Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

Zygmunt Broniarek - polonofob, dywersant, komunista, felietonista, dziennikarz; Od 1950 roku (okres stalinizmu w Polsce)
pracował jako korespondent organu KC PZPR "Trybuny Ludu". Za wyslugi odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny KrzyŜem
Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Michał Broniatowski - polonofob, dywersant, szef polskiego oddziału Ŝydowskiej agencji Reutera, syn zbrodniarza pułkownika
UB, SB, Mieczysława Broniatowskiego
Mieczysław Broniatowski - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob,
dywersant, stalinowiec, stalinowski zbrodniarz, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski,
pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). 1945-47 dyrektor Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) w
Łodzi; 1947-54 p.o. dyr. Centrum Wyszkolenia MBP w Legionowie; 1954-58 dyr. Departamentu Społeczno-Administracyjnego
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW); 1958-64 zastępca dyr. Dep. Społeczno-Administracyjnego MSW.
Abraham Brumberg
- polonofob, dywersant, felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz"
Eugenia Brun - z domu Hejman - polonofob, dywersant, stalinowiec, komunistka, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle
nienawidziła polskości, Polaków i Polski, agent sowiecki, politruk; W ruchu komunistycznym w Warszawie od 1921; jedna z
czołowych agentek sowieckich. W 1927 była zatrudniona w poselstwie sowieckim w Warszawie, a w latach 1931-32 ukończyła szkołę
partyjną w Moskwie, a dodatkowe kursy w 1934. W 1936 wyjechała wraz z męŜem do Brukseli (Belgia), gdzie prowadziła
administrację i wysyłkę wydawanego tam organu KPP “Przegląd” (1936-37). Pracowała takŜe w organizacjach Ŝydowskich w Belgii,
m.in. w brukselskiej Radzie Stowarzyszeń Zydowskich. Po zajęciu Belgii przez wojska niemieckie w 1940, wyjechała do Francji, a
stamtąd do ZSRR (VIII 1941). Została skierowana do sowieckiej działalności propagandowej w języku polskim (“Nowe Widmokręgi”,
“Wolna Polska” w Moskwie oraz polski program radia w Saratowie). Jesienią 1945 przyjechała do Polski, zostając naczelnikiem
wydziału w Departamencie Prasy Ministerstwa Spraw Zagraniczych (II 1946 - IV 1947). IV 1947 - VIII 1949 w Nowym Jorku
zorganizowała Polską SłuŜbę Informacyjną i objęła stanowisko zastępcy dyrektora. VIII 1949 -III 1950 zastępca naczelnika Wydz.
Organizacji Międzynarodowych w MSZ. III 1950 - 1953 kolejno dyrektor działu społecznego, biura listów i “Fali 49” w Polskim Radio w
Warszawie. 1953-54 sekretarz polskiej delegacji w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei. 1954-55 kierownik redakcji
telewizji polskiej. 1955-57 redaktor w redakcji “Zycia Partii”. 1958-67 współpracowała z Zakładem Historii Partii przy KC PZPR;
odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny m.in. KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny
działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92
Julian Brun - polonofob, komunista, szwagier Józefa Unszlichta; działacz komunistyczny, publicysta, krytyk literacki,
nieprzejednany przeciwnik niepodległości Polski. 1905-08 działacz SDKPiL w Warszawie. W 1908 wyjechał z Polski, przebywając
głównie we Francji i Bułgarii. Do Polski wrócił w 1919 i wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Stał się
jednym z teoretyków i czołowych działaczy partii. Współredaktor “Nowego Przeglądu”. 1923-25 członek KC, a w latach 1930-38
zastępca członka KC KPP. 1920-21 więziony za prosowiecką działalność. Aresztowany ponownie 8 VIII 1924 za działalność
antypaństwową i skazany na 8 lat więzienia. W lutym 1926 w drodze wymiany więźniów politycznych wyjechał do ZSRR. W 1927
został korespondentem sowieckiej agencji prasowej TASS w ParyŜu, jednak jeszcze tego samego roku został wydalony z Francji.
