Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

Małgorzata Dehnel-Szyc - autorka ksiąŜek; matka Jadwiga Krystyna Weitzkorn, ojciec Władysław Dehnel, dziadek David Joseph
Weitzkorn i babka Olga Eichenkatz, mąŜ Andrzej Szyc
Maciej Dejczer
- scenarzysta i reŜyser filmowy
Kazimierz Dejmek - polonofob, dywersant, komuch ur. w Łodzi; świnia Orwell'owska, reŜyser, były minister kultury. Od
pierwszego okresu po wojnie entuzjastycznie poparł nową władzę komunistyczną. Jako 25-latek został dyrektorem i kierownikiem
artystycznym Teatru Nowego w Łodzi. Z całym zaangaŜowaniem wystawiał tam stalinowskie sztuki socrealistyczne, na czele z Brygadą
szlifierza Karhana. Wstąpił do PZPR w najgorszym okresie polskiego stalinizmu - w 1951 roku. W 1968 roku nagle zyskał opozycyjną
sławę dzięki politycznej roli, odegranej przez reŜyserowane przez niego przedstawienie Dziadów Mickiewicza. Sądząc po
wcześniejszych i późniejszych działaniach i wystąpieniach Dejmka, nieprawdziwe byłoby przedstawienie go jako twórcy przeciwnego
komunistycznej władzy, był on raczej związany z jednym z odłamów PZPR-owskiej władzy - "puławianami".
Do dziś w pełni nie pokazano kulisów decyzji PZPR-owskich decydentów, którzy ochoczo zaakceptowali pomysł wystawienia sztuki o
takiej, jak Dziady wymowie w stosunku do Rosji akurat na 50-lecie obchodów bolszewickiej rewolucji październikowej w 1967 roku, i
nawet przyznali na nią specjalną dotację (5 mln złotych) (według "Res Publica", nr 3 z 1988 r., s. 29). Sztukę oceniał, puszczając ją
bez trudu - według Dejmka trzeciorzędny cenzor, w dodatku syjonista (tamŜe, s. 30), który wkrótce potem wystąpił o papiery
emigracyjne do Izraela.
Dariusz Dekiert
- mgr. Uniwersytet Łódzki - Pracownia Języków i Literatury śydowskiej
Ewa Demarczyk
- piosenkarka
Tadeusz Demel
- bł. wiceprezes Rady Nadzorczej Katowickiego Holdingu Węglowego
Adam Dereziński -
Izaak Deutschner - polonofob, komunista, literat, tłumacz, działacz komunistyczny. Za młodu pisawał liryki przepojone
motywami mitologii Ŝydowskiej; tłumaczył na język polski poezje z hebrajskiego, Ŝydowskiego (jidysz), niemieckiegi i łaciny.
Współpracował z pismem Ŝydowskim wydawanym w języku polskim “Nasz Przegląd”. NaleŜał do Zw. Literatów Zydowskich. Od 1927
członek Komunistycznej Partii Polski i współpracownik Biura Zydowskiego KC KPP.W 1932 wykluczony z partii za głoszenie
konieczności współpracy komunistów z socjaldemokratami wobec zagroŜenia ze strony hitleryzmu. 1932-35 stał się rzecznikiem
trockizmu, a w 1935 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), by ponownie, w 1938 głosić hasła trockistowskie. W kwietniu
1939 wyjechał do Londynu jako korespondent “Naszego Przeglądu”. W 1940 zaciągnął się ochotniczo do Wojska Polskiego w Szkocji,
jednak walczyć z hitleryzmem na frontach nie miał zamiaru. Wystąpił “z hałasem” z Wojska Polskiego pod zarzutem panującego w nim
antysemityzmu. Jednak najprawdopodobniej była to antypolska prowokacja sowiecko-Ŝydowska, mająca na celu oczernienie Wojska
Polskiego w oczach Zachodu; później nazywano to wojsko faszystowskim, a w okresie stalinowskim na rozkaz Zydów w partii i rządzie
Ŝołnierze, którzy po wojnie wrócili do Polski byli więzili i mordowani. Od 1942 był członkiem redakcji londyńskiego tygodnika “The
Economist”, a od 1944 takŜe redakcji “The Observer”, w której pozostał aŜ do śmierci. Wydał ksiąŜki o Stalinie, Trockim i Leninie oraz
studium The Unfinished Revolution - Russia 1917-1967
Tadeusz de Virion - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant,
świnia Orwell'owska, adwokat, pod egidą Geremka był ambasadorem Polski w W.Brytanii 1990 r.; zupełnie nieprzygotowany (choćby
pod względem znajomości języka) do pracy na takim stanowisku. Jak de Virion rozumie polskie interesy narodowe najlepiej świadczy
pierwsza praca, jakiej się podjął natychmiast po zakończeniu ambasadorowania w Wielkiej Brytanii. Były reprezentant III
Rzeczypospolitej został adwokatem Bagsika, usilnie zabiegającym o to, aby władze Szwajcarii nie wydały Polsce oszusta, który naraził
na wielomilionowy uszczerbek polski majątek narodowy.
Herman Diamand
- czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); lata międzywojenne, II Rzeczpospolita
Jerzy Diatłowicki - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch,
dywersant, świnia Orwell'owska, socjolog, dziennikarz telewizyjny. Twórca cyklicznego programu "Rzeczpospolita druga i pół",
wyspecjalizowanego w konsekwentnym wybielaniu postaci z komunistycznego PRL-u od Rakowskiego aŜ po Szyra. Piewca
złodziejskich zdolności oszustów, Ŝydowskich hochsztaplerów Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego;
członek Ŝydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",
"Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy
ponad 300 członków o róŜnych przekonaniach politycznych, róŜnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia
Ŝydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i
światową finansjerą Ŝydowską Fundacją im. Stefana Batorego - załoŜona i finansowana przez Ŝydowskiego globalistę i hochsztaplera
giełdowego Sorrosa.