Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

"komandosi", Ŝydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b),
KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; dziennikarz, Ŝydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza", redaktor naczelny dodatku "Gazeta
Stołeczna";
Absolwent liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica).
Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego dzieci stalinowskich
aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic
Nowowiejska, Piekna, Filtrowa.
Najwazniejsza byla niespotykana w zwyklych polskich szkolach specyficzna jednolitosc spoleczno-materialno-swiatopogladowa
srodowiska uczniowskiego: wiekszosc dzieci byla z domów komunistycznych, zwiazanych rodzinnie lub srodowiskowo ze stalinowskim i
z komunistycznym establishmentem.
W młodości jeden z komunistycznych walterowców z "czerwonego harcerstwa". Później jeden z przedmarcowych "komandosów" z
grupy Michnika. Autor polakoŜerczych napaści i stwierdzeń.
Wojciech Błach
- aktor
Ewelina Błońska
- aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich w Polsce
Jan Błoński
- polonofob, dywersant, prof. historyk literatury; współzaloŜyciel Fundacji Judaica, przewodniczący rady fundacji
Helena Bobinska z d. Brun - polonofob, komunistka, siostra Juliana Bruna, Ŝona Stanisława Feliksa Bobińskiego, w latach
1917-37 działacza sowieckiego (1887 Warszawa - 1968 tamŜe), literatka, tłumaczka prac Juliana Marchlewskiego na język rosyjski,
działaczka komunistyczna. Za młodu związana ze środowiskiem SDKPiL. W latach 1918-45 mieszkała w Moskwie, zajmując się
sowietyzacją Polaków mieszkających w Związku Sowieckim. Była współredaktorem lub redaktorem szeregu pism polskojęzycznych,
m.in. “Trybuna Komunistyczna” (1921-24), “Kultura Mas” (1929-36), “Trybuna Radziecka” (1927-31). W 1936 była kierownikiem
literackim Państwowego Teatru Polskiego w Kijowie. W 1937 aresztowana wraz z męŜem (który został zgładzony) i trzymana w łagrze
do 1943. W tymŜe roku zwolniona została oddelegowana przez władze sowieckie do pracy w komunistycznym Związku Patriotów
Polskich (ZPP), pracując w redakcji pisma “Nowe Widnokręgi”, organie Związku. W 1945 znalazła się w Polsce. Była członkiem PPR, a
następnie PZPR oraz Związku Literatów Polskich, w którym prowadziła robotę partyjną. Do jej twórczości literackiej naleŜą takie
propagandowe pozycje/szmiry jak: Ludzie z “Czerwonego Frontu”. Powieść z Ŝycia kolektywów polskich na Białorusi z r. 1930 (Mińsk
1932) , Wielki wychowawca mas, Feliks DzierŜyński (Mińsk 1934) Lipniacy (1948) czy Pionierzy (1951). W 1953 otrzymała nagrodę
państwową III stopnia za powieść Soso (1953, kilka wydań do 1955) - ksiąŜkę o dziecięcych i szkolnych latach Józefa Stalina
Chona Bobrowicki - polonofob, komunista, zbrodniarz, krawiec, działacz komunistyczny. Od 1922 w Związku MłodzieŜy
Komunistycznej Zachodniej Białorusi w Białymstoku; następnie sekreatrz tych organizacji w Białymstoku i Wilnie. 1933-34 sekretarz
Komitetu Okręgowego KPZB w Wilnie. ZagroŜony aresztowaniem, wyjechał do ZSRR. Po nielegalnym powrocie w 1936 kontynuował
działalność komunistyczną w Białymstoku. 1928-31 i ponownie 1936-39 we więzieniu za działalność antypaństwową i antypolską. Po
zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 słuŜył wiernie sowieckiej władzy okupacyjnej. Do 1941 był
oficerem milicji sowieckiej w Białymstoku. Zasłynął z sadyzmu wobec Polaków. Zginął zaraz po napadzie Niemiec na ZSRR w czerwcu
1941
Maria Bobrowska
- biuro festiwalu Kultury śydowskiej
Artur Bodnar
SB
- polonofob, dywersant, komuch, uczestnik tajnych rozmów w Magdalence i "okrągłego stołu" po stronie PZPR i
Teresa Bogucka - polonofob, dywersant, komunistka, publicystka, oszczerca i paszkwilant Ŝydokomunistycznego szmatławca
"Gazety Wyborczej"; Absolwentka socjologii na Uniwersytecie Łódzkim. Była aresztowana za udział w wydarzeniach marca 1968 r.
Współpracowała z Ŝydotrocksistowskim KOR-em; członek zarządu powiązanej ze światową Ŝydomasonerią i Ŝydofinansjerą,
Ŝydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja załoŜona w Nowym Jorku przez Ŝyda, masona, spekulanta
gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona
zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reŜimu agenta sowieckiego Wojciecha
Jaruzelskiego.
Konstanty Bogusławski - właśc. nazw. - Izenberg - polonofob, kominista, stalinowiec, działacz komunistyczny od 1916 (SDKPiL,
następnie Komunistycznej Partii Robotnicza Polski). Do 1939 redaktor techniczny łódzkiego dziennika “Republika” i współpracownik
“Głosu Polskiego”. W l. 30-ych wchodził do ZG Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich. W 1936 napisał sztukę Król bawełny, wystawioną w
teatrze łódzkim. Podczas okupacji niemieckiej przebywał do sierpnia w getcie warszawskim, gdzie był pracownikiem archiwum Rady
Zydowskiej. Po ucieczce z getta ukrywał się u polskiego gospodarza k. Warszawy. Po zajęciu wschodnich obszarów dzisiejszej Polski
przez Armię Czerwoną udał się do Lublina i zaoferował swą współpracę reŜymowi lubelskiemu, którego nie Ŝyczył sobie naród polski;
wstąpił do komunistycznej PPR. Od stycznia 1945 pracował w redakcji organu KC PPR “Głos Ludu”, wydawanego w Lublinie, a
następnie w Łodzi. Tam został sekretarzem redakcji organu łódzkiego PPR - “Głosu Robotniczego”, a następnie redaktorem naczelnym
łódzkiego “Expressu Ilustrowanego”. Od 1945 wchodził w skład zarządu Głównego Zw. Zaw. Dziennikarzy Polskich oraz był
wiceprezesem oddziału łódzkiego tego Związku. Był wyjątkowo gorliwym stalinowcem.