Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

Czesław Fiedorowicz
"odszkodowań"
- polonofob, dywersant, poseł PO, głosował za przekazaniem Ŝydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych
Krzysztof Figielski
- redakcja Ŝydowskiego pisma Midrasz
Katarzyna Figura - aktorka, wraz z męŜem Kaiem Schoenhalsem załoŜyła fundację "Artistic Vitamin". Katarzyna Figura promuje
"polską sztukę" ...WernisaŜ wystawy Danuty Rothschild ...(to wcale nie jest śmieszne)
Lili Fijałkowska -
Paweł Fijałkowski - polonofob, doktor historii, archeolog i historyk, Dział Naukowy, śydowski Instytut Historyczny, zajmuje się
dziejami śydów w dawnej Polsce (X-XVIII w.), historią protestantyzmu na ziemiach polskich do 1945 r. oraz... homoerotyzmem w
staroŜytnej Grecji i Rzymie; felietonista "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów
Jan Maria Fijor - polonofob, dywersant, ekonomista; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i
ateistów, publicysta Ŝydokomunistycznego "Wprost", "NajwyŜszego Czasu", "śycia Warszawy", "Finansisty" i prasy polonijnej;
wydawca (Fijorr Publishing). Były doradca finansowy Metropolitan Life Insurance Co.
Witold Filipowicz - polonofob, dywersant, ekonomista; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, gnostyków,
sceptyków i ateistów, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, magister administracji, studium podyplomowe integracji europejskiej.
Wieloletni pracownik administracji rządowej szczebla centralnego, w tym na stanowiskach kierowniczych, specjalista z zakresu
zamówień publicznych i funkcjonowania administracji. Autor szeregu publikacji, m.in. w marksistowskim "Dziś" M. Rakowskiego,
Komentarze", "Forum Akademickie", "Obywatel" oraz na wielu serwisach internetowych publicystyki niezaleŜnej, autor raportu
"SłuŜba cywilna III RP: zapomniany obszar", prezentowanego i opublikowanego na stronach powiązanej z masonerią i światową
finansjerą Ŝydowską Fundacji im. Stefana Batorego w Programie Przeciw Korupcji.
Witold Filler - polonofob, dywersant, pisarz, dziennikarz; komunista; długoletni członek i działacz PZPR. Aktor Teatru
Dramatycznego 1952-1956 i Teatru Narodowego 1956-1962. Redaktor naczelny Redakcji Rozrywki Telewizji Polskiej (1963-1971);
redaktor naczelny dwutygodnika "Teatr" (1972-1975), tygodnika "Szpilki" (1975-1984), długoletni dyrektor Teatru "Syrena"
(1978-1990); uhonorowany wysokimi odznaczeniami państwowymi m.in. KrzyŜ Oficerski i Kawalerski Polonia Restituta przez rząd
Ŝydokomunistyczny
Władysław Findeisen
- agent SB, TW pseudonim "Vikers"; bł. senator woj. warszawskiego - UD; wyjechał do USA
Paweł Finder - Pinkus - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob,
komunista, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; W 1920 wyemigrował do Palestyny, skąd wrócił do Polski po
półtora roku budowania podwalin pod państwo Ŝydowskie. Zetknął się tam z syjonizmem lecz uznał, Ŝe nie jest on ruchem
interesującym się sprawami całej ludzkości, a tylko i wyłącznie Ŝydowskimi. Ukończył gimnazjum w Bielsku i na studia wyjechał do
Austrii. W Wiedniu wstępił do Komunistycznej Partii Austrii. W 1924 wyjechał na dalsze studia do ParyŜa. Tam zapisał się do
Francuskiej Partii Komunistycznej, której był aktywnym członkiem. Współpracował z “L’Humanite” i pismem teoretycznym KC FPK
“Cahiers du Bolchevisme”. W 1927 przeszedł do pracy w Wydziale Organizacyjnym KC FPK. W marcu 1928 został aresztowany przez
policję francuską za działalność antypaństwową i wydalony z Francji. Wrócił do Polski i wstąpił do Komunistycznej Partii Polski (KPP).
Działał w Zagłębiu Dąbrowskim i Łodzi, gdzie w kwietniu 1931 został aresztowany za działalność antypaństwową. Zwolniony po 6
miesiącach przebywania w więzieniu, udał się do Warszawy. Aresztowany ponownie w grudniu 1931, został w sierpniu 1932 zwolniony
za kaucją. Nie stawił się na rozprawę i od 1933 był poszukiwany listem gończym przez Urząd Sledczy w Warszawie. W 1933 został
członkiem Sekretariatu Krajowego KC KPP, a takŜe kierownikiem Komitetu Warszawskiego KPP. Aresztowany 6 IV 1934 w Warszawie
został skazany na 6 lat i 8 miesięcy więzienia. Podczas wojny, we wrześniu 1939 wydostał się z więzienia i udał się na tereny polskie
zajęte przez Związek Sowiecki w porozumieniu z Hitlerem. Współpracował z okupantem sowieckim, m.in. jako wykładowca Konstytucji
ZSRR w Białymstoku. W maju 1941 został przyjęty do sowieckiej partii komunistycznej - WKP(b). Po wybuchu wojny niemieckosowieckiej
w czerwcu 1941 został wezwany do Moskwy, gdzie wraz z Marcelim Nowotką stanął na czele grupy komunistów polskich,
której zadaniem miało być odbudowanie partii komunistycznej w Polsce, będącej w słuŜbie imperializmu sowieckiego. Wysłany do
Polski, 5 stycznia 1942 załoŜył w Warszawie komunistyczną partię pod nazwą (wymyśloną przez Dymitrowa, czyli nawet jej nazwę
wybrał Kreml!) - Polska Partia Robotnicza. Wraz z M. Nowotką i B. Mołojcem wszedł do 3-osobowego kierownictwa centralnego PPR.
Pod koniec 1942, po zabójstwie Nowotki, został sekretarzem KC PPR, tworząc wraz z W. Gomułką i F. Jóźwiakiem nowe 3-osobowe
kierownictwo partii. Był współautorem deklaracji programowych PPR z marca i listopada 1943 (O co walczymy). Aresztowany przez
gestapo 14 XI 1943, został rozstrzelany 26 VII 1944 na Pawiaku.
Julian (Eliasz) Finkelsztein - polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki; syn Zydów-Litwaków, którzy po rewolucji
bolszewickiej uciekli do Lublina. Od 1926 członek Związku MłodzieŜy Komunistycznej, a od 1928 Komunistycznej Partii Polski (KPP).
Aresztowany XI 1928 za działalność antypaństwową i antypolską, został skazany na 7 lat więzienia. Po zwolnieniu w lutym 1935
działał w komórkach KPP w Warszawie, Krakowie, Przemyślu, Stryju i Drohobyczu. 1936-39 członek Centralnej Redakcji KPP w
Warszawie. W 1937 ponownie więziony przez kilka miesięcy za działalność antypaństwową. Po zajęciu wschodniej Polski przez armię
Czerwoną we wrześniu 1939 udał się do Białegostoku, gdzie współpracował z okupacyjną władzą sowiecką. Był m.in. przewodniczącym