Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

w rządzie T. Mazowieckiego [07-12.1990]. Były Szef Urzędu Ochrony Państwa [11.05-31.07.1990]. To on wpuścił tzw. "komisję
Michnika" do archiwum MSW; gwałtownie przeciwstawiajacy się wszelkim pomysłom dekomunizacji czy lustracji.
W 1956 ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie następnie wykładał nauki polityczne. Związany ze środowiskiem
Tygodnika Powszechnego - od 1965 roku zastępca redaktora naczelnego. Był doradcą Komisji Robotniczej Hutników w Nowej Hucie i
ekspertem NSZZ Solidarność. Uczestniczył w negocjacjach Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych i podzespole ds.
środków masowego przekazu.
W rządzie Tadeusza Mazowieckiego został w 1990 podsekretarzem stanu, a nastepnie ministrem spraw wewnętrznych. Był pierwszym
szefem UOP (od 11 maja do 31 lipca 1990 roku). To on udostepnił tajne akta MSW grupie Michnika. W latach 1989-2001 senator RP
(OKP, UD, UW); były zastępca redaktora naczelnego, Ŝydolewackiego „Tygodnika Powszechnego"
Maciej Kozłowski - polonofob, dywersant, brat Krzysztofa, „kłamca lustracyjny", działacz stowarzyszenia Forum Dialogu; od
1994 r. związany z MSZ, bł. wiceminister spraw zagranicznych, w latach 1999–2003 ambasador PRL-u-bis III w Izraelu.
Leopold Kozłowski - muzyk, pianista, dyrygent, klazmer-Ŝydowski muzyk; ZałoŜył i przez 23 lata kierował Zespołem Pieśni i Tańca
Krakowskiego i Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Był kierownikiem muzycznym Teatru śydowskiego w Warszawie i cygańskiego
zespołu Roma oraz konsultantem muzycznym zespołu Rzeszowiacy; jako aktor zagrał w antypolskim filmie-paszkwilu "Lista
Schindlera" Stevena Spielberga.
Andrzej Kozyra
- komuch, dywersant, dziennikarz TVP, przez wiele lat wysługiwał się Ŝydokomunie w PRLu
Ewa Koźmińska-Frejlak
- Rada Programowa i felietonistka Ŝydowskiego pisma "Midrasz"
Maciej Koźmiński - wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant,
protegowany Michnika, mało pracowity, ale za to bardzo “internacjonalistyczny” historyk, przez lata “wyróŜniający się”
demaskowaniem rzekomego polskiego i węgierskiego “nacjonalizmu” i “faszyzmu”. W swojej głównej ksiąŜce Polska i Węgry przed
drugą wojną światową, październik 1938 - wrzesień 1939 Koźmiński oskarŜał politykę polską przed 1939, Ŝe sprawiła, iŜ wpływy
hitlerowskie mogły rosnąć w siłę, a rząd polski częstokroć zawinił okolicznościami, za które Polska zapłaciła utratą niepodległości (por.
szerzej J.R.Nowak: Odstraszanie od Polski, “Słowo-Dziennik Katolicki”, 8-10 września 1995 r.)
“odbrązowiacz historii Polski”, zostawszy ambasadorem Polski w Budapeszcie “wyróŜnił się” głównie skrajną czystką ludzi o poglądach
patriotycznych, usuwając ich z ambasady i z róŜnych ośrodków polskich. W pierwszym rzędzie usunął ze stanowiska dyrektora
Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie, najpopularniejszego polskiego mieszkańca Węgier, poetę i inŜyniera Konrada Sutarskiego,
odznaczonego medalem Gabora Betlena za zasługi dla węgierskiej kultury, medalem przyznanym dotąd niewielu cudzoziemcom.
Barbara Krafftówna - aktorka; Pierwszy mąŜ, Michał Gazda, był aktorem; drugi - Arnold Seider - dyrektorem Instytutu
Międzynarodowego w USA (ds. emigrantów). Syn Piotr jest archeologiem i mieszka w Kanadzie, wnuk Michał studiuje prawo.
Monika Krajewska -
Stanisław Krajewski - Abel Kaimer lub Kainer - polonofob, dywersant, judaista, członek KOR - "komandosi", Ŝydokomunatrockiści,
marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec),
MOPRu.]; członek Centrum Dialogu i Zarządu Związku Gmin śydowskich; Rada Programowa i felietonista Ŝydowskiego pisma
"Midrasz"
Emilia Krakowska
- aktorka
Tomasz Krakowski
- Komisja Kontrolująca Polskiej Unii Studentów śydowskich
Józef Krakowski - Szaja - polonofob, agent sowiecki NKWD, zbrodniarz UB; absolwent ośrodka NKWD w Kujbyszewie od
stycznia 1945 r. był zastępcą szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Łodzi, potem zastępcą szefa WUBP
w Gdańsku, wreszcie od listopada 1945 r. do listopada 1948 r. zastępcą szefa WUBP w Warszawie; od 1957 roku szef produkcji
zespołu „Kamera" w Państwowym Przedsiębiorstwie „Film Polski", Ŝydowski hochsztapler i oszust, aferzysta kryminalny z lat 60tych
PRLu; wysokiej rangi UBowiec - bandyta, decyzją Zespołu Orzekającego CK KP PZPR z 9 II 1959 został ukarany naganą partyjną z
ostrzeŜeniem m.in. za wykorzystywanie stanowiska słuŜbowego w celu osiągnięcia osobistych korzyści i kumoterską politykę kadrową,
później, opuścił Polskę; odznaczony przez rząd Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny
działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92
Andrzej Krakowski
- polonofob, dywersant, syn płk. zbrodniarza UB Józefa Krakowskiego-Szai, jako student "filmówki" w Łodzi,