Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

Jerzy Giedroyć - polonofob, dywersant, lewak; Urodził się w Mińsku na Białorusi; Dzieciństwo spędził w Rosji; do Polski jego
rodzina przeprowadziła się niedługo przed Rewolucją Październikową; słowa Jerzego Giedroycia: "Polacy - to okropny naród";
przyjaciel i wspomoŜyciel wielu polonofobów, komuchów i lewaków pochodzenia Ŝydowskiego [Zdzisław Najder, Czesław Miłosz, Witold
Gombrowicz, ...] Do końca Ŝycia mieszkał we Francji. Nie chciał wracać do Polski. Zabronił teŜ sprowadzenia swoich zwłok do Polski.
Józef A. Gierowski
- polonofob, dywersant, emerytowany prof. historii UJ, współzałoŜyciel Ŝydowskiej Fundacji Judaica
Aleksander Gieysztor - polonofob, dywersant, ur. w Moskwie; prof. historyk mediewista, członek Rady Konsultacyjnej, bl.
dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie; Odznaczony Orderem Orła Białego (1994) przez prezydenta Ŝyda Wałęsę agenta SB
"Bolka".
Barbara Giller - właśc. imiona - Basza Lea - polonofob, komunistka, stalinowiec, prywatna nauczycielka Ŝydowska, działaczka
komunistyczna. 1915-18 członek młodzieŜowej organizacji syjonistycznej Cyraj Cyjon. W latach 1925-38 czynny członek
Komunistycznej Partii Polski (KPP). Działała na terenie Otwocka, Warszawy i Lublina. Aresztowana za działalność antypaństwową w
sierpniu 1927 do sierpnia 1931 przebywała w więzieniu. Ponownie więziona od V 1933 do IX 1938. Po zajęciu wschodniej Polski przez
Armię Czerwoną we wrześniu 1939, do czerwca 1941 brała czynny udział w sowieckich organizacjach komunistycznych w Pińsku. Po
wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekła na wschód, do Issy w obwodzie penzeńskim. Od września 1944 do maja
1945 członek Zarządu obwodowego komunistycznego Związku Patriotów Polskich w Penzie. Do Polski przyjechała w lipcu 1945 i
została skierowana do pracy w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. Została najpierw starszym wykładowcą, a następnie
kierownikiem katedry w Centralnej Szkole MBP w Łodzi, a od 1947 w Centrum Wyszkolenia w Legionowie. I 1949 - III 1951 instruktor
w Wydziale Szkolenia w KC PZPR, a następnie (1951-61) starszy instruktor Wydziału Szkolenia KC, kierownik sektora pracy ze
szkołami partyjnymi w całym kraju. Znana była z tzw. “czujności ideologicznej”, “wymagała od swych współpracowników często zbyt
wiele, wysuwała wnioski nie bardzo odpowiadające realnym moŜliwościom”. Zaszkodziła wielu osobom w okresie stalinowskim;
odznaczona przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu
robotniczego" Warszawa 1978-92
Zyta Gilowska - Zyta Morgenstein - dywersant, prof. ekonomistka; Tajny współpracownik aget SB; Uczestniczka tzw.
wydarzeń marcowych, usunięta z uczelni w marcu 1968 i ponownie przyjęta na studia pod koniec czerwca 1968 r.; działaczka
związana z Platformą Obywatelską; Przed wstąpieniem do PO działała w Unii Wolności, zasiadając w latach 1994-1996 w Radzie
Krajowej UW; wykłada na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim; Wystąpiła z Platformy Obywatelskiej 21 maja 2005 w związku z
oskarŜeniami o nepotyzm. Zarzucono jej, Ŝe zatrudniła w swoim biurze poselskim swoją synową oraz opłacała pracę swojego syna,
Pawła Gilowskiego, jako eksperta prawnego z pieniędzy przeznaczonych na obsługę biura.