1927-29 korespondent TASS w Wiedniu. Jako sowiecki dziennikarz szkalował w prasie europejskiej kraj, w którym się urodził (J.A.
Starostecki). 1936-38 kierował ośrodkiem wydawniczym KC KPP w Brukseli. W 1940 internowany przez władze belgijskie, został
przewieziony do obozu St. Cyprien we Francji, z którego uciekł. W czerwcu 1941 wraz z ewakuowanymi pracownikami ambasady
sowieckiej w Vichy wyjechał do ZSRR. Został skierowany do sowieckiej machiny propagandowej w języku polskim (polska redakcja
przy radiostacji ukraińskiej w Saratowie 1941-42). Jego spuścizna propagandowa obejmuje ponad 200 pozycji
Stefania Brun - z domu Unszlicht - polonofob, komunistka, siostra Józefa Unszlichta, pierwsza Ŝona Juliana Bruna; działaczka
komunistyczna. Od 1903 działała w Warszawie w szeregach SDKPiL. W Krakowie w 1912 wyszła za mąŜ za Juliana Bruna i wraz z nim
przebywała na emigracji do 1919. Po powrocie do Polski wstąpiła w szeregi KPP. W 1926 wyjechała wraz ze zwolnionym z więzienia
męŜem do Moskwy. W latach 1926-28 z nim w Niemczech, ParyŜu i Wiedniu. W 1928 wróciła do Moskwy, a w 1930 rozwiodła się z
męŜem. Do 1937 pracowała jako kierownik Sekretariatu Przedstawicielstwa KPP przez Międzynarodówce Komunistycznej. We
wrześniu 1938 aresztowana i zesłana do łagru. W 1945 zwolniona z łagru i skierowana do budowy komunistycznej Polski. Wstąpiła do
PPR. Jednak nabyta w łagrze choroba uniemoŜliwiła jej aktywną pracę w szeregach partii. Tłumaczyła więc na język polski dzieła
klasyków marksizmu.
Włodzimierz Brus - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec,
komunista, ekonomista marksistowski, działacz komunistyczny, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i
Polski, zbrodniarz okresu stalinowskiego w PRL; Zaraz po wojnie oficer LWP, w wieku dwudziestu paru lat jako oficer polityczny
został majorem, pracownik propagandowy Ministerstwa Obrony Narodowej; a po oddelegowaniu na uczelnię w wieku zaledwie 28 lat
(w 1949 r.) błyskawicznie został profesorem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki;
Był członkiem zespołu redakcyjnego organu teoretyczno-politycznego Głównego Zarządu Politycznego WP “Nasza Myśl”. Skierowany
następnie do pionu naukowego PZPR. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego; kierownik Wydziału Ekonomii Politycznej. Członek PZPR.
Stalinowiec, który w 1956, prawdopodobnie z pobudek czysto koniunkturalnych, zamienił się w neofitę-liberała. Gorąco popierał
równieŜ frakcję “Puławian” - Ŝydów w PZPR, dąŜącą do zachowania przewodniej roli Ŝydów w partii i rządzie. Sfrustrowany kurczeniem
się tych wpływów po 1956, przeszedł na pozycje antyreŜymowe. Wróg Polski, Polaków i Kościoła katolickiego. W 1967 określił
bezzasadnie ówczesnego prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego jako “przywódcę najbardziej reakcyjnego Episkopatu w
Europie” (Andrzej Albert). Po wydarzeniach marcowych 1968, 25 III t.r. usunięty z zajmowanego stanowiska, po czym otrzymał zgodę
na wyjazd emigracyjny do Izraela (mieszka w Anglii).
MąŜ ppłk. Heleny Wolińskiej-Brus - Ochsmann, zbrodniarki - ludobójczyni, prokurator i morderca sądowy, zbrodniarz UB; na stałe
obydwoje od lat 60-tych mieszkają w Angii, ...i otrzymują wysokie emerytury z Polski za zbrodnie popełnione na Polakach.