Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

wznowić przerwaną na ponad rok działalność gospodarczą (w 2004 r. spółka zanotowała 5 mln zł zysku netto). Büchner najczęściej
przebywa w Szwajcarii, którą podaje jako oficjalne miejsce zamieszkania. 74 na liście 100 najbogatszych zydaków tygodnika "Wprost"
z majątkiem 220 mln zł.
Ryszard Bugaj - Izaak Blumfeld - polonofob, dywersant, lewak, "socjaldemokrata", libertyn, świnia Orwell'owska,
koncesjonowany "opozycjonista", były przewodniczący Unii Pracy
Maciej Bugaj
- dywersant, sekta "Polski Kościół Dialogu"
Zbigniew Bujak - polonofob, dywersant, komunista, ultralewicowiec, koncesjonowany przez PZPR i SB "opozycjonista",
lewy syn rabina Małachowskiego, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski; członek Rady Politycznej
Unii Wolności - Partia Demokratyczna; W 1990 roku jeden z przywódców skrajnie ultralewicowego ugrupowania dawnej lewicy laickiej
ROAD. Polityczny wychowanek Kuronia, wyróŜniał się skrajną gorliwością w tropieniu rzekomego "polskiego antysemityzmu",
nacjonalizmu, ksenofobii etc.
Typ działacza-papugi, o poglądach stanowiących lustrzane odbicie poglądów Kuronia, Geremka i Michnika; sprzedał legitymację
"Solidarności" na aukcji, zorganizowanej przez Ŝonę gen. Czesława Kiszczaka; członek zarządu antypolskiej, powiązanej z masonerią
i światową finansjerą Ŝydowską Fundacji im. Stefana Batorego, zaloŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta George'a
Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7
maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu gen. Wojciecha Jaruzelskiego.
W dziennikach byłego premiera PRL Mieczysława F. Rakowskiego (pod datą 5 listopada 1984 r.) znalazł się taki zapisek: "Informacja
od Urbana. Resort spraw wewnętrznych wie, gdzie jest Bujak, ale nie zdejmuje go, poniewaŜ słuŜy za kanał do przerzucania naszych
agentów. Nie wiem, jak to robią, ale tak właśnie mi powiedział"; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu
polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"
Katarzyna Bujakiewicz
- aktorka
Małgorzata Buk
- polonofob, aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce
Michał Bukojemski
- polonofob, dywersant, reŜyser, tematyka Ŝydowska, współpracuje z śydowskim Instytutem Historycznym
Abram Bukowicz - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, działacz komunistyczny. Zmobilizowany do Wojska
Polskiego podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920, przeszedł na stronę Armii Czerwonej. Walczył w jej szeregach do końca wojny
polsko-bolszewickiej (X 1920), po czym osiadł w Witebsku, a następnie w Piotrogrodzie (Petersburgu). W 1923 rozpoczął studia w
Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie, a w 1924 został członkiem sowieckiej partii
komunistycznej WKP(b). W 1929 wysłany nielegalnie jako agent do Polski. Działał w Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która
dąŜyła do oderwania od Polski ziem północno-wschodnich, włącznie z Wilnem i Białymstokiem. Aresztowany w Wilnie lipcu 1930,
został skazana na 3 lata więzienia. Po wyjściu z więzienia w 1934 działał w Białymstoku (takŜe w związkach zawodowych). W marcu
1936 wysłany do obozu w Berezie Kartuskiej (do VII 1937) i ponownie w marcu 1939. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię
Czerwoną we wrześniu 1939 został działaczem partyjnym w Komitecie Obwodowym sowieckiej partii w Białymstoku; prześladował
Polaków i polskość w tym mieście. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zgłosił się do Armii Czerwonej; był
oficerem zawodowym, w stopniu podpułkownika, do 1956. Wierny ideałom KPZB (oderwania od Polski Ziem Wschodnich), nie wyjechał
do Polski w nowych granicach, ani podczas pierwszej repatriacji (1944-48), ani podczas drugiej (1956-58), chociaŜ pochodził z
Zamościa.
Mirosława M. Bułat - polonofob, aktywistka Ŝydowska, absolwentka teatrologii na UJ, obecnie adiunkt w Katedrze Teatru UJ,
stypendystka Center for Advanced Judaic Studies w Filadelfii, autorka artykułów na temat historii teatru Ŝydowskiego oraz polsko-
Ŝydowskich kontaktów kulturowych w dziedzinie teatru, członek załoŜyciel Polskiego Towarzystwa Studiów śydowskich; wykładowca
języka jidysz, tematyka Ŝydowska, "Midrasz"
Juliusz Burgin - polonofob, dywersant, komunista, agent i kolaborant sowiecki, zbrodniarz UB, syn MojŜesza, malarz
pokojowy, ślusarz, działacz komunistyczny, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Od 1925 członek Związku MłodzieŜy
Komunistycznej i od 1927 członek Komunistycznej Partii Polski (KPP) w Warszawie; pracował w Wydziale Propagandy i Agitacji. W
1928 działał w Krakowie, w 1929 w Dąbrowie Górniczej, 1933-35 i 1935-36 ponownie w Warszawie, w 1935 w Katowicach i w 1936 w
Łodzi (sekretarz KO KPP). W grudniu 1935 kierownictwo KPP powierzyło mu rzecz niewykonalną w warunkach polskich: uczynienie z
Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR) organizacji masowej, współdziałającej z wszystkimi lewicowymi
organizacjami w Polsce; był wówczas współorganizatorem pisma MOPR-u “Oblicze Dnia” oraz uczestniczył w przygotowaniu Kongresu
Pracowników Kultury we Lwowie (V 1936) 1926, 1928, 1928-29, 1929-33, 1935 i 1936-39 w więzieniu za działalność
antypaństwową. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współpracował z okupantem sowieckim, m.in.
był w redakcji polsko-komunistycznej gadzinówki “Sztandar Wolności” w Mińsku. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu
1941 Ŝołnierz Armii Czerwonej. Jako agent Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie został w lipcu 1943 skierowany do 1 Dywizji
im. T. Kościuszki. Od listopada 1944 szef Wydziału Politycznego w 1 Korpusie Pancernym II Armii WP. VI 1945 - VI 1947 naczelnik
Wydziału II Samodzielnego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). 1947 -1948 redaktor naczelny “Głosu Ludu”. 1948-49
dyrektor Gabinetu Ministra Bezpieczeństwa Publicznego. 1949-50 szef I Inspektoratu Ministerstwa Obrony Narodowej. II 1950 - VII