Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

Agnieszka Cahn
- Stowarzyszenie Wspólnota Myślenice, Forum śydów Polskich
Alina Cała
Historyczny
- polonofob, oszczerca, dywersant, aktywistka Ŝydowska, dr., historyk, Dział Naukowy, śydowski Instytut
Wojciech Cejrowski
- podróŜnik, osobowość telewizyjna, dziennikarz radiowy, kpiarz
Andrzej Celiński - polonofob, komunista, dywersant, związany z Socjaldemokracją Polską, wcześniej z SLD i Unią
Demokratyczną; jako instruktor harcerski blisko współpracował z Antonim Macierewiczem i Piotrem Naimskim; Był członkiem KOR -
Ŝydokomuna-trockiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF,
KPD(Niemiec), MOPRu.]; W latach 1988-1990 był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie oraz uczestnikiem obrad
Okrągłego Stołu. W latach 1989-1993 był senatorem związanym z Obywatelskim Klubem Parlamentarnym, potem z Unią
Demokratyczną. W latach 1993-1994 był wiceprzewodniczącym Unii Demokratycznej.
W 1999 roku związał się z SLD, później został wiceprzewodniczącym partii. Do Sejmu IV kadencji (2001-2005) został wybrany w
okręgu wyborczym numer 20 (Warszawa II). Od 19 października 2001 roku do 6 lipca 2002 roku był ministrem kultury w rządzie
Leszka Millera. W marcu 2004 wraz z Markiem Borowskim współtworzył partię Socjaldemokracja Polska. W latach 2004-2005 zasiadał
w Sejmowej Komisji Śledczej zajmującej się sprawą Orlenu.
23 września 2006 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego KrzyŜem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W
wyborach samorządowych 2006 wybrany na radnego Sejmiku Województwa Mazowieckiego; zbrodniarz - uczestnik porozumienia
ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"
Stanisław Celmer - dyrektor Departamentu Reklamy Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (11.2004).
Grzegorz Cenkier - zastępca Dyrektora Biura Strategii i Współpracy z Zagranicą Poczty Polskiej (08.2001).
Katarzyna Cerekwicka
- piosenkarka
Anna Chaber
- aktywistka Ŝydowska, Ŝydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie
Ferdynand Chaber - polonofob, dywersant, stalinowiec, zbrodniarz okresu stalinowskiego, w 1945 roku został skierowany
do pracy w cenzurze PRL. Został Kierownikiem Wydziału w Centralnym Biurze Kontroli Prasy w II Departamencie Ministerstwa
Bezpieczeństwa Publicznego. Wkrótce został przeniesiony do pracy w Komitecie Centralnym PPR, jako zastępca kierownika Wydziału
Propagandy
Jakub Chabik - polonofob, dywersant, lewak, prowokator, volksdeutsch-"europejczyk", kpiarz i pajac, pisuje "donosy" na
siebie, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski; absolwent Informatyki Politechniki Wrocławskiej. W
latach 1993-1994 był stypendystą na Staffordshire University, Wielka Brytania. Od 1996 pracuje w poznańskiej firmie Dantek sp. z
o.o., tworzącej systemy biblioteczne na rynki skandynawskie. Od 1995 roku współpracuje z tygodnikiem "Computerworld". Od 2000
roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Informatycznego.
Józef Chajn - polonofob, dywersant, zastępca dyrektora śydowski Instytut Historyczny ; syn stalinowskiego zbrodniarza Leona
Chajna; sekretarz wpływowej antypolskiej Fundacji Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego globalistę i hochsztaplera
giełdowego Sorrosa.
Leon Chajn - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant,
kolaborant i agent sowiecki; polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, komunista, publicysta,
mason; dziennikarz, mgr praw (UWarsz.), historyk, działacz komunistyczny. Od 1928 członek Związku MłodzieŜy Komunistycznej, a
jednocześnie Związku NiezaleŜnej MłodzieŜy Socjalistycznej, potem Organizacji MłodzieŜy Socjalistycznej “Zycie”. 1930-32
współzałoŜyciel i prezes Akademickiego Stowarzyszenia Wolnomyślicieli UW. Adwokat w Warszawie od 1933. Od 1933 członek
Komunistycznej Partii Polski. Od listopada 1936 do lutego 1937 zorganizował nielegalny wyjazd z Polski kilkudziesięciu Ŝydowskich i
polskich ochotników do republikańskiej armii Hiszpanii. W kwietniu 1939 wybrany został dyrektorem Zydowskiego Tow.
Krajoznawczego w Warszawie. Po zajęciu Warszawy przez Niemców we wrześniu 1939 udał się na wschodnie tereny Polski (najbliŜsza
rodzina zginęła w czasie okupacji hitlerowskiej), które w porozumieniu z Hitlerem zajął Stalin. Poszedł na współpracę z okupacyjnymi
władzami sowieckimi. Najpierw był przewodniczącym sowieckiej rady miejskiej (burmistrzem) miasteczka Hoszcza na Wołyniu, później
współorganizował sowieckie władze gospodarcze w Stanisławowie i na koniec (od października 1940) był sowieckim radcą prawnym we
Lwowie. Współpracował z okupacyjnymi władzami sowieckimi (co samo w sobie było zdradą stanu) kiedy one niszczyły fizycznie
Polaków i polskość na Ziemiach Wschodnich RP. Na początku 1941 złoŜył podanie o przyjęcie go w poczet członków sowieckiej partii
komunistycznej - WKP(b). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 najpierw był w Armii Czerwonej, a następnie w
Baszkirskiej Republice. W 1943 z polecenia Moskwy został przewodniczącym zarządu baszkirskiego okręgu komunistycznego Związku
Patriotów Polskich, a następnie władz centralnych ZPP. W czerwcu 1944 został oficerem politycznym w 1 Armii Wojska Polskiego w