Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA
Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA
Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Stanisław Gebethner - dywersant, prawnik, politolog, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1956). Doktor<br />
nauk prawnych (1963). Doktor habilitowany (1991). Pracownik UW od 1956 roku, Instytutu Nauk Politycznych od 1972 roku, obecnie<br />
na stanowisku profesora. Prodziekan Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych w latach 1975-1978 i w latach 1984-1987. Sędzia<br />
Trybunału Stanu 1993-1997. Członek Rady Legislacyjnej 1994-1998.<br />
Leon Gecow - syn Samuela, dr medycyny, działacz komunistyczny, trockista. W 1931 wstąpił w Wilnie do Komunistycznej Partii<br />
Zachodniej Białorusi. Wkrótce aresztowany za działalność antypaństwową, przebywał dwa miesiące w więzieniu. Ojciec starał się o<br />
jego zwolnienie. Policja postawiła warunek, aby odwołał swoje komunistyczne przekonania. Z początku nie chciał, ale ostatecznie<br />
podpisał deklarację i został zwolniony za kaucją. Wyjechał do Pragi, a następnie do Szwajcarii, gdzie skończył studia. Według Leona<br />
Chajna w Szwajcarii Gecow uległ szantaŜowi Hermana Fielda i zaczął szpiegować komunistów. Bądąc w 1930 w Cz<strong>echo</strong>słowacji zapisał<br />
się do KPCz, a w Szwajcarii do KPSz. W 1937 wrócił do Polski i w latach 1938-39 współpracował z lwowskim lewicowym pismem<br />
“Sygnały” (pod ps. Paweł Konrad). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 przedostał się na teren<br />
okupacji sowieckiej. Od czerwca 1941 oficer-lekarz Armii Czerwonej. W lutym 1944 został słuŜbowo przeniesiony do komunistycznego<br />
Wojska Polskiego na stanowisko lekarza II rzutu sztabu 1 Korpusu. Jednak juŜ od kwietnia był zastępcą komendanta Polowego Punktu<br />
Ewakuacyjnego Nr 1 I Armii ds. polityczno-wychowawczych (czyli politrukiem), a od września 1944 komendantem Polowego Punktu<br />
Ewakuacyjnego Nr 3 II Armii. W marcu 1945 mianowany szefem Wydz. I Szefostwa SłuŜby Zdrowia II Armii, a od listopada 1945 szef<br />
Wydz. IV (wyszkolenia i wydawnictw) Departamentu SłuŜby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej. W maju 1946 awansowany do<br />
stopnia pułkownika. IX 1948 - VII 1949 dyrektor Biura Wojskowego Ministerstwa Zdrowia. Członek PZPR. Aresztowany 25 VII 1949 w<br />
związku ze sfabrykowaną w skali międzynarodowej, tzw. sprawą Noela i Hermana Fieldów i 16 IV 1952 skazany na 15 lat więzienia.<br />
Zmarł w wyniku tortur 30 IV 1952 w więzieniu UB w Warszawie.<br />
Andrzej Gelberg - w 1982 r. był współzałoŜycielem Ŝydolewackiego czasopisma "Karta", w latach 1992-2001 Redaktor Naczelny<br />
'Tygodnika Solidarność'. Prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Informacyjnej (11.1999-03.2000); prezes spółki Tysol -<br />
wydawcy tygodnika Solidarność [05.2000). Od 2003 r. jest prezesem Miejskiego Przedsiębiorstwa Taksówkowego w Warszawie,<br />
radnym województwa mazowieckiego.<br />
Ludwik Gelberg - polonofob, komunista, agent sowiecki, prawnik (UJK Lwów). Urodził się i wychował w Austrii, w 1930<br />
przyjechał do Polski i ukończył prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie; w latach 1939-41 wysługiwał się wówczas<br />
okupacyjnym i antypolskim z załoŜenia władzom sowieckim; był radcą prawnym bezprawnych z załoŜenia swego i z praktyki instytucji<br />
sowieckich. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, uciekł do Uzbekistanu, gdzie w stolicy republiki Taszkencie był<br />
znowu sowieckim radcą prawnym i wykładowcą w tamtejszym Instytucie Prawa. Mógł być wykładowcą tylko dlatego, Ŝe był Ŝydem;<br />
natomiast Polacy byli trzymani w łagrach (w obsłudze których było wielu Ŝydów) lub na przymusowym osiedleniu w Kazachstanie i na<br />
Sybirze. 1945-47 był pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Prawnych w Moskwie, a dodatkowo był wykładowcą w Instytucie<br />
Prawa w Mińsku. Po przyjeździe do Warszawy w 1947 został pracownikiem naukowym Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych,<br />
a w 1950 został profesorem Szkoły Głównej SłuŜby Zagranicznej (do 1961, 1952-54 jej prorektor), w której czuł się jak u siebie w<br />
domu lub jak by był w Izraelu; większość jej słuchaczy była Ŝydami. To oni mieli dzierŜyć w swych rękach na długie lata ster “polskiej”<br />
polityki zagranicznej i być ambasadorami i konsulami PRL. W latach 1961-78 był profesorem Instytutu Państwa i Prawa Polskiej<br />
Akademii Nauk (PAN).<br />
Ewa Geller<br />
- dr. hab. UW, język jidysz, tematyka Ŝydowska<br />
Maciej Geller<br />
- polonofob, dywersant, wiceprezes Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",<br />
"Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy<br />
ponad 300 członków o róŜnych przekonaniach politycznych, róŜnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia<br />
Ŝydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i<br />
światową finansjerą Ŝydowską Fundacją im. Stefana Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego globalistę i hochsztaplera<br />
giełdowego Sorrosa.<br />
Illa Genachow - polonofob, komunistka, Ŝydówka rosyjska; Po rewolucji bolszewickiej wraz z rodzicami wyjechała z Moskwy do<br />
Wiednia, gdzie mieszkała do 1932. W 1932 przyjechała do Warszawy; utrzymywała się z udzielania lekcji języków obcych, 1936-38<br />
była sekretarką konsula Brazylii oraz brała udział w działalności Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), popierając akcje<br />
jednolitofrontowe inicjowane przez komunistów. Podczas hitlerowskiej okupacji przybrała nazwisko Ewa Zielińska i wspólnie z innymi<br />
Ŝydami: M. Fersztem, A. Tuwimem, J. Walterem działała w lewicowej grupie “Barykada Wolności” (takŜe tytuł ich pisemka).<br />
Aresztowana pod koniec 1941, w styczniu n.r. uciekła z transportu do obozu koncentracyjnego w Majdanku. Ukrywała się u Polaków w<br />
majątku Pytowice w Piotrkowskiem pracując jako pomoc domowa. Od 1945 była “koniem trojańskim” komunistów w PPS (zajmowała<br />
wysokie stanowiska, m.in. kierownik Wydziału Propagandy i kierownik szkoły partyjnej), co starano się kamuflować rzekomym jej<br />
usunięciem z partii przed połączeniem się jej z komunistyczną Polską Partią Robotniczą (PPR) w grudniu 1948. Wkrótce po<br />
zjednoczeniu przyjęta do powstałej wówczas PZPR, otrzymała pracę w Polskim Radiu; była kierownikiem zespołu audycji historycznych<br />
w Redakcji Oświatowej (stalinowska interspretacja historii), od 1949 była kierownikiem Biura Szkolenia, a od 1953 redaktorem w<br />
Telewizji Polskiej. Odznaczona KrzyŜem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.<br />
Maria Gensler - autorka podręczników szkolnych (!)<br />
Edyta Geppert<br />
- piosenkarka