Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

partyjno-szpiegowskiej. Aresztowany ponownie w listopadzie 1935, został skazany tym razem na 10 lat więzienia. Po wybuchu wojny
niemiecko-polskiej we wrześniu 1939 wyszedł na wolność i po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną budował komunizm na
polskiej Białostocczyźnie. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej uciekł w głąb Rosji (do Czelabińska). Związek Sowiecki uwaŜał za
swoją ojczyznę i po 1944 pozostał tam, zajmując wysokie stanowsika w rządzie i przemyśle Białorusi: był takŜe w latach 1950-56
kierownikiem wydziału ekonomicznego Związku Pisarzy ZSRR. W lipcu 1956 ten zrusyfikowany Litwak, urodzony poza Polską,
obywatel sowiecki od 1917 i wróg Polski i Polaków przyjechał mieszkać do Polski (jakim prawem!) oraz, jako Zyd, dostał dobrą pracę;
był m.in. 1961-65 starszym inspektorem w Ministerstwie Budownictwa. Został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy i w 1965
otrzymał rentę dla zasłuŜonych.
Abraham Gancwajch - polonofob, dywersant, szef Ŝydowskiego gestapo „śagwi”, czynnie współpracował z hitlerowskim gestapo i
wydawał Ŝołnierzy Armii Krajowej, WiN i NSZ, a takŜe swoich Ŝydowskich współbraci.
Leon Gangel - polonofob, komunista, stalinowiec, lekarz, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1947-53 szef SłuŜby Zdrowia
Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1953-54 dyrektor Departamentu SłuŜby Zdrowia MBP. Zwolniony w okresie odwilŜy
za karygodny stan zdrowotny więźniów w okresie stalinowskim.
Roman Garbowski - polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1951-55
dyrektor Biura Wojskowego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1955-58 dyr. Zarządu Organizacyjno-Wojskowego
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych; 1960-64 radca Ministra ds. Organizacyjno-Wojskowych.
Stanisław Garder
- polonofob, komunista, Ŝydowski hochsztapler, płk. LWP zamieszany w naduŜycia gospodarcze
Salomon Garfinkiel - polonofob, komunista, agent sowiecki; od 1916 członek PPS-Lewicy, od 1917 SDKPiL i od 1918
Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) w Gostyninie, Sierpcu i Płocku oraz w Warszawie. W 1921 i 1922 aresztowany
za działalność wywrotową. Od 1924 pracował w przedstawicielstwie handlowym ZSRR w Warszawie, a w latach 1926-29 jako attache
prasowy w Poselstwie ZSRR w Warszawie. Najprawdopodoniej przyjął wówczas obywatelsto sowieckie. Jako dyplomata sowiecki we
wrześniu 1926 udzielił pomocy i schronienia terrorystom komunistycznym, którzy zamordowali współpracującego z policją
Kołbielskiego. W 1929 przeniesiony słuŜbowo do Moskwy; do X 1936 kierownik referatu ds. Polski w Komisariacie (Ministerstwie)
Ludowym Spraw Zagranicznych. UŜywał wtedy nazwiska Eugeniusz Konic. Pod pseudonimem M. Wiśliński wydał kilka bruszur
antypolskich, m.in. Partie polityczne w Polsce. Aresztowany w czerwcu 1936 przez NKWD i stracony.
Andrzej Garlicki - dywersant, komuch, oszczerca i fałszerz historii Polski, agent SB; od 1982 pracował w Polityce; Garlicki 26
listopada 1953 podpisał zobowiązanie do współpracy z UB (IPN 00225/13, karta nr 7), a w latach 70. podjął współpracę z I
Departamentem MSW (wywiad). W wywiadzie udzielonym Gazecie Wyborczej historyk przyznał się do współpracy z SB.
Regina Garwacka (Gromacka) - polonofob, dywersant, pracownik Centrum im. Anielewicza; mgr wykładowca języka
hebrajskiego w Centrum im. Anielewicza, współczesny język hebrajski i literatura izraelska.
Waldemar Gaspar
Familijnej
- polonofob, dywersant, mason, członek kryptomasońskiej loŜy "Opus Dei"; szef krypto-katolickiej Telewizji
Mariusz Gasztoł
- polonofob, konsul na Litwie
Grzegorz Gauden - polonofob, dywersant, redaktor naczelny Ŝydolewackiego dziennika "Rzeczpospolita"; Był przewodniczącym
Komisji Kultury Zarządu Wojewódzkiego Socjalistycznego Związku Studentów Polskich w Poznaniu [1975-1977]. Współpracował z
tygodnikami 'ITD' i 'Student'. Był wspólpracownikiem tygodnika 'Wprost', 'Gazety Poznańskiej' i 'Głosu Wielkopolskiego'. ZałoŜyciel i
przewodniczący Warszawskiego Klubu Wielkopolan 'Eka' (01.1999). Prezes Zarządu Presspublica sp. z o.o. - spółki wydającej dziennik
'Rzeczpospolita' [12.1998-07.2004). Prezes Zarządu Związku Kontroli Dystrybucji Prasy (12.2003). Wiceprezes Zarządu Izby
Wydawców Prasy (01.2004).
Aleksander Gawronik - polonofob, dywersant, Ŝydowski hochsztapler, pracował w SB, a potem był wychowawcą w więzieniu,
aferzysta i złodziej, okradł i zuboŜył Polskę na wiele milionów złotych; w 1978, po złoŜeniu legitymacji partyjnej PZPR został
zwolniony z funkcji dyrektora przedsiębiorstwa państwowego. Wcześniej był etatowym pracownikiem SB. Potem prowadził kurnik,
pieczarkarnie, warsztat samochodowy, biuro pisania podań; Gawronik w światku waluciarzy, których był częstym klientem, nazywany
"Walizeczką", ma pomysł na kantorową reformę. Swą koncepcję opanowania dzikiego handlu dolarami przedstawia Ireneuszowi
Sekule, ktory wtedy jest wicepremierem w rządzie Rakowskiego. W gabinecie rządu Mieczysława Rakowskiego w 1989 r. zapadła
decyzja o uruchomieniu kantorów.
"Rzeczpospolita" w marcu 2000 r. napisała m.in.: "15 marca 1989 r. władza nieoczekiwanie dopuściła wolny obrót dolarami. Tego
samego dnia Gawronik otworzył pierwszy w powojennej Polsce kantor, na przejściu granicznym w Świecku. Nie jest jasne, skąd
Gawronik miał informacje o nowych moŜliwościach gospodarczych."