Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

GraŜyna Antoniewicz -
Herc Antopolski
- płk. kwatermistrz masowej stalinowskiej organizacji młodzieŜowej “SłuŜba Polsce”
Krzysztof Anuszkiewicz
- dywersant, Tajny Współpracownik i agent SB, Akcja Wyborcza Solidarność, Suwałki
Agata Araszkiewicz - polonofob, dywersant, feministka , aktywistka Ŝydowska, Centrum Kultury śydowskiej; w zespole
redakcyjnym pisma "Krytyka Polityczna" - nazwa pisma nawiązuje do tzw. 'młodopolskiej' "Krytyki" Wilhelma Feldmana
Andrzej Arendarski - dywersant, mason, w latach 1990-1992 prezes Krajowej Izby Gospodarczej. W lipcu 1992 został powołany
na stanowisko ministra współpracy gospodarczej z zagranicą w gabinecie Hanny Suchockiej. W październiku 1993 powrócił do funkcji
prezesa Krajowej Izby Gospodarczej. Od 2002 jest przewodniczącym Stronnictwa Demokratycznego; przez cały czas trwania PRL
funkcjonowała w Polsce przybudówka PZPR, koncesjonowana partia pod nazwą Stronnictwo Demokratyczne, która miała i nadal ma
korzenie masońskie; ostatnim aktem sojuszniczym SD z PZPR, były wybory do Sejmu kontraktowego w czerwcu 1989 r.
Iwona Arent - polonofob, dywersant, poseł PiS, głosowała za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych
"odszkodowań"
Paweł Arndt - polonofob, dywersant, lewak, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych
"odszkodowań"
Agnieszka Arnold
- reŜyser
Katarzyna Arnhold
- kompozytor
Łazarz Aronsztam - przybrane nazw. - Izaak Symchowicz - polonofob, Litwak, znający język polski; działacz komunistyczny. Po
wybuchu I wojny światowej wraz z rodziną ewakuował się do Czernihowa na Ukrainie.Tam w 1915 wstąpił do rosyjskiej bolszewickiej
SDPRR(b) i działał wśród miejscowych robotników. W 1917, po rewolucji lutowej, został członkiem Dumy Miejskiej w Charkowie z listy
bolszewików. Wziął udział w rewolucji bolszewickiej w Moskwie w listopadzie 1917 w szeregach Czerwonej Gwardii, a w lipcu 1918
uczestniczył w zdławieniu antybolszewickiego buntu eserowców w Moskwie. Do 1924 komisarzem politycznym 4 Dywizji im.
“Proletariatu Niemieckiego”, a następnie Inspekcji Artylerii Armii Czerwonej. W 1924 wybrany do Centralnego Komitetu
Wykonawczego Rad Sowieckiej Białorusi. Jako doświadczony działacz partyjny został w sierpniu 1924 skierowany przez
Międzynarodówkę Komunistyczną w Moskwie (jako jej agent) do pracy partyjnej w Polsce. Po nielegalnym przyjeździe do Polski został
dokooptowany do Komitetu Centralnego i Sekretariatu KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która dąŜyła do oderwania od
Polski całych ziem północno-wschodnich, włącznie z Białymstokiem. W lutym 1926 aresztowany i do stycznia 1928 więziony za
nielegalne przekroczenie granicy, nielegalny pobyt w Polsce i działalność antypaństwową i antypolską. Po wyjściu z więzienia wyjechał
od razu do Związku Sowieckiego. Zajmował tam najpierw odpowiedzialne stanowiska w partii na Białorusi (m.in. 1930-33 członek
Biura Politycznego KC KP(b)B), a następnie w wojsku: 1933-37 naczelnik Zarządu politycznego i zastępca głównodowodzącego
Dalekowschodniej Armii Specjalnej (Chabarowsk), a od 1937 na tym samym stanowisku w Moskwie. Aresztowany przez NKWD w 1937
i stracony.
Stanisław Arski - Apfelbaum -
Stefan Arski - Artur Salman - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob,
komuch, dywersant, agent sowiecki, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, z ortodoksyjnej
antypolsko nastawionej rodziny (ur. Łódź); W młodzieŜowym ruchu socjalistycznym od 1931 (Zw. NiezaleŜnej MłodzieŜy
Socjalistycznej). Od 1932 członek PPS i publicysta prasy socjalistycznej; współzałoŜyciel pisma "Płomienie" przewodniczący Rady
Głównej wileńskiej "Wolności" 1939-1940; we wrześniu 1939 znalazł się na Zachodzie i w latach 1941-47 mieszkał w USA; prowadził
działalność agenturalną na rzecz Sowietów wśród polonii w USA. Potem główny twórca "czarnej" legendy emigracji i Polonii; zastępca
redaktora naczelnego "Robotnik Polski" w USA 1941-1943, redaktor naczelny "Robotnika"; - "Robotnik" po II w.sw. nawiązał kontakt z
reŜymem warszawskim i w 1947 przyjechał do Polski. Zaraz po przyjeździe został członkiem władz naczelnych komunizowanej coraz
bardziej PPS i redaktorem naczelnym “Robotnika”. Od XII 1948 członek PZPR. W okresie stalinowskim członek Biura Organizacyjnego
KC PZPR i przewodniczący Związku Zawodowego Dziennikarzy. XII 1948 - 1951 zastępca redaktora naczelnego organu KC PZPR
“Trybuny Ludu”, a w latach 1951-68 redaktor naczelny tygodnika “Swiat”. Przodował w dziele zohydzania dziejów Polski i to nie tylko
w okresie stalinowskim. Kiedy Arski był przewodniczącym Związku Zawodowego Dziennikarzy Polskich, w jego władzach byli wówczas
sami Ŝydzi: Aleksandrowicz, Frysz, Haber, Knauff, Marcowa, Monasterska, Sachnowski, Szydłowski-Szauzer.