Adam Ginsbert-Gebert - polonofob, agent i kolaborant sowiecki, aparatczyk PZPR; ekonomista. Ukończył prawo na
Uniwersytecie Warszawskim w 1939. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerowną we wrześniu 1939, przedostał się do
Białegostoku, gdzie wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim; pracował w pionie oświaty sowieckiej. Po wybuchu wojny
niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, zamiast zaciągnąć się w szeregi walczącej z antysemickim hitleryzmem, uciekł w głąb Związku
Sowieckiego; w latach 1941-44 był nauczycielem w Ak-Bałuk. W 1944 udał się na zachód, budować komunizm w zniewolonej przez
Armię Czerwoną Polsce. W latach 1945-50 był dyrektorem Zarządu Miejskiego m. Łodzi, 1951-54 dyrektor Centralnego Zarządu w
Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, 1954-65 doradca wiceprezesa warszawskiej Rady Narodowej. W 1965 został mianowany
profesorem Szkoły Głównej Planowania i Statystki (będącą jeszcze jedną domeną Zydów w PRL-owskim szkolnictwie wyŜszym);
prorektor 1965-68. Jednocześnie profesor od 1972 Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Odznaczony KrzyŜem Kawalerskim Orderu
Odrodzenia Polski.
Icchak Giterman - polonofob, dywersant, pochodzący z Ukrainy, a w latach 1926-39 dyrektor naczelny Ŝydowskiego "Jonitu" na
Polskę; uznał nowy rozbiór Polski i przyłączenie Wilna do Litwy, przyjmując obywatelstwo litewskie; podobnie postąpiło kilka tysięcy
śydów z Wileńszczyzny m.in. Czesław Miłosz [Władysław Wielhorski, Polska a Litwa, Londyn 1947]
Julia Glazer
- aktywistka Ŝydowska, współorganizator festiwali Ŝydowskich, Festiwal Kultury śydowskiej
Józef Glazer - polonofob, komunista, inŜynier, działacz komunistyczny. Pochodził z dość zasymilowanej rodziny; jego dziadek ze
strony matki, Zaks, zginął w 1863 jako uczestnik Powstania Styczniowego 1863. Sam był wyrodkiem - wrogiem Polski i Polaków.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej był zmobilizowany do WP; w Modlinie, a następnie na froncie pod Lidą agitował Ŝołnierzy, aby nie
przelewali krwi za Polskę i był współredaktorem nielegalnego i antypolskiego pisemka Komunistycznej Partii Robotniczej Polski
(później KPP) “Zołnierz-Robotnik”. ZagroŜony aresztowaniem i sądem polowym, zbiegł na stronę sowiecką i w szeregach Armii
Czerwonej walczył z Wojskiem Polskim aŜ do końca wojny. Jego nienawiść do Polski i Polaków była wystarczająca do tego, aby po
wojnie został instruktorem tzw. Biura Polskiego Komitetu Centralnego sowieckiej partii komunistycznej - WKP(b). Następnie pracował
w swoim zawodzie. W 1937 wyjechał jako sowiecki, a rzekomo jako polski - pod nazwiskiem Zdzisław Kolbiński, ochotnik do Hiszpanii,
aby brać udział w tamtejszej wojnie domowej po stronie komunistów. Był sowieckim agentem w Ministerstwie Obrony Republiki
Hiszpańskiej. Zginął jesienią 1938 w Barcelonie podczas nalotu bombowego.
Wolf Glazer - polonofob, komunista, drukarz, działacz komunistyczny. Od ok. 1929 działacz Komunistycznej Partii Zachodniej
Ukrainy, która dąŜyła do oderwania od Polski Galicji Wschodniej ze Lwowem i Przemyślem. Od 1930 w Warszawie, a następnie w Łodzi
kierował drukarenką partyjną. We wrześniu 1932 aresztowany i skazany na 5 lat więzienia za działalność wywrotową. Zwolniony w