństwa i placówek UB 

W ostatnich tygodniach na terenie całego kraju wzmaga się działalnośc band reakcyjnych i konspiracyjna działalność antypaństwowa. 

Jesteśmy w posiadaniu dokumentów stwierdzających, Ŝe akcja ta jest popierana przez legalne stronnictwa opozycyjne, które z tą akcją 

sympatyzują. Szereg poufnych wystąpień tych stronnictw miało charakter wybitnie wrogi dla rządu i demokratycznego ustroju. Stronnictwa 

te usiłują rozbić jednolity blok stronnict demokratycznych. 

W związku z tym, polecam Kierownikom placówek UB, aby w największej tajemnicy przygotowali akcję mającą na celu likwidowanie 

działaczy tych stronnictw, przy czym musi byc ona upozorowana, jakoby robiły to bandy reakcyjne. 

Do akcji wskazane jest uzyc specjalnych bojówek stworzonych latem ub. roku. Akcji tej ma towarzyszyc kampania prasowa skierowana 

przeciwko bandom terrorystycznym, na które spadnie odpowiedzialnośc za te czyny. 

Szczegóły wykonania powierza się kierownikom placówek UB pod surową karną odpowiedzialnością osobistą. 

(-) Radkiewicz 

TAJNE PRZEMÓWIENIE JAKUBA BERMANA DO śYDÓW W POLSCE 

STENOGRAM Z TAJNEGO REFERATU TOW. JAKUBA BERMANA WYGŁOSZONEGO NA POSIEDZENIU EGZEKUTYWY KOMITETU śYDOWSKIEGO 

W KWIETNIU 1945 ROKU 

śydzi mają okazję do ujęcia w swoje ręce całości Ŝycia państwowego w Polsce i rozszerzenia nad nim swojej kontroli. Nie pchać się na 

stanowiska reprezentacyjne. W ministerstwach i urzędach tworzyć tzw. Drugi garnitur. Przyjmować polskie nazwiska. Zatajać swoje 

Ŝydowskie pochodzenie. Wytwarzać i szerzyć wśród społeczeństwa opinie i utwierdzić go w przekonaniu, Ŝe rządzą wysunięci 

na czoło Polacy, a śydzi nie odgrywają w państwie Ŝadnej roli. 

Celem urabiania opinii i światopoglądu narodu polskiego w poŜądanym dla nas kierunku, w rękach naszych musi się znaleźć w pierwszym 

rzędzie propaganda z jej najwaŜniejszymi działami - prasą, filmem, radiem. 

W wojsku obsadzać stanowiska polityczne, społeczne, gospodarcze, wywiad. Mocno utwierdzać się w gospodarce narodowej. 

W ministerstwach na plan pierwszy przy obsadzaniu śydami wysuwać naleŜy: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Skarbu, Przemysłu, 

Handlu Zagranicznego, Sprawiedliwości. Z instytucji centralnych - centrale handlowe, społdzielczość. 

W ramach inicjatywy prywatnej, utrzymać w okresie przejściowym silną pozycję w dziedzinie handlu. W partii zastosować podobną metodę - 

siedzieć za plecami Polaków, lecz wszystkim kierować. 

Osiedlanie się śydów powinno być przeprowadzone z pewnym planem i korzyścią dla społeczeństwa Ŝydowskiego. Moim zdaniem, naleŜy 

osiadać w większych skupiskach, jak: Warszawa, Kraków; w centrum Ŝycia gospodarczego i handlowego: Katowice, Wrocław, Szczecin, 

Gdańsk, Gdynia, Łódź, Bielsko. 

NaleŜy równieŜ tworzyć typowe ośrodki przemysłowe i rolnicze, głównie na ziemiach odzyskanych, nie poprzestając na Wałbrzychu i 

Rychbachu - obecnie DzierŜoniów. W tych ośrodkach moŜemy przystosować przyszłe kadry nasze w tych zawodach, z którymi bylibyśmy 

słabo obeznani. 

Uznać antysemityzm za zdradę główną i tępić go na kaŜdym kroku. 

JeŜeli stwierdza się, Ŝe jakiś Polak jest antysemitą, natychmiast go zlikwidować przy pomocy władz bezpieczeństwa lub 

bojówek PPR jako faszystę, nie wyjaśniając organom wykonawczym sedna sprawy. 

śydzi muszą pracować dla swego zwycięstwa, pracując jednocześnie nad zwycięstwem i gruntowaniem komunizmu w 

świecie, bo tylko wtedy i przy takim ustroju naród Ŝydowski osiągnie najwyŜszą pomyślność i zabezpieczy sobie najsilniejszą 

pozycje. 

Sa niewielkie widoki na to, by doszło do wojny. Jeśli Ameryka zacznie się szybko socjalizować, to tą drogą mniejszych lub większych 

wstrząsów wewnętrznych i tam musi zapanować komunizm. 

Wtedy reakcja Ŝydowska, która dziś trzyma z reakcją międzynarodową, zdradzi ją i uzna, Ŝe rację mieli śydzi stojący po drugiej stronie 

barykady. Podobny przypadek współdziałania śydów całego świata, wyznających dwie roŜne koncepcje ustrojowe - komunizm i kapitalizm - 

zaistniał w ostatniej wojnie. Dwa największe mocarstwa światowe, całkowicie kontrolowane przez śydów i będące pod ich 

wielkim wpływem, podały sobie ręce. 

