Lista żydów w zniewalanej Polsce - echo CHRYSTUSA KRÓLA

Czesław Czyński - para-mason, parapsycholog, okultysta uznawany za maga; 1 lutego 1912 ustanowił Wielką Narodową LoŜę
O.T.O. (Ordo Templi Orientis – Order Templariuszy Wschodu) dla krajów słowiańskich. Wprowadzony w ParyŜu do Zakonu
Martynistów, zdobył najwyŜsze godności i został mianowany Suwerennym Generalnym Delegatem na Rosję i Polskę. Przed I wojną
światową przebywał w Petersburgu. W 1926 został oskarŜony o postępowanie niezgodne z konstytucją Zakonu Martynistów i został
zmuszony do jego opuszczenia. Praktycznie natychmiast załoŜył Zakon Białego Wschodu, który stał się miejscem skandalu satanistów.
Czyński zyskał światową sławę dzięki znajomości okultyzmu i zdolnościom hipnotyzerskim.
Jan Czyński - polonofob, dywersant, z Ŝydowskiej rodziny frankistów, jeden z głównych prowokatorów i podburzycieli w
wypadkach dnia 15 sierpnia 1831 r. w Warszawie; Mickiewicz napisał o nim: "Pół jest Ŝydem, pół Polakiem, pół cywilnym, pół
Ŝołdakiem, pół jakobinem, pół Ŝakiem, lecz za to całym łajdakiem."
Krzysztof CzyŜewski
- felietonista Ŝydowskiego pisma "Midrasz"
-
A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + ś
D
Dariusz Dagiel - bł. dyrektor Departamentu Rejestrów Centralnych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (07.2003)
Dorota Dancewicz
Parlamentarny
- dywersant, komuch, ur. Łódź; nauczycielka; działacz związkowy komunistycznych OPZZ; SLD, Klub
Renata Dancewicz
- aktorka, aktywistka legalizacji aborcji
Paweł Dangel - dywersant, absolwent Państwowego Instytutu Szkoły Teatralnej w Moskwie. Członek Rady Nadzorczej Banku
Pekao S.A. (10.2001). Prezes Towarzystwa Ubezpieczoniowego Allianz Polska S.A. (11.1999-03.2004).
Marcin Daniec
- satyryk, kpiarz, aktor kabaretowy
Tadeusz Danielewicz - Izraelowicz
- MSZ
Tadeusz Daniszewski - Dawid Kirschbraun - polonofob, dywersant, stalinowiec, komunista, agent i kolaborant sowiecki,
specjalista od stalinizacji nauki, polakoŜerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; Czynny jako
komunistyczny agent sowiecki od 1921. W 1929 przebywał w Moskwie, gdzie wykładał w szkole partyjnej. W ZSRR przebywał
ponownie w latach 1932-35, pracując jako referent ds. Polskich Międzynarodówki Komunistycznej. Po powrocie do Polski pracował w
Sekretariacie Krajowym KC KPP. Za działalność antypaństwową i antypolską więziony od 1925 do 1928 i ponownie w latach 1937-39
(m.in. w 1937 przebywał w Berezie Kartuskiej). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współpracował
z okupacyjną administracją sowiecką. 1940-41 był redaktorem naczelnym wydawnictw polskich Państwowego Wydawnictwa
Literackiego w Językach Obcych. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 pracował w Głównym Zarządzie
Politycznym Czerwonej Armii. Odkomenderowany do tworzącego się w ZSRR Wojska Polskiego, w 1943-44 był redaktorem
odpowiedzialnym radiostacji im. T. Kościuszki i kierownikiem Wydz. Wydawniczego Zarządu Głównego komunistycznego Związku
Patriotów Polskich. Po przyjeździe do zajętej juŜ części Polski przez Armię Czerwoną, w listopadzie 1944 przystąpił do zorganizowania
Centralnej Szkoły PPR (w Lublinie, a następnie w Łodzi), której został dyrektorem (XII 1944 - XII 1948). II 1948 - 1950 był
dyrektorem Dwuletniej Szkoły Partyjnej przy KC PZPR w Warszawie. Jednocześnie od grudnia 1948 do stycznia 1957 był
kierownikiem Wydziału Historii Partii KC PZPR, a od 1957 do czerwca 1968 dyrektorem Zakładu Historii Partii przy KC PZPR. 24 II
1956 nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego, chociaŜ ukończył tylko gimnazjum. W 1959 został zastępcą przewodniczącego
Komitetu Nauk Historycznych PAN. W czasie metodologicznej konferencji historyków polskich na przełomie grudnia 1951 i stycznia
1952 Daniszewski i > Leon Grosfeld w bezwstydny sposób damaskowali jako wroga ludu historyka Henryka Wereszyckiego, autora
syntezy historii Polski z lat 1864 - 1918. Autor szeregu bezwartościowych marksistowsko-komunistycznych prac historycznych;
członek KC PZPR; dyrektor Szkoły Partyjnej KC PPR i PZPR. Kierownik Zakładu Historii Partii; odznaczony przez rząd
Ŝydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa
1978-92