Trud śydów pracujących wokół Roosevelta doprowadził do tego, ze USA wspólnie z ZSRR wystąpiły zbrojnie do walki przeciwko Europie 

środkowej, gdzie była kolebka nowej idei, opartej na nienawiści do śydów. Zrobili to śydzi, gdyŜ wiedzieli, Ŝe w przypadku zwycięstwa Osi, 

a głównie hitlerowskich Niemiec, które doskonale przejrzały plany polityki Ŝydowskiej, niebezpieczeństwo rasizmu stanie się w USA 

faktem dokonanym i śydzi znikną z powierzchni świata. 

Dlatego teŜ śydzi sowieccy poświęcili dla tego celu krew narodu rosyjskiego, a śydzi amerykańscy zaangaŜowali swoje kapitały. 

NaleŜy się liczyć z dalszym napływem śydów do Polski, poniewaŜ na terenie Rosji jest jeszcze duŜo śydów. Przed wkroczeniem Niemców, w 

poszczególnych miastach ZSRR było kilka skupisk śydów polskich: Charków - 36.200, Kijów - 17.800, Moskwa - 53.000, Leningrad - 

61.000, w zachodnich republikach 184.730. 

śydzi skupieni w tych ośrodkach to przewaŜnie inteligencja Ŝydowska i dawne kupiectwo Ŝydowskie. Element ten jest 

obecnie szkolony w ZSRR. Są to kadry budowniczych Polski - tzn. Zgodnie z projektem Politbiura - fachowcy ci obsadzać

ędą najwaŜniejsze dziedziny Ŝycia w Polsce, a ogół śydów będzie rozlokowany głównie w centrach kraju. 

Stara polityka Ŝydowska zawiodła. Obecnie przyjeliśmy nową, zespalającą cele narodu Ŝydowskiego z polityką ZSRR. Podstawową zasadą 

tej polityki jest stworzenie aparatu rządzącego, złoŜonego z przedstawicieli ludności Ŝydowskiej w Polsce. 

KaŜdy śyd musi mieć świadomość, Ŝe ZSRR jest wielkim przyjacielem i protektorem narodu Ŝydowskiego, Ŝe jakkolwiek liczba śydów w 

stosunku do stanu przedwojennego uległa olbrzymiemu spadkowi, to jednak dzisiejsi śydzi wykazują wiekszą solidarność. KaŜdy śyd musi 

mieć wpojone to przekonanie, Ŝe obok niego działają wszyscy inni, owiani tym samym duchem prowadzącym do wspólnego celu. 

Kwestia Ŝydowska jeszcze jakiś czas będzie zajmowała umysły Polaków, lecz ulegnie to zmianie na naszą korzyść, gdy 

zdołamy wychować choć dwa pokolenia polskie.* 

Według danych wojewódzkiego Komitetu śydowskiego na terenie Śląska Górnego i Dolnego jest obecnie ponad 40.000 śydów. Około 

15.000 śydów ma być zatrudnionych w osadnictwie. Powiat Rychbach (DzierŜoniów) i Nysa są przewidziane do tych celów. Akcja osadnicza 

jest finansowana z Ŝydowskich funduszów zagranicznych i państwowych. śydzi celowo tworzą nową, choć chwilowo nieznaczną koncentrację 

elementu Ŝydowskiego, kładąc podwalinę pod zawód rolnika i robotników przemysłowych. 

Jest to budowanie podłoŜa szerszych celów politycznych.** 

* [wychowali kilka pokoleń zindoktrynowanych i zkomuniałych Ŝydłaków, konfidentów i Ŝydolubów - red. polonica.net] 

** ['chłopo-robotnik' - czyli ...'ni pies ...ni wydra', brak miłości i przywiązania do ziemi, element zaleŜny od systemu, niespójny, 

sprzedajny, miernoctwo;] ... zaŜydłaczenie całej Polski, wszystkich warstw, ...są elitami i inteligencją, są literatami, są znawcami języka 

polskiego, są pisarzami i aktorami, są wśród katolickiego kleru, są biskupami, są wśród robotników i chłopów, są we wszystkich partiach 

politycznych... - red. polonica.net] 

PowyŜszy tekst jest przedrukiem z ksiąŜki "O Narodowych Siłach Zbrojnych - NSZ" płk. dypl. Stanisława śochowskiego, byłego Szefa Sztabu 

Dowództwa NSZ, Wyd. Retro, Lublin, 1994. 

W kwietniu 1945 roku Ŝyd-syjonista Jakub Berman był Sekretarzem Stanu Rady Ministrów, członkiem Biura Politycznego PPR, członkiem 

Tymczasowego Rządu Jedności Narodu i Sekretarzem Poalej Syjonu. 

Polak, który wykradł stenogram referatu Bermana, został skazany na karę śmierci zmienioną w drodze łaski na karę doŜywotniego 

więzienia. [Zob. opis w ksiąŜce "Judeopolonia".] 

Autentyczność "Referatu Jakuba Bermana" jest w stanie potwierdzić Pan Bogusław Rybicki, Prezes Stronnictwa Narodowego "Ojczyzna". W 

jednym z wydań tygodnika "Ojczyzna" wydawanego przez Pana Rybickiego ukazał się ten słynny "Referat Bermana". 

Dana I. Alvi 

PAPUREC 

wersje internetową przygotowała, opracowała i fotografiami opatrzyła Polonica.net 

Polski Związek Patriotyczny Polonica.net 

Katolicko-Narodowy Ruch Oporu kontrjudaizacji i kontrdepolonizacji 

O.R.K.A.N.

Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?